Πριν 30 χρόνια λοιπόν, φοιτούσα στην τελευταία τάξη του Λυκείου, σε μια ηλικία όπου όλα τα συναισθήματα είναι έντονα. H αγωνία των Πανελλήνιων εξετάσεων, το πέρασμα από την εφηβεία στην ενηλικίωση, η πενθήμερη εκδρομή, τα φλερτ, οι νεανικές πλάκες. Όλα αυτά που συνέθεταν ένα παζλ εκρηκτικό και συνάμα γοητευτικό. Στο σχολείο μου ήμουν από τα δημοφιλέστερα αγόρια και για αυτό οι συμμαθητές μου με είχαν ψηφίσει ως Πρόεδρο τους. Αυτό μου έδινε την ευκαιρία να μπαινοβγαίνω στο γραφείο των καθηγητών και να έχω μια διαφορετική οικειότητα μαζί τους.
Στην τελευταία τάξη λοιπόν εμφανίστηκε μία φιλόλογος, η Ε ας πούμε, η οποία ήταν αναμφίβολα μία γυναίκα εντυπωσιακή. Γύρω στα 30, μελαχρινή με μεγάλα όμορφα μάτια, καλοσχηματισμένο σώμα με όμορφες καμπύλες, και μία προσωπικότητα που απέπνεε αυτοπεποίθηση. Οι περισσότεροι μάλιστα την θεωρούσαν "προχώ" σύμφωνα με την αργκό της εποχής, αφού μεταξύ των άλλων ντύνονταν κομψά, βάση των επιταγών της εποχής και ήταν φιλική με τους μαθητές. Με δυο λόγια ένα γοητευτικό πλάσμα για τη μικρή κοινότητα του σχολείου. Τόσο για τους μαθητές που οι περισσότεροι ονειρεύονταν να "πηδήξουν" μία τέτοια "μουνάρα" καθηγήτρια, όσο και για πολλούς καθηγητές που επίσης θα ήθελαν να την ρίξουν στο κρεβάτι τους.
Προσωπικά, αν και αναμφίβολα την έβρισκα γοητευτική, μου την είχε σπάσει 2-3 φορές κοντράροντας με, χωρίς προφανή λόγο στο γραφείο των καθηγητών και έτσι προτιμούσα να την ειρωνεύομαι και να τη λοιδορώ στους συμμαθητές μου. Φανταστείτε λοιπόν πόσο happy έγινα όταν έμαθα ότι θα μας συνόδευε στην 5νθήμερη μας. Έπρεπε να συνεργάζομαι μαζί τη για τη διοργάνωση της.
Έτσι λοιπόν αφού αναγκάστηκα αρχικά να κάνουμε 2-3 συναντήσεις για την προετοιμασία, αναπτύχθηκε σταδιακά μία οικειότητα. Είπαμε ήταν γενικώς άνετη. Έμαθα ότι ήταν χωρισμένη με ένα παιδί και εκείνη την εποχή έβγαινε με ένα μουσικό τον Μ. Αντίστοιχα εγώ εκείνη την εποχή είχα μία φιλεναδίτσα, τη Δ από το σχολείο και έτσι ένα βράδυ βγήκαμε και όλοι μαζί έξω στο μπαράκι που έπαιζε ο Μ. Εγώ αν και ήμουν καλός μαθητής, δεν ήμουν "φυτό" και είχα αρχίσει να κυκλοφορώ σε όλη την Αθήνα. Το ίδιο και περισσότερο η φίλη μου, που δε μπορώ να πω ότι διακρίνονταν για τις επιδόσεις της στα μαθήματα. Οπότε γενικά ήμασταν μία συμπαθητική παρέα, που γοητευόμασταν από τη συντροφιά των μεγαλύτερων, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι και αυτοί το έκαναν από υποχρέωση. Εξάλλου μετά από αυτό υπήρξαν και άλλοι έξοδοι των τεσσάρων μας. Έτσι, σιγά-σιγά λοιπόν η οικειότητα εξελίχθηκε σε συμπάθεια, χωρίς όμως τίποτα παραπάνω.
Με την Ε είχαμε μερικές έντονες πνευματώδεις συζητήσεις περί πολιτικής, που μας συγκινούσαν, αλλά η Δ και ο Π μάλλον βαριόνταν και μας έκαναν πλακίτσα που θα λύναμε τα προβλήματα του κόσμου. Ένα Σάββατο απόγευμα μία εβδομάδα πριν φύγουμε για την περιβόητη εκδρομή, η Ε με πήρε ένα τηλέφωνο για να δει πως πάω με τα διαβάσματα. Της είπα ότι γενικά έχω αρχίσει να κουράζομαι και να βαριέμαι, ότι ακόμα και η Δ διάβαζε εντατικά και πως θα ήθελα να βγω έξω να ξεσκάσω, Δυστυχώς όμως όλοι οι φίλοι είχανε πέσει με τα μούτρα στη μελέτη. Αυτή μου είπε ότι και ο δικός της δούλευε στο γνωστό μπαρ και βαριόταν επίσης και πως αν δεν ήταν στη μέση το διάβασμα θα μου πρότεινε να βγούμε έξω για ένα καφεδάκι. Άλλο που δεν ήθελα, να ξεφύγω από την ανία του διαβάσματος. Άρπαξα λοιπόν την ευκαιρία και της είπα:
- Και για τι δεν το κάνουμε παρακαλώ;
- (Ξέσπασε σε γέλια) Δεν είναι αστείο εγώ μία καθηγήτρια να παρασύρω ένα μαθητή μου;
- Ε, καλά δεν είπαμε ότι θα με τραβήξεις και στον βούρκο τις αντέτεινα γελώντας.
