Είχα τουλάχιστον 2 χρόνια να δω τον κυρ Στέλιο, στα 27 τότε εγώ, αυτός εξηντάρης (είχαμε τις φάσεις μας πιο παλιά, έχω γράψει για την πρώτη). Τον πέτυχα στο καφενείο του χωριού, είχε φέρει κούρσα και θα ξαναέφευγε για Αθήνα. Καθίσαμε σε ένα τραπεζάκι και τα λέγαμε, μου είπε ότι χώρισε και ότι μένει μόνος πια, έριξε κι ένα χαμόγελο και μου είπε να τον επισκεφθώ στην Αθήνα να αράξουμε σπίτι για κάνα ποτό. Να μην τα πολυλογώ, χαιρετηθήκαμε κι εγώ το πήρα ποδαράτο για βόλτα (δεν έχει και πολλά πράγματα να κάνεις εκεί).
Όπως περπατούσα, είχα φτάσει στα όρια του χωριού, ακούω κόρνα, γυρνάω και βλέπω τον κυρ Στέλιο. Κατεβάζει το παράθυρο και μου λέει "μου έχουν λείψει οι χειλάρες σου κι έχω μεγάλες καύλες. Έχω να χύσω μια βδομάδα, θα με χαλαρώσεις τσουλίτσα μου;" Τα έχασα και κοκκίνισα γιατί μου ήρθε αναπάντεχα η ερώτηση αλλά χωρίς πολύ σκέψη, δίψασα για τη χοντρή ψωλή του, του λέω "βεβαίως κύριε Στέλιο".
Μου έκανε νόημα να μπω και πήγαμε σε ένα κοντινό δασάκι. Με ρώτησε αν λαχταρώ το καυλί του όπως παλιά. Το στόμα μου είχε ήδη γεμίσει σάλια. Σαν υπνωτισμένο πουτανί του είπα ναι και τον άγγιξα πάνω από το παντελόνι, του είχε γίνει πέτρα. Φορούσε ένα λινό παντελόνι και ένιωθα ωραία την ψωλάρα του στο χέρι μου. Χωρίς να χάσει χρόνο, τη βγάζει έξω, μια χοντρή πουτσάρα και ζουμερές αρχιδάρες. Με το ένα χέρι την κρατάει και με το άλλο με αρπάζει από το σβέρκο, με σκύβει πάνω από τον πούτσο του, μου τον χτυπάει στα μάγουλα και στα χείλη και αρχίζει να μου τον βυθίζει στο στόμα. Μου πήδηξε το στόμα για κάνα πεντάλεπτο, είχα τρελαθεί στη καύλα και ήταν έτοιμος να χύσει.
Τον βγάζει από το στόμα μου, βγαίνει από το αμάξι, έρχεται από τη μεριά, ανοίγει την πόρτα, στήνεται στη μούρη μου με τη πρησμένη κατακόκκινη ψωλή και μου λέει "δε θα αφήσεις σταγόνα, έχω να βγάλω πολύ σπέρμα". Με το ένα χέρι μου κρατάει το κεφάλι και με το άλλο το σαγόνι και μου γαμάει το στόμα χαλαρά ώσπου τον βυθίζει όλο, με κρατάει σφιχτά και νιώθω μια έκρηξη στο πίσω μέρος της γλώσσας. Δε σταμάταγε να βγαίνει χύσι για 30 δεύτερα περίπου και προσπαθούσα να καταπίνω χωρίς να πνιγώ. Τα πήρα όλα μέσα. Πηχτό ψωλόχυμα. Μετά τον πασάλειψε λίγο στο πρόσωπο μου και τον καθάρισα με τη γλώσσα. Κάναμε διάλειμμα για τσιγάρο και λέει ο κυρ Στέλιος. "Θα στον περάσω και δεύτερο γύρο, να ευχαριστηθείς πούτσα" και πάμε στα πίσω καθίσματα, βγάζει παντελόνι, σλιπάκι και αρχίζω να του γλείφω τις μπουτάρες και τα ζουμερά αρχίδια. Αυτός την έπαιζε, μου την έβαζε λίγο στο στόμα και συνέχιζε.
Σε κάποια φάση μου λέει… "είσαι έτοιμος να σου ξεφτιλίσω το στοματάκι σου όπως πρέπει;" Του λέω ναι, τα σάλια μου έτρεχαν στις αρχιδάρες του. Μου έδωσε τόσα πουτσοσκάμπιλα, έκαιγε το πρόσωπο μου και η γλώσσα μου. Μου βγάζει τα γυαλιά μου, μου τον βάζει όλο μέσα, μου κρατάει πολύ σφιχτά το κεφάλι και αρχίζει ένα πήδημα απίστευτο. Τα αρχίδια του χτυπούσαν το σαγόνι μου. Συνέχισε έτσι για κάνα τέταρτο. Ξαφνικά πλημμύρισε το στόμα. Κατάπινα και συνέχιζε να μου πηδάει το στόμα. Τον έπλυνα με τη γλώσσα, δεν άφησα σταγόνα. Κάναμε ένα τσιγάρο ακόμα και είπαμε να τα πούμε στην Αθήνα κάποια στιγμή. Για πολλά χρόνια ήμουν η τσιμπουκλού του Κυρ Στέλιου.
