Η Μαρία ήρθε στην δουλειά πριν περίπου έξι μήνες. Μικρούλα και μικροκαμωμένη. Μόλις 18 ετών, τελείωσε το σχολείο και αφού ξεμπέρδεψε από ένα beach bar που δούλευε πέρσι το καλοκαίρι αποφάσισε να αφεθεί στην ασφάλεια μιας μόνιμης θέσης εργασίας της πολυεθνικής που εργάζομαι, έξω από την Θεσσαλονίκη, έστω και αν αυτό αφορούσε θέση καθαρίστριας με μισθό κάτω των 500 ευρώ. Καλή κοπέλα, κουβαλάει την αθωότητα των χρόνων της. Όπως προείπα, μικροκαμωμένη, 1,57 ύψος, κιλά πάνω κάτω καμιά σαρανταριά, μαύρο μακρύ μαλλί και μονίμως χαμογελαστή και χαρούμενη.
Ντυνόταν διαφορετικά. Όχι όπως αρμόζει στην θέση της και όχι φυσικά όπως αρμόζει σε ένα χώρο παραγωγής. Το χειμώνα φορούσε κολλητά τζινάκια και τώρα που καλοκαίριασε προτιμά τα σορτσάκια γιατί μπορεί να δουλέψει πιο άνετα όπως ισχυρίζεται. Που και που φοράει και καμιά φουστίτσα. Το αποτέλεσμα είναι να έχει γίνει το σχόλιο κάθε αντρικής παρέας εισπράττοντας παράλληλα την ζήλεια όλων των γυναικών.
Φυσικά δεν θα μπορούσε να μην ζηλέψει η Ιωάννα. Είναι που είναι εκ φύσεως σκύλα, δεν συγκρίνεται σε ομορφιά και γλυκύτητα με την Μαρία με αποτέλεσμα να μην την χωνεύει. Οπότε τα καψόνια που της επιτρέπει και η θέση της ήταν συχνά. Με κυριότερο τον καθαρισμό του γραφείου και του εργαστηρίου του ελέγχου που η ίδια επιβλέπει. Και πολλές φορές απαιτούσε να δουλέψει η Μαρία υπερωρίες, χωρίς φυσικά να τις καταγράφει ποτέ ώστε να μην πληρωθεί.
Αυτό βέβαια έχει και τα καλά του. Εδώ και περίπου ένα χρόνο κάθομαι στο απέναντι γραφείο από την Ιωάννα οπότε είχα την Μαρία συνεχώς στα πόδια μου. Κάναμε πλάκα, γελούσαμε οπότε μπορούσα να περάσω κάποιες ευχάριστες στιγμές στην μέρα. Φυσικά η Ιωάννα στραβομουτσουνιαζε συνεχώς δεν με σταματούσε αυτό όμως καθώς μεταξύ μας, μετά από τ εταιρικό πάρτι δεν έπαιξε τίποτε άλλο.
Ένα μεσημεράκι Μαΐου λοιπόν, με αρκετή ζεστούλα η Μαρία καθαρίζει το γραφείο μας μετά από εντολή της Ιωάννας. Λέμε που και που καμιά χαζομάρα να περάσει ευχάριστα η ώρα μέχρι να σχολάσουμε αφού θέλουμε άλλη μια ώρα. Η Ιωάννα και η Μαρία τουλάχιστον γιατί εγώ είχα προγραμματίσει μια μελέτη για το απόγευμα καθώς λόγω δυσκολίας ήθελα να έχω καθαρό μυαλό και καμία διακοπή. Για αυτό άλλωστε επέλεξα να πάω με το αυτοκίνητό μου στην δουλειά την συγκεκριμένη μέρα και όχι με το λεωφορείο.
