Εγώ και εσύ

Παρατηρήσεις αποστολέα: Αυτή είναι η τελευταία μας βραδιά...

Ξαφνικά αυτό το αίσθημα να με κατακλύζει. Το αίσθημα της στέρησής σου. Ακριβώς μία βδομάδα πριν δώσω. Ακριβώς μία βδομάδα πριν δώσω πανελλήνιες. Τσακωθήκαμε για εκείνον το μαλάκα και πλέον έχουμε χωριστεί, δεν αποτελούμε παρέα. Ένα μήνα πριν θα μας έβλεπε κάποιος και θα έλεγε πως είμαστε οι πιο δεμένες, οι πιο αδερφικές φίλες στον κόσμο. Έτσι μοιάζαμε και αυτό το ξέρεις, μην το αρνηθείς. Εγώ και εσύ. Για πάντα. Δε με νοιάζει να αναφερθώ ξανά στον τσακωμό μας, μου στέρησε πολλά. Κυρίως εσένα. Για αυτό παίρνω την απόφαση και έρχομαι να σε βρω. Σε 10 λεπτά βρίσκομαι κάτω από το σπίτι σου. Μόλις έφτασα και σε καλώ στο κινητό σου. Το σηκώνεις και μου απαντάς ένα ψυχρό…

-    Ναι;

Το μόνο που αισθάνομαι είναι πως αδιαφορείς. Χτυπάς τον εγωισμό μου.

-    Είσαι σπίτι;

Η απάντησή μου αντίστοιχης ψυχρότητας με της δικής σου.

-    Ναι…

-    Μόνη;

-    Όχι, οι δικοί μου φεύγουν σε 5.

-    Όταν φύγουν θα σου κάνω αναπάντητη να μου ανοίξεις, θα είμαι από κάτω.

-    Ok.

Έτσι κλείνουμε το τηλέφωνο κι εγώ περιμένω. Δεν περνάνε τα λεπτά, αυτό αισθάνομαι. Τους βλέπω να φεύγουν, σου κάνω αναπάντητη και μέσα σε δευτερόλεπτα μου ανοίγεις. Ανεβαίνω τα σκαλιά του σπιτιού σου αθόρυβα και γρήγορα. Μου έχεις λείψει. Την ώρα που φτάνω έξω από την πόρτα σου σε βλέπω να στηρίζεσαι στον τοίχο. Φοράς ένα αθλητικό σορτσάκι και ένα ραντάκι. Δεν μπορώ να προσδιορίσω ακόμα την έκφραση στα μάτια σου.

-    Συγγνώμη…

ψιθυρίζεις. Θέλω να σου φωνάξω πως δε δέχομαι τη συγγνώμη σου. Αντ’ αυτού πλησιάζω κοντά σου και σε χαστουκίζω. Σκύβεις το κεφάλι, δεν αντιδράς. Περίεργο. Σε σπρώχνω προς τα μέσα και κλείνω την πόρτα πίσω μου. Σε κοιτάω, εσύ παραμένεις σκυφτή. Το μοναδικό φως του χώρου έρχεται απ’ έξω, εδώ είναι όλα σκοτεινά.

-    Κοίταξέ με…

σε προστάζω. Μέχρι πριν φτάσω ήμουν ένα ράκος και τώρα, αφού σε είδα, το μόνο που θέλω είναι να σε ξαναχτυπήσω. Δεν ξέρω γιατί ήρθα, δεν ξέρω γιατί είμαι ακόμα εδώ. Αποφασίζω να μην φύγω. Αρχίζω να αισθάνομαι παράξενα. Για κάποιο λόγο έχω καυλώσει. Παραξενεύομαι, νόμιζα πως έχω μόνο φιλικά αισθήματα για σένα. Ίσως γιατί ποτέ δεν σε είχα δει να υποτάσσεσαι. Και τώρα, ένα μήνα μετά τη ρήξη μας, υποτάσσεσαι πρόθυμα. Δεν αντιδράς και η υποταγή σου αυτή σημάνει την κυριαρχία μου. Όλες αυτές οι σκέψεις περνάνε σε 2 δευτερόλεπτα από το μυαλό μου. Με κοιτάς μετανιωμένη. Δεν με νοιάζει η μετάνοια σου, πόρνη. Σήμερα θα σε πηδήξω και θα σε εκδικηθώ. Σε πιάνω από τα μαλλιά και σε παρασύρω στο μπλε δωμάτιο σου.

-    Πας καλάq Φύγε από εδώ τώρα. Δεν έχεις κανένα δικαίωμα να…

-    Σκάσε!

Σε ξαναχτυπάω. Γίνομαι ξανά βίαιη. Όμως μ’ αρέσει. Με κοιτάς δακρυσμένη. Πιάνω με το ένα χέρι τους καρπούς σου πίσω από την πλάτη σου. Το στήθος σου ακουμπάει στον τοίχο. Περνάω τα καστανά σου μαλλιά πίσω από τον ώμο σου και σου ψιθυρίζω.

-    Για σήμερα θα κάνεις ότι θέλω εγώ, δεν ξέρεις που είμαι ικανή να φτάσω.

