To e-mail μου είναι το:
Έτσι όπως είμαστε αγκαλιασμένοι, οι λέξεις που βγαίνουν ως ψίθυροι από το στόμα του στέλνουν άμεσα ερωτικά σήματα στον εγκέφαλό μου και με αναγκάζουν να αναφλεγώ από το πάθος τους…
Ερμηνεύω τις λέξεις αυτές με δονήσεις πιο έντονες απ’ ότι συνήθως καθώς η ανάσα του αντηχεί στα πρησμένα από τα φιλιά του στα χείλια μου… Παίζω με τα χείλια του ενώ μου μιλάει και όλες οι λέξεις του σκεπάζονται από ένα εκτεταμένο φιλί…
Κρατάει το κεφάλι μου σε απόσταση με τα μακριά, αδύνατα δάχτυλά του που κινούνται συνεχώς… Παλεύουμε με τα πόδια, αλλά τα κορμιά δεν ενώνονται…
Περιμένει ο ένας από τον άλλο ένα κάλεσμα… κάθε προσπάθεια όμως ακυρώνεται γιατί οι κινήσεις γίνονται ταυτόχρονα…
Απασχολώ τα χέρια μου πάνω του… Φλυαρεί με τα δόντια του στη γλώσσα μου… Κρατάει δαγκωμένο το κάτω χείλι μου τραβώντας το με ευχαρίστηση… Καταπίνει τα ξεσπάσματα της ευχαρίστησής μου, τα βογγητά μου… τους αναστεναγμούς μου… τις κραυγές μου έξω από το στόμα του…
Το λαχάνιασμα του ακούγεται ως ηχώ στον λαιμό μου…
Θυμάμαι τη πρώτη φορά που είχαμε έρθει στη Μπολόνια για να τον γνωρίσω στη γιαγιά…
Θυμάμαι τον τρόπο που με χάιδευε τρυφερά με τα ακροδάχτυλά του… κρυφά… πίσω από την καρέκλα… Πόσο νευρικός ήταν; Πόσο έτρεμε; Σαν γατάκι μπροστά στο στόμα ενός σκύλου…
Θυμάμαι όταν…
Προσπαθώ να θυμηθώ αλλά η διέγερση του πούτσου μου με εμποδίζει… Είμαι έτοιμος να ξεκινήσω την συναλλαγή…
- «Πες μου πόσο σου αρέσει ο πούτσος μου… πες μου πόσο τον θέλεις…», του λέω…
- «Και τι κερδίζω εγώ;», με ρωτάει… με περιέργεια…
- «Ένα γαμήσι… σκληρό… βαθύ, χωρίς παύση…», του λέω…
Χαμογελάει…
- «Πες μου πόσο αγαπάς τον πούτσο μου… πως αισθάνεσαι όταν βρίσκεται μέσα μου…», του λέω…
- «Τον αγαπώ… Τον θέλω… Σε παρακαλώ…», μου λέει…
Καθ’ όλη τη διάρκεια της συζήτησής μας, τα χείλια μου δεν αφήνουν τα δικά του… Του μιλώ, τον ρωτώ και ακούω τις απαντήσεις του έχοντας κολλημένα τα χείλια μου στο κάτω χείλι του… Τοποθετούμε ο ένας στον άλλο φιλοφρονήσεις που διατηρούν τους πούτσους μας σκληρούς…
- «Λατρεύω την κοιλιά σου… τα πόδια σου… το στήθος σου… Λατρεύω πόσο καταραμένα προκλητικός είσαι…»
Του λέω αλλάζοντας τον τόνο της φωνής μου, ξεφλουδισμένη από την ένταση του πάθους και της αγάπης…
Υποκρίνεται ότι λιποθυμά… υποχωρεί στην αγκαλιά μου, επαναλαμβάνοντας συλλαβιστά όλα όσα λέω… Κι ενώ ακούω τα λόγια μου, τα ίδια λόγια από το στόμα του λειτουργούν κατά τρόπο μαγικό κάνοντας τον πούτσο μου σκληρό και τεράστιο, σαν τους δονητές που βλέπουμε να διαφημίζονται μεταμεσονύχτια στην τηλεόραση…
Ξεκινώ μια διαφημιστική εκστρατεία άνευ προηγουμένου με πολλές προσδοκίες…
- «Τον θέλεις;», τον ρωτάω…
Κουνάω τον πούτσο μου σαν να είμαι ψαράς κι αυτός ψάρι που σπαρταράει…
- «Ναι…», μου απαντάει…
- «Είσαι έτοιμος να σου τον χώσω αργά… το θέλεις;», τον ρωτάει…