Ωραία, χοντρή πουτσάρα!
Copyright protected OW ref: 176495
Όπως περπατούσα, είχα φτάσει στα όρια του χωριού, ακούω κόρνα, γυρνάω και βλέπω τον κυρ Στέλιο. Κατεβάζει το παράθυρο και μου λέει "μου έχουν λείψει οι χειλάρες σου κι έχω μεγάλες καύλες. Έχω να χύσω μια βδομάδα, θα με χαλαρώσεις τσουλίτσα μου;" Τα έχασα και κοκκίνισα γιατί μου ήρθε αναπάντεχα η ερώτηση αλλά χωρίς πολύ σκέψη, δίψασα για τη χοντρή ψωλή του, του λέω "βεβαίως κύριε Στέλιο".
Μου έκανε νόημα να μπω και πήγαμε σε ένα κοντινό δασάκι. Με ρώτησε αν λαχταρώ το καυλί του όπως παλιά. Το στόμα μου είχε ήδη γεμίσει σάλια. Σαν υπνωτισμένο πουτανί του είπα ναι και τον άγγιξα πάνω από το παντελόνι, του είχε γίνει πέτρα. Φορούσε ένα λινό παντελόνι και ένιωθα ωραία την ψωλάρα του στο χέρι μου. Χωρίς να χάσει χρόνο, τη βγάζει έξω, μια χοντρή πουτσάρα και ζουμερές αρχιδάρες. Με το ένα χέρι την κρατάει και με το άλλο με αρπάζει από το σβέρκο, με σκύβει πάνω από τον πούτσο του, μου τον χτυπάει στα μάγουλα και στα χείλη και αρχίζει να μου τον βυθίζει στο στόμα. Μου πήδηξε το στόμα για κάνα πεντάλεπτο, είχα τρελαθεί στη καύλα και ήταν έτοιμος να χύσει.
Τον βγάζει από το στόμα μου, βγαίνει από το αμάξι, έρχεται από τη μεριά, ανοίγει την πόρτα, στήνεται στη μούρη μου με τη πρησμένη κατακόκκινη ψωλή και μου λέει "δε θα αφήσεις σταγόνα, έχω να βγάλω πολύ σπέρμα". Με το ένα χέρι μου κρατάει το κεφάλι και με το άλλο το σαγόνι και μου γαμάει το στόμα χαλαρά ώσπου τον βυθίζει όλο, με κρατάει σφιχτά και νιώθω μια έκρηξη στο πίσω μέρος της γλώσσας. Δε σταμάταγε να βγαίνει χύσι για 30 δεύτερα περίπου και προσπαθούσα να καταπίνω χωρίς να πνιγώ. Τα πήρα όλα μέσα. Πηχτό ψωλόχυμα. Μετά τον πασάλειψε λίγο στο πρόσωπο μου και τον καθάρισα με τη γλώσσα. Κάναμε διάλειμμα για τσιγάρο και λέει ο κυρ Στέλιος. "Θα στον περάσω και δεύτερο γύρο, να ευχαριστηθείς πούτσα" και πάμε στα πίσω καθίσματα, βγάζει παντελόνι, σλιπάκι και αρχίζω να του γλείφω τις μπουτάρες και τα ζουμερά αρχίδια. Αυτός την έπαιζε, μου την έβαζε λίγο στο στόμα και συνέχιζε.
Σε κάποια φάση μου λέει… "είσαι έτοιμος να σου ξεφτιλίσω το στοματάκι σου όπως πρέπει;" Του λέω ναι, τα σάλια μου έτρεχαν στις αρχιδάρες του. Μου έδωσε τόσα πουτσοσκάμπιλα, έκαιγε το πρόσωπο μου και η γλώσσα μου. Μου βγάζει τα γυαλιά μου, μου τον βάζει όλο μέσα, μου κρατάει πολύ σφιχτά το κεφάλι και αρχίζει ένα πήδημα απίστευτο. Τα αρχίδια του χτυπούσαν το σαγόνι μου. Συνέχισε έτσι για κάνα τέταρτο. Ξαφνικά πλημμύρισε το στόμα. Κατάπινα και συνέχιζε να μου πηδάει το στόμα. Τον έπλυνα με τη γλώσσα, δεν άφησα σταγόνα. Κάναμε ένα τσιγάρο ακόμα και είπαμε να τα πούμε στην Αθήνα κάποια στιγμή. Για πολλά χρόνια ήμουν η τσιμπουκλού του Κυρ Στέλιου.
Ωραία, χοντρή πουτσάρα!
Copyright protected OW ref: 176495
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.