Το 2007 ήταν μια δύσκολη χρονιά για μένα, για ένα πολύ σημαντικό λόγο: Έδινα πανελλήνιες εξετάσεις και είχα πέσει με τα μούτρα στο διάβασμα. Η μάνα μου, είχε τόσο άγχος εκείνη την περίοδο, σα να είχε επιδοθεί σε διαγωνισμό με τον εαυτό της, θέλοντας να κερδίσει τον τίτλο της ψυχωτικής και να καταλάβει επάξια τη θέση της στο πάνθεον της κλασικής, πλην όμως τιμημένης, ελληνίδας μάνας. Το τέλος της σχολικής χρονιάς λοιπόν, με βρήκε να έχω εισαχθεί στο Πολυτεχνείο στην Πάτρα, που σήμαινε ότι θα ξεκινούσε τον Σεπτέμβρη εκείνης του ίδιου έτους η φοιτητική μου ζωή, μακριά από την οικογένειά μου. Τελικά όπως αποδείχθηκε αργότερα δεν ήταν οι πανελλήνιες ο λόγος που η χρονιά εκείνη ήταν δύσκολη για μένα και θα καταλάβετε παρακάτω τι εννοώ.
Ο πρώτος καιρός ήταν αυτό που λέμε αναγνωριστικός. Πήγαινα λίγο στα μαθήματα, έβγαινα βόλτες για να γνωρίσω την πόλη, μάθαινα να ζω μόνος και να διατηρώ το σπίτι σε ένα ευπρεπές επίπεδο για να μένω σαν άνθρωπος. Ευτυχώς για μένα, είχε περάσει στην ίδια πόλη και ο κολλητός μου, ο Πέτρος και έκανε την προσαρμογή μου ευκολότερη.
Δεν ξέρω τι εντύπωση έχετε αποκομίσει για μένα ως τώρα γι αυτό θα γράψω κάποια πράγματα για τον εαυτό μου σ αυτό το σημείο. Το όνομά μου είναι Νίκος. Σε εκείνη την περίοδο της ζωής μου, μιλάμε σχεδόν για μία 10ετία πριν, ήμουν ένας τύπος χωρίς εμπειρίες ζωής, ντροπαλός με τις γυναίκες και χωρίς αέρα στις κοινωνικές μου επαφές. Το ακριβώς αντίθετο από τον κολλητό μου δηλαδή, ο οποίος διεκδικούσε και συνήθως έπαιρνε αυτό που ήθελε. Γι’ αυτό μ’ άρεσε η παρέα μαζί του, γιατί είχε τα στοιχεία που έλειπαν σε μένα. Ίσως γι’ αυτό το λόγο ένιωθε κι κείνος προστατευτικός απέναντί μου.
Αυτές λοιπόν οι εμπειρίες ζωής που μου έλειπαν ως τότε, ήρθαν και μου χτύπησαν την πόρτα ένα πρωινό Σαββάτου γύρω στις 11:00. Μόλις είχα ξυπνήσει και ήμουν ακόμα με τις πυτζάμες όταν άνοιξα την πόρτα. Μπροστά μου στεκόταν μια από τις πιο ανεπιτήδευτα όμορφες κοπέλες που είχα δει ως τότε στη ζωή μου. Ψηλή, γύρω στο 1.70, μελαχρινή με μακριά ίσια μαλλιά και μεγάλα πράσινα μάτια. Ωραίο σώμα με καμπύλες αλλά σφιχτό, φορούσε σορτσάκι και φαινόταν τα ωραία της πόδια. Το πρόσωπό της αν και χωρίς ίχνος make up έμοιαζε να λάμπει και όταν μου χαμογέλασε και μου είπε καλημέρα, φωτίστηκε ακόμα περισσότερο! Την κοιτούσα σαν χάνος με ανοικτό το στόμα για μερικά δευτερόλεπτα χωρίς να μιλάω. Με κοίταξε που ήμουν σαν χαμένος και είπε:
- Μάλλον ήρθα σε ακατάλληλη στιγμή. Να περάσω σε λίγο;
- Κα... καλημέρα, ψέλλισα ξέπνοος. Όχι δεν ήρθες σε ακατάλληλη στιγμή, απλώς ξύπνησα πριν λίγο και δεν είμαι πρωινός τύπος.
- Κι εγώ το ίδιο… μου είπε γελώντας με αυτό το υπέροχο χαμόγελο. Είμαι η Δήμητρα και μένω από πάνω. Δεν έχουμε γνωριστεί ως τώρα και ήρθα να συστηθώ.
- Χάρηκα, Δήμητρα, εγώ είμαι ο Νίκος.
- Είσαι φοιτητής;
- Ναι μόλις πέρασα στο Πολυτεχνείο, εσύ;
- Κι εγώ φοιτήτρια, δεύτερο έτος στο Παιδαγωγικό.
- Α ωραία!
Είπαμε ακόμα μερικά από αυτά τα τυπικά που λέγονται στις πρώτες στιγμές μιας νέας γνωριμίας, και ενώ σκεφτόμουν από μέσα μου πως να της πω να περάσει μέσα να την κεράσω τίποτα, με πρόλαβε και μου είπε:
- Ξέρεις, δεν σου είπα όλη την αλήθεια πριν. Σκεφτόμουν όντως να κατέβω να γνωριστούμε αυτές τις μέρες, αλλά ήθελα κάτι ακόμα.
- Τι; Είπα και η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά.
- Να μωρέ, έχει έρθει το αγόρι μου σπίτι, δεν έχω καφέ και αυτός που κάνει ο φούρνος στη γειτονιά είναι άθλιος. Μήπως έχεις εσύ λίγο να μου δώσεις;
Ώστε έχει αγόρι σκέφτηκα, απογοητευμένος, προσπαθώντας να το παίξω αδιάφορος.
- Ναι έχω, να σου δώσω, της είπα. Περίμενε ένα λεπτό.
Επέστρεψα με τον καφέ και αφού με ευχαρίστησε μου είπε «θα τα ξαναπούμε γείτονα». Τις επόμενες μέρες τη σκεφτόμουν συνεχώς. Έψαχνα να βρω ένα τρόπο να την προσεγγίσω και να της προτείνω να βρεθούμε για καμιά βόλτα. Άλλα κάθε φορά που τη συναντούσα, περιοριζόμουν στα τυπικά και κώλωνα. Τα σκέφτομαι τώρα που τα θυμάμαι για να σας τα γράψω και γελάω. Είχα μάθει παρόλα αυτά αρκετά πράγματα γι’ αυτή. Το κυριότερο ήταν πως το αγόρι της δεν έμενε στην Πάτρα αλλά δούλευε στην Αθήνα, ήταν μεγαλύτερος σε ηλικία, 28 ετών και ερχόταν δύο με τρεις φορές το μήνα στην Πάτρα, κυρίως Σ/Κ για να βρίσκονται.
Όσο περνούσε ο καιρός όμως, ερχόμασταν πιο κοντά. Αρχίσαμε να μιλάμε κάθε φορά που βρισκόμασταν στην είσοδο της πολυκατοικίας και είχαμε βγει και μαζί κάποιες φορές για καφέ, είχαμε δει ταινία ο ένας στο σπίτι του άλλου και συνήθιζε να έρχεται να κάθεται σπίτι μου όταν βαριόταν μόνη. Ποτέ όμως δεν της είχα κάνει την παραμικρή νύξη για το πως νιώθω γι αυτήν, γιατί ποτέ δεν μου είχε δώσει κανένα δικαίωμα. Ήμουν και ντροπαλός από τη φύση μου, οπότε καταλαβαίνετε.
