Ιούνιος 2012
Τη γκρίνια της συζύγου δεν τη νίκησε ποτέ κανείς. Ιδίως όταν έχεις καιρό να της τον σφυρίξεις γιατί έχεις καινούργιο τσουλάκι και σου τρώει όλη σου την ενέργεια. Σαρανταρίζω κιόλας σιγά-σιγά, δουλειά, δύο παιδιά, δεν είναι και λίγα…
Μετά από χιλιάδες αναβολές, εκατομμύρια καντήλια και τόνους γκρίνια, με στέλνει κακήν κακώς στους καινούργιους γείτονες για μια αγγαρεία που τους έχει τάξει, φορτώνοντας μου κι ένα βαζάκι σπιτική μαρμελάδα να τους δώσω. Και σ’ αυτό το γειτονικό σπίτι είναι που αλλάζει η ζωή μου για πάντα!
Χτυπάω το κουδούνι, ανοίγει η πόρτα και βλέπω το πιο δυνατό μουνί που έχω δει ποτέ. Γύρω στο 1.60, τριαντάρα, κατάλευκο δέρμα, ξανθά μακριά μαλλιά, τσιμπουκόχειλα που μόνο που τα βλέπεις καυλώνεις και κάτι γκριζοπράσινες ματάρες που θες να χαθείς μέσα τους και να μην σε βρουν ποτέ.
Και για να με αποτελειώσει έχει το πιο αισθησιακό σώμα που έχω συναντήσει. Φοράει ένα αμάνικο, λεοπάρ φορεματάκι μέχρι τα γόνατα, αρκετά στενό για να φαίνονται οι γραμμές της. Γυμνασμένη τόσο όσο, πόδια ίσια, γάμπες χυτές, κωλάρα όρθια, τουρλωτή και ζουμερή και σα να μην έφταναν όλα αυτά, δυο βυζάρες που τραβάνε βλέμμα, χέρια και καυλί σα μαγνήτης!
Μαζεύω από το κεφαλόσκαλο, μάτια, δόντια, σαγόνι, κ.λπ. και της λέω ποιος είμαι. Μου δίνει το χέρι της για χειραψία κι εγώ από την αμηχανία της δίνω την μαρμελάδα!
Γελάει μ’ ένα γέλιο καθαρό, γάργαρο. Το μόνο που έλειπε για να κάνει την πούτσα μου να θέλει να πάει να κρυφτεί στα σκέλια της και να μείνει εξαφανισμένη εκεί για πάντα.
Η πόρτα κλείνει πίσω μου κι εγώ το μόνο που θέλω είναι να πάρω την μαρμελάδα, να την αλείψω σε όλο της το κορμί και να την γλείψω πόντο-πόντο…
Αύγουστος 2012
Η γειτόνισσα έχει μπει στο στόχαστρο κι αποκλείεται να γλιτώσει! Ευκολάκι. Σύζυγος που της ρίχνει 25 χρόνια, κρεβατοκάμαρες χωριστές, γκόμενος ουδείς. Το μωρό λαχταράει για πούτσα! Ε, να μην την βοηθήσει ο γείτονας; Θα πέσει πριν καλά-καλά το καταλάβει. Σουβλάκι με τις άλλες στο καυλί μου θα την περάσω.
Δεκέμβρης 2014
Η νύχτα των γενεθλίων της… μάλλον χαράματα προς την επομένη. Με το Φώτη στο κωλόμπαρο, χωρίς να μπορώ να μετρήσω το αλκοόλ και τη νικοτίνη που έχω καταναλώσει. Έφυγα από το σπίτι της σαν κυνηγημένος πετώντας μια δικαιολογία για κάτι έκτακτο στη δουλειά. Δεν άντεχα άλλο να τη βλέπω και να μην την έχω. Να μην έχω ακουμπήσει τα χείλη της, να μην έχω νιώσει την ανάσα της στο στήθος μου, να μην έχω εξερευνήσει το κορμί της, να μην έχω γευτεί το δάκρυ της, να μην έχω γίνει η χαρά της.
Πέρασαν δυόμισι γαμημένα χρόνια από την πρώτη στιγμή που την είδα. Δυόμισι χρόνια γεμάτα ξενύχτια, πόθο, πόνο, απόρριψη. Ότι κι αν έκανα μόνο άρνηση πήρα από 'κείνη. Έχει γίνει εμμονή πια. Δε μπορώ να την βγάλω από το μυαλό μου. Τη βλέπω σε όποια αγγίζω, σε όποια φιλάω, σε όποια γαμάω. Δεν έχω εγωισμό πια, ούτε υπερηφάνεια. Δεν είναι έρωτας, ούτε αγάπη. Δεν ξέρω τι είναι αλλά πονάει. Βαθιά και ανελέητα.
Ο Βασίλης τραγουδάει από τα ηχεία "μόνο λίγο απ’ την τρέλα πια απέχω" και το ίδιο νιώθω κι εγώ. Για ακόμα μια φορά θα πέσω στα μάτια της, θα εκλιπαρήσω, θα ικετεύσω. Βουρκώνω. Την παίρνω τηλέφωνο. Τηλεφωνητής. Όπως συνήθως. Της αφήνω μήνυμα:
"Μια νύχτα… μια νύχτα από την ζωή σου! Αυτό σου ζητάω μόνο. Μια νύχτα από τη ζωή σου για να μπορέσω να συνεχίσω τη δική μου. Σε ικετεύω… σ’ εκλιπαρώ… μόνο μια νύχτα και δε θα σε ξαναενοχλήσω. Στ’ ορκίζομαι"
Κλείνω το τηλέφωνο και κατεβάζω άλλο ένα ουίσκι. Ζητάω κι άλλο. Ο Φώτης προσπαθεί να με σταματήσει. Ο Βασίλης δίνει την θέση του στον Πασχάλη να λέει "Θα θελα να ήσουν εδώ να γίνω ολόκληρος φωτιά να σε τυλίξω…" και τα δάκρυα πια καίνε τα μάγουλα μου. Το κινητό μου ανάβει, μήνυμα από εκείνη.
"Μία νύχτα μόνο. Απόψε στις 21:00" κι ακολουθεί η διεύθυνση που πρέπει να πάω. Το δείχνω στον Φώτη. "Είναι αλήθεια;" τον ρωτάω και πριν καν απαντήσει νιώθω τα πάντα να χάνονται γύρω μου.
Ξυπνάω στον καναπέ του Φώτη μ’ ένα κεφάλι κουδούνι. Ούτε θυμάμαι πως βρέθηκα εδώ. Κοιτάω το κινητό μου. 16:18 η ώρα και ούτε μία κλήση. Ούτε από το σπίτι ούτε από τη δουλειά. Δίπλα ένα σημείωμα από τον Φώτη: "Μη μιλήσεις με κανένα πριν μιλήσουμε". Κοιτάω τα μηνύματα μου. Βλέπω το δικό της. Ώστε είναι αλήθεια, δεν το ονειρεύτηκα. Τον παίρνω τηλέφωνο.
- Ξύπνησε η πριγκηπέσα μας;… ακούω την βραχνή φωνή του.
- Αϊ γαμήσου ρε! Τι έγινε; Πως βρέθηκα εδώ;
- Τι έγινε; Άνοιξε η τύχη σου παλιομαλάκα! Αυτό έγινε! Σε μισή ώρα θα 'μαι σπίτι, μη μιλήσεις με κανέναν άλλον μέχρι να 'ρθω… μου λέει γελώντας και μου το κλείνει.
Σηκώνομαι με χίλια ζόρια και κάνω ένα καφέ σκέτο. Πρέπει να ξενερώσω τελείως να καταλάβω τι μου γίνεται. Ξανακοιτάω το μήνυμα της. Ακόμα δεν το πιστεύω. Έρχεται ο Φώτης κουβαλώντας τρεις τέσσερις τσάντες που στην μία έχει σίγουρα φαγητό. Έχω κάνει ένα κρύο ντους και νιώθω αρκετά καλύτερα αλλά το στομάχι μου είναι κόμπος. Ο Φώτης μου πετάει τα σουβλάκια κι όσο τρώμε αρχίζει να μου εξηγεί πως λιποθύμησα στο κωλόμπαρο και πως με χίλια ζόρια κατάφερε να με φέρει σπίτι του. Κανόνισε μια διήμερη αναρρωτική από τη δουλειά και με κάλυψε και στη γυναίκα μου πάλι για δυο μέρες.
- Φαντάστηκα ότι θα ήθελες και μια μέρα να γιορτάσεις το σκοράρισμα… μου λέει κλείνοντας μου πονηρά το μάτι και συνεχίζει…
- Επειδή όπως καταλαβαίνεις δε μπορούσα να πάω σπίτι σου να πάρω ρούχα, πήγα και σου πήρα κοστούμι, πουκάμισο, παπούτσια και σώβρακο. Κάλτσες και γραβάτα θα πάρεις από τα δικά μου. Δεν φαντάζομαι να θέλεις να πας με τα χτεσινά και δεν υπήρχε περίπτωση εγώ να σου κάνω τη νοικοκυρούλα! Α… τα χρέωσα στην κάρτα σου!
Γι’ αυτό τον αγαπάω τον πούστη! Ούτε αδερφός δεν θα με φρόντιζε έτσι.
Η ώρα έχει πάει εφτά σχεδόν και σηκώνομαι να ετοιμαστώ γιατί δε θέλω να αργήσω. Ξυρίζομαι, μπανιαρίζομαι και ντύνομαι. Ο μπαγάσας μέχρι και την Κολωνία μου από το αμάξι έχει φέρει. Πανέτοιμος αλλά ο κόμπος στο στομάχι μου όλο και μεγαλώνει. Ετοιμάζομαι να φύγω, με βλέπει ο Φώτης και σφυρίζει:
- Σένιος! Ούτε γαμπρός δεν ήσουν τόσο φίνος, το ‘χουμε το μωρό!
- Ναι, αλλά ούτε γαμπρός δεν είχα τόσο άγχος!
- Γιατί ρε μαλάκα; Ένα πούτσο πας να ρίξεις! Πρώτη φορά το κάνεις;
(Ξέρει ότι αυτός ο πούτσος δεν είναι σαν τους άλλους αλλά θέλει να με καλμάρει)
- Κι αν δεν έρθει;
- Αν δεν έρθει, δεν ήρθε. Αλλά δεν το νομίζω.
- Κι αν άλλαξε γνώμη;
- Κι αν δεν φύγεις τώρα δεν θα είσαι εκεί να το μάθεις. Άντε ξεκουμπίσου. Και πάρε και τα δεύτερα κλειδιά, μη με τρέχεις να σ’ ανοίξω. Καλό βόλι…
και με σπρώχνει έξω από την πόρτα. Μπαίνω στ’ αμάξι κι ο κόμπος όλο και μεγαλώνει. Ξανακοιτάω το μήνυμα της. Ανοίγω τα παράθυρα, χρειάζομαι αέρα. "Γούστο θα ‘χει να πάθω έμφραγμα τώρα" σκέφτομαι και προσπαθώ να συνέλθω. Δε μπορώ να καταλάβω τι έχω πάθει. Φτάνω στο ραντεβού μισή ώρα νωρίτερα. Βρίσκω εύκολα το σπίτι. Παρκάρω και περιμένω. Ψάχνω πάλι το μήνυμα. Βγαίνω απ' τ' αμάξι και σαν τον μαλάκα περπατάω πάνω κάτω από το άγχος.
Η ώρα έχει πάει 21:10 κι εκείνη άφαντη. Έχω αρχίσει κι ανεβάζω σφυγμούς. Τι να κάνω; Να την πάρω τηλέφωνο; Κι αν μου πει ότι μετάνιωσε; Άσε, ας περιμένω λίγο ακόμα.
21:17 ένα ταξί σταματάει έξω από το σπίτι. Τη βλέπω να κατεβαίνει και λύνονται τα γόνατα μου. Έρχεται προς τα μένα και η καρδιά μου κοντεύει να βγει από το στήθος μου. Σύνελθε μαλάκα, ένα γκομενάκι είναι κι αυτό σκέφτομαι. Αλλά ξέρω πως δεν είναι έτσι.
- Καλησπέρα… μου λέει και νιώθω τις φλέβες στους κροτάφους μου να είναι έτοιμες να εκραγούν. Συγνώμη που άργησα αλλά δε μπορούσα να βρω ταξί. Πάμε γιατί έχω αρχίσει να κρυώνω;
- Ν… ναι π… πάμε… τραυλίζω κι ελπίζω να μην το έχει προσέξει.
Μπαίνουμε μέσα, ανάβει τα φώτα και το καλοριφέρ, πετάει το παλτό και την τσάντα της σε μια καρέκλα και όσο περισσότερο τη βλέπω τόσο νιώθω ότι δε μπορώ να αναπνεύσω. Φοράει μια στενή κόκκινη φούστα, μαύρο καλσόν με ραφή και μαύρες ψηλές γόβες. Από πάνω ένα ακόμα πιο στενό μαύρο μπλουζάκι, αμάνικο, ανοιχτό μπροστά και πίσω περίπου ως τη μέση της πλάτης της. Τα μαλλιά της μαζεμένα χαλαρά ψηλά, καθόλου μακιγιάζ ή κοσμήματα. Και η βέρα της λείπει.
- Που είμαστε;…
ρωτάω να κρύψω την αμηχανία μου. Ούτε πιτσιρικάς τέτοιο άγχος.
- Είναι μιας φίλης μου που έρχεται μόνο τα καλοκαίρια κι έχω τα δεύτερα κλειδιά. Περίμενε, κάπου εδώ είναι το μπαράκι, κάτι θα υπάρχει να πιούμε. Αλλά δε νομίζω να υπάρχουν παγάκια.
Αλκοόλ, ναι χρειάζομαι λίγο αλκοόλ να συνέλθω σκέφτομαι…
- Ό,τι έχει μωρέ, σιγά…
λέω προσπαθώντας να το παίξω άνετος και χαλαρώνω την γραβάτα που νιώθω να με πνίγει. Γυρνάει και με κοιτάει από πάνω ως κάτω. Νιώθω ακόμα πιο αμήχανα και σκύβω το κεφάλι ενώ σκέφτομαι ότι πραγματικά δεν έχουμε αρχίσει καθόλου καλά! Εγώ είμαι ο περίφημος γαμιάς που κάποτε πίστευα ότι θα την έριχνα κι εύκολα; Εγώ με το ζόρι κρατιέμαι όρθιος!
- Παρόλο που είσαι πολύ όμορφος απόψε, νομίζω ότι πρέπει να τη λύσουμε αυτή…
λέει κι αρχίζει να λύνει την γραβάτα μου. Η γλώσσα μου έχει δεθεί πιο μεγάλος κόμπος από αυτόν του στομαχιού μου και δε μπορώ να πω λέξη. Απλά την κοιτάω αμίλητος.
Έχει λύσει την γραβάτα μου που είναι ακόμα περασμένη από τον λαιμό μου και τραβώντας την προς το μέρος της απαλά με ρωτάει:
- Είσαι σίγουρος ότι θέλεις να είσαι εδώ; Δε σε κρατάει κανείς ξέρεις... η πόρτα είναι ανοιχτή!
Αντί γι’ απάντηση σκύβω και τα χείλη μου συναντούν τα δικά της. Επιτέλους ξεκινά αυτό που εδώ και δυόμισι χρόνια παλεύω. Τα χείλη μας ενώνονται στο πιο τρυφερό φιλί που έχω δώσει ποτέ. Η γλώσσα μου αγγίζει τη δική της κι αρχίζουν έναν αισθησιακό χορό. Με τα χείλη της ρουφάει το κάτω χείλος μου και το δαγκώνει πολύ απαλά. Τώρα εκείνη καθοδηγεί το φιλί μας και η γλώσσα της τώρα ερεθίζει πότε τη γλώσσα μου και πότε τα χείλια μου. Τα χέρια της τυλίγονται στον λαιμό μου ενώ τα δικά μου αγκαλιάζουν την μέση της. Η καρδιά μου κοντεύει να σπάσει κι αρχίζω να τρέμω ολόκληρος. Τραβιέται… με κοιτάει στα μάτια και λέει:
- Είσαι σίγουρος ότι είσαι καλά;
Είμαι ολόκληρος ένας κόμπος πια κι όσο κι αν προσπαθώ δε μπορώ να βγάλω ούτε καν μια άναρθρη κραυγή. Σκέφτομαι ότι είμαι για λύπηση και σίγουρα έτσι φαίνομαι κιόλας. Το τρέμουλο δε λέει να σταματήσει και σκέφτομαι "αυτό ήταν. Τα σκάτωσα τελείως. Πάλι καλά που έστω τη φίλησα.
Κι όσο σκέφτομαι όλα αυτά, τραβάει τη γραβάτα από τον λαιμό μου, μου βγάζει το σακάκι σιγά-σιγά και με σπρώχνει απαλά προς μια πολυθρόνα. Κάθομαι και νιώθω μεγάλη ανακούφιση αλλά ακόμα δε μπορώ να μιλήσω. Έχει ξεραθεί ο λαιμός μου τελείως.
Φεύγει από κοντά μου και γυρίζει σχεδόν αμέσως με ένα μπουκάλι ουίσκι και δυο ποτήρια. Γεμίζει το ένα και μου το δίνει λέγοντας:
- Πιες το μια κι έξω.
Παίρνω το ποτήρι και κάνω ακριβώς αυτό που μου είπε. "Ευχαριστώ…" ψελλίζω και νιώθω να μειώνεται το τρέμουλο.
- Ωραία, η ομιλία επανήλθε, λέει χαμογελώντας και ξαναγεμίζει το ποτήρι. Άλλη μία τώρα, αλλά σιγά-σιγά αυτή την φορά.
Υπακούω και τη βλέπω να ανάβει ένα τσιγάρο.
- Μπορώ να έχω κι εγώ ένα;… τη ρωτάω.
- Νόμιζα ότι το ‘χες κόψει…
μου λέει δίνοντας μου ένα μαζί με τον αναπτήρα της.
- Κι εγώ…
της απαντάω κι ανάβω το τσιγάρο με χέρι που τρέμει. Γεμίζει και τα δυο ποτήρια, παίρνει το δικό της, και κάθεται απέναντι μου. Με κοιτάει διαπεραστικά και ανεβάζω παλμούς πάλι πάνω που είχα ηρεμήσει λίγο.
- Λοιπόν;… με ρωτάει ήσυχα ενώ τα μάτια της έχουν καρφωθεί στα δικά μου.
- Λοιπόν τι;…
τη ρωτάω κι εγώ αλλά πια δεν προσπαθώ να το παίξω μάγκας. Έχω καταλάβει ότι το έχω χάσει το παιχνίδι.
- Νόμιζα ότι το ήθελες όλο αυτό. Μα εσύ μοιάζεις σαν να σε έχω φέρει εγώ εδώ και μάλιστα με το ζόρι. Και υποτίθεται ότι είσαι εσύ αυτός που τα συνηθίζει αυτά. Για μένα είναι η πρώτη φορά και πάλι υποτίθεται ότι εσύ θα έπρεπε να με κάνεις να νιώσω άνετα, όχι το ανάποδο. Αν σου προκαλώ τόση δυσφορία καλύτερα να το λήξουμε εδώ.
Η φωνή της είναι ήρεμη και καθόλου επικριτική αλλά εγώ αισθάνομαι τόση ντροπή όπως όταν με μάλωναν πιτσιρικά. Ξέρω ότι έχασα την ευκαιρία μου και νιώθω σαν μικρό παιδί που έσπασε το παιχνίδι που λαχταρούσε πριν καν το βγάλει από το κουτί του.
