Καλοκαιράκι και συζήτηση με τους φίλους που θα πάμε να βρέξουμε τα καμένα κορμιά μας για να τα δροσίσουμε. Οι ιδέες πέφτουν απανωτές, διαφωνίες, συμφωνίες αλλά και πάλι διαφωνίες μέσα στις συμφωνίες, ένα κανονικό αλαλούμ γίνεται. Ο μόνος που δε μιλούσε ήμουν εγώ, δεν ήθελα να μπλέξω σε αυτόν τον κυκεώνα απόψεων, εγωισμών και λοιπών άσχημων καταστάσεων.
Φυσικό επακόλουθο να μην υπάρξει συμφωνία, πλην μίας, όλοι συμφώνησαν αφού μεταξύ τους δεν τα έβρισκαν να πω εγώ αυτό που θέλω μιας και ήμουν ο μοναδικός που δε μίλησε και να το ακολουθήσουν πιστά. Με εξέπληξε η στάση τους, δεν το περίμενα, έτσι αφού έμεινα σιωπηλός για λίγα δευτερόλεπτα τους είπα τα εξής:
- Μάγκες ξέρετε πόσο σας αγαπάω και πόσο θα ήθελα να είμαστε μαζί στις τρέλες που θα κάνουμε στις διακοπές, αλλά έχω την αίσθηση ότι ακόμα και αν κάνετε αυτό που θα πω όταν θα βρεθούμε όλοι μαζί εκεί που θα πάμε θα υπάρξουν προβλήματα και ίσως χαλάσουν και κάποιες φιλίες. Γι' αυτό προτείνω να το αφήσουμε το θέμα και ο καθένας να κανονίσει μόνος του πού και πότε θα πάει διακοπές.
Με κοίταξαν όλοι κάπως περίεργα, αλλά αφού το επεξεργάστηκαν λίγο στο μυαλό τους τελικά συμφώνησαν. Έτσι και έγινε, κάποια παιδιά έφυγαν παρέα και κάποιοι μόνοι τους. Έτσι κι εγώ τελικά αποφάσισα να την κάνω μόνος μου προς Χαλκιδική πλευρά.
Όταν ήρθε η μέρα φόρτωσα στη μηχανή τη μπαγαζιέρα μου και ένα αντίσκηνο σε περίπτωση που δεν έβρισκα δωμάτιο για να μείνω. Ο προορισμός ήταν άγνωστος, όπου μου καθόταν θα άραζα. Μετά από 3 ώρες ταξίδι τελικά κατέληξα στην Σάρτη, μεγάλη παραλία και κοντά σ' αυτή κάποιες φημισμένες παραλίες νέων με μπαράκια και τέτοια.
Άραξα σε ένα κεντρικό καφέ και αφού γνωρίστηκα με τα παιδιά που δούλευαν εκεί τους ρώτησα αν ξέρουν για κανένα δωμάτιο ξενοίκιαστο. Μου έδωσαν διάφορα τηλέφωνα και όπως έπινα το καφεδάκι μου άρχισα το τηλεφωνικό ψάξιμο. Η τέλεια αποτυχία. Στ' αρχίδια μου… σκέφτηκα, θα την αράξω στο αντίσκηνο. Έφυγα, ευχαριστώντας τα παιδιά για τη βοήθεια και άρχισα να ψάχνω για το που θα στήσω τη σκηνή μου.
Κάπου στο ένα χιλιόμετρο από την πόλη βρήκα ένα υπέροχο μέρος σχεδόν μπροστά στην παραλία, ένα μικρό ξέφωτο ανάμεσα στα δέντρα, το τέλειο μέρος. Έστησα τη σκηνή, ταχτοποίησα τα πράγματα και άραξα μπροστά στην παραλία διαβάζοντας ένα βιβλίο που είχα πάρει για να περνάω την ώρα μου. Που και πού έκανα και τις βουτιές μου μέσα και απολάμβανα την δροσιά του νερού.
Το μέρος ήταν δύσβατο έτσι ήμουν σίγουρος ότι αφού δεν έχει δρόμο αλλά ένα ας το πούμε μονοπάτι, αυτοκίνητα δεν επρόκειτο να έρθουν, άρα όχι οικογένειες, η ησυχία ήταν και αυτή ένα ατού της περιοχής που είχα επιλέξει.
Όταν άρχισε να βραδιάζει, ντύθηκα και πήγα μία βόλτα στην πόλη, τα μπαράκια είχαν αρχίσει να γεμίζουν με διάφορες παρέες - γυναικοπαρέες - αντροπαρέες αλλά και μικτές. Εγώ μιας και ήμουν μόνος έκατσα στη μπάρα και απολάμβανα τη μουσική σκανάροντας τον περιβάλλοντα χώρο μπας και κάτσει τίποτα καλό.
Πάνω σε αυτή την διαδικασία κάποια στιγμή ήρθε ένα ζευγάρι και έκατσαν στα διπλανά σκαμπό, δίπλα ο άντρας ηλικίας περίπου 45 και πιο πέρα η γυναίκα του (το κατάλαβα από τις βέρες), ηλικίας περίπου στα 40, αλλά μιλάμε για τη ΓΥΝΑΙΚΑ. Φορούσε ένα λευκό, σχεδόν διάφανο, κοντό φορεματάκι, αεράτο και ψηλές παντόφλες. Το στήθος της αρκετά μεγάλο και με ρώγες που ξεχώριζαν ακόμα και μέσα από το σουτιέν, τα πόδια της όπως ήταν μαυρισμένη έκαναν τρομερή αντίθεση και έκαναν ένα σύνολο που δε μπορούσα να το εκφράσω με λόγια αλλά ο πιο κατάλληλος κριτής ο πούτσος μου ήδη είχε βγάλει ετυμηγορία μιας και είχε ερεθιστεί και φουσκώσει. Το πρόσωπο της ήταν το κάτι άλλο, πανέμορφη και με μία έκφραση σιγουριάς, δηλαδή του στυλ "ναι ρε το έχω η πουτάνα και αράξτε γιατί δεν σας παίρνει μικρές σκροφίτσες".
Το σκηνικό είχε ως εξής εγώ αραχτός στη μπάρα κοιτώντας μπροστά, ο τύπος δίπλα μου βαριεστημένα με τους αγκώνες μπροστά στο μπαρ και η γυναικάρα αραχτή και αυτή με πλάτη στο μπαρ και σταυροπόδι που άνοιγε όλο το μπουτάκι της σχεδόν μέχρι της παρυφές του κώλου της.
Η προσοχή μου όπως ήταν φυσικό διασπάστηκε και πλέον προσπαθούσα να τη βλέπω όσο πιο πολύ γίνεται αλλά και να ακούω τι λένε. Πάνω σε αυτό… άκουσα να μαλώνουν γιατί ο τύπος τις έλεγε. "Καλά ρε συ, τι με κουβαλάς σε μπαρ και μαλακίες, εδώ έχει τόσες ταβέρνες και εσύ με σέρνεις σε τέτοια μέρη; Εδώ έρχονται τα πιτσιρίκια, εμείς τι δουλειά έχουμε εδώ; Βαριέμαι πιες το ποτό σου και να την κάνουμε σε λίγο".
Όχι ρε γαμώτο γιατί να φύγουν, θα χάσω την θεά ρε πούστη μου… και που θα την ξαναβρώ! Τέλος πάντων η γυναικάρα σπάστηκε, του είπε σήκω τώρα φεύγουμε, θα πάρουμε κάτι στο χέρι και σπίτι του λέει εμφανώς εκνευρισμένη.
