Σύνδεση || Εγγραφή
Αγαπητέ επισκέπτη. Σαν επισκέπτης δεν έχετε πλήρη πρόσβαση σε όλες τις λειτουργίες, και το περιεχόμενο του XStream. Οι ιστορίες που βλέπετε είναι αυτές που είχαν δημοσιευθεί πριν από μέρες.

Για να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση θα πρέπει πρώτα να εγγραφείτε στην online κοινότητα μας και έπειτα να ενεργοποιήσετε την πλήρη πρόσβαση που σας δίνει πλήρη δικαιώματα χρήσης των υπηρεσιών του XStream όπως... Το να βλέπετε όλες τις δημοσιευμένες ιστορίες, Nα σχολιάζετε, να επικοινωνείτε μέσω chat, Nα κάνετε video calls, Nα ανταλλάσετε φωτογραφίες και video, κλπ.

Το XStream δεν είναι απλά ένας χώρος που διαβάζετε ιστορίες. Είναι μια ενεργή κοινότητα ενηλίκων που για όσους τη δοκιμάζουν γίνεται τρόπος ζωής!

Αποποίηση ευθυνών: Όλα τα κείμενα της κατηγορίας, είναι έργα μυθοπλασίας!

Το περιεχόμενο και οι πληροφορίες που περιλαμβάνονται στο XStream.gr, συμπεριλαμβανομένων και των διαφημίσεων, με οποιονδήποτε τρόπο και εάν αυτές εμφανίζονται, δε θα πρέπει σε καμιά περίπτωση να θεωρούνται ως έγκυρες πληροφορίες, συμβουλές ή ως παραίνεση για συγκεκριμένη ενέργεια.

Περαιτέρω, ο χρήστης κατανοεί και αποδέχεται ότι, επισκεπτόμενος τις σελίδες περιεχομένου και χρησιμοποιώντας τις υπηρεσίες του XStream.gr, είναι πιθανό να εκτεθεί σε περιεχόμενο, το οποίο, για κάποια μερίδα ανθρώπων, μπορεί θα θεωρείται ως άσεμνο, απρεπές, ενοχλητικό, προσβλητικό κλπ. Σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνο το XStream.gr για οποιαδήποτε βλάβη ή ζημία που τυχόν υποστούν οι χρήστες του, λόγω της έκθεσής τους σε περιεχόμενο τέτοιου είδους, καθώς μια τέτοια έκθεση γίνεται με τη ρητή προς τούτο εκπεφρασμένη βούλησή τους.

Οι χρήστες επισκέπτονται τις σελίδες περιεχομένου και υπηρεσιών με αποκλειστικά δική τους πρωτοβουλία και ευθύνη. Το XStream σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί ότι αποδέχεται ή ενστερνίζεται καθ' οιονδήποτε τρόπο τις εκφραζόμενες στις δημοσιευόμενες ιστορίες προσωπικές ιδέες ή αντιλήψεις των χρηστών που τις αποστέλλουν ή άλλων προσώπων.

Όλα τα κείμενα της κατηγορίας είναι έργα μυθοπλασίας, ανεξάρτητα από το αν ο κάθε συγγραφέας ισχυρίζεται το αντίθετο για να δώσει μεγαλύτερη έμφαση στα όσα γράφει. Ονόματα, χαρακτήρες, επιχειρήσεις, τόποι, γεγονότα και περιστατικά, είτε είναι προϊόντα της φαντασίας του συγγραφέα ή τα χρησιμοποιεί για να αποδώσει τα όσα φαντάστηκε. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα ή πραγματικά γεγονότα, είναι καθαρά συμπτωματική. ΜΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΤΕ ΝΑ ΜΙΜΗΘΕΙΤΕ στην πραγματική ζωή όσα διαβάζετε!

Είμαι ο Μάρκος, 40αρης πια με αρκετές εμπειρίες και περιπέτειες στη ζωή μου και μέχρι σήμερα σας έχω διηγηθεί ιστορίες όπως τα “Χριστούγεννα στο Περτούλι” η συνέχεια “Μετά από τις διακοπές Χριστουγέννων στο Περτούλι” και η τελευταία ιστορία ήταν “Το χαλασμένο laptop”.

Όπως θα διαπιστώσατε μάλλον τραβάω σαν μαγνήτης τις αμφισεξουαλικές γυναίκες, ίσως λόγω της εργένικης ζωής μου ή πιθανών της εμπιστοσύνης που πιθανών να εμπνέω. Για να μην πολυλογώ θα σας πω τι μου συνέβη πριν λίγες ημέρες που γύρισα από ένα ταξίδι επαγγελματικό στο εξωτερικό.

Έχω μετακομίσει σε μία λίγο απομονωμένη μονοκατοικία, λίγο έξω από την Αθήνα, περίπου 1 μήνα πριν φύγω για αυτό το ταξίδι. Το σπίτι δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο, ένα υπνοδωμάτιο, 1 μπάνιο και ένας μεγαλύτερος χώρος που είναι η κουζίνα με το σαλόνι αλλά και ένας τεράστιος κήπος. Μου αρέσει η ησυχία και να βλέπω τη θάλασσα γενικώς και έτσι επέλεξα ένα παραθαλάσσιο μέρος κοντά στην Αθήνα.

