«Σε παρακαλώ δε θέλω άλλο!». «Τώρα που δέχτηκες δεν αλλάζει τίποτα...» είπε και έσκυψα το κεφάλι… αλλά ας πάρουμε την ιστορία μας από την αρχή.
Το Σάββατο δεν άργησε να έρθει. Επιτέλους ξεκούραση, άλλωστε η δευτέρα λυκείου δεν είναι και η πιο εύκολη. Ξύπνησα το πρωί και πήρα τον ξάδερφο μου να τα πούμε λιγάκι, μία ηλικία είμαστε και πολύ δεμένοι. Από μωρά μαζί ξέραμε τα πάντα ο ένας για τον άλλο (τουλάχιστον έτσι νόμιζα). Με τα πολλά και με τα λίγα κανονίσαμε να έρθει το απόγευμα για καφέ, λίγο fifa κλπ. Θα έμενε και το βράδυ σπίτι, ούτως ή άλλως οι γονείς μου θα έφευγαν για το Σαββατοκύριακο.
Το απόγευμα δεν άργησε να έρθει και εγώ ήδη έχω ανοίξει το play station, έβγαλα και κάτι να τσιμπάμε και τον περίμενα. Ντριν ντριν…
Εγώ - Επιτέλους έφτασε ο μαλάκας. Εγγλέζος απ' τούς λίγους!
Ξα - Που 'σαι ρε μπρο;… τι λέει;… και μπαίνει μέσα με φορά.
Εγώ - Μια φορά να ερχόσουν στην ώρα σου ρε Γιώργο καλά θα ήταν.
Ξα - Καλά μωρέ, πώς κάνεις έτσι, η γκόμενα καθυστέρησε το πράγμα, εγώ φταίω. Εσύ Γιάννη παίζει καμία;
Εγώ - Μπα τίποτα. Καταρχήν κοίτα εμένα και κοίτα κι εσένα. Εσύ με δύο μέτρα ύψος και το σώμα που έχεις όλες από πίσω σου τρέχουν. Εγώ...
Ξα - Καλά μωρέ, καλός είσαι και εσύ…
και μου έκλεισε το μάτι.
Εγώ - Πάμε για κάνα ματσάκι;
Ξα - Αφού θα σε γαμήσω πάλι ρε στα γκολ, τι ματς μου θες;
Εγώ - Αυτό θα το δούμε...
Παίξαμε πολύ ώρα μέχρι που το ρολόι σήμανε 11:00 μμ.
Ξα - Ρε μαλάκα τι φάση;… πόση ώρα παίζουμε;
Εγώ - Πολύ! Τουλάχιστον 4 ώρες.
Ξα - Καλά μαλάκα έχω και ένα χέσιμο τώρα… περίμενε έρχομαι.
Τον βλέπω πήρε και το κινητό τού μαζί. Λέω αποκλείεται να πήγε μόνο για χέσιμο και έτσι κρυφοκοίταξα. Αν και δε φαινόταν κάτι, οι κινήσεις των χεριών του έδειχναν ότι τραβάει μαλάκια. Δε λέω, εγώ καύλες είχα αλλά έκανα υπομονή. Μάλλον αυτός δε θα έχει από ότι φαίνεται. Μετά από λίγο άρχισα να ακούω και βογκητά. Πλέον ήμουν σίγουρος για το τι γινόταν και άρχισα να τραβάω κι εγώ (να σημειωθεί ότι είμαστε και οι δύο straight). Αυτός μάλλον τελείωσε αλλά εγώ συνέχιζα και με το που ανοίγει να βγει άρχισα να χύνω πετάχτηκαν όλα πάνω του. Μου λέει:
- Ρε μαλάκας είσαι;… τι κάνεις εδώ;
- Εσύ τι έκανες μέσα ας πούμε.
- Καλά, αλλά εσύ εδώ πέρα έξω τι φάση;…
και άρχισε να γελάει λέγοντας μου:
- Τι πούτσα είναι αυτή ρε;… τέτοια ούτε το ψάρι μου δεν έχει!
