Νιόπαντρη ερωτομανής (7ο μέρος)

Οι καρποί των χεριών της Ζίνας είχαν πληγωθεί απ’ τις χειροπέδες και πονούσαν. Ισχυρούς πόνους ένιωθε ακόμη και στα μπράτσα της αφού αυτά συγκρατούσαν όλο το βάρος του σώματός της δέκα πόντους ψηλά απ’ το πάτωμα. Την ώρα εκείνη ένιωθε δυο στιβαρά χέρια να χουφτώνουν τα κωλομέρια της και να τα σφίγγουν δυνατά. Δίπλα της κρεμόταν ο άντρας της ολόγυμνος κι αυτός και με τον πούτσο σηκωμένο. Μπροστά του ακριβώς είχε γονατίσει η Άντα η οποία σάλιωνε το στόμα της κι ετοιμαζόταν να του καταβροχθίσει τον πούτσο.

Η Άντα έλυσε το σχοινί που ήταν δεμένο γύρω απ’ τον πούτσο και την αρχιδοσακούλα του Μιχάλη και χούφτωσε το καυλί του με τη μια παλάμη της. Μετά, ενώ η Ζίνα παρακολουθούσε όλη τη σκηνή, η Άντα πλησίασε το στόμα της κοντά στο πουτσοκέφαλο του Μιχάλη και ανοίγοντας τα υγρά χείλια της, του το πήρε μέσα. Η Ζίνα έσκασε απ’ το κακό της που έβλεπε τη Άντα να ρουφάει με το στόμα της το ψωλοκέφαλο του αγαπημένου της. Όσο κι αν προσπάθησε να κρατήσει τα μάτια της κλειστά, δεν μπορούσε. Το βλέμμα της παρέμεινε καρφωμένο πάνω στα χείλια τη Άντα που ρουφούσαν κι έγλειφαν λαίμαργα το πουτσοκέφαλο του Μιχάλη σαν να ήταν παγωτό ξυλάκι.

Κι ενώ εκείνη παρακολουθούσε τη φάση που γινόταν δίπλα της, δυο αντρικά χέρια της χούφτωναν και της άνοιγαν με δύναμη τα κωλοβάρδουλα, και τα νύχια τους καρφώνονταν μέσα στο τρυφερό κα βελούδινο κρέας τους. Κάποια στιγμή ένιωσε κάτι να πιέζει τη σφιχτή κωλοτρυπίδα της. Ήταν η χοντρή ψωλάρα του Γιάννη. Σε κάποια φάση που η Ζίνα δεν την είχε παρακολουθήσει, ο Γιάννης είχε πετάξει από πάνω του τη ρόμπα που φορούσε κι είχε μείνει ολόγυμνος. Μετά από λίγο ένιωσε το πουτσοκέφαλο του ν’ ακουμπάει στα μουνόχειλα της.

Ο Γιάννης άρχισε να τρίβει το ψωλοκέφαλο του πότε πάνω στη μουνάρα της, πότε στην κωλοτρυπίδα της και πότε στην κωλοχαράδρα της για να καυλώσει ακόμη περισσότερο και να ετοιμαστεί για τη μεγάλη έφοδο. Μετά, έσπρωξε προς τα μπρος το κορμί της και μόλις εκείνο παλαντζάρισε προς τα πίσω το ψωλοκέφαλο του της καρφώθηκε μέσα στη μουνότρυπα της χωρίς καν να το περιμένει. Η Ζίνα άρχισε να βογκάει, να ουρλιάζει και να τσιρίζει. Το μουνί της άνοιξε απότομα και τα χείλια του κόντεψαν να σκιστούν. Το πουτσοκέφαλο του γλίστρησε με δυσκολία μέσα στο τούνελ της ηδονής της και καρφώθηκε μέχρι τη μέση.

-    «Όχι! Πονάω! θα με ξεμουνιάσεις πανάθεμα σε!», του παραπονιόταν έξαλλα.

Ο Γιάννης όμως δεν της έδωσε σημασία. Την έπιασε γερά απ’ τη μέση και την τράβηξε προς τα πίσω. Η Ζίνα χωρίς να το θέλει, βόλεψε μέσα στο μουνί της και τον άλλο μισό πούτσο του. Το χοντρό και σκληρό ψωλοκέφαλο του καρφώθηκε με δύναμη πάνω στη μήτρα της και την έκανε να βογκήξει απ’ τον πόνο. Ο Γιάννης στο μεταξύ την έβρισκε με το στενό μουνί της και γελούσε σαρκαστικά.

