Καλημέρα σε όλους. Ονομάζομαι Δήμητρα. Εύχομαι όλα να βαίνουν καλώς και όλοι σας να χαίρετε άκρας υγείας. Είμαι 20 ετών και σπουδάζω Κοινωνιολογία στο 2ο έτος. Είμαι 1.65, κιλά νομίζω 52, δεν έχω πολύ στήθος όμως έχω έναν όμορφο πεταχτό κώλο και γυμνασμένα πόδια. Τα Μαλλιά μου είναι καστανόξανθα με κόκκινο στις άκρες. Όμως αρκετά με τις συστάσεις. Ομολογώ πως δίσταζα ιδιαίτερα να εξιστορήσω τις δικές μου περιπέτειες, όμως να ‘μαι τελικά εδώ!
Όλα ξεκίνησαν τέλη Οκτώβρη του 2015 όταν πάτησα για πρώτη φορά στη σχολή μου. Από μικρή ήμουν ιδιαίτερα κοινωνική ( κυρίως με τα αγόρια), οπότε και έκανα εύκολα παρέες. Άρχισα να βγαίνω, να περνάω καλά, να γλεντάω, να παρακολουθώ τα μαθήματά μου. Δε μπορούσα να διαβάσω όμως πολύ, καθώς μου έβγαινε πολλή κούραση και δυστυχώς τα ξενύχτια μου δεν βοηθούσαν καθόλου σε αυτό. Δε με ένοιαζε και πολύ όμως. Κάποια στιγμή και ενώ ήμουν σπίτι και έκανα δουλειές, Σάββατο πρωί ήταν θυμάμαι, με πήρε τηλέφωνο μια κοπέλα από τη σχολή που κάναμε πολύ παρέα. Μου είπε να βγούμε το βράδυ για φαγητό και μπύρες. Μου έκανε εντύπωση που δε μου πρότεινε να πάμε για πότο, καθώς της άρεσε πολύ να ξενυχτάει και να προκαλεί παραληρήματα στο διάβα της. Να πω την αλήθεια αυτό μου άρεσε και προσπαθούσα και εγώ να το μιμηθώ. Φαίνεται πως δεν τα πήγαινα κι άσχημα. Κανονίσαμε λοιπόν να βγούμε για φαγητό σε ένα γνωστό εστιατόριο της περιοχής. Στην έξοδο μας θα μας συνόδευαν και τρία αγόρια, από άλλη σχολή.
Το μυαλό μου άρχισε να στροφάρει κι έκανα πονηρές, πολύ πονηρές σκέψεις. Ξέρετε, αυτά τα σχέδια που κάνουμε εμείς τα κορίτσια για το πως θα τρελάνουμε το κάθε αρσενικό που θα βρεθεί ανυποψίαστο στην ίδια παρέα με εμάς. Αν ήταν κανένας ωραίος ανάμεσά τους, θα γύριζα με παρέα σπίτι απόψε. Από την αγωνία μου δε μπόρεσα να φάω και προτίμησα να πάρω ένα μεσημεριανό υπνάκο. Ξύπνησα φρέσκια-φρέσκια κατά τις 6. Έκανα ένα καφέ και άνοιξα τη ντουλάπα μου για να δω τι θα βάλω. Επειδή δεν είμαι και πολύ αποφασιστική, έβγαλα περίπου 5-6 σύνολα τα οποία ταίριαζαν όλα γάντι για την περίπτωση που τα ήθελα. Ήταν παντελόνια και κολάν, κοντά μπλουζάκια με μακρύ μανίκι καθώς είχε αρχίσει να βάζει κρύο. Προτίμησα ένα στενό παντελόνι και ένα μαύρο μπλουζάκι βελούδινο, λίγο φαρδύ, που άφηνε λίγο ακάλυπτο τον αφαλό κι ένα μπουφάν από δερματίνη. Θα φόραγα και τα δυο κοντά αγαπημένα μου κολιέ και ένα πιο μακρύ, το casual δαχτυλίδι μου, τα μποτάκια μου με το χοντρό τακούνι και θα ήμουν έτοιμη.
