Fashion Shows! Πολλές γυναίκες θα τα παρακολουθήσουν στην τηλεόραση για να μάθουν τις νέες τάσεις της μόδας. Αρκετοί άντρες θα χαζέψουν τα μοντέλα περιμένοντας να δουν κυρίως τα εσώρουχα και τα μαγιό ή ακόμα τα διαφανή πουκάμισα, μπλουζάκια και άλλα λοιπά.
Όσον αφορά τα μοντέλα με τα μακριά πόδια που περπατούν αγέρωχα πάνω στην πασαρέλα, φέρνοντας το ένα πόδι μπροστά από το άλλο και φορώντας συνήθως ψηλοτάκουνες γόβες, το μόνο που θα μπορούσα να εκφράσω είναι θαυμασμός και ταυτόχρονα θλίψη. Θα σου εξηγήσω γιατί θλίψη! Επειδή στις αρχές τις δεκαετίας του 90, ο τρόπος παρουσίασης άλλαξε. Οι κοπέλες έπρεπε να έχουν πιο λεπτή σιλουέτα. Δεν ξέρω πώς, πού ή χειρότερα ποιοι επέφεραν την αλλαγή. Γνωρίζεις ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των γυναικών αυτών στερείται σωστής διατροφής και εξαναγκάζεται να παίρνει χημικά συμπληρώματα; Επιπλέον η σωματική άσκηση που κάνουν δεν ενδυναμώνει τους μύες, αλλά αντίθετα συντηρεί την κατάσταση σχεδόν μηδενικού λίπους στο σώμα. Όλα αυτά τις επηρεάζουν ορμονικά (πχ διαταραχές κύκλου περιόδου), σωματικά (πχ μειωμένος μεταβολισμός) και ψυχολογικά (πχ στρες και κατάθλιψη). Και ΠΡΕΠΕΙ να ζουν έτσι από μικρή ηλικία μέχρι τα τριάντα και λίγο παραπάνω για να βγάζουν τα προς το ζειν. Ειδικότερα δε όταν δεν ανήκουν στη μέγιστη κατηγορία των υπέρ διάσημων μοντέλων. Τώρα θα μου πεις βέβαια ότι πληρώνονται, αλλά θα σου απαντήσω πάλι πως οι περισσότερες δεν έχουν πλάνο. Όχι ότι είναι ηλίθιες, αλλά γιατί πιστεύουν ότι θυσιάζοντας τα πάντα η καριέρα τους θα επιμηκυνθεί.
Παρίσι 19 Ιανουαρίου 2012 και ημέρα Πέμπτη. Αν και διέθετα ημερήσιο πάσο, βρέθηκα κατά τις δύο το μεσημέρι στην επίδειξη μόδας. Δε με ενδιέφεραν άλλοι σχεδιαστές εκτός από Βιτόν και Γκοτιέ. Ο οίκος Βιτόν θα παρουσίαζε νέα γραμμή από μπότες και ο οίκος Γκοτιέ... εντάξει είναι ο οίκος Γκοτιέ και πάντοτε τον τιμούσα. Μαζί με το πάσο μου έπρεπε να περάσω από την είσοδο και να λάβω καρτέλα με αριθμημένη θέση. Ευτυχώς το σόου είχε ξεκινήσει από νωρίς και δεν υπήρχε καθόλου κίνηση, για όσους τυχερούς επιτρεπόταν η είσοδος.
Πέντε ώρες αργότερα έβγαινα από το χώρο που φιλοξενούσε την εβδομάδα μόδας, με μια σακούλα Βιτόν και μια Γκοτιέ. Η πιστωτική μου κάρτα δε θα πονούσε, ευτυχώς για εμένα. Μαύρες δερμάτινες χωρίς τακούνι μπότες έως το γόνατο, με ειδικό ανατομικό πλασάτ για την καμάρα και φερμουάρ στη μία σακούλα. Γαλάζιο μπικίνι μαγιό με πλήρες δέσιμο στο σώμα στην έτερη σακούλα. Μάλιστα είχα καταφέρει να συνομιλήσω με τον στυλίστα του Βιτόν και τον έπεισα για προσωπική επίδειξη. Διάλεξα επίσης τα δύο μοντέλα που με είχαν ενθουσιάσει και έκλεισα τη γαμήλια σουίτα του ξενοδοχείου μιας και ήταν το μόνο διαθέσιμο δωμάτιο. Εκεί η κάρτα μου αγκομάχησε λιγάκι γιατί πλήρωσα για μια ημερήσια διαμονή, παρήγγειλα δύο σαμπάνιες, ένα παλιό μπουκάλι ουίσκι και κάποια γλυκίσματα σκευασμένα με μαύρη ζάχαρη.
