Προηγούμενο μέρος: Ο μπάτσος με το πράσινο μποξεράκι 2ο μέρος
Μετά από κάνα δυο μέρες, έλαβα μήνυμα από το Γιώργο. Μου έγραφε πως είχε μιλήσει με το Χρήστο και είχαν ξεκαθαρίσει αρκετά τα πράγματα. Το μόνο που έμενε ήταν να βρεθούμε οι δυο μας ή και οι τρεις μας για να έχουμε κάποιον να συγκρατεί τους τόνους και τα πνεύματα. Του έγραψα ένα ξερό "ΟΧΙ" με κεφαλαία γράμματα, καθώς ήταν νωπές ακόμα στην μνήμη μου η μπουνιά που έφαγα στο αριστερό μου μπράτσο και το αίσθημα ξεφτίλας και απόλυτης ταπείνωσης που ένιωσα.
Στο επόμενο μήνυμα του Γιώργου, πάλι ένα ξερό "ΟΧΙ" απάντησα. Το τρίτο μήνυμα ήρθε απ’ το κινητό του Χρήστου, ήταν πιο μπερδεμένο και ασύντακτο (τζάμπα πήγαν τα μαθήματα που του έκανα, χαράμι οι κόποι μου) και μου έλεγε να βρεθούμε για ξεκαθάρισμα και για να μου ξεπληρώσει τα μαθήματα.
Αφού τον ειρωνεύτηκα όσο πιο πολύ μπορούσα για τα ορθογραφικά λάθη του, του είπα θα το σκεφτώ, αφού τελειώσω με την παρουσίαση της διπλωματικής μου εργασίας, αφήνοντας το ζήτημα εντελώς ανοιχτό, να αιωρείται και δίχως να προσδιορίζω τον χρόνο.
Τυχαία (;)… μία μέρα ακριβώς μετά την παρουσίαση της διπλωματικής μου, ο Γιώργος με πήρε τηλέφωνο. Δύο ήταν τα θέματα συζήτησης: Μία άλλη γνωστή του που έψαχνε για ιδιαίτερα στην έκθεση για τις ίδιες εξετάσεις και το τι θα γίνει με την παρεξήγηση. Αφού κανόνισα να μιλήσω με την κοπέλα, σκέφτηκα καλά το θέμα με το Χρήστο, συμβουλεύτηκα και την κολλητή μου φίλη κι αποφάσισα να βρεθούμε, αλλά βάζοντας τους δικούς μου όρους και θα τραβούσα το σκοινί όσο πιο πολύ μπορούσα.
Παρασκευή απόγευμα βρεθήκαμε στο σπίτι του Χρήστου οι τρεις μας. Έφτασα με μισή ώρα περίπου καθυστέρηση, κρατώντας ανά χείρας τον καφέ μου. Τα δυο αγόρια ήταν με άσπρο σορτσάκι και μαύρη μπλούζα και σαγιονάρες, περιμένοντάς με σε ένα εμφανώς ακατάστατο εργένικο αντρικό σπίτι.
- Λοιπόν ποιος θα ξεκινήσει;… είπα με το που μπήκα μέσα.
- Δε θες κάτι να πιεις;… ρώτησε ο Χρήστος κάπως νευρικά.
- Από εδώ μέσα προσέχω τι πίνω. Γι’ αυτό έφερα μαζί μου το καφεδάκι μου έκανα με μια αγέρωχη ειρωνική στάση και κάθισα στο τραπέζι.
- Λέω να πάρουμε τα πράγματα απ’ την αρχή… επενέβη ο Γιώργος, και χαλαρά.
- Από πόσο αρχή λες;… ρώτησα.
- Από το βράδυ εκείνο που αυτός εδώ μέθυσε και καταλήξατε το δωμάτιο του να του παίρνεις τσιμπούκι…
είπε ο Γιώργος και πριν ολοκληρώσει την φράση του…
- Με ανάγκασε ασκώντας μου πίεση και με μια δύναμη που δεν ήξερα πού την κρύβει, επενέβην εγώ, οδήγησε το στόμα μου στο μόριό του και μου έβαλε να του κάνω πίπα και να του πιω όλα σχεδόν τα χύσια.
