Μέχρι και εκείνη τη νύχτα, είχα ξεχάσει πώς είναι να νιώθω την εκρηκτική έλξη μεταξύ μας. Την παρόρμηση να τον πάρω εκεί που βρίσκεται. Ήμασταν ακόμη παιδιά όταν δώσαμε το πρώτο μας φιλί. Δεν έχω ξεχάσει τη γλύκα του.
Ήμασταν έφηβοι στα πρώτα χάδια. Ακόμη και σήμερα, δεν έχω κάνει καλύτερο στοματικό σε άνδρα. Αυτός μού εκτόξευε την καύλα σε δυσθεώρητα ύψη. Δεν τον άφησα να είναι ο πρώτος μου. Φοβήθηκα μην κολλήσω μαζί του. Ήταν ο πρώτος μου έρωτας, κι αυτός απλά έπαιζε. Μέχρι που, ξαφνικά σταμάτησε.
Με έτρωγε το γιατί δε με ήθελε ποτέ. Βαρέθηκε να παίζει μαζί μου γιατί βρήκε κάποια που θα του ανοίξει τα πόδια πανεύκολα; Μια μέρα αποφάσισα πως θέλω να πάρω απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα.
Ήρθε στο σπίτι μου, λόγω των φιλικών σχέσεων των οικογενειών μας ήταν συχνός επισκέπτης. Βρισκόμαστε στο δωμάτιο όπου εγώ και η μητέρα μου έχουμε τα γραφεία μας. Βρίσκονται το ένα απέναντι από το άλλο. Σαχλαμαρίζουμε και οι δύο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μέχρι που μαζεύω όλο μου το θάρρος και πάω στο δωμάτιο μου. Φορούσα ένα σετ φόρμες κολλητές, παντελόνι και ζακέτα. Βγάζω το σουτιέν και τη μπλούζα από μέσα και μένω μόνο με τη ζακέτα την οποία κουμπώνω μέχρι επάνω. Γυρνάω στο γραφείο μου, με κοιτάζει μέχρι να κάτσω και ξανά κοιτάζει πίσω στην οθόνη. Αφήνω κάποια μαρτυρικά λεπτά να περάσουν για ξεκάρφωμα. Εν τέλει τον ρωτάω:
- Νίκο, να σου κάνω μια ερώτηση, θέλω τη γνώμη σου σαν άνδρας που είσαι.
Με κοιτάει, καλά-καλά, κέρδισα το ενδιαφέρον του.
- Ναι ρώτα με ό,τι θέλεις.
- Θεωρείς πώς το στήθος μου είναι σε καλό μέγεθος;
Φορούσα 75D τότε σε αντίθεση με το 85F που έχω τώρα… φυσικό εννοείται.
- Πλάκα κάνεις; Τι νούμερο είναι;
- Γιατί δε βλέπεις και μόνος σου;
Αρχίζω και κατεβάζω το φερμουάρ της ζακέτας, τα μάτια του γεμίζουν λαγνεία, έχουν καρφωθεί επάνω στα βυζιά μου. Καταλαβαίνω πως του έχει γίνει πέτρα.
- Τρία, όχι τέσσερα…
ψελλίζει καθώς ανοίγει εντελώς η ζακέτα.
- Έλα εδώ… μου λέει με βραχνή φωνή.
- Μπορείς να τα πιάσεις αν θέλεις να κρίνεις καλύτερα.
Πιάνει τα βυζιά μου, τα ρουφάει. Σηκώνεται και φιλιόμαστε.
- Κάτσε κάτω, του λέω. Θέλω να κάνω κάτι.
Τον ρίχνω στη δερμάτινη καρέκλα και τραβάω τη δική του φόρμα.
- Μπορεί να έρθει η μάνα σου ανά πάσα στιγμή. Τι κάνεις;
- Δε με νοιάζει καθόλου.
