Υπόθεση: Ο Αλέξανδρος τελειώνοντας τις σπουδές του, επιστρέφει στην Ελλάδα, κόβει την αναβολή και πάει να υπηρετήσει τη μαμά πατρίδα. Μπαίνοντας στο στρατόπεδο ανακαλύπτει ότι εκεί υπάρχουν αρκετοί γκέι και μάλιστα δύο απ’ αυτούς που ήταν στο θάλαμο του ήταν του γούστου του. Περνούσε όμως ο καιρός χωρίς αυτοί οι δύο να του δίνουν σημασία, ώσπου μια μέρα, στα μπάνια, έγινε η έκπληξη…! Η συνέχεια στα μπάνια έχει μια απίστευτη παρτούζα με τρελά συμπλέγματα…
Η ιστορία:
Είμαι ο Αλέξανδρος και είμαι 27 χρονών. Φέτος το καλοκαίρι, τελειώνοντας τις σπουδές μου, επέστρεψα Ελλάδα και φυσικά έπρεπε να πάω στρατό γιατί έκοψα και την αναβολή μου.
Όλα ξεκίνησαν όταν παρουσιάστηκα στο κέντρο, κάπου έξω από την Αθήνα. Αν και δεν ήταν ότι καλύτερο αυτό που μου συνέβαινε, το είχα πάρει απόφαση και είπα ότι θα το τελειώσω. Τη μέρα που έμπαινα μέσα, συνάντησα πάρα πολλά παιδιά που είτε κάτι μου θυμίζανε είτε τους ήξερα, είτε τέλος πάντων το είχα συνδυάσει έτσι με το άγχος μου και μου φαινόταν όλοι πολύ γνωστοί.
Τέλος πάντων, για να μη σας γράψω την όλη διαδικασία στράτευσης, θα μπω κατευθείαν στο διά ταύτα! Λοιπόν οι πρώτες μέρες ήταν κάπως περίεργες. Ήμουν στα χαμένα αν και για να μην πω και ψέματα, είχα δει ότι υπάρχουν πάρα μα πάρα πολλά άτομα τα οποία ήταν gay και πολύ μάλιστα ήταν και αρκετά "κραγμένες", αλλά επιλογή τους και δικαίωμα τους.
Στον θάλαμο που ήμουν, αλλά στην άλλη άκρη του θαλάμου, είχα βάλει στο "μάτι" δύο παιδιά που ήτανε πολύ καυλιάρηδες και γενικά είχανε πολύ ωραίο στιλ. Με λίγα λόγια ήταν του γούστου μου. Πολλές φορές τους χάζευα ή έριχνα ματιές να δω τι κάνουν ή προσπαθούσα να ακούσω τι θα πουν, μπας και μπορέσω και τους προσεγγίσω, ή ακόμα καλύτερα να δω αν έχουμε κάποια κοινά, μπας και κάναμε λίγη παρέα.
Τελικά άδικος ο κόπος. Δεν υπήρχε η παραμικρή ανταπόκριση και οι μέρες περνούσαν κανονικά και δεν άλλαζε τίποτα. Είχα αρχίσει να προσαρμόζομαι. Όλα μου φαίνονταν cool και τα είχα γραμμένα στ’ αρχίδια μου. Ώσπου μια μέρα και συγκεκριμένα Σάββατο που ήμασταν πολύ χαλαρά και είχαμε πολύ χρόνο για την πάρτη μας, αποφάσισα να ασχοληθώ λιγάκι με την καθαριότητα του σώματος μου και πήγα στα μπάνια.
Άρχισα το ντουζάκι μου και μετά άρχισα να ξυρίζομαι στα επίμαχα σημεία έτσι γιατί το είχα ανάγκη και γενικά το είχα παραμελήσει "Τι θα πουν οι άντρες βλέπεις αν έχεις ξυρισμένες μασχάλες και τα γνωστά" και ενώ ξυριζόμουν, ακούω σε κάποια άλλη ντουζιέρα πιο πέρα από μένα κάτι γελάκια και γενικά "φασαριούλα".