-    «Εσύ νόμισες ότι ο πουτσαράς της γειτονιάς ήταν ο Τάσος; Κάνεις λάθος. Το πιο μακρύ και πιο χοντρό καυλί το έχω εγώ στη γειτονιά!», της είπε κοροϊδευτικά.

Η Ζίνα το διαπίστωσε έμπρακτα. Η πούτσα του Γιάννη την ξέσκιζε πιο άγρια απ’ ότι η ψωλή του Τάσου. Τα μουνόχειλα της είχαν τεντωθεί τόσο πολύ που λίγο ακόμη και θα σκίζονταν. Το κορμί της άρχισε να σπαρταράει απ’ το νέο κύμα του πόνου που την έλουζε απ’ την κορυφή ως τα νύχια.

-    «Καλά θα κάνεις μωρό μου να χύσεις λιγάκι…», της είπε ο Γιάννης, «…αλλιώς έτσι στεγνό που είναι το μουνί σου θα στο ξεσκίσω με την καραπουτσακλάρα μου και θα στο δώσω στο χέρι».

Η Ζίνα τον άκουγε και τον αηδίαζε. Τόσο απαίσιος ήταν! Τώρα έπρεπε να πιέσει τον εαυτό της να χύσει γιατί αυτός ο πουτσαράς δεν αστειευόταν. Θα την ξέσκιζε. Μόλις ο Γιάννης άρχισε να τραβάει έξω το καυλί του, τα μουνόχειλα της και τα τοιχώματα του μουνιού της τραβιούνταν κι αυτά έξω, αφού ήταν κολλημένα πάνω του και την πονούσαν φριχτά. Στο διάστημα που το μουνί της έμεινε κενό, άρχισε κάπως να μουσκεύει. Μόλις ο Γιάννης άρχισε να μπαινοβγαίνει μέσα της με μανία, άρχισε και να χύνει.

Στο μεταξύ, άσχετα με το μαρτύριο που περνούσε, η Ζίνα δεν έλεγε να ξεκολλήσει το βλέμμα της απ’ το λαρυγγοτσίμπουκο που έπαιρνε η Άντα στο Μιχάλης. Η Άντα είχε ανοίξει διάπλατα το στόμα της, η γλώσσα της κουνιόταν σαν του φιδιού και η πούτσα του Μιχάλη σπαρταρούσε απ’ την ηδονή. Το ματσούκι του γυάλιζε απ’ τα σάλια της Άντας. Η Άντα ρουφούσε το μισό καυλί μέσα στο στόμα της, άρχιζε να στριφογυρίζει το κεφάλι της με σφιγμένα τα χείλια της, και μετά με μια απότομη Κίνηση του τον έπαιρνε όλο, μέχρι το λαρύγγι. Παράλληλα βογκούσε από ηδονή και καύλα. Η Ζίνα κοιτούσε την Άντα και ζήλευε. Αυτός ο πούτσος που έγλειφε τόσο λαίμαργα της ανήκε αποκλειστικά και δεν ήθελε να τον βλέπει σε στόμα άλλης. Ξαφνικά άρχισε να καυλώνει κι εκείνη και το μουνί της να γίνεται ζουμερό σαν πορτοκάλι μέρλιν.

Η Ζίνα θυμήθηκε την προχθεσινή φάση που είχε δει στον κήπο. Η πουτσάρα του Γιάννη τώρα είχε σφηνωθεί στο μουνί της κι η Άντα έπαιρνε τσιμπουκοπιπίλα στον Μιχάλη. Τα πράγματα είχαν μπερδευτεί αρκετά, αλλά οι εξελίξεις της άρεσαν. Την ίδια στιγμή έπαιρνε μάτι τις βυζάρες της Άντας που στέκονταν καμαρωτές - καμαρωτές πάνω στο στήθος της και με τις ρώγες τους τεντωμένες σαν ξόβεργες. Γύρω - γύρω απ’ τις βυζόρωγες της Άντας είδε δύο μεγάλους σκουρόχρωμους κύκλους, παρόλο που το περισσότερο βυζί της είχε γίνει ρώγα. Λίγο πιο κάτω απ’ τις λαχταριστές βυζάρες της Άντας έβλεπε το καλλίγραμμο κορμί της που κατέληγε σε κρύο λαξευτές γάμπες από αλάβαστρο.