Έβαλα θερμοσίφωνο να κάνω μπάνιο. Κάθισα στον καναπέ και είπα να μπω λίγο στο facebook. Άρχισα να μιλάω με διάφορους φίλους και φίλες, να λέμε διάφορα να περάσει η ώρα. Είδα και λίγη τηλεόραση και η ώρα είχε πάει 8. Στις εννιάμιση θα έρχονταν να με πάρουν η φίλη μου με τα παιδιά με το αυτοκίνητο. Μπήκα στο μπάνιο κι άρχισα να ξυρίζομαι παντού. Επικεντρώθηκα στο μουνάκι μου. Μου αρέσει πάντα να το έχω περιποιημένο, μυρωδάτο και… εννοείται υγρό. Πλύθηκα και με το αγαπημένο μου αφρόλουτρο και βγήκα από το μπάνιο. Κατευθύνθηκα στην κρεβατοκάμαρα μου κι άνοιξα το συρτάρι με τα εσώρουχα. Στρινγκ, σουτιέν , ζαρτιέρες, μπραζίλιαν, σλιπάκια, απ’ όλα είχε μέσα αυτό το συρτάρι. Επέλεξα ένα δαντελένιο μαύρο στρινγκάκι, φόρεσα κι ένα καυλιάρικο push-up σουτιέν που κάνει τις βυζάρες μου μεγαλύτερες και στητές, και ξεκίνησα να ντύνομαι Όταν ντύθηκα, πήγα στο μπάνιο και άρχισα να βάφομαι. Λίγο έντονη σκιά σε γήινα χρώματα, makeup, λίγο ρουζ, μάσκαρα και γεμάτα και ζουμερά χείλη. Κοιτάχτηκα στον καθρέπτη ικανοποιημένη με το αποτέλεσμα. Χάιδεψα λίγο το μουνάκι μου, έριξα μια σφαλιάρα στο κωλαράκι μου (το συνηθίζω για να παίρνω αυτοπεποίθηση), πήρα το μπουφάν μου και κατέβηκα.
Σε λίγο να σου τα παιδιά με τη φίλη μου. Μπήκα μέσα. Οδηγούσε ο ένας, ο Κώστας. Οι άλλοι ήταν ο Αλέξανδρος και ο Στέφανος. Ήταν και οι τρεις τους πολύ ωραία παιδιά με όμορφα απ’ όσο μπορούσα να δω σώματα. Φτάσαμε στο μαγαζί και ο Αλέξανδρος κάθισε δίπλα μου. Άρχισε να με ρωτάει διάφορα για μένα, από που είμαι, τι σπουδάζω, πόσο είμαι, τι μουσική ακούω και τέτοια. Η ώρα πέρασε ευχάριστα με καλό φαγητό και άφθονο κρασί και μπύρα. Αυτό που μου άρεσε στον Αλέξανδρο είναι το ότι ήταν πολύ διακριτικός, με τρόπους, συγκροτημένη σκέψη, με χιούμορ και πολύ έξυπνος. Ένας σωστός κύριος. Δεν ήθελα να κάνω τίποτα μαζί του ακόμη, καθώς δεν με κέρδισε μόνο σαν ομορφιά αλλά κυρίως σαν χαρακτήρας. Σπάνιο ένα παιδί 23 ετών να χει τέτοιο χαρακτήρα και τέτοιο στυλ. Ανταλλάξαμε facebook και με πήγανε σπίτι. Ξάπλωσα αλλά το μουνάκι μου είχε ορεξούλες. «Αποκλείεται σήμερα…» μονολόγησα και κοιμήθηκα. Το πρωί που ξύπνησα έκανα καφέ και κάθισα στον υπολογιστή μου. Αποδέχθηκα το αίτημα του Αλέξανδρου. Προς μεγάλη μου απογοήτευση, δε μου έστειλε καθόλου εκείνη την ημέρα. Αποφάσισα να βάλω μια τσόντα να δω στο ίντερνετ. Σύντομα το μουνάκι μου άρχισε να υγραίνεται πάλι και να ζητάει πούτσο. Άνοιξα τα πόδια μου και έχωσα δυο δάχτυλα μέσα κουνώντας τα γρήγορα μέσα έξω.