- Ωραία τότε, Σε μισή ώρα να περάσω να σε πάρω; (μην ξεχνάμε ότι αυτή είχε αυτοκίνητο και εγώ ήμουν ακόμα μαθητής)
- Μέσα της λέω.
- Αλλά θα πάμε για ένα καφέ μόνο, να μην έχω τύψεις ότι σε παρέσυρα… μου είπε.
- Οκ…
Πήγαν να ντυθώ και έπιασα τον εαυτό μου να προσπαθεί να γίνει όσο το δυνατόν καλύτερος. Διάολε, δεν έβγαινα και κάθε ημέρα με μία γυναικάρα ! Μόλις κατάλαβα σε τι τρυπάκι μπήκα, είπα Θεέ μου τι σκέφτεσαι; Μη βάζεις με το μυαλό σου πράγματα που δε συμβαίνουν ούτε στην πιο ζωηρή φαντασία. Παρόλα αυτά μία περίεργη ανησυχία με είχε κυριέψει και δε μπορούσα να την εξηγήσω. Ή για την ακρίβεια δεν ήθελα. Σα γνήσιος τζέντλεμαν ήμουν στο ραντεβού 10 λεπτά πριν και την περίμενα. Είχαμε δώσει σε ένα άσχετο μέρος, μην μας πετύχαινε και κανένα μάτι και μας κρεμούσε τα "κουδούνια" χωρίς να τρέχει τίποτα. Με κανένα τέταρτο καθυστέρηση, που με είχε κάνει να ανυπομονώ εμφανίστηκε το αυτοκίνητο της. Ανοίγω την πόρτα και μπαίνω βιαστικά μέσα στο αμάξι, λέω στα πεταχτά καλησπέρα και παθαίνω ένα σοκ με αυτό που βλέπω. Ήταν σαν αν είχε πέσει ένα 10τονο φορτηγό επάνω μου. Ζαλίστηκα. Ακόμα και τώρα μετά από 30 χρόνια που το ξανασκέφτομαι το συναίσθημα είναι το ίδιο εξαιρετικά δυνατό.
Μπροστά μου ήταν μία οπτασία που έλαμπε στο σούρουπο. Δεν ήταν η συνηθισμένη καθηγήτρια. Ήταν όμορφα, αρμονικά βαμμένη, με χείλη κατακόκκινα στο χρώμα του ρουμπινιού που απέπνεαν έντονο αισθησιασμό. Τα μάτια τονίζονταν από το Smokey eye make up και έμοιαζαν τόσο λαμπερά και τόσο τεράστια. Φορούσε ένα μαύρο στενό δερμάτινο μίνι φόρεμα, που αναδείκνυε μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια του κορμιού της. Τα πόδια ήταν τυλιγμένα σε ένα διαφορετικού τόνου μαύρο γυαλιστερό καλσόν και τα συνόδευε με ένα ζευγάρι ψηλές μαύρες μπότες. Το θέαμα σου έκοβε την ανάσα. Το άρωμα της ήταν τόσο ευωδιαστό, σχεδόν μεθυστικό. Προφανώς είχα αναστατωθεί. Με χαμογελαστή διάθεση αλλά και με μία ακαθόριστη ειρωνεία, με ρώτησε:
- Καλέ τι έπαθες εσύ; Λες και είδες φάντασμα κάνεις. Τόσο τρομακτική είμαι;
Με τρεμάμενο τόνο στην φωνή απάντησα:
- Είσαι απίστευτη. Τόσο εντυπωσιακή. Δεν έχω λόγια να περιγράψω.
- Καλά λέω εγώ ότι είσαι δημαγωγός και με αυτά τα ψέματα τους ξεγελάς και βγαίνεις πρόεδρος μου είπε γελώντας.
- Σου ορκίζομαι πως ότι σου λέω είναι αλήθεια.
- Καλά λοιπόν, για να σε ανταμείψω για τα καλά σου λόγια, θα σε πάω πιο μακριά για καφέ. Τι λες πάμε προς την Βουλιαγμένη;
Είχα συνέλθει κάπως και της είπα:
- Σαν καλός μαθητής θα πρέπει να ακούσω την Δασκάλα μου, οπότε αποφασίζεις εσύ.
- Χα, χα… φύγαμε λοιπόν.
Η διαδρομή ήταν απολαυστική. Ήμασταν στην παραλιακή με τον ήλιο να έχει δύσει λίγο πριν κυριαρχήσει το σκοτάδι. Η ατμόσφαιρά ήταν ανοιξιάτική, τα χρώματα στον ουρανό ήταν πινελιές βγαλμένες από ένα μοναδικό καμβά και εγώ ήμουν δίπλα σε μία αληθινή γυναικάρα -που δεν είχε προφανώς σχέση με τα κοριτσάκια που έβγαινα ως τώρα. Φλερτάραμε διακριτικά ο ένας τον άλλο. Αισθανόμουν λες και ήμουν σε άλλη διάσταση.