Δεν ξέρω κανέναν γύρω μου, ούτε τους γείτονες, ούτε έχω φιλίες εδώ. Ήταν σα να ήθελα να κάνω ένα restart στη ζωή μου και να απέχω από τις παλαιότερες συνήθειες μου. Δεν ξέρω αλλά έτσι ένιωσα και πήρα την απόφαση να μετακομίσω. Νοίκιασα τη μονοκατοικία, μετέφερα τα πράγματα μου και έφυγα για το επαγγελματικό ταξίδι μου.

Την ημέρα που γύρισα γινόταν χαμός στο δρόμο. Πολύ βροχή σε βαθμό που έγιναν πολλές καταστροφές όπως πολλοί θα ακούσατε. Φτάνω στο σπίτι, τακτοποιώ τα πράγματα μου και βάζω χαλαρή μουσική για να ηρεμήσω. Άφησα αναμμένα χαμηλά 2 πορτατίφ και χάζευα από το παράθυρο τη θάλασσα που ίσα-ίσα τη φώτιζαν τα φώτα του παραλιακού πεζοδρόμου. Κύμα και κακοκαιρία που μου προκαλούσαν θαυμασμό.

Εκεί που χάζευα τη θάλασσα και περνούσαν σκόρπιες σκέψεις από το μυαλό μου, βλέπω ένα αυτοκίνητο να κινείται στον πεζόδρομο και να σταματά έξω από το σπίτι. Αναβόσβηναν τα φώτα του σαν να έσβησε από κάποια μηχανική βλάβη και προσπαθούσαν να το ξαναβάλουν μπροστά. Σηκώθηκα από την πολυθρόνα μου, έβαλα ένα αδιάβροχο και πήγα να δω αν χρειάζονται κάποια βοήθεια. Μόλις φτάνω στο αυτοκίνητο βλέπω 4 κοπέλες,

- Χρειάζεστε βοήθεια;… ρώτησα εγώ.

Κατεβάζει η κοπέλα που οδηγούσε το παράθυρο λίγο και μου λέει

- Έσβησε το αυτοκίνητο και δεν παίρνει μπροστά.

- Βενζίνη έχετε;

- Έχουμε αλλά δεν παίρνει μπροστά… μου απάντησε πάλι η οδηγός.

- Καλέσατε οδική βοήθεια;

- Ναι αλλά και σε αυτό είμαστε άτυχες…

την τύχη μου μέσα λέει η οδηγός.

- Γιατί; Τι συμβαίνει; Ρώτησα απορημένος.

- Έχει κλείσει ο δρόμος και δεν μπορεί να περάσει από την Εθνική Οδό η οδική βοήθεια. Δεν υπάρχει τρόπος…

- Από πού είστε; Από που έρχεστε;… ρώτησα

- Ερχόμαστε από Γιάννενα και πάμε στην Αθήνα… δεν ξέρουμε τι να κάνουμε… λέει η οδηγός/

- Μένω εδώ σε αυτό το σπίτι. αν θέλετε ελάτε μέχρι να κοπάσει η κακοκαιρία και να ξαναμιλήσουμε με την οδική βοήθεια να δούμε τι γίνεται.

- Όχι, όχι ευχαριστούμε…

μου λέει διστακτικά η οδηγός και έκλεισε το τζάμι. Έφυγα απαντώντας "Όπως νομίζετε" και ξαναγύρισα στο σπίτι. Μόλις μπαίνω στο σπίτι βάζω ένα ποτό και ξανά κάθομαι στην πολυθρόνα μου βλέποντας από το παράθυρο. Η αλήθεια ήταν ότι έκαναν πολλές προσπάθειες να βάλουν μπροστά το αυτοκίνητο με αποτέλεσμα να πέσει εντελώς η μπαταρία και να σβήσουν όλα. Έκλεισα τα μάτια μου, άκουγα τη μουσική μου και μέσα σε λίγα λεπτά ακούω το κουδούνι. Ανοίγω και βλέπω μία από τις κοπέλες

- Γεια μήπως έχετε καλώδια γιατί ξεφόρτισε τελείως η μπαταρία;

- Φυσικά. Πάμε να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε…

της απαντώ και ξαναβάζω το αδιάβροχο για να βγω έξω.

- Πρέπει να βάλουμε το αυτοκίνητο σας μέσα στο γκαράζ μου. Ίσως χρειαστεί λίγη ώρα για να συνδέσουμε και να φορτίσει η μπαταρία για να πάρει μπροστά…

της λέω καθώς κατευθυνόμασταν προς την έξοδο.

- Ελάτε να σπρώξουμε να βάλουμε το αυτοκίνητο στο γκαράζ κάτω από το υπόστεγο…

λέει στις άλλες και έτσι έγινε. Σπρώξαμε το αυτοκίνητο όλοι μαζί και το φέραμε μπροστά στο δικό μου. Ανοίξαμε τα καπό των αυτοκινήτων και σύνδεσα τα καλώδια. Το αυτοκίνητο των κοριτσιών δεν έκανε τίποτα. Πέρα από τα φώτα στις ενδείξεις του αυτοκινήτου δεν άναβε τίποτα άλλο.