Πίνω το ουίσκι μου μονοκοπανιά, σβήνω το τσιγάρο μου και κρύβω το κεφάλι μέσα στα χέρια μου. Δεν αντέχω να την κοιτάζω άλλο πια.
- Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει… αρχίζω να λέω. Λαχταρούσα αυτή τη στιγμή όσο δε θέλησα τίποτα στην ζωή μου και τώρα έχω παγώσει και δε μπορώ να κάνω τίποτα. Συγνώμη… ξέρω ότι δεν είμαι αυτό που περίμενες κι αν φύγεις το καταλαβαίνω απόλυτα. Δεν πρόκειται να σε ενοχλήσω ξανά…
της λέω μονορούφι και σκύβω το κεφάλι ακόμα πιο πολύ. Δεν αντέχω να τη δω να φεύγει. Τη νιώθω να σηκώνεται από την θέση της και περιμένω να ακούσω την πόρτα να κλείνει. Αντί γι’ αυτό όμως νιώθω τα χέρια της να με σπρώχνουν απαλά προς την πλάτη της πολυθρόνας. Μου δίνει ένα τσιγάρο και ουίσκι. Μου ανάβει το τσιγάρο και μου ψιθυρίζει στο αυτί…
- Μη μιλάς… μη σκέφτεσαι… μόνο αφήσου…
Κάθεται στα γόνατα της και σιγά-σιγά αρχίζει να λύνει την ζώνη μου. Κάνω να πάω προς το μέρος της και με σπρώχνει απαλά πάλι πίσω.
- Εσύ εκεί… ασχολήσου μόνο με το τσιγάρο και το ποτό σου…
μου λέει γλυκά και νιώθω την καρδιά μου να κάνει ένα ακόμα κρακ. Μου ξεκουμπώνει το παντελόνι και σηκώνω την μέση μου. Μου κατεβάζει μποξεράκι και παντελόνι ταυτόχρονα. Μου βγάζει παπούτσια, κάλτσες, παντελόνι και μποξεράκι και μένω γυμνός από τη μέση και κάτω.
Κοιτάω το πέος μου που δεν δίνει κανένα σημείο ζωής και πάω να κάνω πάλι μπροστά να της μιλήσω. Με σπρώχνει πάλι και ανεβαίνει πάνω μου. Είναι ακόμα ντυμένη και νιώθω τα πόδια της που μπλέκονται προσεκτικά με τα δικά μου και την φούστα της να σηκώνεται. Τελικά δεν είναι καλσόν… είναι κάλτσες και η δαντέλα τους ακουμπάει τώρα τους μηρούς μου. Μου ψιθυρίζει:
- Δεν θέλω να κάνεις τίποτα άλλο από το να πιεις αργά-αργά το ποτό σου και να καπνίσεις το τσιγάρο σου. Μπουκάλι και πακέτο είναι δίπλα σου…
Δαγκώνει το αυτί μου απαλά και με την άκρη της γλώσσας της γλείφει αργά κι ερεθιστικά το λαιμό μου. Τα χέρια της ξεκουμπώνουν το πουκάμισο μου και αρχίζει να χαϊδεύει το στήθος μου. Χάνομαι στα χάδια της. Κατεβαίνει σιγά-σιγά από την βάση του λαιμού μου στο στέρνο μου. Γλείφει τις ρώγες μου… τις δαγκώνει ελαφρά και νιώθω τα χείλη της να ρουφάνε τη γύρω περιοχή. Το χέρι της χαϊδεύει την πλάτη μου κι αρχίζω να χαλαρώνω. Τώρα φιλάει την κοιλιά μου και φτάνει στον αφαλό μου. Τον γλείφει κι αυτόν ενώ τα χέρια της χαϊδεύουν τα πόδια μου από τις γάμπες μέχρι τους γλουτούς μου.
Πίνω μια γουλιά κι ανάβω ακόμα ένα τσιγάρο ενώ νιώθω τη γλώσσα της να ακουμπάει τη βάση του πέους μου. Ένα κύμα ηλεκτρισμού με διαπερνάει. Τα χείλη της τώρα μαλάζουν τους όρχεις μου και νιώθω το πέος μου να ξυπνάει. Βολεύομαι καλύτερα στην πολυθρόνα, συνεχίζω να σιγοπίνω και να καπνίζω ενώ της έχω παραδοθεί τελείως. Μπορεί να με κάνει ό,τι θέλει... aνήκω μόνο σ’ εκείνη πια!
Ξεκινάει ένα αργό, αισθησιακό γλείψιμο με την άκρη της γλώσσας της από την βάση του πέους μου έως την ουρήθρα μου. Τα χείλια της αρχίζουν να ρουφάνε την βάλανο μου και σιγά-σιγά νιώθω ολόκληρο το πέος μου να έχει εγκλωβιστεί στο στόμα της. Το νιώθω να μεγαλώνει μέσα της, να αγγίζει τον ουρανίσκο της, ενώ η γλώσσα της παίζει αργά μαζί του κάνοντας κύκλους. Τα νύχια της χαϊδεύουν τις γάμπες μου κι έχω ανατριχιάσει ολόκληρος.
Τον έχει βγάλει από το στόμα της και παίζει με τ’ αρχίδια μου τώρα που έχουν αρχίσει να πρήζονται. Τα έχει βάλει και τα δύο στο στόμα της και το καυλί μου πλέον έχει ορθώσει και τους 21 πόντους του. Η γλώσσα της βασανίζει τα παπάρια μου γλείφοντας τα παντού ενώ το καυλί μου ξεκουράζεται στο μάγουλο της. Πάω να πιάσω το κεφάλι της και σπάω το ποτήρι αλλά κανείς μας δε δίνει σημασία. Πλέκει τα δάχτυλα της στα δικά μου και οδηγεί τα χέρια μου στα μπράτσα της πολυθρόνας. Θέλει εκείνη να οδηγεί την καύλα μου και δε φέρνω αντίρρηση. Το τσιμπούκι της είναι αισθησιακό αλλά δυνατό. Ενώ οι κινήσεις της είναι αργές η καύλα που προκαλούν είναι απερίγραπτη. Η γυναίκα το 'χει…
Αρχίζει να πιπιλάει το καυλοκέφαλο και η γλώσσα της εισχωρεί διακριτικά στην ουρήθρα μου. Δεύτερο κύμα ηλεκτρισμού με διαπερνά. Αρχίζει και παίρνει το καυλί μου στο στόμα της. Το παίρνει αργά αλλά σταθερά. Το μέγεθός του δε δείχνει να την προβληματίζει και σύντομα νιώθω το πουτσοκέφαλο μου να ακουμπάει τον λάρυγγα της. Τον έχει πάρει όλο στο στόμα της χωρίς καν να το καταλάβω. Ήρεμα κι απολαυστικά. Νιώθω τη σταφυλή της στην βάση του καυλοκέφαλου και τα πρώτα μου υγρά αρχίζουν να ανεβαίνουν.
Πρώτη φορά μια γυναίκα ρουφάει το καυλί μου τόσο βαθιά χωρίς να ζοριστεί ή να πνιγεί και είναι πολλές αυτές που τον έχουν δοκιμάσει. Το καυλοκέφαλο μου εξερευνά βάθη που δεν ήξερε ότι υπήρχαν και η άκρη της γλώσσας της ακουμπάει τ’ αρχίδια μου. Η καύλα που νιώθω είναι πρωτόγνωρη. Μουγκρίζω και το καυλί μου αρχίζει να συσπάται. Νιώθω τα χύσια μου να ανεβαίνουν και τα χείλη της να σφίγkουν την ψωλή μου. Αρχίζει και ανεβοκατεβάζει το κεφάλι της αργά και το καυλί μου μπαινοβγαίνει στο στόμα της.
Σηκώνω την πλάτη μου. Θέλω να τη βλέπω την ώρα που ρουφάει το καυλί μου. Τον βγάζει από το στόμα της και ρουφάει τα παπάρια μου τώρα. Τα δαγκώνει απαλά και πότε βάζει το ένα στο στόμα της και πότε και τα δύο. Τους κάνει ένα τελευταίο ρούφηγμα και ξανάρχεται στην ψωλή μου. Τώρα πιπιλάει την ψωλή μου πλάγια, σαν να παίζει φυσαρμόνικα. Σηκώνει το βλέμμα της και το καρφώνει στο δικό μου. Φτάνει στο καυλοκέφαλο και το παίρνει στο στόμα της. Το βλέπω να φουσκώνει στο μάγουλο της. Συνεχίζει και με κοιτάει σταθερά στα μάτια. Πεθαίνω!
Τα προσπερματικά υγρά μου ενώνονται με το σάλιο της. Αρχίζει και τον παίρνει πάλι ολόκληρο στο στόμα της. Βογκάω και βαριανασαίνω προσπαθώντας να ελευθερώσω τα χέρια μου αλλά δε μ’ αφήνει. Δεν αντιστέκομαι. Σχεδόν όλο το καυλί μου έχει χαθεί στο στόμα της. Έρχομαι πιο μπροστά στην πολυθρόνα και αργά όπως πριν τον παίρνει όλο κι ακουμπάω λαρύγγι πάλι. Με λιώνει. Καύλα απύθμενη όπως και το στόμα της.
Ξαφνικά αρχίζει να τον τρομπάρει με τα χείλια της δυνατά. Με κοιτάει πάλι στα μάτια και γαμάει το στόμα της με το καυλί μου που συσπάται ασταμάτητα τώρα. Η καύλα στα ύψη και τα χύσια μου ένα χιλιοστό πριν πλημμυρίσουν στο στόμα της. "Έρχονται…" φωνάζω κι εκείνη σταματάει το τρομπάρισμα και τον παίρνει όλο μέσα στο στόμα της. Τα δάχτυλα μου σφίγγουν τα δικά της. Τα ψωλοχύματα μου εκτοξεύονται με δύναμη στο λαρύγγι της κι εκείνη τα καταπίνει χωρίς καμία δυσκολία ενώ φωνάζω "χύνω… παρ' τα όλα, χύνω…". Μου τον έχει στραγγίξει στην κυριολεξία και τώρα τον βγάζει σιγά-σιγά από το στόμα της. Τον έχει γυαλίσει.
Σηκώνεται και την τραβάω στην αγκαλιά μου. Περνάω το αριστερό μου χέρι από τη μέση της και με το δεξί κρατάω το σαγόνι της και οδηγώ τα χείλη της στα δικά μου. Η γλώσσα μου ψάχνει την δικιά της. Γέρνει το κεφάλι της προς τα πίσω κι αρχίζω να φιλάω το λαιμό της. Με το ελεύθερο χέρι μου αρχίζω να χαϊδεύω τα πόδια της. Της βγάζω τις γόβες κι ανεβαίνω σιγά-σιγά προς τα πάνω. Δαγκώνω απαλά το λαιμό της και νιώθω την ανάσα της να επιταχύνεται. Το χέρι μου έχει προχωρήσει κάτω από τη φούστα πια και τώρα της βγάζω τις κάλτσες. Αναστενάζει.
Της βγάζω τη μπλούζα και κατεβάζω το φερμουάρ της φούστας της. Τη σηκώνω όρθια και γονατίζω μπροστά της. Μου βγάζει το πουκάμισο ενώ της βγάζω τη φούστα. Τώρα έχει μείνει μόνο με τα εσώρουχα, όρθια κι εγώ ακόμα γονατιστός μπροστά της. Πιάνω τα χέρια της κι αρχίζω να τα φιλάω. Πιάνω τη μέση της κι αρχίζω να φιλάω την κοιλιά της. Το δέρμα της ακόμα πιο λευκό απ’ όσο το θυμόμουν, πιο απαλό απ’ όσο το φανταζόμουν, μυρίζει καραμέλα. Κατεβαίνω προς τα κάτω και φτάνω στο στρινγκ της.
Τα δάχτυλα μου αρχίζουν να κατεβάζουν το κιλοτάκι της και η ανάσα μου σταματά. Ο κόμπος στο στομάχι μου επιστρέφει. Το μουνάκι της ξεπροβάλλει κάτω από τη μπορντώ δαντέλα και νιώθω και τη δική της αναπνοή να κόβεται. Το κιλοτάκι της πέφτει στο πάτωμα κι εγώ κοιτάω εκστασιασμένος το θέαμα. Φουσκομούνα… έπρεπε να το περιμένω. Ήταν το μόνο που έλειπε για να σφραγίσει την καταδίκη μου! Κυριολεκτικά δε μπορώ να πάρω τα μάτια μου από αυτό το θεσπέσιο ξυρισμένο μουνί που μ’ έχει κάνει σκλάβο του.
Πλησιάζω τη γλώσσα μου στα μουνόχειλα της αλλά νιώθω τα χέρια της να με τραβούν απαλά προς τα πάνω. Τώρα η γλώσσα μου βρίσκεται στο ύψος του αφαλού της κι αρχίζω και πάλι να φιλάω την κοιλιά της. Μόνο που τώρα την τραβάω μαλακά προς τα κάτω ώστε να γονατίσει κι εκείνη κι όταν αυτό γίνεται σκύβω και φιλάω τον ώμο της. Γέρνει και πάλι το κεφάλι της προς τα πίσω με τα μάτια κλειστά. Κατεβάζω την τιράντα του σουτιέν της και κατεβαίνω όλο και πιο χαμηλά. Χαϊδεύω τα στήθια της πάνω από την δαντέλα και το καυλί μου, που από τη στιγμή που σηκώθηκε δεν έχει χάσει στο ελάχιστο την περηφάνια του, συσπάται και πάλι. Με χέρια που τρέμουν της βγάζω και το σουτιέν και απελευθερώνω δυο κατάλευκα στήθη, μεγάλα, στητά με υπέροχες ρώγες που σε προκαλούν να τις ματώσεις στο γλείψιμο.
Σηκώνομαι και τη βοηθάω να σηκωθεί κι εκείνη. Κάθομαι πάλι στην πολυθρόνα και τη φέρνω μπροστά μου. Πρώτη φορά που την έχω μπροστά μου ολόγυμνη και η καρδιά μου χτυπάει πάλι σαν τρελή, ιδρώνω και η ψωλή μου έχει αρχίσει και στάζει. Αρχίζω και τον παίζω ενώ εκείνη στέκεται όρθια μπροστά μου, με τα χέρια στην κοιλιά της και τα μάτια κλειστά.
Την τραβάω πάνω μου και βρίσκεται στην αγκαλιά μου ξανά. Γυρίζει, τυλίγει τα πόδια της γύρω από την μέση μου και τα χέρια της γύρω από τον λαιμό μου και νιώθω το τρέμουλο να ξανάρχεται. Από καύλα όμως. Η πούτσα μου τώρα είναι εγκλωβισμένη ανάμεσα στο μουνί της και την κοιλιά μου ενώ τα μουνόχειλα της έχουν φυλακίσει τα παπάρια μου από κάτω τους. Πάω να την φιλήσω αλλά τραβιέται. Παίρνει το χέρι μου κι αρχίζει να πιπιλάει τα δάχτυλα μου με τα μάτια πάλι κλειστά. Τα ρουφάει σα να τσιμπουκώνεται κι εγώ με το άλλο χέρι χαϊδεύω την κωλάρα της. Υποψιάζομαι τι θέλει να κάνει και πάω το ελεύθερο χέρι μου προς την μουνάρα της αλλά και πάλι το απομακρύνει με το χέρι της. Το οδηγεί και πάλι στην κωλάρα της κι εγώ δεν φέρνω αντιρρήσεις.
Αφού έχει σαλιώσει καλά τα δάχτυλα μου τα οδηγεί στην κωλοτρυπίδα της. Λύνει τα πόδια της από την μέση μου, και τώρα στηρίζεται στα γόνατα της έχοντας τα πόδια μου ανάμεσα στα δικά της. Δύο μου δάχτυλα είναι μέσα στη σούφρα της και το άλλο μου χέρι χουφτώνει με μανία την κωλάρα της. Είμαι έτοιμος να αρχίσω να παίζω την κωλοτρυπίδα της αλλά με προλαβαίνει. Ρίχνει το βάρος της πίσω και η κωλάρα της ρουφάει τα δάχτυλα μου. Αρχίζει να κουνάει την μέση της κυκλικά κι εγώ βάζω άλλο ένα δάχτυλο στην σούφρα της. Είναι στενή, πράγμα που με παραξενεύει γιατί ξέρω καλά ότι ο άντρας της την ξεκωλιάζει συχνά πυκνά κι ο πούτσος του είναι πιο χοντρός από το δικό μου. Αναρωτιέμαι αν θα μου δώσει κώλο κατευθείαν.
Σηκώνει τη μέση της και διώχνει τα χέρια μου μαλακά. Πιάνει το καυλί μου και το οδηγεί στην κωλοτρυπίδα της. Δε γελάστηκα! Όντως πάμε για ξεκώλιασμα. Ακουμπάει το καυλοκέφαλο μου στην τρύπα της και με τα χέρια της τώρα ανοίγει τα κωλομάγουλα της. Παίρνει μια βαθιά ανάσα και κατεβάζει την λεκάνη της. Νιώθω τις πρώτες ροδέλες του κώλου της να σπάνε και νομίζω ότι η πούτσα μου θα σκάσει από την καύλα. Αρχίζει να κουνάει τη μέση της πάλι και η ψωλή μου αρχίζει να ανοίγει την κωλάρα της. Τώρα έχει ρουφήξει όλο το καυλοκέφαλο και η έξαψη μου έχει χτυπήσει κόκκινα. Φέρνει το ένα χέρι της μπροστά και αρχίζει να χαϊδεύει την κλειτορίδα της. Φέρνω τα χέρια μου στο στήθος της κι αρχίζω να τρίβω σιγά-σιγά τις ρώγες της. Νιώθω τους ώμους της να χαλαρώνουν και γέρνει το κεφάλι δεξιά. Τα μάτια της πάντα κλειστά αλλά αρχίζει να βγάζει κάτι μικρά βογκητά τώρα.
Ισιώνει ξανά το κορμί της, ξανανοίγει τα κωλομάγουλα της, παίρνει μια πραγματικά βαθιά ανάσα και βυθίζει την λεκάνη της πάνω στο καυλί μου. Τον έχει πάρει όλο και μου χαρίζει την μεγαλύτερη ηδονή που έχω νιώσει ποτέ!
- Καύλα μου, μουνί μου ατελείωτο, γυναίκα μου…
ουρλιάζω, πιάνοντας την από την μέση κι αρχίζω να την καρφώνω δυνατά. Το καυλί μου πάλλεται μέσα στην κωλάρα της κι εκείνη το σφίγγει όσο μπορεί περισσότερο για να με αποτελειώσει. Το ένα της χέρι στο λαιμό μου και το άλλο στο μουνί της, αρχίζω να νιώθω τα πρώτα υγρά της στ’ αρχίδια μου. Ξέρω ότι πρέπει να κρατηθώ αλλά ειλικρινά δε μπορώ. Τρέμω από την καύλα κι ο πούτσος μου έχει πάρει φωτιά! Φωνάζω "χύνω… σε χύνω…" κι αδειάζω το σπέρμα μου στην κωλάρα της! Την τραβάω επάνω μου και την κλείνω στην αγκαλιά μου ενώ συνεχίζω να στάζω μέσα της. Καθόμαστε έτσι μέχρι να βρω τις ανάσες μου και μόλις καταλαβαίνω ότι ήχοι μπορούν να βγουν πάλι από το στόμα μου σηκώνω το κεφάλι της και της λέω "ευχαριστώ" κοιτώντας την στα μάτια.
