Γουίλιαμ Σέξπυρ (το έγραψα με ύψιλον για να δώσω τονισμό). Στα αγγλικά το επίθετο του μπορεί να παραπέμπει στο ελληνικό τινάζω το δόρυ! Η λατινική κατάληξη e του ονόματος αποδίδει τη θηλυκότητα του δόρατος. Πολλά έχουν γραφτεί για το Βάρδο. Πως έγραφε μόνος του τα έργα του (είχε συνεργάτες), πως ήταν γλωσσομαθής (μόνο αγγλικά και λίγα λατινικά γνώριζε), πως μισούσε τη γυναίκα του Άννα Χάθαγουεϊ γιατί δήθεν της άφησε το δεύτερο καλύτερο κρεβάτι του σπιτιού στη διαθήκη του (πράγμα που σημαίνει πως ήταν το νυφικό τους κρεβάτι, στου οποίου το αριστερό καλαπόδι ήταν κούφιο και γεμάτο με κοσμήματα και πετράδια μεγάλης αξίας) και τέλος πως δεν υπάρχουν απόγονοι του μιας και τα εγγόνια του πέθαναν πριν κάνουν παιδιά (ο Ριχάρδος ο εγγονός του αν και ανύπαντρος είχε δύο μπάσταρδα τέκνα).
Ανάμεσα στα τόσα συγγράμματα του Σέξπυρ (θεατρικά, αλληλογραφία, σονέτα) το αγαπημένο μου είναι το "Όνειρο θερινής νυκτός"! Είναι μια μοναδικά γραμμένη δραματική ρομαντική κωμωδία που έχει πολλές υποπλοκές καθ' όλη τη διάρκεια του έργου. Ίσως ο πιο αγαπητός χαρακτήρας είναι ο Πακ. Αλλά εγώ πάντοτε προτιμούσα την αρχόντισσα Τιτάνια. Ο μύθος των νεράιδων και του βασιλικού ζεύγους Όμπερον και Τιτάνια που τους κυβερνά έχει ξεχαστεί εντελώς. Η προέλευση του παραμένει άγνωστη. Πολλοί προσπάθησαν να διασκευάσουν σε διάφορα έργα τη μυθολογία τους, αλλά φυσικά δεν τα κατάφεραν.
Come, my lord, and in our flight, tell me how it came this night. Αυτά είναι λόγια της Τιτάνιας που η ελληνική μετάφραση δε μπορεί να τα αποδώσει με τον απόλυτα έντονο λυρισμό που οφείλεται σε τέτοιες περιπτώσεις.
Παρακολουθούσα πρόσφατα με τον αγαπημένο Ιανό την ταινία "Σύλλογος Νεκρών Ποιητών" (Κύκλος των χαμένων ποιητών στην ελληνική άθλια μετάφραση). Μου έκανε εντύπωση η ερμηνεία του ηθοποιού Ρόμπερτ Σον Λέοναρντ που έπαιζε το ρόλο του Νιλ Πέρυ, του νεαρού που αυτοκτόνησε γιατί δεν άντεξε στην ολοκληρωτική καταπίεση του πατέρα του. Βλέποντας τον να εκτελεί στη θεατρική παράσταση τον ρόλο του πνεύματος Πακ και πόσο θαυμάσια τον ερμήνευσε σε αυτά τα λίγα λεπτά, ήταν η αφορμή για να ξεκινήσω ένα διάλογο με τον Ιανό στο τέλος της ταινίας.
Για άλλη μια φορά αισθάνθηκα κατάπληξη για τις βαθιές γνώσεις του αγαπημένου μου φίλου, την επιχειρηματολογία του, αλλά και το πόσο εύστοχα μπορεί να προβλέψει το παρελθόν που σχεδόν κανένας δε γνωρίζει.
Στον ύπνο μου εκείνο το βράδυ βρέθηκα στην Αθήνα φορώντας μόνο λευκή χλαμύδα, να κυνηγώ το ερωτευμένα ζευγάρια Χέρμια και Λύσανδρο και Έλενα και Δημήτριο στο μαγεμένο δάσος των νεράιδων. Γνωρίζοντας το έργο από καρδιάς, λοξοδρόμησα για να σώσω την Τιτάνια από το μαγεμένο φίλτρο που ο Πακ αποπειράται να της χορηγήσει. Μια στιγμή πριν ξεκινήσει η αγενής καταστροφή, στέκομαι δίπλα στον Πακ και του συγκρατώ το χέρι.