Βάζω το σκληρό καυλί του ανάμεσα στα βυζιά μου. Μουγκρίζει και κλείνει τα μάτια. Σκύβω και τον παίρνω στο στόμα μου. Αφού τον ικανοποιώ για λίγη ώρα, μου λέει ότι θα χύσει. Αυξάνω λοιπόν ταχύτητα καθώς αποφασίζω να τα καταπιώ όλα. Σοκάρεται μα τελικά πετάει τα καυτά χύσια του απευθείας στο λαρύγγι μου, παραλίγο να μην καταλάβω τι γεύση έχουν.
- Μ… πεντανόστιμα.
- Τι έκανες μόλις τώρα;… δεν το πιστεύω, λέει ασθμαίνοντας.
Παραπατώντας πηγαίνει στο μπάνιο, ρίχνει ένα κατούρημα και γυρνάει.
- Αυτό που μόλις σου έκανα ήταν το δώρο μου για τα γενέθλιά σου. Χρόνια πολλά.
Τον κοιτάω γεμάτη ικανοποίηση.
- Το καλύτερο δώρο! Ντύσου μην κρυώσεις.
Καθόμαστε στο γραφείο ο καθένας σα να μη συμβαίνει τίποτα. Μετά από πέντε λεπτά ήρθε και η μητέρα μου. Μένουμε κάγκελο γιατί σκεφτόμαστε πόσο κωλόφαρδοι υπήρξαμε.
Για μένα είναι η πρώτη σκέψη που έχω κάθε φορά που τον βλέπω. Εκείνη η πρώτη πίπα που του έκανα, η πρώτη πίπα που έκανα ποτέ. Νόμιζα πως εκείνη η έλξη και η χημεία έφυγε με τα χρόνια. Όμως όχι, ξανά ήρθε εχτές. Με εκείνο το δήθεν τυχαίο χάδι του γύρω από τη πλάτη μέχρι το τέλος της μέσης μου. Και εκείνο το φιλί στο μάγουλο, τόσο κοντά στο λαιμό μου. Αυτή ήταν και η αφορμή για την ιστορία που σας έγραψα τώρα.
Δε ξέρω τι θα γίνει. Δε ξέρω αν θα γίνει καν κάτι. Δε με απασχολεί. Αναπόλησα την εφηβεία μου και αυτό μού φτάνει.
Copyright protected OW ref: 146505
Ήμασταν έφηβοι στα πρώτα χάδια. Ακόμη και σήμερα, δεν έχω κάνει καλύτερο στοματικό σε άνδρα. Αυτός μού εκτόξευε την καύλα σε δυσθεώρητα ύψη. Δεν τον άφησα να είναι ο πρώτος μου. Φοβήθηκα μην κολλήσω μαζί του. Ήταν ο πρώτος μου έρωτας, κι αυτός απλά έπαιζε. Μέχρι που, ξαφνικά σταμάτησε.
Με έτρωγε το γιατί δε με ήθελε ποτέ. Βαρέθηκε να παίζει μαζί μου γιατί βρήκε κάποια που θα του ανοίξει τα πόδια πανεύκολα; Μια μέρα αποφάσισα πως θέλω να πάρω απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα.
Ήρθε στο σπίτι μου, λόγω των φιλικών σχέσεων των οικογενειών μας ήταν συχνός επισκέπτης. Βρισκόμαστε στο δωμάτιο όπου εγώ και η μητέρα μου έχουμε τα γραφεία μας. Βρίσκονται το ένα απέναντι από το άλλο. Σαχλαμαρίζουμε και οι δύο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μέχρι που μαζεύω όλο μου το θάρρος και πάω στο δωμάτιο μου. Φορούσα ένα σετ φόρμες κολλητές, παντελόνι και ζακέτα. Βγάζω το σουτιέν και τη μπλούζα από μέσα και μένω μόνο με τη ζακέτα την οποία κουμπώνω μέχρι επάνω. Γυρνάω στο γραφείο μου, με κοιτάζει μέχρι να κάτσω και ξανά κοιτάζει πίσω στην οθόνη. Αφήνω κάποια μαρτυρικά λεπτά να περάσουν για ξεκάρφωμα. Εν τέλει τον ρωτάω:
- Νίκο, να σου κάνω μια ερώτηση, θέλω τη γνώμη σου σαν άνδρας που είσαι.