- Παρακαλώ, δεν κάνει τίποτα…
μου απαντάει κι εκείνη και κάνει να τραβηχτεί από κοντά μου αλλά δεν την αφήνω. Καταλαβαίνω τη μαλακία μου. Εκείνη δεν έχει χύσει καθόλου ακόμα. Κι ακόμα χειρότερα, τη νιώθω πολύ σφιγμένη. Τότε συνειδητοποιώ τι συμβαίνει. Μετά από τόσα χρόνια γάμου είμαι ο πρώτος άντρας που πάει εκτός από τον άντρα της και αντί να χαλαρώσω εγώ εκείνη έγινε το αντίθετο. "Τι μαλάκας που είμαι Θεέ μου…" σκέφτομαι αλλά χωρίς να το καταλάβω το έχω πει δυνατά. Με κοιτάει απορημένη.
- Συγγνώμη… της λέω, χαϊδεύοντας τα μαλλιά της. Τα έχω κάνει σκατά σήμερα...
- Μέχρι να αρχίσεις να τσεκάρεις το εμπόρευμα, κάτι γινόταν… μου απαντάει και ξεφεύγει από την αγκαλιά μου.
Κατάλαβα τι εννοεί. Λέει για την ώρα που αποχαυνωμένος την κοίταζα γυμνή μπροστά μου. Την έκανα να νιώσει άβολα, ίσως και να ντράπηκε. Νόμιζε ότι την τσέκαρα. Που να φανταστεί ότι απλά δε μπορούσα να πιστέψω την οπτασία που έβλεπα μπροστά μου.
Τη βλέπω να φοράει τις γόβες της.
- Θέλω να βρω μια ρόμπα…
μου εξηγεί και πάει προς τα μέσα. Τη βλέπω να περπατάει γυμνή, στητή πάνω στις γόβες της και πιάνω τον εαυτό μου πάλι να την κοιτάει σα χάνος. Η ψωλή μου δε λέει να πέσει αλλά δε με απασχολούν οι καύλες μου τώρα. Νιώθω άσχημα. Σε άλλη περίπτωση, με άλλη γκόμενα δε θα μ’ ένοιαζε αλλά τώρα θέλω να της χαρίσω την ηδονή που μου χάρισε εκείνη. Και όχι για να της δείξω ότι είμαι καλός γαμιάς. Γιατί όντως θέλω να την ευχαριστήσω. Θέλω να γίνω ο πόθος της, ο καημός της, ο οργασμός της. Πρωτόγνωρο συναίσθημα για μένα αλλά τώρα με έχει πλημμυρίσει η επιθυμία να την κάνω να σπαρταράει στην αγκαλιά μου από έκσταση όπως εγώ πριν.
Ακούω νερό από μέσα και καταλαβαίνω ότι κάνει ντους. Άρα έχω λίγο χρόνο να αναδιοργανωθώ. Πάω στο μπαράκι. Ψάχνω μήπως βρω καθόλου κρασί που ξέρω ότι το προτιμά. Τίποτα εδώ. Ρίχνω μια ματιά στο ψυγείο. Βρίσκω μια κλειστή μαυροδάφνη. Είμαι τυχερός, ξέρω ότι της αρέσει. Παίρνω δυο ποτήρια και το κρασί και τα ακουμπάω στο τραπεζάκι κοντά στις πολυθρόνες που καθόμαστε. Κάθομαι και παίρνω το κινητό μου. Ψάχνω και βρίσκω Barry White. Κλασική αξία, δε χάνει ποτέ. Το αφήνω κι αυτό στο τραπεζάκι να παίζει και την περιμένω να έρθει.
Στο τσακ προλαβαίνω να βάλω κρασί στα ποτήρια, να κάτσω και να ανάψω τσιγάρο όταν επιστρέφει τυλιγμένη σε ένα μπουρνούζι ομολογουμένως τεράστιο για το μπόι της. Χωρίς να το θέλω γελάω και γελάει κι εκείνη μαζί μου.
- Φασουλής σκέτος, ε;… λέει και τότε μόνο προσέχει τη μουσική και το κρασί. Τι έγινε εδώ;…
και κάθεται στην πολυθρόνα απέναντι μου. Παίρνει ένα τσιγάρο και σηκώνομαι να της το ανάψω. Της δίνω και το ποτήρι με το κρασί.
- Τι λες να ξαναρχίσουμε αυτήν την νύχτα απ’ την αρχή;… της λέω και κάθομαι στο μπράτσο της πολυθρόνας της. Τώρα είναι η σειρά σου να απολαύσεις το ποτό και το τσιγαράκι σου, της λέω πριν προλάβει να μιλήσει. Το μπουκάλι και το πακέτο είναι δίπλα σου… συμπληρώνω και της κλείνω το μάτι.
Γελάει και σκέφτομαι “καλό σημάδι” την ώρα που γονατίζω μπροστά της. Λύνω τη ζώνη του μπουρνουζιού και την τραβάω ήρεμα από την μέση να έρθει η λεκάνη της στη θέση που τη θέλω. Σκύβω και χάνομαι μέσα στα σκέλια της.
Μυρίζω το άρωμα του κορμιού της και μεθάω χειρότερα απ’ ό,τι το χτεσινό βράδυ. Φέρνω τα πόδια της στους ώμους μου κι αρχίζω να γλείφω το εσωτερικό των μηρών της. Κάνω ότι κι εκείνη πριν. Μόνο η άκρη της γλώσσας μου αγγίζει το δέρμα της. Γλείφω αργά και προσεκτικά το μουνάκι της προσέχοντας να μην αγγίξω τα μουνόχειλα της. Θέλω η προσμονή να την καυλώσει. Σηκώνω τα μάτια μου και την βλέπω να με κοιτάει δαγκώνοντας τα χείλη της. “Καλά πάμε” σκέφτομαι και συνεχίζω. Αρχίζω να γλείφω αργά τη σχισμή της και τώρα με τη γλώσσα μου παραμερίζω τα μουνόχειλα της και ψάχνω την κλειτορίδα της. Ανατριχιάζει. Με τα δάχτυλα μου πια, ανοίγω τα χείλη του μουνιού της και γλείφω τα τοιχώματα τους. Αρχίζει κι αναστενάζει. Είναι η σειρά της να αφήσει το ποτήρι να πέσει. Γλείφω αργά και βασανιστικά όλο τον εσωτερικό της κόσμο χωρίς όμως να πειράζω τις τρυπούλες της. Την κοιτάω και τη βλέπω να πιπιλάει τα δάχτυλα της ενώ με το άλλο χέρι τρίβει τη δεξιά της ρώγα.
Ρουφάω την κλειτορίδα της και βογκητά βγαίνουν απ’ τα χείλη της. Αρχίζω να μυρίζω τον ερεθισμό της και καταλαβαίνω ότι σε λίγο θα γευτώ τα πρώτα υγρά της. Ενώ για μένα το γλειφομούνι είναι αγγαρεία και το αποφεύγω όσο μπορώ, αυτή τη φορά το απολαμβάνω κι ανυπομονώ να δοκιμάσω τη γεύση της καύλας της. Αρχίζω να γλείφω την τρυπούλα της περιμετρικά ενώ την ακούω να βογκάει όλο και πιο δυνατά. Τώρα εξερευνώ το εσωτερικό της μουνότρυπας της και νιώθω τα υγρά της στη γλώσσα μου. Έχει παραδοθεί στη γλώσσα μου κι εγώ βάζω τα δυνατά μου να μην το μετανιώσει.
Η λεκάνη της πια βρίσκεται στον αέρα κι εγώ τη γλείφω όλο και πιο δυνατά. Η ψωλή μου αρχίζει να συσπάται την ίδια ώρα που νιώθω τους σπασμούς του μουνιού της. Τα υγρά της έρχονται όλο και πιο πολλά και βάζω δυο δάχτυλα στην τρύπα της. Αρχίζει και τρέμει και ξαναπάω στην κλειτορίδα της. Βάζω δυο δάχτυλα και στην τρυπούλα του κώλου της και τινάζεται. Η γλώσσα μου μαλακίζει την κλειτορίδα της και τα δάχτυλα μου τις τρύπες της. Η πούτσα μου πάλλεται ασταμάτητα και τη βλέπω να τρίβει τις ρώγες της με μανία. Βογκάει, αναστενάζει, τρέμει, τινάζεται. Το νιώθω ότι πλησιάζει η ώρα που θα χύσει. Τα δάχτυλα μου έχουν πάρει φωτιά κι η γλώσσα μου επίσης. Βγάζω τα δάχτυλα μου από τις τρύπες της και βάζω πάλι τη γλώσσα μου στην μουνότρυπα της. Χουφτώνω τον κώλο της για να την κάνω να πάει πιο βαθιά στα άδυτα του μουνιού της. Την ακούω να μουγκρίζει και νιώθω το κύμα από τα χύσια της να έρχεται κατά πάνω μου. Χύνει! Σπαρταράει στο στόμα μου κι εγώ ρουφάω τα υγρά της με λαιμαργία. Την ακούω να ουρλιάξει και νιώθω και τα δικά μου χύσια να εκτοξεύονται χωρίς καν να έχω αγγίξει την ψωλή μου. Χύνω! Χύνουμε μαζί και η ένταση είναι απίστευτη.
Πρώτη φορά αφήνω γυναίκα να χύσει όσο τη γλείφω. Δεν έχω ξανακάνει τόσο γερό γλειφομούνι σε καμία. Τόσο δυνατό που να χύσω κι εγώ μαζί. Και να ρουφάω τα χύσια της και να το απολαμβάνω μάλιστα! Δεν προτίθεμαι να δώσω αυτή τη χαρά σε καμία άλλη.
Την νιώθω σιγά-σιγά να ηρεμεί και παρατηρώ ότι έχουμε συντονιστεί πλήρως αφού κι εγώ ηρεμώ με τον ίδιο ρυθμό. Συνεχίζω να τη γλείφω ώστε να καθαρίσω όλα της τα υγρά. Όταν πια τελειώνω την τραβάω και την φέρνω στην αγκαλιά μου. Τα μάτια μου συναντούν τα δικά της που από την ζάλη μου νομίζω ότι έχουν χάσει κάθε υποψία πράσινου και είναι τελείως γκρίζα. Τα χείλη της ψάχνουν τα δικά μου και το φιλί της τώρα είναι λαίμαργο, πεινασμένο. Τη ρωτάω που είναι η κρεβατοκάμαρα.
- Στο διάδρομο τέρμα δεξιά…
μου λέει χωρίς να ξεκολλάει τα χείλη της από τα δικά μου. Απορώντας ακόμα και σήμερα πως τα κατάφερα, σηκώνομαι με εκείνη στην αγκαλιά μου και την πάω στο δωμάτιο.
Της βγάζω το μπουρνούζι και την ξαπλώνω στο κρεβάτι. Γυρίζει να ανάψει τα πορτατίφ (τρελαίνομαι που της αρέσει να γαμιέται με τα φώτα ανοιχτά), την πιάνω από τη μέση και κολλάω πάνω της. Το καυλί που είναι ακόμα αρκετά όρθιο, ακουμπάει στην πλάτη της κι αρχίζω να φιλάω τον λαιμό της. Κατεβαίνω στη ραχοκοκαλιά της. Ανατριχιάζει και κουνάει τους ώμους της. Είναι στα τέσσερα τώρα, αλλά δε θέλω να τη γαμήσω. Θέλω να της κάνω έρωτα. Παράφορο και παθιασμένο έρωτα. Τέτοιο έρωτα που δεν έχω κάνει ποτέ σε καμία. Όπως έγινε με το γλειφομούνι.
Την γυρίζω ανάσκελα. Την κοιτάω στα μάτια. Δεν ήταν ιδέα μου, είναι πιο γκρίζα. Όχι όσο φανταζόμουν αλλά είναι αισθητά πιο γκρίζα. Έχει ένα βλέμμα που δεν το χω ξαναδεί. Μ’ αρέσει αυτό το βλέμμα. Μπορεί να με κοιτάει έτσι μια ζωή;
Με τραβάει πάνω της. Αρχίζω να τη φιλάω ξανά. Τυλίγεται ολόκληρη πάνω μου σα φίδι που έχει παγιδεύσει το θήραμα του. Φιλάω το λαιμό της, τ’ αυτιά της, τη μύτη της, τα χείλια της, τους ώμους της, τα πάντα εκτός απ’ τα μάτια της. Όχι τα μάτια της. Είναι χωρισμός τα φιλιά στα μάτια.
Ξεφεύγω από τα χέρια της και κατεβαίνω στα στήθια της. Τα παίρνω στα χέρια μου. Έχω τραβήξει αμέτρητες μαλακίες γι’ αυτές τις βυζάρες και τώρα επιτέλους είναι δικές μου! Έστω και για λίγο. Όπως το περίμενα, δε χωράνε στα χέρια μου. Τις χουφτώνω, τις χαϊδεύω, τις γλείφω, τις δαγκώνω απαλά. Εκείνη αναστενάζει και σφίγγει τα πόδια της όλο και περισσότερο. Το μουνάκι της είναι στο ύψος του στήθους μου περίπου και νιώθω τα υγρά της. Αλλά δεν πρόκειται να αφήσω τις βυζάρες της τόσο εύκολα. Έχω χώσει το κεφάλι μου ανάμεσα τους και η γλώσσα μου υγραίνει την χαράδρα ανάμεσα σ’ αυτά τα δυο τεράστια βουνά. Οι ρώγες της έχουν πετρώσει και πετάγονται όπως τα κερασάκια στις τούρτες. Ούτε αυτές τις αφήνω παραπονεμένες. Τις γλείφω, τις τρίβω, τις στρίβω. Την πονάω αλλά δεν το θέλω αυτό και τις ξαναπαίρνω στο στόμα μου και τις πιπιλάω. Τρέμει, βαριανασαίνει, χύνει…
Τα υγρά της ξεχύνονται μανιασμένα και σαν να έχει δώσει το σύνθημα στο καυλί μου χύνω κι εγώ. Δεν έχω χύσει ποτέ πριν χωρίς ούτε καν να αγγίζω την ψωλή μου αλλά δεν ξέρω τι μου κάνει αυτή η γυναίκα και είναι η δεύτερη φορά που γίνεται μέσα στο ίδιο βράδυ. Κι αυτή τη φορά είναι ένα χύσιμο αναπάντεχο και γλυκό.
Ο πούτσος μου όμως ακόμα δεν δείχνει να πτοείται στο ελάχιστο. Ακόμα κι εγώ εντυπωσιάζομαι. Ανεβαίνω προς τα πάνω και ψάχνω τα χείλια της. Η γλώσσα μου τα ανοίγει όπως άνοιγε πριν την μουνότρυπα της. Με το ένα μου χέρι συνεχίζω να βασανίζω την ρώγα της και με το άλλο φτάνω στο μουνάκι της. Τα δάχτυλα μου μουσκεύουν αμέσως από τους χυμούς της. Τα φέρνω στα χείλη της και οι γλώσσες μας τα καθαρίζουν από τα υγρά της. Τη βλέπω πόσο ερεθίζεται από αυτό και το ξανακάνω.
Η ψωλή μου όμως ζητάει το μουνί της που δεν το έχει γευτεί ακόμα. Τον πιάνω και τον ακουμπάω στην κλειτορίδα της που είναι τόσο πρησμένη που μοιάζει με καυλάκι μικρού παιδιού. Έχει πεταχτεί έξω και συσπάται. Δεν έχει συνέλθει ακόμα από το προηγούμενο χύσιμο. Αρχίζω και τη μαλακίζω με το καυλί μου. Λαχανιάζω από καύλα όχι κούραση. Εκείνη έχει αρχίσει και τρέμει και ψιθυρίζει:
- Πάρε με… σε θέλω μέσα μου… σ’ έχω ανάγκη… πάρε με.
Η φωνή της παρακλητική, μου προκαλεί πάλι αυτό το τρελό χτυποκάρδι. Το πουτσοκέφαλο ανοίγει τα μουνόχειλα της και μπαίνει στο άδυτο της. Μπαίνω αργά-αργά μέσα της για να την ερεθίσω ακόμα περισσότερο. Η ανάσα της κόβεται. Της γλείφω το λαιμό ενώ μπαίνω ολόκληρος μέσα της. Αρχίζω και κουνιέμαι αργά, τον βγάζω μέχρι το πουτσοκέφαλο, σταματάω για μερικά δευτερόλεπτα και τον ξαναβάζω πάλι αργά μέσα. Ιδρώνει, βογκάει, με σφίγγει πάνω της και ξέπνοα λέει:
- Μίλα μου… πες μου ότι δεν είμαι ένα καπρίτσιο, ότι μετράω έστω και λίγο για σένα. Έχω ανάγκη να το ακούσω κι ας είναι και ψέματα…
“Ψέματα;…” σκέφτομαι. Κόντεψα να μείνω μόνο και μόνο στην σκέψη ότι δέχτηκε να μου χαρίσει έστω μια νύχτα και με ρωτάει αν μετράει για μένα; Αφού το θέλει λοιπόν ας τα μάθει. Ας τα μάθει όλα! Κι εκεί… εκείνη την ώρα που μπαινοβγαίνω μέσα της λύνεται η γλώσσα μου και της τα λέω όλα. Πόσο υποφέρω εξαιτίας της, πόσες μαλακίες έχω τραβήξει για χάρη της, πόσες φορές την έχω στήσει κάτω από το σπίτι της, πόσες φορές έχω γίνει λιώμα για πάρτη της, πως δε μπορώ ούτε να ακουμπήσω άλλη χωρίς να τη σκεφτώ κι όλα όσα τραβάω δυόμιση χρόνια τώρα για εκείνη και μόνο.
Όσο μιλάω ο ρυθμός μου αυξομειώνεται ανάλογα με αυτά που της λέω. Της ψιθυρίζω στο αυτί όλα όσα θέλω να της πω και το χέρι μου ταξιδεύει στο κορμί της. Μαλάζω τα στήθη της, παίζω με τα χείλη της, τ’ αυτιά της, τον αφαλό της. Χαϊδεύω τους γλουτούς της, την κοιλιά της, τη γάμπα της. Δαγκώνει τα χείλη της, χαϊδεύει την πλάτη μου, φιλάει τον λαιμό μου και τρέμει. Τρέμει όλο και πιο πολύ, σηκώνει τη μέση της, λικνίζεται στον ίδιο ρυθμό με μένα, σφίγγεται πάνω μου, με ηλεκτρίζει.
Της έχω πει όλα αυτά που είχα ανάγκη να της πω και τώρα η γλώσσα μου πιπιλάει το αυτί της. Το μουνί της συσπάται. Το καυλί μου το ίδιο. Η ένταση έχει δυναμώσει επικίνδυνα. Έχουμε γίνει και οι δύο μούσκεμα. Βογκάει, μουγκρίζω. Τη γλείφω μανιασμένα όπου μπορώ να φτάσω χωρίς να βγω από τη μουνάρα της. Τα νύχια της χώνονται στην σάρκα μου. Το κορμί της σχηματίζει μια αψίδα παρασύροντας και το δικό μου μαζί, ανοίγει τα μάτια της διάπλατα, ουρλιάζει “μη βγεις… χύνω για σένα χύνω, χύνω, χύνω” και αδειάζει τη μουνάρα της πάνω στην ψωλή μου.
