Πέρασα καλά στην Αντίπαρο

Κάπου στην μέση του Ιουλίου έμεινα μόνος μου. Όχι ότι παραπονιέμαι, αλλά φαντάζεστε να μην έχετε κανέναν να βγείτε; Κανέναν! Βαριέσαι αφόρητα και ασύστολα. Όμως με σώσανε κάτι φίλοι μου που είχαν πάει σε ένα κάμπινγκ στην Αντίπαρο και είπαν απλά: «Γιατί δεν έρχεσαι εδώ μιας και βαριέσαι;»

Πήγα αμέσως! Πειραιάς, εισιτήρια, πλοίο, ύπνος, άφιξη, φτάνω Πάρο, περνάω απέναντι και επιτέλους: Camping (αγγλική ταμπέλα, που σημαίνει ότι το μέρος είναι global known). Και πάλι περνάω φίνα, παίζω κιθάρα στην καφετέρια, πάω στο κέντρο, γενικά μια ωραία περίοδος.

Μέχρι που, μετά από πέντε μέρες, ήρθαν κάτι κοπέλες (ωραίες κοπέλες ευτυχώς) δίπλα στην σκηνή μας. Ένα πράγμα έχω να πω: Κ-α-ρ-α-μ-ο-υ-ν-ά-ρ-ε-ς!

Η Ελένη, μια κοντούλα κοκκινομάλλα με πολύ καλό κώλο και μεγάλο στήθος, και η Μαρία, μια ψηλή μελαχρινή θεά. Μάτια θεϊκά, σώμα αμαρτία, λες και όταν ο Παντοδύναμος την έφτιαξε, είχε καύλες. Εμείς, δηλαδή η παρέα μας, ήταν από δεκαοκτώ μέχρι είκοσι δύο, περίπου έξι άτομα ήμασταν, και αυτές ήταν γύρω στα τριάντα τρία. Είχαν έρθει διακοπές για χαλάρωση και αμέσως δεθήκαμε σαν παρέα. Ε, έχουμε και έναν κιθαρίστα εδώ ξέρετε, πάντα μια παρέα μαζεύεται γύρω από έναν μουσικό.

Φυσικά, ο καθένας μας προσπάθησε να κατακτήσει μια από τις δύο γκόμενες. Αλλά κανένας δεν τα κατάφερε. Εγώ δεν έκανα τίποτα, ούτε καμάκι ούτε τίποτα, απλά έπαιζα την κιθάρα μου, όχι επειδή νόμιζα πως οι γκόμενες θα ερχόντουσαν σε μένα, αλλά επειδή ήμουνα παρθένος και δεν είχα και πολύ θάρρος στο φλερτ, είχα συγκεντρωθεί στις σπουδές μου και στην μουσική.

Και μετά από άλλες πέντε μέρες με ατελείωτο κλάμπινγκ, χαλάρωση στην αιώρα και χαβαλέ, κάτι απίστευτο έγινε που ποτέ κανείς δεν θα φανταζόταν ούτε στα πιο τρελά και ψυχωτικά όνειρα του: Η Μαρία άρχισε να μου την πέφτει! Το όρθιο άγαλμα, ο ορισμός της ομορφιάς, που σε κάθε βλέμμα της την ερωτευόσουνα, ασχολήθηκε με μένα! Οκ το παραδέχομαι, στην αρχή φοβήθηκα ότι μπορεί να είναι κανένα σχέδιο που έκαναν οι φίλοι μου για να γελάσουν, όμως να πέφτουν οι σπόντες, βλέμματα, αθώα αγγίγματα, και εγώ να τα έχω παίξει. Ε, έως εδώ ήταν λέω, πλάκα ή όχι, εγώ δεν χάνω την ευκαιρία να πηδήξω.

Μια νύχτα, ένας με σαξόφωνο (έλεος δηλαδή, σε εκείνο το κάμπινγκ έβρισκες ότι ήθελες από μουσικό όργανο) έπαιζε και εγώ και η Μαρία κοιταζόμασταν έντονα. Της λέω:

-    «Πάμε λίγο να σου πω…»

-    «Οκ!»

Την πάω σε ένα σκοτεινό μέρος ανάμεσα στα δέντρα, και πιστεύω πως και οι δύο ξέραμε τι θα γινόταν, γι’ αυτό, μόλις σταμάτησα, μου λέει:

-    «Έλα εδώ μικρέ!»