- Ιδού Πακ! Αυτή που πολλές φορές επικαλείσαι βρίσκεται μπροστά σου. Είμαι η Εκάτη και αν τολμήσεις επί της Τιτάνιας σου παίρνω τη ζωή σου! Κανέναν δε φοβάμαι. Ούτε καν τον Όμπερον τον ίδιο. Γιατί εγώ σα θέλω και αποφασίσω, βρίσκομαι πιο πάνω του. Για το καλό σου μην προξενήσεις την οργή μου!
Η Τιτάνια ανοίγει τα μάτια και το φίλτρο που προκαλεί έρωτα δεν την έχει βλάψει. Τα μάτια της στέκονται πάνω μου και ατενίζουν το κάλλος μου. Αντίστοιχο βλέμμα από εμένα προς αυτή. Ο Πακ φεύγει τρομαγμένος από κοντά μας.
- Χαίρε Τιτάνια, αρχόντισσα και βασίλισσα των Νεράιδων! Πολύ καιρό τώρα έχω ακούσει για την ομορφιά σου και επιθύμησα να σε αντικρίσω.
- Χαίρε σεβάσμια Εκάτη με τα τρία πρόσωπα! Δύνανται να συγκριθούν τα κάλλη μας; Απόκοσμα και φριχτά για τους θνητούς ανθρώπους, εξωτικά και πλειστέμορφα για πλάσματα σαν εμάς!
- Ο σύζυγος σου θέλησε να σε ατιμάσει και να σε ξεγελάσει για να του δώσεις τον αλλαζόμορφο της ακολουθίας σου!
- Γι' αυτό κι εγώ σε ευχαριστώ. Τι δώρο θες για αντίμεμα;
- Τον πόθο να χαρούμε!
- Είναι η φύση σου τέτοια;
- Όχι πάντοτε, αλλά το κάλλος το δικό σου με ελκύει!
- Βγάλε τη χλαμύδα σου Εκάτη και έλα να χαρούμε φιλί κι αγκάλη μιας και αυτό μου ζήτησες για δώρο!
Το λευκό ρούχο έπεσε στο στρώμα των ξερών φύλλων του δάσους. Στεκόμουν γυμνή μπροστά στην Τιτάνια και τα πράσινα μάτια μου ήταν γεμάτα πόθο και λαγνεία. Εκείνη έβγαλε από το κεφάλι της την πλατινένια κορώνα και τα χρυσαφένια μεταξωτά μαλλιά της δονήθηκαν με δική τους ζωή. Στη συνέχεια το πράσινο βασιλικό φόρεμα που φορούσε μεταμορφώθηκε σε μικρά φύλλα βελανιδιάς και σκόρπισε από το σώμα της. Θαύμασα το γαλατένιο σώμα της που ερχόταν σε αντίθεση με το σταρένιο δικό μου. Δυο αγάλματα γυναικείων θεοτήτων στάθηκαν το ένα απέναντι στο άλλο. Ποιος καλλιτέχνης έχει τέτοια φαντασία για να συλλάβει και να γλύψει τόσο ανομολόγητη ομορφιά;
Κινηθήκαμε ταυτόχρονα πλησιάζοντας η μία την άλλη. Τα χέρια μας πέρασαν εκατέρωθεν πίσω από κάθε λαιμό και τα χείλη μας σμίξανε με απίστευτο πόθο. Τα χρώματα του καλοκαιριού αμέσως άλλαξαν. Τα φύλλα των δέντρων και η χλόη έγιναν πιο πράσινα και πιο πυκνά φτιάχνοντας ένα μαλακό στρώμα από κάτω μας. Λουλούδια της άνοιξης άνθισαν τριγύρω μας. Αηδόνια έφτασαν στα δέντρα γύρω μας και άρχισαν να τραγουδούν το πιο μελωδικό τραγούδι του έρωτα.