Από τα μάτια της κυλούν δάκρυα, από το μουνί της εκτοξεύονται καταρράκτες και την ακολουθώ κι εγώ στο ξέφρενο χύσιμο της. Το σπέρμα μου γεμίζει τη μήτρα της και ξαπλώνω δίπλα της λαχανιασμένος.
- Μη βγεις… μου λέει λαχανιασμένη ακόμα.
- Δεν τελείωσες;… ρώτησα ανήσυχος. Μα τόσο λάθος έκανα;… σκέφτομαι.
- Τελείωσα… αι δυνατά κιόλας. Άλλωστε και να θέλω δεν μπορώ να το κρύψω. Αν ξέρεις που να κοιτάξεις, φαίνεται.
- Θα μου πεις;
- Στα μάτια… όταν θυμώνω ή όταν ερεθίζομαι γκριζάρουν περισσότερο. Όσο πιο πολύ τόσο πιο γκρίζα.
- Το είδα! Αλλά νόμιζα ότι ήταν ιδέα μου.
- Δεν ήταν…
- Και τότε γιατί να μην βγω;
- Θέλω να μείνουμε λίγο έτσι. Σε πειράζει;
Αντί για απάντηση την τραβάω στην αγκαλιά μου προσέχοντας να μη βγω από μέσα της και φιλάω τα μαλλιά της. Κουρνιάζει σαν περιστεράκι και μετά από λίγο αποκοιμιέται στην αγκαλιά μου με εμένα μέσα της.
-----//-----
Από τις γρίλιες βλέπω ότι έχει αρχίσει να ξημερώνει. Με πιάνει μια θλίψη. Σε λίγο θα τελειώσει αυτό το θαύμα που έζησα απόψε. Αισθάνομαι σαν τη σταχτοπούτα στο ανάποδο. Ως απόψε με καμία δεν έζησα τέτοιες στιγμές. Ούτε με τη γυναίκα μου, ούτε με καμία άλλη. Μα σε λίγο το παραμύθι θα τελειώσει κι εγώ αισθάνομαι ότι θέλω να βάλω τα κλάματα. Πως στο διάολο έχω καταντήσει έτσι;
Το πέος μου πεσμένο πια είναι ακόμα μέσα της. Δεν έχω κλείσει μάτι. Δεν ήθελα να χάσω στιγμή από αυτή τη νύχτα. Απλά τη χάζευα να κοιμάται και δε σκεφτόμουν τίποτα. Αν εξαιρέσουμε τις στιγμές που γεννήθηκαν τα παιδιά μου νομίζω αυτή ήταν η μοναδική φορά που ένιωσα πραγματικά ευτυχισμένος.
Ξυπνάει. Συνειδητοποιεί που είναι και σηκώνεται ταραγμένη. Μετάνιωσε σκέφτομαι. Είναι ελαφρώς αναμαλλιασμένη και μου φαίνεται ακόμα πιο όμορφη απ’ ό,τι συνήθως.
- Τι ώρα είναι;… με ρωτάει αγχωμένη.
- Δεν ξέρω. Το κινητό μου είναι μέσα και το δικό σου δεν ξέρω. Ξημερώνει πάντως.
- Το κατάλαβα. Σήκω! Πρέπει να πας σπίτι σου. Θα σε ψάχνει!
- Εμένα όχι, είμαι ελεύθερος μέχρι αύριο. Εσένα θα ψάχνουν… λέω στεναχωρημένα.
- Εγώ είμαι ελεύθερη μέχρι μεθαύριο… απαντάει και για κάποιο λόγο νιώθω ένα κύμα χαράς να με πλημμυρίζει.
- Τότε θα ήθελες να μείνεις λίγο ακόμα μαζί μου; Ξέρω ότι είπαμε για ένα βράδυ μόνο αλλά… λέω και πρώτη φορά λαχταράω τόσο πολύ για ένα “ναι”.
- Αν κάνεις καλό καφέ…
Γυρίζω σε λίγο με τους καφέδες και τη βρίσκω να βγαίνει από το μπάνιο. Έχει σηκώσει το παντζούρι. Προφανώς έχει κάνει ντους και το φως που πέφτει στο γυμνό κορμί της σε συνδυασμό με τις σταγόνες του νερού που έχουν μείνει επάνω της κάνουν αυτό το γαμημένο το καρδιοχτύπι να εμφανίζεται πάλι.
Έρχεται στο κρεβάτι, της δίνω τον καφέ και μου προτείνει να πάω κι εγώ να φρεσκαριστώ λίγο. Υπακούω γιατί το χρειάζομαι. Το καυτό νερό με ξεκουράζει. Συλλογιέμαι πόσες φορές έχυσα και δεν το πιστεύω ούτε εγώ ο ίδιος. Από 20άρης είχα να δω τέτοιες δόξες.
Γυρίζω στο δωμάτιο και τη βρίσκω να καπνίζει πίνοντας νωχελικά τον καφέ της. Κάθομαι δίπλα της στηρίζοντας την πλάτη μου στο μεγάλο κεφαλάρι του κρεβατιού. Μου δίνει το τσιγάρο της και ανεβαίνει πάνω μου. Μπαίνω στο νόημα και τραβάω τσιγάρα και σταχτοδοχείο δίπλα μου.
Το μουνί της ήδη υγρό έχει ήδη θρονιαστεί πάνω στο καυλί και τα παπάρια μου που αρχίζουν να ξυπνάνε σιγά-σιγά. Τσεκάρω τα μάτια της. Γκριζάρουν λίγο περισσότερο ή έτσι θέλω να νομίζω; Με την γλώσσα της γαργαλάει το αυτί μου και μου λέει…
- Ξέρεις γιατί σε έστειλα να φρεσκαριστείς;
- Γιατί;
- Γιατί χτες το βράδυ μου έκανες έρωτα… τώρα θέλω να με γαμήσεις!
Απανωτά τα εμφράγματα! Άκουσα καλά; Δεν περίμενα να την ακούσω να μιλάει έτσι. Αυτή που δεν ανέχεται να μ’ ακούει να λέω “μαλάκα”. Το είπε όντως;
- Ορίστε;… ήταν το μόνο που βρήκα να πω.
Φέρνει το πρόσωπο της μπροστά στο δικό μου, τα μάτια της σχεδόν γκρίζα, γυαλίζουν. Με κοιτάει βαθιά στα μάτια και μου λέει αργά και σταθερά.
- Χτες ήσουν ο εραστής μου… σήμερα θέλω να γίνεις ο γαμιάς μου. Δείξε μου τι μπορεί να κάνει το καυλί σου στις τρύπες μου. Το μόνο που δε θέλω είναι να πονέσω. Ξενερώνω και πίστεψε με… δεν το θες αυτό.
Δε χρειαζόταν να πει κάτι άλλο. Σβήνω το τσιγάρο και πετάω το σταχτοδοχείο στο πάτωμα. Η καρδιά μου θέλει να ξεριζωθεί από το στήθος μου αλλά είμαι αποφασισμένος. Αν είναι να πεθάνω σήμερα θέλω να είναι μέσα της.
Χώνω τη γλώσσα μου στο στόμα της και τώρα το φιλί μου είναι βίαιο, ορμητικό, λυσσασμένο. Η γλώσσα μου φτάνει στον ουρανίσκο της, τα δόντια μου χτυπάνε στα δικά της, δαγκώνω τα χείλια της τόσο όσο δε θα την πονέσω.
Τα χέρια μου τώρα χουφτώνουν με μανία το κορμί της, τα δάχτυλα μου παίζουν με τις τρύπες της, το καυλί μου τρίβεται στο δέρμα της, τα χείλια μου πιπιλάνε τη σάρκα της.
Με σηκώνει όρθιο και ξαπλώνει στο κρεβάτι με το κεφάλι της να κρέμεται. Μου ζητάει να της δώσω το καυλί μου στο στόμα της. Το κάνω και μιας και είναι αρκετά κοντύτερη από μένα με τον τρόπο που σκύβω, το πρόσωπο μου βρίσκεται στην καταλληλότερη θέση για 69. Βάζω ένα μαξιλάρι κάτω από τη μέση της ακριβώς την ίδια στιγμή που εκείνη παίρνει το πουτσοκέφαλο μου στο στόμα της.
Της ανοίγω περισσότερο τα πόδια, αρχίζει να παίζει με τ’ αρχίδια μου. Ξεκινάω να γλείφω την κλειτορίδα της, βάζει το καυλί μου όλο και πιο μέσα. Βάζω δυο δάχτυλα στο μουνί της, η ψωλή μου ακουμπάει το λάρυγγα της. Ρουφάει τα μάγουλα της που τα αισθάνομαι πάνω στο καυλί μου, ρουφάω την κλειτορίδα της. Με τα δόντια της γρατζουνάει απαλά την πούτσα μου, δαγκώνω απαλά τα μουνόχειλα της. Σφίγγει τα παπάρια μου, χώνω τα δάχτυλά μου πιο βαθιά. Τον βγάζει και τον τρίβει στο πρόσωπο της, οι συσπάσεις του της δίνουν ελαφριά πουτσοσκάμπιλα. Γλείφω την κωλοτρυπίδα της, γλείφει τη δική μου. Βάζω δυο δάχτυλα στην κωλάρα της, βάζει τ’ αρχίδια μου στο στόμα της. Τα δάχτυλα μου μπαινοβγαίνουν στις τρύπες της, ξαναπαίρνει το καυλί μου στο στόμα της. Βάζω τη γλώσσα μου στην κωλάρα της, μπήγει τα νύχια της στα κωλομάγουλα μου. Το μουνί της κάνει σπασμούς, το καυλί μου επίσης. Η γλώσσα μου χώνεται εναλλάξ στο μουνί της και στην κωλάρα της, πιάνοντας με από τα κωλομάγουλα με σπρώχνει προς αυτή και το καυλί μου βρίσκει στην σταφυλή της. Τρομπάρει τον πούτσο μου, ανοίγω τις τρύπες της. Χύνει… χύνω… γεύομαι τα υγρά της, γεύεται τα δικά μου.
Σηκώνομαι, τη γυρίζω στα τέσσερα. Μπαίνω στην κωλάρα της. Τώρα καταλαβαίνω γιατί ήταν στενή χτες. Ο κώλος της κλείνει γρήγορα. Παρ' όλο το χτεσινό ξεκώλιασμα και το προηγούμενο παιχνίδι, μπαίνοντας ένιωσα πάλι το αίσθημα ότι έσπασα μια δυο ροδέλες χωρίς όμως να ξέρω αν είναι όντως έτσι. Ειλικρινά ελπίζω να μην την πόνεσα. Οι αναστεναγμοί της φανερώνουν ότι δεν. Σκύβω πάνω της, πιάνω τη ρώγα της κι αρχίζω να την τρίβω ενώ το άλλο μου χέρι συναντάει το δικό της και μαλακίζουμε μαζί την κλειτορίδα της.
- Και τώρα πουτανάκι θα σου δείξω τι είσαι για μένα. Τσουλάκια έχω πολλά αλλά καμία δεν αξίζει μπροστά σου. Με μια σου λέξη χωρίζω ακόμα και την γυναίκα μου. Θα δεις πως ξεκωλιάζει ο άντρας που πεθαίνει για την καργιόλα του… της λέω στο αυτί.
- Κάρφωσε με να δεις πως ξεκωλιάζεται η καργιόλα γυναίκα!
Τρελαίνομαι που την ακούω να μιλάει πρόστυχα. Δεν της το ‘χα κι αυτό με καυλώνει ακόμα πιο πολύ. Την καρφώνω με δύναμη και νιώθω το καυλί μου να συσπάται ταυτόχρονα με την κωλάρα της. Της ρίχνω ένα χαλαρό σκαμπίλι να δω την αντίδραση της. Μουγκρίζει… της ρίχνω άλλο ένα. Αναστενάζει… της αρέσει! Θεέ μου πόσο καλύτερο μπορούσε να γίνει το γαμήσι μαζί της;
Τη γαμάω με τόση ένταση που δεν έχω ξαναγαμήσει ποτέ καμία. Νομίζω ότι το καυλί μου θα ξεκολλήσει. Τώρα η πούτσα μου μπαινοβγαίνει από το μουνί στην κωλάρα της και τούμπαλιν. Εκείνη έχει σκύψει, έχει τουρλώσει την κωλάρα της και είναι πλήρως εκτεθειμένη στις ψωλιές μου. Τα κωλομάγουλα της έχουν κοκκινίσει από τα σκαμπίλια και φωνάζει “δείξε μου, δείξε μου τι είναι όλα αυτά που μου έλεγες τόσα χρόνια!” με μένα να τσιρίζω “δες, δες τι κάνεις σε έναν άντρα που δεν μπορεί να ζήσει χωρίς εσένα!”
Αισθάνομαι τα ψωλοχύματα μου να ανεβαίνουν αλλά δε θέλω να την χύσω έτσι. Θέλω να βλέπω τα μάτια της. Να βλέπω το απόλυτο γκρίζο των ματιών της και να ξέρω ότι οφείλεται σε μένα και μόνο. Να νιώθω ότι έστω και γι’ αυτές τις λίγες στιγμές ζει μόνο για μένα!
Τη γυρίζω ανάσκελα μα πριν προλάβω να μπω στην μουνάρα της κατεβαίνει και φυλακίζει την πούτσα μου στις βυζάρες της. Είναι τόσα πολλά τα υγρά της πάνω στο καυλί μου που γλιστράει άνετα ανάμεσα στα βυζιά της. Βάζω δυο δάχτυλα στο στόμα της που τα ρουφάει με λύσσα κι άλλα δύο στο μουνί της. Κρατάει τα βυζιά της ενωμένα για να μπαινοβγαίνει η ψωλή μου ανάμεσα και τρίβει τις ρώγες της. Το πουτσοκέφαλο χτυπάει το σαγόνι της και της φωνάζω:
- Σου αρέσει; Σου αρέσει που γαμάς το καυλί μου με τις βυζάρες σου;
- Εσένα γαμιά μου σου αρέσει; Σου αρέσει που ξεσκίζεις το απωθημένο σου;
Τραβάω την ψωλή μου και δίνω μερικά πουτσοσκάμπιλα στις ρώγες της. Μου δαγκώνει τα δάχτυλα. Φεύγω από πάνω της και κάθομαι στα γόνατα μου. Τη σηκώνω και την καρφώνω στο καυλί μου. Την κοιτάω έντονα στα μάτια. Γκρίζα… τη σφίγγω πάνω μου.
- Δεν είσαι το απωθημένο μου… είσαι η εμμονή μου, το ναρκωτικό μου, το πάθος μου, ο πόθος μου, η γυναίκα μου… η πραγματική μου γυναίκα…
της λέω και της δίνω μια ψωλιά που φτάνει στην μήτρα της. Σφίγγεται ακόμα πιο πολύ πάνω μου, τρέμει σύγκορμη.
- Χύνω… σε χύνω…
ψελλίζει και ποτάμια χύσια κυλάνε στα μπούτια μου.
- Κοίτα με…
φωνάζω και γυρίζω το πρόσωπο της προς το δικό μου. Βλέπω τα μάτια της. Γκρίζα σαν του λύκου! Χάνομαι μέσα τους. Όλα θολώνουν κι αδειάζω το καυλί μου μέσα της.
Γέρνω πίσω και ξαπλώνω μ’ εκείνη στην αγκαλιά μου. Φιλάω τα μαλλιά της και χαϊδεύω την πλάτη της. Ακόμα δεν έχει βρει την ανάσα της. Τραντάζεται. Τραντάζεται γιατί τραντάζεται το στήθος μου.
Προσπαθεί να σηκωθεί να δει τι συμβαίνει. Δεν την αφήνω. Φέρνω τα δάχτυλα της στα χείλη μου και τα φιλώ. Ανεβάζει λίγο το χέρι της και νιώθει τα δάκρυα μου να υγραίνουν τα δάχτυλα της. Προσπαθεί να ξανασηκωθεί. Ούτε τώρα την αφήνω. Κλαίω με λυγμούς και δε θέλω να με δει. Ξέρω ότι δεν πρόκειται να την ξαναγγίξω. Ανήκει σε άλλον… αλλά εγώ ανήκω εξ ολοκλήρου σ’ εκείνη…
-----//-----
Όπως και πριν αποκοιμήθηκε στην αγκαλιά μου. Την ακούμπησα στο μαξιλάρι και τη σκέπασα. Κάθισα στην πολυθρόνα απέναντι της και τη χάζευα. Έβαλα λίγη μαυροδάφνη κι άναψα ένα τσιγάρο. Η μάχη μαζί του χαμένη όπως και η μάχη μαζί της. “Και τώρα τι;…” σκέφτομαι. Αρχίζω και καταλαβαίνω ότι τώρα θα είναι ακόμα χειρότερα. Τώρα πια δεν υπάρχει η απορία “πως θα ήταν;”. Τώρα ξέρω πως είναι και δυστυχώς δε θα μπορούσε να ήταν καλύτερα. Πως θα μπορέσω να ζήσω στην πραγματικότητα αφού γεύτηκα το όνειρο;
-----//-----
Η ώρα είναι 19:30. Μπαίνω στο σπίτι και βλέπω ένα Φώτη έξαλλο.
- Που είσαι ρε μαλάκα;
- Τι έγινε; Έπαθαν τίποτα τα παιδιά;
- Μια χαρά είναι τα παιδιά σου, εσύ που είσαι; Και κυρίως πως είσαι έτσι; Τη γάμησες ή σε γάμησε; Τι έγινε;
Είχα ξεχάσει ότι το κινητό μου με τον Barry White έχει μείνει από μπαταρία. Κάθομαι και του τα λέω όλα με κάθε λεπτομέρεια. Στο πρώτο δεκάλεπτο άνοιξε το Singleton που του είχα φέρει στη γιορτή του. Μέχρι να του τα πω όλα το είχαμε αδειάσει. Κοιμήθηκα στον καναπέ του κι εκείνο το βράδυ με την μυρωδιά της ακόμα στο κορμί μου. Ξέραμε κι οι δύο ότι η εξάρτηση μου μόλις είχε αρχίσει.
-----//-----
Σεπτέμβριος 2020
Έχουν περάσει σχεδόν έξι χρόνια κι εκείνη τη συνάντηση ακολούθησαν πολλές άλλες. Μερικές από αυτές τις έχετε διαβάσει ήδη, μερικές θα τις διαβάσετε στο μέλλον.
Δεν τη ρώτησα ποτέ τι ήταν αυτό που την έκανε να δεχτεί να περάσει εκείνη την νύχτα μαζί μου. Δεν την ρώτησα ποτέ τι ήταν αυτό που την κάνει να εξακολουθεί να μοιράζεται κάποιες απ’ τις στιγμές της μαζί μου. Ακόμα και σήμερα φοβάμαι να την ρωτήσω μήπως κι αλλάξει γνώμη. Ακόμα και σήμερα τα γόνατα μου λύνονται μόνο που την αντικρίζω. Ακόμα και σήμερα νιώθω ότι θα πάθω έμφραγμα εξαιτίας της. Είναι ό,τι πιο πολύτιμο έχω.
Το ξέρει αλλά δεν το πιστεύει. Ποτέ δεν το πίστεψε. Όλοι εσείς όμως που έχετε συναντήσει το πεπρωμένο σας ξέρετε πως είναι αλήθεια.
-----//-----
Ήταν το prequel της σειράς “Συναισθήματα”.
