Πριν περίπου 6000 χρόνια τα άλογα άρχισαν να εξημερώνονται από τους ανθρώπους. Παλιότερα τα κυνηγούσαν για τροφή και το δέρμα τους. Το ύψος τους κυμαίνεται από 140 εκατοστά έως και 185. Η διεθνής μέτρηση ξεκινά από το έδαφος έως στο εξόγκωμα του σβέρκου, ανάμεσα στο λαιμό και την πλάτη.
Τα άλογα σαν ζώα είναι διαισθητικά. Η όσφρηση και η ακοή τους είναι οξύτατη. Από τα επίγεια θηλαστικά ζώα του πλανήτη είναι πρώτα στην αντίληψη του περιβάλλοντος και των προθέσεων-διαθέσεων των άλλων ζώων, συμπεριλαμβανομένου και του ανθρώπου. Τις τελευταίες δεκαετίες οι επιστήμες της ψυχοθεραπείας και σωματοθεραπείας προσήρτισαν τους ίππους και έκαναν αλματώδη πρόοδο. Ένα άλογο μπορεί να νοιώσει και να αντιληφθεί τις προθέσεις μας. Ακούει τους χτύπους της καρδιάς μας και αντιλαμβάνεται αν ψευδόμαστε.
Υπάρχουν πολλές ράτσες αλόγων και στις μέρες μας χρησιμοποιούνται μόνο για αγώνες ταχύτητας, επίδειξης, αλτικότητας και το περιστασιακό μεταφορικό μέσο με άμαξα. Εξαίρεση αποτελούν τα άλογα που αποκαλούνται μπρόνκο (αυτά που δε δέχονται καβαλάρη) και χρησιμοποιούνται στα ροντέο.
Η πολιτεία του Τέξας είναι η δεύτερη μεγαλύτερη σε μέγεθος της Αμερικής μετά την Αλάσκα. Για να καταλάβεις το μέγεθος της, θα σου αναφέρω ότι είναι περίπου 8% μεγαλύτερη από τη Γαλλία! Πρωτεύουσα είναι το Ώστιν, μεγαλύτερη σε πληθυσμό πόλη είναι το Χιούστον και πιο γνωστή είναι το Ντάλλας εξαιτίας της ομώνυμης σαπουνόπερας. Επιπλέον το Τέξας είναι η πρώτη πολιτεία σε θανατικές ποινές και κυρίαρχη σε "λευκή ανωτερότητα"! Καταλαβαίνεις γιατί ανέφερα το τελευταίο.
Περί τα σαράντα χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Χιούστον βρίσκεται μια μικρή πόλη με την ονομασία Ναβασότα, που πήρε το όνομά της από τον κοντινό ποταμό. Υπάρχουν αρκετά ράντσα στην περιοχή και βρέθηκα να εργάζομαι σε ένα από αυτά. Η αγροικία διέθετε στάβλους για άλογα και αγελάδες καθώς επίσης και ένα μικρό κτήριο για το εποχιακό προσωπικό. Η δουλειά μου ήταν να φροντίζω τα άλογα και ο λόγος που την ανέλαβα ήταν φυσικά… τα κάλλη μου.
Μαζί με εμένα ήταν δύο ακόμα άντρες εποχιακοί υπάλληλοι (χέρια όπως αποκαλούνται στην Αμερική) που φρόντιζαν τις αγελάδες, ήτοι καθάριζαν τις οπλές, άρμεγαν, ξεσβούνιζαν το στάβλο τους, πότιζαν και λοιπά. Ευτυχώς για εμένα ήταν ντόπιοι και δεν έμεναν μαζί μου στο μικρό σπιτάκι. Ήταν άτομα που εκεί αποκαλούνται hillbillies, rednecks, white trash και που η καλύτερη ελληνική απόδοση είναι άτομα χαμηλής νοημοσύνης και μόρφωσης, που από μικροί ανατράφηκαν να μισούν όλους τους έγχρωμους, το λεξιλόγιο τους είναι περιορισμένο, πίνουν κάθε βράδυ αλκοόλ και γενικά η βλακεία τους τείνει στο άπειρο!
Ο ιδιοκτήτης του ράντσου ήταν ένας ζάπλουτος πενηντάρης που κάποια στιγμή του τη "βάρεσε" και αποφάσισε να το παίξει καουμπόης. Ζούσε στην κύρια κατοικία, με μια μαύρη υπηρέτρια και τέσσερα ακόμα μόνιμα χέρια. Παραδόξως το να ξεκινήσει εκτροφή αγελάδων και αλόγων (τη στιγμή που δεν είχε ιδέα) του βγήκε σε καλό. Είχε καταφέρει να αγοράσει τέσσερις φοράδες και έναν επιβήτορα Αππαλούζα με καλή γενεαλογία και τα πουλάρια απέδιδαν αρκετά χρήματα. Επίσης είχε ένα μεγάλο κόλλημα με τον Μάρλον Μπράντο (εξ ου και η συγκεκριμένη ράτσα αλόγων).