Όταν φτάσαμε στο γνωστό στέκι που είναι επάνω στο κόλπο της Βουλιαγμένης, ήταν πια νύχτα. Τα κεράκια είχαν ανάψει. Προφανώς η παραγγελία μας δεν μπορούσε να είναι καφέδες. Άρα παραγγείλαμε τα ποτά μας και καθίσαμε πολύ κοντά ο ένας στον άλλο σε έναν από τους καναπέδες. Το πρώτο ποτό έφερε το δεύτερο και μετά το τρίτο Προσπαθούσα με δυσκολία να συγκεντρωθώ στην κουβέντα μας αφού τα μάτια μου έπεφταν στα εντυπωσιακά της πόδια, που φαίνονταν ακόμα μεγαλύτερα, αφού το φόρεμα της είχε σηκωθεί – ή το είχε αφήσει να σηκωθεί. Η διάθεση είχε γίνει σαφώς πολύ χαλαρή και ένα ερωτισμός είχε αναπτυχθεί τριγύρω μας.
- Δηλαδή γλυκέ μου εάν με πιάσουν τώρα με σένα που είσαι ανήλικος, να σε κερνάω οινοπνευματώδη ποτά, μπορεί να με πάνε για αποπλάνηση κιόλας, ε;
- Μην ανησυχείς της λέω, πριν δύο μήνες έκλεισα τα 18. Άρα μπορείς να με αποπλανήσεις, μου ξέφυγε. Ε… δεν κινδυνεύεις πήγα να το διορθώσω.
Το είχα εκστομίσει όμως. Αυτό ήταν. Με κοίταξε επίμονα στα μάτια και έφερε το πρόσωπο της σε απόσταση αναπνοής. Πλησίασα λίγο και τη φίλησα. Με πολύ έντονο τρόπο. Δε γίνονταν να συγκρατηθώ. Τραβήχτηκε λίγο να πάρει ανάσα. Με κοίταξε επίμονα και έσκυψε και μου ψιθύρισε:
- Ο κύβος ερρίφθη. Θα σε αποπλανήσω!
Τα φιλιά διαδέχονταν το ένα το άλλο, οι αναπνοές μας έγιναν εντονότερες και τα χάδια όλο και πιο τολμηρά και από τους δύο μας. Χούφτωνα το στήθος της, έχωνα το χέρι μου ανάμεσα στα πόδια της και της ψιθύριζα στο αυτί, πόσο ερεθιστική ήταν και πως με είχε ανάψει. Το δικό της χέρι ταξίδεψε από το γόνατο ως το πουλί μου, που ασφυκτιούσε εγκλωβισμένο μέσα στο παντελόνι. Η Ε μου το χάιδευε όλο και πιο έντονα λέγοντάς μου πόσο καυλιάρικο αγόρι είμαι. Αισθανόμουν ότι θα εκραγώ. Το κατάλαβε. Άλλωστε και το δικό μου χέρι είχε φτάσει ως το μουνί της και παρόλο που μας χώριζε το καλσόν της αισθανόμουν πόσο υγρή είναι.
- Πάμε μου λέει αποφασιστικά. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε άλλο εδώ. Θα μας πάνε σίγουρα μέσα.
Σε χρόνο dt βρεθήκαμε στο αυτοκίνητο και από εκεί στην άκρη του Λαιμού της Βουλιαγμένης. Υπήρχαν και άλλα αυτοκίνητα αραγμένα, προφανώς για ανάλογους σκοπούς, αλλά ποιος νοιάζονταν; Αφού ανταλλάξαμε μερικά παθιασμένα φιλιά, με μία μαεστρική κίνηση μου κατέβασε το παντελόνι και ξεκίνησε να μου γλείφει το καυλί μου από την κεφαλή ως τη βάση και το ανάποδο. Αισθανόμουν ότι η γλώσσα της εξερευνούσε κάθε ίχνος φλέβας, κάνοντας τες να φουσκώνουν όλο και πιο πολύ. Αισθανόμουν περισσότερο καυλωμένος από ποτέ. Όπως είχε σκύψει της είχα ανασηκώσει το φόρεμα και είχα χώσει το χέρι μου μέσα από το καλσόν της. Έχωνα τα δάκτυλα μου με τρόπο πρόστυχό πότε στο υγρό μουνί της, και πότε στο στενό κώλο της.
- Σήκω της είπα θέλω να σε γαμήσω. Το θέλω περισσότερο από ποτέ. Ποτέ δεν ήθελα γυναίκα τόσο πολύ όσο εσένα.