- Κορίτσια μάλλον υπάρχει κάποια άλλη ζημιά ή χρειάζεστε άλλη μπαταρία.

- Ωραία… και τι κάνουμε τώρα; αναρωτήθηκαν όλες.

- Κορίτσια ελάτε μέσα. Μην κάθεστε στο κρύο και θα δούμε τι θα κάνουμε. Θα βρεθεί μια λύση.

Κοιτάχτηκαν μεταξύ τους

- Ε… εντάξει…

είπαν διστακτικά πήραν τα πράγματα τους και με ακολούθησαν στο σπίτι. Μπήκαν στο σπίτι, άφησαν τα πράγματα τους

- Σε ευχαριστούμε πολύ για τη βοήθεια. Είμαι η Μαρία. Λέει η κοπέλα που οδηγούσε.

- Μάρκος κορίτσια. Μάρκο με λένε.

- Γεωργία.

- Δήμητρα.

- Κορίνα… είπαν οι υπόλοιπες.

- Χάρηκα πολύ κορίτσια, να προσφέρω κάτι; Ένα ζεστό τσάι, ένα ποτό;

- Μάρκο μη σε βάζουμε σε κόπο. Λέει η Κορίνα.

- Δεν είναι κόπος, τι θέλετε να πιείτε;

- Ότι έχεις μη σε αναστατώνουμε. Δήμητρα, Γεωργία ελάτε να βοηθήσουμε το Μάρκο… είπε η Μαρία.

- Θέλετε κρασί, ποτό, να φτιάξουμε καφέ, τσάι, έχω τα πάντα, τι θέλετε;

- Εγώ για λίγο κρασί δε θα έλεγα όχι…

λέει η Κορίνα και συμφώνησαν και οι υπόλοιπες.

- Ωραία λοιπόν μισό λεπτό και όλα θα είναι έτοιμα σε 1 λεπτό…

είπα και κατευθύνθηκα προς την κουζίνα. Παίρνω 4 ποτήρια το κρασί και βάζω σε ένα πιάτο λίγα αλλαντικά, τυριά και κράκερς που ποτέ δε λείπουν από το σπίτι μου.

- Έλα βρε Μάρκο, σε βάλαμε σε κόπο τώρα… λέει η Κορίνα.

- Κορίτσια είναι χαρά μου, πείτε ότι δεν έκανα τίποτα. Ας δούμε τι γίνεται και να μάθουμε αν άνοιξε ο δρόμος. Είπα εγώ και άνοιξα την τηλεόραση.

"Έκτακτο δελτίο"

Έχει υποχωρήσει ο δρόμος στην παλιά εθνική οδό και η πλημύρα λίγο πιο κάτω στην νέα εθνική κατέβασε χώμα, πέτρες και ξύλα και έκλεισε ο δρόμος.

- Τι κάνουμε τώρα; Λέει η Γεωργία.

- Τι να κάνουμε, θα περιμένουμε λίγο και βλέπουμε απάντησε η Δήμητρα.

Κάθισα στην πολυθρόνα μου πάλι και απορημένος κοίταξα τα κορίτσια που ήταν ακόμη όρθιες.

- Γιατί δεν κάθεστε;… τους λέω εγώ.

- Ε… δεν είναι εύκολο… σε ξεσηκώσαμε που σε ξεσηκώσαμε, δε θα σου κάνουμε και το σπίτι μπάχαλο. Λέει η Μαρία.

- Τα ρούχα μας έχουν βραχεί. Που μπορούμε να αλλάξουμε; Λέει η Κορίνα.

- Κορίτσια σαν στο σπίτι σας, εκεί αυτή η πόρτα είναι το μπάνιο και εκεί είναι το δωμάτιο για να αλλάξετε. Είπα εγώ.

Έτσι έγινε. Μόνο η Κορίνα και η Μαρία έμειναν μαζί μου. Η Δήμητρα και η Γεωργία πήγαν να αλλάξουν. Η Κορίνα είναι μία κοπέλα περίπου 1,65, ξανθιά λίγο πεταχτούλα και κανονικό κορμί με μικρό στήθος. Η Μαρία λίγο πιο ψηλή από την Κορίνα, ξανθιά και αυτή αλλά κορμί θανατηφόρο. Πεταχτό κωλαράκι και απίστευτο πλούσιο στήθος. Η Δήμητρα ήταν μελαχρινή με κορμί σαν της Κορίνας. Η Γεωργία όμως ήταν απίστευτη. 1.75 μελαχρινή, κορμάρα, στήθος στητό, μεγάλο και ψηλά πόδια που κατέληγαν σε ένα απίστευτα καλοσχηματισμένο κώλο.

Μπήκαν και οι δύο μέσα στο μπάνιο, μάλλον για να αλλάξουν πιο γρήγορα φαντάστηκα εγώ. Άκουσα όμως το νέρο από την μπανιέρα να τρέχει και η αλήθεια είναι ότι παραξενεύτηκα. Τότε ήρθε στο μυαλό μου το απίστευτό κορμί της Γεωργίας και λέω… "Λες να παιχτεί κάτι εδώ; Μπα… σκέφτηκα, μην κάνεις όνειρα".