Η δική μου καθημερινή ρουτίνα ήταν ευχάριστη. Κάθε μέρα πότιζα τα άλογα, ξεσάριζα τους στάβλους, τα ξύστριζα και τα χτένιζα. Το κτήμα ήταν αρκετά μεγάλο και η βλάστηση αρκετή για να τραφούν όλα τα ζωντανά και για να τρέξουν. Από φαγητό έτρωγα ότι περίσσευε από το σπίτι. Τα βράδια πήγαινα στο στάβλο και καθόμουν δίπλα στα άλογα, πότε μιλώντας, πότε τραγουδώντας και πότε σιωπηλή. Καθώς ήμουν μόνη, άνοιγα το κάθε μαντρί και εκείνα έβγαιναν χαρούμενα στον κεντρικό χώρο, σχηματίζοντας ένα κύκλο γύρω μου. Καθώς με είχαν μάθει ήταν ήρεμα και ποτέ δεν τσακώθηκαν για την προσοχή μου.
Ο Ιάσονας (Τζέησον), ένας από τα χέρια, ήταν 34 χρονών, με κοντό καστανόξανθο μαλλί και γαλάζια μάτια, ύψος στο 1.86, γραμμωμένος και επιδέξιος, ήταν επίσης και ο μοναδικός που είχε τρόπους. Τρόπους αλλοτινών εποχών. Είχε γεννηθεί καουμπόης. Μπορούσε να ιππεύσει και να αφιππεύσει με ταχύτητα. Χρησιμοποιούσε το λάσο με δεξιοτεχνία και φρόντιζε να μη βλάψει τα ζωντανά. Φυσικά ήταν ο ντόπιος πρωταθλητής στο ροντέο και εκείνη τη χρονιά είχε προκριθεί για το μεγάλο παναμερικανικό πρωτάθλημα που διεξάγεται στο Χιούστον.
(Υπάρχουν πέντε βασικές κατηγορίες στο διαγωνισμό του ροντέο. Ο αθλητής πρέπει να πιάσει ένα μοσχάρι με λάσο και να του δέσει τα τρία πόδια (δύο πίσω και ένα μπροστά) μέσα στο πιο σύντομο χρονικό διάστημα. Να πηδήξει πάνω σε μια αγελάδα από το άλογο του και να τη ρίξει κάτω, κρατώντας την από τα κέρατα. Να ιππεύσει ένα ταύρο κρατώντας μόνο το σκοινί. Να ιππεύσει ένα άλογο που κλωτσάει με ειδική σέλα, χωρίς να ακουμπήσει τη σέλα και να κρατιέται μόνο με το ένα χέρι για οχτώ δευτερόλεπτα. Και τέλος να ιππεύσει ένα άγριο άλογο χωρίς σέλα για όσο περισσότερο μπορεί. Φυσικά υπάρχουν σοβαροί κίνδυνοι για τους αναβάτες, αλλά και για τους βοηθητικούς που τρέχουν κοντά στον ταύρο. Ένα επιπλέον αγώνισμα είναι για τις καουγκέρλς. Πρέπει να τρέξουν μια απόσταση στην πίστα περνώντας ανάμεσα από βαρέλια σε ζιγκ-ζαγκ.)
Ο Ιάσονας ήταν πάντοτε ευγενής και όποτε με συναντούσε, με χαιρετούσε ανασηκώνοντας το καπέλο του και κάνοντας κλίση κεφαλής. Επέμενε δε να με φωνάζει "μαμ" που είναι το υποκοριστικό του μαντάμ. Παρότι λευκός και γαλουχημένος με τη "νότια" νοοτροπία, είχε από μόνος του καταφέρει να σπάσει τον κύκλο του ρατσισμού. Όταν κουβεντιάζαμε κάποιες φορές, πάντοτε παίνευε την φροντίδα που έδειχνα στα άλογα. Το χαμόγελο του ήταν ειλικρινές και ποτέ δε σκεφτόταν πρόστυχα πράγματα, τουλάχιστον ενώπιον μου.
Ο ιδιοκτήτης του ράντσου ήταν ο σπόνσορας του. Ο ίδιος δε, φρόντιζε τη φοράδα του, την οποία θα χρησιμοποιούσε στους αγώνες. Πολλές φορές τον έπιασα να της μιλάει, να τη χαϊδεύει και να την κανακεύει. Το άλογο από μέρους του είχε πλήρως αποδεχθεί τον Ιάσονα ως σύντροφο και αναβάτη. Ο δεσμός που είχαν σχηματίσει ήταν μοναδικός.
Τρεις μέρες πριν την έναρξη του μεγάλου διαγωνισμού και κατά το βραδάκι, ο Ιάσονας μπήκε στους στάβλους όπου καθόμουν με τα άλογα. Φυσικά εκείνα τον είχαν νοιώσει και η φοράδα του είχε χρεμετίσει αναγνωρίζοντας τον πριν καν μπει. Ο ίδιος σάστισε όταν είδε τα ζώα να έχουν σχηματίσει κύκλο γύρω μου. Η φοράδα του ξέκοψε από τον κύκλο, βάδισε προς το μέρος του αργά και έτριψε τη μύτη της χαρούμενα στο λαιμό του. Εκείνος τη χάιδεψε και κατόπιν την ακολούθησε προς το μέρος μου.
- Καλησπέρα "μαμ"!
- Καλησπέρα Ιάσονα!
- Αν μου επιτρέπετε; Τι κάνετε εδώ;
- Κουβεντιάζω με τα άλογα! Τα ψυχαγωγώ λέγοντας τους ιστορίες.