Σηκώθηκε με το πρόσωπο της αναψοκοκκινισμένο και μου έδωσε ένα πολύ παθητικό και έντονο γλωσσόφιλο. Η γεύση του ήταν μοναδική. Απαλλάχθηκε από τις μπότες και το καλσόν της και ανέβηκε επάνω μου όπως καθόμουν στο κάθισμα του συνοδηγού. Αισθανόμουν τον πούτσο μου τόσο τεντωμένο που νόμιζα ότι θα σπάσει καθώς αυτή χοροπηδούσε όλο και πιο έντονα επάνω του. Ξεκούμπωσα το φερμουάρ πίσω από το φόρεμα και της το έβγαλα, χωρίς αυτή να σταματάει το άγριο πήδημα. Της κατέβασα το σουτιέν λίγο κάτω από τα βυζιά της και δάγκωσα τις ρώγες της τόσο πολύ δυνατά που ακόμα θυμάμαι την κραυγή της. Αυτό ήταν. Άρχισε να έχει απανωτούς οργασμούς και μέσα σε ακατάσχετες κραυγές να μου λέει…
- παρ' τα ρε, σε πηδάω κωλόπαιδο, παρ' τα καργιόλη, σε χύνω πούστη…
και διάφορα άλλα κοσμητικά. Η καθηγήτρια είχε μετατραπεί σε πόρνη και εγώ απολάμβανα αυτή την μεταμόρφωση. Παίρνοντας μία βαθιά ανάσα και χωρίς να έχει βγει από το πούτσο μου, μου χαμογέλασε και μου είπε:
- Η σειρά σου τώρα!
Ανασηκώθηκε έκανε μία στροφή και σκύβοντας μπροστά μου χάρισε ένα απίστευτο θέαμα. Ο κώλος ήταν τόσο ζουμερός και ποθητός. Η ίδια είχε φέρει το μουνί της σε απόσταση αναπνοής από τον πούτσο μου και το γυρόφερνε, χωρίς να μπαίνει. Με μία κίνηση αποφασιστική την πιάνω από τα κωλομέρια και με δύναμη την καρφώνω μέχρι τέρμα στην βάση του καυλιού μου. Η κραυγή της ακούστηκε μέχρι μέσα βαθιά στο πέλαγος. Με την ίδια δύναμη άρχισα να την ανεβοκατεβάζω επάνω στον πούτσο μου.
- Τώρα καργιόλα θα δεις τι σημαίνει κωλόπαιδο της είπα. Θα σε ξεσκίσω σκύλα. Θα σου δείξω εγώ τι καλός μαθητής είμαι.
Αυτή ένιωθες ότι έλιωνε και μου έλεγε πες μου και άλλα ρε μαλάκα. Ένιωθα ότι ήμουν πρωταγωνιστής σε πορνό ταινία και φυσικά το μοτίβο συνεχίστηκε για λίγο ακόμα, μέχρι που ένιωσα ότι θα χύσω.
- Πες μου τσούλα, που θες να σε χύσω;… τη ρώτησα.
Αυτή τότε έριξε το βάρος της πάνω μου, εγκλωβίζοντας με, με την πλάτη της, στην πλάτη του αυτοκινήτου και ταυτόχρονα έκλεισε τα μπούτια της φυλακίζοντας μου τον πούτσο.
- Μέσα στη μουνάρα μου, θα χύσουμε παρέα καύλα μου…
είπε και άρχισε να κάνει έντονες κυκλικές κινήσεις στην βάση του πούτσου μου. Δεν άντεξα άλλο. Πρέπει να έχυνα ποτάμια σπέρματος αλλά και αυτή δεν πήγαινε πίσω. Μείναμε για λίγο ακίνητοι, χωρίς να έχουμε ξεκολλήσει. Ένιωθα το άρωμα της ανακατεμένο με τον ιδρώτα της να με έχουν μεθύσει. Τα παράθυρα είχαν θαμπώσει. Εγώ είχα αγκαλιά αυτή την ανεπανάληπτη γυναίκα που μόλις μου είχε χαρίσει τη μεγαλύτερη ηδονή. Σηκώθηκε και με τα δύο δάχτυλά της πήρε μία γενναία δόση από τα υγρά μας που είχαν ποτίσει το μουνάκι της, τα έβαλε επάνω στη γλώσσα και με τρόπο ξεδιάντροπο και συνάμα αισθησιακό ήλθε και με φίλησε.
- Αυτή είναι η δική μου σφραγίδα, μου είπε.
Έπλεα σε πελάγη ευτυχίας. Και τότε ξαφνικά μέσα σε αυτή γλυκιά γαλήνη, μου έδωσε ένα δυνατό χαστούκι!
- Μα τι έκανα, της ψέλλισα;
- Αυτό ήταν για όλες τις βρισιές που τόλμησες και είπες στην καθηγήτρια σου μου είπε γελώντας. Αλλά να ξέρεις θα φας περισσότερες αν τη επόμενη φορά, δε μου πεις χυδαιότερες βρισιές. Ξεκαρδιστήκαμε και οι δύο στα γέλια.
- Σαν καλή φιλόλογος που είσαι θα μου μάθεις όλο τον πλούτο της γλώσσας μας, συμπλήρωσα.
Σιγά-σιγά, κάπως τακτοποιηθήκαμε, ντυθήκαμε και πήραμε τον δρόμο της επιστροφής, χωρίς να πολυμιλάμε. Κάπου μετά την αυτή την μοναδική εμπειρία, πέρασαν από το μυαλό μου η δικιά μου, που πλέον δεν είχα καμία διάθεση να συνεχίσω μαζί της, αλλά και το γεγονός ότι και αυτή είχε μία σχέση, με κάποιο άντρα σαφώς πιο έμπειρο, κοντά στην ηλικία της. Σαν κάπου να το κατάλαβε, ή σαν να είχε τις ίδιες σκέψεις.
- Μην σκέφτεσαι την επόμενη ημέρα μου είπε. Προς το παρόν μου αρκεί ότι το ζήσαμε. Ελπίζω και για σένα το ίδιο.
