Υπόθεση: Ένας νεαρός πρωτοετής φοιτητής σε κάποια επαρχιακή πόλη, ανακαλύπτει και αποδέχεται τη γυναικεία του φύση.
Η ιστορία:
Από πολύ μικρός, τότε που ανακάλυπτα την σεξουαλικότητα μου, αισθανόμουν μια απίστευτη έλξη για τα γυναικεία εσώρουχα, παπούτσια και αξεσουάρ. Όταν έλειπαν όλοι από το σπίτι, άνοιγα τα συρτάρια της μητέρας μου και φορούσα τα καλσόν, τους κορσέδες και τα παπούτσια της. Ένοιωθα μια απίστευτη διέγερση όταν το έκανα αυτό και γενικά μου άρεσε πολύ να ντύνομαι σαν γυναίκα.
Μέχρι που να μπω στην εφηβεία, αυτό το θεωρούσα απλώς ένα παιχνίδι, χωρίς να συνειδητοποιώ τις προεκτάσεις του. Όσο μεγάλωνα όμως και ωρίμαζα, καταλάβαινα περισσότερα για την σεξουαλικότητα μου και η αλήθεια είναι ότι δεν αισθανόμουν άνετα με αυτό. Ωστόσο η επιθυμία μου και η ροπή μου προς αυτή τη τάση ήταν πολύ έντονη και όσο και αν προσπαθούσα να την καταπνίξω, τόσο αυτή θέριευε μέσα μου. Σιγά-σιγά είχα αρχίσει να εξερευνώ με το δάχτυλο μου και την τρύπα μου, αυτό ήταν ένα νέο πεδίο και ένας καινούργιος θαυμαστός κόσμος που συμπλήρωνε ιδανικά αυτό που αισθανόμουν. Πάντως το να συνευρεθώ με άντρα ούτε λόγος, συμπεριφερόμουν κανονικότατα και μάλιστα έκανα και σχέσεις με κορίτσια, χωρίς όμως να είναι και η καλύτερη μου. Αλλά όσο μεγάλωνα, η τριχοφυΐα και η μετάλλαξη του εφηβικού μου κορμιού σε αντρικό ήταν πλέον έκδηλη, οπότε κάπου είχα ξενερώσει. Το έβρισκα γελοίο να ντύνομαι πλέον γυναικεία και από κάτω να είναι η τρίχα κάγκελο.
Όλα αυτά, μέχρι που πέρασα με την δεύτερη στις πανελλήνιες, σε ένα πανεπιστήμιο στην επαρχία. Ήμουν επιτέλους μόνος σε ένα (φοιτητικό) σπίτι και όσο διαρκούσε η περίοδος προσαρμογής, μέχρι που να ρολάρουν τα μαθήματα και να μπω σε ένα είδος ρουτίνας, δεν είχα σκεφτεί ότι αυτό που ζούσα αποτελούσε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να βιώσω την γυναικεία μου πλευρά που είχα καταπνίξει, αλλά υπήρχε πάντα μέσα μου ισχυρή. Τα Χριστούγεννα του πρώτου έτους, είχε κατέβει στο σπίτι μου στην Αθήνα για τις γιορτές και όταν γύρισα πίσω στην επαρχιακή πόλη, ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι έχω όλο το πεδίο ελεύθερο. Όλα κούμπωσαν μεταξύ τους. Οι γονείς μου δεν θα με επισκέπτονταν, ούτε θα χρειαζόταν να τους επισκεφθώ εγώ πριν από το Πάσχα, οπότε είχα 3 τουλάχιστον μήνες μπροστά μου. Το καλοκαίρι όπου θα χρειαζόταν να φοράω φανελάκια και βερμούδες ή να εμφανιστώ με μαγιό στην παραλία ήταν ακόμα πιο μακριά, οπότε δεν με σταματούσε τίποτα. Αυτή η συνειδητοποίηση με χτύπησε σαν κεραυνός.