Στο τέλος της φράσης μου, όλα τα άλογα γύρω μου χλιμίντρισαν χαρούμενα και κούνησαν καταφατικά τα κεφάλια τους, λες και είχαν αντιληφθεί τι ανέφερα.
- Απίστευτο! Κάθονται όλα τόσο ήρεμα.
- Με έχουν αποδεχθεί στο κοπάδι τους! Έλα κοντά μου!
Ο Ιάσονας πλησίασε και τα άλογα παραμέρισαν για να εισέλθει μέσα στον κύκλο που είχαν σχηματίσει. Στη συνέχεια έκλεισαν τον κύκλο και χτύπησαν απαλά την αριστερή μπροστινή τους οπλή. Εκείνος κοιτούσε σαστισμένος, αλλά με χαμόγελο.
- Έχεις άγχος για τον αγώνα;… τον ρώτησα.
- Ναι! Είναι η πρώτη φορά που συμμετέχω. Και τα ατίθασα άλογα είναι τα πιο δύσκολα.
- Γιατί επέλεξες να συμμετάσχεις στο ροντέο; Όχι απλά για να αποδείξεις ότι είσαι γνήσιος καουμπόη. Αυτό το ξέρουμε όλοι.
- Ήταν κάτι που έκανε ο παππούς μου και ο πατέρας μου. Αλλά...
Δίστασε! Του έπιασα απαλά το χέρι, τον κοίταξα ίσια στα μάτια και του χαμογέλασα.
- Αν δε θες να μου πεις, δεν πειράζει.
Έσκυψε το κεφάλι και αναστέναξε.
- Ποτέ δεν κατάφεραν να μπουν στην πρώτη πεντάδα. Με αναθρέψαν για να κάνω αυτό που δε μπόρεσαν. Είναι όμως τόσο... μα τόσο...
Τα άλογα έσκυψαν τους λαιμούς τους και ο κύκλος μίκρυνε. Η φοράδα του τον πλησίασε και απόθεσε το κεφάλι της στον ώμο του.
- Ρατσιστές… είπε τελικά. Σε βλέπουν σαν υπάνθρωπο. Άσχετα πόσο μορφωμένη είσαι. Ξέρω πως έχεις γνώσεις, μιλάς πολλές γλώσσες, ματώνεις σαν κι εμένα, πονάς, δακρύζεις, αγαπάς. Αυτοί όμως βλέπουν μόνο το δέρμα σου και ότι είναι πιο σκούρο από το δικό τους. Αυτοί προσπάθησαν να με μεγαλώσουν με τον ίδιο τρόπο. Όμως εγώ δε θέλω να μισώ! Κι όμως μισώ την οικογένεια μου.
Τα μάτια του βούρκωσαν. Η φοράδα του έκανε μερικά βήματα πίσω και ο κύκλος άνοιξε.
- Ιάσονα!
- Ναι;
- Φίλησε με!
- Ε;
Πέρασα τα χέρια μου γύρω από το λαιμό του, ανασηκώθηκα στις μύτες των ποδιών μου και κόλλησα το κορμί μου στο δικό του. Τα χείλη μου αντάμωσαν τα δικά του, η γλώσσα μου τρίφτηκε απαλά πάνω τους και κατάφερε να εισχωρήσει στο στόμα του. Επιτέλους ανταποκρίθηκε στο φιλί μου, όμως με αγνό πάθος. Όταν τα στόματα μας ξεκόλλησαν ήταν λαχανιασμένος και ερεθισμένος.
- Πάψε να μισείς! του είπα. Αποδέξου ότι είσαι πολύ καλύτερος τους. Κάνε μου έρωτα Ιάσονα!
- Εδώ;… ρώτησε ντροπαλά.
- Εδώ!
Πήγα στη γωνία και έφερα μια παλιά κουβέρτα, όσο εκείνος έβγαζε τις μπότες του. Την άπλωσα κάτω και μετά αφαίρεσα τα ρούχα μου. Βρεθήκαμε και οι δύο γυμνοί, όρθιοι, αγκαλιασμένοι, να φιλιόμαστε με πάθος στο στόμα. Γονατίσαμε ταυτόχρονα. Το σιδερένιο κοντάρι του με πίεζε στη λεκάνη. Ξάπλωσα και άνοιξα τα πόδια μου. Εκείνος μπήκε ανάμεσα τους και με προσεκτικές κινήσεις έβαλε τη βάλανο της πούτσας του μέσα στο μουνάκι μου. Κατόπιν έσπρωξε σιγά-σιγά. Τα μάτια μου σκούρυναν και άρχισα να τελειώνω άμεσα. Δεν ήταν μόνο ο συνδυασμός της σωματικής έλξης, αλλά και ψυχικά/πνευματικά είχα ανέλθει και προετοιμαστεί για να κορυφώσω. Βόγκηξα από καύλα, καθώς ένας πανίσχυρος οργασμός συγκλόνισε το σώμα μου.
- Σε πόνεσα;… ρώτησε τρομαγμένα ενώ το σώμα του κοκάλωσε.
- Όχι! Τελειώνω Ιάσονα! Σε παρακαλώ, μη σταματάς, μπες μέσα μου… του απάντησα μέσα από αναστεναγμούς.