Σηκώθηκαν απότομα, ο τύπος όσο πλήρωνε τα ποτά τους αυτή προσπαθούσε να φτιάξει το φορεματάκι της και όπως εγώ υπνωτισμένος την κοιτούσα γύρισε απότομα προς τα εμένα και οι ματιές μας συναντήθηκαν.
Πάγωσα, ωχ θα με πέρασε για λιγούρη τώρα η μουνάρα, σκέφτηκα, (όχι ότι δεν ήμουν). Στην αρχή με κοίταξε κάπως ανέκφραστα αλλά μετά μου χαμογέλασε και μου έκλεισε το μάτι.
Τρέλα σου λέω, τρέλα κανονική – η πούτσα μου έγινε κάγκελο και φαινόταν, ήθελα τώρα να την γυρίσω και να την στήσω στα τέσσερα, να τις χώσω την πούτσα μου βαθιά μέχρι τη μήτρα της και να την γαμήσω άγρια, να αφήσω τα χύσια μου βαθιά στο μουνί της να την αφήσω έγκυο, δεν ξέρω τι με έπιασε, αλλά συνήλθα απότομα όταν γύρισε προς το μέρος μου ο άντρας της.
Γύρισα το κεφάλι μου αλλού και έκανα τον Κινέζο. Σε λίγο η καυλιάρα με τον άντρα της έφευγαν και έχω την αίσθηση ότι κουνούσε κάπως παραπάνω τον κώλο της για τον βλέπω. Ίσως να ήταν και ιδέα μου έτσι όπως ήμουν καυλωμένος.
Το βράδυ κύλησε μετά χαλαρά, δεν είχα διάθεση να παίξω με άλλες, μου φαινόντουσαν τόσο λίγες μπροστά της που δεν μου έκαναν καμία αίσθηση. Ώσπου κάποια στιγμή σηκώθηκα και την κοπάνησα προς την σκηνή μου.
Μπορώ να πω ότι κοιμήθηκα χάλια, η πούτσα μου όλη νύχτα ήταν σα σίδερο και σαν όνειρο έβλεπα μπροστά μου αυτήν την γυναικάρα. Πολλές στιγμές άνοιγα τα μάτια μου έπιανα την πούτσα μου και τραβούσα μαλακία αλλά δεν ήθελα να χύσω για να μη χάσω τη μαγεία της καύλας. Έτσι σταματούσα και απλά τη χάιδευα απαλά όσο να κρατάω την καύλα μου. Το πρωί τελικά, όταν άνοιξα τα μάτια μου, ήμουν λες και έσκαβα, κουρασμένος και καταπονημένος.
Σηκώθηκα, έριξα λίγο νερό στο πρόσωπό μου και μετά έκανα ένα ρημαδοκαφέ να συνέλθω. Πήγα στην παραλία, άραξα, άναψα το τσιγαράκι μου και απολάμβανα την ησυχία του πρωινού προσπαθώντας βέβαια να τη βγάλω από το μυαλό μου. Από μακριά και όπως έβλεπα δεξιά μου εμφανίστηκαν 2 φιγούρες που περπατούσαν προς το μέρος μου, ήταν ένα ζευγάρι, δε μπορούσα να διακρίνω πρόσωπα ακόμα – αλλά ναι το σύμπαν είχε συνωμοτήσει υπέρ μου. Ήταν η μουνάρα! Ρε φίλε δε θα ησυχάσω, λέω μέσα μου, θα με πεθάνει η πουτάνα, όλο μπροστά μου θα την έχω;
Έκατσαν σχετικά κοντά μου αλλά δε με έβλεπαν γιατί είχε από τη μεριά μου ένα δέντρο που είχε πάρει κλίση προς την θάλασσα. Εγώ όμως μπορούσα και να τους δω αλλά και να τους ακούσω. Άπλωσαν τις πετσέτες τους και άνοιξαν την ομπρέλα τους. Η μουνάρα και ο άντρας της έβαζαν τα λαδάκια τους, εγώ βέβαια είχα εστιάσει στη μουνάρα, η οποία με μία κίνηση πέταξε το σουτιέν και έχασα το φώς μου. Δύο τεράστια κανόνια έτοιμα να πυροβολήσουν με τις ρώγες ορθωμένες σαν την πούτσα μου να δείχνουν βαθιά στα πέρατα της Θάλασσας. (Ποιητικό αυτό έτσι;)
Τα άλειφε με τέτοιο τρόπο που νόμιζα πως το σπέρμα μου θα ανέβαινε μόνο του επάνω και θα εκτοξευόταν σα σιντριβάνι. Μα τι μου είχε κάνει αυτή η γυναίκα;… είμαι 30 χρονών και τέτοιο πράγμα δεν το έχω νοιώσει για καμία!
Μέσα στην ησυχία άκουσα τι έλεγαν. Αυτή του έκανε παράπονα:
- Μα που με έφερες τέλος πάντων, δε με πήγαινες καλύτερα στο Άγιο Όρος να μονάσω;
- Αυτό και αν σ' αρέσει… της είπε. Σιγά μη σε βγάλω εγώ σε κοινή θέα να πετάς τα βυζιά σου έξω να σε τρώνε με τα μάτια τα λιγούρια. Γίνε πιο σεμνή να πάμε κάπου με περισσότερο κόσμο.
- Καλά… του λέει, θύμισε μου όταν γυρίσουμε είδα κάτι μπούρκες, να πάρω μερικές να έχω να αλλάζω…
και του γύρισε πλάτη. Εδώ που τα λέμε ένα δίκιο το είχε ο τύπος. Τέτοια γυναίκα σίγουρα θα ήταν στόχος των απανταχού λιγουριών (όπως κι εγώ φυσικά). Η ώρα περνούσε, εγώ έμπαινα και έβγαινα στην Θάλασσα για να ηρεμήσω την εσωτερική αλλά και την εξωτερική κάψα που είχα και πλέον είχε κοντέψει μεσημέρι. Τους ακούω και πάλι να μιλάνε.
- Πάμε;… λέει η μουνάρα. Πείνασα και ώσπου να φτάσουμε στον πολιτισμό θα λυσσάξω από την πείνα.
- Πάμε, λέει ο τύπος, αλλά εγώ δεν πεινάω. Πάρε εσύ κάτι να φας και πάνε σπίτι, θα πεταχτώ ως το Μαρμαρά να δω λίγο το αυτοκίνητο γιατί άρχισε να μου κάνει κάτι διακοπές και αν πεινάσω θα τσιμπήσω κάτι εκεί.
Η μουνάρα ανασήκωσε αδιάφορα τους ώμους της και σηκώθηκε να μαζέψει τα πράγματά της. Ευκαιρία;… σκέφτηκα. Θα την πάρω από πίσω να δω που θα πάει. Σηκώθηκα αμέσως και αφού έριξα ένα γρήγορο ξέπλυμα στο αυτοσχέδιο ντους που είχα φτιάξει – άλλαξα μαγιό, έβαλα γυαλιά και καπέλο και με τα πόδια άρχισα να τους ακολουθώ διακριτικά. Μετά από αρκετό περπάτημα ξεπρόβαλε δεξιά τους όπως έβλεπα ένας χωματόδρομος. Ο τύπος κάτι είπε στην μουνάρα και έφυγε μόνος του.