Κάποια στιγμή τα χείλια της Ζίνας άνοιξαν κι αναζήτησαν στον αέρα μια απ’ τις δυο λαχταριστές και προκλητικές βυζόρωγες της γειτόνισσας της. Τα σάλια έσταζαν απ’ τις άκρες του στόματός της και κυλούσαν πάνω στα μάγουλα και το σαγόνι της. Στη φάση αυτή η Ζίνα δεν ήξερε αν θα έπρεπε να αηδιάζει ή να απολαμβάνει και να γουστάρει τα όσα γίνονταν. Η Ζίνα άρχισε να κοιτάζει ερευνητικά ολόκληρο το κορμί της Άντας και κάποια στιγμή το βλέμμα της καρφώθηκε πάνω στα κωλομέρια της που έμοιαζαν με ώριμα πεπόνια. Σφιχτές σάρκες, βελούδινη επιδερμίδα, καυλιάρικο χρώμα. Έτσι που ήταν γυρισμένη η Άντα, η Ζίνα μπορούσε να βλέπει να την κωλοχαράδρα της με την ροδαλή και πεταχτή κωλοτρυπίδα της.

Το θέαμα αυτό έκανε τη Ζίνα να καυλώνει και να μουσκεύει άγρια στο μουνί. Τα μουνόχειλα της έσφιγγαν με δύναμη την καραπουτσακλάρα του Γιάννη που μπαινόβγαινε μέσα της σαν πιστόνι. Ο πόθος κι η καύλα της φούντωναν όλο και πιο πολύ με κάθε λεπτό που περνούσε και κάθε σπρώξιμο της ψωλής του Γιάννη προς τη μήτρα της.

-    «Βλέπω ότι γουστάρεις τις μεγάλες ψωλάρες μωρή καριόλα!», είπε χαχανίζοντας ο Γιάννης. «Το κατάλαβα απ’ το χύσιμο και το σφίξιμο των μουνόχειλών σου».

Αμέσως μετά χαλάρωσε κάπως την αλυσίδα που την κρατούσε ψηλά απ’ το ταβάνι και το μουνί της ήρθε να καρφωθεί πάνω στην πουτσάρα του. Τώρα η Ζίνα ένιωθε σαν να καθόταν πάνω σε κάποιο χοντρό λοστό. Το κορμί της σπαρταρούσε απ’ τον πόνο που τώρα όμως ήταν γλυκός. Τέτοιο γαμήσι δεν είχε φάει ποτέ απ’ τον Μιχάλη αλλά ούτε κι απ’ τον Τάσου το προηγούμενο βράδυ. Ο Γιάννης άρχισε να μπαινοβγαίνει μέσα της με ξέφρενο ρυθμό και την έκανε να βογκάει και να χύνει από καύλα.

Το βλέμμα της Ζίνας είχε κολλήσει πάνω στο κορμί της Άντας που έπαιρνε τσιμπουκοπιπίλα στον Μιχάλη. Και τι τσιμπούκι! Του έγλειφε με πάθος το πουτσοκέφαλο, του το ρουφούσε, του το βύζαινε και μετά γλιστρούσε τη γλώσσα της μέχρι τ’ αρχίδια. Κι ενώ η Ζίνα παρακολουθούσε όλη τη σκηνή, το μουνί της συνέχιζε να βράζει από ηδονή και πόθο και να μουσκεύει την καυλάρα του Γιάννη.. Τα ζουμιά της έτρεχαν πλέον άφθονα και μούσκευαν τα μπούτια της. Το κορμί της σπαρταρούσε και κουνιόταν πάνω στις αλυσίδες. Στο μεταξύ η Άντα συνέχιζε το λαρυγγοτσίμπουκο στον Μιχάλη που είχε καυλώσει κι η πούτσα του είχε γίνει λοστός.

-    «Ρούφα μωρή καριόλα την καυλάρα μου!», φώναξε στη Άντα και της φύτευε το ψωλοκέφαλο του μέσα στο λαρύγγι.

Από κάποια στιγμή και μετά άρχισε να κουνιέται σαν εκκρεμές και κάθε φορά που την πλησίαζε με τον πούτσο του και της τον κάρφωνε στο λαρύγγι, η Άντα βογκούσε από πόνο, ηδονή και καύλα.