Τα χείλια μας απομακρύνονται… Η δράση είναι έτοιμη να αντικαταστήσει τις λέξεις…
Ερμηνεύω τις λέξεις αυτές με δονήσεις πιο έντονες απ’ ότι συνήθως καθώς η ανάσα του αντηχεί στα πρησμένα από τα φιλιά του στα χείλια μου… Παίζω με τα χείλια του ενώ μου μιλάει και όλες οι λέξεις του σκεπάζονται από ένα εκτεταμένο φιλί…
Κρατάει το κεφάλι μου σε απόσταση με τα μακριά, αδύνατα δάχτυλά του που κινούνται συνεχώς… Παλεύουμε με τα πόδια, αλλά τα κορμιά δεν ενώνονται…
Περιμένει ο ένας από τον άλλο ένα κάλεσμα… κάθε προσπάθεια όμως ακυρώνεται γιατί οι κινήσεις γίνονται ταυτόχρονα…
Απασχολώ τα χέρια μου πάνω του… Φλυαρεί με τα δόντια του στη γλώσσα μου… Κρατάει δαγκωμένο το κάτω χείλι μου τραβώντας το με ευχαρίστηση… Καταπίνει τα ξεσπάσματα της ευχαρίστησής μου, τα βογγητά μου… τους αναστεναγμούς μου… τις κραυγές μου έξω από το στόμα του…
Το λαχάνιασμα του ακούγεται ως ηχώ στον λαιμό μου…
Θυμάμαι τη πρώτη φορά που είχαμε έρθει στη Μπολόνια για να τον γνωρίσω στη γιαγιά…
Θυμάμαι τον τρόπο που με χάιδευε τρυφερά με τα ακροδάχτυλά του… κρυφά… πίσω από την καρέκλα… Πόσο νευρικός ήταν; Πόσο έτρεμε; Σαν γατάκι μπροστά στο στόμα ενός σκύλου…
Θυμάμαι όταν…
Προσπαθώ να θυμηθώ αλλά η διέγερση του πούτσου μου με εμποδίζει… Είμαι έτοιμος να ξεκινήσω την συναλλαγή…
- «Πες μου πόσο σου αρέσει ο πούτσος μου… πες μου πόσο τον θέλεις…», του λέω…
- «Και τι κερδίζω εγώ;», με ρωτάει… με περιέργεια…
- «Ένα γαμήσι… σκληρό… βαθύ, χωρίς παύση…», του λέω…
Χαμογελάει…
- «Πες μου πόσο αγαπάς τον πούτσο μου… πως αισθάνεσαι όταν βρίσκεται μέσα μου…», του λέω…
- «Τον αγαπώ… Τον θέλω… Σε παρακαλώ…», μου λέει…
Καθ’ όλη τη διάρκεια της συζήτησής μας, τα χείλια μου δεν αφήνουν τα δικά του… Του μιλώ, τον ρωτώ και ακούω τις απαντήσεις του έχοντας κολλημένα τα χείλια μου στο κάτω χείλι του… Τοποθετούμε ο ένας στον άλλο φιλοφρονήσεις που διατηρούν τους πούτσους μας σκληρούς…
- «Λατρεύω την κοιλιά σου… τα πόδια σου… το στήθος σου… Λατρεύω πόσο καταραμένα προκλητικός είσαι…»
Του λέω αλλάζοντας τον τόνο της φωνής μου, ξεφλουδισμένη από την ένταση του πάθους και της αγάπης…
Υποκρίνεται ότι λιποθυμά… υποχωρεί στην αγκαλιά μου, επαναλαμβάνοντας συλλαβιστά όλα όσα λέω… Κι ενώ ακούω τα λόγια μου, τα ίδια λόγια από το στόμα του λειτουργούν κατά τρόπο μαγικό κάνοντας τον πούτσο μου σκληρό και τεράστιο, σαν τους δονητές που βλέπουμε να διαφημίζονται μεταμεσονύχτια στην τηλεόραση…
Ξεκινώ μια διαφημιστική εκστρατεία άνευ προηγουμένου με πολλές προσδοκίες…
- «Τον θέλεις;», τον ρωτάω…
Κουνάω τον πούτσο μου σαν να είμαι ψαράς κι αυτός ψάρι που σπαρταράει…
- «Ναι…», μου απαντάει…
- «Είσαι έτοιμος να σου τον χώσω αργά… το θέλεις;», τον ρωτάει…
Τα χείλια μας απομακρύνονται… Η δράση είναι έτοιμη να αντικαταστήσει τις λέξεις…
(Copyright protected OW ref: 8365 "Erotic stories archive")
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.