Η μουνάρα συνέχισε τον δρόμο της μέσα από την παραλία όση ώρα εγώ άκουγα τον τύπο να βάζει μπρός το αυτοκίνητο και να ξεκινάει. Η παρακολούθηση επιτέλους κάποια στιγμή τέλειωσε αφού είχαμε μπει πλέον μέσα στην πόλη της Σάρτης. Η μουνάρα δε μπορούσε να αποφασίσει τι θα φάει και αφού με έσκασε, τελικά μπήκε σε ένα γυράδικο με αρκετά μεγάλη ουρά. Μπήκε στην ουρά και περίμενε την σειρά της. Διακριτικά και εγώ κοίταζα προς τα μέσα ώσπου αναγνώρισα ένα από τα παιδιά που δούλευαν στο καφέ που πρωτοπήγα και κάπως είχαμε γνωριστεί. Προσπέρασα με Θράσος την ουρά και πήγα πλάγια στον πάγκο του μαγαζιού. Τα παιδιά δούλευαν σαν τρελά κι εγώ είχα τα δικά μου, αλλά έπρεπε κάτι να κάνω. Με κοιτάζει ένας από τους υπαλλήλους και μου γνέφει "τι θέλεις;".
Του δείχνω το παλικάρι που ήξερα.
- Μου τον φωνάζεις για ένα δευτερόλεπτο μόνο;… κάτι θέλω να του πω.
- Νίκο σε ζητάνε…
του λέει, γυρνάει ο Νίκος με βλέπει και αφού για λίγο δίστασε αφού δεν με αναγνώρισε αμέσως, τελικά ήρθε δίπλα μου.
- Έλα ρε μεγάλε τι έγινε όλα καλά; Αν γουστάρεις βάζω γύρο για πάρτη σου εκτός σειράς.
- Όχι ρε… του λέω, άκου στα γρήγορα.
- Αν προσέξεις στην ουρά υπάρχει μία μουνάρα 40άρα, εκεί, να αυτή του λέω και δείχνω διακριτικά. Μόλις παραγγείλει θα της πεις ότι είναι πληρωμένα από εμένα και ότι θα τη σερβίρεις σε τραπέζι. Να… θα κάτσω εδώ και φυσικά θα φέρεις και κρασάκι. Αν έρθει ήρθε, αλλιώς θα φάω και θα τα πιώ μόνος μου, του λέω. Λοιπόν τι λες… θα το κάνεις;
- Καλά το συζητάς;… μου λέει. Άραξε σε αυτό το τραπέζι και όταν παραγγείλει αυτή θα φέρω και για σένα μία μερίδα με το κρασάκι σου.
- Α ρε μπαγάσα… αν την καταφέρεις τη μουνίτσα, θα στα κεράσω εγώ!
Έκατσα το λοιπόν στο τραπέζι και περίμενα υπομονετικά, νευριάζοντας με μερικούς πελάτες που δεν αποφάσιζαν γρήγορα και φοβόμουν μήπως βαρεθεί η μουνίτσα και φύγει. Τελικά ήρθε η σειρά της. Ο Νίκος παραμέρισε τους άλλους και είπε ότι την αναλαμβάνει αυτός. Κάτι του είπε και ο Νίκος ξεκίνησε να τα ετοιμάζει. Όσο όμως κοβόταν ο γύρος, γυρνάει ο Νίκος τις μιλάει και δείχνει προς το μέρος μου. Η αλήθεια είναι ότι με έπιασε κρύος ιδρώτας αλλά συνήλθα γρήγορα. Η μουνίτσα γύρισε προς το μέρος μου, με κοίταξε καλά-καλά και αμέσως μετά ένα πλατύ χαμόγελο ζωγραφίστηκε στο πρόσωπό της.
Έφυγε από τον πάγκο και ξεκίνησε να έρχεται προς το μέρος μου. Εγώ πάλι τα έβλεπα όλα σε slow motion… ήταν τόσο κινηματογραφικό που έχασα την αίσθηση του χώρου. Σε λίγο ήταν μπροστά μου. Σηκώθηκα, άπλωσα μπροστά το χέρι μου…
- Γιώργος.
- Μαρίνα μου λέει (πόσο της ταίριαζε το όνομα).
- Κάθισε…
της λέω τραβώντας ελαφριά την καρέκλα.
- Ευχαριστώ πολύ…
μου λέει και η γυναικάρα άπλωσε το κουρασμένο κορμί της στην καρέκλα. Δε μιλούσαμε… μόνο κοιτιόμασταν έντονα. Τη σιωπή έσπασε ο Νίκος, έφερε το φαγητό, σαλάτα και μία καράφα με λευκό παγωμένο κρασί.
- Το κρασί είναι δικό μου και το δίνω μόνο στα δικά μου άτομα… είπε κλείνοντας το μάτι. Καλή όρεξη!
Έβαλα κρασί στα ποτήρια τσουγκρίσαμε και μόνο τότε έσβησε κάπως η κάψα που είχα. Το φαγητό ούτε που το αγγίξαμε, μόνο πίναμε και κοιταζόμασταν στα μάτια.
- Ξέρεις Μαρίνα, της λέω, θα σου εξομολογηθώ ότι σε παρακολούθησα σήμερα ως εδώ. Ήθελα οπωσδήποτε να βρεθούμε γιατί από το βράδυ στο μπαρ μου έχεις πάρει το μυαλό αλλά και το κορμί - με θυμάσαι από εκείνο το βράδυ;
- Φυσικά αγορίνα μου – όλη νύχτα μετά δεν κοιμήθηκα, σε σκεφτόμουν και σε φανταζόμουν σε άσεμνες πράξεις και έπαιζα ξέρεις με ποιο, αλλά η κάψα δεν έφευγε, σε ήθελα κι εγώ πολύ.
Αυτή είναι γυναίκα σκέφτηκα, δεν άφησε χρόνο για άλλα, μου είπε τι θέλει στα ίσα (και τώρα;)
- Άκου Μαρίνα ξέρω ότι ο άντρας σου θα λείψει κάμποσες ώρες, θα ήθελες να πάμε ως την σκηνή μου;
- Όχι αγορίνα, θα πάμε στο δωμάτιο μου, εγώ γουστάρω τα κυριλέ πράγματα, θέλω άνεση σε ότι κάνω αλλιώς δεν το ευχαριστιέμαι.
- Μα αν γυρίσει ο άντρας σου;
- Ο Μαλάκας; Χα, χα, χα… αυτός πήγε εκεί για να με αποφύγει και να παίξει ΚΙΝΟ, σίγουρα θα γυρίσει αργά το βράδυ και θα μου λέει αστείες δικαιολογίες για το αυτοκίνητο.
- Τι να πω κι εγώ, θα το κάνουμε όπως γουστάρεις εσύ, έτσι και αλλιώς δε μπορώ να σου αντισταθώ.
- Έτσι σε θέλω μωρό μου…
σηκώνεται απότομα με πιάνει από το χέρι και σχεδόν με έσυρε ως την έξοδο. Ο Νίκος είδε όλη την φάση και έσκασε στα γέλια. Πέντε λεπτά μετά φτάσαμε στο δωμάτιο της μουνάρας και με το που μπήκαμε με τράβηξε και με στρίμωξε στον τοίχο χώνοντας την γλώσσα της βαθιά στο στόμα μου σε ένα καυλιάρικο αργό και υγρό φιλί, ενώ την ίδια στιγμή είχε χώσει το χέρι της μέσα στο σορτσάκι μου και μου έτριβε την πούτσα.
- Θα χύσω…
της λέω έτσι όπως με τρελαίνεις.
- Σιγά μη σ' αφήσω…
μου λέει και την ίδια στιγμή σκύβει στα γόνατα κατεβάζει το σορτσάκι και πλέον η πούτσα μου ήταν μπροστά της ορθωμένη να την κοιτάζει απειλητικά. Η Μαρίνα την έπιασε ευλαβικά, άρχισε να με μαλακίζει και σιγά-σιγά άρχισε να τον παίρνει στο στόμα της, πότε αργά, σέρνοντας τη γλώσσα της στο κεφαλάκι, πότε γρήγορα και δυνατά καρφώνοντας το λαρύγγι της.