Και μου ήρθε φλασιά…

- Πετσέτες… να σας δώσω πετσέτες. Είπα στη Μαρία και την Κορίνα.

- Μάρκο σε ευχαριστούμε έχουμε στα σακβουαγιάζ, λείπαμε μία εβδομάδα για δουλειά στα Γιάννενα. Έχουμε τα πάντα. Είπε η Μαρία.

- Κορίτσια τι δουλειά κάνετε; Ρώτησα εγώ.

- Είμαστε promoters. Πήγαμε για ένα event. Προωθούσαμε ένα νέο energy drink σε κάποια νυχτερινά μαγαζιά. Είπε η Κορίνα.

- Α πολύ ωραία οπότε περάσατε και ωραία. Είπα εγώ.

- Ναι, ναι, καλά… ήταν… ε Μαρία;… είπε η Κορίνα.

- Ναι μια χαρά… είπε η Μαρία και την κοίταξε λίγο αμήχανα.

"ΕΚΤΑΚΤΟ ΔΕΛΤΙΟ"

Κλειστός ο δρόμος μέχρι την επόμενη ημέρα το απόγευμα είπαν οι ειδήσεις και κοιτάχτηκαν μεταξύ τους όλο απογοήτευση. Η Μαρία έτρεξε προς το μπάνιο και το ανακοίνωσε στη Δήμητρα και τη Γεωργία φωνάζοντας έξω από την πόρτα. Εκείνη τη στιγμή ανοίγει η πόρτα και βγαίνουν η Δήμητρα και η Γεωργία. Φόραγαν και οι δύο αθλητικά ρούχα με στενά μπλουζάκια που διαγράφονταν όμορφα το σώμα τους. "Βρε λες;…" ξανασκέφτηκα. "Μπα… σιγά μη γίνει τίποτα".

Η Γεωργία και η Δήμητρα ήρθαν και κάθισαν κοντά μου και πήραν τα ποτήρια τους. Τη θέση τους στο μπάνιο πήραν η Κορίνα με την Μαρία. "Πάλι δύο στο μπάνιο"… σκέφτηκα. Άστο να περάσει Μάρκο. Θα φας τετραπλή χυλόπιτα και δε θα το μαζεύεις μετά. Σκέφτηκα και κοίταξα προς το παράθυρο.

- Μάρκο είσαι πολύ ωραία εδώ. Είπε η Γεωργία.

- Μικρό σπιτάκι, μονοκατοικία σε απόσταση με τα υπόλοιπα σπίτια… δε φοβάσαι; Μήπως είναι λίγο ερημιά;.. μου λέει η Δήμητρα.

- Κορίτσια είναι μια χαρά. Ότι πρέπει για αυτή τη φάση της ζωή μου που θέλω να είμαι cool. Απάντησα εγώ.

- Εμένα μου αρέσει πολύ. Είπε η Γεωργία.

Ο νους μου ταξίδευε σε άλλες σκέψεις όσο μιλούσαμε, αλλά τίποτα δε μου έβγαζε από το μυαλό τη Γεωργία!

Ακούγεται η πόρτα και ήρθαν και η Μαρία με την Κορίνα. Μόνος μου λοιπόν, με 4 όμορφα κορίτσια, αποκλεισμένα λόγω του καιρού. Το κρασί πάνω στο τραπέζι, τα μεζεδάκια επίσης και ξεκίνησε η χαλαρή κουβέντα με τα 4 κορίτσια να έχουν πάρει απόφαση ότι πλέον δε μπορούν να γυρίσουν με κανένα τρόπο στο σπίτι τους.

Η ώρα πέρναγε ευχάριστα, τα κρασάκι μας είχε χαλαρώσει όλους, περνάγαμε ωραία, μαγειρεύαμε, τσιμπούσαμε, γελάγαμε ώσπου η Δήμητρα σηκώθηκε όρθια χαζογελώντας και λέει:

- Παιδιά δεν την παλεύω άλλο… άρχισα να την ακούω με το κρασί.

- Ποιος να μας έλεγε ότι μετά την περιπέτεια τη σημερινή θα καταλήγαμε να περνάμε τόσο όμορφα. Είπε η Κορίνα.

- Μάρκο έχεις κανένα επιτραπέζιο; Είπε η Γεωργία.

- Φυσικά… έχω το "ταμπού". Είπα εγώ…

Χωριστήκαμε σε ομάδες και αρχίσαμε να παίζουμε. Λέξη με τη λέξη, ποτήρι στο ποτήρι αρχίσαμε τα υπονοούμενα. Ήταν φανερό ότι άρχισαν να χάνονται οι αναστολές και το παιχνίδι απέκτησε σεξουαλικό ενδιαφέρον με πρώτη και καλύτερη την Κορίνα που είχε γίνει κατακόκκινη από τη ζέστη και το κρασί να λέει:

- Εγώ λέω να αλλάξουμε παιχνίδι και να παίξουμε Θάρρος ή Αλήθεια…

- Ναι…

φώναξε η Δήμητρά που και αυτή είχε ανοιχτεί αρκετά. Η Μαρία χαμογελούσε και κοίταζε όλο νόημα την Κορίνα. Η Γεωργία με κάρφωσε με τα μάτια της σα να μου έδειχνε τι θα ακολουθήσει.