Μετά από κάποια ατάκα της Μαρίας ξεσκιστήκαμε και οι δύο στο γέλιο. Η Ιωάννα ξίνισε αμέσως την μούρη της. Μόλις σταματήσαμε να γελάμε απευθύνεται στην Μαρία και της λέει αν θυμάται πως πρέπει να καθαρίσει και το εργαστήριο ελέγχου σήμερα. Η Μαρία απολογητικά απαντάει πως το έχει καθαρίσει χτες και τώρα δεν προλαβαίνει να το καθαρίσει μέχρι να σχολάσει. Η Ιωάννα με το γνωστό υφάκι της λέει ότι έχει λερωθεί σήμερα και να τσακιστεί να το καθαρίσει. Και αν δεν χασκογελούσε όλη μέρα θα προλάβαινε. Ήξερε ότι θα καθόμουν εκτός ωραρίου οπότε λέει στην Μαρία ότι δεν υπάρχει πρόβλημα, σήμερα θα σε φέρει ο συνάδελφος απέναντι που γελούσε μαζί σου, θα περάσετε και καλά στον δρόμο. Ιωάννα της λέω θα με πάρει το βράδυ εμένα, ξέρεις ότι έχω πολλή δουλεία. Κοιτώντας με στα μάτια λέει Μαρία πήγαινε να καθαρίσεις το εργαστήριο. Και συνέχισε να δουλεύει.
Η ώρα πέρασε, οι υπόλοιποι σχόλασαν, η απογευματινή βάρδια στην μονάδα ήταν πολύ μακριά και επιτελούς ησυχία. Ξεκίνησα να ασχολούμαι με την εργασία μου όταν σε περίπου μια ώρα σκάει μύτη η Μαρία. Με κοιτάει σκασμένη, δεν μπορώ να κάνω τίποτα μικρούλα της λέω, μόνο να σου ανοίξω τον υπολογιστή της Ιωάννας να περάσεις την ώρα σου γιατί θα αργήσω να σχολάσω και μάλιστα έχω και δύσκολη δουλειά να κάνω. Η αλήθεια είναι ότι η Μαρία δεν με ενόχλησε καθόλου. Με διέκοψε μόνο δύο φορές, μια για να μου γεμίσει το μπουκάλι με το νερό και μια δεύτερη για να μου κάνει καφέ. Φέρνοντας τον καφέ ακουμπάει τον ώμο μου. Δεν ξέρω γιατί αλλά κάτι ένοιωσα εκείνη την στιγμή. Το αγνόησα και συνέχισα να δουλεύω.
Η ώρα πέρασε, βράδιασε και γύρω στις 10 ήμουν έτοιμος. Χαλαρώνοντας πλέον κοιτάω την Μαρία στον απέναντι υπολογιστή. Ήταν όντως πολύ πιο όμορφη από την συνήθη ένοικο της απέναντι καρέκλας. Με αντιλαμβάνεται, με κοιτάει και μου χαμογελάει. Σηκώνομαι, πάω από πίσω της και ακουμπάω το χέρι μου στην πλάτη της χαϊδεύοντας την απαλά. Γυρνάει το κεφάλι και με κοιτάει ενώ το μάτι μου κατευθείαν πέφτει στην οθόνη του υπολογιστή. Και τότε βλέπω διάφορες φωτογραφίες από ψωλές, μεγάλες, χοντρές, μαύρες, άσπρες. Επίσης βλέπω και κάποια παράθυρα από chat να αναδύονται. Δίπλα υπάρχει ένα tab απο fb. Κοίτα να δεις τι βρήκα μου λέει και μου το δείχνει. Είναι ο λογαριασμός της Ιωάννας και στο inbox υπάρχουν ένα σωρό μηνύματα από άντρες στα οποία φυσικά και έχουμε ανταποκριθεί. Αρχίζουμε να διαβάζουμε γελώντας στην αρχή όμως στην πορεία ο ερεθισμός τουλάχιστον ο δικός μου ήταν εμφανής.