Ώσπου φτάνουμε στη μέρα των γενεθλίων μου. Είχα κανονίσει να βγω με τους φίλους μου και να τα πιούμε. Είχα καλέσει και τη Δήμητρα αλλά μου είπε πως θα ερχόταν το αγόρι της εκείνη τη μέρα και δεν θα μπορούσε. Απογοητεύτηκα ελαφρώς αλλά οι φίλοι μου φρόντισαν να μου φτιάξουν το κέφι. Βγήκαμε και αφού μου έδωσαν τα δώρα μου, το ξενυχτήσαμε και περάσαμε φανταστικά. Κάποια στιγμή τα ξημερώματα, οι περισσότεροι ήταν ντίρλα από τα ποτά. Εγώ ήμουν σε κέφι, αλλά δεν είχα μεθύσει. Φρόντισα να μπουν όλοι σε ταξί και να γυρίσουν σπίτι και έμεινα με τον κολλητό μου. Με πιάνει από τον ώμο και περπατούσαμε προς το σπίτι μου τραγουδώντας φάλτσα. Φτάσαμε και ανέβηκε πάνω.
- Φιλαράκι μου χρόνια πολλά! μου λέει και με παίρνει αγκαλιά.
- Μου το πες και πριν αυτό ρε, του λέω και με έπιασαν τα γέλια.
- Το ξέρω ρε. Πειράζει να το ξαναπώ; Έχει γενέθλια ο αδερφός μου και θα του ευχηθώ όσες φορές θέλω! Μακάρι να μπορούσα να σου κάνω κι άλλο δώρο ρε. Πες μου τι θέλεις και θα στο κάνω. Ζήτα ότι θες!
Γέλασα και του είπα ότι δεν χρειάζομαι άλλο δώρο και μου φτάνει η φιλία μας. Με κοίταξε και ένα πονηρό γέλιο έκανε την εμφάνισή του στο πρόσωπό του.
- Τι ρε; Γιατί γελάς;
- Λοιπόν φιλαράκι, μου λέει, ήρθε η ώρα να μάθει η Δημητρούλα από πάνω ότι τη γουστάρεις. Θα ανέβω εγώ και θα της πω ότι έχεις γενέθλια και ότι πρέπει να κατέβει να πιει μαζί μας ένα ποτό για να σου ευχηθεί. Εγώ μετά θα την κάνω και θα σας αφήσω μόνους, να παίξεις μπάλα μόνος σου.
- Α ρε φιλαράκι, του λέω, έχεις πιει και σου φαίνονται όλα εύκολα. Ξέρεις τι ώρα είναι; 5 το ξημέρωμα. Άσε που είναι εδώ και ο γκόμενος της, οπότε δεν γίνεται.
Χωρίς να το περιμένω, πήγε στην πόρτα την άνοιξε και γυρίζοντας σε μένα μου είπε:
- Επιστρέφω αμέσως!
Άρχισα να αγχώνομαι και δεν ήξερα τι να κάνω. Το αγόρι της ήταν πάνω κι ο φίλος μου μεθυσμένος, σκεφτόμουν, μπορεί να γινόταν καμιά παρεξήγηση και να πιάνονταν στα χέρια. Βημάτιζα πάνω κάτω ανήσυχος, ώσπου 5 λεπτά μετά, τα οποία μου φάνηκαν αιώνας, στέκονταν στην πόρτα μου η Δήμητρα και ο Πέτρος.
- Λοιπόν, λέει ο φίλος μου, τι στέκεστε έτσι; Βάλε ένα ποτό στην κοπέλα να σου ευχηθεί.
Φαινόταν να το διασκεδάζει πολύ ο κολλητός μου και μου έκλεισε το μάτι.
- Νίκο χρόνια πολλά…
μου είπε η Δήμητρα αλλά το χαμόγελό της ήταν θλιμμένο. Κάτι δεν πήγαινε καλά.
- Σε ευχαριστώ, της είπα και της πρόσφερα ένα ποτό. Πέρνα να καθίσεις μαζί μας.
- Για λίγο μόνο γιατί δε θα είμαι καλή παρέα απόψε.
Πριν προλάβω να ρωτήσω τι εννοεί μ αυτό, ο κολλητός μου δήλωσε ότι είχε δήθεν ανακατευτεί από το ποτό και ότι θα πήγαινε σπίτι να ξαπλώσει. Μας καληνύχτισε, μου ευχήθηκε ξανά και έφυγε με ένα χαμόγελο στα χείλη και κλείνοντάς μου ξανά το μάτι. Μείναμε οι δυο μας και της είπα να κάτσουμε τον καναπέ.
- Τι έχεις; Φαίνεσαι στεναχωρημένη και τα μάτια σου είναι λίγο κόκκινα σα να έκλαιγες. Νόμιζα θα κοιμόσουν τέτοια ώρα. Δεν είναι ο φίλος σου πάνω;
Μόλις το είπα αυτό, δυο σταγόνες κύλησαν στα μάγουλά της και με κοίταξε στα μάτια. Εκείνη την ώρα ήταν πραγματικά πανέμορφη, αλλά δεν της είπα τίποτα και περίμενα να μιλήσει εκείνη.
- Εδώ ήταν σήμερα. Τσακωθήκαμε άσχημα και έφυγε, γύρισε Αθήνα. Μου είπε να χωρίσουμε. Από την ώρα που έφυγε κλαίω συνεχώς και δε μπορώ να ηρεμήσω. Γι’ αυτό ήμουν ξύπνια τώρα που μου χτύπησε ο φίλος σου. Να σου πω την αλήθεια, χάρηκα που με κάλεσες και έχω κάποιον να μιλήσω. Το προτιμώ από το να είμαι μόνη μου πάνω.
- Θες να κοιμηθείς εδώ απόψε;
Τα λόγια βγήκαν μόνα τους από το στόμα μου χωρίς να το σκεφτώ. Μέσα μου περίμενα να αρνηθεί, αλλά προς έκπληξή μου, χαμογέλασε και κούνησε το κεφάλι καταφατικά.
- Ωραία, λέω, κανονίστηκε! Εσύ θα κοιμηθείς μέσα στο κρεβάτι μου κι εγώ εδώ στον καναπέ, για να είσαι άνετα. Πάω να σου στρώσω.
- Δε θέλω να κοιμηθώ μόνη μου…
μου είπε, κοιτώντας το πάτωμα, αποφεύγοντας το βλέμμα μου.
- Και θες να ξαπλώσουμε μαζί;
Την είχα πλησιάσει και καθόμουν ακριβώς δίπλα της. Με το χέρι μου της σήκωσα το κεφάλι για να με κοιτάξει στα μάτια. Ήταν ακόμα δακρυσμένη.
- Πάρε με αγκαλιά, μου είπε και φαινόταν στεναχωρημένη.
Την αγκάλιασα σφιχτά και την ένιωθα πάνω μου να ανασαίνει αργά και να με σφίγγει πολύ. Μύριζε υπέροχα. Της χάιδευα την πλάτη και το σβέρκο κάτω από τα μαλλιά της. Μείναμε έτσι για λίγα λεπτά, ώσπου σταματάει την αγκαλιά, με κοιτάει στα μάτια και μου λέει:
- Θέλω να νιώσω ωραία, να με κάνεις να ξεχαστώ.
Σα μαγεμένος εγώ, γέρνω μπροστά, δειλά στην αρχή, και τη φιλάω απαλά στα χείλη. Μου ανταποδίδει το φιλί, ώσπου γίνεται πιο έντονο και με πολύ πάθος. Τα χείλη της ήταν απαλά, το φιλί καυτό και υγρό από τα δάκρυά της που δεν είχαν στεγνώσει ακόμα. Τη σπρώχνω απαλά να ξαπλώσει στον καναπέ και βρίσκομαι από πάνω της να τη φιλάω. Μου σηκώνει την μπλούζα και τη βγάζω και βγάζει και κείνη τη δική της και το σουτιέν. Μπροστά μου έχω δύο υπέροχα βυζάκια στο μέγεθος ακριβώς της παλάμης μου, στητά και με καυλωμένες ρώγες. Αρχίζω να τη φιλάω στο λαιμό και να τη γλείφω, ενώ της χουφτώνω το στήθος. Κατεβαίνω πιο χαμηλά και βάζω τη σκληρή ρώγα της στο στόμα μου. Τεντώνεται και τρίβει το μουνί της στο πόδι μου.