Δεν άντεξα πολύ, έτσι και αλλιώς είχα μέσα μου μία καύλα σχεδόν 2 ημερών. Άρχισα να αδειάζω τα αρχίδια μου μέσα στο πουτανιάρικο στόμα της μέσα σε σπασμούς. Αυτή μου τραβούσε τα αρχίδια, την έβγαζε έξω από το στόμα της και άπλωνε ότι προλάβαινε πάνω στο πρόσωπό της, γλείφοντας και κατά μήκος την πούτσα μου.
Δεν ξέρω πόση ώρα έχυνα αλλά είχα την αίσθηση ότι ήταν ώρες τόσο καυλωμένος ήμουν. Μόλις ηρέμησα, η Μαρίνα σηκώθηκε κρατώντας ακόμα την πούτσα μου στα χέρια της και πάλι άρχισε να με φιλάει έχοντας στο στόμα της το σπέρμα μου. Ήταν τόσο ανωμαλιάρικο που θα μπορούσε να με αφήσει από καρδιά.
- Έλα αγορίνα… πάμε να κάνουμε μπανάκι να ηρεμήσουμε λίγο και μετά πάμε για τα ωραία, αυτό ήταν μία προκαταβολή Bonus από εμένα!
Μπήκαμε στο ντους μαζί. Η Μαρίνα έβαλε το σαμπουαν της στο μαλακό σφουγγάρι και όσο έτρεχε το νερό με έπλενε παντού. Με γύρισε ανάποδα όπως ήμασταν όρθιοι, ακούμπησε τις βυζάρες της στην πλάτη, άρχισε να τρίβεται επάνω μου όπως ήμασταν μέσα στα σαπούνια και τα χέρια της έπαιζαν τη μισοσηκωμένη πούτσα μου που φυσικά δεν άργησε να γίνει και πάλι κάγκελο. Αυτό συνεχίστηκε αρκετή ώρα και φυσικά κι εγώ της έχωνα τα δάχτυλά μου στο μουνάκι της. Η Μαρίνα αναστέναζε από την καύλα και το μουνί της έσταζε σαν βρύση από καύλα.
Τότε έκανε κάτι που δεν το περίμενα, πήρε στα χέρια της ένα baby oil και άρχισε να βάζει μεγάλες ποσότητες μέσα στο κωλαράκι της, είχε σκύψει μπροστά μου το κουνούσε και το γαμούσε με το χέρι της. Εγώ καθόμουν απολάμβανα το show παίζοντας αργά και δυνατά την πούτσα μου.
Λίγα λεπτά μετά και αφού η Μαρίνα ήδη έχωνε τρία δάχτυλα στον κώλο της, έπιασε την πούτσα μου και την κατεύθυνε στην τρύπα της. Δε χρειάστηκε να κάνω πολλά, μόνη της άρχισε να σπρώχνει τον κώλο της πάνω στην πούτσα μου και σιγά-σιγά βυθιζόμουν μέσα στον υπέροχο κώλο της.
- Θέλω να με σκίσεις… γουστάρω να μου γαμάνε τον κώλο, ναι, ναι, έλα πουτσαρά μου, πόνεσέ με…
Είχα αναλάβει εγώ πλέον. Της είχα ανοίξει τα κωλομέρια με τα χέρια μου και την κοπανούσα με βία.
- Σε σκίζω ρε πουτάνα, σε ξεκωλιάζω, ναι…
- Ξεκώλιασε τη σκρόφα σου αγορίνα μου…
Όσο εγώ την ξεκώλιαζα η Μαρίνα έπαιζε με το μουνί της και φυσικά δεν άργησε να τελειώσει μέσα σε κραυγές.
- Ναι ρε… ναι, έτσι γαμάνε οι άντρες, σκίσε την πουτάνα σου αγορίνα, ναι, ΧΥΝΩ…
Προσπαθούσα να τις κλείσω το στόμα μη μας ακούσουν αλλά η Μαρίνα ήταν ασυγκράτητη. Χτυπούσε τον κώλο της πάνω στην πούτσα μου και έτριβε με δύναμη τη μουνάρα της.
- Γάμα ρε, γάμα την τσούλα σου, αυτό δεν θέλετε όλοι οι καργιόληδες;… ε; Χύνω ξανά η καργιόλα, ναι, ναι…
- Δεν αντέχω πουτάνα, θα σε χύσω βαθιά στο έντερο. Θα στάξουν τα χύσια μου από τον κώλο σου βρωμιάρα.
- Βρίσε με, ναι βρίσε με, πες ότι θέλεις, είμαι μία βρώμα που πηδιέται, αυτό είμαι, ναι… χύσε με καργιόλη!
- Παρ' τα γαμημένη πουτάνα…
και με δύο τρείς ακόμα κινήσεις τον έχωσα όσο πιο βαθιά μπορούσα και οι ριπές από τα χύσια μου καρφωνόντουσαν στην παντρεμένη βρώμα που ξέσκιζα. Ο πούτσος μου έμεινε μέσα της και μετά το χύσιμο και συνέχισα να την γαμάω ακόμα αλλά πιο αργά, με τα χύσια μου μέσα το εντεράκι της ήταν ότι έπρεπε. Γλιστρούσα γλυκά και απαλά και αυτό το συνέχισα μέχρι που μου έπεσε.
Η Μαρίνα σαν καλό κορίτσι, έσκυψε μπροστά μου πήρε πάλι το σαμπουάν και μου τον έκανε λαμπίκο. Η ίδια δεν έπλυνε την κωλοτρυπίδα της, γιατί όπως μου είπε ήθελε να τα νοιώθει όλα μέσα της ακόμα και όταν γυρίσει ο μαλάκας της. Αφού τελειώσαμε και από το μπάνιο σκουπιστήκαμε από τα νερά και βγήκαμε έξω. Εγώ έπεσα ξερός σε μία πολυθρόνα του μικρού σαλονιού και η Μαρίνα πήγε στην κουζινούλα και γύρισε με 2 ποτήρια λευκό κρασί.
- Σου άρεσε παίδαρε η φάση ως τώρα;
- Ρε Μαρίνα για να πω την αλήθεια θα μου άρεσε και με λιγότερα, αλλά εσύ είσαι τέτοιο ξέκωλο που με έχεις περάσει σε άλλη διάσταση. Πες τώρα εσύ πως θα ξαναγαμήσω άλλη αν μου κάνει λιγότερα απ' όσα μου έχεις κάνει εσύ;
- Χα, χα, χα… γιατί;… νομίζεις ότι τελειώσαμε; Από εδώ θα φύγεις με ασθενοφόρο.
- Δηλαδή;… της λέω, τι θα κάνουμε;
- Κάτσε ρε συ… μουνάκι ακόμα δεν άγγιξες, εκεί θα έχουμε άλλα. Πάρε δυνάμεις και θα τα δεις όλα.
- Προλαβαίνουμε ρε Μαρίνα; Αν γυρίσει ο άντρας σου;
- Δε με νοιάζει καθόλου, μη με χαλάς με αυτόν τώρα.
- Οκ… το κόβω.
Πάνω κάτω η συζήτηση είχε να κάνει με το πήδημα, η Μαρίνα είχε αράξει ανάμεσα στα πόδια μου καθισμένη στο πάτωμα και μου έτριβε τα αρχίδια και τον πούτσο, που και που τον έβαζε και στο ποτήρι της με το κρασάκι και μετά μου τον έγλειφε. Ήδη ο πούτσος μου άρχισε να δείχνει σημάδια ανάκαμψης και μάλιστα με εξέπληξε, αλλά σίγουρα κάποιες γυναίκες είναι ικανές να το καταφέρουν αυτό σε έναν άντρα. Και εκεί που ήμουν πάλι ορθωμένος, τσούπ ακούμε χτύπημα στην πόρτα! Τη γαμήσαμε σκέφτηκα.