Μέχρι που φτιάχνουμε σε ένα μήνυμα που ένας τύπος περιέγραφε στην Ιωάννα πως θέλει να την πηδήξει στον χώρο εργασίας της. Έλεγε ότι θα έρθει από πίσω, θα χαϊδέψει την πλάτη της και τα χέρια του θα κινηθούν χουφτώνοντας της τα στήθη. Καθώς το διάβαζε δυνατά η Μαρία τα δικά μου χέρια ακολουθούσαν αυτά που έγραφε ο τύπος με αποτέλεσμα να χουφτώσω τα στήθη της Μαρίας. Στην συνέχεια ο τύπος έβαζε τα χέρια κάτω από την μπλούζα, απελευθέρωνε τα στήθη και με τα δάκτυλα έπαιζε με τις ρώγες της. Με αποτέλεσμα να βρεθούν στα δάκτυλα μου οι ρώγες της Μαρίας. Σταματάει να διαβάζει και γέρνει πίσω το κεφάλι. Έχει παραδοθεί στα χέρια μου. Το αντιλαμβάνομαι και αυτό δεν είναι καλό. Ξυπνάει τα άγρια ένστικτα μου, τα ένστικτα κυριαρχίας και επιβολής και το μικρό δεν νομίζω ότι μπορεί να αντεπεξέλθει. Δεν μπορώ να το ελέγξω όμως. Περιστρέφω την καρέκλα της, με κοιτάει όλο κάβλα, την κοιτάω με ένα βλέμμα σκοτεινό και το χαστούκι σκάει στο μάγουλο της. Η κάβλα αντικαθίσταται από την έκπληξη.
Δεν προλαβαίνει να αντιδράσει. Τα χέρια μου μπλέκονται στα μαλλιά της. Της σπρώχνω το κεφάλι μου στο τζιν. Το τρίβω πάνω στην καβλωμένη μου ψωλή. Άνοιξε το φερμουάρ της λέω μόλις την ξεκολλάω λίγο έπο το τζιν, χωρίς να παίρνω τα χέρια μου από τα μαλλιά της. Το ανοίγει και αφού κατεβάζει το εσώρουχο πετάγεται έξω ο πούτσος μου. Αφήνω το ένα χέρι από τα μαλλιά της της σκάω ένα δεύτερο χαστούκι και με το δεύτερο χέρι που έχω στα μαλλιά την σπρώχνω πάνω στην ψωλή μου. Δεν της δίνω περιθώριο να πάρει ανάσα, με την πρώτη την καρφώνω και την πιέζω ώστε η πούτσα μου να μείνει στο βάθος του λαρυγγιού της. Προσπαθεί να ανοίξει το στόμα της όσο μπορεί για να μην πνιγεί και νιώθω τα χείλη της να ακουμπάνε τα μπαλάκια μου. Την διατάζω να χουφτώσει και τις μπάλες ενώ ξεκινάω τραβώντας την από το μαλλί να την τσιμπουκώνω με αγριότητα. Αφού νιώθω ότι δεν θα αντέξω και πολύ βγάζω την ψωλή μου από το στόμα και της σπρώχνω το κεφάλι πάνω στα αρχιδια μου και σαν καλό κορίτσι ξεκινάει να τα ρουφάει.
Για πρώτη φορά σηκώνει τα μάτια και με κοιτάει. Παρά την έκπληξη της μου φαίνεται καβλωμένη. Την σηκώνω από τα μαλλιά καθώς δεν αντέχω πλέον. Την φτύνω στο πρόσωπο, την γυρνάω. Βάζει τα χέρια στο γραφεί ενώ έχω σπρώξει την καρέκλα μακριά. Της κατεβάζω το σορτσάκι, σκίζω το μαύρο στριγκ που φοράει στην προσπάθεια μου να το παραμερίσω και μπαίνω μέσα της. Κατακρίβειαν καρφώνομαι κατευθείαν χωρίς να την προετοιμάσω. Νιώθω το κεφάλι μου να βρίσκει στο βάθος του μουνιου της και ακούω την φωνή της με ένα μακρόσυρτο αχ και μετά με σκίζεις γαμια μου. Ταυτόχρονα εκπλήσσομαι. Είναι μούσκεμα. Της αρέσει σκέφτομαι. Τραβιέμαι όλος έξω. Ξανακαρφώνομαι. Το κάνω μερικές φορές αυτό, μετά την αρπάζω από την μέση και την σφυροκοπώ. Χύνει φωνάζοντας, βρίζοντας. Γαμάω, χτυπάω κωλομάγουλα, τραβάω από τα μαλλιά και απαντώ στις βρισιές της με δικές μου. Ξεφεύγουμε. Την γαμάω σαν ζώο. Είμαι έτοιμος να χύσω. Την αρπάζω την γονατίζω και μέχρι να προλάβει να ανοίξει το πρόσωπο της τα πετάω στο πρόσωπο. Γίνεται κάτασπρο, κάποια έπεσαν στην μπλούζα της, κάποια πήγαν στα μαλλιά της και κάποιες σταγόνες στον υπολογιστή της Ιωάννας.