Με κοιτάει, καλά-καλά, κέρδισα το ενδιαφέρον του.
- Ναι ρώτα με ό,τι θέλεις.
- Θεωρείς πώς το στήθος μου είναι σε καλό μέγεθος;
Φορούσα 75D τότε σε αντίθεση με το 85F που έχω τώρα… φυσικό εννοείται.
- Πλάκα κάνεις; Τι νούμερο είναι;
- Γιατί δε βλέπεις και μόνος σου;
Αρχίζω και κατεβάζω το φερμουάρ της ζακέτας, τα μάτια του γεμίζουν λαγνεία, έχουν καρφωθεί επάνω στα βυζιά μου. Καταλαβαίνω πως του έχει γίνει πέτρα.
- Τρία, όχι τέσσερα…
ψελλίζει καθώς ανοίγει εντελώς η ζακέτα.
- Έλα εδώ… μου λέει με βραχνή φωνή.
- Μπορείς να τα πιάσεις αν θέλεις να κρίνεις καλύτερα.
Πιάνει τα βυζιά μου, τα ρουφάει. Σηκώνεται και φιλιόμαστε.
- Κάτσε κάτω, του λέω. Θέλω να κάνω κάτι.
Τον ρίχνω στη δερμάτινη καρέκλα και τραβάω τη δική του φόρμα.
- Μπορεί να έρθει η μάνα σου ανά πάσα στιγμή. Τι κάνεις;
- Δε με νοιάζει καθόλου.
Βάζω το σκληρό καυλί του ανάμεσα στα βυζιά μου. Μουγκρίζει και κλείνει τα μάτια. Σκύβω και τον παίρνω στο στόμα μου. Αφού τον ικανοποιώ για λίγη ώρα, μου λέει ότι θα χύσει. Αυξάνω λοιπόν ταχύτητα καθώς αποφασίζω να τα καταπιώ όλα. Σοκάρεται μα τελικά πετάει τα καυτά χύσια του απευθείας στο λαρύγγι μου, παραλίγο να μην καταλάβω τι γεύση έχουν.
- Μ… πεντανόστιμα.
- Τι έκανες μόλις τώρα;… δεν το πιστεύω, λέει ασθμαίνοντας.
Παραπατώντας πηγαίνει στο μπάνιο, ρίχνει ένα κατούρημα και γυρνάει.
- Αυτό που μόλις σου έκανα ήταν το δώρο μου για τα γενέθλιά σου. Χρόνια πολλά.
Τον κοιτάω γεμάτη ικανοποίηση.
- Το καλύτερο δώρο! Ντύσου μην κρυώσεις.
Καθόμαστε στο γραφείο ο καθένας σα να μη συμβαίνει τίποτα. Μετά από πέντε λεπτά ήρθε και η μητέρα μου. Μένουμε κάγκελο γιατί σκεφτόμαστε πόσο κωλόφαρδοι υπήρξαμε.
Για μένα είναι η πρώτη σκέψη που έχω κάθε φορά που τον βλέπω. Εκείνη η πρώτη πίπα που του έκανα, η πρώτη πίπα που έκανα ποτέ. Νόμιζα πως εκείνη η έλξη και η χημεία έφυγε με τα χρόνια. Όμως όχι, ξανά ήρθε εχτές. Με εκείνο το δήθεν τυχαίο χάδι του γύρω από τη πλάτη μέχρι το τέλος της μέσης μου. Και εκείνο το φιλί στο μάγουλο, τόσο κοντά στο λαιμό μου. Αυτή ήταν και η αφορμή για την ιστορία που σας έγραψα τώρα.
Δε ξέρω τι θα γίνει. Δε ξέρω αν θα γίνει καν κάτι. Δε με απασχολεί. Αναπόλησα την εφηβεία μου και αυτό μού φτάνει.
Copyright protected OW ref: 146505
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.