Ο πούτσος μου ήταν κάπου στα 16 εκ. (Καλός πιστεύω).
- Γιατί ρε εσύ την έχεις μεγαλύτερη;…
και κατεβάζει το παντελόνι του και πετάγεται μια τέρμα στην καύλα τουλάχιστον 19 με 20 πόντους. Έπαθα!
- Είσαι για ακόμα ένα γύρο;…
μου λέει και κλείνει το μάτι. Φυσικά τού απαντώ, μπήκαμε στο δωμάτιο, ξαπλώσαμε, πετάξαμε έξω τις ψωλές μας και αρχίσαμε να βαράμε. Χύσαμε και οι δύο ξανά αλλά ο Γιώργος είχε μια άλλη ιδέα που μου άρεσε στην αρχή. Βέβαια η εξέλιξη καθόλου!
- Είσαι να παίξουμε παιχνίδια ρόλων;
- Τι, σα ζευγάρι;… αφού είμαστε straight.
- Καλά μωρέ… ένα παραστράτημα δεν έβλαψε ποτέ κανέναν…
είπε όλος σιγουριά. Πάνω στην καύλα δέχτηκα, μου λέει περίμενε και πετάγεται μέχρι το σπίτι τού να πάρει κάτι. Επιστρέφοντας είχε στο χέρι του ένα σάκο.
- Και για πες, τι θα υποδυθούμε;
- Σκλάβο και αφέντη.
- Παραξενεύτηκα.
Ανοίγει την τσάντα τού και βγάζει από μέσα σχοινιά και χειροπέδες.
- Ξάπλα!
- Γιατί;
- Έλα που κάνεις και το δύσκολο…
και με πετάει πάνω στο κρεβάτι. Νευρίασα αλλά δεν απάντησα. Ξεκίνησε να με δένει λέγοντας μου «ωραία θα περάσουμε» και άλλα τέτοια (πού να ήξερα).
- Πριν κάνω οτιδήποτε συμφωνείς να παίξουμε το παιχνίδι ρόλων;
- Ναι… απάντησα διστακτικά.
- Τέλεια!
- Και τώρα τι;
- Άστο πάνω μου.
- Άντε να δούμε…
Κάθισε δίπλα μου, είπε ξεκινάμε και μου πάτησε μια γερή σφαλιάρα στα μούτρα. Έμεινα.
- Τι κάνεις ρε μαλακά;
Ξαναβάρεσε ακόμα πιο δυνατά και αυτή την φορά με έφτυσε κιόλας στα μούτρα.
- Δε θα μιλάς έτσι… κατάλαβες;
Με έπιασε το πηγούνι και συνέχισε να φτύνει. Αντιστεκόμουν άλλα μάταια μέχρι που σταμάτησε.
- Μπάνιο με έκανες ρε… φτάνει.
- Τι είπες; Φώναξε.
- Να σταματήσεις.
- Τώρα θα δεις.
Πήγε στην τσάντα και έβγαλε από εκεί ένα ψαλίδι. Άρχισε να κόβει και να σκίζει τα ρούχα μου. Με άφησε γυμνό και από εκεί και πέρα ξεκίνησε το μαρτύριο. Άρχισε να με βρίζει χυδαία όπως παλιόπουστα, θα σε κάνω να μη μπορείς να με ξεχάσεις και άλλα τέτοια. Βρίζοντας όμως, με βαρούσε και με χτύπαγε παντού. Και στα μπαλάκια μου, τα είχε κάνει κιμά!
- Σε παρακαλώ, δε θέλω άλλο!
- Τώρα που δέχτηκες δεν αλλάζει τίποτα.
- Μη, με πονάς, λύσε με!
- Τι να κάνουμε ξαδελφάκι, ας προσεχές!