Και φιλιόμαστε. Ήταν ένα φιλί γεμάτο πάθος και μετά άρχισε το καλό. Μπορεί να μην έχω κάνει σεξ, αλλά ήξερα τι έπρεπε να κάνω. Οπότε, βάζω τα χέρια μου στα κωλομέρια της και τα σφίξω. Αυτή ανταποδίδει την κίνηση και αρχίζει να μου παίζει την πούτσα πάνω από το τζιν, που είχε γίνει κάγκελο. Σκύβει, μου το ξεκουμπώνει και αρχίζει μια πίπα πέρα από κάθε φαντασία. Το ρουφάει, το στρίβει, γλύφει την ουρήθρα, λέμε η τύπισσα είχε διδακτορικό στο τσιμπούκι.

Μετά σκύβω εγώ, και αρχίζω το γλυφομούνι. Βάζω δαχτυλάκι αργά και της έφυγε ένα πνιχτό βογγητό, που πραγματικά μου άρεσε και άρχισα να το κουνάω ενώ της έγλυφα την κλειτορίδα. Βόγκαγε απίστευτα και παραμιλούσε ενώ της έβαζα κι άλλο δάχτυλο, ενώ της έβαλα τον αντίχειρα στον κώλο της…

-    «Αχ ναι, αχ ναι, είσαι πολύ καλός στο να μου γαμάς την κλειτορίδα μου. Αχ ναι, έλα, γάμα το. Ααααααα! Χύνωωωωωωωωωωωωω!!!»

Και τα υγρά της άρχισαν να κυλάνε στο χέρι μου σαν καταρράκτης. Σηκώνομαι, βάζω τα πόδια της στην μέση μου και γενικά ήταν πάνω μου και με είχε πάρει αγκαλιά. Και επιτέλους βάζω την πούτσα μου μέσα της. Έβγαλε ένα μεγάλο βογγητό και άρχισα να κινούμαι. Άρχισα να την γαμάω αργά και το μουνί της ήταν απίστευτα στενό, που με έκανε να νιώθω κάτι μεταξύ πόνου και απόλυτης ηδονής και μου άρεσε. Μέσα - έξω μέσα - έξω η παρθενιά μου έφευγε με τον πιο απίθανο τρόπο. Αυτή να χύνει για τρίτη φορά πάνω στο καυλί μου.

Ενώ την γάμαγα, και η Μαρία είχε παραδοθεί στην καύλα, της έγλυφα τις ρώγες, τις ρούφαγα σαν μωρό, της έβαζα δαχτυλάκι στον κώλο και φώναζε πιο πολύ από ποτέ. Σε μια στιγμή παραλίγο να χύσω και έκανε κάτι που με ξάφνιασε: ενώ ήταν σε απόλυτη αναισθησία, παραδομένη στο γαμήσι, ξυπνάει, και μου πιάνει τον πούτσο, τον σφίγγει και τελικά δεν χύνω και λέει:

-    «Α, όχι αγόρι μου, δεν θα τελειώσεις τόσο γρήγορα με μένα…»

Και τον βγάζει και τον βάζει με τα υγρά πάνω του και τον βάζει στον κώλο της, σιγά - σιγά μέχρι να μπει όλος. Το μουνί της ήταν στενό, αλλά ο κώλος της ακόμα πιο στενός. Δεν αστειεύομαι, το πουτσοκέφαλο μου είδα μετά ότι είχε σκιστεί σε διάφορα σημεία από την βίαιη είσοδο. Άρχισα να κινούμαι και πάλι σιγά αλλά αυτή ήθελε ντε και καλά να την γαμήσω άγρια. Πραγματικά θα μου τον διέλυε. Πώς να επιβιώσει ο πούτσος μου σε έναν τόσο στενό κώλο;

Αλλά υπάκουσα και όντως κουνιόμουνα σαν άγριο ζώο, κάνοντας την να βογκάει σαν τρελή. Της έπαιζα και την κλειτορίδα και έχυσε γύρω στις έξι φορές αυτή την φορά. Τελείωσα μέσα στον κώλο της και μετά από το πρώτο χύσιμο, δεν ξέρω πως έγινε αυτό, τον έβαλα στο μουνί της και έχυσα και εκεί μέσα. Δυο φορές τελείωσα την ίδια στιγμή. Χαλαρώνουμε λίγο, παίρνουμε βαθιές ανάσες και λέει:

-    «Όταν θα φύγεις από δω, θα είσαι εξουθενωμένος από τα γαμήσια που θα κάνουμε. Επειδή μικρό μου αγοράκι, τέτοιο πούτσο δεν τον αφήνω…»

Θα γράψω την υπόλοιπη ιστορία αργότερα. Πείτε μου την γνώμη σας. Είναι η πρώτη φορά που γράφω, γι’ αυτό πείτε και κάτι για τον τρόπο γραφής, έτσι ώστε να διορθώσω κάτι για να σας κάνω να χύνετε πιο γρήγορα.