Το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να ξυρίσω τις τρίχες από το σώμα μου. Μέχρι το καλοκαίρι θα είχαν μεγαλώσει άλλωστε. Γέμισα την μπανιέρα με νερό, μπήκα μέσα και άρχισα αργά, με ευλαβική επιμέλεια σαν σε ιεροτελεστία, να ξυρίζομαι. Στήθος, χέρια, μασχάλες όπου είχε τρίχα την αφαιρούσα, εκεί που έπαθα πλάκα όμως και ερεθίστηκα στη στιγμή, ήταν όταν ξύρισα τα πόδια μου και τα γεννητικά μου όργανα. Τελικά η τρίχα είναι μεγάλος μπελάς, μόλις είδα τα πόδια και τις γάμπες μου στιλπνά, να γυαλίζουν από το νερό, νόμιζα ότι έβλεπα γυναικεία πόδια και μάλιστα πολύ ωραία. Είχα ερεθιστεί απίστευτα, το συναίσθημα ήταν εξωπραγματικό και η καρδιά μου πήγαινε να σπάσει.
Βγήκα αργά από το νερό και άπλωσα μια ενυδατική κρέμα για τα χέρια που είχα σε όλο μου το σώμα. Σαν γκόμενα δηλαδή. Και μόνο που αγγιζόμουν, μόνο που χάιδευα το σώμα μου άτριχο, αρκούσε για να με στείλει. Όταν δε ακούμπησα τον πούτσο μου που είχε ερεθιστεί σε πρωτοφανή βαθμό, έχυσα αμέσως. Την επόμενη μέρα στη σχολή είχα μια ανησυχία, μπας και το πάρουν πρέφα, αλλά ούτε που πρόσεξε κανείς την ανεπαίσθητη αλλαγή. Φρόντισα και εγώ βέβαια να φοράω ρούχα που να μην αποκαλύπτουν τίποτα και το συνέχισα αυτό καθ’ όλη τη διάρκεια του χειμώνα. Αυτό που επίσης συνέχισα όλο το χειμώνα, ήταν να ανακαλύπτω την γυναικεία μου πλευρά όλο και περισσότερο. Περίμενα να γυρίσω από την σχολή, να τελειώσω με τα μαθήματα μου και μετά ήταν η δική μου ώρα, η ώρα του μυστικού μου, αυτού του υπέροχου μυστικού. Έβαζα ένα ποτήρι κρασί να χαλαρώσω, άναβα κεράκια, έκανα ένα αφρόλουτρο και περιποιόμουν το σώμα μου, έμπαινα σε γυναικείο mode. Είχα αγοράσει baby oil, το άπλωνα πάνω μου και με κοίταζα σε ένα ολόσωμο καθρέφτη που είχα. Χωρίς να θέλω να περιαυτολογήσω, το κορμί μου ήταν πολύ θηλυκό. Επίσης είχα ταράξει και τα ζαρζαβατικά από το μανάβικο κοντά στο σπίτι μου, το τι αγγούρι, καρότο και μελιτζάνα αγόραζα δεν λέγεται, αλλά δεν τα έτρωγα ή μάλλον τα έτρωγα αλλιώς.
Ωστόσο ήθελα να ανέβω και άλλο level. Δεν κρατιόμουν πλέον. Μια μέρα, πήρα ένα λεωφορείο και πήγα 2 ώρες δρόμο σε μια γειτονική μεγάλη πόλη. Υπήρχε λόγος για αυτό φυσικά. Περπάτησα και μόλις βρήκα το πρώτο κατάστημα με γυναικεία εσώρουχα, μπήκα μέσα και το έπαιξα ότι θέλω να κάνω δώρο στην κοπέλα μου ένα sexy set. Η κυρία που είχε το κατάστημα ήταν πολύ εξυπηρετική, ήμουν και εγώ καλός ηθοποιός και της πούλησα παραμύθι ότι έχω να δω την κοπέλα μου πολύ καιρό, συμπληρώνοντας με νόημα ότι θέλω και μερικά φτηνιάρικά εσώρουχα τα οποία δεν θα φτουρούσαν και πολύ. Γέλασε, κατάλαβε ότι ήταν να καταλάβει, σημασία έχει ότι εγώ ψώνισα μια τσάντα γεμάτη από δύο σετ καλά εσώρουχα και μερικά φτηνιάρικα.