Καταλαβαίνω ότι έχει καυλώσει πολύ και με θέλει μέσα της αλλά δε βιάζομαι. Μ’ αρέσει που βασανίζεται από καύλα. Μετά από λίγο αρχίζω να κατεβαίνω στην κοιλιά της, ενώ με το χέρι μου της βγάζω το σορτσάκι που φορούσε. Το στρινγκάκι της ήταν ήδη υγρό και με μια κίνηση της το βγάζω κι αυτό. Το μουνάκι της ροζ, τελείως ξυρισμένο, γυάλιζε από τα υγρά της. Αρχίζω να τη γλείφω και να τη γεύομαι, της πιπιλάω την κλειτορίδα και την ακούω που βγάζει πνιχτές κραυγούλες. Βάζω σιγά-σιγά ένα δάχτυλο μέσα της και την ακούω να μου λέει βάλε κι άλλο. Της γαμούσα το μουνάκι με τρία δάχτυλα ενώ παράλληλα την έγλειφα. Μετά από δευτερόλεπτα, δεν άντεξε άλλο και μου είπε…
- σε θέλω μέσα μου. Έχεις προφυλακτικό; Δε θέλω χωρίς.
Πήγα και έφερα και γδύθηκα τελείως. Πάω να κάνω κίνηση να φορέσω το προφυλακτικό, αλλά μου λέει περίμενε. Με βάζει να κάτσω στον καναπέ και παίρνει το προφυλακτικό στο χέρι της. Γονατίζει και παίρνει την πούτσα μου στο στόμα της. Η καύλα μου έχει φτάσει στο απροχώρητο. Πραγματικά πρώτη φορά έβλεπα την πούτσα μου τόσο πρησμένη. Σταμάτησε και ανέβηκε πάνω μου, ενώ πριν μου φόρεσε το προφυλακτικό. Είχαμε έρθει πρόσωπο με πρόσωπο και συνειδητοποίησα ότι από στιγμή σε στιγμή θα έμπαινα μέσα της. Σχεδόν δεν το πίστευα.
Έτριψε την καυλωμένη πούτσα μου στην κλειτορίδα της και άρχισε να βάζει το κεφαλάκι μέσα της. Έβαζε λίγο και τραβιόταν. Είχε κλείσει τα μάτια και φαινόταν πραγματικά να το απολαμβάνει. Συνέχισε να βάζει μόνο το κεφαλάκι μέσα στο μουνί της αλλά να μην το παίρνει όλο και η καύλα μου είχε χτυπήσει κόκκινο. Όταν πήγε να το ξανακάνει, δεν κρατήθηκα και της το κάρφωσα με μια κίνηση όλο μέσα της. Έβγαλε κάτι μεταξύ λυγμού και βογκητού και κάρφωσε τα νύχια της στο στήθος μου. Την ένιωθα στενή αλλά ήταν πολύ υγρή. Κουνούσε ρυθμικά τη μέση της και ένιωθα το σφιχτό κωλαράκι της στα αρχίδια μου. Τα χέρια μου ήταν στη μέση της και την ανεβοκατέβαζα πάνω στην πούτσα μου, με αρκετή δύναμη. Κάθε φορά που έφτανε μέχρι τη βάση της πούτσας μου έβγαζε ένα βογκητό και φαινόταν ότι κρατιόταν να μη φωνάξει. Χαλάρωσα τη λαβή μου στη μέση της και της χούφτωνα τον κώλο ενώ της έγλειφα τις ρώγες που ήταν ακριβώς μπροστά μου. Τα μαλλιά της έπεφταν επάνω μου και μύριζε καταπληκτικά. Πλησιάζει στο αυτί μου και μου ψιθυρίζει λαχανιασμένη:
- Τρελαίνομαι για την πούτσα σου. Σκίσε με.
Σηκώνομαι επί τόπου όρθιος, κρατώντας την πάνω μου σφιχτά και άρχισα να τη γαμάω κρατώντας και ανοίγοντας τα πόδια της με τα χέρια μου και αυτή με κρατούσε από το λαιμό. Πραγματικά τη χτυπούσα πάνω μου αλύπητα. Δεν πίστευα ότι εγώ το έκανα αυτό. Υπό άλλες συνθήκες θα είχα ήδη τελειώσει αλλά είχα άγχος και είχα πιει λίγο κι αυτό με κράτησε αρκετά. Ένιωθα τα υγρά της να στάζουν στα πόδια μου και να βογκάει από καύλα, ενώ κάρφωνε τα νύχια της στην πλάτη μου.
Με κούρασε αυτή η στάση και την μετέφερα στο κρεβάτι, όπου ξάπλωσα εγώ από πάνω της. Ξεκίνησα αργά να την πηδάω. Με είχε αγκαλιάσει, είχε τα χέρια της στον κώλο μου και με πίεζε μέσα της. Την έγλειφα στο λαιμό και στο λοβό του αυτιού της και της ψιθύριζα βρομόλογα. Με έσφιγγε πάνω της και μου λέει φωνάζοντας:
- Μη σταματάς… θα τελειώσω!
Συνέχισα να την καρφώνω ώσπου τα πόδια της άρχισαν να τρέμουν και το μουνί της να συσπάται κάνοντας μασάζ στην πούτσα μου. Ένιωσα βασιλιάς εκείνη την ώρα και σταμάτησα αλλά ήμουν ακόμα μέσα της. Είχε λαχανιάσει και δεν μπορούσε να μιλήσει. Τη φιλούσα στο λαιμό και στο στήθος και όταν βρήκε την ανάσα της μου είπε:
- Τώρα θα σε κάνω εγώ να τελειώσεις.
Μου έβγαλε το προφυλακτικό και ξεκίνησε να μου την παίζει δυνατά και να μου γλείφει τα αρχίδια, κοιτώντας με στα μάτια.
- Θέλω να χύσεις στο στόμα μου και να τα καταπιώ όλα.
Πράγματι μετά από ένα, δύο λεπτά φώναξα «Χύνω…» και της γέμισα το στόμα σπέρμα, που το κατάπιε όλο. Ένιωθα απίστευτα αλλά ήμουν εξουθενωμένος. Ξάπλωσα στο κρεβάτι και μου λέει πάω στο μπάνιο. Όταν γύρισε μπήκα κι εγώ να κάνω ντους. Τη βρήκα ξαπλωμένη στο κρεβάτι να έχει χαλαρώσει και ξάπλωσα δίπλα της. Έβαλε το κεφάλι της στο στήθος μου και την πήρα αγκαλιά.
- Σε ευχαριστώ πολύ, μου είπε, ήταν από τα καλύτερα βράδια της ζωής μου.
Δε μίλησα. Συνέχισα να την χαϊδεύω ώσπου κοιμηθήκαμε. Ο επόμενος μήνας ήταν ο καλύτερος της ζωής μου. Η Δήμητρα μου έβγαζε τον καλύτερό μου εαυτό. Με έκανε και ένιωθα αυτοπεποίθηση. Ένιωθα ότι είχα βρει τον άνθρωπο της ζωής μου. Κάναμε εκδρομές στο άγνωστο χωρίς λεφτά, φτάσαμε ως την Κομοτηνή και κοιμόμασταν στο αυτοκίνητό της τα βράδια, ξενυχτούσαμε μιλώντας μέχρι το πρωί, κάναμε σεξ σε δημόσιο μέρος και πολλά άλλα που δεν θα τα είχα κάνει ποτέ αν δεν ήταν εκείνη.