Σηκώνεται, πάει να καθαριστεί η Μαρία. Εγώ κομμάτια κλείνω το φερμουάρ και μαζεύω τα πράγματά μου. Μόλις έρχεται η Μαρία με ένα χαμόγελο μέχρι τον θεό, φεύγουμε της λέω. Ξαφνικά σκοτεινιάζει το πρόσωπό της. Πρέπει να καθαρίσω το γραφείο της Ιωάννας που τα έχουμε αφήσει όλα διαλυμένα πάνω. Την τραβάω από το χέρι, την βγάζω έξω, κλειδώνω, φεύγουμε. Η διαδρομή μέχρι την Θεσσαλονίκη ήταν πολύ ευχάριστη, δείγμα δύο ανθρώπων που το απόλαυσαν. Την αφήνω έξω από το σπίτι της, μου δίνει ένα φιλί στο μάγουλο και κατεβαίνει καληνυχτίζοντας με και λέγοντας ότι ήταν η καλύτερη της μέρα στην δουλειά. μέχρι την επόμενη.
Την επόμενη μέρα πάμε όλοι μαζί στην δουλειά με το λεωφορείο. Ξεκλειδώνει η Ιωάννα πρώτη το γραφείο και βλέπει τον χαμό στο γραφείο της. Με κοιτάει και μου λέει τι έγινε εδώ. Της λέω δεν ξέρω, γελώντας, η Μαρία καθόταν στο γραφείο σου. Την φωνάζει και μόλις ανεβαίνει πάνω γίνεται ο κακός χαμός. Την βρίζει και της φωνάζει σαν ζώο. Κουνάει το ποντίκι του υπολογιστή της για να φύγει από το save screen. Και τότε στην οθόνη εμφανίζεται ανοικτός ο λογαριασμός του fb και το μήνυμα του άντρα που της έλεγε ότι θέλει να την πηδήξει στο γραφείο. Της κόβεται η μιλια και γίνεται κατακόκκινη. Ποιος καθόταν στον υπολογιστή μου ψελλίζει. Η Μαρία της απαντάω. Ψιθυρίζοντας λέει ένα απλό φύγε στην Μαρία γνωρίζοντας πλέον τι έχει δει, κατακόκκινη από την ντροπή της...
Copyright protected OW ref: 97342
Ντυνόταν διαφορετικά. Όχι όπως αρμόζει στην θέση της και όχι φυσικά όπως αρμόζει σε ένα χώρο παραγωγής. Το χειμώνα φορούσε κολλητά τζινάκια και τώρα που καλοκαίριασε προτιμά τα σορτσάκια γιατί μπορεί να δουλέψει πιο άνετα όπως ισχυρίζεται. Που και που φοράει και καμιά φουστίτσα. Το αποτέλεσμα είναι να έχει γίνει το σχόλιο κάθε αντρικής παρέας εισπράττοντας παράλληλα την ζήλεια όλων των γυναικών.
Φυσικά δεν θα μπορούσε να μην ζηλέψει η Ιωάννα. Είναι που είναι εκ φύσεως σκύλα, δεν συγκρίνεται σε ομορφιά και γλυκύτητα με την Μαρία με αποτέλεσμα να μην την χωνεύει. Οπότε τα καψόνια που της επιτρέπει και η θέση της ήταν συχνά. Με κυριότερο τον καθαρισμό του γραφείου και του εργαστηρίου του ελέγχου που η ίδια επιβλέπει. Και πολλές φορές απαιτούσε να δουλέψει η Μαρία υπερωρίες, χωρίς φυσικά να τις καταγράφει ποτέ ώστε να μην πληρωθεί.