- Δεν το θυμάμαι έτσι είπε παραπονεμένα και με τόνο άγχους στη φωνή του ο Χρήστος.
- Μπορώ να σε βοηθήσω να το θυμηθείς… έκανα εγώ.
- Ναι ε;… ανταπάντησε ειρωνικά.
- Και πριν με ρωτήσεις με ποιον τρόπο, σου έχω δύο πρόχειρους τρόπους. Με μια ωραιότατη μήνυση να γλείφεις τα δάχτυλά σου για την μπουνιά που μου έριξες στο αριστερό μπράτσο και με μια μήνυση, αν έχω κολλήσει τίποτα, μόλις βγουν όλες οι εξετάσεις από το νοσοκομείο…
απάντησα τελείως χαλαρός και ήπια μια ρουφηχτή γουλιά απ’ τον καφέ μου κάνοντας θόρυβο.
- Έχει το πάνω χέρι, σκάσε και κάνε ό,τι είπαμε… του είπε χαμηλόφωνα ο Γιώργος.
- Είπαμε εδώ βρεθήκαμε για να τα ξεκαθαρίσουμε, όχι για να περιπλέξουμε πιο πολύ τα πράγματα. Και γιατί θέλει κάτι να σου ζητήσει ο Χρήστος συνέχισε ο Γιώργος.
- Μόνο αν μου ζητήσει συγγνώμη, μπορεί να προχωρήσει αυτή η συζήτηση. Αλλιώς δεν έχει νόημα να κάθομαι… πήγα να πω, αλλά με έκοψε ο Γιώργος.
- Αυτό είναι το πρώτο που θέλει να σου ζητήσει ο Χρήστος…
έκανε ο Γιώργος και σκούντηξε δυο φορές τον Χρήστο, ο οποίος τραύλισε…
- συ… συγ… γνώμη.
- Δεν άκουσα τι γνώμη λες;…
έκανα εγώ και ήδη ένιωθα ότι είχα πάρει για τα καλά το πάνω χέρι. Είχε αλλάξει και το ύφος μου και η στάση που καθόμουν. Κάρφωσα τα μάτια μου στα ελαφρώς πεσμένα μάτια του Χρήστου.
- Συγ… γνώ… μη είπε πάλι τραυλίζοντας.
- Μάλλον δεν έχει νόημα αυτή η συνάντηση είπα κι έκανα να σηκωθώ.
Μια χειρονομία του Γιώργου έβγαλε τον Χρήστο απ’ την δύσκολη θέση, ο οποίος μου είπε φωναχτά πλέον και κοφτά:
- Συγγνώμη.
- Δεν άκουσα; Μια ακόμα φορά;… έκανα καγχάζοντας επιδεικτικά.
- Συγγνώμη ρε… είπε και έριξε το κεφάλι του στο πάτωμα.
- Δεκτή η συγγνώμη σου… είπα εγώ κάνοντας τον μεγαλόψυχο. Αλλά αυτό δεν αρκεί για να με καθησυχάσει μέχρι να βγουν τα αποτελέσματα των εξετάσεων.
- Μπορούμε να το ξεχάσουμε προσωρινά αυτό; Είμαι καθαρός δεν έχω κολλήσει ποτέ τίποτα… έκανε παραπονιάρικα τώρα ο Χρήστος.
- Θα δείξει, του απάντησα κοφτά.
- Και τώρα δώστε τα χέρια είπε ο Γιώργος.
Δώσαμε τα χέρια και συνεχίσαμε να καθόμαστε κάπως αμήχανα. Σε λίγο πάλι ο Γιώργος έσπασε την σιωπή.
- Και τώρα ήρθε η ώρα να του ζητήσεις τη δεύτερη χάρη είπε στον Χρήστο για να το ακούσουμε κι οι δυο μας.
Αυτό ξύπνησε τον Χρήστο που σηκώθηκε απ’ τη θέση του, πήγε στο δωμάτιό του και γύρισε σε λίγο κρατώντας κάτι στο χέρι του.
- Τα λεφτά που σου χρωστάω απ’ τα μαθήματα… ορίστε… μου είπε.
- Ορίστε τα λεφτά απ’ τα μαθήματα που σου χρωστάω, του είπα διορθώνοντάς τον μόνο και μόνο για σπάσιμο τσαμπουκά.