Αλλά όλα τα καλά δυστυχώς κάποτε τελειώνουν και στην περίπτωσή μου θα τελείωναν με το χειρότερο τρόπο...
Μια Κυριακή πρωί είχα κανονίσει με τους φίλους μου να πάμε μια εκδρομή, αντροπαρέα. Θα έλειπα όλη μέρα και η Δήμητρα είχε κοιμηθεί το προηγούμενο βράδυ σπίτι μου. Ξύπνησα λοιπόν, το πρωί και έφυγα από το σπίτι αλλά την άφησα εκεί να κοιμάται. Το βράδυ γυρίζοντας σπίτι είχα στο μυαλό μου να κάνω ένα μπάνιο και να ανέβω σπίτι της να πηδηχτούμε. Μπαίνω σπίτι μου και περιμένω λίγο να ζεσταθεί το νερό για να κάνω μπάνιο. Ακούω από το σπίτι της Δήμητρας βήματα πάνω κάτω και καταλαβαίνω ότι είναι εκεί. Μπαίνω στο μπάνιο και αφού τελειώνω βγαίνω να ντυθώ αλλά ακούω θορύβους από το σπίτι της Δήμητρας σαν να χτυπάει κάποιο έπιπλο. Δεν καταλαβαίνω αρχικά τι είναι αυτοί οι θόρυβοι αλλά μετά από λίγα λεπτά πάγωσε το αίμα μου. Συνειδητοποιώ ότι μαζί με το χτύπημα από έπιπλο ακούγονται και πνιχτά βογγητά. Κάποιος έκανε σεξ με τη Δήμητρα κι εγώ ήμουν ακριβώς από κάτω και άκουγα. Τότε άκουσα τη φωνή του πρώην της, ο οποίος φώναζε:
- Σου έλειψε ο γαμιάς σου μωρό μου; Σου έλειψε η πούτσα μου; Έτσι θέλω να σε γαμάω, σαν πουτάνα στα τέσσερα.
Κόντεψα να λιποθυμήσω και να κάνω εμετό. Δεν ήξερα τι να κάνω. Είχα παγώσει και ήμουν κατάχλωμος. Δεν άντεχα να ακούσω άλλα και βγήκα από το σπίτι τρέχοντας, χωρίς να ξέρω που πάω. Σταμάτησα μετά από λίγα λεπτά, καταϊδρωμένος και ξέρασα στην άκρη του δρόμου. Όταν ηρέμησα λίγο πήγα στο φίλο μου, ο οποίος όταν με είδε τρόμαξε και ήθελε να με πάει στο νοσοκομείο. Αφού επέμεινα ότι δεν χρειάζεται, του τα είπα όλα και έμεινε με το στόμα ανοικτό. Σηκώθηκε και μου λέει:
- Πάμε να σπάσουμε στο ξύλο αυτόν τον κόπανο ρε.
- Όχι, δεν θα κάνουμε τίποτα. Αυτός δεν ξέρει τι τρέχει με μένα κι αυτή. Δε φταίει αυτός.
Ο φίλος μου επέμεινε αλλά κατάλαβε ότι είχα δίκιο και σταμάτησε. Έμεινα εκεί το βράδυ, χωρίς να μπορέσω να κοιμηθώ πάνω από δύο ώρες όλο το βράδυ. Το πρωί ξύπνησα και βρήκα ένα μήνυμα στο κινητό που μου ξέσκισε την καρδιά, ήταν από τη Δήμητρα:
«Συγγνώμη… δε μπορώ άλλο να συνεχίσουμε. Ανήκω στον Κώστα».
Κώστας ήταν το όνομα του φίλου της. Έμεινα μια βδομάδα στο σπίτι του κολλητού μου και δεν τολμούσα να πλησιάσω στο σπίτι μου. Η Δήμητρα με είχε πάρει πολλά τηλέφωνα όλη τη βδομάδα και μου έστελνε μηνύματα λέγοντας μου να βρεθούμε και να μου εξηγήσει, αλλά δεν είχα απαντήσει σε κανένα. Είχα αποφασίσει να μετακομίσω και έψαχνα να βρω σπίτι. Όταν τα κανόνισα όλα, το μόνο που έλειπε ήταν να πάω σπίτι και να μαζέψω τα πράγματά μου. Το ήξερα ότι θα τη συναντήσω αλλά δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς.
Με άκουσε που γύρισα και μου χτύπησε την πόρτα. Όταν την είδα μπροστά μου ήμουν τελείως απαθής, σαν αδιάφορος αλλά μέσα μου έβραζα και κρατιόμουν με δυσκολία για να μην τη βρίσω και τη χτυπήσω.
- Σε έψαχνα, μου λέει. Χάθηκες και ήθελα να σου εξηγήσω κάποια πράγματα γιατί σε πλήγωσα και πίστεψέ με, αυτό ήταν το τελευταίο πράγμα που ήθελα να κάνω.
Να σας πω στο σημείο αυτό ότι η Δήμητρα δεν ήξερε ότι την είχα ακούσει να πηδιέται με το πρώην της.
- Μην το σκέφτεσαι της λέω. Καλά έκανες. Και να σου πω την αλήθεια με διευκόλυνες.
Τα έχασε λίγο αλλά με ρώτησε τι εννοώ μ αυτό.
- Κοίτα, της λέω, περάσαμε πολύ καλά ένα μήνα αλλά να σου πως την αλήθεια ήμουν έτοιμος να σου πω να χωρίσουμε γιατί είχα αρχίσει να βαριέμαι. Έχω γνωρίσει και μια άλλη κοπέλα που μ αρέσει πολύ. Στο σπίτι της έμεινα όλη τη βδομάδα. Ήρθα μόνο για να πάρω τα πράγματά μου και να μετακομίσω.
Έμεινε αμίλητη για λίγα δευτερόλεπτα και φαινόταν να μην ξέρει τι να πει. Είχε έρθει για να με λυπηθεί αλλά δε θα της έδινα αυτή την ευχαρίστηση.
- Με είχες βαρεθεί;… με ρωτάει. Νόμιζα ότι περνούσαμε καλά.
- Δε λέω, καλά ήταν αλλά για λίγο καιρό. Δεν ταιριάζαμε. Λοιπόν αν δεν έχεις κάτι άλλο να μου πεις, σε παρακαλώ να μ’ αφήσεις να ετοιμάσω τα πράγματά μου γιατί βιάζομαι και με περιμένουν.
Δεν περίμενα απάντηση και της έκλεισα την πόρτα στα μούτρα. Μάζεψα τα πράγματα και περίμενα τη μεταφορική να πάρει και τα έπιπλα. Τον επόμενο καιρό η Δήμητρα μου έστελνε μηνύματα ότι με σκέφτεται και ότι γι’ αυτήν ήμουν κάτι σημαντικό. Δεν της είχα απαντήσει καθόλου, αλλά εξακολουθούσε να με παίρνει τηλέφωνο και να μου στέλνει μηνύματα. Μια μέρα μου έστειλε ότι χώρισε από τον πρώην της και θέλει να είμαστε ξανά μαζί.
Δεν της απάντησα σε κανένα μήνυμα πότε, ούτε σε καμιά κλήση της, ούτε τη συνάντησα ξανά ποτέ στη ζωή μου. Περίπου ένα χρόνο μετά σταμάτησε να μου στέλνει. Ήταν ο δυσκολότερος χρόνος της ζωής μου. Έκανα τιτάνιες προσπάθειες να μην απαντήσω και να μην την πάρω τηλέφωνο. Ευτυχώς με στήριξαν τα φιλαράκια μου. Η εμπειρία αυτή με πλήγωσε βαθιά και έκανα καιρό για να την ξεπεράσω και να εμπιστευτώ μια κοπέλα δίπλα μου, αλλά με έκανε τον άντρα που είμαι σήμερα. Πατάω δυνατά στα πόδια μου και ξέρω τι ζητάω από τη ζωή μου και τους γύρω μου. Ο ντροπαλός, ήσυχος και άβουλος Νίκος είχε πεθάνει εκείνο το βράδυ μαζί με αυτή τη σχέση.