- Ο άντρας σου;… της λέω χαμηλόφωνα.
- Μπα… αυτός έχει κλειδιά, δεν ξέρω, πάω να δω τι γίνεται.
Σηκώνεται, τυλίγει επάνω της μία πετσέτα και αφού εγώ εξαφανίστηκα ξανά στο μπάνιο, την ακούω να ανοίγει την πόρτα. Περιττό να σας πω ότι οι σφίξεις μου είχαν χτυπήσει κόκκινο.
- Ο κύριος;
- Δε με θυμάσαι;
- Όχι… δε νομίζω!
- Να σου θυμίσω εγώ λοιπόν, είμαι ο Νίκος από το γυράδικο, γνωστός του παλικαριού που σε γαμάει.
Παγωμάρα για λίγο. Βγαίνω έξω…
- έλα ρε φίλε τι τρέχει;
- Καλά ρε συ… μου λέει, πολύ μονοφαγάς είσαι ρε μάγκα. Εμείς δηλαδή που βοηθήσαμε δε θα φάμε λίγο;
- Είσαι με τα καλά σου ρε Νίκο;
- Μια χαρά είμαι και ξέρω τι λέω. Τέτοιο μουνί δεν είναι μόνο για έναν!
- Είμαι κι εγώ εδώ… του λέει η Μαρίνα… κι εγώ αποφασίζω με ποιον θα πηδηχτώ.
- Να περάσω μέσα μη μας ακούσουν οι γείτονες;
Η Μαρίνα άνοιξε την πόρτα και ο Νίκος έκατσε χαλαρά στην πολυθρόνα.
- Έλα ρε, μου λέει, άραξε κι εσύ. Θα μας κάνει γούστα η καργιόλα μας παρέα.
Η Μαρίνα είχε αφηνιάσει.
- Ποιος νομίζεις ότι είσαι;
- Μάλλον αυτός που θα τα πει όλα στον άντρα σου όταν γυρίσει.
Η Μαρίνα έδειξε πιο νευριασμένη.
- Δεν υπάρχει περίπτωση να σου κάτσω και πες του ότι θες.
- Καλά ρε του λέω μας παρακολούθησες ??
- Ε ναι, καλά ρε συ μου λέει τόσες χάρες σου έκανα εγώ, εσύ μία δεν θα μου κάνεις;
- Είσαι χαζός του λέω δεν εξηγείται αλλιώς η κατάσταση.
- Τέλος πάντων, τα μαζεύουμε και φεύγουμε μαζί και δε θα πεις τίποτα γιατί θα έχουμε φόνο… τον απείλησα, αλλά έτσι ένοιωθα εκείνη την ώρα.
- Εντάξει ρε φιλαράκι… μου λέει, φεύγω, εντάξει, κάνε δουλειά σου, έκανα μία προσπάθεια μπας και καταφέρω κάτι, αλλά εντάξει, δεν είμαι ρουφιάνος. Καλή συνέχεια…
και σηκώθηκε. Και τότε έγινε το εξής αξιοσημείωτο η Μαρίνα τον σταμάτησε με το χέρι της. Τον πιάνει από το μάγουλο και του λέει «τώρα που έγινες καλό αγοράκι κάτσε- τώρα θα γαμήσεις κούκλε». Κόκκαλο και οι δύο! Υπάρχουν τέτοιες Πουτάνες στον κόσμο; Μάλλον ναι υπάρχουν. Όπως ήμασταν μας πήρε από το χέρι και μας πήγε στην κρεβατοκάμαρα, μας έσπρωξε να κάτσουμε ο ένας δίπλα στον άλλο και αφού έγδυσε τον Νίκο έσκυψε μπροστά μας.
- Λοιπόν αγοράκια, θα σας φτιάξω καλά με ένα ωραίο τσιμπούκι, αλλά μετά θέλω να με σκίσετε από παντού, είμαστε σύμφωνοι;
Κοιταχτήκαμε με τον Νίκο, κάναμε τη γκριμάτσα "γιατί όχι;" και αράξαμε να απολαύσουμε τις χειλάρες της Μαρίνας. Το τσιμπούκι της ήταν πολύ υγρό, άφηνε σάλια επάνω στις πούτσες μας (σημειωτέον η πούτσα του Νίκου ήταν και αυτή από τις καλές… χοντρή και μακριά, σχεδόν ίδια δηλαδή με τη δικιά μου). Τα χείλη της πλατσούριζαν πάνω στα καυλιά μας και μόνο που το ακούγαμε μιας έπιανε τρέλα. Σίγουρα δεν έμεινε κανείς παραπονεμένος, όταν έγλειφε τον ένα, την έπαιζε στον άλλον χωρίς να τον ξεχνάει και κάποια στιγμή άρχισε να τις βάζει και τις δύο μέσα στο στόμα της αφού μας ανάγκασε να σηκωθούμε για να το κάνει αυτό.
Ο Νίκος που δεν είχε ξαναχύσει πιο πριν κρατιόταν με το ζόρι. Το κατάλαβε η μαρίνα και έκοψε σιγά-σιγά. Σηκώθηκε και ξάπλωσε στο κρεβάτι.
- Τώρα αγόρια κάντε ότι σας κατέβει στο κεφάλι, γαμήστε όπως θέλετε και από όπου θέλετε.
Ξαπλώσαμε δεξιά και αριστερά της, τα χέρια μας απλώθηκαν παντού, στο μουνί της στην κοιλίτσα της και στα υπέροχα βυζιά της, όσο οι γλώσσες μας την έγλειφαν στο λαιμό. Η Μαρίνα αναστέναζε βαθιά, είχε πάρει από μία πούτσα στο κάθε χέρι και δεν τις άφηνε να πέσουν με τίποτα. Ο Νίκος γλίστρησε κάτω χαμηλά και άρχισε να της ρουφάει το μουνάκι. Εγώ σηκώθηκα, έκατσα με τα γόνατα μπροστά της και άρχισα να τις γαμάω το στόμα. Η Μαρίνα όπως ήταν μπουκωμένη κουνούσε το κορμί της απολαμβάνοντας το γλειφομούνι του Νίκου και μούγκριζε όπως ήταν μπουκωμένη με την ψωλή μου.
- Γουστάρεις παρτούζες καργιόλα;
Βγάζει την πούτσα μου και απαντάει:
- Ναι… έτσι μου αρέσει πιο πολύ, θέλω πολλούς – πάρα πολλούς να με κάνουν ότι θέλουν, να με χύνουν να με σκίζουν να…
- Σκάσε πουτάνα, της λέω και την ξαναμπουκώνω.
Αυτό ήταν. Άρχισε να κουνάει το κορμί της πάνω κάτω και σφίγγοντας δυνατά την πούτσα μου με το στόμα της άρχισε να χύνει.
- Ναι… χύνω… τι είναι αυτό;… με καυλώνετε αγόρια, ναι είστε οι καλύτεροι, ναι, ναι…
Αυτό ήταν έμεινε κόκαλο.
- Και τώρα πουτάνα θα σε ξεσκίσουμε…
λέει ο Νίκος, τη γυρίζει στα τέσσερα και αρχίζει να την καρφώνει με δύναμη. Εγώ έκατσα μπροστά της για να συνεχίσω το μπούκωμα. Το θέαμα ήταν υπέροχο, μία υπέροχη κωλάρα μπροστά μου μαζί με μία υπέροχη πρόστυχη φατσούλα να τη βλέπω καυλωμένη, τι άλλο ήθελα;
- Νίκο η Μαρίνα είναι ξεκωλιασμένη, πριν λίγο της έσκισα την κωλοτρυπίδα. Τι λες, την παίρνουμε μαζί;
- Ου… λέει ο Νίκος, αλλά εγώ τώρα θέλω κώλο αφού εσύ τον έφαγες πιο πριν.