Δεν έδωσα σημασία και συνέχισα ώσπου άρχισα τελικά να δίνω σημασία γιατί τα πράγματα πήραν διαφορετική τροπή... Καθόλου περίεργος άφησα το νερό να τρέχει στη ντουζιέρα και σιγά - σιγά πήγα προς το μέρος απ’ όπου ερχόταν οι φωνούλες και ξαφνικά έκθαμβος βλέπω τα δύο παιδιά που ήμασταν στον ίδιο θάλαμο να χαμουρεύονται και μάλιστα πολύ - πολύ άγρια και με πολύ πάθος.
Έμεινα εμβρόντητος και δεν ήξερα πως να αντιδράσω. Ήθελα να τους ορμήξω, ήθελα να φύγω, δεν ήξερα τι να κάνω αλλά τελικά τζάμπα οι σκέψεις… Ακούω το ένα παιδί τον Δημήτρη να λέει στον άλλο τον Γιάννη:
- «Ρε, ο Αλέξανδρος δεν είναι σκέτη καύλα;»
Ο Γιάννης γυρίζει και λέει:
- «Α δεν ξέρω. Έτσι δείχνει, αλλά πολλές φορές τα φαινόμενα απατούν…»
Και άρχισαν να γελάνε θέλοντας να με προκαλέσουν. Τότε τους πλησιάζω και τους λέω κι εγώ:
- «Τι θα λέγατε να δοκιμάσετε τα φαινόμενα;»
Και απλώνω το χέρι μου, τραβάω τον Γιάννη και του πιέζω το κεφάλι προς τον πούτσο μου. Ο Γιάννης φυσικά δεν μπορούσε να πει λέξη γιατί ήδη με τσιμπουκώνει και όπως λένε δεν "μιλάνε με το στόμα γεμάτο". Ο Δημήτρης από πίσω του άρχισε να του γλείφει την κωλότρυπα και που και που σηκωνόταν και ανταλλάσσαμε κάτι γαμάτα γλωσσόφιλα.
Είχαμε καυλώσει τόσο που είχε αρχίσει να γίνεται ανεξέλεγκτη η κατάσταση γιατί σειρά πήρε ο Δημήτρης στα τσιμπούκια και μας έγλειφε ταυτόχρονα εμένα και τον Γιάννη ενώ εμείς φιλιόμασταν… ώσπου ακούω τον Δημήτρη να λέει:
- «Τέλος τα ορεκτικά! Κύριοι ας περάσουμε στο κύριος πιάτο!»
Φυσικά και πεθάναμε στα γέλια. Ο Γιάννης γύρισε και κρατήθηκε από την ντουζιέρα και ο Δημήτρης του έγλειψε το κωλοτρυπίδι ενώ εγώ μαλάκιζα την ψώλα μου και την ετοίμαζα για να σκίσω τον Γιαννάκη μας, όπως και έγινε. Δεν ξέρω αλλά δεν περίμενα καθόλου, απλά τον κάρφωσα και άκουσα τον Γιάννη να κλείνει τον πόνο του μ’ ένα βογκητό και στη συνέχεια γυρίζει και μου λέει:
- «Μ’ έσκισες ρε γαμημένε! Μου έσκισες την σούφρα μου!»
Εγώ ήμουν τόσο καυλωμένος που τον γαμούσα ασταμάτητα ενώ ο Δημήτρης καθόταν και τραβούσε μαλακία βλέποντας μας και έλεγε συνεχώς:
- «Γάμα τον, τον πούστη! Γάμα τον Αλέξανδρε. Γάμα τον. Αυτό ήθελε εδώ και τόσο καιρό οπότε τώρα δως του το!»
Εγώ ένιωθα τόσο τέλεια που δεν καταλάβαινα τίποτα… απλά ήθελα να τον διαπεράσω και να του σκίσω την κωλότρυπα, μέχρι που ένιωσα κάτι πίσω από τον κώλο μου… Ήταν ο Δημήτρης και ενώ γαμούσα τον άλλο μου έγλειφε το κωλοτρυπίδι μου.
Η καύλα ήταν απίστευτη κι αυτό με καύλωνε ακόμα πιο πολύ. Με το ένα χέρι μου κρατούσα τη μέση του Γιάννη και τον κάρφωνα και με το άλλο χέρι τραβούσα το Δημήτρη να βάλει την γλώσσα του πιο βαθιά στην κωλότρυπα μου. Το σκηνικό συνεχίστηκε για λίγα λεπτά μέχρι που ακούω τον Δημήτρη να λέει:
- «Ρε Αλέξανδρε, την δική μου την κωλάρα δεν την καταδέχεσαι;»
Δεν έχασα πολύ χρόνο και γύρισα αμέσως προς τη στημένη κωλάρα του Δημήτρη που ήταν στα τέσσερα κι εγώ από πάνω τον καβαλούσα σα να ήταν άλογο. Τον τραβούσα από το λαιμό γιατί τα μαλλιά ήταν πολύ κοντά και δεν μπορούσα να τον τραβήξω από εκεί. Ο Γιάννης από πίσω μου συνέχισε αυτό που άφησε ο Δημήτρης στη μέση, να μου γλείφει την κωλότρυπα μου.
