Κατακαλόκαιρο του 1992, Αύγουστος και έχω ξεμείνει στην Αθήνα χωρίς υπόλοιπο αδείας από τη δουλειά, χωρίς φίλους και χωρίς γκόμενα. Όχι πως είχα και ιδιαίτερες επιτυχίες, ήμουν 21 χρονών και οι καύλες μαζί με το θερμόμετρο βάραγαν κόκκινο, αλλά ως συνήθως μόνο με το χέρι γινόταν η δουλειά.
Για να διασκεδάσω λοιπόν όσο μπορώ την πλήξη μου τα σαββατοκύριακα, έπαιρνα το λεωφορείο και κατέβαινα στην Βάρκιζα για μπάνιο.
Χωρίς να γνωρίζω πολλά για την περιοχή πήγαινα συνήθως στην επίσημη πλαζ όπου φανταζόμουν ότι όλο και κάτι μπορεί να έπαιζε, χωρίς όμως καμία απολύτως επιτυχία.
Σε κάποια διαδρομή, άκουσα 2 κυρίες που μίλαγαν για τα λιμανάκια και συγκεκριμένα σχολίαζαν 2 όμορφα παλικάρια που μόλις είχαν κατέβει δύο στάσεις πριν το τέρμα.
Από ότι κατάλαβα από τον τρόπο που κρυφογελούσαν το σημείο εκείνο πρέπει να ήταν στέκι για gay.
Αμέσως ένοιωσα να αναστατώνομαι λίγο, παρόλο που δεν είχα καμία εμπειρία μέχρι τότε εκτός από μερικές τσόντες που είχα δει, περισσότερο από περιέργεια, όπως έλεγα στον εαυτό μου. Κάτι λοιπόν η βαρεμάρα, κάτι οι τρελές καύλες, μου μπήκε η ιδέα να πάω να ρίξω μια ματιά στο μέρος, περισσότερο για να πάρω μάτι δηλαδή, από περιέργεια και μόνο, πάντα.
Την επόμενη μέρα λοιπόν κατεβαίνω και εγώ σε αυτή την περιβόητη στάση. Επίτηδες είχα καθυστερήσει να ξεκινήσω το πρωί προκειμένου να βρω κόσμο όταν θα φτάσω αλλά προς απογοήτευση μου, παρόλο που ήταν σχεδόν 1 το μεσημέρι δεν έπαιζε τίποτα εκτός από κάνα δύο ξέμπαρκους γέρους.
Για μια στιγμή νόμισα ότι έκανα λάθος και κατέβηκα σε άλλο σημείο αλλά επειδή δε γούσταρα να επιστρέψω άπραγος, απλώνω τα πράματα μου, ρίχνω καμιά βουτιά, με τα χίλια ζόρια λόγο των μυτερών βράχων και κάθομαι μετά στον ήλιο.
Η ώρα πέρναγε και δεν ερχόταν κανένας, από τους δύο ξέμπαρκους γέρους ο ένας, που ήταν πιό κοντά μου, γύρναγε πότε-πότε και μου έριχνε ματιές αλλά έκανα το χαζό.
Κατά της 3, αφού πλέον έχω καταλάβει ότι έχασα την μέρα μου τσάμπα, σηκώνομαι τσαντισμένος τα μαζεύω και ανεβαίνω στη στάση. Η επιστροφή από την Βάρκιζα ήταν από μόνη της μια περιπέτεια εκείνο τον καιρό. Αν ήσουν τυχερός και το λεωφορείο έφτανε κάποια στιγμή, το πιθανότερο ήταν ότι θα είχε τόσο κόσμο που το στριμωξίδι σε συνδυασμό με τη ζέστη και τον ιδρώτα θα έκανε το επόμενο 50λεπτο της επιστροφής ένα μαρτύριο.
Ευτυχώς το λεωφορείο έφτασε μετά από κάνα τέταρτο, αλλά φυσικά ήταν φίσκα, οικογένειες, παπούδια, παρέες νεαρών, ξέμπαρκους και όλο το γνωστό κόσμο των ΜΜΜ. Κατάφερα και ανέβηκα με τα χίλια ζόρια και σπρώχνοντας στριμώχτηκα σε μία γωνιά χωρίς να μπορώ καν να στρίψω το κορμί μου. Έριξα την τσάντα μου στα πόδια μου και πιάστηκα με τα δύο χέρια από μία μπάρα μπροστά μου για να κρατιέμαι.