Η ανάσα σου τρέμει. Φοβάσαι. Με φοβάσαι. Και μόνο στην ιδέα τρελαίνομαι. Ελευθερώνω τους καρπούς σου και τοποθετώ τα χέρια μου στο ελεύθερο στήθος σου. Οι θηλές σου καυλιάρικες και καυλωμένες. Με μία κίνηση αφαιρώ το ραντάκι σου και πλέον αγγίζουν το τσιμέντο. Κολλάω το σώμα μου στο δικό σου και νιώθω την θέρμη σου. Τα μαλλιά σου περασμένα στον ένα σου ώμο και εγώ αρχίζω να γλείφω τον άλλο αργά και σταθερά. Σε δαγκώνω και αφήνεις μία πνιχτή κραυγή. Θέλω να σε ρουφήξω και το κάνω. Τα δάχτυλα μου νιώθουν τους σφυγμούς σου. Το αίμα λυσσαλέο στις αρτηρίες σου. Σε γυρνάω αντικριστά μου. Με κοιτάς πονηρά, δοκιμάζεις να με φιλήσεις και εγώ σε απωθώ. Περνάω τα χέρια μου στο λαιμό σου δυνατά. Η ανάσα σου κοντεύει να κοπεί. Σταματάω. Σε χαστουκίζω απαλά αυτή τη φορά και συλλαβίζω.

-    Ήσυχα. Ξάπλωσε τώρα. Πρώτα όμως βγάλε το σορτσάκι.

Κοφτή η φωνή μου, υπάκουη εσύ. Μένεις με το μικροσκοπικό σου εσώρουχο, ξαπλώνεις. Βγάζω το αέρινο κίτρινο φόρεμά μου και μένω με τα μπλε εσώρουχα. Τα μάτια σου καρφωμένα στο ταβάνι. Κάθομαι πλάι σου όμως εσύ το κοιτάς αδιάκοπα. Γυρνάω το πρόσωπό σου στην ίδια ευθεία με το δικό μου. Πλησιάζω τα χείλη μου στα δικά σου. Δεν σε φιλάω. Γλείφω βασανιστικά το περίγραμμά τους. Μωρό μου, η γεύση σου είναι απίστευτη. Σφραγίζεις τα βλέφαρά σου και ανοίγεις λίγο τα σαρκώδη χείλη σου. Ερεθίζεσαι, το ξέρω. Σε έχω ξαναδεί έτσι μετά από «αγγίγματα» με το δικό σου. Τελικά σε φιλάω. Η γλώσσα μου εισβάλει βαθιά στο στόμα σου. Το παραβιάζει όμως. Εσύ γουστάρεις. Δεν με έχεις ξαναδεί έτσι. Δεν με έχω ξαναδεί έτσι ούτε εγώ. Πλησιάζεις απαλά και τη δική σου και εγώ τη δέχομαι. Όχι στοργικά, όχι. Τη δέχομαι άγρια. Έχω χάσει την αίσθηση του χρόνου. Σε φιλάω όπως δεν έχω φιλήσει ποτέ κανέναν άνδρα. Σε ποθώ και θέλω να σου κάνω ότι σκέφτομαι. Και εσύ το θες. Μου έχεις ήδη αφεθεί χωρίς αναστολές. Δεν σε νοιάζουν οι επιπτώσεις, μπορώ να το καταλάβω.

Σηκώνω το κεφάλι μου απομακρύνοντάς το από το δικό σου. Κάθομαι πάνω σου, στο ύψος των μηρών σου και λίγο πιο ψηλά. Τα πόδια μου εκατέρωθεν του κορμού σου. Αφιερώνω μερικά ακόμα γλειψίματα στο λαιμό σου και πλησιάζω το στήθος σου. Αναστενάζεις καυλιάρικα. Θέλω να σε βάλω στη θέση σου. Δαγκώνω τις ροζ μικρές ρωγίτσες σου. Τις πιπιλάω περιμετρικά και που και που στο κέντρο τους. Είναι το δεύτερο σημείο G σου. Το καταλαβαίνω γιατί το σώμα σου τραντάζεται κάθε λίγο. Ανεβαίνω πιο ψηλά και ελευθερώνω και εγώ το στήθος μου. Σκύβω και το αφήνω λίγο πιο πάνω από το στόμα σου. Το δαγκώνεις.

-    Ήρεμα…

επαναλαμβάνω. Υπακούς. Αρχίζεις και το γλείφεις ναζιάρικα. Το ήξερα ότι κρύβεις μια πουτάνα μέσα σου. Το σφίγγεις με τα χέρια σου, το φιλάς και το γεμίζεις σημάδια. Σημάδια πάθους. Κατεβαίνω από πάνω σου για λίγο, σε γυμνώνω και κάθομαι ενδιάμεσα των ανοιχτών καλαμιών σου. Αγγίζω το ξυρισμένο εφηβαίο σου και τα δάχτυλά μου κινούνται προς την κλειτορίδα σου. Την αγγίζω και συσπάσαι.