- Έχεις δίκιο της είπα, άλλωστε τι σοφή καθηγήτρια θα ήσουν.
Κάπου εκεί λοιπόν τελειώνει το πρώτο μέρος της ιστορίας. Η εξέλιξη της ήταν ιδιαίτερα απρόοπτη και συναρπαστική και εάν την βρήκατε ενδιαφέρουσα θα σας την αποκαλύψω.
Copyright protected OW ref: 164251
Στην τελευταία τάξη λοιπόν εμφανίστηκε μία φιλόλογος, η Ε ας πούμε, η οποία ήταν αναμφίβολα μία γυναίκα εντυπωσιακή. Γύρω στα 30, μελαχρινή με μεγάλα όμορφα μάτια, καλοσχηματισμένο σώμα με όμορφες καμπύλες, και μία προσωπικότητα που απέπνεε αυτοπεποίθηση. Οι περισσότεροι μάλιστα την θεωρούσαν "προχώ" σύμφωνα με την αργκό της εποχής, αφού μεταξύ των άλλων ντύνονταν κομψά, βάση των επιταγών της εποχής και ήταν φιλική με τους μαθητές. Με δυο λόγια ένα γοητευτικό πλάσμα για τη μικρή κοινότητα του σχολείου. Τόσο για τους μαθητές που οι περισσότεροι ονειρεύονταν να "πηδήξουν" μία τέτοια "μουνάρα" καθηγήτρια, όσο και για πολλούς καθηγητές που επίσης θα ήθελαν να την ρίξουν στο κρεβάτι τους.
Προσωπικά, αν και αναμφίβολα την έβρισκα γοητευτική, μου την είχε σπάσει 2-3 φορές κοντράροντας με, χωρίς προφανή λόγο στο γραφείο των καθηγητών και έτσι προτιμούσα να την ειρωνεύομαι και να τη λοιδορώ στους συμμαθητές μου. Φανταστείτε λοιπόν πόσο happy έγινα όταν έμαθα ότι θα μας συνόδευε στην 5νθήμερη μας. Έπρεπε να συνεργάζομαι μαζί τη για τη διοργάνωση της.
Έτσι λοιπόν αφού αναγκάστηκα αρχικά να κάνουμε 2-3 συναντήσεις για την προετοιμασία, αναπτύχθηκε σταδιακά μία οικειότητα. Είπαμε ήταν γενικώς άνετη. Έμαθα ότι ήταν χωρισμένη με ένα παιδί και εκείνη την εποχή έβγαινε με ένα μουσικό τον Μ. Αντίστοιχα εγώ εκείνη την εποχή είχα μία φιλεναδίτσα, τη Δ από το σχολείο και έτσι ένα βράδυ βγήκαμε και όλοι μαζί έξω στο μπαράκι που έπαιζε ο Μ. Εγώ αν και ήμουν καλός μαθητής, δεν ήμουν "φυτό" και είχα αρχίσει να κυκλοφορώ σε όλη την Αθήνα. Το ίδιο και περισσότερο η φίλη μου, που δε μπορώ να πω ότι διακρίνονταν για τις επιδόσεις της στα μαθήματα. Οπότε γενικά ήμασταν μία συμπαθητική παρέα, που γοητευόμασταν από τη συντροφιά των μεγαλύτερων, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι και αυτοί το έκαναν από υποχρέωση. Εξάλλου μετά από αυτό υπήρξαν και άλλοι έξοδοι των τεσσάρων μας. Έτσι, σιγά-σιγά λοιπόν η οικειότητα εξελίχθηκε σε συμπάθεια, χωρίς όμως τίποτα παραπάνω.
Με την Ε είχαμε μερικές έντονες πνευματώδεις συζητήσεις περί πολιτικής, που μας συγκινούσαν, αλλά η Δ και ο Π μάλλον βαριόνταν και μας έκαναν πλακίτσα που θα λύναμε τα προβλήματα του κόσμου. Ένα Σάββατο απόγευμα μία εβδομάδα πριν φύγουμε για την περιβόητη εκδρομή, η Ε με πήρε ένα τηλέφωνο για να δει πως πάω με τα διαβάσματα. Της είπα ότι γενικά έχω αρχίσει να κουράζομαι και να βαριέμαι, ότι ακόμα και η Δ διάβαζε εντατικά και πως θα ήθελα να βγω έξω να ξεσκάσω, Δυστυχώς όμως όλοι οι φίλοι είχανε πέσει με τα μούτρα στη μελέτη. Αυτή μου είπε ότι και ο δικός της δούλευε στο γνωστό μπαρ και βαριόταν επίσης και πως αν δεν ήταν στη μέση το διάβασμα θα μου πρότεινε να βγούμε έξω για ένα καφεδάκι. Άλλο που δεν ήθελα, να ξεφύγω από την ανία του διαβάσματος. Άρπαξα λοιπόν την ευκαιρία και της είπα:
- Και για τι δεν το κάνουμε παρακαλώ;
- (Ξέσπασε σε γέλια) Δεν είναι αστείο εγώ μία καθηγήτρια να παρασύρω ένα μαθητή μου;
- Ε, καλά δεν είπαμε ότι θα με τραβήξεις και στον βούρκο τις αντέτεινα γελώντας.