- Θάρρος η αλήθεια; Ρωτάει η Κορίνα τη Δήμητρα.

- Αλήθεια απαντά η Δήμητρα

- Τέλεια… λοιπόν πες μας τι έκανες το δεύτερο βράδυ στα Γιάννενα…

λέει η Κορίνα και ξέσπασαν σε γέλια.

- Ε… να το πω… οκ θα το πω, αλλά μη μου πεις διάφορα και γιατί το είπα! Λοιπόν στο δωμάτιο στα Γιάννενα μέναμε μαζί με την Κορίνα. Το δεύτερο βράδυ μόλις γυρίσαμε από τη δουλειά μπήκα πρώτη να κάνω ένα μπάνιο και επειδή είχα πιεί και ήμουν λίγο ξαναμμένη. Άρχισα μέσα στο μπάνιο όπως έπεφτε το νερό πάνω μου να χαϊδεύω το σώμα μου και η Κορίνα με τράβαγε βίντεο χωρίς να το καταλάβω.

- Ε όχι μόνο αυτά… θέλουμε όλες τις λεπτομέρειες. Είπε η Κορίνα… και γελάγανε

- Όλα; ΟΚ θα τα πω όλα με λεπτομέρειες. Είχα απλώσει το αφρόλουτρο πάνω μου και είχα ερεθιστεί πολύ. Ξεκίνησα να χαϊδεύω το λαιμό μου, σιγά-σιγά το στήθος μου, την κοιλιά μου, και μετά…

- Και μετά;… πες τα όλα με κάθε λεπτομέρεια. Ξαναείπε η Κορίνα γελώντας…

- Και μετά… (με πιο χαλαρή και γλυκιά φωνή)… άρχισα να χαϊδεύω το μουνάκι μου. Στην αρχή απαλά και αργά και μετά πιο γρήγορα μέχρι που τελείωσα με ένα λυγμό και αναστεναγμό. Εκεί άνοιξα τα μάτια μου και είδα την Κορίνα να με κοιτάζει χαμογελώντας, ολόγυμνη τραβώντας βίντεο ενώ παράλληλα έπαιζε το μουνάκι της.

- Και τι σου είπα… φώναξε η Κορίνα, πες και τι σου είπα!

- Άλλαξε τη φωνή της η Δήμητρα και την έκανε χοντρή και είπε "Ρε πουτανάκι, με καύλωσες βραδιάτικα, έλα εδώ όπως είσαι με τις σαπουνάδες και τα νερά…" και ξέσπασαν σε γέλια.

- Και πήγες;… ρώτησα εγώ.

- Ε… πήγα… είπε η Δήμητρά όλο νόημα.

- Λοιπόν, λοιπόν, δε θα τα πει όλα τώρα…

φώναξε η Γεωργία που ήταν φανερά καυλωμένη από αυτά που άκουσε. Εν τω μεταξύ διαγράφονταν οι ρώγες της στο μπλουζάκι της τόσο καλά που δε μπορούσα να πάρω τα μάτια μου από πάνω τους.

- Θάρρος η αλήθεια;… με ρώτησε η Δήμητρα.

- Θάρρος απαντώ εγώ.

- Λοιπόν θέλω να πάς στην Κορίνα και να της βγάλεις, ε… να της βγάλεις… τώρα θα δεις (λέει στην Κορίνα)… λοιπόν ναι αυτό είναι, να της βγάλεις τα σκουλαρίκια με το στόμα σου.

Η Γεωργία με κοίταξε με απορία σαν να αμφιταλαντευόταν αν θα το κάνω, αλλά εγώ είπα Θάρρος οπότε και το έκανα. Πλησίασα την Κορίνα από πίσω, της έβγαλα τα κουμπώματα από τα σκουλαρίκια και με τα χείλια μου και τη γλώσσα μου της έβγαλα το ένα σκουλαρίκι.

- Α ρε πουτανάκι τι μου έκανες… είπε η Κορίνα στη Δήμητρα.

- Καυλώνεις μωρό μου;… τη ρώτησε η Δήμητρα.

- Έχω μεθύσει και άρχισα να τρελαίνομαι… φώναξε η Κορίνα.

Τότε πλησίασα και στο άλλο αυτί… άρχισα να παίζω με τη γλώσσα μου πίσω από το αυτί της και αργά-αργά της έβγαλα και το δεύτερο. Τι φάση; Τι γαμάτη φάση είναι αυτή που ζω σκέφτηκα.

- Κορίτσια μήπως το έχουμε χοντρύνει πολύ;… Ακούστηκε η Μαρία.

- Μη μιλάς, τώρα περνάμε ωραία…

είπε η Γεωργία και μου επιβεβαίωσε κάθε επιθυμία.

- Θάρρος η αλήθεια;… ρώτησα τη Μαρία.

- Αλήθεια… λέει η Μαρία

- Χμ… ωραία, θέλω να κλείσεις τα μάτια σου και να μας πεις πως φαντάστηκες τη συνέχεια με την Κορίνα και τη Δήμητρα.

- Τι λες;… δε μπορώ… άλλο, άλλο πες μου… μου είπε κατακόκκινη η Μαρία.