Το όχημα ξεκίνησε. Στις επόμενες στάσεις έβαλε και άλλο κόσμο, οπότε πλέον ήμασταν όλοι κολλημένοι ο ένας πάνω στον άλλον να απολαμβάνουμε το κούνημα από την κίνηση που μας έκανε να πηγαινοερχόμαστε και να κοπανιόμαστε όλοι μαζί, μια μάζα αποχαυνωμένη από τη ζέστη και τον ήλιο.
Πίσω μου στεκόταν ένας άντρας, πρέπει να μου έριχνε τουλάχιστον ένα κεφάλι σε ύψος και σε κάθε κίνηση του οχήματος τριβόταν λίγο επάνω μου. Κάποια στιγμή περνάει το χέρι του επάνω από τον ώμο μου και πιάνεται από τν μπάρα που κρατιόμουν κι εγώ, τέρμα τριχωτός και κρίνοντας από το μέγεθος πολύ μυώδη. Όπως ακουμπούσε επάνω μου, ένοιωθα σιγά-σιγά πίεση χαμηλά στο γοφό μου. Κατάλαβα ότι κάτι φούσκωνε εκεί. Προσπάθησα να αλλάξω λίγο θέση και να στρίψω ελαφρά το κορμί μου αλλά δεν κατάφερα πολλά πράματα εκτός από το ότι πλέον τον είχα στο πλάι μου.
Το χέρι του πέρναγε ακόμα μπροστά από το πρόσωπο μου αλλά μπορούσα τουλάχιστον να τον δω λίγο καλύτερα. Όντως ήταν πολύ ψηλότερος μου, μυώδης, τριχωτός, φαινόταν τουλάχιστον σαραντάρης και το πρόσωπο του έμοιαζε με πολωνού ή ρουμάνου. Τα μάτια μας συναντήθηκαν, ήταν καρφωμένος επάνω μου και με κοίταζε έντονα. Έβγαλε λίγο την γλώσσα του και έγλυψε τα χείλια του πρόστυχα. Έσκυψε προς το αυτί μου.
- Ήσουν καθόλου τυχερός;… μου ψιθύρισε.
- Τί;… έκανα εγώ όλο απορία.
- Έλα τώρα, είδα από πού ανέβηκες, έπαιξε τίποτα καλό κάτω στα λιμανάκια;… ρώτησε.
Κατάλαβα ότι μάλλον με είχε περάσει για gay. Στην αρχή σκέφτηκα να κρατήσω αμυντική στάση αλλά πού και τί να εξηγήσεις τώρα και ειδικά σε έναν άγνωστο. Το θέμα βέβαια ήταν ότι η όλη του εμφάνιση, σε συνδυασμό με τη ζέστη, τον ιδρώτα που ήμασταν λουσμένοι και το κορμί του που τριβόταν επάνω μου έβγαζε κάτι το ζωώδες που με ζάλιζε. Πρώτη φορά ένοιωθα έτσι, ανίκανος να κινηθώ και στριμωγμένος από έναν άγνωστο που τριβόταν επάνω μου.
- Τίποτα δεν έπαιξε… απαντάω θυμωμένα και του γυρίζω λίγο την πλάτη.
- Κρίμα… τον ακούω να λέει.
Για το επόμενο πεντάλεπτο δεν έγινε τίποτα και νόμισα ότι το θέμα έληξε εκεί. Βέβαια το φούσκωμα που ένοιωθα χαμηλά δεν έλεγε να πέσει και σε κάθε κίνηση του οχήματος με ακουμπούσε. Στην αρχή ο ξένος τραβιόταν αλλά σιγά-σιγά έμενε όλο και περισσότερο κολλημένος επάνω μου. Η πούτσα του πλέον ήταν εντελώς καυλωμένη και την ένοιωθα αρκετά μεγάλη αν και δε μπορούσα να καταλάβω ακριβώς το μέγεθος της. Στην αρχή σκέφτηκα να πω κάτι, να αντιδράσω. Φοβήθηκα ότι θα μας έπαιρνε χαμπάρι κανένας επιβάτης αλλά το όλο σκηνικό με είχε εξιτάρει και ένοιωθα περίεργα. Κοιτάω λίγο δεξιά αριστερά να δω μήπως μας βλέπει κανένας.