- Ωραία τότε, Σε μισή ώρα να περάσω να σε πάρω; (μην ξεχνάμε ότι αυτή είχε αυτοκίνητο και εγώ ήμουν ακόμα μαθητής)
- Μέσα της λέω.
- Αλλά θα πάμε για ένα καφέ μόνο, να μην έχω τύψεις ότι σε παρέσυρα… μου είπε.
- Οκ…
Πήγαν να ντυθώ και έπιασα τον εαυτό μου να προσπαθεί να γίνει όσο το δυνατόν καλύτερος. Διάολε, δεν έβγαινα και κάθε ημέρα με μία γυναικάρα ! Μόλις κατάλαβα σε τι τρυπάκι μπήκα, είπα Θεέ μου τι σκέφτεσαι; Μη βάζεις με το μυαλό σου πράγματα που δε συμβαίνουν ούτε στην πιο ζωηρή φαντασία. Παρόλα αυτά μία περίεργη ανησυχία με είχε κυριέψει και δε μπορούσα να την εξηγήσω. Ή για την ακρίβεια δεν ήθελα. Σα γνήσιος τζέντλεμαν ήμουν στο ραντεβού 10 λεπτά πριν και την περίμενα. Είχαμε δώσει σε ένα άσχετο μέρος, μην μας πετύχαινε και κανένα μάτι και μας κρεμούσε τα "κουδούνια" χωρίς να τρέχει τίποτα. Με κανένα τέταρτο καθυστέρηση, που με είχε κάνει να ανυπομονώ εμφανίστηκε το αυτοκίνητο της. Ανοίγω την πόρτα και μπαίνω βιαστικά μέσα στο αμάξι, λέω στα πεταχτά καλησπέρα και παθαίνω ένα σοκ με αυτό που βλέπω. Ήταν σαν αν είχε πέσει ένα 10τονο φορτηγό επάνω μου. Ζαλίστηκα. Ακόμα και τώρα μετά από 30 χρόνια που το ξανασκέφτομαι το συναίσθημα είναι το ίδιο εξαιρετικά δυνατό.
Μπροστά μου ήταν μία οπτασία που έλαμπε στο σούρουπο. Δεν ήταν η συνηθισμένη καθηγήτρια. Ήταν όμορφα, αρμονικά βαμμένη, με χείλη κατακόκκινα στο χρώμα του ρουμπινιού που απέπνεαν έντονο αισθησιασμό. Τα μάτια τονίζονταν από το Smokey eye make up και έμοιαζαν τόσο λαμπερά και τόσο τεράστια. Φορούσε ένα μαύρο στενό δερμάτινο μίνι φόρεμα, που αναδείκνυε μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια του κορμιού της. Τα πόδια ήταν τυλιγμένα σε ένα διαφορετικού τόνου μαύρο γυαλιστερό καλσόν και τα συνόδευε με ένα ζευγάρι ψηλές μαύρες μπότες. Το θέαμα σου έκοβε την ανάσα. Το άρωμα της ήταν τόσο ευωδιαστό, σχεδόν μεθυστικό. Προφανώς είχα αναστατωθεί. Με χαμογελαστή διάθεση αλλά και με μία ακαθόριστη ειρωνεία, με ρώτησε:
- Καλέ τι έπαθες εσύ; Λες και είδες φάντασμα κάνεις. Τόσο τρομακτική είμαι;
Με τρεμάμενο τόνο στην φωνή απάντησα:
- Είσαι απίστευτη. Τόσο εντυπωσιακή. Δεν έχω λόγια να περιγράψω.
- Καλά λέω εγώ ότι είσαι δημαγωγός και με αυτά τα ψέματα τους ξεγελάς και βγαίνεις πρόεδρος μου είπε γελώντας.
- Σου ορκίζομαι πως ότι σου λέω είναι αλήθεια.
- Καλά λοιπόν, για να σε ανταμείψω για τα καλά σου λόγια, θα σε πάω πιο μακριά για καφέ. Τι λες πάμε προς την Βουλιαγμένη;
Είχα συνέλθει κάπως και της είπα:
- Σαν καλός μαθητής θα πρέπει να ακούσω την Δασκάλα μου, οπότε αποφασίζεις εσύ.
- Χα, χα… φύγαμε λοιπόν.
Η διαδρομή ήταν απολαυστική. Ήμασταν στην παραλιακή με τον ήλιο να έχει δύσει λίγο πριν κυριαρχήσει το σκοτάδι. Η ατμόσφαιρά ήταν ανοιξιάτική, τα χρώματα στον ουρανό ήταν πινελιές βγαλμένες από ένα μοναδικό καμβά και εγώ ήμουν δίπλα σε μία αληθινή γυναικάρα -που δεν είχε προφανώς σχέση με τα κοριτσάκια που έβγαινα ως τώρα. Φλερτάραμε διακριτικά ο ένας τον άλλο. Αισθανόμουν λες και ήμουν σε άλλη διάσταση.