Copyright protected OW ref: 179345
Τη γκρίνια της συζύγου δεν τη νίκησε ποτέ κανείς. Ιδίως όταν έχεις καιρό να της τον σφυρίξεις γιατί έχεις καινούργιο τσουλάκι και σου τρώει όλη σου την ενέργεια. Σαρανταρίζω κιόλας σιγά-σιγά, δουλειά, δύο παιδιά, δεν είναι και λίγα…
Μετά από χιλιάδες αναβολές, εκατομμύρια καντήλια και τόνους γκρίνια, με στέλνει κακήν κακώς στους καινούργιους γείτονες για μια αγγαρεία που τους έχει τάξει, φορτώνοντας μου κι ένα βαζάκι σπιτική μαρμελάδα να τους δώσω. Και σ’ αυτό το γειτονικό σπίτι είναι που αλλάζει η ζωή μου για πάντα!
Χτυπάω το κουδούνι, ανοίγει η πόρτα και βλέπω το πιο δυνατό μουνί που έχω δει ποτέ. Γύρω στο 1.60, τριαντάρα, κατάλευκο δέρμα, ξανθά μακριά μαλλιά, τσιμπουκόχειλα που μόνο που τα βλέπεις καυλώνεις και κάτι γκριζοπράσινες ματάρες που θες να χαθείς μέσα τους και να μην σε βρουν ποτέ.
Και για να με αποτελειώσει έχει το πιο αισθησιακό σώμα που έχω συναντήσει. Φοράει ένα αμάνικο, λεοπάρ φορεματάκι μέχρι τα γόνατα, αρκετά στενό για να φαίνονται οι γραμμές της. Γυμνασμένη τόσο όσο, πόδια ίσια, γάμπες χυτές, κωλάρα όρθια, τουρλωτή και ζουμερή και σα να μην έφταναν όλα αυτά, δυο βυζάρες που τραβάνε βλέμμα, χέρια και καυλί σα μαγνήτης!
Μαζεύω από το κεφαλόσκαλο, μάτια, δόντια, σαγόνι, κ.λπ. και της λέω ποιος είμαι. Μου δίνει το χέρι της για χειραψία κι εγώ από την αμηχανία της δίνω την μαρμελάδα!
Γελάει μ’ ένα γέλιο καθαρό, γάργαρο. Το μόνο που έλειπε για να κάνει την πούτσα μου να θέλει να πάει να κρυφτεί στα σκέλια της και να μείνει εξαφανισμένη εκεί για πάντα.
Η πόρτα κλείνει πίσω μου κι εγώ το μόνο που θέλω είναι να πάρω την μαρμελάδα, να την αλείψω σε όλο της το κορμί και να την γλείψω πόντο-πόντο…
Αύγουστος 2012
Η γειτόνισσα έχει μπει στο στόχαστρο κι αποκλείεται να γλιτώσει! Ευκολάκι. Σύζυγος που της ρίχνει 25 χρόνια, κρεβατοκάμαρες χωριστές, γκόμενος ουδείς. Το μωρό λαχταράει για πούτσα! Ε, να μην την βοηθήσει ο γείτονας; Θα πέσει πριν καλά-καλά το καταλάβει. Σουβλάκι με τις άλλες στο καυλί μου θα την περάσω.
Δεκέμβρης 2014
Η νύχτα των γενεθλίων της… μάλλον χαράματα προς την επομένη. Με το Φώτη στο κωλόμπαρο, χωρίς να μπορώ να μετρήσω το αλκοόλ και τη νικοτίνη που έχω καταναλώσει. Έφυγα από το σπίτι της σαν κυνηγημένος πετώντας μια δικαιολογία για κάτι έκτακτο στη δουλειά. Δεν άντεχα άλλο να τη βλέπω και να μην την έχω. Να μην έχω ακουμπήσει τα χείλη της, να μην έχω νιώσει την ανάσα της στο στήθος μου, να μην έχω εξερευνήσει το κορμί της, να μην έχω γευτεί το δάκρυ της, να μην έχω γίνει η χαρά της.
Πέρασαν δυόμισι γαμημένα χρόνια από την πρώτη στιγμή που την είδα. Δυόμισι χρόνια γεμάτα ξενύχτια, πόθο, πόνο, απόρριψη. Ότι κι αν έκανα μόνο άρνηση πήρα από 'κείνη. Έχει γίνει εμμονή πια. Δε μπορώ να την βγάλω από το μυαλό μου. Τη βλέπω σε όποια αγγίζω, σε όποια φιλάω, σε όποια γαμάω. Δεν έχω εγωισμό πια, ούτε υπερηφάνεια. Δεν είναι έρωτας, ούτε αγάπη. Δεν ξέρω τι είναι αλλά πονάει. Βαθιά και ανελέητα.
Ο Βασίλης τραγουδάει από τα ηχεία "μόνο λίγο απ’ την τρέλα πια απέχω" και το ίδιο νιώθω κι εγώ. Για ακόμα μια φορά θα πέσω στα μάτια της, θα εκλιπαρήσω, θα ικετεύσω. Βουρκώνω. Την παίρνω τηλέφωνο. Τηλεφωνητής. Όπως συνήθως. Της αφήνω μήνυμα:
"Μια νύχτα… μια νύχτα από την ζωή σου! Αυτό σου ζητάω μόνο. Μια νύχτα από τη ζωή σου για να μπορέσω να συνεχίσω τη δική μου. Σε ικετεύω… σ’ εκλιπαρώ… μόνο μια νύχτα και δε θα σε ξαναενοχλήσω. Στ’ ορκίζομαι"
Κλείνω το τηλέφωνο και κατεβάζω άλλο ένα ουίσκι. Ζητάω κι άλλο. Ο Φώτης προσπαθεί να με σταματήσει. Ο Βασίλης δίνει την θέση του στον Πασχάλη να λέει "Θα θελα να ήσουν εδώ να γίνω ολόκληρος φωτιά να σε τυλίξω…" και τα δάκρυα πια καίνε τα μάγουλα μου. Το κινητό μου ανάβει, μήνυμα από εκείνη.
"Μία νύχτα μόνο. Απόψε στις 21:00" κι ακολουθεί η διεύθυνση που πρέπει να πάω. Το δείχνω στον Φώτη. "Είναι αλήθεια;" τον ρωτάω και πριν καν απαντήσει νιώθω τα πάντα να χάνονται γύρω μου.
Ξυπνάω στον καναπέ του Φώτη μ’ ένα κεφάλι κουδούνι. Ούτε θυμάμαι πως βρέθηκα εδώ. Κοιτάω το κινητό μου. 16:18 η ώρα και ούτε μία κλήση. Ούτε από το σπίτι ούτε από τη δουλειά. Δίπλα ένα σημείωμα από τον Φώτη: "Μη μιλήσεις με κανένα πριν μιλήσουμε". Κοιτάω τα μηνύματα μου. Βλέπω το δικό της. Ώστε είναι αλήθεια, δεν το ονειρεύτηκα. Τον παίρνω τηλέφωνο.
- Ξύπνησε η πριγκηπέσα μας;… ακούω την βραχνή φωνή του.
- Αϊ γαμήσου ρε! Τι έγινε; Πως βρέθηκα εδώ;
- Τι έγινε; Άνοιξε η τύχη σου παλιομαλάκα! Αυτό έγινε! Σε μισή ώρα θα 'μαι σπίτι, μη μιλήσεις με κανέναν άλλον μέχρι να 'ρθω… μου λέει γελώντας και μου το κλείνει.
Σηκώνομαι με χίλια ζόρια και κάνω ένα καφέ σκέτο. Πρέπει να ξενερώσω τελείως να καταλάβω τι μου γίνεται. Ξανακοιτάω το μήνυμα της. Ακόμα δεν το πιστεύω. Έρχεται ο Φώτης κουβαλώντας τρεις τέσσερις τσάντες που στην μία έχει σίγουρα φαγητό. Έχω κάνει ένα κρύο ντους και νιώθω αρκετά καλύτερα αλλά το στομάχι μου είναι κόμπος. Ο Φώτης μου πετάει τα σουβλάκια κι όσο τρώμε αρχίζει να μου εξηγεί πως λιποθύμησα στο κωλόμπαρο και πως με χίλια ζόρια κατάφερε να με φέρει σπίτι του. Κανόνισε μια διήμερη αναρρωτική από τη δουλειά και με κάλυψε και στη γυναίκα μου πάλι για δυο μέρες.
- Φαντάστηκα ότι θα ήθελες και μια μέρα να γιορτάσεις το σκοράρισμα… μου λέει κλείνοντας μου πονηρά το μάτι και συνεχίζει…
- Επειδή όπως καταλαβαίνεις δε μπορούσα να πάω σπίτι σου να πάρω ρούχα, πήγα και σου πήρα κοστούμι, πουκάμισο, παπούτσια και σώβρακο. Κάλτσες και γραβάτα θα πάρεις από τα δικά μου. Δεν φαντάζομαι να θέλεις να πας με τα χτεσινά και δεν υπήρχε περίπτωση εγώ να σου κάνω τη νοικοκυρούλα! Α… τα χρέωσα στην κάρτα σου!
Γι’ αυτό τον αγαπάω τον πούστη! Ούτε αδερφός δεν θα με φρόντιζε έτσι.
Η ώρα έχει πάει εφτά σχεδόν και σηκώνομαι να ετοιμαστώ γιατί δε θέλω να αργήσω. Ξυρίζομαι, μπανιαρίζομαι και ντύνομαι. Ο μπαγάσας μέχρι και την Κολωνία μου από το αμάξι έχει φέρει. Πανέτοιμος αλλά ο κόμπος στο στομάχι μου όλο και μεγαλώνει. Ετοιμάζομαι να φύγω, με βλέπει ο Φώτης και σφυρίζει:
- Σένιος! Ούτε γαμπρός δεν ήσουν τόσο φίνος, το ‘χουμε το μωρό!
- Ναι, αλλά ούτε γαμπρός δεν είχα τόσο άγχος!
- Γιατί ρε μαλάκα; Ένα πούτσο πας να ρίξεις! Πρώτη φορά το κάνεις;
(Ξέρει ότι αυτός ο πούτσος δεν είναι σαν τους άλλους αλλά θέλει να με καλμάρει)
- Κι αν δεν έρθει;
- Αν δεν έρθει, δεν ήρθε. Αλλά δεν το νομίζω.
- Κι αν άλλαξε γνώμη;
- Κι αν δεν φύγεις τώρα δεν θα είσαι εκεί να το μάθεις. Άντε ξεκουμπίσου. Και πάρε και τα δεύτερα κλειδιά, μη με τρέχεις να σ’ ανοίξω. Καλό βόλι…
και με σπρώχνει έξω από την πόρτα. Μπαίνω στ’ αμάξι κι ο κόμπος όλο και μεγαλώνει. Ξανακοιτάω το μήνυμα της. Ανοίγω τα παράθυρα, χρειάζομαι αέρα. "Γούστο θα ‘χει να πάθω έμφραγμα τώρα" σκέφτομαι και προσπαθώ να συνέλθω. Δε μπορώ να καταλάβω τι έχω πάθει. Φτάνω στο ραντεβού μισή ώρα νωρίτερα. Βρίσκω εύκολα το σπίτι. Παρκάρω και περιμένω. Ψάχνω πάλι το μήνυμα. Βγαίνω απ' τ' αμάξι και σαν τον μαλάκα περπατάω πάνω κάτω από το άγχος.
Η ώρα έχει πάει 21:10 κι εκείνη άφαντη. Έχω αρχίσει κι ανεβάζω σφυγμούς. Τι να κάνω; Να την πάρω τηλέφωνο; Κι αν μου πει ότι μετάνιωσε; Άσε, ας περιμένω λίγο ακόμα.
21:17 ένα ταξί σταματάει έξω από το σπίτι. Τη βλέπω να κατεβαίνει και λύνονται τα γόνατα μου. Έρχεται προς τα μένα και η καρδιά μου κοντεύει να βγει από το στήθος μου. Σύνελθε μαλάκα, ένα γκομενάκι είναι κι αυτό σκέφτομαι. Αλλά ξέρω πως δεν είναι έτσι.
- Καλησπέρα… μου λέει και νιώθω τις φλέβες στους κροτάφους μου να είναι έτοιμες να εκραγούν. Συγνώμη που άργησα αλλά δε μπορούσα να βρω ταξί. Πάμε γιατί έχω αρχίσει να κρυώνω;
- Ν… ναι π… πάμε… τραυλίζω κι ελπίζω να μην το έχει προσέξει.
Μπαίνουμε μέσα, ανάβει τα φώτα και το καλοριφέρ, πετάει το παλτό και την τσάντα της σε μια καρέκλα και όσο περισσότερο τη βλέπω τόσο νιώθω ότι δε μπορώ να αναπνεύσω. Φοράει μια στενή κόκκινη φούστα, μαύρο καλσόν με ραφή και μαύρες ψηλές γόβες. Από πάνω ένα ακόμα πιο στενό μαύρο μπλουζάκι, αμάνικο, ανοιχτό μπροστά και πίσω περίπου ως τη μέση της πλάτης της. Τα μαλλιά της μαζεμένα χαλαρά ψηλά, καθόλου μακιγιάζ ή κοσμήματα. Και η βέρα της λείπει.
- Που είμαστε;…
ρωτάω να κρύψω την αμηχανία μου. Ούτε πιτσιρικάς τέτοιο άγχος.
- Είναι μιας φίλης μου που έρχεται μόνο τα καλοκαίρια κι έχω τα δεύτερα κλειδιά. Περίμενε, κάπου εδώ είναι το μπαράκι, κάτι θα υπάρχει να πιούμε. Αλλά δε νομίζω να υπάρχουν παγάκια.
Αλκοόλ, ναι χρειάζομαι λίγο αλκοόλ να συνέλθω σκέφτομαι…
- Ό,τι έχει μωρέ, σιγά…
λέω προσπαθώντας να το παίξω άνετος και χαλαρώνω την γραβάτα που νιώθω να με πνίγει. Γυρνάει και με κοιτάει από πάνω ως κάτω. Νιώθω ακόμα πιο αμήχανα και σκύβω το κεφάλι ενώ σκέφτομαι ότι πραγματικά δεν έχουμε αρχίσει καθόλου καλά! Εγώ είμαι ο περίφημος γαμιάς που κάποτε πίστευα ότι θα την έριχνα κι εύκολα; Εγώ με το ζόρι κρατιέμαι όρθιος!
- Παρόλο που είσαι πολύ όμορφος απόψε, νομίζω ότι πρέπει να τη λύσουμε αυτή…
λέει κι αρχίζει να λύνει την γραβάτα μου. Η γλώσσα μου έχει δεθεί πιο μεγάλος κόμπος από αυτόν του στομαχιού μου και δε μπορώ να πω λέξη. Απλά την κοιτάω αμίλητος.
Έχει λύσει την γραβάτα μου που είναι ακόμα περασμένη από τον λαιμό μου και τραβώντας την προς το μέρος της απαλά με ρωτάει:
- Είσαι σίγουρος ότι θέλεις να είσαι εδώ; Δε σε κρατάει κανείς ξέρεις... η πόρτα είναι ανοιχτή!
Αντί γι’ απάντηση σκύβω και τα χείλη μου συναντούν τα δικά της. Επιτέλους ξεκινά αυτό που εδώ και δυόμισι χρόνια παλεύω. Τα χείλη μας ενώνονται στο πιο τρυφερό φιλί που έχω δώσει ποτέ. Η γλώσσα μου αγγίζει τη δική της κι αρχίζουν έναν αισθησιακό χορό. Με τα χείλη της ρουφάει το κάτω χείλος μου και το δαγκώνει πολύ απαλά. Τώρα εκείνη καθοδηγεί το φιλί μας και η γλώσσα της τώρα ερεθίζει πότε τη γλώσσα μου και πότε τα χείλια μου. Τα χέρια της τυλίγονται στον λαιμό μου ενώ τα δικά μου αγκαλιάζουν την μέση της. Η καρδιά μου κοντεύει να σπάσει κι αρχίζω να τρέμω ολόκληρος. Τραβιέται… με κοιτάει στα μάτια και λέει:
- Είσαι σίγουρος ότι είσαι καλά;
Είμαι ολόκληρος ένας κόμπος πια κι όσο κι αν προσπαθώ δε μπορώ να βγάλω ούτε καν μια άναρθρη κραυγή. Σκέφτομαι ότι είμαι για λύπηση και σίγουρα έτσι φαίνομαι κιόλας. Το τρέμουλο δε λέει να σταματήσει και σκέφτομαι "αυτό ήταν. Τα σκάτωσα τελείως. Πάλι καλά που έστω τη φίλησα.
Κι όσο σκέφτομαι όλα αυτά, τραβάει τη γραβάτα από τον λαιμό μου, μου βγάζει το σακάκι σιγά-σιγά και με σπρώχνει απαλά προς μια πολυθρόνα. Κάθομαι και νιώθω μεγάλη ανακούφιση αλλά ακόμα δε μπορώ να μιλήσω. Έχει ξεραθεί ο λαιμός μου τελείως.
Φεύγει από κοντά μου και γυρίζει σχεδόν αμέσως με ένα μπουκάλι ουίσκι και δυο ποτήρια. Γεμίζει το ένα και μου το δίνει λέγοντας:
- Πιες το μια κι έξω.
Παίρνω το ποτήρι και κάνω ακριβώς αυτό που μου είπε. "Ευχαριστώ…" ψελλίζω και νιώθω να μειώνεται το τρέμουλο.
- Ωραία, η ομιλία επανήλθε, λέει χαμογελώντας και ξαναγεμίζει το ποτήρι. Άλλη μία τώρα, αλλά σιγά-σιγά αυτή την φορά.
Υπακούω και τη βλέπω να ανάβει ένα τσιγάρο.
- Μπορώ να έχω κι εγώ ένα;… τη ρωτάω.
- Νόμιζα ότι το ‘χες κόψει…
μου λέει δίνοντας μου ένα μαζί με τον αναπτήρα της.
- Κι εγώ…
της απαντάω κι ανάβω το τσιγάρο με χέρι που τρέμει. Γεμίζει και τα δυο ποτήρια, παίρνει το δικό της, και κάθεται απέναντι μου. Με κοιτάει διαπεραστικά και ανεβάζω παλμούς πάλι πάνω που είχα ηρεμήσει λίγο.
- Λοιπόν;… με ρωτάει ήσυχα ενώ τα μάτια της έχουν καρφωθεί στα δικά μου.
- Λοιπόν τι;…
τη ρωτάω κι εγώ αλλά πια δεν προσπαθώ να το παίξω μάγκας. Έχω καταλάβει ότι το έχω χάσει το παιχνίδι.
- Νόμιζα ότι το ήθελες όλο αυτό. Μα εσύ μοιάζεις σαν να σε έχω φέρει εγώ εδώ και μάλιστα με το ζόρι. Και υποτίθεται ότι είσαι εσύ αυτός που τα συνηθίζει αυτά. Για μένα είναι η πρώτη φορά και πάλι υποτίθεται ότι εσύ θα έπρεπε να με κάνεις να νιώσω άνετα, όχι το ανάποδο. Αν σου προκαλώ τόση δυσφορία καλύτερα να το λήξουμε εδώ.
Η φωνή της είναι ήρεμη και καθόλου επικριτική αλλά εγώ αισθάνομαι τόση ντροπή όπως όταν με μάλωναν πιτσιρικά. Ξέρω ότι έχασα την ευκαιρία μου και νιώθω σαν μικρό παιδί που έσπασε το παιχνίδι που λαχταρούσε πριν καν το βγάλει από το κουτί του.