Εκτός από ένα νεαρό που καθόταν σε ένα κάθισμα λίγο πιό μπροστά μας και μισοκοιμόταν όλοι οι υπόλοιποι επιβάτες είχαν τις πλάτες γυρισμένες προς τα έξω. Ο ξένος συνέχισε να τρίβεται επάνω μου με περισσότερο θάρρος. Πλέον κατάλαβε ότι δεν αντιδρούσα και έγινε πιό επιθετικός. Ξαφνικά νοιώθω το ελεύθερο χέρι του να με ακουμπά στην πλάτη. Αρχίζει να κατεβαίνει προς τα κάτω και φτάνει στην μέση μου. Γυρίζω το κεφάλι μου και τον κοιτάω τάχα θυμωμένος. Εξακολουθεί να με κοιτάει, χαμογελάει πονηρά και περνάει πάλι τη γλώσσα του επάνω από τα χείλια του βρέχοντας τα πρόστυχα. Δε λέω τίποτα. Γυρίζω το κεφάλι μου πάλι μπροστά και περιμένω να δώ τί θα κάνει.
Χωρίς να το θέλω έχω πλέον φτιαχτεί από την όλη φάση και νοιώθω το αίμα μου να ανεβαίνει και να κτυπάει με ένταση στο πρόσωπο μου. Το χέρι του κατεβαίνει πιό κάτω επάνω στον κώλο μου. Κάθεται για λίγο εκεί και μετά αρχίζει να με χαϊδεύει κυκλικά επάνω από το σορτς. Αφού εξερευνά τις καμπύλες μου, κατεβαίνει πιο χαμηλά και πιάνει το ένα μου κωλομάγουλο, με τσιμπάει ελαφρά και μετά με σφίγγει με δύναμη. Πόνεσα λίγο από τη δύναμη που έβαλε. Νοιώθω τα δάκτυλα του να μπαίνουν πιο χαμηλά και να χώνονται στη χαράδρα του κώλου μου ανοίγοντας τα κωλομάγουλα μου. Στέκεται για λίγο έτσι και μετά το χέρι ανεβαίνει προς τα πάνω και νοιώθω που προσπαθεί να μπει κάτω από το ύφασμα του παντελονιού.
Περιμένω. Τα δάκτυλα τελικά καταφέρνουν να παραμερίσουν το ύφασμα και τα νοιώθω να χώνονται μέσα στο παντελόνι. Με χαϊδεύει πάλι και τα περνάει πάνω στο άνοιγμα του κώλου μου που είναι μουσκεμένο από τον ιδρώτα. Κατεβαίνει προς τα κάτω. Μόλις ακουμπάει τη σούφρα μου τινάζομαι ελαφρά. Αρχίζει να την πιέζει. Χοντρές στάλες ιδρώτα τρέχουν τώρα στο μέτωπο μου. Σκύβει προς το αυτί μου.
- Τούρλωσε το κωλαράκι σου μανάρι μου…
Ασυναίσθητα σπάω λίγο τη μέση μου τεντώνοντας τον κώλο μου προς το μέρος του. Το δάκτυλο του συνεχίζει να παίζει με την σούφρα μου μέχρι που καταφέρνει να την ανοίξει και χώνεται μέσα. Τινάζομαι ποιό έντονα, έχω πλέον γύρει και ακουμπάω το κορμί μου επάνω του ενώ απολαμβάνω το δαχτύλιασμα. Ευτυχώς ο ιδρώτας που έχει τρέξει στον κώλο μου κάνει την διείσδυση παιχνιδάκι χωρίς να πονέσω καθόλου. Νοιώθω το καυλί μου να θέλει να κόψει το ύφασμα και να πεταχτεί προς τα έξω.
- Ώστε γουστάρεις να σου γαμάνε το κωλαράκι! Είσαι και πολύ ξεφτιλισμένο πουστράκι… μου ψιθυρίζει πάλι στο αυτί.