Όταν φτάσαμε στο γνωστό στέκι που είναι επάνω στο κόλπο της Βουλιαγμένης, ήταν πια νύχτα. Τα κεράκια είχαν ανάψει. Προφανώς η παραγγελία μας δεν μπορούσε να είναι καφέδες. Άρα παραγγείλαμε τα ποτά μας και καθίσαμε πολύ κοντά ο ένας στον άλλο σε έναν από τους καναπέδες. Το πρώτο ποτό έφερε το δεύτερο και μετά το τρίτο Προσπαθούσα με δυσκολία να συγκεντρωθώ στην κουβέντα μας αφού τα μάτια μου έπεφταν στα εντυπωσιακά της πόδια, που φαίνονταν ακόμα μεγαλύτερα, αφού το φόρεμα της είχε σηκωθεί – ή το είχε αφήσει να σηκωθεί. Η διάθεση είχε γίνει σαφώς πολύ χαλαρή και ένα ερωτισμός είχε αναπτυχθεί τριγύρω μας.
- Δηλαδή γλυκέ μου εάν με πιάσουν τώρα με σένα που είσαι ανήλικος, να σε κερνάω οινοπνευματώδη ποτά, μπορεί να με πάνε για αποπλάνηση κιόλας, ε;
- Μην ανησυχείς της λέω, πριν δύο μήνες έκλεισα τα 18. Άρα μπορείς να με αποπλανήσεις, μου ξέφυγε. Ε… δεν κινδυνεύεις πήγα να το διορθώσω.
Το είχα εκστομίσει όμως. Αυτό ήταν. Με κοίταξε επίμονα στα μάτια και έφερε το πρόσωπο της σε απόσταση αναπνοής. Πλησίασα λίγο και τη φίλησα. Με πολύ έντονο τρόπο. Δε γίνονταν να συγκρατηθώ. Τραβήχτηκε λίγο να πάρει ανάσα. Με κοίταξε επίμονα και έσκυψε και μου ψιθύρισε:
- Ο κύβος ερρίφθη. Θα σε αποπλανήσω!
Τα φιλιά διαδέχονταν το ένα το άλλο, οι αναπνοές μας έγιναν εντονότερες και τα χάδια όλο και πιο τολμηρά και από τους δύο μας. Χούφτωνα το στήθος της, έχωνα το χέρι μου ανάμεσα στα πόδια της και της ψιθύριζα στο αυτί, πόσο ερεθιστική ήταν και πως με είχε ανάψει. Το δικό της χέρι ταξίδεψε από το γόνατο ως το πουλί μου, που ασφυκτιούσε εγκλωβισμένο μέσα στο παντελόνι. Η Ε μου το χάιδευε όλο και πιο έντονα λέγοντάς μου πόσο καυλιάρικο αγόρι είμαι. Αισθανόμουν ότι θα εκραγώ. Το κατάλαβε. Άλλωστε και το δικό μου χέρι είχε φτάσει ως το μουνί της και παρόλο που μας χώριζε το καλσόν της αισθανόμουν πόσο υγρή είναι.
- Πάμε μου λέει αποφασιστικά. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε άλλο εδώ. Θα μας πάνε σίγουρα μέσα.
Σε χρόνο dt βρεθήκαμε στο αυτοκίνητο και από εκεί στην άκρη του Λαιμού της Βουλιαγμένης. Υπήρχαν και άλλα αυτοκίνητα αραγμένα, προφανώς για ανάλογους σκοπούς, αλλά ποιος νοιάζονταν; Αφού ανταλλάξαμε μερικά παθιασμένα φιλιά, με μία μαεστρική κίνηση μου κατέβασε το παντελόνι και ξεκίνησε να μου γλείφει το καυλί μου από την κεφαλή ως τη βάση και το ανάποδο. Αισθανόμουν ότι η γλώσσα της εξερευνούσε κάθε ίχνος φλέβας, κάνοντας τες να φουσκώνουν όλο και πιο πολύ. Αισθανόμουν περισσότερο καυλωμένος από ποτέ. Όπως είχε σκύψει της είχα ανασηκώσει το φόρεμα και είχα χώσει το χέρι μου μέσα από το καλσόν της. Έχωνα τα δάκτυλα μου με τρόπο πρόστυχό πότε στο υγρό μουνί της, και πότε στο στενό κώλο της.
- Σήκω της είπα θέλω να σε γαμήσω. Το θέλω περισσότερο από ποτέ. Ποτέ δεν ήθελα γυναίκα τόσο πολύ όσο εσένα.
Σηκώθηκε με το πρόσωπο της αναψοκοκκινισμένο και μου έδωσε ένα πολύ παθητικό και έντονο γλωσσόφιλο. Η γεύση του ήταν μοναδική. Απαλλάχθηκε από τις μπότες και το καλσόν της και ανέβηκε επάνω μου όπως καθόμουν στο κάθισμα του συνοδηγού. Αισθανόμουν τον πούτσο μου τόσο τεντωμένο που νόμιζα ότι θα σπάσει καθώς αυτή χοροπηδούσε όλο και πιο έντονα επάνω του. Ξεκούμπωσα το φερμουάρ πίσω από το φόρεμα και της το έβγαλα, χωρίς αυτή να σταματάει το άγριο πήδημα. Της κατέβασα το σουτιέν λίγο κάτω από τα βυζιά της και δάγκωσα τις ρώγες της τόσο πολύ δυνατά που ακόμα θυμάμαι την κραυγή της. Αυτό ήταν. Άρχισε να έχει απανωτούς οργασμούς και μέσα σε ακατάσχετες κραυγές να μου λέει…
- παρ' τα ρε, σε πηδάω κωλόπαιδο, παρ' τα καργιόλη, σε χύνω πούστη…
και διάφορα άλλα κοσμητικά. Η καθηγήτρια είχε μετατραπεί σε πόρνη και εγώ απολάμβανα αυτή την μεταμόρφωση. Παίρνοντας μία βαθιά ανάσα και χωρίς να έχει βγει από το πούτσο μου, μου χαμογέλασε και μου είπε:
- Η σειρά σου τώρα!