Ο κόλπος μου συσπάστηκε. Εκείνος ακόμα με προσοχή μπήκε μέσα μου όσο πιο αργά και βαθιά μπορούσε. Του έπιασα τα κωλομέρια και τον έσπρωξα με πάθος. Τα υγρά μου άρχισαν να τρέχουν.
- Ιάσονα πιο γρήγορα! Τελειώνω ξανά!
Αυτή τη φορά αντιλήφθηκε την παρότρυνση στη φωνή μου και επιτέλους κινήθηκε με ολοένα αυξανόμενη ορμή. Τα άλογα γύρω μας γονάτισαν και μας κοιτούσαν! Δεύτερος πιο δυνατός οργασμός διαδέχθηκε τον πρώτο. Παραλίγο να μπήξω τα νύχια μου στη σάρκα του κώλου του, αλλά κρατήθηκα. Αντίθετα έφερα τα χέρια μου στο λαιμό του και τον παρέσυρα για να με φιλήσει! Δύο λεπτά αργότερα κινούσα τη λεκάνη μου με επιδέξιο τρόπο, όσο οι εσωτερικοί μου μύες του άρμεγαν όλο το σπέρμα που μπορούσαν να παράξουν τα αρχίδια του. Ο Ιάσονας είχε βογκήξει με τη σειρά του και αποπειράθηκε να τραβηχτεί, αλλά του είπα να τελειώσει μέσα μου και να μη νοιάζεται. Αφέθηκε στον οργασμό του και αντί να καταρρεύσει πάνω μου στηρίχθηκε στις παλάμες του.
- Μπορώ να αντέξω το βάρος σου… του ψιθύρισα και τον τράβηξα προς το μέρος μου.
Η πούτσα του ακόμα παλλόταν μέσα μου. Εκείνος ήταν λαχανιασμένος, αλλά χαμογελούσε με θαυμασμό, ειλικρίνεια και πάθος.
- Είσαι απίστευτη "μαμ"!
- Μπορείς σε παρακαλώ να με λες Εκάτη αντί για μαμ;… του είπα με απαλό κοροϊδευτικό γέλιο.
- ΟΚ "μαμ"… μου απάντησε, ενώ τα μάτια του εξέπεμπαν χαρά.
Βάλαμε και οι δυο τα γέλια! Πέντε λεπτά αργότερα βρέθηκε ξαπλωμένος, ενώ εγώ τον καβαλίκευα με το δικό μου μοναδικό τρόπο. Κοιταζόμασταν στα μάτια και ενίοτε έσκυβα προς το μέρος του για να φιληθούμε. Κορυφώσαμε ξανά μαζί. Καθώς ήταν αποκαμωμένος, κούνησα το κεφάλι μου και τα άλογα σηκώθηκαν και μπήκαν το καθένα στο μαντρί του. Αφού τα ασφάλισα, φόρεσα τα ρούχα μου και του ζήτησα να έρθει στο σπιτάκι μαζί μου.
Ο ηλιακός θερμοσίφωνας παρείχε ζεστό νερό και κάναμε μαζί ντους. Αν και στριμωγμένοι στο μικρό χώρο, κατάφερα να γονατίσω και να του κάνω ένα απολαυστικό τσιμπούκι. Με προειδοποίησε πως θα τελείωνε, αλλά κατάπια όλο του το σπέρμα. Το νερό είχε αρχίσει να κρυώνει και πήγαμε στο μικρό θαλαμίσκο που ήταν το κρεβάτι μου. Εκεί βρέθηκε ανάμεσα στα πόδια μου και με έγλειψε με όλο του το πάθος, κάνοντας με να τελειώσω ακόμα τρεις φορές. Του ζήτησα να ξαναμπεί μέσα μου καθώς είχα σκύψει στα τέσσερα, αλλά με παρακάλεσε να ξαπλώσω και ανάσκελα. Ήθελε να με κοιτάει! Αυτή τη φορά κάναμε αργό σεξ, ενώ το στόμα του εξερευνούσε το λαιμό μου και τα στήθη μου. Κοιμηθήκαμε αγκαλιασμένοι!
Το άλλο πρωί τον ξύπνησα νωρίς, για να πάει στο κύριο σπίτι του κτήματος και του ευχήθηκα καλή επιτυχία στο ροντέο. Τον συμβούλεψα δε να ξεχάσει το μίσος του και να συγκεντρωθεί στο γεγονός ότι είναι καλύτερος άνθρωπος παρ’ όλη τη λανθασμένη ανατροφή του. Επίσης του ζήτησα να μπει στην πεντάδα.
Πραγματικά χάρη στην φοράδα του κατάφερε να τερματίσει δεύτερος, αν και ήταν πρωτοεμφανιζόμενος. Έχασε βαθμούς επειδή οι κριτές θεώρησαν ότι τα ατίθασα άλογα δεν κλωτσούσαν ή χοροπηδούσαν αρκετά, αν και είχε ιππεύσει την πιο επικίνδυνη φοράδα. Εγώ ήμουν στις κερκίδες και παρακολουθούσα σιωπηλά. Ήξερα πολύ καλά πως τα άλογα οσμίζονταν την καλοσύνη του και δεν επιθυμούσαν να του κάνουν κακό. Στην τελική του συνέντευξη μίλησε κατά του ρατσισμού και ευχαρίστησε τους γονείς του που του έμαθαν τον κακό δρόμο, αλλά ο ίδιος ευτυχώς δεν ακολούθησε.