Δεν απαντάω, δε μπορώ να του πω κουβέντα. Πλέον ανασαίνω βαριά από την καύλα. Αρχίζει να με πηδάει κανονικά με το δάκτυλο του, ανοίγοντας, τεντώνοντας και τραβώντας τη σούφρα μου προς τα επάνω σα να προσπαθεί να με σηκώσει στον αέρα, ενώ από το τράβηγμα του πλέον στέκομαι στις μύτες των ποδιών μου.
- Γουστάρεις να σε κάνουν να νοιώθεις σαν κοριτσάκι ε; Μαζί μου θα καταλάβεις τί θα πει αντρικό γαμήσι. Θα σου χώνω την ψωλάρα μου και θα σε γαμάω μέχρι να ουρλιάζεις από την καύλα γαμιόλα. Δε θα μπορείς να κάτσεις από το ξεπάτωμα που θα κάνω στο κωλόμουνο σου. Και μόνο που θα σκέφτεσαι το καυλί μου θα υγραίνεται η σούφρα σου και θα έρχεσαι να με παρακαλάς να σε ξεσκίζω πουστράκι. Γκαστρωμένη θα φεύγεις από τα χέρια μου με τα χύσια να στάζουν από το κωλάντερο σου ψωλίτσα.
Συνέχιζε να μου ψιθυρίζει με ένταση, όσο μεγαλύτερη δύναμη έβαζε στο δακτύλωμα της σούφρας μου τόσο πιό έντονα ήταν όσα μου έλεγε. Τα λόγια του, που εξακολουθούσαν να είναι σιγανά μέσα μου ηχούσαν σα σφυριά. Πρώτη φορά στη ζωή μου ένοιωθα τόσο παραδομένος, τόσο αδύναμος και τόσο καυλωμένος. Καθόμουν εκεί, πιασμένος από τη μπάρα του λεωφορείου με τα δύο μου χέρια και ακουμπώντας επάνω του. Με το κορμί μου τεντωμένο σαν τόξο και έχοντας τουρλωμένο τον πισινό μου απολάμβανα ένα πρωτόγνωρο πήδημα. Μου γαμούσε τον κώλο με το δάκτυλο και το μυαλό μου με τα λόγια του. Φυσικά δε χρειάστηκαν παραπάνω από 2 λεπτά για να χύσω. Χωρίς να αγγίξω καν το καυλί μου, πρώτα άρχισαν να τρέμουν τα πόδια μου, δάγκωσα τα χείλη μου για να μη φωνάξω και βαριανασαίνοντας το ένοιωσα να χύνει ποταμό από υγρά λερώνοντας το σορτς που φορούσα.
Μουσκεμένος από ιδρώτα και χύσια, είχα γύρει εντελώς επάνω του αφού πλέον δε μπορούσα να σταθώ όρθιος και προσπαθούσα να μαζέψω την αναπνοή και τα κομμάτια μου. Δυστυχώς όμως, με τον οργασμό μου μάλλον κάποιοι μας είχαν πάρει χαμπάρι αφού ένοιωσα ένα δύο κεφάλια να γυρίζουν και να μας κοιτάνε. Ο ξένος το κατάλαβε και αυτός και πριν προλάβω να πω κάτι γύρισε και κατέβηκε στην επόμενη στάση. Σκέφτηκα να τον ακολουθήσω αλλά όταν είδα τον τρόπο που με κοίταζαν μερικοί από τους υπόλοιπους επιβάτες ντράπηκα. Γύρισα την πλάτη μου και κοιτώντας προς τα έξω έκατσα εκεί μέχρι το τέρμα της διαδρομής. Φυσικά και το μετάνιωσα που δεν τον ακολούθησα.
Ήξερα ότι αυτός ο άντρας είχε τον τρόπο να σε κατακτά και με την ζωώδη αρρενωπότητα και το πάθος του μπορούσε να σε κάνει ότι ήθελε και να σου χαρίζει απίστευτες εμπειρίες. Το ένοιωσα για τα καλά αυτά τα λίγα λεπτά που με είχε στα χέρια του. Παρόλο που δεν είχα νοιώσει ποτέ ερωτικά για άλλον άντρα, ήμουν σίγουρος ότι με αυτόν θα έκανα ότι μου ζητούσε. Τις επόμενες 3 εβδομάδες ξαναέκανα την ίδια διαδρομή με το λεωφορείο ελπίζοντας ότι θα τον ξαναβρώ, αλλά τελικά δεν ξαναειδωθήκαμε.