Αυτό βέβαια έχει και τα καλά του. Εδώ και περίπου ένα χρόνο κάθομαι στο απέναντι γραφείο από την Ιωάννα οπότε είχα την Μαρία συνεχώς στα πόδια μου. Κάναμε πλάκα, γελούσαμε οπότε μπορούσα να περάσω κάποιες ευχάριστες στιγμές στην μέρα. Φυσικά η Ιωάννα στραβομουτσουνιαζε συνεχώς δεν με σταματούσε αυτό όμως καθώς μεταξύ μας, μετά από τ εταιρικό πάρτι δεν έπαιξε τίποτε άλλο.
Ένα μεσημεράκι Μαΐου λοιπόν, με αρκετή ζεστούλα η Μαρία καθαρίζει το γραφείο μας μετά από εντολή της Ιωάννας. Λέμε που και που καμιά χαζομάρα να περάσει ευχάριστα η ώρα μέχρι να σχολάσουμε αφού θέλουμε άλλη μια ώρα. Η Ιωάννα και η Μαρία τουλάχιστον γιατί εγώ είχα προγραμματίσει μια μελέτη για το απόγευμα καθώς λόγω δυσκολίας ήθελα να έχω καθαρό μυαλό και καμία διακοπή. Για αυτό άλλωστε επέλεξα να πάω με το αυτοκίνητό μου στην δουλειά την συγκεκριμένη μέρα και όχι με το λεωφορείο.
Μετά από κάποια ατάκα της Μαρίας ξεσκιστήκαμε και οι δύο στο γέλιο. Η Ιωάννα ξίνισε αμέσως την μούρη της. Μόλις σταματήσαμε να γελάμε απευθύνεται στην Μαρία και της λέει αν θυμάται πως πρέπει να καθαρίσει και το εργαστήριο ελέγχου σήμερα. Η Μαρία απολογητικά απαντάει πως το έχει καθαρίσει χτες και τώρα δεν προλαβαίνει να το καθαρίσει μέχρι να σχολάσει. Η Ιωάννα με το γνωστό υφάκι της λέει ότι έχει λερωθεί σήμερα και να τσακιστεί να το καθαρίσει. Και αν δεν χασκογελούσε όλη μέρα θα προλάβαινε. Ήξερε ότι θα καθόμουν εκτός ωραρίου οπότε λέει στην Μαρία ότι δεν υπάρχει πρόβλημα, σήμερα θα σε φέρει ο συνάδελφος απέναντι που γελούσε μαζί σου, θα περάσετε και καλά στον δρόμο. Ιωάννα της λέω θα με πάρει το βράδυ εμένα, ξέρεις ότι έχω πολλή δουλεία. Κοιτώντας με στα μάτια λέει Μαρία πήγαινε να καθαρίσεις το εργαστήριο. Και συνέχισε να δουλεύει.
Η ώρα πέρασε, οι υπόλοιποι σχόλασαν, η απογευματινή βάρδια στην μονάδα ήταν πολύ μακριά και επιτελούς ησυχία. Ξεκίνησα να ασχολούμαι με την εργασία μου όταν σε περίπου μια ώρα σκάει μύτη η Μαρία. Με κοιτάει σκασμένη, δεν μπορώ να κάνω τίποτα μικρούλα της λέω, μόνο να σου ανοίξω τον υπολογιστή της Ιωάννας να περάσεις την ώρα σου γιατί θα αργήσω να σχολάσω και μάλιστα έχω και δύσκολη δουλειά να κάνω. Η αλήθεια είναι ότι η Μαρία δεν με ενόχλησε καθόλου. Με διέκοψε μόνο δύο φορές, μια για να μου γεμίσει το μπουκάλι με το νερό και μια δεύτερη για να μου κάνει καφέ. Φέρνοντας τον καφέ ακουμπάει τον ώμο μου. Δεν ξέρω γιατί αλλά κάτι ένοιωσα εκείνη την στιγμή. Το αγνόησα και συνέχισα να δουλεύω.