- Αυτό θέλω, να συνεχίσουμε να μαθήματα… μου είπε. Γίνεται;
- Αυτό θα το συζητήσουμε οι δυο μας, θα το σκεφτώ, θα σου πω τους όρους μας και θα δούμε.
Ο Γιώργος πιάνοντας το νόημα και συναισθανόμενος ότι μάλλον είχε λυθεί το θέμα, βρήκε μια δικαιολογία και έφυγε αφήνοντάς μας μόνους.
- Λοιπόν; Θα τα συνεχίσουμε;…
ρώτησε ο Χρήστος μόλις γύρισε το τραπέζι κι αφού αποχαιρέτισε τον Γιώργο.
- Αν δεχτείς τους όρους μου έκανα εγώ.
- Δεκτοί απάντησε ο Χρήστος, πριν του πω οτιδήποτε και αμέσως δάγκωσε τα χείλη του.
- Δεκτοί πριν καν τους ακούσεις;… τον ρώτησα.
Κάθισε οκλαδόν πάνω στην καρέκλα και με κοίταξε με ύφος τιμωρημένου παιδιού λέγοντάς μου:
- Δεκτοί… αρκεί να μπορώ να κάνω ό,τι μου πεις.
Πρώτα του είπα ότι θα αυξήσω την τιμή του μαθήματος. Βλέποντας ότι –αναγκάστηκε να- συμφωνήσει, του είπα ότι θα αυξήσουμε και τις ώρες εβδομαδιαία. Κι αυτό το δέχτηκε με τη μία. Και τώρα έφτασα στο προκείμενο. Είχα αποφασίσει να τα παίξω όλα για όλα και να τραβήξω το σχοινί στα άκρα, όπως ανέφερα πιο πριν.
- Και μετά το τέλος κάθε μαθήματος, θα γίνεται αυτό που δεν έγινε την άλλη φορά είπα καρφώνοντας το βλέμμα μου μέσα στα μάτια του.
- Εγώ θα σου παίρνω τσιμπούκι κι εσύ θα μου κάνεις έρωτα, προσφέροντας ένα απολαυστικό γαμήσι στον κώλο μου… του είπα και συνέχισα. Την πρώτη φορά που δε θα πέσει πούτσα, σταματάνε τα μαθήματα επί τόπου.
Δαγκώθηκε, ξερόβηξε, έβγαζε κάτι περίεργους ήχους σαν μουγκρητά, σηκώθηκε απ’ την καρέκλα του, πήγε στο μπάνιο και σε λίγο γύρισε. Ξαναπήγε στο μπάνιο και βγήκε μόλις άκουσε να ρουφάω επιδεικτικά το καλαμάκι στο άδειο μου πλαστικό ποτήρι.
- Είναι πολύ αυτό και με ξεπερνάει… δε μπορώ…
ξεκίνησε να λέει ενώ πηγαινοέρχονταν σαν το εκκρεμές πέρα δώθε.
- Κάτσε σε ένα μέρος ηρέμησε. Δε σου ζητάω κάτι τρομερό. Σε βοηθάω να δοκιμάσεις αυτό που γουστάρεις και δεν τολμάς να πεις ούτε στον εαυτό σου του είπα.
- Ρε… ρε… δεν… δεν… γίνονται αυτά τα… πράγματα… δε μπορώ ρε… έλεγε κάπως κομπιάζοντας κάθε φορά.
- ΟΚ τότε ώρα να φεύγω… είπα κι έκανα να σηκωθώ.
- Όχι, περίμενε…
μου είπε και ήρθε ακριβώς δίπλα μου, μόλις που σηκώθηκα και φαινόταν ξεκάθαρα το ένα κεφάλι ύψος που του έριχνα. Τον κοίταζα στα μάτια, αλλά με απέφευγε ή τα έκλεινε κι αυτό μου έδινε θάρρος και θράσος να συνεχίσω:
- Αφού κι εσύ ο ίδιος βαθιά μέσα σου το ξέρεις ότι γουστάρεις να γαμήσεις άντρα και είμαι σίγουρος ότι έχεις δει γκέι τσόντες και έχεις τραβήξει μαλακίες για κάποιον κώλο… πού κολλάς; Δε θα γίνεις λιγότερο άντρας με το να γαμήσεις έναν άντρα, άσε αυτές τις μαλακίες και μην το παίζεις νταής και βαρύμαγκας του στυλ γαμάω και δέρνω…
του είπα και τον έπιασα από τους ώμους.