- Ναι καυλιάρη μου, ναι γαμιά μου, έτσι ξέσκισε με μωρό μου! Αχ, τι άνδρας είσαι εσύ;… Κάνε με δική σου καύλα μου, αχ τι καυλί είναι αυτό πεθαίνω…
και κάπως έτσι έχυσα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτός ο άνδρας είχε αφήσει έντονα το στίγμα του πάνω μου. Παρήγγειλα κάτι να φάω και κάθισα να δω ταινίες. Η υπόλοιπη μέρα πέρασε χωρίς τίποτα το ιδιαίτερο. Δευτέρα πρωί παίρνω το λεωφορείο και πηγαίνω στη σχολή μου. Συναντώ τη φίλη μου και τις υπόλοιπες κοπέλες που κάναμε παρέα και κατευθυνόμαστε προς την αίθουσα όταν αισθάνθηκα ένα χέρι στον ώμο μου.
- Δε μας μιλάς εσύ; Σάστισα! Ήταν ο Αλέξανδρος. Θεέ μου, το άρωμα του ήταν τόσο μεθυστικό όσο το θυμόμουν.
- Συγνώμη, ψέλλισα. Δε σε πρόσεξα. Είναι πρωί και δεν έχω πιει καφέ.
- Αυτό δεν πρέπει να μείνει έτσι. Πάρε τη Νάντια και ελάτε να πάμε για καφέ μετά τη σχολή. Θα πω και στο Στέφανο.
Χαμογέλαγε και εγώ τον κοίταγα σα χαζό ερωτευμένο 13χρονο. Μα τι μου είχε συμβεί; Τον σκεφτόμουν σε όλο το μάθημα. Δεν άκουσα λέξη απ’ όσα είπε ο καθηγητής. Μόλις τελειώσαμε πήγαμε με τη Νάντια να τους βρούμε. Μπήκαμε στο αμάξι και κατευθυνθήκαμε σε μια κοντινή καφετέρια. Πριν προλάβω να πω ότι θέλω να κάτσω δίπλα του, ο Αλέξανδρος μου λέει:
- Δήμητρα, έλα κάτσε δίπλα μου εσύ…
και χαμογελάει. Εγώ να λιώνω και να θέλω να του ορμήσω.
- Βέβαια, του απάντησα.
Η ώρα πέρασε και πήγαμε μόνοι μας σπίτι με ένα ταξί.
- Θες να έρθεις πάνω; Του είπα.
- Βέβαια, θέλω πολύ να δω το σπίτι σου.
Ανεβήκαμε και άνοιξα την πόρτα. Άφησα το κλειδί στο τραπέζι του σαλονιού.
- Σα στο σπίτι σου, εγώ πάω να αλλάξω και έρχομαι.
- Κάνε δουλειά σου, μου είπε.
Καθίσαμε στον καναπέ και αρχίσαμε να μιλάμε. Ξαφνικά, μου χάιδεψε το μάγουλο και μου είπε με σοβαρό ύφος:
- Δήμητρα, μου αρέσεις πολύ. Από την πρώτη στιγμή που σε είδα.
Τα έχασα. Δε μπόρεσα να αρθρώσω λέξη. Τότε με φίλησε. Ξάπλωσα πίσω και αυτός με φίλαγε. Με πήρε αγκαλιά και μου έβαλε το χέρι του στο καυλί του. Τρελάθηκα! Σκληρό σαν πέτρα. Ανέβηκα πάνω του. Τον φίλαγα, του έγλειφα το αυτί, τα χείλη, του ψιθύριζα προστυχόλογα ώσπου του έβγαλα τη μπλούζα και τον φίλαγα από το λαιμό μέχρι την κοιλιά. Του έβγαλα το τζιν και τράβηξα το μποξεράκι με τα δόντια μου.