-    «Πάρτο σωστό τσιμπούκι κούκλα μου!», φώναζε ο Γιάννης. «Ξεπλήρωσέ του το άγριο γαμήσι που τραβάω εγώ στη γυναίκα του τη σφιχτομούνα!»

-    «Πω πω πω! Τι καύλα είναι αυτή! Έτσι που με ρουφάς μωρή τσιμπουκλού! Θα με κάνεις γρήγορα να χύσω!», φώναζε ο Μιχάλης.

-    «Μιχάλη! Γιατί μου το ‘κανες αυτό;» έλεγε έξαλλη η Ζίνα καθώς είδε ότι ο Μιχάλης άδειαζε με τους κουβάδες τα χύσι του μέσα στο στόμα της Άντας.

Ταυτόχρονα καρφωνόταν μέσα της το ψωλοκέφαλο του Γιάννη που την έστελνε σε νέες επίγειες απολαύσεις. Η Άντα συνέχισε να ρουφάει ασταμάτητα την ψωλή του Μιχάλη και κατάπινε με λαιμαργία τα ψωλοχύματα του. Όταν του στράγγιξε τ’ αρχίδια άφησε τον πούτσο του να βγει τελείως απ’ το στόμα της και γύρισε προς το άλλο ζευγάρι που γαμιόταν. Η Ζίνα κατάφερε να δει τα χύσια του άντρα της που της είχαν μουσκέψει τα μάγουλα κι έσταζαν κάτω σαν σταλακτίτες.

-    «Και τώρα ήρθε η ώρα να γλείψεις και λίγο μουνί!», είπε ο Γιάννης. «Έλα εδώ και γλείψε τη μούνα αυτής εδώ της ψωλούς ενώ εγώ θα συνεχίσω να την ξεκολιάζω».

-    «Θα αστειεύεσαι βέβαια! Αποκλείεται να χωρέσει αυτό το χοντρό και μακρύ παλούκι μέσα στην στενή μου κωλοτρυπίδα!», είπε κατατρομαγμένη η Ζίνα.

-    «Ωραία ιδέα έριξες αγάπη μου!», είπε η ψωλοστοκαρισμένη Άντα. «Την ώρα που εσύ θα ξεσκίζεις την παρθενική της κωλοτρυπίδα, εγώ θα της γλείφω το μουνί».

-    «Όχι! Μη το κάνεις αυτό! θα μου σκίσεις τον κώλο! Η ψωλή σου είναι γιγάντια και δεν θα χωρέσει…», έλεγε με παρακλητικό τόνο στη φωνή της η Ζίνα.

-    «Σκάσε κι ετοιμάσου να τον αρπάξεις από πίσω», της είπε ο Γιάννης κι έβγαλε απότομα το παλαμάρι του απ’ το μουνί της.

Απ’ το ψωλοκέφαλό του μέχρι και την αρχιδοσακούλα ήταν μουσκεμένος με ζουμιά απ’ το μουνί της. Η Ζίνα άρχισε να συνειδητοποιεί σε ποια κατάσταση βρισκόταν. Ενώ ο Γιάννης θα της ξέσκιζε με το παλούκι του την κωλοτρυπίδα, η λυσσασμένη Άντα θα της έγλειφε το μουνί μέχρι να χύσει. Μετά θυμήθηκε τον άγριο τρόπο με τον οποίο είχε γαμήσει ο Γιάννης τη Άντα απ’ τον κώλο όταν τους έπαιρνε μάτι στην αυλή και την έπιασε σύγκρυο. Υπέθεσε ότι αυτό ήταν και το τελευταίο γαμήσι της ζωής της. Η κωλοτρυπίδα της Άντας μπορεί να είχε αντέξει την ψωλή του Γιάννη επειδή ήταν φαρδιά κι εξασκημένη από άλλα γαμήσια. Η δική της όμως ήταν παρθένα και πολύ στενή.

Στο μεταξύ η Άντα είχε πάρει θέση μπροστά της κι ετοιμαζόταν για το γλειφομούνι που θα της έκανε. Το στόμα της πριν λίγα μόλις δευτερόλεπτα είχε σφιχτεί πάνω στην ψωλή του Μιχάλη και του είχε ρουφήξει μέχρι την τελευταία σταγόνα τα ψωλοχύματα του. Κι ενώ η φάση του τσιμπουκιού την είχε καυλώσει κάπως, Τώρα που επρόκειτο να της Κάνει γλειφομούνι έτρεμε απ’ το φόβο της. Ποτέ της δεν είχε φανταστεί ότι θα της έγλειφε το μουνί κάποια γυναίκα. Τώρα πλέον ήταν αναγκασμένη εκ των πραγμάτων να δεχθεί μια ψωλή στην κωλοτρυπίδα και μια τρελή γλώσσα μέσα στο μουνί.