Η Μαρίνα δεν έδειχνε να χαλιέται με όσα λέγαμε, ένα την ένοιαζε μόνο η καύλα της. Ξάπλωσα το λοιπόν και η Μαρίνα αφού μου την έπαιξε λίγο για να γίνω πιο σκληρός ήρθε και βυθίστηκε βαθιά στην πούτσα μου, έσκυψε μπροστά μου και οι βυζάρες της χώθηκαν στο πρόσωπό μου. Σε λίγο ο Νίκος πήρε θέση πίσω της.
- Μεγάλε σταμάτα να τη γαμάς να τον χώσω… μου λέει ο Νίκος.
Κάνω παύση και ο Νίκος χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια χώθηκε στο κωλαράκι της. Η Μαρίνα έσκουξε.
- Σκάσε πουτάνα, ότι θέλουμε θα κάνουμε, είπε ο Νίκος σφαλιαρίζοντας τον κώλο της και αυτή καύλωσε κι άλλο.
Συντονιστήκαμε με τον Νίκο και άρχισε το πανηγύρι, πρώτη φορά έκανα κάτι τέτοιο και δεν ήξερα την αίσθηση. Οι πούτσες μας παρόλο που δεν ήταν στην ίδια τρύπα είχαν η μία την αίσθηση της άλλης, φαντάσου δηλαδή τι θα ένοιωθε η πουτάνα, που τώρα πηδιόταν άγρια. Έχυνε συνέχεια, "χύνω, ναι, χύνω, θα πεθάνω, δε μπορώ, σταματήστε, όχι άλλο, θα πάθω καρδιά".
- Δεν έχεις ανάγκη τσούλα, της λέω, εσύ είσαι για περισσότερα, έτσι δεν είπες καργιόλα;
- Ναι… ναι…
Ο Νίκος δεν άντεξε τον ένοιωσα να καρφώνεται βαθιά στον κώλο της Μαρίνας και να αφήνει τα χύσια του στο γαμημένο κωλαράκι της Μαρίνας, έχυσε με τέτοια ένταση που η πούτσα μου πετάχτηκε έξω από το μουνί της, αλλά κι εγώ δεν άντεξα όπως βγήκε η πούτσα μου άρχισε και πάλι να χύνει το μουνί της, της το έκανε άσπρο. Βγήκε ο Νίκος, βγήκα κι εγώ και σηκωθήκαμε να πάρουμε ανάσες. Η Μαρίνα είχε μείνει αποσβολωμένη στα τέσσερα και με τον Νίκο παρατηρήσαμε τις τρύπες τις που έσταζαν και οι δύο από τα χύσια μας.
Η Μαρίνα έβαλε το χέρι της από πίσω και άρχισε να τα απλώνει, το σεντόνι σίγουρα έπρεπε να εξαφανιστεί ή να καεί. Είχε γίνει χάλια από τα υγρά μας.
- Παιδιά άντε στο σαλόνι, βάλτε ποτό, αν θέλετε κάντε και μπανάκι έρχομαι σε λίγο… λέει η Μαρίνα.
Ποιο μπάνιο… εμείς ήμασταν κομμάτια, πήραμε από ένα ποτήρι δροσερό κρασάκι, ανάψαμε και τα τσιγαράκια μας και πέσαμε σαν τσουβάλια πάνω στις πολυθρόνες, με ανοιχτά τα πόδια και με τις πούτσες να κρέμονται ανάμεσα στα πόδια μας. Μετά από λίγο ήρθε η Μαρίνα, είχε κάνει έναν μπόγο με τα σεντόνια και τις μαξιλαροθήκες και τα έβαλε στα άπλυτα.
- Μέσα όλα Οκ μας λέει, άνοιξα και παράθυρο να φύγει η μυρωδιά του πηδήματος και είμαστε τώρα εντάξει.
Η Μαρίνα είχε βάλει ένα παρεό και έκατσε και αυτή δίπλα μας. Τη χαϊδεύαμε ακόμα και αυτή το χαιρόταν, ώσπου χτύπησε το κινητό της. Το κοιτάζει και λέει "ο Μαλάκας ο άντρας μου είναι, για να δω τι θέλει".
- Έλα τι έγινε; … Που είσαι; … Καλά δωσ' μου 5 λεπτά, κατεβαίνω.
- Ωχ παιδιά αυτός είναι από κάτω, θέλει να πάμε για φαγητό και βαριέται να ανέβει επάνω, ευτυχώς. Ντύνομαι κατεβαίνω φεύγω και μετά από λίγο φύγετε και εσείς, προσέξτε μην αφήσετε τίποτα ενοχοποιητικό έξω!
Η Μαρίνα ετοιμάστηκε στα γρήγορα και φτάνοντας στην πόρτα, μας αγκάλιασε μας φίλησε και πιάνοντας και τις πούτσες μας, μας ευχαρίστησε για το καλύτερο, όπως είπε, πήδημα της ζωής της και έφυγε. Με τον Νίκο φύγαμε μετά από λίγο παρέα, πήγαμε παρέα στο καφέ στο οποίο δούλευε μετά και αράξαμε να πιούμε τα ποτάκια μας συζητώντας την όλη φάση. Εγώ έκατσα άλλες 2 μέρες και μετά έφυγα. Στο ενδιάμεσο, όσο και να έψαξα και εγώ και ο Νίκος τη Μαρίνα δε μπορέσαμε να την πετύχουμε. Ίσως καλύτερα γιατί ήταν επικίνδυνο.
Φόρτωσα το λοιπόν τα μπαγκάζια μου στη μηχανή και ξεκίνησα να επιστρέφω. Στο δρόμο και σε μία προσπέραση που μου έκανε ένα αυτοκίνητο είδα έστω για λίγο τη Μαρίνα να έχει γείρει το κεφάλι της στο παράθυρο και να κοιμάται του καλού καιρού. Ήταν τόσο όμορφη, δε θα την ξεχάσω ποτέ!
Copyright protected OW ref: 175759
Φυσικό επακόλουθο να μην υπάρξει συμφωνία, πλην μίας, όλοι συμφώνησαν αφού μεταξύ τους δεν τα έβρισκαν να πω εγώ αυτό που θέλω μιας και ήμουν ο μοναδικός που δε μίλησε και να το ακολουθήσουν πιστά. Με εξέπληξε η στάση τους, δεν το περίμενα, έτσι αφού έμεινα σιωπηλός για λίγα δευτερόλεπτα τους είπα τα εξής:
- Μάγκες ξέρετε πόσο σας αγαπάω και πόσο θα ήθελα να είμαστε μαζί στις τρέλες που θα κάνουμε στις διακοπές, αλλά έχω την αίσθηση ότι ακόμα και αν κάνετε αυτό που θα πω όταν θα βρεθούμε όλοι μαζί εκεί που θα πάμε θα υπάρξουν προβλήματα και ίσως χαλάσουν και κάποιες φιλίες. Γι' αυτό προτείνω να το αφήσουμε το θέμα και ο καθένας να κανονίσει μόνος του πού και πότε θα πάει διακοπές.
Με κοίταξαν όλοι κάπως περίεργα, αλλά αφού το επεξεργάστηκαν λίγο στο μυαλό τους τελικά συμφώνησαν. Έτσι και έγινε, κάποια παιδιά έφυγαν παρέα και κάποιοι μόνοι τους. Έτσι κι εγώ τελικά αποφάσισα να την κάνω μόνος μου προς Χαλκιδική πλευρά.