- Μ… έκανα. Μάλλον ο φιλαράκος σου έχει ορεξούλες…
του είπα χαμογελώντας πονηρά. Αυτός δεν απάντησε, μόνο μου έσπρωξε το κεφάλι και τον πήρα όλο μέσα. Άρχισα μια γρήγορη πίπα. Τον έβαζα όλο μέσα, του έγλειφα το κεφάλι όσο έπαιζα με το μουνάκι μου, του ρούφαγα τα αρχίδια και του τον έπαιζα. Έβγαλα τη μπλούζα και το σουτιέν μου και τον έτριβα στις ρώγες μου οι οποίες ήταν τσίτα. Τον Ξαναπήρα στο στόμα. Μόλις ήταν να χύσει, κάθισα στα γόνατα με τη γλώσσα έξω και περίμενα να μου δώσει τους χυμούς του. Μου τους έδωσε και δεν άφησα σταγόνα, σαν καλό και λαίμαργο πουτανάκι. Κάθισα στον καναπέ και του άνοιξα τα πόδια.
- Για να δούμε τι ξέρεις…
του είπα και άρχισα να τρίβω τις ρώγες μου. Ο τύπος ήταν θεός. Έκανε τέτοιο γλειφομούνι που δεν ένιωθα το μουνί μου με τίποτα. Έτριβε τη κλειτορίδα μου, μου έβαζε δάχτυλο, ρούφαγε τα υγρά μου. Το θυμάμαι και καυλώνω. Μετά πιάνω τον πούτσο του και τον οδηγώ στο μουνάκι μου. Τον έβαλε όλο μέσα σιγά-σιγά και μετά με πήδαγε με περισσότερη δύναμη. Με κοίταγε βαθιά στα μάτια, το ίδιο και εγώ. Μου έκανε έρωτα. Ήμουν σίγουρα ερωτευμένη. Τελείωσε μέσα μου. Πανικοβλήθηκα λίγο, αλλά σκέφτηκα ότι θα μπορούσα να πάρω το χάπι. Έφερα κουβέρτες και παραγγείλαμε να φάμε. Το απόγευμα έφυγε.
Συνεχίζεται…
Copyright protected OW ref: 101513
Όλα ξεκίνησαν τέλη Οκτώβρη του 2015 όταν πάτησα για πρώτη φορά στη σχολή μου. Από μικρή ήμουν ιδιαίτερα κοινωνική ( κυρίως με τα αγόρια), οπότε και έκανα εύκολα παρέες. Άρχισα να βγαίνω, να περνάω καλά, να γλεντάω, να παρακολουθώ τα μαθήματά μου. Δε μπορούσα να διαβάσω όμως πολύ, καθώς μου έβγαινε πολλή κούραση και δυστυχώς τα ξενύχτια μου δεν βοηθούσαν καθόλου σε αυτό. Δε με ένοιαζε και πολύ όμως. Κάποια στιγμή και ενώ ήμουν σπίτι και έκανα δουλειές, Σάββατο πρωί ήταν θυμάμαι, με πήρε τηλέφωνο μια κοπέλα από τη σχολή που κάναμε πολύ παρέα. Μου είπε να βγούμε το βράδυ για φαγητό και μπύρες. Μου έκανε εντύπωση που δε μου πρότεινε να πάμε για πότο, καθώς της άρεσε πολύ να ξενυχτάει και να προκαλεί παραληρήματα στο διάβα της. Να πω την αλήθεια αυτό μου άρεσε και προσπαθούσα και εγώ να το μιμηθώ. Φαίνεται πως δεν τα πήγαινα κι άσχημα. Κανονίσαμε λοιπόν να βγούμε για φαγητό σε ένα γνωστό εστιατόριο της περιοχής. Στην έξοδο μας θα μας συνόδευαν και τρία αγόρια, από άλλη σχολή.
