Το e-mail μου είναι το:
Λοιπόν.. Μετά από πολύ καιρό επικοινωνίας από εδώ, αποφασίσαμε να βρεθούμε, ας πούμε στη Θεσσαλονίκη. Γνωρίζω από πριν ότι θέλεις, όταν βρεθούμε να μη κοιτάζω τα πόδια σου. Φοράς ότι φοράς και τώρα που σε βλέπω εδώ.
Κοιτάζω χαμηλά και βλέπω τα πόδια σου μέσα σε απίθανα πέδιλα. Μου λες ότι θα πάμε σε μια καφετέρια, αλλά πρώτα θέλεις να περάσουμε από σούπερ μάρκετ. Μου φαίνεται περίεργο, αλλά δεν έχω δικαίωμα επιλογής. Μπαίνουμε στο σούπερ μάρκετ και με οδηγείς μπροστά σε ράφια με λακ, ζελέ και σαμπουάν. Σε κοιτάζω απορημένος και μου χαμογελάς διαβολικά λέγοντας απλά:
- «Διάλεξε».
Παίρνω ένα λεπτό και κοντό αποσμητικό, ένα μακρύ και λεπτό σαμπουάν και μια χοντρή και μακριά λακ. Κατευθυνόμαστε στο ταμείο. Εσύ περπατώντας καμαρωτά κι εγώ σκυφτός και κατακόκκινος. Στην άκρη του διαδρόμου στρίβεις προς την τουαλέτα και σε ακολουθώ. Μπαίνεις στις γυναικείες και περιμένω πειθήνια απ’ έξω. Ξαφνικά ανοίγεις την πόρτα και με τραβάς μέσα. Τρελαίνομαι. Αλλά δεν έχω περιθώρια.
Αμέσως με πιάνεις από τα μαλλιά και με γονατίζεις μπροστά σου φέρνοντας το πόδι σου στο στόμα μου. Γλείφω σαν τρελός τα δάχτυλά σου και τον αστράγαλο, αλλά δεν με αφήνει το άλλο πόδι σου να ανεβώ παραπάνω. Δεν ξέρω πόση ώρα σε έγλςιψα. Ξέρω μόνο ότι μούδιασε το στόμα μου, αλλά και όλο το σώμα μου από πόθο.
Όταν βαρέθηκες, με σήκωσες, με γύρισες προς τον τοίχο και μου κατέβασες το παντελόνι και έκανες στην άκρη το στρινγκ που είχες διατάξει να φοράω από μέσα. Πρώτα με πήρες με τα δάχτυλά σου. Άγρια. Δυνατά. Χωρίς έλεος και στεγνά. Πάσχιζα να μην ουρλιάξω και μας καταλάβουν.
Δεν ξέρω πόση ώρα πέρασε. Ένιωθα μόνο να με ανοίγεις άσχημα. Δεν μπορούσα να μετρήσω τα δάχτυλα. Και όταν βαρέθηκες, απλά έβγαλες απότομα τα δάχτυλά σου και με σφήνωσες με μια τάπα. Μου είπες να ντυθώ και βγήκες. Το έκανα γρήγορα και βγήκα καταντροπιασμένος. Αλλά και τρελά αναμμένος.
Ήσουν ήδη στο ταμείο. Τα πήρες και μου είπες να τα πληρώσω και να ακολουθήσω. Φύγαμε από το σούπερ μάρκετ και με οδήγησες σε ένα κεντρικότατο καφέ. Μπήκες και κάθισες στο πιο κεντρικό τραπέζι, ώστε να είσαι σίγουρη ότι θα μας βλέπουν όλοι. Σε ακολούθησα και κάθισα απέναντί σου.
Δεν μπορώ να κρύψω ότι όλη αυτήν την ώρα θαύμαζα τα πόδια σου. Θαύμαζα και επιθυμούσα τόσο πολύ να πέσω στα γόνατα και να τα γλείφω για ώρες. Και όχι μόνο τα πόδια. Μόλις κάθισα μου είπες τι θέλεις να σου παραγγείλω. Έκανα νεύμα στη σερβιτόρα να έρθει κοντά μας. Μόλις όμως ξεκίνησα να μιλάω ένιωσε ένα φοβερό συναίσθημα.
Μια πολύ δυνατή δόνηση να έρχεται από εκεί που είχες βάλει την τάπα σου. Την τάπα πάνω στην οποία είχα καθίσει με αποτέλεσμα να την νιώσω όσο πιο βαθιά γίνεται. Έμεινα! Πόνος και ερεθισμός. Σε σημείο που με απέκλειε από κάθε πιθανότητα να μιλήσω. Η σερβιτόρα με κοιτούσε στα μάτια κι εγώ είχα μείνει άφωνος. Δεν μπορούσα με τίποτα να περιμένω ότι η σφήνα που μου έβαλες ήταν από αυτές που η δόνησή τους ρυθμίζεται από τηλεκοντρόλ. Το οποίο φυσικά εσύ είχες στα χέρια σου.
Μετά από λίγα λεπτά κατάφερα να συνέλθω και να ψελλίσω την παραγγελία μας. Μόλις έφυγε η κοπέλα το έκλεισες. Φυσικά είχες ένα σαρδόνιο χαμόγελο. Φυσικά από εκεί και πέρα και για τις δυο ώρες που καθίσαμε στο καφέ έπαιζες μαζί μου. Όταν σηκώθηκα να πάω στην τουαλέτα, όπου με έστειλες, για να προσθέσω την τελευταία νότα σου, τις κάλτσες και τις ζαρτιέρες που μου έδωσες να φορέσω και ενώ περπατούσα, άνοιξες τέρμα την ένταση και πάλι.
Κόντεψα να πέσω! Ειλικρινά. Ήταν τόσο δύσκολο το κάθε βήμα. Παρόλα αυτά κατάφερα και έφτασα. Έβγαλα το παντελόνι μου και φόρεσα τις ζαρτιέρες και τις κάλτσες. Βγήκα. Σε πλησίασα.
- «Άλλη φορά θα πηγαίνεις στις γυναικείες τουαλέτες! Κατάλαβες πουτανίτσα; Τι δουλειά έχει μια πουτάνα σαν εσένα στις αντρικές; Πλήρωσε να φύγουμε!»
Αυτά ήταν τα λόγια σου. Έτσι κατευθυνθήκαμε προς την πιάτσα των ταξί. Με εμένα να περπατάω με κάτι διαρκώς να δονείται μέσα μου. Κάτι να μου κόβει τα πόδια.
Συνεχίζεται αν, σας άρεσε. Περιμένω σχόλια.
(Copyright protected OW ref: 8389 "Straight erotic stories archive")
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.