Είχαμε καυλώσει πάρα πολύ και γενικά ήταν τέλειο γαμήσι. Αλλάξαμε πολλές στάσεις κι έγινε της πουτάνας το κάγκελο! Αλλά μπορώ να σας πω ότι δεν έπεσε λεπτό η διάθεση μας. Ώσπου ήρθε η ώρα να χύσουμε…
Ο Γιάννης κάθισε στα γόνατα κι εγώ με το Δημήτρη τους παίζαμε στη γλωσσάρα του Γιάννη και γλωσσοφιλιόμασταν. Τελικά τα αδειάσαμε στο στόμα του Γιάννη του και ο Γιάννης με την σειρά του τα άδειασε στα πόδια μας. Σηκώθηκε και όπως ήταν με τα ψωλοχύματα, αρχίσαμε να φιλιόμαστε με τα χύσια να είναι παντού στο στόμα μας.
Στη συνέχεια γελάσαμε λιγάκι πονηρά, κάναμε το ντουζάκι μας, πήγα πήρα τα πράγματα μου και συναντηθήκαμε στο θάλαμο. Πήγαμε σαν παρεούλα και φάγαμε και γενικά ήρθαμε πολύ - πολύ κοντά, κάνοντας πλάκα και λέγοντας αστεία. Κάναμε πολύ καλή παρέα και από εκείνη την μέρα ήρθε και έδεσε η παρέα μας, με αποτέλεσμα να έχουμε κάνει απίστευτα γαμήσια στα λουτρά και όχι μόνο…
Όμως ήρθε ο καιρός που χωριστήκαμε, λόγω μεταθέσεων, αλλά αυτό δεν μας κρατάει μακριά γιατί υπηρετούμε και οι τρεις Αθήνα και κάνουμε τρελή παρέα και είμαστε σχεδόν κάθε μέρα μαζί. Τελικά αξίζει ο στρατός ως τώρα και μόνο γι’ αυτή την φιλία, γι’ αυτό και όποτε βρισκόμαστε και γαμιόμαστε στο τέλος λέμε με γέλια: «Ζήτω ο ελληνικός στρατός!».
Όλα ξεκίνησαν όταν παρουσιάστηκα στο κέντρο, κάπου έξω από την Αθήνα. Αν και δεν ήταν ότι καλύτερο αυτό που μου συνέβαινε, το είχα πάρει απόφαση και είπα ότι θα το τελειώσω. Τη μέρα που έμπαινα μέσα, συνάντησα πάρα πολλά παιδιά που είτε κάτι μου θυμίζανε είτε τους ήξερα, είτε τέλος πάντων το είχα συνδυάσει έτσι με το άγχος μου και μου φαινόταν όλοι πολύ γνωστοί.
Τέλος πάντων, για να μη σας γράψω την όλη διαδικασία στράτευσης, θα μπω κατευθείαν στο διά ταύτα! Λοιπόν οι πρώτες μέρες ήταν κάπως περίεργες. Ήμουν στα χαμένα αν και για να μην πω και ψέματα, είχα δει ότι υπάρχουν πάρα μα πάρα πολλά άτομα τα οποία ήταν gay και πολύ μάλιστα ήταν και αρκετά "κραγμένες", αλλά επιλογή τους και δικαίωμα τους.
Στον θάλαμο που ήμουν, αλλά στην άλλη άκρη του θαλάμου, είχα βάλει στο "μάτι" δύο παιδιά που ήτανε πολύ καυλιάρηδες και γενικά είχανε πολύ ωραίο στιλ. Με λίγα λόγια ήταν του γούστου μου. Πολλές φορές τους χάζευα ή έριχνα ματιές να δω τι κάνουν ή προσπαθούσα να ακούσω τι θα πουν, μπας και μπορέσω και τους προσεγγίσω, ή ακόμα καλύτερα να δω αν έχουμε κάποια κοινά, μπας και κάναμε λίγη παρέα.