- Καλά θα δούμε… κι αν δεν μου βγει;
- Να φροντίσεις να σου βγει αλλιώς ξέρεις ότι σταματήσαμε.
- Κι αν δε μου σηκώνεται;
- Εδώ θες να γελάσω ή να κλάψω; Θυμάσαι πόσο σου είχε σηκωθεί όταν μου βίαζες το στόμα εκείνο το βράδυ;… του είπα δήθεν αγριεμένα.
Μείναμε για λίγο ακίνητοι. Τελικά έκατσα κι έκατσε κι αυτός απέναντι.
- Να το σκεφτώ λίγο…
μου είπε. Όσο φύσαγε και ξεφύσαγε, εγώ βρήκα την ευκαιρία και πήγα μέχρι το μπάνιο του. Καύλωσα απίστευτα με την στολή του που είχε πρόχειρα πεταγμένη πάνω απ’ το πλυντήριο. Βγαίνοντας απ’ το μπάνιο, πρόσεξα τα δυο ζευγάρια άρβυλα και τα σκαρπίνια του. Μακάρι να μου έλεγε "ναι". Κάθισα στον καναπέ αυτή τη φορά κι αυτός απέναντι στο τραπέζι εξακολουθούσε να μένει ακίνητος. Μετά από λίγη ώρα…
- Θα το προσπαθήσουμε αλλά δεν ξέρω αν θα μου βγει μου είπε.
- Και θα πρέπει να προσπαθήσεις να σου βγει και στο μάθημα. Δεν ξέρω αν μου βγει, είναι η σωστή έκφραση. Όπως σου βγήκε εκείνο το βράδυ, όπως σου βγήκε και μου τα πέταξες όλα στην μούρη και κατέβασες φόρμα και μποξεράκι την άλλη φορά που μου έριξες μπουνιά, έτσι πρέπει να σου βγει και θα σου βγει του είπα.
- Μόνο με έναν όρο… μου είπε, να μην το πεις πουθενά, να μην το μάθει κανείς.
- Αυτό εννοείται αγορίνα μου!
- Ούτε στο Γιώργο.
- Ούτε στο Γιώργο ούτε σε κανέναν. Μη φοβάσαι, είμαι εχέμυθος συμπλήρωσα.
Με τα πολλά έφυγα και κανονίσαμε το επόμενο μάθημα. Όσο τα συζήταγα με την κολλητή μου, μας φαινόταν απίστευτα αφάνταστο το πόσο βολικά είχαν έρθει τα πράγματα. Ο Γιώργος θέλησε να μάθει τι έγινε, αλλά δεν του είπα τίποτα. Συνέχεια έπαιρνα μηνύματα του Χρήστου για να βεβαιωθεί ότι δεν είχα πει τίποτα και για να μάθει τι έλεγα στον Γιώργο. Τελικά συμφωνήσαμε να του πούμε ότι απλώς έβαλα τον Χρήστο πολλές φορές να μου ζητήσει συγγνώμη για όλα και ότι τον μείωσα αρκετά για την συμπεριφορά του, μέχρι που ένιωσα ότι ήρθαμε πάτσι και σταμάτησα.
Έφτασε το απόγευμα του πρώτου μαθήματος. Ο Χρήστος είχε ακολουθήσει πλήρως όσα του έγραψα στο μήνυμα. Μου άνοιξε την πόρτα φορώντας το σκούρο μπλε παντελόνι αγγαρείας, τα άρβυλα του και μια κοντομάνικη μπλούζα της δουλειάς του από πάνω. Γούσταρα τρελά να τον βλέπω έτσι ντυμένο και του είπα:
- Είσαι σκέτη καύλα με την στολή, άνετα έκανα παιδί μαζί σου.