Βρεθήκαμε ξαπλωμένες ενώ οι γλώσσες μας χόρευαν έναν μοναδικό χορό ανάμεσα σε κάθε στόμα. Τα σώματα μας κόλλησαν ομοιόμορφα και αλληλοσυμπλήρωναν τα κενά σημεία. Ροδαλές, κόκκινες, πρησμένες θηλές τρίφτηκαν με σκούρες σοκολατένιες. Διακόψαμε ταυτόχρονα το φιλί για να αναστενάξουμε με πόθο. Κάθε κίνηση και ένα καθρέφτισμα. Τα χέρια μας άρχισαν να ψαχουλεύουν τις ερωτικές απολήξεις μας. Ξέραμε τι θέλαμε και σύντομα βρεθήκαμε η κάθε μία με τρία δάχτυλα χωμένα επιδέξια και ευλύγιστα σε κάθε ήβη.
Ηδονικές κραυγές ξέφυγαν από τα χείλη μας καθώς η πρώτη ολοκληρωτική κορύφωση τράνταξε και συγκλόνισε το είναι μας. Υγρά έτρεχαν ποτάμια από μέσα μας και δρόσιζαν τη γη. Καθώς τα αηδόνια έφτασαν στο πιο γλυκό κρεσέντο της μουσικής τους τα μάτια μου σκούρυναν από την ανείπωτη καύλα. Για χατίρι μου η Τιτάνια αποσπάστηκε από την ηδονή της και βρέθηκε ανάμεσα στα πόδια μου. Το στόμα της φίλησε με λαχτάρα όλο το μήκος και το πλάτος του αιδοίου μου και επιτέλους η μακριά ξωτική γλώσσα της εισχώρησε στα έγκατα μου. Είκοσι φορές γυρόφερε τη γλώσσα της και τόσοι οργασμοί με συγκλόνισαν, τινάζοντας το σώμα και το πνεύμα μου πέρα από τον ονειρόκοσμο των νεράιδων. Σε επίπεδα ανώτερα που μόνο η ηδονή και η ανάγκη βασιλεύουν. Άρχισα να τελειώνω απανωτά ουρλιάζοντας την καύλα μου στα θεία!
Κι εκείνη τη στιγμή σκέφτηκα ένα μήνυμα που έλαβα από εσένα στην ιστοσελίδα αγαπητή μου!
Άνοιξα τα μάτια, ξυπνώντας σε ανεξέλεγκτη κατάσταση και ενθυμούμενη όλο το όνειρο που είχα ζήσει. Έτριψα μανιωδώς την κλειτορίδα μου και ψέκασα με τα καυτά υγρά μου τα σεντόνια και τα σκεπάσματα. Την επόμενη στιγμή βρέθηκα με τέσσερα δάχτυλα μέσα στο μουνάκι μου και τον αντίχειρα να πιέζει με έξυπνο τρόπο την κλειτορίδα μου. Αυνανίστηκα για κοντά μια ώρα χύνοντας δυνατά, ξανά και ξανά και ξανά.
© Copyright XStream Management. All Right Reserved.
Copyright Protected with www.ProtectMyWork.com,
Reference Number: 16151161221S010
Ανάμεσα στα τόσα συγγράμματα του Σέξπυρ (θεατρικά, αλληλογραφία, σονέτα) το αγαπημένο μου είναι το "Όνειρο θερινής νυκτός"! Είναι μια μοναδικά γραμμένη δραματική ρομαντική κωμωδία που έχει πολλές υποπλοκές καθ' όλη τη διάρκεια του έργου. Ίσως ο πιο αγαπητός χαρακτήρας είναι ο Πακ. Αλλά εγώ πάντοτε προτιμούσα την αρχόντισσα Τιτάνια. Ο μύθος των νεράιδων και του βασιλικού ζεύγους Όμπερον και Τιτάνια που τους κυβερνά έχει ξεχαστεί εντελώς. Η προέλευση του παραμένει άγνωστη. Πολλοί προσπάθησαν να διασκευάσουν σε διάφορα έργα τη μυθολογία τους, αλλά φυσικά δεν τα κατάφεραν.
Come, my lord, and in our flight, tell me how it came this night. Αυτά είναι λόγια της Τιτάνιας που η ελληνική μετάφραση δε μπορεί να τα αποδώσει με τον απόλυτα έντονο λυρισμό που οφείλεται σε τέτοιες περιπτώσεις.