Ξαναπήγε στην τσάντα και αυτή τη φορά έφερε πολλά πράγματα μαζί όπως μια κάλτσα από αυτές που σκούπιζε τα χύσια του και την έβαλε στο στόμα μου να μη φωνάζω, γιατί τα επακόλουθα είπε θα ήταν χειρότερα. Τα υπόλοιπα ήταν κάτι κεράκια, μια δερμάτινη ζώνη και κάτι ακόμα με κρόσσια από αυτά που τσούζουν και πονάνε τέρμα. Άναψε τα κεριά και ξεκίνησε να με χτυπά με τη ζώνη τού. Ούρλιαζα από πόνο έκλαιγα. Τον παρακαλούσα αλλά αυτός τίποτα, συνέχιζε. Πήρε και το άλλο με τα κρόσσια. Εκεί τα είδα όλα! Πέθανα τού πόνου μέχρι που σταμάτησε. Όλο μου το σώμα είχε γίνει κόκκινο.
- Τώρα ήρθε η ώρα να σε ζεστάνω…
είπε και άρχισε να στάζει σε όλο μου το σώμα καυτό κερί. Σφάδαζα μέχρι που έφτασε κάτω κάτω στο κεφαλάκι. Τα αρχίδια μου εκτός από κιμά είχαν γίνει και μέσα στο λιωμένο κερί. Ο σαδισμός τού ξαδέλφου μου είχε φτάσει στο τέλος του, τουλάχιστον έτσι νόμιζα, γιατί μετά από λίγο αφότου ξεκουράστηκε έφερε μαζί του ένα τεράστιο δονητή.
- Τώρα θα υποφέρεις…
και τον μπήγει βαθιά στον κώλο μου. Τον άνοιξε για τα καλά. Πρώτη φορά που κάποιος παραβίαζε την τρύπα μου και σε συνδυασμό με τη δόνηση που ξεκίνησε να κάνει το εργαλείο αυτό, άρχισα να τρέμω και να φωνάζω από πόνο. Αυτός ακάθεκτος. Όσο αυτό που είχα μέσα μου πήγαινε σαν τρελό, αυτός πήρε το κεφάλι μου και άρχισα να το τρίβει στη φόρμα τού ώσπου πέταξε έξω το θεόρατο καυλί του δε διέταξε να του πάρω πίπα θέλοντας και μη. Το έκανα, αλλά αυτός άρπαξε το κεφάλι από τα μαλλιά και μου γαμούσε κανονικά το φάρυγγα. Πνιγόμουν, δε μπορούσα να αναπνεύσω μέχρι που τα πηχτά και καυτά του χύσια κατέκλυσαν το λαιμό μου. Τα κατάπια όλα, τι να έκανα; Τέλος έβγαλε το δονητή από τον κώλο μου που πλέον είχε γίνει πηγάδι. Τέλειωσε το παιχνίδι του.
- Τελείωσες;
- Ναι ξαδελφάκι, τελείωσα και μπορώ να πω ότι πέρασα θαυμάσια απόψε…
και ξάπλωσε δίπλα μου χαϊδεύοντας με. Έτσουζα παντού και τον απέφευγα όσο μπορούσα.
- Δε θα με λύσεις;
- Φυσικά και όχι, το πρωί που θα πας να πλυθείς αγόρι μου.
- Μη με αποκαλείς έτσι!
- Μου κρατάς κάκια έτσι;
- Προφανώς!
- Δε θα πρέπει, εξάλλου… εσύ συμφώνησες.
- Καλά με δουλεύεις τώρα;… λύσε με!
- Άμα συνεχίσεις έτσι θα σε αφήσω έτσι σαν την πουτανα να σε βρουν οι γονείς σου.
Έσκυψα το κεφάλι και δεν ξαναμίλησα εκείνο το βράδυ. Αυτός ήρθε και ξάπλωσε δίπλα μου. Το επόμενο πρωί βρέθηκα λυμένος και ένα σημείωμα στο κομοδίνο να λέει:
«Άκου σκλαβάκι μου, δεν τελειώσαμε εδώ εμείς οι δύο, το άλλο ΣΚ θα καταλάβεις τι θα πει ξεφτίλα από πολλούς...». Έμεινα και περίμενα με αγωνία και τρόμο να δω τι θα ακολουθήσει μετά...
Copyright Ref Number: 16151140222S008
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.