Η Βυζαρού Χήρα

Μ΄ αρέσουν οι βυθισμένες τιράντες του σουτιέν, που δείχνουν ότι έχουν «βαρύ» έργο να επιτελέσουν. Πήρα πολλές από πίσω, ερεθισμένος από «φορτωμένες» τιράντες και ήταν απόλαυση, όταν η μπροστά όψη επιβεβαίωνε τη φαντασία. Πιστεύω ότι η ντυμένη βυζαρού πυρπολεί την φαντασία. Και όλα τα λεφτά βρίσκονται στο καυτό ξεγύμνωμα.

Μου ‘ρχονται εικόνες από γδυσίματα. Αγαπημένη μου φάση να γίνεται το πρώτο ξεκούμπωμα μπροστά σε καθρέφτη. Είσαι πίσω από τη βυζαρού, την έχεις «δαγκωμένη» στα αυτιά και το λαιμό, αισθάνεται το στιλέτο της πούτσας σου και ξεκουμπώνεις. Και η απόλυτη καύλα, όταν αυτά που θα πετάξεις έξω από τη σουτιενάρα, θα επιβεβαιώνουν το κυνηγητό. Βαριά, αγελαδίσια με μεγάλο καφέ κύκλο και καυλιάρικη ρόγα. Και ευτυχία, όταν η πορνοβυζαρού είναι ευαίσθητη στα βυζοχάδια. Θυμάμαι περίπτωση, που μόλις χούφτωνα τις ρόγες στην παραπάνω στάση, μια παντρεμένη κατέρρεε, κόβονταν τα πόδια της, φωνάζοντας: δεν μπορώ, δεν μπορώ.

Αδυναμία μου και οι σουτιενάρες. Αρκεί ένα κρεμασμένο σουτιέν με τεράστιες βυζοσακκούλες στα απλωμένα ρούχα, για να πάρει φωτιά η φαντασία μου και να μπω στην αναζήτηση για την άγνωστη βυζαρού, που φοράει αυτό το «σαμάρι» ή αν είναι γνωστή, να φαντασιωθώ και να χτυπήσω λυσσασμένη μαλακία.

Από εικόνα μιας πλάτης με φορτωμένες τιράντες, ξεκίνησε και μια από τις πιο καυλιάρικες σχέσεις μου. Μέσα σε εκκλησία τυχαίνει μπροστά μου μια μαυροφορεμένη, που παρά το συντηρητικό ντύσιμο, διακρίνω τις τιράντες να «βογκάνε». Δεν μπορώ να αλλάξω θέση και περιμένω να σχολάσει η εκκλησία για να δω την μπροστινή όψη. Και όταν γυρίζει, το εξασκημένο μάτι μου διαπιστώνει θησαυρό. Παρά το συνεσταλμένο ύφος και το καμουφλάζ του ντυσίματος, διακρίνω τερατοβυζιά, σε κανονικό κορμί-ηφαίστειο. Κυνηγητό για μήνες, να μάθω ότι είναι χήρα, άλλες βδομάδες για όνομα και το δυσκολότερο για το τηλέφωνο. Παρακολουθήσεις εν τω μεταξύ, και με άλλα ντυσίματα, επιβεβαιώνουν το θησαυρό. Πορνοβυζάρες και κορμί για γαμήσια. Η καύλα στο φουλ. Δεν βολεύει το σπίτι της για περάσματα και παρακολούθηση. Η έντονη αγωνία στα πρώτα τηλέφωνα. Ο θυμός, θα το καταγγείλω. Και σιγά - σιγά το μαλάκωμα, το καύλωμα. Είμαι χήρα γυναίκα, που έμαθες το τηλέφωνό μου; τι θέλεις από μένα; Και όταν πρωτοαναφέρθηκα ότι με τρέλαναν τα μαστάρια της… δεν ντρέπεσαι, μετά που τα είδες εγώ τα κρύβω, και μετά οι πρώτοι αναστεναγμοί, τα πρώτα βογκητά. Και πολύ αργότερα το πρώτο τηλεφωνικό χύσιμο. Αγώνας στη συνέχεια για συναντήσεις. Βράδια στα πιο απίθανα σημεία και στις πιο απίστευτες καταστάσεις. Τα βιαστικά χουφτώματα που ζουλάνε και ερευνούν τις φοβερές μπάλες, επιβεβαιώνουν την φαντασία και τρελαίνουν την καύλα.