Όταν ήρθε η μέρα φόρτωσα στη μηχανή τη μπαγαζιέρα μου και ένα αντίσκηνο σε περίπτωση που δεν έβρισκα δωμάτιο για να μείνω. Ο προορισμός ήταν άγνωστος, όπου μου καθόταν θα άραζα. Μετά από 3 ώρες ταξίδι τελικά κατέληξα στην Σάρτη, μεγάλη παραλία και κοντά σ' αυτή κάποιες φημισμένες παραλίες νέων με μπαράκια και τέτοια.
Άραξα σε ένα κεντρικό καφέ και αφού γνωρίστηκα με τα παιδιά που δούλευαν εκεί τους ρώτησα αν ξέρουν για κανένα δωμάτιο ξενοίκιαστο. Μου έδωσαν διάφορα τηλέφωνα και όπως έπινα το καφεδάκι μου άρχισα το τηλεφωνικό ψάξιμο. Η τέλεια αποτυχία. Στ' αρχίδια μου… σκέφτηκα, θα την αράξω στο αντίσκηνο. Έφυγα, ευχαριστώντας τα παιδιά για τη βοήθεια και άρχισα να ψάχνω για το που θα στήσω τη σκηνή μου.
Κάπου στο ένα χιλιόμετρο από την πόλη βρήκα ένα υπέροχο μέρος σχεδόν μπροστά στην παραλία, ένα μικρό ξέφωτο ανάμεσα στα δέντρα, το τέλειο μέρος. Έστησα τη σκηνή, ταχτοποίησα τα πράγματα και άραξα μπροστά στην παραλία διαβάζοντας ένα βιβλίο που είχα πάρει για να περνάω την ώρα μου. Που και πού έκανα και τις βουτιές μου μέσα και απολάμβανα την δροσιά του νερού.
Το μέρος ήταν δύσβατο έτσι ήμουν σίγουρος ότι αφού δεν έχει δρόμο αλλά ένα ας το πούμε μονοπάτι, αυτοκίνητα δεν επρόκειτο να έρθουν, άρα όχι οικογένειες, η ησυχία ήταν και αυτή ένα ατού της περιοχής που είχα επιλέξει.
Όταν άρχισε να βραδιάζει, ντύθηκα και πήγα μία βόλτα στην πόλη, τα μπαράκια είχαν αρχίσει να γεμίζουν με διάφορες παρέες - γυναικοπαρέες - αντροπαρέες αλλά και μικτές. Εγώ μιας και ήμουν μόνος έκατσα στη μπάρα και απολάμβανα τη μουσική σκανάροντας τον περιβάλλοντα χώρο μπας και κάτσει τίποτα καλό.
Πάνω σε αυτή την διαδικασία κάποια στιγμή ήρθε ένα ζευγάρι και έκατσαν στα διπλανά σκαμπό, δίπλα ο άντρας ηλικίας περίπου 45 και πιο πέρα η γυναίκα του (το κατάλαβα από τις βέρες), ηλικίας περίπου στα 40, αλλά μιλάμε για τη ΓΥΝΑΙΚΑ. Φορούσε ένα λευκό, σχεδόν διάφανο, κοντό φορεματάκι, αεράτο και ψηλές παντόφλες. Το στήθος της αρκετά μεγάλο και με ρώγες που ξεχώριζαν ακόμα και μέσα από το σουτιέν, τα πόδια της όπως ήταν μαυρισμένη έκαναν τρομερή αντίθεση και έκαναν ένα σύνολο που δε μπορούσα να το εκφράσω με λόγια αλλά ο πιο κατάλληλος κριτής ο πούτσος μου ήδη είχε βγάλει ετυμηγορία μιας και είχε ερεθιστεί και φουσκώσει. Το πρόσωπο της ήταν το κάτι άλλο, πανέμορφη και με μία έκφραση σιγουριάς, δηλαδή του στυλ "ναι ρε το έχω η πουτάνα και αράξτε γιατί δεν σας παίρνει μικρές σκροφίτσες".
Το σκηνικό είχε ως εξής εγώ αραχτός στη μπάρα κοιτώντας μπροστά, ο τύπος δίπλα μου βαριεστημένα με τους αγκώνες μπροστά στο μπαρ και η γυναικάρα αραχτή και αυτή με πλάτη στο μπαρ και σταυροπόδι που άνοιγε όλο το μπουτάκι της σχεδόν μέχρι της παρυφές του κώλου της.
Η προσοχή μου όπως ήταν φυσικό διασπάστηκε και πλέον προσπαθούσα να τη βλέπω όσο πιο πολύ γίνεται αλλά και να ακούω τι λένε. Πάνω σε αυτό… άκουσα να μαλώνουν γιατί ο τύπος τις έλεγε. "Καλά ρε συ, τι με κουβαλάς σε μπαρ και μαλακίες, εδώ έχει τόσες ταβέρνες και εσύ με σέρνεις σε τέτοια μέρη; Εδώ έρχονται τα πιτσιρίκια, εμείς τι δουλειά έχουμε εδώ; Βαριέμαι πιες το ποτό σου και να την κάνουμε σε λίγο".
Όχι ρε γαμώτο γιατί να φύγουν, θα χάσω την θεά ρε πούστη μου… και που θα την ξαναβρώ! Τέλος πάντων η γυναικάρα σπάστηκε, του είπε σήκω τώρα φεύγουμε, θα πάρουμε κάτι στο χέρι και σπίτι του λέει εμφανώς εκνευρισμένη.
Σηκώθηκαν απότομα, ο τύπος όσο πλήρωνε τα ποτά τους αυτή προσπαθούσε να φτιάξει το φορεματάκι της και όπως εγώ υπνωτισμένος την κοιτούσα γύρισε απότομα προς τα εμένα και οι ματιές μας συναντήθηκαν.
Πάγωσα, ωχ θα με πέρασε για λιγούρη τώρα η μουνάρα, σκέφτηκα, (όχι ότι δεν ήμουν). Στην αρχή με κοίταξε κάπως ανέκφραστα αλλά μετά μου χαμογέλασε και μου έκλεισε το μάτι.
Τρέλα σου λέω, τρέλα κανονική – η πούτσα μου έγινε κάγκελο και φαινόταν, ήθελα τώρα να την γυρίσω και να την στήσω στα τέσσερα, να τις χώσω την πούτσα μου βαθιά μέχρι τη μήτρα της και να την γαμήσω άγρια, να αφήσω τα χύσια μου βαθιά στο μουνί της να την αφήσω έγκυο, δεν ξέρω τι με έπιασε, αλλά συνήλθα απότομα όταν γύρισε προς το μέρος μου ο άντρας της.
Γύρισα το κεφάλι μου αλλού και έκανα τον Κινέζο. Σε λίγο η καυλιάρα με τον άντρα της έφευγαν και έχω την αίσθηση ότι κουνούσε κάπως παραπάνω τον κώλο της για τον βλέπω. Ίσως να ήταν και ιδέα μου έτσι όπως ήμουν καυλωμένος.
Το βράδυ κύλησε μετά χαλαρά, δεν είχα διάθεση να παίξω με άλλες, μου φαινόντουσαν τόσο λίγες μπροστά της που δεν μου έκαναν καμία αίσθηση. Ώσπου κάποια στιγμή σηκώθηκα και την κοπάνησα προς την σκηνή μου.