-    «Όχι! Δεν θέλω να μου το γλείψεις!», διαμαρτυρήθηκε η Ζίνα κι άρχισε να κουνιέται για ν’ αποφύγει τη γλώσσα της Άντας.

Έτσι κρεμασμένη που ήταν όμως, αν κουνιόταν προς τα μπρος θα είχε ν αντιμετωπίσει το λαίμαργο στόμα της Άντας που θα της έγλειφε το μουνί, ενώ αν κουνιόταν προς τα πίσω θα ένιωθε μια ψωλάρα τεραστίων διαστάσεων να της χώνεται μέσα στην κωλοτρυπίδα. Ο Γιάννης όμως ήταν αποφασισμένος να την πάρει από τον κώλο και καμία κίνηση της Ζίνας δεν επρόκειτο να τον σταματήσει. Κάποια στιγμή ένιωσε τέσσερα χέρια να χουφτώνουν το κορμί της. Δυο τρυφερά χέρια της έπιασαν τα μπούτια και της άνοιξαν τα μουνόχειλα, και δυο άλλα, στιβαρά χέρια της χούφτωσαν γερά τα κωλομάγουλα και της άνοιξαν την κωλοχαράδρα.

Η Ζίνα προσπάθησε να διαμαρτυρηθεί, αλλά η Άντα ήταν χειροδύναμη. Της άνοιξε τα μουνόχειλα διάπλατα και μονομιάς της έχωσε τη γλώσσα της ανάμεσα τους. Αυτά τα μουνόχειλα είχε γαμήσει κι ανοίξει διάπλατα κι η πούτσα του Γιάννη πριν από λίγα μόλις λεπτά. Τώρα, το ψωλοκέφαλο του Γιάννη ακουμπούσε και τριβόταν πάνω στην σφιχτή κα παρθενική κωλοτρυπίδα της κι απειλούσε να μπει μέσα με το ζόρι και να την ξεσκίσει. Το ψωλοκέφαλο του ήταν σκληρό, χοντρό και πετούσε φλόγες απ’ την καύλα του αφεντικού του. Η Ζίνα προς στιγμήν νόμισε ότι θα λιποθυμούσε απ’ αυτά που της έκαναν.

Τα χείλια της Άντας ακούμπησαν δυνατά πάνω στα βρεγμένα μουνόχειλα της Ζίνας κι η γλώσσα της σφηνώθηκε βαθειά μέσα στο μουνί της. Μετά από λίγο άρχισε να περιστρέφεται πάνω στην ερεθισμένη της κλειτορίδα που φαινόταν σαν ώριμο κερασάκι ανάμεσα στα ροδαλά της μουνόχειλα. Η Ζίνα άρχισε να βογκάει και να ουρλιάζει από ηδονή και πόθο και άρχισε να ντρέπεται που εκδηλωνόταν κατ’ αυτό τον τρόπο. Σαν πρώτη της αντίδραση ήταν να τραβηχτεί απότομα προς τα πίσω για να γλιτώσει απ’ την επίθεση που της έκανε η Άντα με τη γλώσσα της. Κάνοντας όμως αυτή την κίνηση, το πουτσοκέφαλο του Γιάννη πιέστηκε με δύναμη πάνω στην κωλοτρυπίδα της και την έκανε να βογκήξει και πάλι.

Ο Γιάννης την συγκράτησε με τα χέρια του απ’ τα κωλομάγουλα της και πίεσε με περισσότερη δύναμη την ψωλή του προς τα μέσα. Η Ζίνα άρχισε να πονάει φοβερά καθώς το σκληρό του ψωλοκέφαλο προσπαθούσε να τρυπώσει μέσα στην τρύπα του κώλου της. Η καύλα του Γιάννη ήταν τέτοια που το ψωλοκέφαλο του έκαιγε σαν καυτό σίδερο πάνω στην άτριχη και βελούδινη κωλοτρυπίδα της.