Στις εννέα ακριβώς όλα ήταν σερβιρισμένα στη σουίτα και περίμενα την άφιξη των κοριτσιών και του στυλίστα. Ήρθαν με είκοσι λεπτά καθυστέρηση, αλλά δε με ένοιαξε. Άνοιξα η ίδια τη σαμπάνια και τους έβαλα να πιούν ένα ποτήρι. Τα κορίτσια θα πήγαιναν στην κρεβατοκάμαρα να αλλάξουν, ενώ εγώ συνομιλούσα με τον άντρα. Αφού του έδωσα κάποιες συγκεκριμένες συμβουλές, τον καληνύχτισα και του είπα καλή τύχη. Εκείνος μου τόνισε να μη χαθούν τα μοντέλα και δεν εννοούσε τα κορίτσια, αλλά τις μπότες και τα λοιπά παπούτσια.
Η μια κοπέλα ήταν 1.77 ύψος, ξανθιά με μακρύ φουντωτό περμανάντ χτένισμα. Καταγόταν από τη Νορβηγία. Η άλλη ήταν 1.72, σκούρο καστανό κοντό μαλλί τρεις πόντους με χωρίστρα στη μέση και καταγόταν από την Λευκορωσία. Και οι δύο ήταν λευκότατες προς χλωμές, με μακριά πόδια και πολύ μικρό στήθος. Με γάμπες που ίσα διακρίνονταν, μπούτια, χέρια ακόμα και λαιμούς όλα λεπτά και ντελικάτα. Είχαν όμορφο πρόσωπο με γαλάζια μάτια... φεγγαρένιο παρουσιαστικό. Τις είχα διαλέξει επίτηδες γιατί όχι μόνο ήταν γκέι, αλλά επειδή διέκρινα σημάδια ευφυΐας.
Η παράσταση ξεκίνησε με αυτές να περνάνε φορώντας τις μπότες τους, τα σορτσάκια παραλλαγής (καφέ, γκρίζο, μαύρο, πράσινο) και τις ανάλογου χρώματος μακό φανέλες. Εγώ καθόμουν σε μια πολυθρόνα και απολάμβανα το ουίσκι μου, ενώ εκείνες στέκονταν μπροστά μου, έκαναν χαριτωμένους κύκλους γύρω από τον εαυτό τους, περπατούσαν κάμποσα βήματα πέρα-δώθε και στη συνέχεια έμπαιναν στην κρεβατοκάμαρα για να αλλάξουν υπόδηση. Στο στερεοφωνικό σύστημα έπαιζε πιάνο και βιολί το Danse Macabre, του Γάλλου Καμίλ Σεντ-Σανς σε επανάληψη.
Αφού μου παρουσίασαν όλα τα υποδήματα, τους έβαλα σαμπάνια και τις σέρβιρα τα γλυκίσματα. Στη συνέχεια τους έκανα τη σύσταση πως και οι δύο ήταν γκέι. Κοιτάχτηκαν με αμηχανία και χαμογέλασαν. Νόμιζαν ότι θα έφευγαν, αλλά εγώ φυσικά είχα άλλα σχέδια. Τους δήλωσα πως θέλω να δω σε γυμνό σώμα τα διάφορα ζευγάρια παπουτσιών. Για να τις ηρεμήσω, είχα απαλύνει τη φωνή μου, τις κοιτούσα στα μάτια και τους έδωσα από ένα βαθύ φιλί που και οι δύο ανταπέδωσαν με ευχαρίστηση. Εν συνεχεία πρώτη αφαίρεσα τα ρούχα μου και κάθισα στην πολυθρόνα γυμνή, με ανοιχτά τα πόδια και κρατώντας το ποτήρι με το ουίσκι μου.
- Θα ήθελα ένα τσιγάρο αν έχετε…
τους είπα και τις είδα με ευχαρίστηση να τρέχουν προς τις τσάντες τους και να μου φέρνουν μακριά σλιμ τσιγάρα και αναπτήρα. Πήρα και τα δύο και ένευσα καταφατικά. Αφού άναψα το πρώτο, τους έδειξα με το βλέμμα μου πως ήθελα να γδυθούν. Σε μερικά δευτερόλεπτα αντίκρισα τα ξυρισμένα μουνάκια τους και τα μικροσκοπικά στήθη.