Κατά τη διάρκεια του μαθήματος διαπίστωσα ότι είχε χαθεί ένα μέρος της προόδου που είχε σημειώσει και θα χρειαζόταν περισσότερη προσπάθεια εφ’ εξής, κάτι που του το επισήμανα και δέχτηκε να συμφωνεί. Στις παρατηρήσεις μου έσκυβε το κεφάλι και όσες φορές πήγαινε να πάρει το κινητό του, του φώναζα σαν δάσκαλος σε μικρό μαθητούδι, μέχρι που του πήρα το κινητό απ’ το χέρι κάποια στιγμή και το έβαλα πάνω απ’ το λάπτοπ, το οποίο ήταν κλειστό στην άκρη του καναπέ.
Μόλις τέλειωσε το μάθημα, σηκώθηκα και πήγα προς το μέρος του. Έκανα να τον φιλήσω στο στόμα αλλά με απόφυγε.
- Όχι αυτό δεν το μπορώ…
μου είπε σχεδόν ικετευτικά. Αμέσως του έβγαλα την μπλούζα και τη μύρισα επιδεικτικά. Καυλώσαμε κι οι δυο. Τον έπιασα απ’ τον σβέρκο κι άρχισα να του γλείφω το λαιμό. Αποφάσισε κι αυτός να σηκωθεί απ’ την καρέκλα. Τον αγκάλιασα και συνέχισα να του γλείφω το λαιμό όσο πιο επιδέξια μπορούσα. Αντρίλα κι ιδρωτίλα μαζί με είχαν μεθύσει και δεν έλεγα να ξεκολλήσω. Ένιωθα τον πούτσο του που είχε φουσκώσει μέσα απ’ τη φόρμα αγγαρείας. Έπιασα το χέρια του και τα οδήγησα στον κώλο μου. Άρχισε να μου χουφτώνει πολύ επιδέξια τον κώλο και ξαφνικά κι απότομα με ξεκόλλησε από πάνω του και άρχισε να μου τραβάει με μανία τα ρούχα μου για να τα βγάλει μέχρι που έμεινα τελείως γυμνός. Δυο δυνατές σφαλιάρες έσκασαν στον κώλο μου και το κάθε του χέρι μου χούφτωνε κι από ένα κωλομάγουλο. Είχε πάρει πλέον το πάνω χέρι.
Μου χούφτωνε τον κώλο ενώ μου είπε με πρόστυχο τόνο φωνής:
- Ρούφα τις ρώγες μου…
κι αμέσως άρχισα να ρουφάω τις ρώγες στο σχεδόν άτριχο στήθος του. Με τα χέρια του κουνούσε το κεφάλι μου και του έγλειφα πότε τη μία πότε την άλλη ρώγα, ώσπου άρχισε να με σπρώχνει προς τα κάτω. Κατέβασε γρήγορα τη φόρμα αγγαρείας κι ένα πράσινο μποξεράκι που φόραγε (μόνο πράσινα μποξεράκια έχει;… αναρωτήθηκα…) μέχρι το ύψος των αρβυλών του. Ο πούτσος του με ένα απαλό χνούδι γύρω-γύρω στη βάση του πετάχτηκε όρθιος. Πριν κάνω οτιδήποτε, έσκυψε κι έβγαλε τα άρβυλα του με τα ρούχα μένοντας τελείως γυμνός και ξάπλωσε στον καναπέ. Πήγα και άρχισα να του γλείφω τα αρχίδια. Μου έπιασε το κεφάλι και το οδήγησε στην πούτσα του. Ήταν τελείως καυλωμένη. Το κεφαλάκι είχε βγει από τον κορμό του πούτσου και μου τον έχωσε όλο στο στόμα μου.
Άρχισα να τον γλείφω και να τον ρουφάω και να του παίρνω το καλύτερο τσιμπούκι που μπορούσα. Δεν ένιωθα καμία αντίδραση του. Έβλεπα που είχε κλειστά τα μάτια και μόνο βόγκαγε που και που. Έπαιζα με τα δόντια μου και ένιωθα πόσο σκληρός σαν πέτρα ήταν ο πούτσος του. Δοκίμαζα και τον έβαζα όλον μέσα στο στόμα μου βαθιά μέχρι το λαρύγγι μου σίγουρος πώς καμία γκόμενα δεν του το είχε κάνει μέχρι τότε και τον ρούφαγα όσο πιο δυνατά μπορούσα. Υπήρχε ακόμα αμηχανία μεταξύ μας παρά την καύλα.