Ανασηκώθηκε έκανε μία στροφή και σκύβοντας μπροστά μου χάρισε ένα απίστευτο θέαμα. Ο κώλος ήταν τόσο ζουμερός και ποθητός. Η ίδια είχε φέρει το μουνί της σε απόσταση αναπνοής από τον πούτσο μου και το γυρόφερνε, χωρίς να μπαίνει. Με μία κίνηση αποφασιστική την πιάνω από τα κωλομέρια και με δύναμη την καρφώνω μέχρι τέρμα στην βάση του καυλιού μου. Η κραυγή της ακούστηκε μέχρι μέσα βαθιά στο πέλαγος. Με την ίδια δύναμη άρχισα να την ανεβοκατεβάζω επάνω στον πούτσο μου.
- Τώρα καργιόλα θα δεις τι σημαίνει κωλόπαιδο της είπα. Θα σε ξεσκίσω σκύλα. Θα σου δείξω εγώ τι καλός μαθητής είμαι.
Αυτή ένιωθες ότι έλιωνε και μου έλεγε πες μου και άλλα ρε μαλάκα. Ένιωθα ότι ήμουν πρωταγωνιστής σε πορνό ταινία και φυσικά το μοτίβο συνεχίστηκε για λίγο ακόμα, μέχρι που ένιωσα ότι θα χύσω.
- Πες μου τσούλα, που θες να σε χύσω;… τη ρώτησα.
Αυτή τότε έριξε το βάρος της πάνω μου, εγκλωβίζοντας με, με την πλάτη της, στην πλάτη του αυτοκινήτου και ταυτόχρονα έκλεισε τα μπούτια της φυλακίζοντας μου τον πούτσο.
- Μέσα στη μουνάρα μου, θα χύσουμε παρέα καύλα μου…
είπε και άρχισε να κάνει έντονες κυκλικές κινήσεις στην βάση του πούτσου μου. Δεν άντεξα άλλο. Πρέπει να έχυνα ποτάμια σπέρματος αλλά και αυτή δεν πήγαινε πίσω. Μείναμε για λίγο ακίνητοι, χωρίς να έχουμε ξεκολλήσει. Ένιωθα το άρωμα της ανακατεμένο με τον ιδρώτα της να με έχουν μεθύσει. Τα παράθυρα είχαν θαμπώσει. Εγώ είχα αγκαλιά αυτή την ανεπανάληπτη γυναίκα που μόλις μου είχε χαρίσει τη μεγαλύτερη ηδονή. Σηκώθηκε και με τα δύο δάχτυλά της πήρε μία γενναία δόση από τα υγρά μας που είχαν ποτίσει το μουνάκι της, τα έβαλε επάνω στη γλώσσα και με τρόπο ξεδιάντροπο και συνάμα αισθησιακό ήλθε και με φίλησε.
- Αυτή είναι η δική μου σφραγίδα, μου είπε.
Έπλεα σε πελάγη ευτυχίας. Και τότε ξαφνικά μέσα σε αυτή γλυκιά γαλήνη, μου έδωσε ένα δυνατό χαστούκι!
- Μα τι έκανα, της ψέλλισα;
- Αυτό ήταν για όλες τις βρισιές που τόλμησες και είπες στην καθηγήτρια σου μου είπε γελώντας. Αλλά να ξέρεις θα φας περισσότερες αν τη επόμενη φορά, δε μου πεις χυδαιότερες βρισιές. Ξεκαρδιστήκαμε και οι δύο στα γέλια.
- Σαν καλή φιλόλογος που είσαι θα μου μάθεις όλο τον πλούτο της γλώσσας μας, συμπλήρωσα.
Σιγά-σιγά, κάπως τακτοποιηθήκαμε, ντυθήκαμε και πήραμε τον δρόμο της επιστροφής, χωρίς να πολυμιλάμε. Κάπου μετά την αυτή την μοναδική εμπειρία, πέρασαν από το μυαλό μου η δικιά μου, που πλέον δεν είχα καμία διάθεση να συνεχίσω μαζί της, αλλά και το γεγονός ότι και αυτή είχε μία σχέση, με κάποιο άντρα σαφώς πιο έμπειρο, κοντά στην ηλικία της. Σαν κάπου να το κατάλαβε, ή σαν να είχε τις ίδιες σκέψεις.
- Μην σκέφτεσαι την επόμενη ημέρα μου είπε. Προς το παρόν μου αρκεί ότι το ζήσαμε. Ελπίζω και για σένα το ίδιο.
- Έχεις δίκιο της είπα, άλλωστε τι σοφή καθηγήτρια θα ήσουν.
Κάπου εκεί λοιπόν τελειώνει το πρώτο μέρος της ιστορίας. Η εξέλιξη της ήταν ιδιαίτερα απρόοπτη και συναρπαστική και εάν την βρήκατε ενδιαφέρουσα θα σας την αποκαλύψω.
Copyright protected OW ref: 164251
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.