Καθώς η νέα παράσταση ξεκίνησε, βολεύτηκα καλύτερα και άρχισα να χαϊδεύω επιδεικτικά την κλειτορίδα μου. Τα μάτια μου ήταν μόνιμα καρφωμένα στις μπότες και έως εκεί που τελείωναν. Χαμογελούσα με πόθο. Η ερωτική επιθυμία μου είχε εκτοξευθεί. Τελικά μόνο τρία ζευγάρια κατόρθωσαν να μου δείξουν καθώς τις παρέσυρα στο κρεβάτι.
Τα χέρια τους θώπευαν με λαγνεία όλο μου το σώμα, ενώ αντάλλαζα καυτά φιλιά πότε μία και πότε με την άλλη. Πολύ γρήγορα η Λευκορωσίδα βρέθηκε ανάμεσα στα πόδια μου και ξεκίνησε να με γλείφει με τέχνη περισσή. Εγώ μετακίνησα τη Νορβηγίδα με τρόπο που έφερε το δικό της μουνάκι στο σώμα μου, ενώ εκείνη βρέθηκε να φιλά το μουνάκι της πρώτης. Είχαμε σχηματίσει ένα όμορφο ερωτικό τρίγωνο και απολαμβάναμε τις ηδονές που μας προσέφεραν οι γλώσσες μας, αλλά και τα δάχτυλά μας. Τελειώσαμε με διαφορά μερικών δευτερολέπτων.
Τις τράβηξα προς το μέρος μου ανταλλάξαμε υγρά και γεύσεις με τα χείλη μας. Κατόπιν τις έβαλα να μου ρουφήξουν τις πρησμένες από καύλα ρώγες, ενώ οδήγησα τα χεράκια τους στις κάτω τρυπούλες μου. Μπήκαν στο νόημα και σύντομα βρέθηκα με τρία δάχτυλα της ξανθιάς στον κόλπο μου και δύο της καστανής στον κώλο μου. Καθώς με γαμούσαν ρυθμικά, τα μάτια μου σκούρυναν από την απίστευτη καύλα και άρχισα να κινώ ρυθμικά το σώμα μου και να κορυφώνω στο ρυθμό που έβαζαν και έβγαζαν τα δάχτυλά τους.
Μετά από αυτόν τον υπέροχο οργασμό, έγλειψα την κάθε μία σε μουνί και κώλο μέχρι που έλιωσαν εντελώς στη γλώσσα μου και κοιμηθήκαμε όλες μαζί αγκαλιασμένες.
Copyright protected OW ref: 185606
Όσον αφορά τα μοντέλα με τα μακριά πόδια που περπατούν αγέρωχα πάνω στην πασαρέλα, φέρνοντας το ένα πόδι μπροστά από το άλλο και φορώντας συνήθως ψηλοτάκουνες γόβες, το μόνο που θα μπορούσα να εκφράσω είναι θαυμασμός και ταυτόχρονα θλίψη. Θα σου εξηγήσω γιατί θλίψη! Επειδή στις αρχές τις δεκαετίας του 90, ο τρόπος παρουσίασης άλλαξε. Οι κοπέλες έπρεπε να έχουν πιο λεπτή σιλουέτα. Δεν ξέρω πώς, πού ή χειρότερα ποιοι επέφεραν την αλλαγή. Γνωρίζεις ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των γυναικών αυτών στερείται σωστής διατροφής και εξαναγκάζεται να παίρνει χημικά συμπληρώματα; Επιπλέον η σωματική άσκηση που κάνουν δεν ενδυναμώνει τους μύες, αλλά αντίθετα συντηρεί την κατάσταση σχεδόν μηδενικού λίπους στο σώμα. Όλα αυτά τις επηρεάζουν ορμονικά (πχ διαταραχές κύκλου περιόδου), σωματικά (πχ μειωμένος μεταβολισμός) και ψυχολογικά (πχ στρες και κατάθλιψη). Και ΠΡΕΠΕΙ να ζουν έτσι από μικρή ηλικία μέχρι τα τριάντα και λίγο παραπάνω για να βγάζουν τα προς το ζειν. Ειδικότερα δε όταν δεν ανήκουν στη μέγιστη κατηγορία των υπέρ διάσημων μοντέλων. Τώρα θα μου πεις βέβαια ότι πληρώνονται, αλλά θα σου απαντήσω πάλι πως οι περισσότερες δεν έχουν πλάνο. Όχι ότι είναι ηλίθιες, αλλά γιατί πιστεύουν ότι θυσιάζοντας τα πάντα η καριέρα τους θα επιμηκυνθεί.