Από αυτήν την άποψη θα είμαι πάντα ευγνώμων στη Δήμητρα.
Copyright protected OW ref: 96166
Ο πρώτος καιρός ήταν αυτό που λέμε αναγνωριστικός. Πήγαινα λίγο στα μαθήματα, έβγαινα βόλτες για να γνωρίσω την πόλη, μάθαινα να ζω μόνος και να διατηρώ το σπίτι σε ένα ευπρεπές επίπεδο για να μένω σαν άνθρωπος. Ευτυχώς για μένα, είχε περάσει στην ίδια πόλη και ο κολλητός μου, ο Πέτρος και έκανε την προσαρμογή μου ευκολότερη.
Δεν ξέρω τι εντύπωση έχετε αποκομίσει για μένα ως τώρα γι αυτό θα γράψω κάποια πράγματα για τον εαυτό μου σ αυτό το σημείο. Το όνομά μου είναι Νίκος. Σε εκείνη την περίοδο της ζωής μου, μιλάμε σχεδόν για μία 10ετία πριν, ήμουν ένας τύπος χωρίς εμπειρίες ζωής, ντροπαλός με τις γυναίκες και χωρίς αέρα στις κοινωνικές μου επαφές. Το ακριβώς αντίθετο από τον κολλητό μου δηλαδή, ο οποίος διεκδικούσε και συνήθως έπαιρνε αυτό που ήθελε. Γι’ αυτό μ’ άρεσε η παρέα μαζί του, γιατί είχε τα στοιχεία που έλειπαν σε μένα. Ίσως γι’ αυτό το λόγο ένιωθε κι κείνος προστατευτικός απέναντί μου.
Αυτές λοιπόν οι εμπειρίες ζωής που μου έλειπαν ως τότε, ήρθαν και μου χτύπησαν την πόρτα ένα πρωινό Σαββάτου γύρω στις 11:00. Μόλις είχα ξυπνήσει και ήμουν ακόμα με τις πυτζάμες όταν άνοιξα την πόρτα. Μπροστά μου στεκόταν μια από τις πιο ανεπιτήδευτα όμορφες κοπέλες που είχα δει ως τότε στη ζωή μου. Ψηλή, γύρω στο 1.70, μελαχρινή με μακριά ίσια μαλλιά και μεγάλα πράσινα μάτια. Ωραίο σώμα με καμπύλες αλλά σφιχτό, φορούσε σορτσάκι και φαινόταν τα ωραία της πόδια. Το πρόσωπό της αν και χωρίς ίχνος make up έμοιαζε να λάμπει και όταν μου χαμογέλασε και μου είπε καλημέρα, φωτίστηκε ακόμα περισσότερο! Την κοιτούσα σαν χάνος με ανοικτό το στόμα για μερικά δευτερόλεπτα χωρίς να μιλάω. Με κοίταξε που ήμουν σαν χαμένος και είπε:
- Μάλλον ήρθα σε ακατάλληλη στιγμή. Να περάσω σε λίγο;
- Κα... καλημέρα, ψέλλισα ξέπνοος. Όχι δεν ήρθες σε ακατάλληλη στιγμή, απλώς ξύπνησα πριν λίγο και δεν είμαι πρωινός τύπος.
- Κι εγώ το ίδιο… μου είπε γελώντας με αυτό το υπέροχο χαμόγελο. Είμαι η Δήμητρα και μένω από πάνω. Δεν έχουμε γνωριστεί ως τώρα και ήρθα να συστηθώ.
- Χάρηκα, Δήμητρα, εγώ είμαι ο Νίκος.
- Είσαι φοιτητής;
- Ναι μόλις πέρασα στο Πολυτεχνείο, εσύ;
- Κι εγώ φοιτήτρια, δεύτερο έτος στο Παιδαγωγικό.
- Α ωραία!
Είπαμε ακόμα μερικά από αυτά τα τυπικά που λέγονται στις πρώτες στιγμές μιας νέας γνωριμίας, και ενώ σκεφτόμουν από μέσα μου πως να της πω να περάσει μέσα να την κεράσω τίποτα, με πρόλαβε και μου είπε:
- Ξέρεις, δεν σου είπα όλη την αλήθεια πριν. Σκεφτόμουν όντως να κατέβω να γνωριστούμε αυτές τις μέρες, αλλά ήθελα κάτι ακόμα.
- Τι; Είπα και η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά.
- Να μωρέ, έχει έρθει το αγόρι μου σπίτι, δεν έχω καφέ και αυτός που κάνει ο φούρνος στη γειτονιά είναι άθλιος. Μήπως έχεις εσύ λίγο να μου δώσεις;
Ώστε έχει αγόρι σκέφτηκα, απογοητευμένος, προσπαθώντας να το παίξω αδιάφορος.
- Ναι έχω, να σου δώσω, της είπα. Περίμενε ένα λεπτό.
Επέστρεψα με τον καφέ και αφού με ευχαρίστησε μου είπε «θα τα ξαναπούμε γείτονα». Τις επόμενες μέρες τη σκεφτόμουν συνεχώς. Έψαχνα να βρω ένα τρόπο να την προσεγγίσω και να της προτείνω να βρεθούμε για καμιά βόλτα. Άλλα κάθε φορά που τη συναντούσα, περιοριζόμουν στα τυπικά και κώλωνα. Τα σκέφτομαι τώρα που τα θυμάμαι για να σας τα γράψω και γελάω. Είχα μάθει παρόλα αυτά αρκετά πράγματα γι’ αυτή. Το κυριότερο ήταν πως το αγόρι της δεν έμενε στην Πάτρα αλλά δούλευε στην Αθήνα, ήταν μεγαλύτερος σε ηλικία, 28 ετών και ερχόταν δύο με τρεις φορές το μήνα στην Πάτρα, κυρίως Σ/Κ για να βρίσκονται.
Όσο περνούσε ο καιρός όμως, ερχόμασταν πιο κοντά. Αρχίσαμε να μιλάμε κάθε φορά που βρισκόμασταν στην είσοδο της πολυκατοικίας και είχαμε βγει και μαζί κάποιες φορές για καφέ, είχαμε δει ταινία ο ένας στο σπίτι του άλλου και συνήθιζε να έρχεται να κάθεται σπίτι μου όταν βαριόταν μόνη. Ποτέ όμως δεν της είχα κάνει την παραμικρή νύξη για το πως νιώθω γι αυτήν, γιατί ποτέ δεν μου είχε δώσει κανένα δικαίωμα. Ήμουν και ντροπαλός από τη φύση μου, οπότε καταλαβαίνετε.
Ώσπου φτάνουμε στη μέρα των γενεθλίων μου. Είχα κανονίσει να βγω με τους φίλους μου και να τα πιούμε. Είχα καλέσει και τη Δήμητρα αλλά μου είπε πως θα ερχόταν το αγόρι της εκείνη τη μέρα και δεν θα μπορούσε. Απογοητεύτηκα ελαφρώς αλλά οι φίλοι μου φρόντισαν να μου φτιάξουν το κέφι. Βγήκαμε και αφού μου έδωσαν τα δώρα μου, το ξενυχτήσαμε και περάσαμε φανταστικά. Κάποια στιγμή τα ξημερώματα, οι περισσότεροι ήταν ντίρλα από τα ποτά. Εγώ ήμουν σε κέφι, αλλά δεν είχα μεθύσει. Φρόντισα να μπουν όλοι σε ταξί και να γυρίσουν σπίτι και έμεινα με τον κολλητό μου. Με πιάνει από τον ώμο και περπατούσαμε προς το σπίτι μου τραγουδώντας φάλτσα. Φτάσαμε και ανέβηκε πάνω.