Πίνω το ουίσκι μου μονοκοπανιά, σβήνω το τσιγάρο μου και κρύβω το κεφάλι μέσα στα χέρια μου. Δεν αντέχω να την κοιτάζω άλλο πια.
- Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει… αρχίζω να λέω. Λαχταρούσα αυτή τη στιγμή όσο δε θέλησα τίποτα στην ζωή μου και τώρα έχω παγώσει και δε μπορώ να κάνω τίποτα. Συγνώμη… ξέρω ότι δεν είμαι αυτό που περίμενες κι αν φύγεις το καταλαβαίνω απόλυτα. Δεν πρόκειται να σε ενοχλήσω ξανά…
της λέω μονορούφι και σκύβω το κεφάλι ακόμα πιο πολύ. Δεν αντέχω να τη δω να φεύγει. Τη νιώθω να σηκώνεται από την θέση της και περιμένω να ακούσω την πόρτα να κλείνει. Αντί γι’ αυτό όμως νιώθω τα χέρια της να με σπρώχνουν απαλά προς την πλάτη της πολυθρόνας. Μου δίνει ένα τσιγάρο και ουίσκι. Μου ανάβει το τσιγάρο και μου ψιθυρίζει στο αυτί…
- Μη μιλάς… μη σκέφτεσαι… μόνο αφήσου…
Κάθεται στα γόνατα της και σιγά-σιγά αρχίζει να λύνει την ζώνη μου. Κάνω να πάω προς το μέρος της και με σπρώχνει απαλά πάλι πίσω.
- Εσύ εκεί… ασχολήσου μόνο με το τσιγάρο και το ποτό σου…
μου λέει γλυκά και νιώθω την καρδιά μου να κάνει ένα ακόμα κρακ. Μου ξεκουμπώνει το παντελόνι και σηκώνω την μέση μου. Μου κατεβάζει μποξεράκι και παντελόνι ταυτόχρονα. Μου βγάζει παπούτσια, κάλτσες, παντελόνι και μποξεράκι και μένω γυμνός από τη μέση και κάτω.
Κοιτάω το πέος μου που δεν δίνει κανένα σημείο ζωής και πάω να κάνω πάλι μπροστά να της μιλήσω. Με σπρώχνει πάλι και ανεβαίνει πάνω μου. Είναι ακόμα ντυμένη και νιώθω τα πόδια της που μπλέκονται προσεκτικά με τα δικά μου και την φούστα της να σηκώνεται. Τελικά δεν είναι καλσόν… είναι κάλτσες και η δαντέλα τους ακουμπάει τώρα τους μηρούς μου. Μου ψιθυρίζει:
- Δεν θέλω να κάνεις τίποτα άλλο από το να πιεις αργά-αργά το ποτό σου και να καπνίσεις το τσιγάρο σου. Μπουκάλι και πακέτο είναι δίπλα σου…
Δαγκώνει το αυτί μου απαλά και με την άκρη της γλώσσας της γλείφει αργά κι ερεθιστικά το λαιμό μου. Τα χέρια της ξεκουμπώνουν το πουκάμισο μου και αρχίζει να χαϊδεύει το στήθος μου. Χάνομαι στα χάδια της. Κατεβαίνει σιγά-σιγά από την βάση του λαιμού μου στο στέρνο μου. Γλείφει τις ρώγες μου… τις δαγκώνει ελαφρά και νιώθω τα χείλη της να ρουφάνε τη γύρω περιοχή. Το χέρι της χαϊδεύει την πλάτη μου κι αρχίζω να χαλαρώνω. Τώρα φιλάει την κοιλιά μου και φτάνει στον αφαλό μου. Τον γλείφει κι αυτόν ενώ τα χέρια της χαϊδεύουν τα πόδια μου από τις γάμπες μέχρι τους γλουτούς μου.
Πίνω μια γουλιά κι ανάβω ακόμα ένα τσιγάρο ενώ νιώθω τη γλώσσα της να ακουμπάει τη βάση του πέους μου. Ένα κύμα ηλεκτρισμού με διαπερνάει. Τα χείλη της τώρα μαλάζουν τους όρχεις μου και νιώθω το πέος μου να ξυπνάει. Βολεύομαι καλύτερα στην πολυθρόνα, συνεχίζω να σιγοπίνω και να καπνίζω ενώ της έχω παραδοθεί τελείως. Μπορεί να με κάνει ό,τι θέλει... aνήκω μόνο σ’ εκείνη πια!
Ξεκινάει ένα αργό, αισθησιακό γλείψιμο με την άκρη της γλώσσας της από την βάση του πέους μου έως την ουρήθρα μου. Τα χείλια της αρχίζουν να ρουφάνε την βάλανο μου και σιγά-σιγά νιώθω ολόκληρο το πέος μου να έχει εγκλωβιστεί στο στόμα της. Το νιώθω να μεγαλώνει μέσα της, να αγγίζει τον ουρανίσκο της, ενώ η γλώσσα της παίζει αργά μαζί του κάνοντας κύκλους. Τα νύχια της χαϊδεύουν τις γάμπες μου κι έχω ανατριχιάσει ολόκληρος.
Τον έχει βγάλει από το στόμα της και παίζει με τ’ αρχίδια μου τώρα που έχουν αρχίσει να πρήζονται. Τα έχει βάλει και τα δύο στο στόμα της και το καυλί μου πλέον έχει ορθώσει και τους 21 πόντους του. Η γλώσσα της βασανίζει τα παπάρια μου γλείφοντας τα παντού ενώ το καυλί μου ξεκουράζεται στο μάγουλο της. Πάω να πιάσω το κεφάλι της και σπάω το ποτήρι αλλά κανείς μας δε δίνει σημασία. Πλέκει τα δάχτυλα της στα δικά μου και οδηγεί τα χέρια μου στα μπράτσα της πολυθρόνας. Θέλει εκείνη να οδηγεί την καύλα μου και δε φέρνω αντίρρηση. Το τσιμπούκι της είναι αισθησιακό αλλά δυνατό. Ενώ οι κινήσεις της είναι αργές η καύλα που προκαλούν είναι απερίγραπτη. Η γυναίκα το 'χει…
Αρχίζει να πιπιλάει το καυλοκέφαλο και η γλώσσα της εισχωρεί διακριτικά στην ουρήθρα μου. Δεύτερο κύμα ηλεκτρισμού με διαπερνά. Αρχίζει και παίρνει το καυλί μου στο στόμα της. Το παίρνει αργά αλλά σταθερά. Το μέγεθός του δε δείχνει να την προβληματίζει και σύντομα νιώθω το πουτσοκέφαλο μου να ακουμπάει τον λάρυγγα της. Τον έχει πάρει όλο στο στόμα της χωρίς καν να το καταλάβω. Ήρεμα κι απολαυστικά. Νιώθω τη σταφυλή της στην βάση του καυλοκέφαλου και τα πρώτα μου υγρά αρχίζουν να ανεβαίνουν.
Πρώτη φορά μια γυναίκα ρουφάει το καυλί μου τόσο βαθιά χωρίς να ζοριστεί ή να πνιγεί και είναι πολλές αυτές που τον έχουν δοκιμάσει. Το καυλοκέφαλο μου εξερευνά βάθη που δεν ήξερε ότι υπήρχαν και η άκρη της γλώσσας της ακουμπάει τ’ αρχίδια μου. Η καύλα που νιώθω είναι πρωτόγνωρη. Μουγκρίζω και το καυλί μου αρχίζει να συσπάται. Νιώθω τα χύσια μου να ανεβαίνουν και τα χείλη της να σφίγkουν την ψωλή μου. Αρχίζει και ανεβοκατεβάζει το κεφάλι της αργά και το καυλί μου μπαινοβγαίνει στο στόμα της.
Σηκώνω την πλάτη μου. Θέλω να τη βλέπω την ώρα που ρουφάει το καυλί μου. Τον βγάζει από το στόμα της και ρουφάει τα παπάρια μου τώρα. Τα δαγκώνει απαλά και πότε βάζει το ένα στο στόμα της και πότε και τα δύο. Τους κάνει ένα τελευταίο ρούφηγμα και ξανάρχεται στην ψωλή μου. Τώρα πιπιλάει την ψωλή μου πλάγια, σαν να παίζει φυσαρμόνικα. Σηκώνει το βλέμμα της και το καρφώνει στο δικό μου. Φτάνει στο καυλοκέφαλο και το παίρνει στο στόμα της. Το βλέπω να φουσκώνει στο μάγουλο της. Συνεχίζει και με κοιτάει σταθερά στα μάτια. Πεθαίνω!
Τα προσπερματικά υγρά μου ενώνονται με το σάλιο της. Αρχίζει και τον παίρνει πάλι ολόκληρο στο στόμα της. Βογκάω και βαριανασαίνω προσπαθώντας να ελευθερώσω τα χέρια μου αλλά δε μ’ αφήνει. Δεν αντιστέκομαι. Σχεδόν όλο το καυλί μου έχει χαθεί στο στόμα της. Έρχομαι πιο μπροστά στην πολυθρόνα και αργά όπως πριν τον παίρνει όλο κι ακουμπάω λαρύγγι πάλι. Με λιώνει. Καύλα απύθμενη όπως και το στόμα της.
Ξαφνικά αρχίζει να τον τρομπάρει με τα χείλια της δυνατά. Με κοιτάει πάλι στα μάτια και γαμάει το στόμα της με το καυλί μου που συσπάται ασταμάτητα τώρα. Η καύλα στα ύψη και τα χύσια μου ένα χιλιοστό πριν πλημμυρίσουν στο στόμα της. "Έρχονται…" φωνάζω κι εκείνη σταματάει το τρομπάρισμα και τον παίρνει όλο μέσα στο στόμα της. Τα δάχτυλα μου σφίγγουν τα δικά της. Τα ψωλοχύματα μου εκτοξεύονται με δύναμη στο λαρύγγι της κι εκείνη τα καταπίνει χωρίς καμία δυσκολία ενώ φωνάζω "χύνω… παρ' τα όλα, χύνω…". Μου τον έχει στραγγίξει στην κυριολεξία και τώρα τον βγάζει σιγά-σιγά από το στόμα της. Τον έχει γυαλίσει.
Σηκώνεται και την τραβάω στην αγκαλιά μου. Περνάω το αριστερό μου χέρι από τη μέση της και με το δεξί κρατάω το σαγόνι της και οδηγώ τα χείλη της στα δικά μου. Η γλώσσα μου ψάχνει την δικιά της. Γέρνει το κεφάλι της προς τα πίσω κι αρχίζω να φιλάω το λαιμό της. Με το ελεύθερο χέρι μου αρχίζω να χαϊδεύω τα πόδια της. Της βγάζω τις γόβες κι ανεβαίνω σιγά-σιγά προς τα πάνω. Δαγκώνω απαλά το λαιμό της και νιώθω την ανάσα της να επιταχύνεται. Το χέρι μου έχει προχωρήσει κάτω από τη φούστα πια και τώρα της βγάζω τις κάλτσες. Αναστενάζει.
Της βγάζω τη μπλούζα και κατεβάζω το φερμουάρ της φούστας της. Τη σηκώνω όρθια και γονατίζω μπροστά της. Μου βγάζει το πουκάμισο ενώ της βγάζω τη φούστα. Τώρα έχει μείνει μόνο με τα εσώρουχα, όρθια κι εγώ ακόμα γονατιστός μπροστά της. Πιάνω τα χέρια της κι αρχίζω να τα φιλάω. Πιάνω τη μέση της κι αρχίζω να φιλάω την κοιλιά της. Το δέρμα της ακόμα πιο λευκό απ’ όσο το θυμόμουν, πιο απαλό απ’ όσο το φανταζόμουν, μυρίζει καραμέλα. Κατεβαίνω προς τα κάτω και φτάνω στο στρινγκ της.
Τα δάχτυλα μου αρχίζουν να κατεβάζουν το κιλοτάκι της και η ανάσα μου σταματά. Ο κόμπος στο στομάχι μου επιστρέφει. Το μουνάκι της ξεπροβάλλει κάτω από τη μπορντώ δαντέλα και νιώθω και τη δική της αναπνοή να κόβεται. Το κιλοτάκι της πέφτει στο πάτωμα κι εγώ κοιτάω εκστασιασμένος το θέαμα. Φουσκομούνα… έπρεπε να το περιμένω. Ήταν το μόνο που έλειπε για να σφραγίσει την καταδίκη μου! Κυριολεκτικά δε μπορώ να πάρω τα μάτια μου από αυτό το θεσπέσιο ξυρισμένο μουνί που μ’ έχει κάνει σκλάβο του.
Πλησιάζω τη γλώσσα μου στα μουνόχειλα της αλλά νιώθω τα χέρια της να με τραβούν απαλά προς τα πάνω. Τώρα η γλώσσα μου βρίσκεται στο ύψος του αφαλού της κι αρχίζω και πάλι να φιλάω την κοιλιά της. Μόνο που τώρα την τραβάω μαλακά προς τα κάτω ώστε να γονατίσει κι εκείνη κι όταν αυτό γίνεται σκύβω και φιλάω τον ώμο της. Γέρνει και πάλι το κεφάλι της προς τα πίσω με τα μάτια κλειστά. Κατεβάζω την τιράντα του σουτιέν της και κατεβαίνω όλο και πιο χαμηλά. Χαϊδεύω τα στήθια της πάνω από την δαντέλα και το καυλί μου, που από τη στιγμή που σηκώθηκε δεν έχει χάσει στο ελάχιστο την περηφάνια του, συσπάται και πάλι. Με χέρια που τρέμουν της βγάζω και το σουτιέν και απελευθερώνω δυο κατάλευκα στήθη, μεγάλα, στητά με υπέροχες ρώγες που σε προκαλούν να τις ματώσεις στο γλείψιμο.
Σηκώνομαι και τη βοηθάω να σηκωθεί κι εκείνη. Κάθομαι πάλι στην πολυθρόνα και τη φέρνω μπροστά μου. Πρώτη φορά που την έχω μπροστά μου ολόγυμνη και η καρδιά μου χτυπάει πάλι σαν τρελή, ιδρώνω και η ψωλή μου έχει αρχίσει και στάζει. Αρχίζω και τον παίζω ενώ εκείνη στέκεται όρθια μπροστά μου, με τα χέρια στην κοιλιά της και τα μάτια κλειστά.
Την τραβάω πάνω μου και βρίσκεται στην αγκαλιά μου ξανά. Γυρίζει, τυλίγει τα πόδια της γύρω από την μέση μου και τα χέρια της γύρω από τον λαιμό μου και νιώθω το τρέμουλο να ξανάρχεται. Από καύλα όμως. Η πούτσα μου τώρα είναι εγκλωβισμένη ανάμεσα στο μουνί της και την κοιλιά μου ενώ τα μουνόχειλα της έχουν φυλακίσει τα παπάρια μου από κάτω τους. Πάω να την φιλήσω αλλά τραβιέται. Παίρνει το χέρι μου κι αρχίζει να πιπιλάει τα δάχτυλα μου με τα μάτια πάλι κλειστά. Τα ρουφάει σα να τσιμπουκώνεται κι εγώ με το άλλο χέρι χαϊδεύω την κωλάρα της. Υποψιάζομαι τι θέλει να κάνει και πάω το ελεύθερο χέρι μου προς την μουνάρα της αλλά και πάλι το απομακρύνει με το χέρι της. Το οδηγεί και πάλι στην κωλάρα της κι εγώ δεν φέρνω αντιρρήσεις.
Αφού έχει σαλιώσει καλά τα δάχτυλα μου τα οδηγεί στην κωλοτρυπίδα της. Λύνει τα πόδια της από την μέση μου, και τώρα στηρίζεται στα γόνατα της έχοντας τα πόδια μου ανάμεσα στα δικά της. Δύο μου δάχτυλα είναι μέσα στη σούφρα της και το άλλο μου χέρι χουφτώνει με μανία την κωλάρα της. Είμαι έτοιμος να αρχίσω να παίζω την κωλοτρυπίδα της αλλά με προλαβαίνει. Ρίχνει το βάρος της πίσω και η κωλάρα της ρουφάει τα δάχτυλα μου. Αρχίζει να κουνάει την μέση της κυκλικά κι εγώ βάζω άλλο ένα δάχτυλο στην σούφρα της. Είναι στενή, πράγμα που με παραξενεύει γιατί ξέρω καλά ότι ο άντρας της την ξεκωλιάζει συχνά πυκνά κι ο πούτσος του είναι πιο χοντρός από το δικό μου. Αναρωτιέμαι αν θα μου δώσει κώλο κατευθείαν.
Σηκώνει τη μέση της και διώχνει τα χέρια μου μαλακά. Πιάνει το καυλί μου και το οδηγεί στην κωλοτρυπίδα της. Δε γελάστηκα! Όντως πάμε για ξεκώλιασμα. Ακουμπάει το καυλοκέφαλο μου στην τρύπα της και με τα χέρια της τώρα ανοίγει τα κωλομάγουλα της. Παίρνει μια βαθιά ανάσα και κατεβάζει την λεκάνη της. Νιώθω τις πρώτες ροδέλες του κώλου της να σπάνε και νομίζω ότι η πούτσα μου θα σκάσει από την καύλα. Αρχίζει να κουνάει τη μέση της πάλι και η ψωλή μου αρχίζει να ανοίγει την κωλάρα της. Τώρα έχει ρουφήξει όλο το καυλοκέφαλο και η έξαψη μου έχει χτυπήσει κόκκινα. Φέρνει το ένα χέρι της μπροστά και αρχίζει να χαϊδεύει την κλειτορίδα της. Φέρνω τα χέρια μου στο στήθος της κι αρχίζω να τρίβω σιγά-σιγά τις ρώγες της. Νιώθω τους ώμους της να χαλαρώνουν και γέρνει το κεφάλι δεξιά. Τα μάτια της πάντα κλειστά αλλά αρχίζει να βγάζει κάτι μικρά βογκητά τώρα.
Ισιώνει ξανά το κορμί της, ξανανοίγει τα κωλομάγουλα της, παίρνει μια πραγματικά βαθιά ανάσα και βυθίζει την λεκάνη της πάνω στο καυλί μου. Τον έχει πάρει όλο και μου χαρίζει την μεγαλύτερη ηδονή που έχω νιώσει ποτέ!
- Καύλα μου, μουνί μου ατελείωτο, γυναίκα μου…
ουρλιάζω, πιάνοντας την από την μέση κι αρχίζω να την καρφώνω δυνατά. Το καυλί μου πάλλεται μέσα στην κωλάρα της κι εκείνη το σφίγγει όσο μπορεί περισσότερο για να με αποτελειώσει. Το ένα της χέρι στο λαιμό μου και το άλλο στο μουνί της, αρχίζω να νιώθω τα πρώτα υγρά της στ’ αρχίδια μου. Ξέρω ότι πρέπει να κρατηθώ αλλά ειλικρινά δε μπορώ. Τρέμω από την καύλα κι ο πούτσος μου έχει πάρει φωτιά! Φωνάζω "χύνω… σε χύνω…" κι αδειάζω το σπέρμα μου στην κωλάρα της! Την τραβάω επάνω μου και την κλείνω στην αγκαλιά μου ενώ συνεχίζω να στάζω μέσα της. Καθόμαστε έτσι μέχρι να βρω τις ανάσες μου και μόλις καταλαβαίνω ότι ήχοι μπορούν να βγουν πάλι από το στόμα μου σηκώνω το κεφάλι της και της λέω "ευχαριστώ" κοιτώντας την στα μάτια.
