Τον περίμενα στην στάση του λεωφορείου όταν ήρθε επιτέλους και με πήρε με το αμάξι. Η ώρα ήταν δυο το μεσημέρι. Τον κοίταζα που οδηγούσε αμίλητος, ήταν εύσωμος, ψηλός, γεμάτος, μυώδης, περίπου 58 ετών. Μπροστά του φαινόμουν σαν ένα μικρό παιδί παρ' όλο που ήμουν 32 χρόνων. Μετά από δέκα λεπτά έστριψε και μπήκε σε ένα δρόμο που προφανώς οδηγούσε στην παραλία και σταμάτησε.
- Έφερες τα ρούχα που σου είπα;… με ρώτησε ανοίγοντας το στόμα του για πρώτη φορά.
- Ναι Άρη τα έφερα, του απάντησα διστακτικά.
- Κατέβα και φόρεσε τα τώρα.
Κοίταξα γύρω μου, δεν υπήρχε ψυχή, αλλά από την άλλη ανά πάσα στιγμή μπορούσε να έρθει κανένα αμάξι και να μας δει.
- Έλα, μην αργείς, γδύσου - ντύσου και μπες να φύγουμε, είπε με βαριά φωνή.
Γδύθηκα τελείως, έβαλα από πάνω ένα μακό άσπρο φανελάκι, από κάτω μια μαύρη φουστίτσα και ένα ζευγάρι μαύρες αδιαφανείς κάλτσες. Έπιασε τα ρούχα που είχα βγάλει και τα πέταξε στο πίσω κάθισμα ελευθερώνοντας το μπροστινό κάθισμα. Μπήκα και κάθισα δίπλα του.
Ξεκίνησε ξανά, βγήκε στην παραλιακή και οδηγούσε όπως πάντα αμίλητος, ενώ κάθε τόσο με τα χέρια του μου χάιδευε τοα λευκά μου μπουτάκια κάτω από τη φουστίτσα. Μετά από ένα τέταρτο φτάσαμε στη λουμπάρδα, μια έρημη ουσιαστικά παραλία, τώρα το Μάρτιο, σταμάτησε και βγήκαμε έξω. Πήγα να πάρω τα ρούχα μου αλλά δε με άφησε λέγοντας μου ότι θα τα πάρω μετά.
Περπατούσα δίπλα του, "ντυμένος" έτσι, μόνο με τις κάλτσες , το μακό φανελάκι, τη φουστίτσα, ολόγυμνος από κάτω. Προχωρώντας δίπλα από ένα υπόστεγο άκουσα κάτι φωνές, κάποια παρέα υπήρχε εκεί σίγουρα.
- Κάποιοι είναι εδώ και ίσως να είναι ξένοι, λέω.
- Δεν πειράζει, εμείς θα πάμε στην άλλη άκρη, μου λέει αδιάφορα.
Φτάσαμε στο μέρος που επέλεξε, ο ήλιος ήταν ακόμα ψηλά και ήταν ζεστός. Έλυσε τη ζώνη και κατέβασε το παντελόνι του,
- Γονάτισε και πάρ' τον στο στόμα, μου είπε.
Έπεσα στα γόνατα και αμέσως με έπιασε με τα χέρια του και άρχισε να με γαμάει στην κυριολεξία από το στόμα. Του είχε γίνει σαν κοντάρι, με πίεζε δυνατά ενώ με χαστούκιζε κάθε τόσο. Κράτησε κανένα δεκάλεπτο, μου έβγαλε το φανελάκι με γύρισε από την άλλη μεριά και μου κατέβασε τη φούστα.
Έμεινα ολόγυμνος, μόνο με τις κάλτσες… ενώ τα δάκτυλά του άρχισαν να με ανοίγουν από πίσω σιγά-σιγά. Ένιωσα τον πούτσο του να με ψάχνει και σε λίγο βίωσα τον πόνο όταν αυτός άρχισε να μπαίνει μέσα μου. Το τσούξιμο ήταν έντονο, πονούσα, προσπάθησα να ξεφύγω αλλά με είχε γραπώσει από τους ώμους και κάθε προσπάθεια ήταν μάταιη ενώ κάθε τόσο μου έριχνε χαστούκια πίσω μου.
Συνέχιζε να με εμβολίζει με το κοντάρι του, ενώ το πουλάκι μου από τις κινήσεις αυτές γύριζε σαν έλικας. Προσπάθησα να τον σταματήσω λίγο με τα χέρια μου και τότε γυρίζοντας είδα τέσσερα άτομα, σχεδόν δίπλα μας, να μας παρακολουθούν ενώ την ίδια στιγμή τον άκουσα να βογκάει και να βγάζει μια δυνατή κραυγή και βγάζοντας τον πούτσο του έξω με γονάτισε κάτω και άδειασε την καύλα του όλη πάνω στο πρόσωπό μου.