- Μαρία δε γίνεται ότι σου πει θα κάνεις… της είπε η Κορίνα.

- Έλα ρε, δε μπορώ, ντρέπομαι… (γέλια πονηρά). Λοιπόν εντάξει, αλλά μη με κόψετε (και κλείνει τα μάτια της). Λοιπόν… όταν η Δήμητρα είδε την Κορίνα να χαϊδεύει το μουνάκι της συνέχισε κι αυτή. Έβαλε λίγο αφρόλουτρο στα δάχτυλα της και άρχισε να παίζει με τις ρώγες της. Είχε καυλώσει τόσο πολύ. Βγήκε έξω από τη μπανιέρα και πήγε στην Κορίνα, της πήρε το κινητό από τα χέρια το έβαλε πάνω στο νιπτήρα να συνεχίσει να γράφει και άρχισε να τη χαϊδεύει στο λαιμό, το στήθος και ακούμπησε πάνω στο στήθος της Κορίνας τις σκληρές και καυλωμένες ρώγες της, παίζοντας απαλά με τις ρώγες της Κορίνας. "Σ..." (ψιθύρισε… η Μαρία για να μας κάνει την προσέξουμε περισσότερο και πέρασε αργά τη γλώσσα πάνω από τα χείλια της). Μετά η Κορίνα έκανε την επόμενη κίνηση. Έβαλε το χέρι της στο μουνάκι της Δήμητρας και άρχισε να το χαϊδεύει κυκλικά αργά πιέζοντας την κλειτορίδα της μία απαλά και μία πιο δυνατά. Η Δήμητρα είχε παραδοθεί… αγκάλιασε την Κορίνα που την τράβηξε στο κρεβάτι, την έβαλε στα τέσσερα και άρχισε η Κορίνα να γλείφει το μουνάκι της Δήμητρας. Κορίτσια δεν είμαι καλά… έχω ανάψει άσχημα, δε μπορώ να συνεχίσω άλλο… είπε η Μαρία, άνοιξε τα μάτια της και μας είδε όλους να την κοιτάμε όλο λαχτάρα για να ακούσουμε τη συνέχεια.

- Συνέχισε, της λέει Κορίνα, σε παρακαλώ μη σταματήσεις τώρα…

Η Γεωργία της έκλεισε τα μάτια με ένα χάδι και της είπε ψιθυριστά:

- Συνέχισε το, μη σταματάς… και τη φίλησε στο μάγουλο.

Τότε η Μαρία με κλειστά τα μάτια, καταπίνει και λέει βραχνά και χαλαρά:

- Ωραία… Η Κορίνα έγλειφε το μουνάκι της Δήμητρας που είχε παραδοθεί από την καύλα και είχε ανασηκώσει τη μέση της πιο πάνω για να διευκολύνει την Κορίνα περισσότερο. Τότε η Κορίνα βάζοντας τα δάχτυλα της στο μουνάκι της Δήμητρας συνέχισε λίγο πιο ψηλά περνώντας τη γλώσσα της από το κωλό… μ… ναι… καύλωσα και τι λέω θεέ μου;… άρχισε να παίζει με τη μυτούλα της γλώσσας της την τρυπούλα της Δήμητρας.

Είχα μείνει μαλάκας. Τι φάση είναι αυτή που ζω; Κοίταξα γύρω μου και ήμασταν όλοι ξαναμμένοι και κρεμόμασταν στα χείλη της Μαρίας. Και συνέχισε η Μαρία…

- Χμ… ναι… τρελαινότανε η Δήμητρα, βαριανάσαινε, βόγκαγε από την καύλα, σχεδόν έκλαιγε από την καύλα και αφού είχε χαλαρώσει αρκετά την τρυπούλα της Δήμητρας η Κορίνα με τη γλώσσα της άφησε να γλιστρήσει αργά ένα δάχτυλο και στο κωλαράκι της και τη γαμούσε αργά και βασανιστικά από παντού. Μετά πιο γρήγορα… και πιο γρήγορα… μέχρι που την τίναξε στον αέρα ένα βαθύς και δυνατός οργασμός. Μαλάκα μου δεν αντέχω άλλο, έχω καυλώσει τόσο που θέλω να…

Η Γεωργία της έκλεισε το στόμα και της ψιθύρισε… συνέχισε.

- Ναι, ναι… συνεχίζω. Η Δήμητρα άρχισε να φωνάζει με όλη της δύναμη… "χύνω Κορίνα… χύνω, ξέσκισε με, γάμα μου τον κώλο, σκίσε μου το μουνί, γάμα με κι άλλο… κι άλλο…

και άρχισε να βαριανασαίνει. Άνοιξε τα μάτια της αλλά δε μας κοίταζε… συνέχισε να μιλάει.

- Έχω πάθει πλάκα με αυτό… καύλωσα τόσο που θέλω να χύσω!

Σηκώθηκε η Κορίνα πήγε κοντά της και έβαλε το χέρι της μέσα από τη φόρμα της Μαρίας, άγγιξε την κλειτορίδα της και εκείνη τη στιγμή η Μαρία άρχισε να φωνάζει με λυγμούς.