© Copyright XStream Management. All Right Reserved.
Copyright Protected with www.ProtectMyWork.com,
Reference Number: 16151261221S005
Τα άλογα σαν ζώα είναι διαισθητικά. Η όσφρηση και η ακοή τους είναι οξύτατη. Από τα επίγεια θηλαστικά ζώα του πλανήτη είναι πρώτα στην αντίληψη του περιβάλλοντος και των προθέσεων-διαθέσεων των άλλων ζώων, συμπεριλαμβανομένου και του ανθρώπου. Τις τελευταίες δεκαετίες οι επιστήμες της ψυχοθεραπείας και σωματοθεραπείας προσήρτισαν τους ίππους και έκαναν αλματώδη πρόοδο. Ένα άλογο μπορεί να νοιώσει και να αντιληφθεί τις προθέσεις μας. Ακούει τους χτύπους της καρδιάς μας και αντιλαμβάνεται αν ψευδόμαστε.
Υπάρχουν πολλές ράτσες αλόγων και στις μέρες μας χρησιμοποιούνται μόνο για αγώνες ταχύτητας, επίδειξης, αλτικότητας και το περιστασιακό μεταφορικό μέσο με άμαξα. Εξαίρεση αποτελούν τα άλογα που αποκαλούνται μπρόνκο (αυτά που δε δέχονται καβαλάρη) και χρησιμοποιούνται στα ροντέο.
Η πολιτεία του Τέξας είναι η δεύτερη μεγαλύτερη σε μέγεθος της Αμερικής μετά την Αλάσκα. Για να καταλάβεις το μέγεθος της, θα σου αναφέρω ότι είναι περίπου 8% μεγαλύτερη από τη Γαλλία! Πρωτεύουσα είναι το Ώστιν, μεγαλύτερη σε πληθυσμό πόλη είναι το Χιούστον και πιο γνωστή είναι το Ντάλλας εξαιτίας της ομώνυμης σαπουνόπερας. Επιπλέον το Τέξας είναι η πρώτη πολιτεία σε θανατικές ποινές και κυρίαρχη σε "λευκή ανωτερότητα"! Καταλαβαίνεις γιατί ανέφερα το τελευταίο.
Περί τα σαράντα χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Χιούστον βρίσκεται μια μικρή πόλη με την ονομασία Ναβασότα, που πήρε το όνομά της από τον κοντινό ποταμό. Υπάρχουν αρκετά ράντσα στην περιοχή και βρέθηκα να εργάζομαι σε ένα από αυτά. Η αγροικία διέθετε στάβλους για άλογα και αγελάδες καθώς επίσης και ένα μικρό κτήριο για το εποχιακό προσωπικό. Η δουλειά μου ήταν να φροντίζω τα άλογα και ο λόγος που την ανέλαβα ήταν φυσικά… τα κάλλη μου.
Μαζί με εμένα ήταν δύο ακόμα άντρες εποχιακοί υπάλληλοι (χέρια όπως αποκαλούνται στην Αμερική) που φρόντιζαν τις αγελάδες, ήτοι καθάριζαν τις οπλές, άρμεγαν, ξεσβούνιζαν το στάβλο τους, πότιζαν και λοιπά. Ευτυχώς για εμένα ήταν ντόπιοι και δεν έμεναν μαζί μου στο μικρό σπιτάκι. Ήταν άτομα που εκεί αποκαλούνται hillbillies, rednecks, white trash και που η καλύτερη ελληνική απόδοση είναι άτομα χαμηλής νοημοσύνης και μόρφωσης, που από μικροί ανατράφηκαν να μισούν όλους τους έγχρωμους, το λεξιλόγιο τους είναι περιορισμένο, πίνουν κάθε βράδυ αλκοόλ και γενικά η βλακεία τους τείνει στο άπειρο!
Ο ιδιοκτήτης του ράντσου ήταν ένας ζάπλουτος πενηντάρης που κάποια στιγμή του τη "βάρεσε" και αποφάσισε να το παίξει καουμπόης. Ζούσε στην κύρια κατοικία, με μια μαύρη υπηρέτρια και τέσσερα ακόμα μόνιμα χέρια. Παραδόξως το να ξεκινήσει εκτροφή αγελάδων και αλόγων (τη στιγμή που δεν είχε ιδέα) του βγήκε σε καλό. Είχε καταφέρει να αγοράσει τέσσερις φοράδες και έναν επιβήτορα Αππαλούζα με καλή γενεαλογία και τα πουλάρια απέδιδαν αρκετά χρήματα. Επίσης είχε ένα μεγάλο κόλλημα με τον Μάρλον Μπράντο (εξ ου και η συγκεκριμένη ράτσα αλόγων).
Η δική μου καθημερινή ρουτίνα ήταν ευχάριστη. Κάθε μέρα πότιζα τα άλογα, ξεσάριζα τους στάβλους, τα ξύστριζα και τα χτένιζα. Το κτήμα ήταν αρκετά μεγάλο και η βλάστηση αρκετή για να τραφούν όλα τα ζωντανά και για να τρέξουν. Από φαγητό έτρωγα ότι περίσσευε από το σπίτι. Τα βράδια πήγαινα στο στάβλο και καθόμουν δίπλα στα άλογα, πότε μιλώντας, πότε τραγουδώντας και πότε σιωπηλή. Καθώς ήμουν μόνη, άνοιγα το κάθε μαντρί και εκείνα έβγαιναν χαρούμενα στον κεντρικό χώρο, σχηματίζοντας ένα κύκλο γύρω μου. Καθώς με είχαν μάθει ήταν ήρεμα και ποτέ δεν τσακώθηκαν για την προσοχή μου.