Δεν πέρασαν πάνω από δυο λεπτά έτσι και ένιωσα τα χέρια του να μου τραβάνε το κεφάλι και να τραβιέται από μέσα από το στόμα μου.
- Γουστάρεις ακόμα αστυνομική ψώλα;… με ρώτησε έχοντας σηκωθεί όρθιος. Πάρε θέση στον καναπέ…
με διέταξε. Ο καναπές ήταν κολλημένος στον τοίχο. Με έβαλε στον καναπέ να κάτσω σαν στα 4, μου άνοιξε τέρμα τα πόδια και τράβηξε τη μέση μου προς το μέρος του.
- Τούρλωσε τον κώλο σου όσο πιο πολύ μπορείς… διέταξε αυστηρά.
Δε μπορούσα να πω τίποτα γιατί ακόμα δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι ετοιμαζόμουν να φάω αστυνομική ψωλή. Πετούσα στα σύννεφα απ’ την καύλα! Με τις παλάμες του μου άνοιξε τον κώλο και ένιωσα την πούτσα του να ψάχνει να βρει την τρυπούλα μου.
- Όχι απότομα…
βρήκα μόνο να ψελλίσω. Η σχεδόν εφηβική άτριχη πουτσάρα του των 19-20 περίπου εκατοστών μπήκε απότομα σχεδόν με τη μία μέσα μου και άρχισε να μου ξεσκίζει τον κώλο μου.
- αχ…
μόνο μπόρεσα να πω γιατί πόνεσα από την βίαιη εισβολή που –όλως παραδόξως- με καύλωσε πολύ και έκανε και τον δικό μου πούτσο πέτρα. Έκλεισα τα μάτια, έγειρα το κεφάλι μου προς τον καναπέ και αποφάσισα να απολαύσω το γαμήσι του μπάτσου. Με μια κίνηση μόνο μου έχωσε ολόκληρη την αστυνομική του ψωλάρα ως βαθιά μέσα μου. Ένιωθα την μακριά ψωλάρα του να μπαινοβγαίνει μέσα μου και να μου προκαλεί κύματα ηδονής. Αν και είχε μπει άγαρμπα, ήταν άσος στο πήδημα του κώλου. Ήξερε να με πηδάει μια χαλαρά μια άγρια, μια αργά μια γρήγορα, μια βαθιά μια ρηχά και να με τρελαίνει. Δε μίλαγε, ούτε κι εγώ μίλαγα, μόνο βογκάγαμε. Μπαινόβγαινε στο δικό του ρυθμό κάθε φορά, αλλά είχαμε συντονιστεί στο βογκητό. Αισθανόμουν να μου γαμάει και τον κώλο και το μυαλό. Η ηδονή και η καύλα είχαν κατακλύσει τον χώρο.
Είχα όλη την ώρα κλεισμένα τα μάτια μου και φαντασιωνόμουν τον Χρήστο όπως πριν φορώντας την στολή του να μου ξεσκίζει την τρυπούλα και καύλωνα ακόμα πιο πολύ μέχρι που έχυσα χωρίς να έχω προλάβει να αγγίξω την πούτσα μου.
- Σ’ αρέσει πουστράκο;…
άκουσα το Χρήστο να με ρωτάει όταν συνήλθα απ’ το λαχάνιασμα και αφού είχα χύσει. Δεν ξέρω αν το κατάλαβε ότι του έχυσα τον καναπέ. Γύρισα το κεφάλι μου να τον κοιτάξω για να δω αν συναντήσω την καύλα και στο δικό του πρόσωπο και είδα με μεγάλη μου έκπληξη να κρατάει με το ένα χέρι του το κινητό και να μου τραβάει βίντεο. Δεν είπα τίποτα, μόνο έβαλα το κεφάλι μου κάτω να μη φαίνεται.
- Λέγε ρε στον γαμιά σου που σε ρωτάει… γουστάρεις;… συνέχισε να με ρωτάει. Γουστάρεις που η αστυνομική μου ψωλή σου ξεσκίζει τη σούφρα;
- Μ… αρκέστηκα μόνο να κάνω.