Παρακολουθούσα πρόσφατα με τον αγαπημένο Ιανό την ταινία "Σύλλογος Νεκρών Ποιητών" (Κύκλος των χαμένων ποιητών στην ελληνική άθλια μετάφραση). Μου έκανε εντύπωση η ερμηνεία του ηθοποιού Ρόμπερτ Σον Λέοναρντ που έπαιζε το ρόλο του Νιλ Πέρυ, του νεαρού που αυτοκτόνησε γιατί δεν άντεξε στην ολοκληρωτική καταπίεση του πατέρα του. Βλέποντας τον να εκτελεί στη θεατρική παράσταση τον ρόλο του πνεύματος Πακ και πόσο θαυμάσια τον ερμήνευσε σε αυτά τα λίγα λεπτά, ήταν η αφορμή για να ξεκινήσω ένα διάλογο με τον Ιανό στο τέλος της ταινίας.
Για άλλη μια φορά αισθάνθηκα κατάπληξη για τις βαθιές γνώσεις του αγαπημένου μου φίλου, την επιχειρηματολογία του, αλλά και το πόσο εύστοχα μπορεί να προβλέψει το παρελθόν που σχεδόν κανένας δε γνωρίζει.
Στον ύπνο μου εκείνο το βράδυ βρέθηκα στην Αθήνα φορώντας μόνο λευκή χλαμύδα, να κυνηγώ το ερωτευμένα ζευγάρια Χέρμια και Λύσανδρο και Έλενα και Δημήτριο στο μαγεμένο δάσος των νεράιδων. Γνωρίζοντας το έργο από καρδιάς, λοξοδρόμησα για να σώσω την Τιτάνια από το μαγεμένο φίλτρο που ο Πακ αποπειράται να της χορηγήσει. Μια στιγμή πριν ξεκινήσει η αγενής καταστροφή, στέκομαι δίπλα στον Πακ και του συγκρατώ το χέρι.
- Ιδού Πακ! Αυτή που πολλές φορές επικαλείσαι βρίσκεται μπροστά σου. Είμαι η Εκάτη και αν τολμήσεις επί της Τιτάνιας σου παίρνω τη ζωή σου! Κανέναν δε φοβάμαι. Ούτε καν τον Όμπερον τον ίδιο. Γιατί εγώ σα θέλω και αποφασίσω, βρίσκομαι πιο πάνω του. Για το καλό σου μην προξενήσεις την οργή μου!
Η Τιτάνια ανοίγει τα μάτια και το φίλτρο που προκαλεί έρωτα δεν την έχει βλάψει. Τα μάτια της στέκονται πάνω μου και ατενίζουν το κάλλος μου. Αντίστοιχο βλέμμα από εμένα προς αυτή. Ο Πακ φεύγει τρομαγμένος από κοντά μας.
- Χαίρε Τιτάνια, αρχόντισσα και βασίλισσα των Νεράιδων! Πολύ καιρό τώρα έχω ακούσει για την ομορφιά σου και επιθύμησα να σε αντικρίσω.
- Χαίρε σεβάσμια Εκάτη με τα τρία πρόσωπα! Δύνανται να συγκριθούν τα κάλλη μας; Απόκοσμα και φριχτά για τους θνητούς ανθρώπους, εξωτικά και πλειστέμορφα για πλάσματα σαν εμάς!
- Ο σύζυγος σου θέλησε να σε ατιμάσει και να σε ξεγελάσει για να του δώσεις τον αλλαζόμορφο της ακολουθίας σου!
- Γι' αυτό κι εγώ σε ευχαριστώ. Τι δώρο θες για αντίμεμα;
- Τον πόθο να χαρούμε!
- Είναι η φύση σου τέτοια;
- Όχι πάντοτε, αλλά το κάλλος το δικό σου με ελκύει!
- Βγάλε τη χλαμύδα σου Εκάτη και έλα να χαρούμε φιλί κι αγκάλη μιας και αυτό μου ζήτησες για δώρο!