Ο Ιάσονας (Τζέησον), ένας από τα χέρια, ήταν 34 χρονών, με κοντό καστανόξανθο μαλλί και γαλάζια μάτια, ύψος στο 1.86, γραμμωμένος και επιδέξιος, ήταν επίσης και ο μοναδικός που είχε τρόπους. Τρόπους αλλοτινών εποχών. Είχε γεννηθεί καουμπόης. Μπορούσε να ιππεύσει και να αφιππεύσει με ταχύτητα. Χρησιμοποιούσε το λάσο με δεξιοτεχνία και φρόντιζε να μη βλάψει τα ζωντανά. Φυσικά ήταν ο ντόπιος πρωταθλητής στο ροντέο και εκείνη τη χρονιά είχε προκριθεί για το μεγάλο παναμερικανικό πρωτάθλημα που διεξάγεται στο Χιούστον.
(Υπάρχουν πέντε βασικές κατηγορίες στο διαγωνισμό του ροντέο. Ο αθλητής πρέπει να πιάσει ένα μοσχάρι με λάσο και να του δέσει τα τρία πόδια (δύο πίσω και ένα μπροστά) μέσα στο πιο σύντομο χρονικό διάστημα. Να πηδήξει πάνω σε μια αγελάδα από το άλογο του και να τη ρίξει κάτω, κρατώντας την από τα κέρατα. Να ιππεύσει ένα ταύρο κρατώντας μόνο το σκοινί. Να ιππεύσει ένα άλογο που κλωτσάει με ειδική σέλα, χωρίς να ακουμπήσει τη σέλα και να κρατιέται μόνο με το ένα χέρι για οχτώ δευτερόλεπτα. Και τέλος να ιππεύσει ένα άγριο άλογο χωρίς σέλα για όσο περισσότερο μπορεί. Φυσικά υπάρχουν σοβαροί κίνδυνοι για τους αναβάτες, αλλά και για τους βοηθητικούς που τρέχουν κοντά στον ταύρο. Ένα επιπλέον αγώνισμα είναι για τις καουγκέρλς. Πρέπει να τρέξουν μια απόσταση στην πίστα περνώντας ανάμεσα από βαρέλια σε ζιγκ-ζαγκ.)
Ο Ιάσονας ήταν πάντοτε ευγενής και όποτε με συναντούσε, με χαιρετούσε ανασηκώνοντας το καπέλο του και κάνοντας κλίση κεφαλής. Επέμενε δε να με φωνάζει "μαμ" που είναι το υποκοριστικό του μαντάμ. Παρότι λευκός και γαλουχημένος με τη "νότια" νοοτροπία, είχε από μόνος του καταφέρει να σπάσει τον κύκλο του ρατσισμού. Όταν κουβεντιάζαμε κάποιες φορές, πάντοτε παίνευε την φροντίδα που έδειχνα στα άλογα. Το χαμόγελο του ήταν ειλικρινές και ποτέ δε σκεφτόταν πρόστυχα πράγματα, τουλάχιστον ενώπιον μου.
Ο ιδιοκτήτης του ράντσου ήταν ο σπόνσορας του. Ο ίδιος δε, φρόντιζε τη φοράδα του, την οποία θα χρησιμοποιούσε στους αγώνες. Πολλές φορές τον έπιασα να της μιλάει, να τη χαϊδεύει και να την κανακεύει. Το άλογο από μέρους του είχε πλήρως αποδεχθεί τον Ιάσονα ως σύντροφο και αναβάτη. Ο δεσμός που είχαν σχηματίσει ήταν μοναδικός.
Τρεις μέρες πριν την έναρξη του μεγάλου διαγωνισμού και κατά το βραδάκι, ο Ιάσονας μπήκε στους στάβλους όπου καθόμουν με τα άλογα. Φυσικά εκείνα τον είχαν νοιώσει και η φοράδα του είχε χρεμετίσει αναγνωρίζοντας τον πριν καν μπει. Ο ίδιος σάστισε όταν είδε τα ζώα να έχουν σχηματίσει κύκλο γύρω μου. Η φοράδα του ξέκοψε από τον κύκλο, βάδισε προς το μέρος του αργά και έτριψε τη μύτη της χαρούμενα στο λαιμό του. Εκείνος τη χάιδεψε και κατόπιν την ακολούθησε προς το μέρος μου.
- Καλησπέρα "μαμ"!
- Καλησπέρα Ιάσονα!
- Αν μου επιτρέπετε; Τι κάνετε εδώ;
- Κουβεντιάζω με τα άλογα! Τα ψυχαγωγώ λέγοντας τους ιστορίες.
Στο τέλος της φράσης μου, όλα τα άλογα γύρω μου χλιμίντρισαν χαρούμενα και κούνησαν καταφατικά τα κεφάλια τους, λες και είχαν αντιληφθεί τι ανέφερα.