Τελικά άδικος ο κόπος. Δεν υπήρχε η παραμικρή ανταπόκριση και οι μέρες περνούσαν κανονικά και δεν άλλαζε τίποτα. Είχα αρχίσει να προσαρμόζομαι. Όλα μου φαίνονταν cool και τα είχα γραμμένα στ’ αρχίδια μου. Ώσπου μια μέρα και συγκεκριμένα Σάββατο που ήμασταν πολύ χαλαρά και είχαμε πολύ χρόνο για την πάρτη μας, αποφάσισα να ασχοληθώ λιγάκι με την καθαριότητα του σώματος μου και πήγα στα μπάνια.
Άρχισα το ντουζάκι μου και μετά άρχισα να ξυρίζομαι στα επίμαχα σημεία έτσι γιατί το είχα ανάγκη και γενικά το είχα παραμελήσει "Τι θα πουν οι άντρες βλέπεις αν έχεις ξυρισμένες μασχάλες και τα γνωστά" και ενώ ξυριζόμουν, ακούω σε κάποια άλλη ντουζιέρα πιο πέρα από μένα κάτι γελάκια και γενικά "φασαριούλα".
Δεν έδωσα σημασία και συνέχισα ώσπου άρχισα τελικά να δίνω σημασία γιατί τα πράγματα πήραν διαφορετική τροπή... Καθόλου περίεργος άφησα το νερό να τρέχει στη ντουζιέρα και σιγά - σιγά πήγα προς το μέρος απ’ όπου ερχόταν οι φωνούλες και ξαφνικά έκθαμβος βλέπω τα δύο παιδιά που ήμασταν στον ίδιο θάλαμο να χαμουρεύονται και μάλιστα πολύ - πολύ άγρια και με πολύ πάθος.
Έμεινα εμβρόντητος και δεν ήξερα πως να αντιδράσω. Ήθελα να τους ορμήξω, ήθελα να φύγω, δεν ήξερα τι να κάνω αλλά τελικά τζάμπα οι σκέψεις… Ακούω το ένα παιδί τον Δημήτρη να λέει στον άλλο τον Γιάννη:
- «Ρε, ο Αλέξανδρος δεν είναι σκέτη καύλα;»
Ο Γιάννης γυρίζει και λέει:
- «Α δεν ξέρω. Έτσι δείχνει, αλλά πολλές φορές τα φαινόμενα απατούν…»
Και άρχισαν να γελάνε θέλοντας να με προκαλέσουν. Τότε τους πλησιάζω και τους λέω κι εγώ:
- «Τι θα λέγατε να δοκιμάσετε τα φαινόμενα;»
Και απλώνω το χέρι μου, τραβάω τον Γιάννη και του πιέζω το κεφάλι προς τον πούτσο μου. Ο Γιάννης φυσικά δεν μπορούσε να πει λέξη γιατί ήδη με τσιμπουκώνει και όπως λένε δεν "μιλάνε με το στόμα γεμάτο". Ο Δημήτρης από πίσω του άρχισε να του γλείφει την κωλότρυπα και που και που σηκωνόταν και ανταλλάσσαμε κάτι γαμάτα γλωσσόφιλα.
Είχαμε καυλώσει τόσο που είχε αρχίσει να γίνεται ανεξέλεγκτη η κατάσταση γιατί σειρά πήρε ο Δημήτρης στα τσιμπούκια και μας έγλειφε ταυτόχρονα εμένα και τον Γιάννη ενώ εμείς φιλιόμασταν… ώσπου ακούω τον Δημήτρη να λέει:
- «Τέλος τα ορεκτικά! Κύριοι ας περάσουμε στο κύριος πιάτο!»
Φυσικά και πεθάναμε στα γέλια. Ο Γιάννης γύρισε και κρατήθηκε από την ντουζιέρα και ο Δημήτρης του έγλειψε το κωλοτρυπίδι ενώ εγώ μαλάκιζα την ψώλα μου και την ετοίμαζα για να σκίσω τον Γιαννάκη μας, όπως και έγινε. Δεν ξέρω αλλά δεν περίμενα καθόλου, απλά τον κάρφωσα και άκουσα τον Γιάννη να κλείνει τον πόνο του μ’ ένα βογκητό και στη συνέχεια γυρίζει και μου λέει:
- «Μ’ έσκισες ρε γαμημένε! Μου έσκισες την σούφρα μου!»