- Φιλαράκι μου χρόνια πολλά! μου λέει και με παίρνει αγκαλιά.
- Μου το πες και πριν αυτό ρε, του λέω και με έπιασαν τα γέλια.
- Το ξέρω ρε. Πειράζει να το ξαναπώ; Έχει γενέθλια ο αδερφός μου και θα του ευχηθώ όσες φορές θέλω! Μακάρι να μπορούσα να σου κάνω κι άλλο δώρο ρε. Πες μου τι θέλεις και θα στο κάνω. Ζήτα ότι θες!
Γέλασα και του είπα ότι δεν χρειάζομαι άλλο δώρο και μου φτάνει η φιλία μας. Με κοίταξε και ένα πονηρό γέλιο έκανε την εμφάνισή του στο πρόσωπό του.
- Τι ρε; Γιατί γελάς;
- Λοιπόν φιλαράκι, μου λέει, ήρθε η ώρα να μάθει η Δημητρούλα από πάνω ότι τη γουστάρεις. Θα ανέβω εγώ και θα της πω ότι έχεις γενέθλια και ότι πρέπει να κατέβει να πιει μαζί μας ένα ποτό για να σου ευχηθεί. Εγώ μετά θα την κάνω και θα σας αφήσω μόνους, να παίξεις μπάλα μόνος σου.
- Α ρε φιλαράκι, του λέω, έχεις πιει και σου φαίνονται όλα εύκολα. Ξέρεις τι ώρα είναι; 5 το ξημέρωμα. Άσε που είναι εδώ και ο γκόμενος της, οπότε δεν γίνεται.
Χωρίς να το περιμένω, πήγε στην πόρτα την άνοιξε και γυρίζοντας σε μένα μου είπε:
- Επιστρέφω αμέσως!
Άρχισα να αγχώνομαι και δεν ήξερα τι να κάνω. Το αγόρι της ήταν πάνω κι ο φίλος μου μεθυσμένος, σκεφτόμουν, μπορεί να γινόταν καμιά παρεξήγηση και να πιάνονταν στα χέρια. Βημάτιζα πάνω κάτω ανήσυχος, ώσπου 5 λεπτά μετά, τα οποία μου φάνηκαν αιώνας, στέκονταν στην πόρτα μου η Δήμητρα και ο Πέτρος.
- Λοιπόν, λέει ο φίλος μου, τι στέκεστε έτσι; Βάλε ένα ποτό στην κοπέλα να σου ευχηθεί.
Φαινόταν να το διασκεδάζει πολύ ο κολλητός μου και μου έκλεισε το μάτι.
- Νίκο χρόνια πολλά…
μου είπε η Δήμητρα αλλά το χαμόγελό της ήταν θλιμμένο. Κάτι δεν πήγαινε καλά.
- Σε ευχαριστώ, της είπα και της πρόσφερα ένα ποτό. Πέρνα να καθίσεις μαζί μας.
- Για λίγο μόνο γιατί δε θα είμαι καλή παρέα απόψε.
Πριν προλάβω να ρωτήσω τι εννοεί μ αυτό, ο κολλητός μου δήλωσε ότι είχε δήθεν ανακατευτεί από το ποτό και ότι θα πήγαινε σπίτι να ξαπλώσει. Μας καληνύχτισε, μου ευχήθηκε ξανά και έφυγε με ένα χαμόγελο στα χείλη και κλείνοντάς μου ξανά το μάτι. Μείναμε οι δυο μας και της είπα να κάτσουμε τον καναπέ.
- Τι έχεις; Φαίνεσαι στεναχωρημένη και τα μάτια σου είναι λίγο κόκκινα σα να έκλαιγες. Νόμιζα θα κοιμόσουν τέτοια ώρα. Δεν είναι ο φίλος σου πάνω;
Μόλις το είπα αυτό, δυο σταγόνες κύλησαν στα μάγουλά της και με κοίταξε στα μάτια. Εκείνη την ώρα ήταν πραγματικά πανέμορφη, αλλά δεν της είπα τίποτα και περίμενα να μιλήσει εκείνη.
- Εδώ ήταν σήμερα. Τσακωθήκαμε άσχημα και έφυγε, γύρισε Αθήνα. Μου είπε να χωρίσουμε. Από την ώρα που έφυγε κλαίω συνεχώς και δε μπορώ να ηρεμήσω. Γι’ αυτό ήμουν ξύπνια τώρα που μου χτύπησε ο φίλος σου. Να σου πω την αλήθεια, χάρηκα που με κάλεσες και έχω κάποιον να μιλήσω. Το προτιμώ από το να είμαι μόνη μου πάνω.
- Θες να κοιμηθείς εδώ απόψε;
Τα λόγια βγήκαν μόνα τους από το στόμα μου χωρίς να το σκεφτώ. Μέσα μου περίμενα να αρνηθεί, αλλά προς έκπληξή μου, χαμογέλασε και κούνησε το κεφάλι καταφατικά.
- Ωραία, λέω, κανονίστηκε! Εσύ θα κοιμηθείς μέσα στο κρεβάτι μου κι εγώ εδώ στον καναπέ, για να είσαι άνετα. Πάω να σου στρώσω.
- Δε θέλω να κοιμηθώ μόνη μου…
μου είπε, κοιτώντας το πάτωμα, αποφεύγοντας το βλέμμα μου.
- Και θες να ξαπλώσουμε μαζί;
Την είχα πλησιάσει και καθόμουν ακριβώς δίπλα της. Με το χέρι μου της σήκωσα το κεφάλι για να με κοιτάξει στα μάτια. Ήταν ακόμα δακρυσμένη.
- Πάρε με αγκαλιά, μου είπε και φαινόταν στεναχωρημένη.
Την αγκάλιασα σφιχτά και την ένιωθα πάνω μου να ανασαίνει αργά και να με σφίγγει πολύ. Μύριζε υπέροχα. Της χάιδευα την πλάτη και το σβέρκο κάτω από τα μαλλιά της. Μείναμε έτσι για λίγα λεπτά, ώσπου σταματάει την αγκαλιά, με κοιτάει στα μάτια και μου λέει:
- Θέλω να νιώσω ωραία, να με κάνεις να ξεχαστώ.
Σα μαγεμένος εγώ, γέρνω μπροστά, δειλά στην αρχή, και τη φιλάω απαλά στα χείλη. Μου ανταποδίδει το φιλί, ώσπου γίνεται πιο έντονο και με πολύ πάθος. Τα χείλη της ήταν απαλά, το φιλί καυτό και υγρό από τα δάκρυά της που δεν είχαν στεγνώσει ακόμα. Τη σπρώχνω απαλά να ξαπλώσει στον καναπέ και βρίσκομαι από πάνω της να τη φιλάω. Μου σηκώνει την μπλούζα και τη βγάζω και βγάζει και κείνη τη δική της και το σουτιέν. Μπροστά μου έχω δύο υπέροχα βυζάκια στο μέγεθος ακριβώς της παλάμης μου, στητά και με καυλωμένες ρώγες. Αρχίζω να τη φιλάω στο λαιμό και να τη γλείφω, ενώ της χουφτώνω το στήθος. Κατεβαίνω πιο χαμηλά και βάζω τη σκληρή ρώγα της στο στόμα μου. Τεντώνεται και τρίβει το μουνί της στο πόδι μου.