Το λευκό ρούχο έπεσε στο στρώμα των ξερών φύλλων του δάσους. Στεκόμουν γυμνή μπροστά στην Τιτάνια και τα πράσινα μάτια μου ήταν γεμάτα πόθο και λαγνεία. Εκείνη έβγαλε από το κεφάλι της την πλατινένια κορώνα και τα χρυσαφένια μεταξωτά μαλλιά της δονήθηκαν με δική τους ζωή. Στη συνέχεια το πράσινο βασιλικό φόρεμα που φορούσε μεταμορφώθηκε σε μικρά φύλλα βελανιδιάς και σκόρπισε από το σώμα της. Θαύμασα το γαλατένιο σώμα της που ερχόταν σε αντίθεση με το σταρένιο δικό μου. Δυο αγάλματα γυναικείων θεοτήτων στάθηκαν το ένα απέναντι στο άλλο. Ποιος καλλιτέχνης έχει τέτοια φαντασία για να συλλάβει και να γλύψει τόσο ανομολόγητη ομορφιά;
Κινηθήκαμε ταυτόχρονα πλησιάζοντας η μία την άλλη. Τα χέρια μας πέρασαν εκατέρωθεν πίσω από κάθε λαιμό και τα χείλη μας σμίξανε με απίστευτο πόθο. Τα χρώματα του καλοκαιριού αμέσως άλλαξαν. Τα φύλλα των δέντρων και η χλόη έγιναν πιο πράσινα και πιο πυκνά φτιάχνοντας ένα μαλακό στρώμα από κάτω μας. Λουλούδια της άνοιξης άνθισαν τριγύρω μας. Αηδόνια έφτασαν στα δέντρα γύρω μας και άρχισαν να τραγουδούν το πιο μελωδικό τραγούδι του έρωτα.
Βρεθήκαμε ξαπλωμένες ενώ οι γλώσσες μας χόρευαν έναν μοναδικό χορό ανάμεσα σε κάθε στόμα. Τα σώματα μας κόλλησαν ομοιόμορφα και αλληλοσυμπλήρωναν τα κενά σημεία. Ροδαλές, κόκκινες, πρησμένες θηλές τρίφτηκαν με σκούρες σοκολατένιες. Διακόψαμε ταυτόχρονα το φιλί για να αναστενάξουμε με πόθο. Κάθε κίνηση και ένα καθρέφτισμα. Τα χέρια μας άρχισαν να ψαχουλεύουν τις ερωτικές απολήξεις μας. Ξέραμε τι θέλαμε και σύντομα βρεθήκαμε η κάθε μία με τρία δάχτυλα χωμένα επιδέξια και ευλύγιστα σε κάθε ήβη.
Ηδονικές κραυγές ξέφυγαν από τα χείλη μας καθώς η πρώτη ολοκληρωτική κορύφωση τράνταξε και συγκλόνισε το είναι μας. Υγρά έτρεχαν ποτάμια από μέσα μας και δρόσιζαν τη γη. Καθώς τα αηδόνια έφτασαν στο πιο γλυκό κρεσέντο της μουσικής τους τα μάτια μου σκούρυναν από την ανείπωτη καύλα. Για χατίρι μου η Τιτάνια αποσπάστηκε από την ηδονή της και βρέθηκε ανάμεσα στα πόδια μου. Το στόμα της φίλησε με λαχτάρα όλο το μήκος και το πλάτος του αιδοίου μου και επιτέλους η μακριά ξωτική γλώσσα της εισχώρησε στα έγκατα μου. Είκοσι φορές γυρόφερε τη γλώσσα της και τόσοι οργασμοί με συγκλόνισαν, τινάζοντας το σώμα και το πνεύμα μου πέρα από τον ονειρόκοσμο των νεράιδων. Σε επίπεδα ανώτερα που μόνο η ηδονή και η ανάγκη βασιλεύουν. Άρχισα να τελειώνω απανωτά ουρλιάζοντας την καύλα μου στα θεία!
Κι εκείνη τη στιγμή σκέφτηκα ένα μήνυμα που έλαβα από εσένα στην ιστοσελίδα αγαπητή μου!
Άνοιξα τα μάτια, ξυπνώντας σε ανεξέλεγκτη κατάσταση και ενθυμούμενη όλο το όνειρο που είχα ζήσει. Έτριψα μανιωδώς την κλειτορίδα μου και ψέκασα με τα καυτά υγρά μου τα σεντόνια και τα σκεπάσματα. Την επόμενη στιγμή βρέθηκα με τέσσερα δάχτυλα μέσα στο μουνάκι μου και τον αντίχειρα να πιέζει με έξυπνο τρόπο την κλειτορίδα μου. Αυνανίστηκα για κοντά μια ώρα χύνοντας δυνατά, ξανά και ξανά και ξανά.
© Copyright XStream Management. All Right Reserved.
Copyright Protected with www.ProtectMyWork.com,
Reference Number: 16151161221S010
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.