Copyright protected OW ref: 174900
Για να διασκεδάσω λοιπόν όσο μπορώ την πλήξη μου τα σαββατοκύριακα, έπαιρνα το λεωφορείο και κατέβαινα στην Βάρκιζα για μπάνιο.
Χωρίς να γνωρίζω πολλά για την περιοχή πήγαινα συνήθως στην επίσημη πλαζ όπου φανταζόμουν ότι όλο και κάτι μπορεί να έπαιζε, χωρίς όμως καμία απολύτως επιτυχία.
Σε κάποια διαδρομή, άκουσα 2 κυρίες που μίλαγαν για τα λιμανάκια και συγκεκριμένα σχολίαζαν 2 όμορφα παλικάρια που μόλις είχαν κατέβει δύο στάσεις πριν το τέρμα.
Από ότι κατάλαβα από τον τρόπο που κρυφογελούσαν το σημείο εκείνο πρέπει να ήταν στέκι για gay.
Αμέσως ένοιωσα να αναστατώνομαι λίγο, παρόλο που δεν είχα καμία εμπειρία μέχρι τότε εκτός από μερικές τσόντες που είχα δει, περισσότερο από περιέργεια, όπως έλεγα στον εαυτό μου. Κάτι λοιπόν η βαρεμάρα, κάτι οι τρελές καύλες, μου μπήκε η ιδέα να πάω να ρίξω μια ματιά στο μέρος, περισσότερο για να πάρω μάτι δηλαδή, από περιέργεια και μόνο, πάντα.
Την επόμενη μέρα λοιπόν κατεβαίνω και εγώ σε αυτή την περιβόητη στάση. Επίτηδες είχα καθυστερήσει να ξεκινήσω το πρωί προκειμένου να βρω κόσμο όταν θα φτάσω αλλά προς απογοήτευση μου, παρόλο που ήταν σχεδόν 1 το μεσημέρι δεν έπαιζε τίποτα εκτός από κάνα δύο ξέμπαρκους γέρους.
Για μια στιγμή νόμισα ότι έκανα λάθος και κατέβηκα σε άλλο σημείο αλλά επειδή δε γούσταρα να επιστρέψω άπραγος, απλώνω τα πράματα μου, ρίχνω καμιά βουτιά, με τα χίλια ζόρια λόγο των μυτερών βράχων και κάθομαι μετά στον ήλιο.
Η ώρα πέρναγε και δεν ερχόταν κανένας, από τους δύο ξέμπαρκους γέρους ο ένας, που ήταν πιό κοντά μου, γύρναγε πότε-πότε και μου έριχνε ματιές αλλά έκανα το χαζό.
Κατά της 3, αφού πλέον έχω καταλάβει ότι έχασα την μέρα μου τσάμπα, σηκώνομαι τσαντισμένος τα μαζεύω και ανεβαίνω στη στάση. Η επιστροφή από την Βάρκιζα ήταν από μόνη της μια περιπέτεια εκείνο τον καιρό. Αν ήσουν τυχερός και το λεωφορείο έφτανε κάποια στιγμή, το πιθανότερο ήταν ότι θα είχε τόσο κόσμο που το στριμωξίδι σε συνδυασμό με τη ζέστη και τον ιδρώτα θα έκανε το επόμενο 50λεπτο της επιστροφής ένα μαρτύριο.
Ευτυχώς το λεωφορείο έφτασε μετά από κάνα τέταρτο, αλλά φυσικά ήταν φίσκα, οικογένειες, παπούδια, παρέες νεαρών, ξέμπαρκους και όλο το γνωστό κόσμο των ΜΜΜ. Κατάφερα και ανέβηκα με τα χίλια ζόρια και σπρώχνοντας στριμώχτηκα σε μία γωνιά χωρίς να μπορώ καν να στρίψω το κορμί μου. Έριξα την τσάντα μου στα πόδια μου και πιάστηκα με τα δύο χέρια από μία μπάρα μπροστά μου για να κρατιέμαι.