Παρίσι 19 Ιανουαρίου 2012 και ημέρα Πέμπτη. Αν και διέθετα ημερήσιο πάσο, βρέθηκα κατά τις δύο το μεσημέρι στην επίδειξη μόδας. Δε με ενδιέφεραν άλλοι σχεδιαστές εκτός από Βιτόν και Γκοτιέ. Ο οίκος Βιτόν θα παρουσίαζε νέα γραμμή από μπότες και ο οίκος Γκοτιέ... εντάξει είναι ο οίκος Γκοτιέ και πάντοτε τον τιμούσα. Μαζί με το πάσο μου έπρεπε να περάσω από την είσοδο και να λάβω καρτέλα με αριθμημένη θέση. Ευτυχώς το σόου είχε ξεκινήσει από νωρίς και δεν υπήρχε καθόλου κίνηση, για όσους τυχερούς επιτρεπόταν η είσοδος.
Πέντε ώρες αργότερα έβγαινα από το χώρο που φιλοξενούσε την εβδομάδα μόδας, με μια σακούλα Βιτόν και μια Γκοτιέ. Η πιστωτική μου κάρτα δε θα πονούσε, ευτυχώς για εμένα. Μαύρες δερμάτινες χωρίς τακούνι μπότες έως το γόνατο, με ειδικό ανατομικό πλασάτ για την καμάρα και φερμουάρ στη μία σακούλα. Γαλάζιο μπικίνι μαγιό με πλήρες δέσιμο στο σώμα στην έτερη σακούλα. Μάλιστα είχα καταφέρει να συνομιλήσω με τον στυλίστα του Βιτόν και τον έπεισα για προσωπική επίδειξη. Διάλεξα επίσης τα δύο μοντέλα που με είχαν ενθουσιάσει και έκλεισα τη γαμήλια σουίτα του ξενοδοχείου μιας και ήταν το μόνο διαθέσιμο δωμάτιο. Εκεί η κάρτα μου αγκομάχησε λιγάκι γιατί πλήρωσα για μια ημερήσια διαμονή, παρήγγειλα δύο σαμπάνιες, ένα παλιό μπουκάλι ουίσκι και κάποια γλυκίσματα σκευασμένα με μαύρη ζάχαρη.
Στις εννέα ακριβώς όλα ήταν σερβιρισμένα στη σουίτα και περίμενα την άφιξη των κοριτσιών και του στυλίστα. Ήρθαν με είκοσι λεπτά καθυστέρηση, αλλά δε με ένοιαξε. Άνοιξα η ίδια τη σαμπάνια και τους έβαλα να πιούν ένα ποτήρι. Τα κορίτσια θα πήγαιναν στην κρεβατοκάμαρα να αλλάξουν, ενώ εγώ συνομιλούσα με τον άντρα. Αφού του έδωσα κάποιες συγκεκριμένες συμβουλές, τον καληνύχτισα και του είπα καλή τύχη. Εκείνος μου τόνισε να μη χαθούν τα μοντέλα και δεν εννοούσε τα κορίτσια, αλλά τις μπότες και τα λοιπά παπούτσια.
Η μια κοπέλα ήταν 1.77 ύψος, ξανθιά με μακρύ φουντωτό περμανάντ χτένισμα. Καταγόταν από τη Νορβηγία. Η άλλη ήταν 1.72, σκούρο καστανό κοντό μαλλί τρεις πόντους με χωρίστρα στη μέση και καταγόταν από την Λευκορωσία. Και οι δύο ήταν λευκότατες προς χλωμές, με μακριά πόδια και πολύ μικρό στήθος. Με γάμπες που ίσα διακρίνονταν, μπούτια, χέρια ακόμα και λαιμούς όλα λεπτά και ντελικάτα. Είχαν όμορφο πρόσωπο με γαλάζια μάτια... φεγγαρένιο παρουσιαστικό. Τις είχα διαλέξει επίτηδες γιατί όχι μόνο ήταν γκέι, αλλά επειδή διέκρινα σημάδια ευφυΐας.
Η παράσταση ξεκίνησε με αυτές να περνάνε φορώντας τις μπότες τους, τα σορτσάκια παραλλαγής (καφέ, γκρίζο, μαύρο, πράσινο) και τις ανάλογου χρώματος μακό φανέλες. Εγώ καθόμουν σε μια πολυθρόνα και απολάμβανα το ουίσκι μου, ενώ εκείνες στέκονταν μπροστά μου, έκαναν χαριτωμένους κύκλους γύρω από τον εαυτό τους, περπατούσαν κάμποσα βήματα πέρα-δώθε και στη συνέχεια έμπαιναν στην κρεβατοκάμαρα για να αλλάξουν υπόδηση. Στο στερεοφωνικό σύστημα έπαιζε πιάνο και βιολί το Danse Macabre, του Γάλλου Καμίλ Σεντ-Σανς σε επανάληψη.
