Το e-mail μου είναι το:
Πριν κάποιους μήνες είχα τραυματιστεί σε τροχαίο και μεταφέρθηκα εσπευσμένα στο Γενικό Κρατικό. Εκεί έμεινα περίπου δύο εβδομάδες και έμεινα απόλυτα ευχαριστημένος από την περιποίηση και την φροντίδα του προσωπικού.
Μετά το χειρουργείο ήμουν σχεδόν ακίνητος από τους ορούς και ένιωθα κάποια εξάντληση, αλλά οι καύλες δε με είχαν αφήσει. Όταν λοιπόν έμπαινε στο δωμάτιο ο νοσηλευτής Μιχάλης, δεν γινόταν να μην καυλώσω.
Ο Μιχάλης είναι ένα πανύψηλο παλικάρι με τέλειο σώμα, σχεδόν φουσκωτός και άτριχος, παιδικό μουτράκι και υπέροχα χείλη. Πολλές φορές μιλούσαμε γιατί ήμουν ο νεότερος στο δωμάτιο –εικοσιέξι χρονών- και ήμασταν σχεδόν συνομήλικοι.
Σε κάποια εφημερία είχα μείνει μόνος στο δωμάτιο γιατί όλοι οι άλλοι είχαν πάρει εξιτήριο. Ο Μιχάλης μπήκε για να μου αλλάξει ορό, αλλά για πρώτη φορά τον πρόσεξα τρομερά καυλωμένο κάτω από την άσπρη του ποδιά.
Αφού είπαμε τα συνηθισμένα, τον ρώτησα:
- «Ρίχνετε και αντικαυλωτικά στον ορό, όπως στο στρατό;»
- «Μπα…» μου είπε, «καμία σχέση. Σας θέλουμε ντούρους για να μη σας παίρνει από κάτω».
- «Και να ρίχνατε», του απάντησα, «τίποτα δεν κάνουν!» και του έγνεψα να δει το φούσκωμα κάτω απ’ τα σεντόνια.
Τα μάτια του πετάχτηκαν έξω και αφού βεβαιώθηκε ότι δεν υπήρχε κανείς γύρω, με ξεσκέπασε και άρχισε να μου παίρνει την καλύτερη πίπα που μου είχαν κάνει ποτέ. Τα έκανε όλα μόνος του, πνιγόταν με το καυλί μέχρι τον λάρυγγα, τα μάτια του δάκρυζαν, αλλά τον παρότρυνα να συνεχίσει:
- «Έτσι πουστάκο μου, γάμα τον τον καριόλικο τον λαιμό σου!»
Οι καύλες μου ήταν πολλές και ετοιμαζόμουν να χύσω. Τον προειδοποίησα και του είπα να φέρει χαρτί να σκουπιστώ, αλλά εκείνος επιτάχυνε και με άφησε να χύσω μέσα στο στόμα του...
Μου τον γυάλισε με τη γλώσσα του και αφού με σκέπασε μου είπε:
- «Είδα τις εξετάσεις σου και είσαι πεντακάθαρος.. θέλω να σε ξαναγλύψω άντρα μου. Ήταν γλυκά τα χύσια σου..."
Έκλεισε την πόρτα και έφυγε...
Μετά το χειρουργείο ήμουν σχεδόν ακίνητος από τους ορούς και ένιωθα κάποια εξάντληση, αλλά οι καύλες δε με είχαν αφήσει. Όταν λοιπόν έμπαινε στο δωμάτιο ο νοσηλευτής Μιχάλης, δεν γινόταν να μην καυλώσω.
Ο Μιχάλης είναι ένα πανύψηλο παλικάρι με τέλειο σώμα, σχεδόν φουσκωτός και άτριχος, παιδικό μουτράκι και υπέροχα χείλη. Πολλές φορές μιλούσαμε γιατί ήμουν ο νεότερος στο δωμάτιο –εικοσιέξι χρονών- και ήμασταν σχεδόν συνομήλικοι.
Σε κάποια εφημερία είχα μείνει μόνος στο δωμάτιο γιατί όλοι οι άλλοι είχαν πάρει εξιτήριο. Ο Μιχάλης μπήκε για να μου αλλάξει ορό, αλλά για πρώτη φορά τον πρόσεξα τρομερά καυλωμένο κάτω από την άσπρη του ποδιά.
Αφού είπαμε τα συνηθισμένα, τον ρώτησα:
- «Ρίχνετε και αντικαυλωτικά στον ορό, όπως στο στρατό;»
- «Μπα…» μου είπε, «καμία σχέση. Σας θέλουμε ντούρους για να μη σας παίρνει από κάτω».
- «Και να ρίχνατε», του απάντησα, «τίποτα δεν κάνουν!» και του έγνεψα να δει το φούσκωμα κάτω απ’ τα σεντόνια.
Τα μάτια του πετάχτηκαν έξω και αφού βεβαιώθηκε ότι δεν υπήρχε κανείς γύρω, με ξεσκέπασε και άρχισε να μου παίρνει την καλύτερη πίπα που μου είχαν κάνει ποτέ. Τα έκανε όλα μόνος του, πνιγόταν με το καυλί μέχρι τον λάρυγγα, τα μάτια του δάκρυζαν, αλλά τον παρότρυνα να συνεχίσει:
- «Έτσι πουστάκο μου, γάμα τον τον καριόλικο τον λαιμό σου!»
Οι καύλες μου ήταν πολλές και ετοιμαζόμουν να χύσω. Τον προειδοποίησα και του είπα να φέρει χαρτί να σκουπιστώ, αλλά εκείνος επιτάχυνε και με άφησε να χύσω μέσα στο στόμα του...
Μου τον γυάλισε με τη γλώσσα του και αφού με σκέπασε μου είπε:
- «Είδα τις εξετάσεις σου και είσαι πεντακάθαρος.. θέλω να σε ξαναγλύψω άντρα μου. Ήταν γλυκά τα χύσια σου..."
Έκλεισε την πόρτα και έφυγε...
(Copyright protected OW ref: 8365 "Erotic stories archive")
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.