Το όχημα ξεκίνησε. Στις επόμενες στάσεις έβαλε και άλλο κόσμο, οπότε πλέον ήμασταν όλοι κολλημένοι ο ένας πάνω στον άλλον να απολαμβάνουμε το κούνημα από την κίνηση που μας έκανε να πηγαινοερχόμαστε και να κοπανιόμαστε όλοι μαζί, μια μάζα αποχαυνωμένη από τη ζέστη και τον ήλιο.
Πίσω μου στεκόταν ένας άντρας, πρέπει να μου έριχνε τουλάχιστον ένα κεφάλι σε ύψος και σε κάθε κίνηση του οχήματος τριβόταν λίγο επάνω μου. Κάποια στιγμή περνάει το χέρι του επάνω από τον ώμο μου και πιάνεται από τν μπάρα που κρατιόμουν κι εγώ, τέρμα τριχωτός και κρίνοντας από το μέγεθος πολύ μυώδη. Όπως ακουμπούσε επάνω μου, ένοιωθα σιγά-σιγά πίεση χαμηλά στο γοφό μου. Κατάλαβα ότι κάτι φούσκωνε εκεί. Προσπάθησα να αλλάξω λίγο θέση και να στρίψω ελαφρά το κορμί μου αλλά δεν κατάφερα πολλά πράματα εκτός από το ότι πλέον τον είχα στο πλάι μου.
Το χέρι του πέρναγε ακόμα μπροστά από το πρόσωπο μου αλλά μπορούσα τουλάχιστον να τον δω λίγο καλύτερα. Όντως ήταν πολύ ψηλότερος μου, μυώδης, τριχωτός, φαινόταν τουλάχιστον σαραντάρης και το πρόσωπο του έμοιαζε με πολωνού ή ρουμάνου. Τα μάτια μας συναντήθηκαν, ήταν καρφωμένος επάνω μου και με κοίταζε έντονα. Έβγαλε λίγο την γλώσσα του και έγλυψε τα χείλια του πρόστυχα. Έσκυψε προς το αυτί μου.
- Ήσουν καθόλου τυχερός;… μου ψιθύρισε.
- Τί;… έκανα εγώ όλο απορία.
- Έλα τώρα, είδα από πού ανέβηκες, έπαιξε τίποτα καλό κάτω στα λιμανάκια;… ρώτησε.
Κατάλαβα ότι μάλλον με είχε περάσει για gay. Στην αρχή σκέφτηκα να κρατήσω αμυντική στάση αλλά πού και τί να εξηγήσεις τώρα και ειδικά σε έναν άγνωστο. Το θέμα βέβαια ήταν ότι η όλη του εμφάνιση, σε συνδυασμό με τη ζέστη, τον ιδρώτα που ήμασταν λουσμένοι και το κορμί του που τριβόταν επάνω μου έβγαζε κάτι το ζωώδες που με ζάλιζε. Πρώτη φορά ένοιωθα έτσι, ανίκανος να κινηθώ και στριμωγμένος από έναν άγνωστο που τριβόταν επάνω μου.
- Τίποτα δεν έπαιξε… απαντάω θυμωμένα και του γυρίζω λίγο την πλάτη.
- Κρίμα… τον ακούω να λέει.
Για το επόμενο πεντάλεπτο δεν έγινε τίποτα και νόμισα ότι το θέμα έληξε εκεί. Βέβαια το φούσκωμα που ένοιωθα χαμηλά δεν έλεγε να πέσει και σε κάθε κίνηση του οχήματος με ακουμπούσε. Στην αρχή ο ξένος τραβιόταν αλλά σιγά-σιγά έμενε όλο και περισσότερο κολλημένος επάνω μου. Η πούτσα του πλέον ήταν εντελώς καυλωμένη και την ένοιωθα αρκετά μεγάλη αν και δε μπορούσα να καταλάβω ακριβώς το μέγεθος της. Στην αρχή σκέφτηκα να πω κάτι, να αντιδράσω. Φοβήθηκα ότι θα μας έπαιρνε χαμπάρι κανένας επιβάτης αλλά το όλο σκηνικό με είχε εξιτάρει και ένοιωθα περίεργα. Κοιτάω λίγο δεξιά αριστερά να δω μήπως μας βλέπει κανένας.