Με το που γύρισα στο σπίτι, δεν έχασα χρόνο και άρχισα να τα φοράω. Τα δοκίμαζα όλα. Είχα πάρει ένα δαντελένιο μαύρο κορσέ με ζαρτιέρες, ένα διχτυωτό ολόσωμο body με ανοίγματα στα επίμαχα σημεία, φυσικά καλσόν τρία σετάκια να τα φοράω με τις ζαρτιέρες μου και πολλά στρινγκάκια, σατέν και βαμβακερά σε διάφορα χρώματα. Η αίσθηση όταν τα φόραγα, αλλά πολύ περισσότερο αυτό που έβλεπα στον καθρέφτη, με έκαναν να συνειδητοποιήσω πλήρως για πρώτη φορά στη ζωή μου, ότι αυτό είναι που θέλω να κάνω, αυτή είναι η φύση μου και δεν χρειάζεται να δώσω λογαριασμό σε κανέναν και ιδιαίτερα στον εαυτό μου. Ήταν κάτι σαν επιφοίτηση, σαν να μου αποκαλύφθηκε η αλήθεια ατόφια και ανόθευτη, χωρίς σαχλές υπεκφυγές. Απλά θεωρώ ότι με αποδέχτηκα εκείνο το μεσημέρι και αυτή η αποδοχή είχε σαν αποτέλεσμα μια ολοκληρωτική αλλαγή στη ζωή μου, την οποία θα εξηγήσω στη συνέχεια.
Το ίδιο κιόλας απόγευμα, ελεύθερος και χωρίς συστολές πλέον, επισκέφθηκα ένα κατάστημα καλλυντικών στην πόλη μου και αγόρασα βερνίκια για τα νύχια, κραγιόν, μάσκαρες, μολύβια, δεν με ένοιαζε τι θα νομίσουν και τι θα πουν. Σημασία είχε ότι είχα βρει επιτέλους τον εαυτό μου. Οι πρώτες προσπάθειες να μακιγιαριστώ δεν ήταν και πολύ επιτυχημένες φυσικά, ας είναι καλά όμως το youtube και άλλα site που έχουν πολύ περιγραφικά βιντεάκια για μακιγιάζ. Σύντομα είχα αρχίσει να γίνομαι εξπέρ. Το internet με βοήθησε και σε ένα άλλον τομέα, καθότι υπάρχουν εκατοντάδες forum για το crossdressing, με συμβουλες και tips γενικού περιεχομένου. Αυτό όμως που πραγματικά μου έλυσε τα χέρια ήταν οι αγορές μέσω του internet. Σχεδόν ανώνυμα, από την άλλη άκρη της Ευρώπης και από όλο τον κόσμο, μπορείς να αγοράσεις ότι θέλεις. Έτσι με την βοήθεια και τις συμβουλές που έβρισκα σε forum και blog άλλων εμπειρότερων crossdresser, άρχισα να αγοράζω περούκες, περισσότερα εσώρουχα και κυρίως παπούτσια. Τα παπούτσια ήταν το φετίχ μου και τα θεωρώ το πιο θηλυκό και sexy κομμάτι της γυναικείας εμφάνισης. Είχα βρει και μια part time δουλειά σε ένα καφέ, και ότι έβγαζα από εκεί το χρησιμοποιούσα για τις αγορές μου. Σε εβδομαδιαία βάση έφθαναν δέματα στο ταχυδρομείο, οι υπάλληλοι με ήξεραν πλέον με το μικρό μου όνομα. Λες να με είχαν καταλάβει; Δεν με ένοιαζε.