Η Ζίνα σκέφτηκε να τραβηχτεί προς τα μπρος για να γλιτώσει το γαμήσι απ’ τον κώλο, αλλά μετά σκέφτηκε την μυτερή γλώσσα της Άντας που θα χωνόταν μέσα στο μουνί της. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα δηλαδή. Δεν ήξερε τι να κάνει κι-από ποια τρύπα να προτιμήσει να τη βιάσουν. Τελικά τραβήχτηκε προς τα μπρος και φύτεψε τη μούρη της Άντας μέσα στα ορθάνοιχτα νεανικά μουνόχειλα της.

Η μύτη της Άντας καρφώθηκε πάνω στην κλειτορίδα της Ζίνας, ενώ ταυτόχρονα η γλώσσα της άρχισε τις εξερευνήσεις για πετρέλαιο μέσα στο μουνί της. Το τρίψιμο της κλειτορίδας της ήταν τόσο έντονο που η Ζίνα άρχισε ν’ αναστενάζει από ηδονή. Και να ήθελε να το κρύψει, δεν μπορούσε. Το μουνί της άρχισε να στάζει άφθονα ζουμιά καύλας τα οποία η Άντα έγλειφε, ρουφούσε και κατάπινε λαίμαργα.

Από κάποια στιγμή και μετά η Άντα άρχισε να σπρώχνει το μουνί της Ζίνας προς τα πίσω στην προσπάθειά της να φυτέψει πιο βαθειά τη γλώσσα της, ενώ ταυτόχρονα εξυπηρετούσε και τον Γιάννη που καραδοκούσε να της φυτέψει στον κώλο το καυλί του. Το μακρύ και χοντρό παλαμάρι του Γιάννη, το οποίο ήταν μουσκεμένο απ’ τα ζουμιά του μουνιού της, της γαργαλούσε δυνατά το κρεάτινο δαχτυλίδι του κώλου της και περίμενε την κατάλληλη ευκαιρία για να σφηνωθεί μέσα. Κάποια στιγμή ο Γιάννης το πήρε απόφαση. Απομάκρυνε την ψωλάρα του καμιά δεκαριά πόντους απ’ την τρύπα της και μετά, με μια γρήγορη επίθεση της κάρφωσε το ψωλοκέφαλο του μέσα στον κώλο. Η Ζίνα άρχισε να βογκάει απ’ τον ξαφνικό αυτό πόνο, αλλά’ δεν μπορούσε να απομακρυνθεί γιατί η Άντα κρατούσε αντίσταση με τα χείλια και τη γλώσσα της.

Ο πόνος απ’ την κωλοτρυπίδα της άρχισε γρήγορα να εξαπλώνεται πάνω σ’ όλο το κορμί της. Η καύλα που προήλθε απ’ αυτό τον πόνο ήταν πρωτόγνωρη. Οι σούφρες που είχε η νεανική της κωλοτρυπίδα εξαφανίστηκαν στη στιγμή αφού μπήκε μέσα στην τρύπα της ένα χοντρό λοστάρι και τις έκανε να τεντωθούν. Η κωλοτρυπίδα της άρχισε να πονάει, να τσούζει και να καίει σαν να είχε μπει μέσα της κάποιο καυτό σίδερο.

Τα κουνήματα της Ζίνας το μόνο που κατάφεραν ήταν να βοηθήσουν την καραπουτσακλάρα του Γιάννη να της φυτευτεί μέχρι τη μέση στον κώλο. Τέτοιο πόνο δεν τον είχε ξανανιώσει ποτέ άλλοτε. Η κωλοτρυπίδα της ένιωθε σφάχτες. Την ώρα που έσπρωχνε ο Γιάννης την ψωλή του μέσα στον κώλο της, το κορμί της Ζίνας Πήγαινε προς τα εμπρός κι έτσι η Άντα έβρισκε την ευκαιρία να χώνει πιο βαθειά τη γλώσσα της και να πιέζει πιο δυνατά τη μύτη της πάνω στην κλειτορίδα της. Η έντονη ηδονή και καύλα της Ζίνας δεν μπορούσαν πια να κρυφτούν. Τα κουνήματα του κορμιού της την μαρτυρούσαν. Κάθε κούνημα προς τα εμπρός σήμαινε περισσότερη ηδονή απ’ το μουνί και κάθε κούνημα προς τα πίσω σήμαινε περισσότερο πόνο και τσούξιμο στον κώλο.