Εκτός από ένα νεαρό που καθόταν σε ένα κάθισμα λίγο πιό μπροστά μας και μισοκοιμόταν όλοι οι υπόλοιποι επιβάτες είχαν τις πλάτες γυρισμένες προς τα έξω. Ο ξένος συνέχισε να τρίβεται επάνω μου με περισσότερο θάρρος. Πλέον κατάλαβε ότι δεν αντιδρούσα και έγινε πιό επιθετικός. Ξαφνικά νοιώθω το ελεύθερο χέρι του να με ακουμπά στην πλάτη. Αρχίζει να κατεβαίνει προς τα κάτω και φτάνει στην μέση μου. Γυρίζω το κεφάλι μου και τον κοιτάω τάχα θυμωμένος. Εξακολουθεί να με κοιτάει, χαμογελάει πονηρά και περνάει πάλι τη γλώσσα του επάνω από τα χείλια του βρέχοντας τα πρόστυχα. Δε λέω τίποτα. Γυρίζω το κεφάλι μου πάλι μπροστά και περιμένω να δώ τί θα κάνει.
Χωρίς να το θέλω έχω πλέον φτιαχτεί από την όλη φάση και νοιώθω το αίμα μου να ανεβαίνει και να κτυπάει με ένταση στο πρόσωπο μου. Το χέρι του κατεβαίνει πιό κάτω επάνω στον κώλο μου. Κάθεται για λίγο εκεί και μετά αρχίζει να με χαϊδεύει κυκλικά επάνω από το σορτς. Αφού εξερευνά τις καμπύλες μου, κατεβαίνει πιο χαμηλά και πιάνει το ένα μου κωλομάγουλο, με τσιμπάει ελαφρά και μετά με σφίγγει με δύναμη. Πόνεσα λίγο από τη δύναμη που έβαλε. Νοιώθω τα δάκτυλα του να μπαίνουν πιο χαμηλά και να χώνονται στη χαράδρα του κώλου μου ανοίγοντας τα κωλομάγουλα μου. Στέκεται για λίγο έτσι και μετά το χέρι ανεβαίνει προς τα πάνω και νοιώθω που προσπαθεί να μπει κάτω από το ύφασμα του παντελονιού.
Περιμένω. Τα δάκτυλα τελικά καταφέρνουν να παραμερίσουν το ύφασμα και τα νοιώθω να χώνονται μέσα στο παντελόνι. Με χαϊδεύει πάλι και τα περνάει πάνω στο άνοιγμα του κώλου μου που είναι μουσκεμένο από τον ιδρώτα. Κατεβαίνει προς τα κάτω. Μόλις ακουμπάει τη σούφρα μου τινάζομαι ελαφρά. Αρχίζει να την πιέζει. Χοντρές στάλες ιδρώτα τρέχουν τώρα στο μέτωπο μου. Σκύβει προς το αυτί μου.
- Τούρλωσε το κωλαράκι σου μανάρι μου…
Ασυναίσθητα σπάω λίγο τη μέση μου τεντώνοντας τον κώλο μου προς το μέρος του. Το δάκτυλο του συνεχίζει να παίζει με την σούφρα μου μέχρι που καταφέρνει να την ανοίξει και χώνεται μέσα. Τινάζομαι ποιό έντονα, έχω πλέον γύρει και ακουμπάω το κορμί μου επάνω του ενώ απολαμβάνω το δαχτύλιασμα. Ευτυχώς ο ιδρώτας που έχει τρέξει στον κώλο μου κάνει την διείσδυση παιχνιδάκι χωρίς να πονέσω καθόλου. Νοιώθω το καυλί μου να θέλει να κόψει το ύφασμα και να πεταχτεί προς τα έξω.
- Ώστε γουστάρεις να σου γαμάνε το κωλαράκι! Είσαι και πολύ ξεφτιλισμένο πουστράκι… μου ψιθυρίζει πάλι στο αυτί.
Δεν απαντάω, δε μπορώ να του πω κουβέντα. Πλέον ανασαίνω βαριά από την καύλα. Αρχίζει να με πηδάει κανονικά με το δάκτυλο του, ανοίγοντας, τεντώνοντας και τραβώντας τη σούφρα μου προς τα επάνω σα να προσπαθεί να με σηκώσει στον αέρα, ενώ από το τράβηγμα του πλέον στέκομαι στις μύτες των ποδιών μου.