Πολύ σύντομα λοιπόν βρέθηκα με μια πλούσια συλλογή από γυναικεία ρούχα, εσώρουχα, περούκες και κυρίως παπούτσια. Είχα όλων των ειδών, ψηλοτάκουνες γόβες στιλέτο, πλατφόρμες, σανδάλια, mules και μπότες. Πλέον όταν γύριζα σπίτι και όσο ήμουν σπίτι, δεν ήμουν ντυμένος ούτε λεπτό σαν άντρας. Ήμουν γυναίκα. Έκανα δουλειές και φόραγα καυτά βαμβακερά σορτσάκια, γυναικείες φόρμες και γυναικείες σαγιονάρες. Διάβαζα και φορούσα νυχτικό, κοιμόμουν με baby doll ή απλά με ένα string. Όταν το "γλένταγα" ήταν άλλη υπόθεση βέβαια. Τελετή. Ντυνόμουν όσο πιο sexy μπορούσα, βαφόμουν και γινόμουν μια κούκλα. Έκανα εξάσκηση στο να περπατάω θηλυκά, να μιλάω θηλυκά και να συμπεριφέρομαι θηλυκά. Είχα τον καθρέφτη απέναντι μου και έβγαζα νάζι, φιληδονία, χόρευα, με τσέκαρα συνεχώς και η αλήθεια είναι ότι είχα σημειώσει τεράστιες προόδους, ήμουν πολύ μέσα στη γυναικεία φύση.
Επίσης δεν έχανα ευκαιρία να εξασκήσω και την τρυπούλα μου, την οποία πλέον αποκαλούσα μουνάκι και το πέος μου κλειτορίδα. Είχα αγοράσει δονητές και ομοιώματα διαφόρων υφών και μεγεθών, λιπαντικά και επιδιδόμουν σε... γυμναστική. Και σε αυτό το πεδίο η πρόοδος ήταν τεράστια. Από εκεί που παλιότερα πόναγα και δυσφορούσα, τώρα έπαιρνα 20 πόντους dildo με άνεση και σχεδόν λιποθυμούσα από καύλα. Γαμιόμουν σαν πουτανάκι πάνω σε αυτά και είχα σοβαρότατες φαντασιώσεις με άντρες. Άρχισαν να μου αρέσουν, πάντα μου άρεσαν βέβαια αλλά δεν το παραδεχόμουν, τώρα όμως είχα αλλάξει, με είχα αποδεχτεί και άκουγα τις βαθύτερες επιθυμίες μου χωρίς ενδοιασμούς. Ναι μου άρεσαν οι άντρες. Γεροδεμένα αρσενικά, τριχωτά, όπως αναλογούσαν σε ένα κοριτσάκι σαν και εμένα. Τους ποθούσα, ήθελα να κυριαρχήσουν πάνω μου, να τους περιποιηθώ, να τους φροντίσω, ήθελα να με ποθήσουν και αυτοί και να τους δοθώ ολοκληρωτικά. Αυτά επίτασσε η γυναικεία μου φύση που ήταν τώρα πια, πλήρως ανεπτυγμένη μέσα μου.
Κάπως έτσι, πέρασα ένα χρόνο μαγικό το πρώτο μου έτος ως φοιτητής. Η ελευθερία που ένοιωθα, το ότι είχα βρει τον πραγματικό μου εαυτό, με έκανε να νοιώθω άλλος άνθρωπος. Αναπόφευκτα ο καιρός πέρασε, το Πάσχα είπα στους γονείς μου ψέματα ότι θα κάτσω επάνω, αφήνοντας υπονοούμενα ότι κάτι τρέχει με μια κοπέλα και κέρδισα λίγο χρόνο. Προς το καλοκαίρι όμως και όσο πλησίαζε η εξεταστική, έπρεπε να εγκαταλείψω την αληθινή μου φύση και να δώσουμε ραντεβού ξανά τον Σεπτέμβρη, σαν τα χειμερινά σινεμά. Έτσι και έγινε, δεν μου άρεσε, αλλά δεν με πήρε και από κάτω κιόλας, ήταν κάτι που το γνώριζα ότι θα συμβεί. Άλλωστε αυτά που είχα κερδίσει τους προηγούμενους μήνες ήταν ανεκτίμητα και προσδοκούσα σε αυτά που θα κέρδιζα επιπλέον από τη νέα χρονιά. Έκλεισα προσεκτικά όλο μου το θησαυρό από ρούχα, αξεσουάρ και παπούτσια σε νάιλον σακούλες και τα έβαλα στην ντουλάπα. Άφησα την τριχοφυΐα μου να επανέλθει και πλέον εξωτερικά ήμουν το ίδιο αγόρι που έχει ανέβει στην πόλη αυτή, ένα χρόνο πιο πριν.