-    Πόσο το θέλεις αυτό;

Δεν μπορείς να απαντήσεις, δεν βγαίνει λέξη. Από τι άραγε; Από φόβο; Από καύλα; Από σοκ; Η αλήθεια είναι πως αδυνατώ να καταλάβω. Ίσως όλα αυτά μαζί. Ξεκινάω να τρίβω την κλειτορίδα σου απαλά. Ξέρω πως να φερθώ σε μία γυναικά, συνειδητοποιώ. Ξέρω από τον εαυτό μου. Ύστερα χαμηλώνω τα δάχτυλά μου στην είσοδο του κόλπου σου. Είσαι μούσκεμα, μωρό μου. Αισθάνομαι έντονα την ανάγκη να σε γευτώ. Δεν το κάνω. Όχι από τώρα. Θέλω να σε βασανίσω και κατά βάθος το θέλεις και εσύ. Τα ακροδάχτυλά μου εισχωρούν σταδιακά μέσα σου. Σφραγίζεις τα βλέφαρα, σφίγγεις τα τοιχώματά σου γύρω από τα άκρα μου. Η αφή τους είναι διαφορετική από των δικών μου και αντιλαμβάνομαι την διαφορετικότητά μας για ακόμα μια φορά. Συνεχίζω τις κινήσεις μου και προσπαθώ να είμαι αθόρυβη. Θέλω να ακούσω την ανάσα σου να τρεμοπαίζει, μόνο τότε θα καταλάβω την επιρροή μου πάνω σου. Έτσι γίνεται λοιπόν και σημάνεις την βίαιη εισβολή μου μέσα σου.

Ο ρυθμός μου αυξάνεται κατά πολύ και σε αγγίζω κατά μήκος. Είσαι πιο ερεθισμένη από πριν. Αρχίζεις να αφήνεις τις κραυγούλες σου στο σκοτεινό δωμάτιο. Αδυνατώ να συγκρατηθώ περαιτέρω. Ακουμπάω τα χείλη μου στην κλειτορίδα σου, τη ρουφάω, την αισθάνομαι. Πιπιλάω τα εσωτερικά χείλη σου με μανία, τα δαγκώνω, αφήνω και σε αυτά σημάδια. Ανατρέχω στην κλειτορίδα σου ξανά και μετά από κάποια λεπτά συγκέντρωσης σε ‘κείνη βυθίζω τα άκρα μου βαθιά στον κόλπο σου. Αναστενάζεις δυνατά. Το δωμάτιο σου έχει αρκετά καλή ηχώ και ακούγεσαι για μερικά δευτερόλεπτα. Πλησιάζεις σε έναν έντονο οργασμό.

-    Χύσε για μένα…

σε προστάζω και συνεχίζω να σε παραβιάζω σκληρά.

-    Χύσε για μένα, καύλα μου!

Έτσι συμβαίνει, το σώμα σου συσπάται, το κρεβάτι κινείται σαν να το χτυπάει ο εγκέλαδος. Με γεμίζεις με τους γλυκόξινους χυμούς σου. Σκαρφαλώνω πάνω σου, με γραπώνεις και με φιλάς δυνατά. Προσπαθείς να μου αφαιρέσεις και το δικό μου εσώρουχο. Σε βοηθάω. Το γυμνό κορμί μου ακουμπάει το δικό σου. Ανοίγω τα καλάμια μου ακουμπώντας στον μηρό σου. Νιώθεις τα υγρά μου, το καταλαβαίνω στο βλέμμα σου.

-    Πήδηξέ με…

με παρακαλάς. Δεν ξέρω πως θα πετύχω κάτι τέτοιο αλλά εσύ ασυναίσθητα φέρνεις τα πόδια σου σε διάσταση. Κάθομαι πλάγια και ακουμπάω την ερωτογενή σου περιοχή με την δική μου. Ξεκινάω να πάλλομαι ρυθμικά μπροστά και πίσω. Αυτή η στάση μας ερεθίζει και τις δύο. Συνεχίζω την κίνησή μου και επιταχύνομαι. Δεν χρειάζεται πολύ και τελειώνω κι εγώ. Σηκώνεσαι από το κρεβάτι και έρχεσαι ενδιάμεσα των μηρών μου να καθίσεις. Είσαι άμαθη, σαν να μην ξέρεις τον εαυτό σου. Αρχίζεις να εισβάλεις από την αρχή δυνατά έως οδυνηρά. Ίσως το κάνεις για να με εκδικηθείς μα αυτό δεν θα το μάθω ποτέ. Στην ιδέα και μόνο ότι το κάνεις για αυτό υγραίνομαι. Νομίζεις ότι τα κατάφερες και ένα χαμόγελο ικανοποίησης είναι χαραγμένο στο πρόσωπό σου. Όχι, δεν θα πάρεις ούτε σταγόνα ηδονής από εμένα. Μαζεύομαι, φοράω τα εσώρουχα και το αέρινο φόρεμα μου και σε αφήνω γυμνή στο δωμάτιο.

- Σ’ ευχαριστώ για τις υπηρεσίες σου! Καληνύχτα.

(Copyright protected OW ref: 81852)