Το μυαλό μου άρχισε να στροφάρει κι έκανα πονηρές, πολύ πονηρές σκέψεις. Ξέρετε, αυτά τα σχέδια που κάνουμε εμείς τα κορίτσια για το πως θα τρελάνουμε το κάθε αρσενικό που θα βρεθεί ανυποψίαστο στην ίδια παρέα με εμάς. Αν ήταν κανένας ωραίος ανάμεσά τους, θα γύριζα με παρέα σπίτι απόψε. Από την αγωνία μου δε μπόρεσα να φάω και προτίμησα να πάρω ένα μεσημεριανό υπνάκο. Ξύπνησα φρέσκια-φρέσκια κατά τις 6. Έκανα ένα καφέ και άνοιξα τη ντουλάπα μου για να δω τι θα βάλω. Επειδή δεν είμαι και πολύ αποφασιστική, έβγαλα περίπου 5-6 σύνολα τα οποία ταίριαζαν όλα γάντι για την περίπτωση που τα ήθελα. Ήταν παντελόνια και κολάν, κοντά μπλουζάκια με μακρύ μανίκι καθώς είχε αρχίσει να βάζει κρύο. Προτίμησα ένα στενό παντελόνι και ένα μαύρο μπλουζάκι βελούδινο, λίγο φαρδύ, που άφηνε λίγο ακάλυπτο τον αφαλό κι ένα μπουφάν από δερματίνη. Θα φόραγα και τα δυο κοντά αγαπημένα μου κολιέ και ένα πιο μακρύ, το casual δαχτυλίδι μου, τα μποτάκια μου με το χοντρό τακούνι και θα ήμουν έτοιμη.
Έβαλα θερμοσίφωνο να κάνω μπάνιο. Κάθισα στον καναπέ και είπα να μπω λίγο στο facebook. Άρχισα να μιλάω με διάφορους φίλους και φίλες, να λέμε διάφορα να περάσει η ώρα. Είδα και λίγη τηλεόραση και η ώρα είχε πάει 8. Στις εννιάμιση θα έρχονταν να με πάρουν η φίλη μου με τα παιδιά με το αυτοκίνητο. Μπήκα στο μπάνιο κι άρχισα να ξυρίζομαι παντού. Επικεντρώθηκα στο μουνάκι μου. Μου αρέσει πάντα να το έχω περιποιημένο, μυρωδάτο και… εννοείται υγρό. Πλύθηκα και με το αγαπημένο μου αφρόλουτρο και βγήκα από το μπάνιο. Κατευθύνθηκα στην κρεβατοκάμαρα μου κι άνοιξα το συρτάρι με τα εσώρουχα. Στρινγκ, σουτιέν , ζαρτιέρες, μπραζίλιαν, σλιπάκια, απ’ όλα είχε μέσα αυτό το συρτάρι. Επέλεξα ένα δαντελένιο μαύρο στρινγκάκι, φόρεσα κι ένα καυλιάρικο push-up σουτιέν που κάνει τις βυζάρες μου μεγαλύτερες και στητές, και ξεκίνησα να ντύνομαι Όταν ντύθηκα, πήγα στο μπάνιο και άρχισα να βάφομαι. Λίγο έντονη σκιά σε γήινα χρώματα, makeup, λίγο ρουζ, μάσκαρα και γεμάτα και ζουμερά χείλη. Κοιτάχτηκα στον καθρέπτη ικανοποιημένη με το αποτέλεσμα. Χάιδεψα λίγο το μουνάκι μου, έριξα μια σφαλιάρα στο κωλαράκι μου (το συνηθίζω για να παίρνω αυτοπεποίθηση), πήρα το μπουφάν μου και κατέβηκα.