Αγώνας για την πρώτη κανονική συνάντηση. Και όταν την ξεγύμνωσα με φως, η αποκάλυψη. ΤΑ ΒΥΖΙΑ. Τεράστια, γεμάτα, μεγάλες θηλές και ρόγες σταφύλια. Κατάλευκα. Και να τα κάνει ακόμα πιο λαχταριστά η αντίθεση με το μαύρο ντύσιμο και η ντροπή της. Φαντάσου μαύρο συντηρητικό πουκάμισο, από μέσα αγελαδογαλατιέρες και συστολή για το ξεγύμνωμα. Ντροπή που εξελίχτηκε με το χρόνο σε ένα μαστίγωμα των αισθήσεων, σε ένα παραλήρημα καύλας, μέσα από ένα μοναδικό μείγμα ντροπής και στριπτίζ. Και στη συνέχεια, όταν έφυγαν τα παιδιά της κι έμεινε επί τέλους μόνη της, τα ατέλειωτα γαμήσια. Αγχωμένο, απαγορευμένο τρύπωμα τα βράδια στο σπίτι της και μετά γαμήσια, γαμήσια, γαμήσια.

Μια φοβερή ιστορία με μια πραγματικά συνειδητοποιημένη βυζαρού. Συζητήσεις -αναζητήσεις από μέρους μου… πότε μεγάλωσαν τα βυζιά σου; από ποια τα κληρονόμησες; Και συνεσταλμένες, καυλιάρικες, όμως, απαντήσεις… απ’ τη γιαγιά μου που έλεγε και μια σχετική παροιμία… γυναίκα χωρίς βυζιά, γάμος δίχως όργανα. Σε μένα έλεγε στα κρυφά και κάτι άλλο.

-Τι της λέω;

-Ντρέπομαι.

-Τι;

-Μου έλεγε η γιαγιά μου… Να, εσύ που κληρονόμησες τα βυζιά μου να ξέρεις… Γυναίκα με τρανά βυζιά, θέλει άνδρα πουτσαρά.

Και άλλες θεωρητικές συζητήσεις μεταξύ μας για τα βυζιά και το γαμήσι. Έλεγε… Το φοβερό στον έρωτα-σεξ, είναι να γαμιούνται γυναίκα με κάποιο ερωτικό προσόν, με άνδρα που έχει το συγκεκριμένο προσόν σαν φετίχ. Π.χ. βυζαρού με μανιακό των βυζιών, τριχωτό μουνί με άνδρα που το θέλει έτσι κ.λ.π. Τότε γίνεται η κόλαση.

-Όπως σε μας της λέω.

-Σε μας, λέει, δεν συνέβη μόνο αυτό.

-Τι εννοείς, της είπα;

-Υπάρχει διπλή ένωση.

-Δηλαδή;

-Δεν καταλαβαίνεις, έκανε ντροπαλά.

-Τι της λέω;

-Τι έλεγε η γιαγιά;

Και μου αποκαλύπτει πρώτη φορά τον τρελό της πόθο, που έφθανε τα όρια της μανίας… να βρει άνδρα ψωλαρά. Και αφήνοντας κάποιο υπονοούμενο για τον άνδρα της λέει… Στο γάμο μου δεν ήμουν τυχερή. Η μεγάλη ψωλή με συνόδευε, όμως σαν μόνιμη φαντασίωση. Και όταν χήρεψα, η μανία αυτή πυρπολούσε τις πιο καυτές μαλακίες μου. Άργησε να μου ανοίξει η τύχη μου, αλλά άξιζε τον κόπο να περιμένω. Και κρυφοκοίταξε ντροπαλά - πουτανιάρικα την ψωλή μου. Ήταν τόσο κολλημένη με τον πούτσο μου, που παρά την ντροπή της, ήθελε να περπατάω γυμνός στο σπίτι, για να τον παίρνει μάτι. Δεν μ΄ άφησε ποτέ να ντυθώ από τη μέση και κάτω όσο ήμουν στο σπίτι της. Στις ατέλειωτες «ισπανικές» μας, όταν η πούτσα μου διαπερνώντας το σάρκινο τούνελ των βυζοβουνών της, περίσσευε και έφτανε στο καυτό στόμα της, αλλοπαρμένη από καύλα και ικανοποίηση τσιμπούκωνε και παραμιλούσε… γυναίκα με χοντρά βυζιά θέλει άνδρα ψωλαρά.