Συνέχισα ωστόσο να ασχολούμαι με τα crossdressing θέματα στο internet, είχα γραφτεί σε forum και μάλιστα και είχα αποκτήσει "φίλες", ανθρώπους που βίωναν ότι βίωνα και εγώ. Ήταν πολύ υποστηρικτικό και βοηθητικό αυτό και μου άρεσε που έστω και διαδικτυακά, κάποιοι άνθρωποι με λογάριαζαν πλήρως ως γυναίκα.
Μια μέρα καθώς μιλούσα με μία "φίλη" μου, μου είπε κάτι το οποίο ήταν απίστευτα προφανές και παραδόξως δεν το είχα σκεφτεί μέχρι τότε: "Κούκλα μου πρέπει επιτέλους να επιλέξεις έναν γυναικείο όνομα, δεν γίνεται να είσαι η A…, κάπως πρέπει να σε αποκαλούμε και να αποκαλείς και εσύ τον εαυτό σου." Απίστευτο! Τόσο καιρό ούτε που μου είχε περάσει από το μυαλό ότι για να ολοκληρωθώ ακόμα περισσότερο ως θηλυκό, θα έπρεπε να έχω ένα γυναικείο όνομα. Βέβαια όταν φαντασιωνόμουν, στις σκέψεις μου, πάντα οι άντρες με αποκαλούσαν, "μωρή", "πουτανάκι", "ξεκωλιάρα", "μουνάρα", αλλά όνομα δεν είχα. Το σκέφτηκα το υπόλοιπο της ημέρας και το σκεφτόμουν και το βράδυ όταν έπεσα στο κρεβάτι. Πολλά ονόματα είχαν έρθει στο μυαλό μου, τα περισσότερα sexy και πουτανιάρικα, όπως "Σουζάνα", "Τζίνα" και τέτοια. Δεν ήμουν όμως στριπτιτζού, όχι ότι δεν θα το ήθελα βέβαια, αλλά μου φαινόταν φθηνό να ονομάζομαι έτσι. Σκέφτηκα επίσης την γυναικεία έκδοση του ονόματος μου, "Αλεξάνδρα", αλλά δεν ήθελα να έχω σχέση με τον παλιό μου εαυτό. Τα συνήθη γυναικεία ονόματα όπως "Μαρία", "Ελένη", "Κατερίνα", μου φαίνονταν συνήθη. Σε κάποια φάση κατέληξα στο "Κλαίρη". Mου άρεσε, αλλά γέλασα με τον συνειρμό που έβγαζε με το "εκλέρ", μέχρι που πετάχτηκε μέσα από τον εγκέφαλο μου το "Ράνια". Σαν να το είχα προεπιλέξει, σαν με φώναζαν χρόνια έτσι, για κάποιο λόγο μου ταίριαζε απόλυτα. Ράνια! Τέλειο! Ήμουν η Ράνια λοιπόν.
Ο πρώτος κύκλος είχε κλείσει, κατέβηκα στην Αθήνα και πέρασα ένα μάλλον αδιάφορο καλοκαίρι με το μυαλό μου να είναι συνέχεια καρφωμένο στην επιστροφή μου πίσω στο φοιτητικό μου σπίτι, οπού θα γινόμουν ξανά αυτό που πραγματικά ένοιωθα. Γυναίκα. Η Ράνια.
Ελπίζω να σας άρεσε μέχρι εδώ η ιστορία μου, οφείλω να ομολογήσω ότι ήταν περισσότερο "αυτοβιογραφική", χωρίς πολλές πιπεράτες λεπτομέρειες. Στο δεύτερο μέρος της ιστορίας μου που αρχίζει με την επιστροφή μου στην επαρχιακή πόλη όπου σπούδαζα, υπόσχομαι ότι θα σας αποζημιώσω. Έχει πολλές... γαργαλιστικές λεπτομέρειες και περιγράφει την πλήρη ολοκλήρωση μου ως Ράνια, δηλαδή την συνεύρεση μου με άντρα... αλλά όχι έναν.
(Copyright protected OW ref: 62009)
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.