- Γουστάρεις να σε κάνουν να νοιώθεις σαν κοριτσάκι ε; Μαζί μου θα καταλάβεις τί θα πει αντρικό γαμήσι. Θα σου χώνω την ψωλάρα μου και θα σε γαμάω μέχρι να ουρλιάζεις από την καύλα γαμιόλα. Δε θα μπορείς να κάτσεις από το ξεπάτωμα που θα κάνω στο κωλόμουνο σου. Και μόνο που θα σκέφτεσαι το καυλί μου θα υγραίνεται η σούφρα σου και θα έρχεσαι να με παρακαλάς να σε ξεσκίζω πουστράκι. Γκαστρωμένη θα φεύγεις από τα χέρια μου με τα χύσια να στάζουν από το κωλάντερο σου ψωλίτσα.
Συνέχιζε να μου ψιθυρίζει με ένταση, όσο μεγαλύτερη δύναμη έβαζε στο δακτύλωμα της σούφρας μου τόσο πιό έντονα ήταν όσα μου έλεγε. Τα λόγια του, που εξακολουθούσαν να είναι σιγανά μέσα μου ηχούσαν σα σφυριά. Πρώτη φορά στη ζωή μου ένοιωθα τόσο παραδομένος, τόσο αδύναμος και τόσο καυλωμένος. Καθόμουν εκεί, πιασμένος από τη μπάρα του λεωφορείου με τα δύο μου χέρια και ακουμπώντας επάνω του. Με το κορμί μου τεντωμένο σαν τόξο και έχοντας τουρλωμένο τον πισινό μου απολάμβανα ένα πρωτόγνωρο πήδημα. Μου γαμούσε τον κώλο με το δάκτυλο και το μυαλό μου με τα λόγια του. Φυσικά δε χρειάστηκαν παραπάνω από 2 λεπτά για να χύσω. Χωρίς να αγγίξω καν το καυλί μου, πρώτα άρχισαν να τρέμουν τα πόδια μου, δάγκωσα τα χείλη μου για να μη φωνάξω και βαριανασαίνοντας το ένοιωσα να χύνει ποταμό από υγρά λερώνοντας το σορτς που φορούσα.
Μουσκεμένος από ιδρώτα και χύσια, είχα γύρει εντελώς επάνω του αφού πλέον δε μπορούσα να σταθώ όρθιος και προσπαθούσα να μαζέψω την αναπνοή και τα κομμάτια μου. Δυστυχώς όμως, με τον οργασμό μου μάλλον κάποιοι μας είχαν πάρει χαμπάρι αφού ένοιωσα ένα δύο κεφάλια να γυρίζουν και να μας κοιτάνε. Ο ξένος το κατάλαβε και αυτός και πριν προλάβω να πω κάτι γύρισε και κατέβηκε στην επόμενη στάση. Σκέφτηκα να τον ακολουθήσω αλλά όταν είδα τον τρόπο που με κοίταζαν μερικοί από τους υπόλοιπους επιβάτες ντράπηκα. Γύρισα την πλάτη μου και κοιτώντας προς τα έξω έκατσα εκεί μέχρι το τέρμα της διαδρομής. Φυσικά και το μετάνιωσα που δεν τον ακολούθησα.
Ήξερα ότι αυτός ο άντρας είχε τον τρόπο να σε κατακτά και με την ζωώδη αρρενωπότητα και το πάθος του μπορούσε να σε κάνει ότι ήθελε και να σου χαρίζει απίστευτες εμπειρίες. Το ένοιωσα για τα καλά αυτά τα λίγα λεπτά που με είχε στα χέρια του. Παρόλο που δεν είχα νοιώσει ποτέ ερωτικά για άλλον άντρα, ήμουν σίγουρος ότι με αυτόν θα έκανα ότι μου ζητούσε. Τις επόμενες 3 εβδομάδες ξαναέκανα την ίδια διαδρομή με το λεωφορείο ελπίζοντας ότι θα τον ξαναβρώ, αλλά τελικά δεν ξαναειδωθήκαμε.
Copyright protected OW ref: 174900
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.