Θυμάμαι όταν μου πρωτοζήτησε μια άλλη φάση, σχετική με αυτό το «κόλλημα». Σβήνει τα φώτα στο σπίτι της και μου λέει κάνουμε μια βόλτα στο σπίτι; Τι βόλτα; Να θέλω να περπατάμε μπροστά εγώ και πίσω μου εσύ, σέρνοντάς σε από την ψωλή. Να περπατάς στο μισοσκόταδο με μπροστά σου μία πορνοβυζαρού με τις βυζάρες ξέχειλες μέσα στο πουκάμισο ή την κολλητή μπλούζα και να σε σέρνει από την πούτσα. Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ. Την πρώτη φορά δεν άντεξα και έχυσα μετά από λίγα λεπτά. Στη συνέχεια αυτό μπήκε μόνιμα στα παιχνίδια μας. Και διανθίστηκε με διάφορα. Εγώ ζήτησα και πρόσθεσα τις «στάσεις». Το να ζητήσω στάση, σήμαινε γονάτισμα από μέρους της και πορνοτσιμπούκωμα. Η βόλτα γινόταν συνήθως, μετά το πρώτο γαμήσι. Μερικές φορές που σκόπευα να τελειώσει η βόλτα με χύσιμο, κανόνιζα η τελευταία «στάση» να είναι κοντά σε διακόπτη φώτων. Πάνω στο χύσιμο άναβα το φως για να απολαύσω το ράντισμα των τερατοβυζιών της με μπόλικο καυλωμένο σπόρο.

Ζήσαμε οχτώ χρόνια την κόλαση μαζί. Γαμήσι και ξανά γαμήσι και ξανά γαμήσι. Τι να σου κάνει το χύσιμο, όσο γεμάτο και να είναι. Όταν εξακολουθείς να έχεις απέναντι την πορνοβυζαρού να περιφέρεται με τις βυζάρες της να κουνιούνται κρεμασμένες μέσα στο μισοκουμπωμένο πουκάμισο ή να αναδεύονται ξέχειλες χωρίς σουτιέν μέσα σε μακό μπλουζάκια και με τις χοντρές ρόγες να «τρυπάνε» το ύφασμα δείχνοντας προκλητικά τη θέση τους. Και η βυζαρού να κρυφοπαίρνει μάτι την πούτσα σου, που στάζει ακόμα από το χύσιμο. Σου ανέφερα την «απαίτησή» της παραπάνω. Λερώνω, της λέω μια φορά. Δεν με ενδιαφέρει μου απάντησε κοφτά και για πρώτη φορά χωρίς ίχνος ντροπής. Θέλω να βλέπω, σου είπα, την ψωλή σου. Και να με συνοδεύει η μυρωδιά, η αίσθηση του σπόρου σου όταν λείπεις. Δεύτερο γαμήσι και τρίτο και μετά την κλεφτή αποχώρηση, πριν φτάσει το πρωί ξανά φούντωμα της καύλας στη σκέψη της. Αργότερα οι συναντήσεις μας δυσκόλεψαν πολύ (επέστρεψαν παιδιά με εγγόνια) και περιορίζονταν κυρίως σε βιαστικές πίπες στο κλιμακοστάσιο της οικοδομής της ή άλλων οικοδομών. Και έτσι συνεχίζονται μέχρι σήμερα.