- Τ έγινε σ’ έπιασαν οι ντροπές; Πες τι σου κάνει η ψωλάρα μου; Γουστάρεις που παρακαλούσες να σε ξεσκίσει αυτή η ψωλάρα;… συνέχισε και ξαφνικά τον ένιωσα να βαριανασαίνει. Γουστάρεις που σε γαμάει σαν κοριτσάκι;… συνέχισε να λέει και παράλληλα συνέχισε να με πιάνει και με τα δυο του χέρια από τη λεκάνη και να αρχίζει ένα γρήγορο κι ανελέητο σφυροκόπημα. Πάρ’ τα ρε πούστη όλα μέσα σου, πάρ’ τα άρρωστη πουστάρα… ναι, έτσι, πάρ’ τα όλα…
κι έριξε το ιδρωμένο του κορμί πάνω μου, χώνοντας την αστυνομική του ψωλάρα όσο πιο βαθιά μέσα μου γινόταν, η οποία άρχισε να χύνει μια απίστευτη ποσότητα χύσια! Κάπου εκεί είδα που πέταξε το κινητό του με το χέρι του προς την άκρη του καναπέ.
- Τώρα πάντα μέσα σου θα έχεις τα χύσια που παρακάλαγες… μου είπε πριν σηκωθεί απότομα και μου τον τραβήξει με τη μία. Έχεις γίνει πλέον το πουτανάκι μου…
είπε καγχάζοντας. Μόνο τότε συνειδητοποίησα (μάλλον και οι δυο μας) ότι μου είχε γαμήσει τον κώλο χωρίς προφύλαξη, κοιτάζοντας το γυμνό καυλωμένο αστυνομικό ψώλο του με τα λίγα χύσια πάνω του.
Όπως ήταν όρθιος με έβαλε να του καθαρίσω την ψωλάρα του που ήταν ακόμα σηκωμένη από τα ελάχιστα χύσια που είχε. Αφού την πήρα στο στόμα μου και την περιποιήθηκα όσο καλύτερα μπορούσα και την καθάρισα, τον άφησα να πάει στο μπάνιο, ενώ έψαχνα για το κινητό του. Μου είχε τραβήξει δυο βιντεάκια που μου γαμούσε τον κώλο. Όσο καυλωτικό κι αν ήταν να βλέπω τον κώλο μου να γαμιέται από την αστυνομική του ψωλάρα, δε γούσταρα καθόλου να τα έχει κι αμέσως τα έσβησα.
- Δεν το πίστευα ποτέ ότι θα είμαι τόσο καλός στο γαμήσι, είπε βγαίνοντας από το μπάνιο, με μια προφανή δόση κομπασμού. Πώς σου φάνηκε ο αστυνομικός γαμιάς σου;…
μου είπε κι ήρθε και κάθισε δίπλα μου στον καναπέ ανάβοντας το τσιγάρο του.
- Πολύ καλός, πολύ δυνατός και πολύ έμπειρος κωλοσχίστης, σα να γαμάς από χρόνια… συνέχισα.
- Ε… μιλάει η πείρα με τις γυναίκες έκανε με στόμφο.
- Γαμάς και γυναίκες από κώλο;… ρώτησα δήθεν αδιάφορα
- Φυσικά… μου έκανε ρουφώντας βαθιά το τσιγάρο του, και τις χύνω βαθιά μέσα στον κώλο όπως έχυσα κι εσένα, συνέχισε να λέει κάνοντας μια ακόμα ρουφηξιά. Μόνο που εσύ είχες πιο στενή τρύπα και γούσταρα κι εγώ και η ψωλάρα μου που πηδούσαμε έναν πουστράκο.
- Μ… είπα.
- Εσένα σου άρεσε;… με ρώτησε και ήταν η πρώτη φορά που με κοίταξε.
- Φυσικά και μου άρεσε πουτσαρά μου… ανυπομονώ για το επόμενο μάθημά μας του είπα.
Μετά από λίγο ντύθηκα, έφαγα ένα γερό χαστούκι στον κώλο σαν χούφτωμα κι έφυγα. Δε θα πρέπει να είχαν περάσει πάνω από 2-3 λεπτά και του έστειλα μήνυμα στο κινητό.
- Ξέχασα να σου πω. Μην ψάξεις για τα βίντεο, δεν υπάρχουν πια…
Συνεχίζεται…
Copyright protected OW ref: 169935
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.