- Παρακαλώ, δεν κάνει τίποτα…
μου απαντάει κι εκείνη και κάνει να τραβηχτεί από κοντά μου αλλά δεν την αφήνω. Καταλαβαίνω τη μαλακία μου. Εκείνη δεν έχει χύσει καθόλου ακόμα. Κι ακόμα χειρότερα, τη νιώθω πολύ σφιγμένη. Τότε συνειδητοποιώ τι συμβαίνει. Μετά από τόσα χρόνια γάμου είμαι ο πρώτος άντρας που πάει εκτός από τον άντρα της και αντί να χαλαρώσω εγώ εκείνη έγινε το αντίθετο. "Τι μαλάκας που είμαι Θεέ μου…" σκέφτομαι αλλά χωρίς να το καταλάβω το έχω πει δυνατά. Με κοιτάει απορημένη.
- Συγγνώμη… της λέω, χαϊδεύοντας τα μαλλιά της. Τα έχω κάνει σκατά σήμερα...
- Μέχρι να αρχίσεις να τσεκάρεις το εμπόρευμα, κάτι γινόταν… μου απαντάει και ξεφεύγει από την αγκαλιά μου.
Κατάλαβα τι εννοεί. Λέει για την ώρα που αποχαυνωμένος την κοίταζα γυμνή μπροστά μου. Την έκανα να νιώσει άβολα, ίσως και να ντράπηκε. Νόμιζε ότι την τσέκαρα. Που να φανταστεί ότι απλά δε μπορούσα να πιστέψω την οπτασία που έβλεπα μπροστά μου.
Τη βλέπω να φοράει τις γόβες της.
- Θέλω να βρω μια ρόμπα…
μου εξηγεί και πάει προς τα μέσα. Τη βλέπω να περπατάει γυμνή, στητή πάνω στις γόβες της και πιάνω τον εαυτό μου πάλι να την κοιτάει σα χάνος. Η ψωλή μου δε λέει να πέσει αλλά δε με απασχολούν οι καύλες μου τώρα. Νιώθω άσχημα. Σε άλλη περίπτωση, με άλλη γκόμενα δε θα μ’ ένοιαζε αλλά τώρα θέλω να της χαρίσω την ηδονή που μου χάρισε εκείνη. Και όχι για να της δείξω ότι είμαι καλός γαμιάς. Γιατί όντως θέλω να την ευχαριστήσω. Θέλω να γίνω ο πόθος της, ο καημός της, ο οργασμός της. Πρωτόγνωρο συναίσθημα για μένα αλλά τώρα με έχει πλημμυρίσει η επιθυμία να την κάνω να σπαρταράει στην αγκαλιά μου από έκσταση όπως εγώ πριν.
Ακούω νερό από μέσα και καταλαβαίνω ότι κάνει ντους. Άρα έχω λίγο χρόνο να αναδιοργανωθώ. Πάω στο μπαράκι. Ψάχνω μήπως βρω καθόλου κρασί που ξέρω ότι το προτιμά. Τίποτα εδώ. Ρίχνω μια ματιά στο ψυγείο. Βρίσκω μια κλειστή μαυροδάφνη. Είμαι τυχερός, ξέρω ότι της αρέσει. Παίρνω δυο ποτήρια και το κρασί και τα ακουμπάω στο τραπεζάκι κοντά στις πολυθρόνες που καθόμαστε. Κάθομαι και παίρνω το κινητό μου. Ψάχνω και βρίσκω Barry White. Κλασική αξία, δε χάνει ποτέ. Το αφήνω κι αυτό στο τραπεζάκι να παίζει και την περιμένω να έρθει.
Στο τσακ προλαβαίνω να βάλω κρασί στα ποτήρια, να κάτσω και να ανάψω τσιγάρο όταν επιστρέφει τυλιγμένη σε ένα μπουρνούζι ομολογουμένως τεράστιο για το μπόι της. Χωρίς να το θέλω γελάω και γελάει κι εκείνη μαζί μου.
- Φασουλής σκέτος, ε;… λέει και τότε μόνο προσέχει τη μουσική και το κρασί. Τι έγινε εδώ;…
και κάθεται στην πολυθρόνα απέναντι μου. Παίρνει ένα τσιγάρο και σηκώνομαι να της το ανάψω. Της δίνω και το ποτήρι με το κρασί.
- Τι λες να ξαναρχίσουμε αυτήν την νύχτα απ’ την αρχή;… της λέω και κάθομαι στο μπράτσο της πολυθρόνας της. Τώρα είναι η σειρά σου να απολαύσεις το ποτό και το τσιγαράκι σου, της λέω πριν προλάβει να μιλήσει. Το μπουκάλι και το πακέτο είναι δίπλα σου… συμπληρώνω και της κλείνω το μάτι.
Γελάει και σκέφτομαι “καλό σημάδι” την ώρα που γονατίζω μπροστά της. Λύνω τη ζώνη του μπουρνουζιού και την τραβάω ήρεμα από την μέση να έρθει η λεκάνη της στη θέση που τη θέλω. Σκύβω και χάνομαι μέσα στα σκέλια της.
Μυρίζω το άρωμα του κορμιού της και μεθάω χειρότερα απ’ ό,τι το χτεσινό βράδυ. Φέρνω τα πόδια της στους ώμους μου κι αρχίζω να γλείφω το εσωτερικό των μηρών της. Κάνω ότι κι εκείνη πριν. Μόνο η άκρη της γλώσσας μου αγγίζει το δέρμα της. Γλείφω αργά και προσεκτικά το μουνάκι της προσέχοντας να μην αγγίξω τα μουνόχειλα της. Θέλω η προσμονή να την καυλώσει. Σηκώνω τα μάτια μου και την βλέπω να με κοιτάει δαγκώνοντας τα χείλη της. “Καλά πάμε” σκέφτομαι και συνεχίζω. Αρχίζω να γλείφω αργά τη σχισμή της και τώρα με τη γλώσσα μου παραμερίζω τα μουνόχειλα της και ψάχνω την κλειτορίδα της. Ανατριχιάζει. Με τα δάχτυλα μου πια, ανοίγω τα χείλη του μουνιού της και γλείφω τα τοιχώματα τους. Αρχίζει κι αναστενάζει. Είναι η σειρά της να αφήσει το ποτήρι να πέσει. Γλείφω αργά και βασανιστικά όλο τον εσωτερικό της κόσμο χωρίς όμως να πειράζω τις τρυπούλες της. Την κοιτάω και τη βλέπω να πιπιλάει τα δάχτυλα της ενώ με το άλλο χέρι τρίβει τη δεξιά της ρώγα.
Ρουφάω την κλειτορίδα της και βογκητά βγαίνουν απ’ τα χείλη της. Αρχίζω να μυρίζω τον ερεθισμό της και καταλαβαίνω ότι σε λίγο θα γευτώ τα πρώτα υγρά της. Ενώ για μένα το γλειφομούνι είναι αγγαρεία και το αποφεύγω όσο μπορώ, αυτή τη φορά το απολαμβάνω κι ανυπομονώ να δοκιμάσω τη γεύση της καύλας της. Αρχίζω να γλείφω την τρυπούλα της περιμετρικά ενώ την ακούω να βογκάει όλο και πιο δυνατά. Τώρα εξερευνώ το εσωτερικό της μουνότρυπας της και νιώθω τα υγρά της στη γλώσσα μου. Έχει παραδοθεί στη γλώσσα μου κι εγώ βάζω τα δυνατά μου να μην το μετανιώσει.
Η λεκάνη της πια βρίσκεται στον αέρα κι εγώ τη γλείφω όλο και πιο δυνατά. Η ψωλή μου αρχίζει να συσπάται την ίδια ώρα που νιώθω τους σπασμούς του μουνιού της. Τα υγρά της έρχονται όλο και πιο πολλά και βάζω δυο δάχτυλα στην τρύπα της. Αρχίζει και τρέμει και ξαναπάω στην κλειτορίδα της. Βάζω δυο δάχτυλα και στην τρυπούλα του κώλου της και τινάζεται. Η γλώσσα μου μαλακίζει την κλειτορίδα της και τα δάχτυλα μου τις τρύπες της. Η πούτσα μου πάλλεται ασταμάτητα και τη βλέπω να τρίβει τις ρώγες της με μανία. Βογκάει, αναστενάζει, τρέμει, τινάζεται. Το νιώθω ότι πλησιάζει η ώρα που θα χύσει. Τα δάχτυλα μου έχουν πάρει φωτιά κι η γλώσσα μου επίσης. Βγάζω τα δάχτυλα μου από τις τρύπες της και βάζω πάλι τη γλώσσα μου στην μουνότρυπα της. Χουφτώνω τον κώλο της για να την κάνω να πάει πιο βαθιά στα άδυτα του μουνιού της. Την ακούω να μουγκρίζει και νιώθω το κύμα από τα χύσια της να έρχεται κατά πάνω μου. Χύνει! Σπαρταράει στο στόμα μου κι εγώ ρουφάω τα υγρά της με λαιμαργία. Την ακούω να ουρλιάξει και νιώθω και τα δικά μου χύσια να εκτοξεύονται χωρίς καν να έχω αγγίξει την ψωλή μου. Χύνω! Χύνουμε μαζί και η ένταση είναι απίστευτη.
Πρώτη φορά αφήνω γυναίκα να χύσει όσο τη γλείφω. Δεν έχω ξανακάνει τόσο γερό γλειφομούνι σε καμία. Τόσο δυνατό που να χύσω κι εγώ μαζί. Και να ρουφάω τα χύσια της και να το απολαμβάνω μάλιστα! Δεν προτίθεμαι να δώσω αυτή τη χαρά σε καμία άλλη.
Την νιώθω σιγά-σιγά να ηρεμεί και παρατηρώ ότι έχουμε συντονιστεί πλήρως αφού κι εγώ ηρεμώ με τον ίδιο ρυθμό. Συνεχίζω να τη γλείφω ώστε να καθαρίσω όλα της τα υγρά. Όταν πια τελειώνω την τραβάω και την φέρνω στην αγκαλιά μου. Τα μάτια μου συναντούν τα δικά της που από την ζάλη μου νομίζω ότι έχουν χάσει κάθε υποψία πράσινου και είναι τελείως γκρίζα. Τα χείλη της ψάχνουν τα δικά μου και το φιλί της τώρα είναι λαίμαργο, πεινασμένο. Τη ρωτάω που είναι η κρεβατοκάμαρα.
- Στο διάδρομο τέρμα δεξιά…
μου λέει χωρίς να ξεκολλάει τα χείλη της από τα δικά μου. Απορώντας ακόμα και σήμερα πως τα κατάφερα, σηκώνομαι με εκείνη στην αγκαλιά μου και την πάω στο δωμάτιο.
Της βγάζω το μπουρνούζι και την ξαπλώνω στο κρεβάτι. Γυρίζει να ανάψει τα πορτατίφ (τρελαίνομαι που της αρέσει να γαμιέται με τα φώτα ανοιχτά), την πιάνω από τη μέση και κολλάω πάνω της. Το καυλί που είναι ακόμα αρκετά όρθιο, ακουμπάει στην πλάτη της κι αρχίζω να φιλάω τον λαιμό της. Κατεβαίνω στη ραχοκοκαλιά της. Ανατριχιάζει και κουνάει τους ώμους της. Είναι στα τέσσερα τώρα, αλλά δε θέλω να τη γαμήσω. Θέλω να της κάνω έρωτα. Παράφορο και παθιασμένο έρωτα. Τέτοιο έρωτα που δεν έχω κάνει ποτέ σε καμία. Όπως έγινε με το γλειφομούνι.
Την γυρίζω ανάσκελα. Την κοιτάω στα μάτια. Δεν ήταν ιδέα μου, είναι πιο γκρίζα. Όχι όσο φανταζόμουν αλλά είναι αισθητά πιο γκρίζα. Έχει ένα βλέμμα που δεν το χω ξαναδεί. Μ’ αρέσει αυτό το βλέμμα. Μπορεί να με κοιτάει έτσι μια ζωή;
Με τραβάει πάνω της. Αρχίζω να τη φιλάω ξανά. Τυλίγεται ολόκληρη πάνω μου σα φίδι που έχει παγιδεύσει το θήραμα του. Φιλάω το λαιμό της, τ’ αυτιά της, τη μύτη της, τα χείλια της, τους ώμους της, τα πάντα εκτός απ’ τα μάτια της. Όχι τα μάτια της. Είναι χωρισμός τα φιλιά στα μάτια.
Ξεφεύγω από τα χέρια της και κατεβαίνω στα στήθια της. Τα παίρνω στα χέρια μου. Έχω τραβήξει αμέτρητες μαλακίες γι’ αυτές τις βυζάρες και τώρα επιτέλους είναι δικές μου! Έστω και για λίγο. Όπως το περίμενα, δε χωράνε στα χέρια μου. Τις χουφτώνω, τις χαϊδεύω, τις γλείφω, τις δαγκώνω απαλά. Εκείνη αναστενάζει και σφίγγει τα πόδια της όλο και περισσότερο. Το μουνάκι της είναι στο ύψος του στήθους μου περίπου και νιώθω τα υγρά της. Αλλά δεν πρόκειται να αφήσω τις βυζάρες της τόσο εύκολα. Έχω χώσει το κεφάλι μου ανάμεσα τους και η γλώσσα μου υγραίνει την χαράδρα ανάμεσα σ’ αυτά τα δυο τεράστια βουνά. Οι ρώγες της έχουν πετρώσει και πετάγονται όπως τα κερασάκια στις τούρτες. Ούτε αυτές τις αφήνω παραπονεμένες. Τις γλείφω, τις τρίβω, τις στρίβω. Την πονάω αλλά δεν το θέλω αυτό και τις ξαναπαίρνω στο στόμα μου και τις πιπιλάω. Τρέμει, βαριανασαίνει, χύνει…
Τα υγρά της ξεχύνονται μανιασμένα και σαν να έχει δώσει το σύνθημα στο καυλί μου χύνω κι εγώ. Δεν έχω χύσει ποτέ πριν χωρίς ούτε καν να αγγίζω την ψωλή μου αλλά δεν ξέρω τι μου κάνει αυτή η γυναίκα και είναι η δεύτερη φορά που γίνεται μέσα στο ίδιο βράδυ. Κι αυτή τη φορά είναι ένα χύσιμο αναπάντεχο και γλυκό.
Ο πούτσος μου όμως ακόμα δεν δείχνει να πτοείται στο ελάχιστο. Ακόμα κι εγώ εντυπωσιάζομαι. Ανεβαίνω προς τα πάνω και ψάχνω τα χείλια της. Η γλώσσα μου τα ανοίγει όπως άνοιγε πριν την μουνότρυπα της. Με το ένα μου χέρι συνεχίζω να βασανίζω την ρώγα της και με το άλλο φτάνω στο μουνάκι της. Τα δάχτυλα μου μουσκεύουν αμέσως από τους χυμούς της. Τα φέρνω στα χείλη της και οι γλώσσες μας τα καθαρίζουν από τα υγρά της. Τη βλέπω πόσο ερεθίζεται από αυτό και το ξανακάνω.
Η ψωλή μου όμως ζητάει το μουνί της που δεν το έχει γευτεί ακόμα. Τον πιάνω και τον ακουμπάω στην κλειτορίδα της που είναι τόσο πρησμένη που μοιάζει με καυλάκι μικρού παιδιού. Έχει πεταχτεί έξω και συσπάται. Δεν έχει συνέλθει ακόμα από το προηγούμενο χύσιμο. Αρχίζω και τη μαλακίζω με το καυλί μου. Λαχανιάζω από καύλα όχι κούραση. Εκείνη έχει αρχίσει και τρέμει και ψιθυρίζει:
- Πάρε με… σε θέλω μέσα μου… σ’ έχω ανάγκη… πάρε με.
Η φωνή της παρακλητική, μου προκαλεί πάλι αυτό το τρελό χτυποκάρδι. Το πουτσοκέφαλο ανοίγει τα μουνόχειλα της και μπαίνει στο άδυτο της. Μπαίνω αργά-αργά μέσα της για να την ερεθίσω ακόμα περισσότερο. Η ανάσα της κόβεται. Της γλείφω το λαιμό ενώ μπαίνω ολόκληρος μέσα της. Αρχίζω και κουνιέμαι αργά, τον βγάζω μέχρι το πουτσοκέφαλο, σταματάω για μερικά δευτερόλεπτα και τον ξαναβάζω πάλι αργά μέσα. Ιδρώνει, βογκάει, με σφίγγει πάνω της και ξέπνοα λέει:
- Μίλα μου… πες μου ότι δεν είμαι ένα καπρίτσιο, ότι μετράω έστω και λίγο για σένα. Έχω ανάγκη να το ακούσω κι ας είναι και ψέματα…
“Ψέματα;…” σκέφτομαι. Κόντεψα να μείνω μόνο και μόνο στην σκέψη ότι δέχτηκε να μου χαρίσει έστω μια νύχτα και με ρωτάει αν μετράει για μένα; Αφού το θέλει λοιπόν ας τα μάθει. Ας τα μάθει όλα! Κι εκεί… εκείνη την ώρα που μπαινοβγαίνω μέσα της λύνεται η γλώσσα μου και της τα λέω όλα. Πόσο υποφέρω εξαιτίας της, πόσες μαλακίες έχω τραβήξει για χάρη της, πόσες φορές την έχω στήσει κάτω από το σπίτι της, πόσες φορές έχω γίνει λιώμα για πάρτη της, πως δε μπορώ ούτε να ακουμπήσω άλλη χωρίς να τη σκεφτώ κι όλα όσα τραβάω δυόμιση χρόνια τώρα για εκείνη και μόνο.
Όσο μιλάω ο ρυθμός μου αυξομειώνεται ανάλογα με αυτά που της λέω. Της ψιθυρίζω στο αυτί όλα όσα θέλω να της πω και το χέρι μου ταξιδεύει στο κορμί της. Μαλάζω τα στήθη της, παίζω με τα χείλη της, τ’ αυτιά της, τον αφαλό της. Χαϊδεύω τους γλουτούς της, την κοιλιά της, τη γάμπα της. Δαγκώνει τα χείλη της, χαϊδεύει την πλάτη μου, φιλάει τον λαιμό μου και τρέμει. Τρέμει όλο και πιο πολύ, σηκώνει τη μέση της, λικνίζεται στον ίδιο ρυθμό με μένα, σφίγγεται πάνω μου, με ηλεκτρίζει.
Της έχω πει όλα αυτά που είχα ανάγκη να της πω και τώρα η γλώσσα μου πιπιλάει το αυτί της. Το μουνί της συσπάται. Το καυλί μου το ίδιο. Η ένταση έχει δυναμώσει επικίνδυνα. Έχουμε γίνει και οι δύο μούσκεμα. Βογκάει, μουγκρίζω. Τη γλείφω μανιασμένα όπου μπορώ να φτάσω χωρίς να βγω από τη μουνάρα της. Τα νύχια της χώνονται στην σάρκα μου. Το κορμί της σχηματίζει μια αψίδα παρασύροντας και το δικό μου μαζί, ανοίγει τα μάτια της διάπλατα, ουρλιάζει “μη βγεις… χύνω για σένα χύνω, χύνω, χύνω” και αδειάζει τη μουνάρα της πάνω στην ψωλή μου.