- Απίστευτο! Κάθονται όλα τόσο ήρεμα.
- Με έχουν αποδεχθεί στο κοπάδι τους! Έλα κοντά μου!
Ο Ιάσονας πλησίασε και τα άλογα παραμέρισαν για να εισέλθει μέσα στον κύκλο που είχαν σχηματίσει. Στη συνέχεια έκλεισαν τον κύκλο και χτύπησαν απαλά την αριστερή μπροστινή τους οπλή. Εκείνος κοιτούσε σαστισμένος, αλλά με χαμόγελο.
- Έχεις άγχος για τον αγώνα;… τον ρώτησα.
- Ναι! Είναι η πρώτη φορά που συμμετέχω. Και τα ατίθασα άλογα είναι τα πιο δύσκολα.
- Γιατί επέλεξες να συμμετάσχεις στο ροντέο; Όχι απλά για να αποδείξεις ότι είσαι γνήσιος καουμπόη. Αυτό το ξέρουμε όλοι.
- Ήταν κάτι που έκανε ο παππούς μου και ο πατέρας μου. Αλλά...
Δίστασε! Του έπιασα απαλά το χέρι, τον κοίταξα ίσια στα μάτια και του χαμογέλασα.
- Αν δε θες να μου πεις, δεν πειράζει.
Έσκυψε το κεφάλι και αναστέναξε.
- Ποτέ δεν κατάφεραν να μπουν στην πρώτη πεντάδα. Με αναθρέψαν για να κάνω αυτό που δε μπόρεσαν. Είναι όμως τόσο... μα τόσο...
Τα άλογα έσκυψαν τους λαιμούς τους και ο κύκλος μίκρυνε. Η φοράδα του τον πλησίασε και απόθεσε το κεφάλι της στον ώμο του.
- Ρατσιστές… είπε τελικά. Σε βλέπουν σαν υπάνθρωπο. Άσχετα πόσο μορφωμένη είσαι. Ξέρω πως έχεις γνώσεις, μιλάς πολλές γλώσσες, ματώνεις σαν κι εμένα, πονάς, δακρύζεις, αγαπάς. Αυτοί όμως βλέπουν μόνο το δέρμα σου και ότι είναι πιο σκούρο από το δικό τους. Αυτοί προσπάθησαν να με μεγαλώσουν με τον ίδιο τρόπο. Όμως εγώ δε θέλω να μισώ! Κι όμως μισώ την οικογένεια μου.
Τα μάτια του βούρκωσαν. Η φοράδα του έκανε μερικά βήματα πίσω και ο κύκλος άνοιξε.
- Ιάσονα!
- Ναι;
- Φίλησε με!
- Ε;
Πέρασα τα χέρια μου γύρω από το λαιμό του, ανασηκώθηκα στις μύτες των ποδιών μου και κόλλησα το κορμί μου στο δικό του. Τα χείλη μου αντάμωσαν τα δικά του, η γλώσσα μου τρίφτηκε απαλά πάνω τους και κατάφερε να εισχωρήσει στο στόμα του. Επιτέλους ανταποκρίθηκε στο φιλί μου, όμως με αγνό πάθος. Όταν τα στόματα μας ξεκόλλησαν ήταν λαχανιασμένος και ερεθισμένος.
- Πάψε να μισείς! του είπα. Αποδέξου ότι είσαι πολύ καλύτερος τους. Κάνε μου έρωτα Ιάσονα!
- Εδώ;… ρώτησε ντροπαλά.
- Εδώ!
Πήγα στη γωνία και έφερα μια παλιά κουβέρτα, όσο εκείνος έβγαζε τις μπότες του. Την άπλωσα κάτω και μετά αφαίρεσα τα ρούχα μου. Βρεθήκαμε και οι δύο γυμνοί, όρθιοι, αγκαλιασμένοι, να φιλιόμαστε με πάθος στο στόμα. Γονατίσαμε ταυτόχρονα. Το σιδερένιο κοντάρι του με πίεζε στη λεκάνη. Ξάπλωσα και άνοιξα τα πόδια μου. Εκείνος μπήκε ανάμεσα τους και με προσεκτικές κινήσεις έβαλε τη βάλανο της πούτσας του μέσα στο μουνάκι μου. Κατόπιν έσπρωξε σιγά-σιγά. Τα μάτια μου σκούρυναν και άρχισα να τελειώνω άμεσα. Δεν ήταν μόνο ο συνδυασμός της σωματικής έλξης, αλλά και ψυχικά/πνευματικά είχα ανέλθει και προετοιμαστεί για να κορυφώσω. Βόγκηξα από καύλα, καθώς ένας πανίσχυρος οργασμός συγκλόνισε το σώμα μου.
- Σε πόνεσα;… ρώτησε τρομαγμένα ενώ το σώμα του κοκάλωσε.
- Όχι! Τελειώνω Ιάσονα! Σε παρακαλώ, μη σταματάς, μπες μέσα μου… του απάντησα μέσα από αναστεναγμούς.
Ο κόλπος μου συσπάστηκε. Εκείνος ακόμα με προσοχή μπήκε μέσα μου όσο πιο αργά και βαθιά μπορούσε. Του έπιασα τα κωλομέρια και τον έσπρωξα με πάθος. Τα υγρά μου άρχισαν να τρέχουν.