Εγώ ήμουν τόσο καυλωμένος που τον γαμούσα ασταμάτητα ενώ ο Δημήτρης καθόταν και τραβούσε μαλακία βλέποντας μας και έλεγε συνεχώς:
- «Γάμα τον, τον πούστη! Γάμα τον Αλέξανδρε. Γάμα τον. Αυτό ήθελε εδώ και τόσο καιρό οπότε τώρα δως του το!»
Εγώ ένιωθα τόσο τέλεια που δεν καταλάβαινα τίποτα… απλά ήθελα να τον διαπεράσω και να του σκίσω την κωλότρυπα, μέχρι που ένιωσα κάτι πίσω από τον κώλο μου… Ήταν ο Δημήτρης και ενώ γαμούσα τον άλλο μου έγλειφε το κωλοτρυπίδι μου.
Η καύλα ήταν απίστευτη κι αυτό με καύλωνε ακόμα πιο πολύ. Με το ένα χέρι μου κρατούσα τη μέση του Γιάννη και τον κάρφωνα και με το άλλο χέρι τραβούσα το Δημήτρη να βάλει την γλώσσα του πιο βαθιά στην κωλότρυπα μου. Το σκηνικό συνεχίστηκε για λίγα λεπτά μέχρι που ακούω τον Δημήτρη να λέει:
- «Ρε Αλέξανδρε, την δική μου την κωλάρα δεν την καταδέχεσαι;»
Δεν έχασα πολύ χρόνο και γύρισα αμέσως προς τη στημένη κωλάρα του Δημήτρη που ήταν στα τέσσερα κι εγώ από πάνω τον καβαλούσα σα να ήταν άλογο. Τον τραβούσα από το λαιμό γιατί τα μαλλιά ήταν πολύ κοντά και δεν μπορούσα να τον τραβήξω από εκεί. Ο Γιάννης από πίσω μου συνέχισε αυτό που άφησε ο Δημήτρης στη μέση, να μου γλείφει την κωλότρυπα μου.
Είχαμε καυλώσει πάρα πολύ και γενικά ήταν τέλειο γαμήσι. Αλλάξαμε πολλές στάσεις κι έγινε της πουτάνας το κάγκελο! Αλλά μπορώ να σας πω ότι δεν έπεσε λεπτό η διάθεση μας. Ώσπου ήρθε η ώρα να χύσουμε…
Ο Γιάννης κάθισε στα γόνατα κι εγώ με το Δημήτρη τους παίζαμε στη γλωσσάρα του Γιάννη και γλωσσοφιλιόμασταν. Τελικά τα αδειάσαμε στο στόμα του Γιάννη του και ο Γιάννης με την σειρά του τα άδειασε στα πόδια μας. Σηκώθηκε και όπως ήταν με τα ψωλοχύματα, αρχίσαμε να φιλιόμαστε με τα χύσια να είναι παντού στο στόμα μας.
Στη συνέχεια γελάσαμε λιγάκι πονηρά, κάναμε το ντουζάκι μας, πήγα πήρα τα πράγματα μου και συναντηθήκαμε στο θάλαμο. Πήγαμε σαν παρεούλα και φάγαμε και γενικά ήρθαμε πολύ - πολύ κοντά, κάνοντας πλάκα και λέγοντας αστεία. Κάναμε πολύ καλή παρέα και από εκείνη την μέρα ήρθε και έδεσε η παρέα μας, με αποτέλεσμα να έχουμε κάνει απίστευτα γαμήσια στα λουτρά και όχι μόνο…
Όμως ήρθε ο καιρός που χωριστήκαμε, λόγω μεταθέσεων, αλλά αυτό δεν μας κρατάει μακριά γιατί υπηρετούμε και οι τρεις Αθήνα και κάνουμε τρελή παρέα και είμαστε σχεδόν κάθε μέρα μαζί. Τελικά αξίζει ο στρατός ως τώρα και μόνο γι’ αυτή την φιλία, γι’ αυτό και όποτε βρισκόμαστε και γαμιόμαστε στο τέλος λέμε με γέλια: «Ζήτω ο ελληνικός στρατός!».
(Copyright protected OW ref: 8523)
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.