Η ώρα πέρασε, βράδιασε και γύρω στις 10 ήμουν έτοιμος. Χαλαρώνοντας πλέον κοιτάω την Μαρία στον απέναντι υπολογιστή. Ήταν όντως πολύ πιο όμορφη από την συνήθη ένοικο της απέναντι καρέκλας. Με αντιλαμβάνεται, με κοιτάει και μου χαμογελάει. Σηκώνομαι, πάω από πίσω της και ακουμπάω το χέρι μου στην πλάτη της χαϊδεύοντας την απαλά. Γυρνάει το κεφάλι και με κοιτάει ενώ το μάτι μου κατευθείαν πέφτει στην οθόνη του υπολογιστή. Και τότε βλέπω διάφορες φωτογραφίες από ψωλές, μεγάλες, χοντρές, μαύρες, άσπρες. Επίσης βλέπω και κάποια παράθυρα από chat να αναδύονται. Δίπλα υπάρχει ένα tab απο fb. Κοίτα να δεις τι βρήκα μου λέει και μου το δείχνει. Είναι ο λογαριασμός της Ιωάννας και στο inbox υπάρχουν ένα σωρό μηνύματα από άντρες στα οποία φυσικά και έχουμε ανταποκριθεί. Αρχίζουμε να διαβάζουμε γελώντας στην αρχή όμως στην πορεία ο ερεθισμός τουλάχιστον ο δικός μου ήταν εμφανής.
Μέχρι που φτιάχνουμε σε ένα μήνυμα που ένας τύπος περιέγραφε στην Ιωάννα πως θέλει να την πηδήξει στον χώρο εργασίας της. Έλεγε ότι θα έρθει από πίσω, θα χαϊδέψει την πλάτη της και τα χέρια του θα κινηθούν χουφτώνοντας της τα στήθη. Καθώς το διάβαζε δυνατά η Μαρία τα δικά μου χέρια ακολουθούσαν αυτά που έγραφε ο τύπος με αποτέλεσμα να χουφτώσω τα στήθη της Μαρίας. Στην συνέχεια ο τύπος έβαζε τα χέρια κάτω από την μπλούζα, απελευθέρωνε τα στήθη και με τα δάκτυλα έπαιζε με τις ρώγες της. Με αποτέλεσμα να βρεθούν στα δάκτυλα μου οι ρώγες της Μαρίας. Σταματάει να διαβάζει και γέρνει πίσω το κεφάλι. Έχει παραδοθεί στα χέρια μου. Το αντιλαμβάνομαι και αυτό δεν είναι καλό. Ξυπνάει τα άγρια ένστικτα μου, τα ένστικτα κυριαρχίας και επιβολής και το μικρό δεν νομίζω ότι μπορεί να αντεπεξέλθει. Δεν μπορώ να το ελέγξω όμως. Περιστρέφω την καρέκλα της, με κοιτάει όλο κάβλα, την κοιτάω με ένα βλέμμα σκοτεινό και το χαστούκι σκάει στο μάγουλο της. Η κάβλα αντικαθίσταται από την έκπληξη.
Δεν προλαβαίνει να αντιδράσει. Τα χέρια μου μπλέκονται στα μαλλιά της. Της σπρώχνω το κεφάλι μου στο τζιν. Το τρίβω πάνω στην καβλωμένη μου ψωλή. Άνοιξε το φερμουάρ της λέω μόλις την ξεκολλάω λίγο έπο το τζιν, χωρίς να παίρνω τα χέρια μου από τα μαλλιά της. Το ανοίγει και αφού κατεβάζει το εσώρουχο πετάγεται έξω ο πούτσος μου. Αφήνω το ένα χέρι από τα μαλλιά της της σκάω ένα δεύτερο χαστούκι και με το δεύτερο χέρι που έχω στα μαλλιά την σπρώχνω πάνω στην ψωλή μου. Δεν της δίνω περιθώριο να πάρει ανάσα, με την πρώτη την καρφώνω και την πιέζω ώστε η πούτσα μου να μείνει στο βάθος του λαρυγγιού της. Προσπαθεί να ανοίξει το στόμα της όσο μπορεί για να μην πνιγεί και νιώθω τα χείλη της να ακουμπάνε τα μπαλάκια μου. Την διατάζω να χουφτώσει και τις μπάλες ενώ ξεκινάω τραβώντας την από το μαλλί να την τσιμπουκώνω με αγριότητα. Αφού νιώθω ότι δεν θα αντέξω και πολύ βγάζω την ψωλή μου από το στόμα και της σπρώχνω το κεφάλι πάνω στα αρχιδια μου και σαν καλό κορίτσι ξεκινάει να τα ρουφάει.