Σε λίγο να σου τα παιδιά με τη φίλη μου. Μπήκα μέσα. Οδηγούσε ο ένας, ο Κώστας. Οι άλλοι ήταν ο Αλέξανδρος και ο Στέφανος. Ήταν και οι τρεις τους πολύ ωραία παιδιά με όμορφα απ’ όσο μπορούσα να δω σώματα. Φτάσαμε στο μαγαζί και ο Αλέξανδρος κάθισε δίπλα μου. Άρχισε να με ρωτάει διάφορα για μένα, από που είμαι, τι σπουδάζω, πόσο είμαι, τι μουσική ακούω και τέτοια. Η ώρα πέρασε ευχάριστα με καλό φαγητό και άφθονο κρασί και μπύρα. Αυτό που μου άρεσε στον Αλέξανδρο είναι το ότι ήταν πολύ διακριτικός, με τρόπους, συγκροτημένη σκέψη, με χιούμορ και πολύ έξυπνος. Ένας σωστός κύριος. Δεν ήθελα να κάνω τίποτα μαζί του ακόμη, καθώς δεν με κέρδισε μόνο σαν ομορφιά αλλά κυρίως σαν χαρακτήρας. Σπάνιο ένα παιδί 23 ετών να χει τέτοιο χαρακτήρα και τέτοιο στυλ. Ανταλλάξαμε facebook και με πήγανε σπίτι. Ξάπλωσα αλλά το μουνάκι μου είχε ορεξούλες. «Αποκλείεται σήμερα…» μονολόγησα και κοιμήθηκα. Το πρωί που ξύπνησα έκανα καφέ και κάθισα στον υπολογιστή μου. Αποδέχθηκα το αίτημα του Αλέξανδρου. Προς μεγάλη μου απογοήτευση, δε μου έστειλε καθόλου εκείνη την ημέρα. Αποφάσισα να βάλω μια τσόντα να δω στο ίντερνετ. Σύντομα το μουνάκι μου άρχισε να υγραίνεται πάλι και να ζητάει πούτσο. Άνοιξα τα πόδια μου και έχωσα δυο δάχτυλα μέσα κουνώντας τα γρήγορα μέσα έξω.
- Ναι καυλιάρη μου, ναι γαμιά μου, έτσι ξέσκισε με μωρό μου! Αχ, τι άνδρας είσαι εσύ;… Κάνε με δική σου καύλα μου, αχ τι καυλί είναι αυτό πεθαίνω…
και κάπως έτσι έχυσα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτός ο άνδρας είχε αφήσει έντονα το στίγμα του πάνω μου. Παρήγγειλα κάτι να φάω και κάθισα να δω ταινίες. Η υπόλοιπη μέρα πέρασε χωρίς τίποτα το ιδιαίτερο. Δευτέρα πρωί παίρνω το λεωφορείο και πηγαίνω στη σχολή μου. Συναντώ τη φίλη μου και τις υπόλοιπες κοπέλες που κάναμε παρέα και κατευθυνόμαστε προς την αίθουσα όταν αισθάνθηκα ένα χέρι στον ώμο μου.
- Δε μας μιλάς εσύ; Σάστισα! Ήταν ο Αλέξανδρος. Θεέ μου, το άρωμα του ήταν τόσο μεθυστικό όσο το θυμόμουν.
- Συγνώμη, ψέλλισα. Δε σε πρόσεξα. Είναι πρωί και δεν έχω πιει καφέ.
- Αυτό δεν πρέπει να μείνει έτσι. Πάρε τη Νάντια και ελάτε να πάμε για καφέ μετά τη σχολή. Θα πω και στο Στέφανο.
Χαμογέλαγε και εγώ τον κοίταγα σα χαζό ερωτευμένο 13χρονο. Μα τι μου είχε συμβεί; Τον σκεφτόμουν σε όλο το μάθημα. Δεν άκουσα λέξη απ’ όσα είπε ο καθηγητής. Μόλις τελειώσαμε πήγαμε με τη Νάντια να τους βρούμε. Μπήκαμε στο αμάξι και κατευθυνθήκαμε σε μια κοντινή καφετέρια. Πριν προλάβω να πω ότι θέλω να κάτσω δίπλα του, ο Αλέξανδρος μου λέει:
- Δήμητρα, έλα κάτσε δίπλα μου εσύ…
και χαμογελάει. Εγώ να λιώνω και να θέλω να του ορμήσω.