Καταλαβαίνω ότι έχει καυλώσει πολύ και με θέλει μέσα της αλλά δε βιάζομαι. Μ’ αρέσει που βασανίζεται από καύλα. Μετά από λίγο αρχίζω να κατεβαίνω στην κοιλιά της, ενώ με το χέρι μου της βγάζω το σορτσάκι που φορούσε. Το στρινγκάκι της ήταν ήδη υγρό και με μια κίνηση της το βγάζω κι αυτό. Το μουνάκι της ροζ, τελείως ξυρισμένο, γυάλιζε από τα υγρά της. Αρχίζω να τη γλείφω και να τη γεύομαι, της πιπιλάω την κλειτορίδα και την ακούω που βγάζει πνιχτές κραυγούλες. Βάζω σιγά-σιγά ένα δάχτυλο μέσα της και την ακούω να μου λέει βάλε κι άλλο. Της γαμούσα το μουνάκι με τρία δάχτυλα ενώ παράλληλα την έγλειφα. Μετά από δευτερόλεπτα, δεν άντεξε άλλο και μου είπε…
- σε θέλω μέσα μου. Έχεις προφυλακτικό; Δε θέλω χωρίς.
Πήγα και έφερα και γδύθηκα τελείως. Πάω να κάνω κίνηση να φορέσω το προφυλακτικό, αλλά μου λέει περίμενε. Με βάζει να κάτσω στον καναπέ και παίρνει το προφυλακτικό στο χέρι της. Γονατίζει και παίρνει την πούτσα μου στο στόμα της. Η καύλα μου έχει φτάσει στο απροχώρητο. Πραγματικά πρώτη φορά έβλεπα την πούτσα μου τόσο πρησμένη. Σταμάτησε και ανέβηκε πάνω μου, ενώ πριν μου φόρεσε το προφυλακτικό. Είχαμε έρθει πρόσωπο με πρόσωπο και συνειδητοποίησα ότι από στιγμή σε στιγμή θα έμπαινα μέσα της. Σχεδόν δεν το πίστευα.
Έτριψε την καυλωμένη πούτσα μου στην κλειτορίδα της και άρχισε να βάζει το κεφαλάκι μέσα της. Έβαζε λίγο και τραβιόταν. Είχε κλείσει τα μάτια και φαινόταν πραγματικά να το απολαμβάνει. Συνέχισε να βάζει μόνο το κεφαλάκι μέσα στο μουνί της αλλά να μην το παίρνει όλο και η καύλα μου είχε χτυπήσει κόκκινο. Όταν πήγε να το ξανακάνει, δεν κρατήθηκα και της το κάρφωσα με μια κίνηση όλο μέσα της. Έβγαλε κάτι μεταξύ λυγμού και βογκητού και κάρφωσε τα νύχια της στο στήθος μου. Την ένιωθα στενή αλλά ήταν πολύ υγρή. Κουνούσε ρυθμικά τη μέση της και ένιωθα το σφιχτό κωλαράκι της στα αρχίδια μου. Τα χέρια μου ήταν στη μέση της και την ανεβοκατέβαζα πάνω στην πούτσα μου, με αρκετή δύναμη. Κάθε φορά που έφτανε μέχρι τη βάση της πούτσας μου έβγαζε ένα βογκητό και φαινόταν ότι κρατιόταν να μη φωνάξει. Χαλάρωσα τη λαβή μου στη μέση της και της χούφτωνα τον κώλο ενώ της έγλειφα τις ρώγες που ήταν ακριβώς μπροστά μου. Τα μαλλιά της έπεφταν επάνω μου και μύριζε καταπληκτικά. Πλησιάζει στο αυτί μου και μου ψιθυρίζει λαχανιασμένη:
- Τρελαίνομαι για την πούτσα σου. Σκίσε με.
Σηκώνομαι επί τόπου όρθιος, κρατώντας την πάνω μου σφιχτά και άρχισα να τη γαμάω κρατώντας και ανοίγοντας τα πόδια της με τα χέρια μου και αυτή με κρατούσε από το λαιμό. Πραγματικά τη χτυπούσα πάνω μου αλύπητα. Δεν πίστευα ότι εγώ το έκανα αυτό. Υπό άλλες συνθήκες θα είχα ήδη τελειώσει αλλά είχα άγχος και είχα πιει λίγο κι αυτό με κράτησε αρκετά. Ένιωθα τα υγρά της να στάζουν στα πόδια μου και να βογκάει από καύλα, ενώ κάρφωνε τα νύχια της στην πλάτη μου.
Με κούρασε αυτή η στάση και την μετέφερα στο κρεβάτι, όπου ξάπλωσα εγώ από πάνω της. Ξεκίνησα αργά να την πηδάω. Με είχε αγκαλιάσει, είχε τα χέρια της στον κώλο μου και με πίεζε μέσα της. Την έγλειφα στο λαιμό και στο λοβό του αυτιού της και της ψιθύριζα βρομόλογα. Με έσφιγγε πάνω της και μου λέει φωνάζοντας:
- Μη σταματάς… θα τελειώσω!
Συνέχισα να την καρφώνω ώσπου τα πόδια της άρχισαν να τρέμουν και το μουνί της να συσπάται κάνοντας μασάζ στην πούτσα μου. Ένιωσα βασιλιάς εκείνη την ώρα και σταμάτησα αλλά ήμουν ακόμα μέσα της. Είχε λαχανιάσει και δεν μπορούσε να μιλήσει. Τη φιλούσα στο λαιμό και στο στήθος και όταν βρήκε την ανάσα της μου είπε:
- Τώρα θα σε κάνω εγώ να τελειώσεις.
Μου έβγαλε το προφυλακτικό και ξεκίνησε να μου την παίζει δυνατά και να μου γλείφει τα αρχίδια, κοιτώντας με στα μάτια.
- Θέλω να χύσεις στο στόμα μου και να τα καταπιώ όλα.
Πράγματι μετά από ένα, δύο λεπτά φώναξα «Χύνω…» και της γέμισα το στόμα σπέρμα, που το κατάπιε όλο. Ένιωθα απίστευτα αλλά ήμουν εξουθενωμένος. Ξάπλωσα στο κρεβάτι και μου λέει πάω στο μπάνιο. Όταν γύρισε μπήκα κι εγώ να κάνω ντους. Τη βρήκα ξαπλωμένη στο κρεβάτι να έχει χαλαρώσει και ξάπλωσα δίπλα της. Έβαλε το κεφάλι της στο στήθος μου και την πήρα αγκαλιά.
- Σε ευχαριστώ πολύ, μου είπε, ήταν από τα καλύτερα βράδια της ζωής μου.
Δε μίλησα. Συνέχισα να την χαϊδεύω ώσπου κοιμηθήκαμε. Ο επόμενος μήνας ήταν ο καλύτερος της ζωής μου. Η Δήμητρα μου έβγαζε τον καλύτερό μου εαυτό. Με έκανε και ένιωθα αυτοπεποίθηση. Ένιωθα ότι είχα βρει τον άνθρωπο της ζωής μου. Κάναμε εκδρομές στο άγνωστο χωρίς λεφτά, φτάσαμε ως την Κομοτηνή και κοιμόμασταν στο αυτοκίνητό της τα βράδια, ξενυχτούσαμε μιλώντας μέχρι το πρωί, κάναμε σεξ σε δημόσιο μέρος και πολλά άλλα που δεν θα τα είχα κάνει ποτέ αν δεν ήταν εκείνη.
Αλλά όλα τα καλά δυστυχώς κάποτε τελειώνουν και στην περίπτωσή μου θα τελείωναν με το χειρότερο τρόπο...