Για πρώτη φορά σηκώνει τα μάτια και με κοιτάει. Παρά την έκπληξη της μου φαίνεται καβλωμένη. Την σηκώνω από τα μαλλιά καθώς δεν αντέχω πλέον. Την φτύνω στο πρόσωπο, την γυρνάω. Βάζει τα χέρια στο γραφεί ενώ έχω σπρώξει την καρέκλα μακριά. Της κατεβάζω το σορτσάκι, σκίζω το μαύρο στριγκ που φοράει στην προσπάθεια μου να το παραμερίσω και μπαίνω μέσα της. Κατακρίβειαν καρφώνομαι κατευθείαν χωρίς να την προετοιμάσω. Νιώθω το κεφάλι μου να βρίσκει στο βάθος του μουνιου της και ακούω την φωνή της με ένα μακρόσυρτο αχ και μετά με σκίζεις γαμια μου. Ταυτόχρονα εκπλήσσομαι. Είναι μούσκεμα. Της αρέσει σκέφτομαι. Τραβιέμαι όλος έξω. Ξανακαρφώνομαι. Το κάνω μερικές φορές αυτό, μετά την αρπάζω από την μέση και την σφυροκοπώ. Χύνει φωνάζοντας, βρίζοντας. Γαμάω, χτυπάω κωλομάγουλα, τραβάω από τα μαλλιά και απαντώ στις βρισιές της με δικές μου. Ξεφεύγουμε. Την γαμάω σαν ζώο. Είμαι έτοιμος να χύσω. Την αρπάζω την γονατίζω και μέχρι να προλάβει να ανοίξει το πρόσωπο της τα πετάω στο πρόσωπο. Γίνεται κάτασπρο, κάποια έπεσαν στην μπλούζα της, κάποια πήγαν στα μαλλιά της και κάποιες σταγόνες στον υπολογιστή της Ιωάννας.
Σηκώνεται, πάει να καθαριστεί η Μαρία. Εγώ κομμάτια κλείνω το φερμουάρ και μαζεύω τα πράγματά μου. Μόλις έρχεται η Μαρία με ένα χαμόγελο μέχρι τον θεό, φεύγουμε της λέω. Ξαφνικά σκοτεινιάζει το πρόσωπό της. Πρέπει να καθαρίσω το γραφείο της Ιωάννας που τα έχουμε αφήσει όλα διαλυμένα πάνω. Την τραβάω από το χέρι, την βγάζω έξω, κλειδώνω, φεύγουμε. Η διαδρομή μέχρι την Θεσσαλονίκη ήταν πολύ ευχάριστη, δείγμα δύο ανθρώπων που το απόλαυσαν. Την αφήνω έξω από το σπίτι της, μου δίνει ένα φιλί στο μάγουλο και κατεβαίνει καληνυχτίζοντας με και λέγοντας ότι ήταν η καλύτερη της μέρα στην δουλειά. μέχρι την επόμενη.
Την επόμενη μέρα πάμε όλοι μαζί στην δουλειά με το λεωφορείο. Ξεκλειδώνει η Ιωάννα πρώτη το γραφείο και βλέπει τον χαμό στο γραφείο της. Με κοιτάει και μου λέει τι έγινε εδώ. Της λέω δεν ξέρω, γελώντας, η Μαρία καθόταν στο γραφείο σου. Την φωνάζει και μόλις ανεβαίνει πάνω γίνεται ο κακός χαμός. Την βρίζει και της φωνάζει σαν ζώο. Κουνάει το ποντίκι του υπολογιστή της για να φύγει από το save screen. Και τότε στην οθόνη εμφανίζεται ανοικτός ο λογαριασμός του fb και το μήνυμα του άντρα που της έλεγε ότι θέλει να την πηδήξει στο γραφείο. Της κόβεται η μιλια και γίνεται κατακόκκινη. Ποιος καθόταν στον υπολογιστή μου ψελλίζει. Η Μαρία της απαντάω. Ψιθυρίζοντας λέει ένα απλό φύγε στην Μαρία γνωρίζοντας πλέον τι έχει δει, κατακόκκινη από την ντροπή της...
Copyright protected OW ref: 97342
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.