-    «Πολύ σφιχτή η κωλοτρυπίδα σου μωρή καριόλα!», βόγκηξε ο Γιάννης. «Τόσο σφιχτή δεν έχω γαμήσει ποτέ άλλοτε! Πού θα πάει όμως; Θα στον χώσω όλο μέσα μέχρι τη ρίζα και θα δεις πόσο θα στην ανοίξω».

-    «Όχι! Μη! Μη μου βάζεις περισσότερο! Πονάω! πονάω φοβερά! θα με εξοντώσεις! Πούτσα είναι αυτή ή κολώνα της ΔΕΗ;», διαμαρτυρόταν η Ζίνα.

Ο Γιάννης τράβηξε λίγο έξω την ψωλάρα του κι η Ζίνα νόμισε ότι το μαρτύριό της τελείωσε. Στο τράβηγμα όμως η μαλαπέρδα του Γιάννη τραβούσε και τα τοιχώματα του κώλου της και με το πουτσοκέφαλο έβγαζε έξω και την κωλοτρυπίδα. Το κακό στην προκειμένη περίπτωση ήταν ότι ο κώλος δεν έχυνε σαν το μουνί και αυτό είχε σαν συνέπεια τα τραβήγματα της ψωλής του να της δημιουργούν ρωγμές και να πονάνε.

-    «Πες μου μωρή καριόλα, τι γουστάρεις;», ρώτησε χαχανίζοντας ο Γιάννης. «Τον θέλεις όλο μέσα ή μήπως θέλεις να σου τον βγάλω τελείως;»

-    «Δεν ξέρω! Πονάω! Δεν αντέχω άλλο… Και μέσα πονάω και έξω πονάω…», είπε με πνιγμένη φωνή η Ζίνα.

-    «Τότε μια θα στον βάζω και μία θα στον βγάζω…», είπε ο Γιάννης κι άρχισε να χαχανίζει.

Ο Γιάννης της έβγαλε τελείως τον πούτσο του απ’ την κωλοτρυπίδα αλλά πριν προλάβει το δαχτυλίδι της να κλείσει, της τον ξανακάρφωσε με περισσότερη μανία κι έστειλε το ψωλοκέφαλο του να συναντήσει την κάτω - κάτω κουράδα.

-    «Αχ! Με σκότωσες πανάθεμά σε! Σταμάτα πια! Χύσε επιτέλους να ησυχάσουμε!», είπε απογοητευμένα η Ζίνα.

Στο μεταξύ η Άντα συνέχιζε να γλείφει άγρια τα μουνόχειλα της Ζίνας και να της πιέζει την κλειτορίδα πότε με τη γλώσσα και πότε με τη μύτη της. Τα ζουμιά του μουνιού της έσταζαν και της μούσκευαν το πρόσωπο. Το μουνί της Ζίνας είχε καυλώσει άτσαλα και τα ζουμιά του ανάβλυζαν από μέσα χωρίς σταμάτημα. Ο Γιάννης συνέχισε να ξεσκίζει την κωλοτρυπίδα της και να της χώνει όλο και πιο βαθειά το σκληρό και γιγάντιο ματσούκι του. Η Ζίνα δοκίμαζε τον έρωτα από δυο πάντες ταυτόχρονα κι η ηδονή που ένιωθε ήταν Κάτι το πρωτόγνωρο, κάτι το πάρα πολύ δυνατό. Ολόκληρο το κορμί της είχε πάρει φωτιά.

Κάποια στιγμή η καύλα της Ζίνας έφτασε στην κορύφωση και τα μουνόχειλα της άρχισαν ν’ ανοιγοκλείνουν δυνατά και να σφίγγουν ανάμεσά τους τη γλώσσα της Άντας. Η Άντα με τη σειρά της απολάμβανε γλειφομούνι και ρουφούσε ηδονικά και λαίμαργα τα ζουμιά της γειτόνισσας της και τα κατάπινε.

Σε λίγο ο Γιάννης άρχισε να επιταχύνει το ρυθμό του και δευτερόλεπτα αργότερα άρχισε να εκσφενδονίζει μέσα στην κωλοτρυπίδα της τα καυτά χύσια των αρχιδιών του με τους κουβάδες. Η Ζίνα βογκούσε, τσίριζε, κι ούρλιαζε, αλλά όχι μόνο από πόνο, αλλά κι από ηδονή. Μια ηδονή μοναδική, πρωτόγνωρη. Μια ηδονή που ποτέ στο παρελθόν δεν είχε γνωρίσει με τον άντρα της.