- Γλειφ' τον πούστρα μου, καθάρισε τον… μου λέει μετά.
- Μας βλέπουν του λέω… δεν θέλω... ντρέπομαι.
Μου έπιασε το κεφάλι χωρίς άλλη λέξη και μου έχωσε τον πούτσο του μέσα μου, ενώ οι Πακιστανοί, γιατί Πακιστανοί ήταν αυτοί που είχαν έρθει, γελούσαν ενώ δύο είχαν ήδη βγάλει την πούτσα τους και την έπαιζαν.
- Κάτσε εδώ μου λέει, ανεβάζοντας το παντελόνι του.... πάω να σου φέρω τα ρούχα σου από το αμάξι.
- Σε παρακαλώ του λέω μη με αφήνεις μόνο, θα έρθω μαζί σου… του λέω.
- Μην ανησυχείς πούστρα μου θα γυρίσω, εξάλλου δεν τελείωσα μαζί σου, μου λέει.
Έφυγε, χωρίς να μου δώσει σημασία κι έμεινα εκεί με τους άλλους, εκτεθειμένος ολόγυμνος μόνο με τις κάλτσες. Έσκυψα να πάρω τα "ρούχα μου", δηλαδή τη φουστίτσα και το φανελάκι. Τα φόρεσα γρήγορα και μαζεύτηκα σε μια γωνιά.
Με πλησίασαν και άρχισαν να με χουφτώνουν παντού, στο στήθος, κάτω από τη φούστα. Με έβαλαν στην μέση και συνέχιζαν να με ψαχουλεύουν ενώ είχαν βγάλει όλοι τους τις πούτσες τους έξω. Μάζεψα τις δυνάμεις μου και με δύναμη προσπάθησα να ξεφύγω, αλλά με έπιασαν και με σταμάτησαν με δύναμη.
- Που πάει να φύγει; Κοίτα πάνω, ο φίλος σου έφυγε… μου είπε ο ένας από αυτούς.
- Κοίταξα εκεί που μου έδειχνε και είδα το αυτοκίνητο του "φίλου μου" να απομακρύνεται.
Έμεινα ακίνητος για λίγο, αμήχανος, μη μπορώντας να πιστέψω αυτό που μου συνέβαινε. Ήμουν πλέον μόνος, χωρίς τα ρούχα μου, μόνο με τις μαύρες καλτσοδέτες και τη φουστίτσα, εκτεθειμένος στην γύμνια μου, απέναντι σε τέσσερεις Πακιστανούς και κυρίως χωρίς τα ρούχα μου με το πρόβλημα της επιστροφή μου πλέον να μοιάζει σαν εφιάλτης.
Copyright protected OW ref: 176187
- Έφερες τα ρούχα που σου είπα;… με ρώτησε ανοίγοντας το στόμα του για πρώτη φορά.
- Ναι Άρη τα έφερα, του απάντησα διστακτικά.
- Κατέβα και φόρεσε τα τώρα.
Κοίταξα γύρω μου, δεν υπήρχε ψυχή, αλλά από την άλλη ανά πάσα στιγμή μπορούσε να έρθει κανένα αμάξι και να μας δει.
- Έλα, μην αργείς, γδύσου - ντύσου και μπες να φύγουμε, είπε με βαριά φωνή.
Γδύθηκα τελείως, έβαλα από πάνω ένα μακό άσπρο φανελάκι, από κάτω μια μαύρη φουστίτσα και ένα ζευγάρι μαύρες αδιαφανείς κάλτσες. Έπιασε τα ρούχα που είχα βγάλει και τα πέταξε στο πίσω κάθισμα ελευθερώνοντας το μπροστινό κάθισμα. Μπήκα και κάθισα δίπλα του.
Ξεκίνησε ξανά, βγήκε στην παραλιακή και οδηγούσε όπως πάντα αμίλητος, ενώ κάθε τόσο με τα χέρια του μου χάιδευε τοα λευκά μου μπουτάκια κάτω από τη φουστίτσα. Μετά από ένα τέταρτο φτάσαμε στη λουμπάρδα, μια έρημη ουσιαστικά παραλία, τώρα το Μάρτιο, σταμάτησε και βγήκαμε έξω. Πήγα να πάρω τα ρούχα μου αλλά δε με άφησε λέγοντας μου ότι θα τα πάρω μετά.
Περπατούσα δίπλα του, "ντυμένος" έτσι, μόνο με τις κάλτσες , το μακό φανελάκι, τη φουστίτσα, ολόγυμνος από κάτω. Προχωρώντας δίπλα από ένα υπόστεγο άκουσα κάτι φωνές, κάποια παρέα υπήρχε εκεί σίγουρα.
- Κάποιοι είναι εδώ και ίσως να είναι ξένοι, λέω.