Από τα μάτια της κυλούν δάκρυα, από το μουνί της εκτοξεύονται καταρράκτες και την ακολουθώ κι εγώ στο ξέφρενο χύσιμο της. Το σπέρμα μου γεμίζει τη μήτρα της και ξαπλώνω δίπλα της λαχανιασμένος.
- Μη βγεις… μου λέει λαχανιασμένη ακόμα.
- Δεν τελείωσες;… ρώτησα ανήσυχος. Μα τόσο λάθος έκανα;… σκέφτομαι.
- Τελείωσα… αι δυνατά κιόλας. Άλλωστε και να θέλω δεν μπορώ να το κρύψω. Αν ξέρεις που να κοιτάξεις, φαίνεται.
- Θα μου πεις;
- Στα μάτια… όταν θυμώνω ή όταν ερεθίζομαι γκριζάρουν περισσότερο. Όσο πιο πολύ τόσο πιο γκρίζα.
- Το είδα! Αλλά νόμιζα ότι ήταν ιδέα μου.
- Δεν ήταν…
- Και τότε γιατί να μην βγω;
- Θέλω να μείνουμε λίγο έτσι. Σε πειράζει;
Αντί για απάντηση την τραβάω στην αγκαλιά μου προσέχοντας να μη βγω από μέσα της και φιλάω τα μαλλιά της. Κουρνιάζει σαν περιστεράκι και μετά από λίγο αποκοιμιέται στην αγκαλιά μου με εμένα μέσα της.
-----//-----
Από τις γρίλιες βλέπω ότι έχει αρχίσει να ξημερώνει. Με πιάνει μια θλίψη. Σε λίγο θα τελειώσει αυτό το θαύμα που έζησα απόψε. Αισθάνομαι σαν τη σταχτοπούτα στο ανάποδο. Ως απόψε με καμία δεν έζησα τέτοιες στιγμές. Ούτε με τη γυναίκα μου, ούτε με καμία άλλη. Μα σε λίγο το παραμύθι θα τελειώσει κι εγώ αισθάνομαι ότι θέλω να βάλω τα κλάματα. Πως στο διάολο έχω καταντήσει έτσι;
Το πέος μου πεσμένο πια είναι ακόμα μέσα της. Δεν έχω κλείσει μάτι. Δεν ήθελα να χάσω στιγμή από αυτή τη νύχτα. Απλά τη χάζευα να κοιμάται και δε σκεφτόμουν τίποτα. Αν εξαιρέσουμε τις στιγμές που γεννήθηκαν τα παιδιά μου νομίζω αυτή ήταν η μοναδική φορά που ένιωσα πραγματικά ευτυχισμένος.
Ξυπνάει. Συνειδητοποιεί που είναι και σηκώνεται ταραγμένη. Μετάνιωσε σκέφτομαι. Είναι ελαφρώς αναμαλλιασμένη και μου φαίνεται ακόμα πιο όμορφη απ’ ό,τι συνήθως.
- Τι ώρα είναι;… με ρωτάει αγχωμένη.
- Δεν ξέρω. Το κινητό μου είναι μέσα και το δικό σου δεν ξέρω. Ξημερώνει πάντως.
- Το κατάλαβα. Σήκω! Πρέπει να πας σπίτι σου. Θα σε ψάχνει!
- Εμένα όχι, είμαι ελεύθερος μέχρι αύριο. Εσένα θα ψάχνουν… λέω στεναχωρημένα.
- Εγώ είμαι ελεύθερη μέχρι μεθαύριο… απαντάει και για κάποιο λόγο νιώθω ένα κύμα χαράς να με πλημμυρίζει.
- Τότε θα ήθελες να μείνεις λίγο ακόμα μαζί μου; Ξέρω ότι είπαμε για ένα βράδυ μόνο αλλά… λέω και πρώτη φορά λαχταράω τόσο πολύ για ένα “ναι”.
- Αν κάνεις καλό καφέ…
Γυρίζω σε λίγο με τους καφέδες και τη βρίσκω να βγαίνει από το μπάνιο. Έχει σηκώσει το παντζούρι. Προφανώς έχει κάνει ντους και το φως που πέφτει στο γυμνό κορμί της σε συνδυασμό με τις σταγόνες του νερού που έχουν μείνει επάνω της κάνουν αυτό το γαμημένο το καρδιοχτύπι να εμφανίζεται πάλι.
Έρχεται στο κρεβάτι, της δίνω τον καφέ και μου προτείνει να πάω κι εγώ να φρεσκαριστώ λίγο. Υπακούω γιατί το χρειάζομαι. Το καυτό νερό με ξεκουράζει. Συλλογιέμαι πόσες φορές έχυσα και δεν το πιστεύω ούτε εγώ ο ίδιος. Από 20άρης είχα να δω τέτοιες δόξες.
Γυρίζω στο δωμάτιο και τη βρίσκω να καπνίζει πίνοντας νωχελικά τον καφέ της. Κάθομαι δίπλα της στηρίζοντας την πλάτη μου στο μεγάλο κεφαλάρι του κρεβατιού. Μου δίνει το τσιγάρο της και ανεβαίνει πάνω μου. Μπαίνω στο νόημα και τραβάω τσιγάρα και σταχτοδοχείο δίπλα μου.
Το μουνί της ήδη υγρό έχει ήδη θρονιαστεί πάνω στο καυλί και τα παπάρια μου που αρχίζουν να ξυπνάνε σιγά-σιγά. Τσεκάρω τα μάτια της. Γκριζάρουν λίγο περισσότερο ή έτσι θέλω να νομίζω; Με την γλώσσα της γαργαλάει το αυτί μου και μου λέει…
- Ξέρεις γιατί σε έστειλα να φρεσκαριστείς;
- Γιατί;
- Γιατί χτες το βράδυ μου έκανες έρωτα… τώρα θέλω να με γαμήσεις!
Απανωτά τα εμφράγματα! Άκουσα καλά; Δεν περίμενα να την ακούσω να μιλάει έτσι. Αυτή που δεν ανέχεται να μ’ ακούει να λέω “μαλάκα”. Το είπε όντως;
- Ορίστε;… ήταν το μόνο που βρήκα να πω.
Φέρνει το πρόσωπο της μπροστά στο δικό μου, τα μάτια της σχεδόν γκρίζα, γυαλίζουν. Με κοιτάει βαθιά στα μάτια και μου λέει αργά και σταθερά.
- Χτες ήσουν ο εραστής μου… σήμερα θέλω να γίνεις ο γαμιάς μου. Δείξε μου τι μπορεί να κάνει το καυλί σου στις τρύπες μου. Το μόνο που δε θέλω είναι να πονέσω. Ξενερώνω και πίστεψε με… δεν το θες αυτό.
Δε χρειαζόταν να πει κάτι άλλο. Σβήνω το τσιγάρο και πετάω το σταχτοδοχείο στο πάτωμα. Η καρδιά μου θέλει να ξεριζωθεί από το στήθος μου αλλά είμαι αποφασισμένος. Αν είναι να πεθάνω σήμερα θέλω να είναι μέσα της.
Χώνω τη γλώσσα μου στο στόμα της και τώρα το φιλί μου είναι βίαιο, ορμητικό, λυσσασμένο. Η γλώσσα μου φτάνει στον ουρανίσκο της, τα δόντια μου χτυπάνε στα δικά της, δαγκώνω τα χείλια της τόσο όσο δε θα την πονέσω.
Τα χέρια μου τώρα χουφτώνουν με μανία το κορμί της, τα δάχτυλα μου παίζουν με τις τρύπες της, το καυλί μου τρίβεται στο δέρμα της, τα χείλια μου πιπιλάνε τη σάρκα της.
Με σηκώνει όρθιο και ξαπλώνει στο κρεβάτι με το κεφάλι της να κρέμεται. Μου ζητάει να της δώσω το καυλί μου στο στόμα της. Το κάνω και μιας και είναι αρκετά κοντύτερη από μένα με τον τρόπο που σκύβω, το πρόσωπο μου βρίσκεται στην καταλληλότερη θέση για 69. Βάζω ένα μαξιλάρι κάτω από τη μέση της ακριβώς την ίδια στιγμή που εκείνη παίρνει το πουτσοκέφαλο μου στο στόμα της.
Της ανοίγω περισσότερο τα πόδια, αρχίζει να παίζει με τ’ αρχίδια μου. Ξεκινάω να γλείφω την κλειτορίδα της, βάζει το καυλί μου όλο και πιο μέσα. Βάζω δυο δάχτυλα στο μουνί της, η ψωλή μου ακουμπάει το λάρυγγα της. Ρουφάει τα μάγουλα της που τα αισθάνομαι πάνω στο καυλί μου, ρουφάω την κλειτορίδα της. Με τα δόντια της γρατζουνάει απαλά την πούτσα μου, δαγκώνω απαλά τα μουνόχειλα της. Σφίγγει τα παπάρια μου, χώνω τα δάχτυλά μου πιο βαθιά. Τον βγάζει και τον τρίβει στο πρόσωπο της, οι συσπάσεις του της δίνουν ελαφριά πουτσοσκάμπιλα. Γλείφω την κωλοτρυπίδα της, γλείφει τη δική μου. Βάζω δυο δάχτυλα στην κωλάρα της, βάζει τ’ αρχίδια μου στο στόμα της. Τα δάχτυλα μου μπαινοβγαίνουν στις τρύπες της, ξαναπαίρνει το καυλί μου στο στόμα της. Βάζω τη γλώσσα μου στην κωλάρα της, μπήγει τα νύχια της στα κωλομάγουλα μου. Το μουνί της κάνει σπασμούς, το καυλί μου επίσης. Η γλώσσα μου χώνεται εναλλάξ στο μουνί της και στην κωλάρα της, πιάνοντας με από τα κωλομάγουλα με σπρώχνει προς αυτή και το καυλί μου βρίσκει στην σταφυλή της. Τρομπάρει τον πούτσο μου, ανοίγω τις τρύπες της. Χύνει… χύνω… γεύομαι τα υγρά της, γεύεται τα δικά μου.
Σηκώνομαι, τη γυρίζω στα τέσσερα. Μπαίνω στην κωλάρα της. Τώρα καταλαβαίνω γιατί ήταν στενή χτες. Ο κώλος της κλείνει γρήγορα. Παρ' όλο το χτεσινό ξεκώλιασμα και το προηγούμενο παιχνίδι, μπαίνοντας ένιωσα πάλι το αίσθημα ότι έσπασα μια δυο ροδέλες χωρίς όμως να ξέρω αν είναι όντως έτσι. Ειλικρινά ελπίζω να μην την πόνεσα. Οι αναστεναγμοί της φανερώνουν ότι δεν. Σκύβω πάνω της, πιάνω τη ρώγα της κι αρχίζω να την τρίβω ενώ το άλλο μου χέρι συναντάει το δικό της και μαλακίζουμε μαζί την κλειτορίδα της.
- Και τώρα πουτανάκι θα σου δείξω τι είσαι για μένα. Τσουλάκια έχω πολλά αλλά καμία δεν αξίζει μπροστά σου. Με μια σου λέξη χωρίζω ακόμα και την γυναίκα μου. Θα δεις πως ξεκωλιάζει ο άντρας που πεθαίνει για την καργιόλα του… της λέω στο αυτί.
- Κάρφωσε με να δεις πως ξεκωλιάζεται η καργιόλα γυναίκα!
Τρελαίνομαι που την ακούω να μιλάει πρόστυχα. Δεν της το ‘χα κι αυτό με καυλώνει ακόμα πιο πολύ. Την καρφώνω με δύναμη και νιώθω το καυλί μου να συσπάται ταυτόχρονα με την κωλάρα της. Της ρίχνω ένα χαλαρό σκαμπίλι να δω την αντίδραση της. Μουγκρίζει… της ρίχνω άλλο ένα. Αναστενάζει… της αρέσει! Θεέ μου πόσο καλύτερο μπορούσε να γίνει το γαμήσι μαζί της;
Τη γαμάω με τόση ένταση που δεν έχω ξαναγαμήσει ποτέ καμία. Νομίζω ότι το καυλί μου θα ξεκολλήσει. Τώρα η πούτσα μου μπαινοβγαίνει από το μουνί στην κωλάρα της και τούμπαλιν. Εκείνη έχει σκύψει, έχει τουρλώσει την κωλάρα της και είναι πλήρως εκτεθειμένη στις ψωλιές μου. Τα κωλομάγουλα της έχουν κοκκινίσει από τα σκαμπίλια και φωνάζει “δείξε μου, δείξε μου τι είναι όλα αυτά που μου έλεγες τόσα χρόνια!” με μένα να τσιρίζω “δες, δες τι κάνεις σε έναν άντρα που δεν μπορεί να ζήσει χωρίς εσένα!”
Αισθάνομαι τα ψωλοχύματα μου να ανεβαίνουν αλλά δε θέλω να την χύσω έτσι. Θέλω να βλέπω τα μάτια της. Να βλέπω το απόλυτο γκρίζο των ματιών της και να ξέρω ότι οφείλεται σε μένα και μόνο. Να νιώθω ότι έστω και γι’ αυτές τις λίγες στιγμές ζει μόνο για μένα!
Τη γυρίζω ανάσκελα μα πριν προλάβω να μπω στην μουνάρα της κατεβαίνει και φυλακίζει την πούτσα μου στις βυζάρες της. Είναι τόσα πολλά τα υγρά της πάνω στο καυλί μου που γλιστράει άνετα ανάμεσα στα βυζιά της. Βάζω δυο δάχτυλα στο στόμα της που τα ρουφάει με λύσσα κι άλλα δύο στο μουνί της. Κρατάει τα βυζιά της ενωμένα για να μπαινοβγαίνει η ψωλή μου ανάμεσα και τρίβει τις ρώγες της. Το πουτσοκέφαλο χτυπάει το σαγόνι της και της φωνάζω:
- Σου αρέσει; Σου αρέσει που γαμάς το καυλί μου με τις βυζάρες σου;
- Εσένα γαμιά μου σου αρέσει; Σου αρέσει που ξεσκίζεις το απωθημένο σου;
Τραβάω την ψωλή μου και δίνω μερικά πουτσοσκάμπιλα στις ρώγες της. Μου δαγκώνει τα δάχτυλα. Φεύγω από πάνω της και κάθομαι στα γόνατα μου. Τη σηκώνω και την καρφώνω στο καυλί μου. Την κοιτάω έντονα στα μάτια. Γκρίζα… τη σφίγγω πάνω μου.
- Δεν είσαι το απωθημένο μου… είσαι η εμμονή μου, το ναρκωτικό μου, το πάθος μου, ο πόθος μου, η γυναίκα μου… η πραγματική μου γυναίκα…
της λέω και της δίνω μια ψωλιά που φτάνει στην μήτρα της. Σφίγγεται ακόμα πιο πολύ πάνω μου, τρέμει σύγκορμη.
- Χύνω… σε χύνω…
ψελλίζει και ποτάμια χύσια κυλάνε στα μπούτια μου.
- Κοίτα με…
φωνάζω και γυρίζω το πρόσωπο της προς το δικό μου. Βλέπω τα μάτια της. Γκρίζα σαν του λύκου! Χάνομαι μέσα τους. Όλα θολώνουν κι αδειάζω το καυλί μου μέσα της.
Γέρνω πίσω και ξαπλώνω μ’ εκείνη στην αγκαλιά μου. Φιλάω τα μαλλιά της και χαϊδεύω την πλάτη της. Ακόμα δεν έχει βρει την ανάσα της. Τραντάζεται. Τραντάζεται γιατί τραντάζεται το στήθος μου.
Προσπαθεί να σηκωθεί να δει τι συμβαίνει. Δεν την αφήνω. Φέρνω τα δάχτυλα της στα χείλη μου και τα φιλώ. Ανεβάζει λίγο το χέρι της και νιώθει τα δάκρυα μου να υγραίνουν τα δάχτυλα της. Προσπαθεί να ξανασηκωθεί. Ούτε τώρα την αφήνω. Κλαίω με λυγμούς και δε θέλω να με δει. Ξέρω ότι δεν πρόκειται να την ξαναγγίξω. Ανήκει σε άλλον… αλλά εγώ ανήκω εξ ολοκλήρου σ’ εκείνη…
-----//-----
Όπως και πριν αποκοιμήθηκε στην αγκαλιά μου. Την ακούμπησα στο μαξιλάρι και τη σκέπασα. Κάθισα στην πολυθρόνα απέναντι της και τη χάζευα. Έβαλα λίγη μαυροδάφνη κι άναψα ένα τσιγάρο. Η μάχη μαζί του χαμένη όπως και η μάχη μαζί της. “Και τώρα τι;…” σκέφτομαι. Αρχίζω και καταλαβαίνω ότι τώρα θα είναι ακόμα χειρότερα. Τώρα πια δεν υπάρχει η απορία “πως θα ήταν;”. Τώρα ξέρω πως είναι και δυστυχώς δε θα μπορούσε να ήταν καλύτερα. Πως θα μπορέσω να ζήσω στην πραγματικότητα αφού γεύτηκα το όνειρο;
-----//-----
Η ώρα είναι 19:30. Μπαίνω στο σπίτι και βλέπω ένα Φώτη έξαλλο.
- Που είσαι ρε μαλάκα;
- Τι έγινε; Έπαθαν τίποτα τα παιδιά;
- Μια χαρά είναι τα παιδιά σου, εσύ που είσαι; Και κυρίως πως είσαι έτσι; Τη γάμησες ή σε γάμησε; Τι έγινε;
Είχα ξεχάσει ότι το κινητό μου με τον Barry White έχει μείνει από μπαταρία. Κάθομαι και του τα λέω όλα με κάθε λεπτομέρεια. Στο πρώτο δεκάλεπτο άνοιξε το Singleton που του είχα φέρει στη γιορτή του. Μέχρι να του τα πω όλα το είχαμε αδειάσει. Κοιμήθηκα στον καναπέ του κι εκείνο το βράδυ με την μυρωδιά της ακόμα στο κορμί μου. Ξέραμε κι οι δύο ότι η εξάρτηση μου μόλις είχε αρχίσει.
-----//-----
Σεπτέμβριος 2020
Έχουν περάσει σχεδόν έξι χρόνια κι εκείνη τη συνάντηση ακολούθησαν πολλές άλλες. Μερικές από αυτές τις έχετε διαβάσει ήδη, μερικές θα τις διαβάσετε στο μέλλον.
Δεν τη ρώτησα ποτέ τι ήταν αυτό που την έκανε να δεχτεί να περάσει εκείνη την νύχτα μαζί μου. Δεν την ρώτησα ποτέ τι ήταν αυτό που την κάνει να εξακολουθεί να μοιράζεται κάποιες απ’ τις στιγμές της μαζί μου. Ακόμα και σήμερα φοβάμαι να την ρωτήσω μήπως κι αλλάξει γνώμη. Ακόμα και σήμερα τα γόνατα μου λύνονται μόνο που την αντικρίζω. Ακόμα και σήμερα νιώθω ότι θα πάθω έμφραγμα εξαιτίας της. Είναι ό,τι πιο πολύτιμο έχω.
Το ξέρει αλλά δεν το πιστεύει. Ποτέ δεν το πίστεψε. Όλοι εσείς όμως που έχετε συναντήσει το πεπρωμένο σας ξέρετε πως είναι αλήθεια.
-----//-----
Ήταν το prequel της σειράς “Συναισθήματα”.
Copyright protected OW ref: 179345
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.