- Θέλω να χύσω… θέλω να… α… χύνω, πόσο καύλωσα με τη μαλακία, χύνω…

άνοιξε τα μάτια της, μας κοίταξε και έσφιξε στην αγκαλιά της την Κορίνα. Κόλλησα άσχημα με αυτό που είδα… σαν να ήθελα το χρόνο μου για να καταλάβω τι συμβαίνει.

- Μην αναρωτιέσαι Μάρκο, είμαστε κάτι παραπάνω από φίλες… μου είπε όλο νόημα η Γεωργία.

- Δεν είμαστε… δε βάζουμε ταμπέλες… είμαστε μεγάλα κορίτσια και απολαμβάνουμε τον έρωτα… είπε η Δήμητρα.

- Μ… ωραίο τραγούδι… είπε η Μαρία.

- Όντως υπέροχο…

είπε η Κορίνα, σηκώθηκε και άρχισε να λικνίζεται στο ρυθμό. Δε μιλούσα, είχα αποφασίσει να εξελιχθούν όλα μόνα τους. Επικρατούσε σιωπή. Μόνο η μουσική, ο χαλαρός χορός της Κορίνας. Έκλεισα τα μάτια μου και είχα ένα συναίσθημα ευτυχίας. Λίγα δευτερόλεπτα μετά, ακούω έναν ψίθυρο:

- Άνοιξε τα μάτια σου… και ζήσε τη στιγμή!

Ανοίγω και βλέπω μπροστά μου τη Γεωργία, σκυμμένη επάνω μου με τα χέρια της να στηρίζεται στα μπράτσα της πολυθρόνας. Έσκυψε, με φίλησε… παραδοθήκαμε σε ένα υπέροχο φιλί χωρίς σταματημό. Αγκαλιαστήκαμε σφιχτά, κάθισε στα γόνατα μου και πέρασε τα πόδια της πίσω από τη μέση μου. Εκείνη τη στιγμή ήρθε η Δήμητρα και με αργές κινήσεις έβγαλε το μπλουζάκι της Γεωργίας διακόπτοντας αυτό το υπέροχο φιλί. Η Μαρία ήταν πίσω μου και έβγαλε τη δική μου μπλούζα. Ημίγυμνοι… με είχε σφίξει στην αγκαλιά της σα να μην ήθελε να χαθούμε ποτέ. Σηκώθηκα όρθιος με τη Γεωργία τυλιγμένη επάνω μου και την ξάπλωσα στο χαλί. Συνέχισα φιλώντας την αργά, ήρεμα, απαλά, στο λαιμό και κατέβηκα μέχρι το στήθος της. Καλοσχηματισμένο και προκλητικά διαθέσιμο για παιχνίδι.

Ήθελα να το γευθώ χιλιοστό-χιλιοστό. Πήρα τη ρώγα της στο στόμα μου και άρχισα να την πιπιλάω απαλά, παίζοντας με τη γλώσσα μου σιγά-σιγά πιο έντονα. Ένας βαθύς λυγμός βγήκε από το στόμα της Γεωργίας. Συνέχισα στην κοιλιά της και τράβηξα το παντελόνι της αποκαλύπτοντας ένα πανέμορφο ξυρισμένο μουνάκι. Δε βιάστηκα όμως, έπαιξα με τη γλώσσα μου στην κοιλιά της και κατέβηκα φιλώντας την ανάμεσα στα μαλακά υπέροχα μπουτάκια της. Η Κορίνα, η Μαρία και Δήμητρα ήταν ολόγυμνες δίπλα μας και παρακολουθούσαν σιωπηλές χαϊδεύοντας το σώμα τους. Ήταν υπέροχο αυτό που ζούσα. Ειδικά όταν πέρναγα την γλώσσα μου με ξαφνικές κινήσεις πάνω στην κλειτορίδα της Γεωργίας. Της έκοβα την ανάσα… και το ένιωθα στο κορμί της που τιναζόταν σα να την περνούσε ρεύμα.

- Έτσι Μάρκο, τρέλανε μας όλες… τι είναι αυτά που κάνεις εσύ ρε μωρό μου;…

ακούστηκε η Δήμητρα και αισθάνθηκα τα χέρια της στη μέση μου να μου τραβάει το παντελόνι. Με ξεκούμπωσε και με έγδυνε αργά καθώς εγώ συνέχιζα να πιπιλάω την κλειτορίδα της Γεωργίας, ώσπου μου γράπωσε τον κώλο μου σφιχτά και με τα δύο της χέρια μαλάσσοντας τον και χαϊδεύοντας ρυθμικά.

Είχα καυλώσει απίστευτά… ανασηκώθηκα και φίλησα ξανά τα ζουμερά χείλη της Γεωργίας βάζοντας τον πούτσο μου πάνω στην κλειτορίδα της. Με αργές κινήσεις έπαιζα με τον πούτσο μου το μουνάκι της και σταδιακά τον κατέβαζα πιο χαμηλά και πιο χαμηλά ώσπου χάθηκε μέσα στο μουνάκι της. Ένα βογγητό που συνδύαζε λυγμούς ηδονής ακούστηκε από τη Γεωργία καθώς μπαινόβγαινα αργά και με ρυθμό όσο πιο μπορούσα μέσα της.