- Ιάσονα πιο γρήγορα! Τελειώνω ξανά!
Αυτή τη φορά αντιλήφθηκε την παρότρυνση στη φωνή μου και επιτέλους κινήθηκε με ολοένα αυξανόμενη ορμή. Τα άλογα γύρω μας γονάτισαν και μας κοιτούσαν! Δεύτερος πιο δυνατός οργασμός διαδέχθηκε τον πρώτο. Παραλίγο να μπήξω τα νύχια μου στη σάρκα του κώλου του, αλλά κρατήθηκα. Αντίθετα έφερα τα χέρια μου στο λαιμό του και τον παρέσυρα για να με φιλήσει! Δύο λεπτά αργότερα κινούσα τη λεκάνη μου με επιδέξιο τρόπο, όσο οι εσωτερικοί μου μύες του άρμεγαν όλο το σπέρμα που μπορούσαν να παράξουν τα αρχίδια του. Ο Ιάσονας είχε βογκήξει με τη σειρά του και αποπειράθηκε να τραβηχτεί, αλλά του είπα να τελειώσει μέσα μου και να μη νοιάζεται. Αφέθηκε στον οργασμό του και αντί να καταρρεύσει πάνω μου στηρίχθηκε στις παλάμες του.
- Μπορώ να αντέξω το βάρος σου… του ψιθύρισα και τον τράβηξα προς το μέρος μου.
Η πούτσα του ακόμα παλλόταν μέσα μου. Εκείνος ήταν λαχανιασμένος, αλλά χαμογελούσε με θαυμασμό, ειλικρίνεια και πάθος.
- Είσαι απίστευτη "μαμ"!
- Μπορείς σε παρακαλώ να με λες Εκάτη αντί για μαμ;… του είπα με απαλό κοροϊδευτικό γέλιο.
- ΟΚ "μαμ"… μου απάντησε, ενώ τα μάτια του εξέπεμπαν χαρά.
Βάλαμε και οι δυο τα γέλια! Πέντε λεπτά αργότερα βρέθηκε ξαπλωμένος, ενώ εγώ τον καβαλίκευα με το δικό μου μοναδικό τρόπο. Κοιταζόμασταν στα μάτια και ενίοτε έσκυβα προς το μέρος του για να φιληθούμε. Κορυφώσαμε ξανά μαζί. Καθώς ήταν αποκαμωμένος, κούνησα το κεφάλι μου και τα άλογα σηκώθηκαν και μπήκαν το καθένα στο μαντρί του. Αφού τα ασφάλισα, φόρεσα τα ρούχα μου και του ζήτησα να έρθει στο σπιτάκι μαζί μου.
Ο ηλιακός θερμοσίφωνας παρείχε ζεστό νερό και κάναμε μαζί ντους. Αν και στριμωγμένοι στο μικρό χώρο, κατάφερα να γονατίσω και να του κάνω ένα απολαυστικό τσιμπούκι. Με προειδοποίησε πως θα τελείωνε, αλλά κατάπια όλο του το σπέρμα. Το νερό είχε αρχίσει να κρυώνει και πήγαμε στο μικρό θαλαμίσκο που ήταν το κρεβάτι μου. Εκεί βρέθηκε ανάμεσα στα πόδια μου και με έγλειψε με όλο του το πάθος, κάνοντας με να τελειώσω ακόμα τρεις φορές. Του ζήτησα να ξαναμπεί μέσα μου καθώς είχα σκύψει στα τέσσερα, αλλά με παρακάλεσε να ξαπλώσω και ανάσκελα. Ήθελε να με κοιτάει! Αυτή τη φορά κάναμε αργό σεξ, ενώ το στόμα του εξερευνούσε το λαιμό μου και τα στήθη μου. Κοιμηθήκαμε αγκαλιασμένοι!
Το άλλο πρωί τον ξύπνησα νωρίς, για να πάει στο κύριο σπίτι του κτήματος και του ευχήθηκα καλή επιτυχία στο ροντέο. Τον συμβούλεψα δε να ξεχάσει το μίσος του και να συγκεντρωθεί στο γεγονός ότι είναι καλύτερος άνθρωπος παρ’ όλη τη λανθασμένη ανατροφή του. Επίσης του ζήτησα να μπει στην πεντάδα.
Πραγματικά χάρη στην φοράδα του κατάφερε να τερματίσει δεύτερος, αν και ήταν πρωτοεμφανιζόμενος. Έχασε βαθμούς επειδή οι κριτές θεώρησαν ότι τα ατίθασα άλογα δεν κλωτσούσαν ή χοροπηδούσαν αρκετά, αν και είχε ιππεύσει την πιο επικίνδυνη φοράδα. Εγώ ήμουν στις κερκίδες και παρακολουθούσα σιωπηλά. Ήξερα πολύ καλά πως τα άλογα οσμίζονταν την καλοσύνη του και δεν επιθυμούσαν να του κάνουν κακό. Στην τελική του συνέντευξη μίλησε κατά του ρατσισμού και ευχαρίστησε τους γονείς του που του έμαθαν τον κακό δρόμο, αλλά ο ίδιος ευτυχώς δεν ακολούθησε.
© Copyright XStream Management. All Right Reserved.
Copyright Protected with www.ProtectMyWork.com,
Reference Number: 16151261221S005
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.