Αφού μου παρουσίασαν όλα τα υποδήματα, τους έβαλα σαμπάνια και τις σέρβιρα τα γλυκίσματα. Στη συνέχεια τους έκανα τη σύσταση πως και οι δύο ήταν γκέι. Κοιτάχτηκαν με αμηχανία και χαμογέλασαν. Νόμιζαν ότι θα έφευγαν, αλλά εγώ φυσικά είχα άλλα σχέδια. Τους δήλωσα πως θέλω να δω σε γυμνό σώμα τα διάφορα ζευγάρια παπουτσιών. Για να τις ηρεμήσω, είχα απαλύνει τη φωνή μου, τις κοιτούσα στα μάτια και τους έδωσα από ένα βαθύ φιλί που και οι δύο ανταπέδωσαν με ευχαρίστηση. Εν συνεχεία πρώτη αφαίρεσα τα ρούχα μου και κάθισα στην πολυθρόνα γυμνή, με ανοιχτά τα πόδια και κρατώντας το ποτήρι με το ουίσκι μου.
- Θα ήθελα ένα τσιγάρο αν έχετε…
τους είπα και τις είδα με ευχαρίστηση να τρέχουν προς τις τσάντες τους και να μου φέρνουν μακριά σλιμ τσιγάρα και αναπτήρα. Πήρα και τα δύο και ένευσα καταφατικά. Αφού άναψα το πρώτο, τους έδειξα με το βλέμμα μου πως ήθελα να γδυθούν. Σε μερικά δευτερόλεπτα αντίκρισα τα ξυρισμένα μουνάκια τους και τα μικροσκοπικά στήθη.
Καθώς η νέα παράσταση ξεκίνησε, βολεύτηκα καλύτερα και άρχισα να χαϊδεύω επιδεικτικά την κλειτορίδα μου. Τα μάτια μου ήταν μόνιμα καρφωμένα στις μπότες και έως εκεί που τελείωναν. Χαμογελούσα με πόθο. Η ερωτική επιθυμία μου είχε εκτοξευθεί. Τελικά μόνο τρία ζευγάρια κατόρθωσαν να μου δείξουν καθώς τις παρέσυρα στο κρεβάτι.
Τα χέρια τους θώπευαν με λαγνεία όλο μου το σώμα, ενώ αντάλλαζα καυτά φιλιά πότε μία και πότε με την άλλη. Πολύ γρήγορα η Λευκορωσίδα βρέθηκε ανάμεσα στα πόδια μου και ξεκίνησε να με γλείφει με τέχνη περισσή. Εγώ μετακίνησα τη Νορβηγίδα με τρόπο που έφερε το δικό της μουνάκι στο σώμα μου, ενώ εκείνη βρέθηκε να φιλά το μουνάκι της πρώτης. Είχαμε σχηματίσει ένα όμορφο ερωτικό τρίγωνο και απολαμβάναμε τις ηδονές που μας προσέφεραν οι γλώσσες μας, αλλά και τα δάχτυλά μας. Τελειώσαμε με διαφορά μερικών δευτερολέπτων.
Τις τράβηξα προς το μέρος μου ανταλλάξαμε υγρά και γεύσεις με τα χείλη μας. Κατόπιν τις έβαλα να μου ρουφήξουν τις πρησμένες από καύλα ρώγες, ενώ οδήγησα τα χεράκια τους στις κάτω τρυπούλες μου. Μπήκαν στο νόημα και σύντομα βρέθηκα με τρία δάχτυλα της ξανθιάς στον κόλπο μου και δύο της καστανής στον κώλο μου. Καθώς με γαμούσαν ρυθμικά, τα μάτια μου σκούρυναν από την απίστευτη καύλα και άρχισα να κινώ ρυθμικά το σώμα μου και να κορυφώνω στο ρυθμό που έβαζαν και έβγαζαν τα δάχτυλά τους.
Μετά από αυτόν τον υπέροχο οργασμό, έγλειψα την κάθε μία σε μουνί και κώλο μέχρι που έλιωσαν εντελώς στη γλώσσα μου και κοιμηθήκαμε όλες μαζί αγκαλιασμένες.
Copyright protected OW ref: 185606
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.