Η Δήμητρα είχε ξαπλώσει δίπλα μας παίζοντας το μουνάκι της βάζοντας μέσα της πότε 2 και πότε 3 δάχτυλα. Η Μαρία ήρθε και κάθισε πάνω στο στόμα της Δήμητρας.

- Γλείψε με τώρα… της είπε επιτακτικά και εκείνη υπάκουσε.

Η Κορίνα απολάμβανε το σκηνικό παίζοντας το μουνάκι της. Σήκωσα τη Γεωργία, την έβαλα στα τέσσερα και άρχισα να μπαινοβγαίνω μέσα της στην αρχή αργά και μετά με αυξανόμενη ένταση και ταχύτητα. Την κάρφωνα δυνατά κάνοντάς τη να φωνάζει.

- Έτσι ρε καργιόλη… σκίσε μου τη μουνάρα μου… ξέρεις να γαμάς, άνοιξε με…

Αυτό καύλωσε την Κορίνα που ήρθε και ξάπλωσε με ορθάνοικτα τα πόδια της μπροστά στη Γεωργία.

- Ξέσκισε με ΤΩΡΑ… της φώναξε…

και η Γεωργία υπάκουσε. Ενώ εγώ την γαμούσα εκείνη πήρε στο στόμα της το μουνί της Κορίνας και με μία κίνηση βύθισε στο μουνί της δύο δάχτυλα. Βογκητά, λυγμοί και φωνές αντηχούσαν στο σπίτι. Μέχρι που η Κορίνα άρχισε έφτασε σε ένα δυνατό οργασμό…

Ο πούτσος μου ήταν έτοιμος να εκραγεί! Ήθελα να αδειάσω τα χύσια μου πάνω στα βυζιά της. Άρχισα να ανασαίνω βαριά

-Λέγε που θέλεις να σε χύσω ρε πουτανάκι, είμαι έτοιμος…

είπα στη Γεωργία και εκείνη απάντησε

- Θέλω να χύσουμε μαζί… τώρα… αχ… ναι…. χύσε με ρε καυλιάρη… χύνω… χύνω…

φώναζε η Γεωργία και φυσικά δεν της χάλασα το χατίρι.

- Ναι μωρή πουτανίτσα, πάρε χύσια μου, χύνω…

άρχιζα να φωνάζω μέχρι που άδειασα μέσα στο μουνί της. Οι άναρθρες κραυγές και οι λυγμοί σταδιακά έγινα πιο έντονες αφού η Κορίνα και η Μαρία ήταν έτοιμες. Έβγαλα τον πούτσο μου από το μουσκεμένο μουνί της Γεωργίας και με άρπαξε από το χέρι τραβώντας με κοντά της η Μαρία. Με μία κίνηση έβαλε το καυλί μου στο στόμα της και με ρούφαγε σαν να μην υπάρχει αύριο. Τι πίπα ήταν αυτή;… δεν πρόλαβα να ξεκαυλώσω και αμέσως ήμουν πάλι έτοιμος. Τράβηξα τα μαλλιά της Μαρίας σηκώνοντας την από το στόμα της Δήμητρας και την έβαλα να καθίσει πάνω στο καυλί μου. Ήταν έτοιμη.

Ανεβοκατέβαινε λυσσασμένα πάνω στο καυλί μου φωνάζοντας:

-Τώρα ρε καργιόλη… τώρα θα στο χύσω το καυλί σου… ναι, χύνω, χύνω…

φώναζε και έτρεμε με σπασμούς αλλά δε σταματούσε μέχρι που έπεσε δίπλα μου εξουθενωμένη. Η Κορίνα και η Γεωργία ανέλαβαν τη Δήμητρα. Την έφεραν κοντά μου και την έβαλαν στα τέσσερα να μου παίρνει πίπα, ενώ αυτές περιεργάζονταν το μουνί και την κωλότρυπα της που ήταν ορθάνοιχτα μπροστά τους.

Η Γεωργία έχωσε τα δάχτυλα της στο μουνί της Δήμητρας και εγώ ένιωσα το βογκητό της στον πούτσο μου, που τον ρούφαγε με μανία. Η Κορίνα έφτυσε την κωλότρυπα της Δήμητρας και έκανε το ίδιο. Σάλια δάκρυα και βογκητά της Δήμητρας είχαν πλημμυρίσει τον πούτσο μου που ήταν έτοιμος πάλι να εκραγεί και φυσικά δεν άργησα, δίνοντας τα χύσια μου κατευθείαν στο λαρύγγι της Δήμητρας.

Η Δήμητρα σχεδόν πνιγμένη από τα χύσια μου βογκούσε από το γαμήσι που της έκαναν η Γεωργία και η Κορίνα και κλαίγοντας άρχισε να σπαρταράει στα χέρια τους με ένα δυνατό οργασμό. Έπεσε στο χαλί εξουθενωμένη.

Η Γεωργία σηκώθηκε και ήρθε κοντά μου, με αγκάλιασε και με φίλαγε στο πρόσωπο, ενώ η Κορίνα και Μαρία αγκάλιασαν τη Δήμητρα και μείναμε έτσι για ώρα, χωρίς να μιλάμε μέχρι που μας πήρε ο ύπνος μέχρι το πρωί.

Συνεχίζεται…





Copyright protected OW ref: 173562



Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.

Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.