Μια Κυριακή πρωί είχα κανονίσει με τους φίλους μου να πάμε μια εκδρομή, αντροπαρέα. Θα έλειπα όλη μέρα και η Δήμητρα είχε κοιμηθεί το προηγούμενο βράδυ σπίτι μου. Ξύπνησα λοιπόν, το πρωί και έφυγα από το σπίτι αλλά την άφησα εκεί να κοιμάται. Το βράδυ γυρίζοντας σπίτι είχα στο μυαλό μου να κάνω ένα μπάνιο και να ανέβω σπίτι της να πηδηχτούμε. Μπαίνω σπίτι μου και περιμένω λίγο να ζεσταθεί το νερό για να κάνω μπάνιο. Ακούω από το σπίτι της Δήμητρας βήματα πάνω κάτω και καταλαβαίνω ότι είναι εκεί. Μπαίνω στο μπάνιο και αφού τελειώνω βγαίνω να ντυθώ αλλά ακούω θορύβους από το σπίτι της Δήμητρας σαν να χτυπάει κάποιο έπιπλο. Δεν καταλαβαίνω αρχικά τι είναι αυτοί οι θόρυβοι αλλά μετά από λίγα λεπτά πάγωσε το αίμα μου. Συνειδητοποιώ ότι μαζί με το χτύπημα από έπιπλο ακούγονται και πνιχτά βογγητά. Κάποιος έκανε σεξ με τη Δήμητρα κι εγώ ήμουν ακριβώς από κάτω και άκουγα. Τότε άκουσα τη φωνή του πρώην της, ο οποίος φώναζε:
- Σου έλειψε ο γαμιάς σου μωρό μου; Σου έλειψε η πούτσα μου; Έτσι θέλω να σε γαμάω, σαν πουτάνα στα τέσσερα.
Κόντεψα να λιποθυμήσω και να κάνω εμετό. Δεν ήξερα τι να κάνω. Είχα παγώσει και ήμουν κατάχλωμος. Δεν άντεχα να ακούσω άλλα και βγήκα από το σπίτι τρέχοντας, χωρίς να ξέρω που πάω. Σταμάτησα μετά από λίγα λεπτά, καταϊδρωμένος και ξέρασα στην άκρη του δρόμου. Όταν ηρέμησα λίγο πήγα στο φίλο μου, ο οποίος όταν με είδε τρόμαξε και ήθελε να με πάει στο νοσοκομείο. Αφού επέμεινα ότι δεν χρειάζεται, του τα είπα όλα και έμεινε με το στόμα ανοικτό. Σηκώθηκε και μου λέει:
- Πάμε να σπάσουμε στο ξύλο αυτόν τον κόπανο ρε.
- Όχι, δεν θα κάνουμε τίποτα. Αυτός δεν ξέρει τι τρέχει με μένα κι αυτή. Δε φταίει αυτός.
Ο φίλος μου επέμεινε αλλά κατάλαβε ότι είχα δίκιο και σταμάτησε. Έμεινα εκεί το βράδυ, χωρίς να μπορέσω να κοιμηθώ πάνω από δύο ώρες όλο το βράδυ. Το πρωί ξύπνησα και βρήκα ένα μήνυμα στο κινητό που μου ξέσκισε την καρδιά, ήταν από τη Δήμητρα:
«Συγγνώμη… δε μπορώ άλλο να συνεχίσουμε. Ανήκω στον Κώστα».
Κώστας ήταν το όνομα του φίλου της. Έμεινα μια βδομάδα στο σπίτι του κολλητού μου και δεν τολμούσα να πλησιάσω στο σπίτι μου. Η Δήμητρα με είχε πάρει πολλά τηλέφωνα όλη τη βδομάδα και μου έστελνε μηνύματα λέγοντας μου να βρεθούμε και να μου εξηγήσει, αλλά δεν είχα απαντήσει σε κανένα. Είχα αποφασίσει να μετακομίσω και έψαχνα να βρω σπίτι. Όταν τα κανόνισα όλα, το μόνο που έλειπε ήταν να πάω σπίτι και να μαζέψω τα πράγματά μου. Το ήξερα ότι θα τη συναντήσω αλλά δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς.
Με άκουσε που γύρισα και μου χτύπησε την πόρτα. Όταν την είδα μπροστά μου ήμουν τελείως απαθής, σαν αδιάφορος αλλά μέσα μου έβραζα και κρατιόμουν με δυσκολία για να μην τη βρίσω και τη χτυπήσω.
- Σε έψαχνα, μου λέει. Χάθηκες και ήθελα να σου εξηγήσω κάποια πράγματα γιατί σε πλήγωσα και πίστεψέ με, αυτό ήταν το τελευταίο πράγμα που ήθελα να κάνω.
Να σας πω στο σημείο αυτό ότι η Δήμητρα δεν ήξερε ότι την είχα ακούσει να πηδιέται με το πρώην της.
- Μην το σκέφτεσαι της λέω. Καλά έκανες. Και να σου πω την αλήθεια με διευκόλυνες.
Τα έχασε λίγο αλλά με ρώτησε τι εννοώ μ αυτό.
- Κοίτα, της λέω, περάσαμε πολύ καλά ένα μήνα αλλά να σου πως την αλήθεια ήμουν έτοιμος να σου πω να χωρίσουμε γιατί είχα αρχίσει να βαριέμαι. Έχω γνωρίσει και μια άλλη κοπέλα που μ αρέσει πολύ. Στο σπίτι της έμεινα όλη τη βδομάδα. Ήρθα μόνο για να πάρω τα πράγματά μου και να μετακομίσω.
Έμεινε αμίλητη για λίγα δευτερόλεπτα και φαινόταν να μην ξέρει τι να πει. Είχε έρθει για να με λυπηθεί αλλά δε θα της έδινα αυτή την ευχαρίστηση.
- Με είχες βαρεθεί;… με ρωτάει. Νόμιζα ότι περνούσαμε καλά.
- Δε λέω, καλά ήταν αλλά για λίγο καιρό. Δεν ταιριάζαμε. Λοιπόν αν δεν έχεις κάτι άλλο να μου πεις, σε παρακαλώ να μ’ αφήσεις να ετοιμάσω τα πράγματά μου γιατί βιάζομαι και με περιμένουν.
Δεν περίμενα απάντηση και της έκλεισα την πόρτα στα μούτρα. Μάζεψα τα πράγματα και περίμενα τη μεταφορική να πάρει και τα έπιπλα. Τον επόμενο καιρό η Δήμητρα μου έστελνε μηνύματα ότι με σκέφτεται και ότι γι’ αυτήν ήμουν κάτι σημαντικό. Δεν της είχα απαντήσει καθόλου, αλλά εξακολουθούσε να με παίρνει τηλέφωνο και να μου στέλνει μηνύματα. Μια μέρα μου έστειλε ότι χώρισε από τον πρώην της και θέλει να είμαστε ξανά μαζί.
Δεν της απάντησα σε κανένα μήνυμα πότε, ούτε σε καμιά κλήση της, ούτε τη συνάντησα ξανά ποτέ στη ζωή μου. Περίπου ένα χρόνο μετά σταμάτησε να μου στέλνει. Ήταν ο δυσκολότερος χρόνος της ζωής μου. Έκανα τιτάνιες προσπάθειες να μην απαντήσω και να μην την πάρω τηλέφωνο. Ευτυχώς με στήριξαν τα φιλαράκια μου. Η εμπειρία αυτή με πλήγωσε βαθιά και έκανα καιρό για να την ξεπεράσω και να εμπιστευτώ μια κοπέλα δίπλα μου, αλλά με έκανε τον άντρα που είμαι σήμερα. Πατάω δυνατά στα πόδια μου και ξέρω τι ζητάω από τη ζωή μου και τους γύρω μου. Ο ντροπαλός, ήσυχος και άβουλος Νίκος είχε πεθάνει εκείνο το βράδυ μαζί με αυτή τη σχέση.
Από αυτήν την άποψη θα είμαι πάντα ευγνώμων στη Δήμητρα.
Copyright protected OW ref: 96166
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.