- Δεν πειράζει, εμείς θα πάμε στην άλλη άκρη, μου λέει αδιάφορα.
Φτάσαμε στο μέρος που επέλεξε, ο ήλιος ήταν ακόμα ψηλά και ήταν ζεστός. Έλυσε τη ζώνη και κατέβασε το παντελόνι του,
- Γονάτισε και πάρ' τον στο στόμα, μου είπε.
Έπεσα στα γόνατα και αμέσως με έπιασε με τα χέρια του και άρχισε να με γαμάει στην κυριολεξία από το στόμα. Του είχε γίνει σαν κοντάρι, με πίεζε δυνατά ενώ με χαστούκιζε κάθε τόσο. Κράτησε κανένα δεκάλεπτο, μου έβγαλε το φανελάκι με γύρισε από την άλλη μεριά και μου κατέβασε τη φούστα.
Έμεινα ολόγυμνος, μόνο με τις κάλτσες… ενώ τα δάκτυλά του άρχισαν να με ανοίγουν από πίσω σιγά-σιγά. Ένιωσα τον πούτσο του να με ψάχνει και σε λίγο βίωσα τον πόνο όταν αυτός άρχισε να μπαίνει μέσα μου. Το τσούξιμο ήταν έντονο, πονούσα, προσπάθησα να ξεφύγω αλλά με είχε γραπώσει από τους ώμους και κάθε προσπάθεια ήταν μάταιη ενώ κάθε τόσο μου έριχνε χαστούκια πίσω μου.
Συνέχιζε να με εμβολίζει με το κοντάρι του, ενώ το πουλάκι μου από τις κινήσεις αυτές γύριζε σαν έλικας. Προσπάθησα να τον σταματήσω λίγο με τα χέρια μου και τότε γυρίζοντας είδα τέσσερα άτομα, σχεδόν δίπλα μας, να μας παρακολουθούν ενώ την ίδια στιγμή τον άκουσα να βογκάει και να βγάζει μια δυνατή κραυγή και βγάζοντας τον πούτσο του έξω με γονάτισε κάτω και άδειασε την καύλα του όλη πάνω στο πρόσωπό μου.
- Γλειφ' τον πούστρα μου, καθάρισε τον… μου λέει μετά.
- Μας βλέπουν του λέω… δεν θέλω... ντρέπομαι.
Μου έπιασε το κεφάλι χωρίς άλλη λέξη και μου έχωσε τον πούτσο του μέσα μου, ενώ οι Πακιστανοί, γιατί Πακιστανοί ήταν αυτοί που είχαν έρθει, γελούσαν ενώ δύο είχαν ήδη βγάλει την πούτσα τους και την έπαιζαν.
- Κάτσε εδώ μου λέει, ανεβάζοντας το παντελόνι του.... πάω να σου φέρω τα ρούχα σου από το αμάξι.
- Σε παρακαλώ του λέω μη με αφήνεις μόνο, θα έρθω μαζί σου… του λέω.
- Μην ανησυχείς πούστρα μου θα γυρίσω, εξάλλου δεν τελείωσα μαζί σου, μου λέει.
Έφυγε, χωρίς να μου δώσει σημασία κι έμεινα εκεί με τους άλλους, εκτεθειμένος ολόγυμνος μόνο με τις κάλτσες. Έσκυψα να πάρω τα "ρούχα μου", δηλαδή τη φουστίτσα και το φανελάκι. Τα φόρεσα γρήγορα και μαζεύτηκα σε μια γωνιά.
Με πλησίασαν και άρχισαν να με χουφτώνουν παντού, στο στήθος, κάτω από τη φούστα. Με έβαλαν στην μέση και συνέχιζαν να με ψαχουλεύουν ενώ είχαν βγάλει όλοι τους τις πούτσες τους έξω. Μάζεψα τις δυνάμεις μου και με δύναμη προσπάθησα να ξεφύγω, αλλά με έπιασαν και με σταμάτησαν με δύναμη.
- Που πάει να φύγει; Κοίτα πάνω, ο φίλος σου έφυγε… μου είπε ο ένας από αυτούς.
- Κοίταξα εκεί που μου έδειχνε και είδα το αυτοκίνητο του "φίλου μου" να απομακρύνεται.
Έμεινα ακίνητος για λίγο, αμήχανος, μη μπορώντας να πιστέψω αυτό που μου συνέβαινε. Ήμουν πλέον μόνος, χωρίς τα ρούχα μου, μόνο με τις μαύρες καλτσοδέτες και τη φουστίτσα, εκτεθειμένος στην γύμνια μου, απέναντι σε τέσσερεις Πακιστανούς και κυρίως χωρίς τα ρούχα μου με το πρόβλημα της επιστροφή μου πλέον να μοιάζει σαν εφιάλτης.
Copyright protected OW ref: 176187
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.