- Βέβαια, του απάντησα.
Η ώρα πέρασε και πήγαμε μόνοι μας σπίτι με ένα ταξί.
- Θες να έρθεις πάνω; Του είπα.
- Βέβαια, θέλω πολύ να δω το σπίτι σου.
Ανεβήκαμε και άνοιξα την πόρτα. Άφησα το κλειδί στο τραπέζι του σαλονιού.
- Σα στο σπίτι σου, εγώ πάω να αλλάξω και έρχομαι.
- Κάνε δουλειά σου, μου είπε.
Καθίσαμε στον καναπέ και αρχίσαμε να μιλάμε. Ξαφνικά, μου χάιδεψε το μάγουλο και μου είπε με σοβαρό ύφος:
- Δήμητρα, μου αρέσεις πολύ. Από την πρώτη στιγμή που σε είδα.
Τα έχασα. Δε μπόρεσα να αρθρώσω λέξη. Τότε με φίλησε. Ξάπλωσα πίσω και αυτός με φίλαγε. Με πήρε αγκαλιά και μου έβαλε το χέρι του στο καυλί του. Τρελάθηκα! Σκληρό σαν πέτρα. Ανέβηκα πάνω του. Τον φίλαγα, του έγλειφα το αυτί, τα χείλη, του ψιθύριζα προστυχόλογα ώσπου του έβγαλα τη μπλούζα και τον φίλαγα από το λαιμό μέχρι την κοιλιά. Του έβγαλα το τζιν και τράβηξα το μποξεράκι με τα δόντια μου.
- Μ… έκανα. Μάλλον ο φιλαράκος σου έχει ορεξούλες…
του είπα χαμογελώντας πονηρά. Αυτός δεν απάντησε, μόνο μου έσπρωξε το κεφάλι και τον πήρα όλο μέσα. Άρχισα μια γρήγορη πίπα. Τον έβαζα όλο μέσα, του έγλειφα το κεφάλι όσο έπαιζα με το μουνάκι μου, του ρούφαγα τα αρχίδια και του τον έπαιζα. Έβγαλα τη μπλούζα και το σουτιέν μου και τον έτριβα στις ρώγες μου οι οποίες ήταν τσίτα. Τον Ξαναπήρα στο στόμα. Μόλις ήταν να χύσει, κάθισα στα γόνατα με τη γλώσσα έξω και περίμενα να μου δώσει τους χυμούς του. Μου τους έδωσε και δεν άφησα σταγόνα, σαν καλό και λαίμαργο πουτανάκι. Κάθισα στον καναπέ και του άνοιξα τα πόδια.
- Για να δούμε τι ξέρεις…
του είπα και άρχισα να τρίβω τις ρώγες μου. Ο τύπος ήταν θεός. Έκανε τέτοιο γλειφομούνι που δεν ένιωθα το μουνί μου με τίποτα. Έτριβε τη κλειτορίδα μου, μου έβαζε δάχτυλο, ρούφαγε τα υγρά μου. Το θυμάμαι και καυλώνω. Μετά πιάνω τον πούτσο του και τον οδηγώ στο μουνάκι μου. Τον έβαλε όλο μέσα σιγά-σιγά και μετά με πήδαγε με περισσότερη δύναμη. Με κοίταγε βαθιά στα μάτια, το ίδιο και εγώ. Μου έκανε έρωτα. Ήμουν σίγουρα ερωτευμένη. Τελείωσε μέσα μου. Πανικοβλήθηκα λίγο, αλλά σκέφτηκα ότι θα μπορούσα να πάρω το χάπι. Έφερα κουβέρτες και παραγγείλαμε να φάμε. Το απόγευμα έφυγε.
Συνεχίζεται…
Copyright protected OW ref: 101513
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.