Μπορώ να πω ότι κοιμήθηκα χάλια, η πούτσα μου όλη νύχτα ήταν σα σίδερο και σαν όνειρο έβλεπα μπροστά μου αυτήν την γυναικάρα. Πολλές στιγμές άνοιγα τα μάτια μου έπιανα την πούτσα μου και τραβούσα μαλακία αλλά δεν ήθελα να χύσω για να μη χάσω τη μαγεία της καύλας. Έτσι σταματούσα και απλά τη χάιδευα απαλά όσο να κρατάω την καύλα μου. Το πρωί τελικά, όταν άνοιξα τα μάτια μου, ήμουν λες και έσκαβα, κουρασμένος και καταπονημένος.
Σηκώθηκα, έριξα λίγο νερό στο πρόσωπό μου και μετά έκανα ένα ρημαδοκαφέ να συνέλθω. Πήγα στην παραλία, άραξα, άναψα το τσιγαράκι μου και απολάμβανα την ησυχία του πρωινού προσπαθώντας βέβαια να τη βγάλω από το μυαλό μου. Από μακριά και όπως έβλεπα δεξιά μου εμφανίστηκαν 2 φιγούρες που περπατούσαν προς το μέρος μου, ήταν ένα ζευγάρι, δε μπορούσα να διακρίνω πρόσωπα ακόμα – αλλά ναι το σύμπαν είχε συνωμοτήσει υπέρ μου. Ήταν η μουνάρα! Ρε φίλε δε θα ησυχάσω, λέω μέσα μου, θα με πεθάνει η πουτάνα, όλο μπροστά μου θα την έχω;
Έκατσαν σχετικά κοντά μου αλλά δε με έβλεπαν γιατί είχε από τη μεριά μου ένα δέντρο που είχε πάρει κλίση προς την θάλασσα. Εγώ όμως μπορούσα και να τους δω αλλά και να τους ακούσω. Άπλωσαν τις πετσέτες τους και άνοιξαν την ομπρέλα τους. Η μουνάρα και ο άντρας της έβαζαν τα λαδάκια τους, εγώ βέβαια είχα εστιάσει στη μουνάρα, η οποία με μία κίνηση πέταξε το σουτιέν και έχασα το φώς μου. Δύο τεράστια κανόνια έτοιμα να πυροβολήσουν με τις ρώγες ορθωμένες σαν την πούτσα μου να δείχνουν βαθιά στα πέρατα της Θάλασσας. (Ποιητικό αυτό έτσι;)
Τα άλειφε με τέτοιο τρόπο που νόμιζα πως το σπέρμα μου θα ανέβαινε μόνο του επάνω και θα εκτοξευόταν σα σιντριβάνι. Μα τι μου είχε κάνει αυτή η γυναίκα;… είμαι 30 χρονών και τέτοιο πράγμα δεν το έχω νοιώσει για καμία!
Μέσα στην ησυχία άκουσα τι έλεγαν. Αυτή του έκανε παράπονα:
- Μα που με έφερες τέλος πάντων, δε με πήγαινες καλύτερα στο Άγιο Όρος να μονάσω;
- Αυτό και αν σ' αρέσει… της είπε. Σιγά μη σε βγάλω εγώ σε κοινή θέα να πετάς τα βυζιά σου έξω να σε τρώνε με τα μάτια τα λιγούρια. Γίνε πιο σεμνή να πάμε κάπου με περισσότερο κόσμο.
- Καλά… του λέει, θύμισε μου όταν γυρίσουμε είδα κάτι μπούρκες, να πάρω μερικές να έχω να αλλάζω…
και του γύρισε πλάτη. Εδώ που τα λέμε ένα δίκιο το είχε ο τύπος. Τέτοια γυναίκα σίγουρα θα ήταν στόχος των απανταχού λιγουριών (όπως κι εγώ φυσικά). Η ώρα περνούσε, εγώ έμπαινα και έβγαινα στην Θάλασσα για να ηρεμήσω την εσωτερική αλλά και την εξωτερική κάψα που είχα και πλέον είχε κοντέψει μεσημέρι. Τους ακούω και πάλι να μιλάνε.
- Πάμε;… λέει η μουνάρα. Πείνασα και ώσπου να φτάσουμε στον πολιτισμό θα λυσσάξω από την πείνα.
- Πάμε, λέει ο τύπος, αλλά εγώ δεν πεινάω. Πάρε εσύ κάτι να φας και πάνε σπίτι, θα πεταχτώ ως το Μαρμαρά να δω λίγο το αυτοκίνητο γιατί άρχισε να μου κάνει κάτι διακοπές και αν πεινάσω θα τσιμπήσω κάτι εκεί.
Η μουνάρα ανασήκωσε αδιάφορα τους ώμους της και σηκώθηκε να μαζέψει τα πράγματά της. Ευκαιρία;… σκέφτηκα. Θα την πάρω από πίσω να δω που θα πάει. Σηκώθηκα αμέσως και αφού έριξα ένα γρήγορο ξέπλυμα στο αυτοσχέδιο ντους που είχα φτιάξει – άλλαξα μαγιό, έβαλα γυαλιά και καπέλο και με τα πόδια άρχισα να τους ακολουθώ διακριτικά. Μετά από αρκετό περπάτημα ξεπρόβαλε δεξιά τους όπως έβλεπα ένας χωματόδρομος. Ο τύπος κάτι είπε στην μουνάρα και έφυγε μόνος του.
Η μουνάρα συνέχισε τον δρόμο της μέσα από την παραλία όση ώρα εγώ άκουγα τον τύπο να βάζει μπρός το αυτοκίνητο και να ξεκινάει. Η παρακολούθηση επιτέλους κάποια στιγμή τέλειωσε αφού είχαμε μπει πλέον μέσα στην πόλη της Σάρτης. Η μουνάρα δε μπορούσε να αποφασίσει τι θα φάει και αφού με έσκασε, τελικά μπήκε σε ένα γυράδικο με αρκετά μεγάλη ουρά. Μπήκε στην ουρά και περίμενε την σειρά της. Διακριτικά και εγώ κοίταζα προς τα μέσα ώσπου αναγνώρισα ένα από τα παιδιά που δούλευαν στο καφέ που πρωτοπήγα και κάπως είχαμε γνωριστεί. Προσπέρασα με Θράσος την ουρά και πήγα πλάγια στον πάγκο του μαγαζιού. Τα παιδιά δούλευαν σαν τρελά κι εγώ είχα τα δικά μου, αλλά έπρεπε κάτι να κάνω. Με κοιτάζει ένας από τους υπαλλήλους και μου γνέφει "τι θέλεις;".
Του δείχνω το παλικάρι που ήξερα.
- Μου τον φωνάζεις για ένα δευτερόλεπτο μόνο;… κάτι θέλω να του πω.
- Νίκο σε ζητάνε…
του λέει, γυρνάει ο Νίκος με βλέπει και αφού για λίγο δίστασε αφού δεν με αναγνώρισε αμέσως, τελικά ήρθε δίπλα μου.
- Έλα ρε μεγάλε τι έγινε όλα καλά; Αν γουστάρεις βάζω γύρο για πάρτη σου εκτός σειράς.
- Όχι ρε… του λέω, άκου στα γρήγορα.
- Αν προσέξεις στην ουρά υπάρχει μία μουνάρα 40άρα, εκεί, να αυτή του λέω και δείχνω διακριτικά. Μόλις παραγγείλει θα της πεις ότι είναι πληρωμένα από εμένα και ότι θα τη σερβίρεις σε τραπέζι. Να… θα κάτσω εδώ και φυσικά θα φέρεις και κρασάκι. Αν έρθει ήρθε, αλλιώς θα φάω και θα τα πιώ μόνος μου, του λέω. Λοιπόν τι λες… θα το κάνεις;
- Καλά το συζητάς;… μου λέει. Άραξε σε αυτό το τραπέζι και όταν παραγγείλει αυτή θα φέρω και για σένα μία μερίδα με το κρασάκι σου.
- Α ρε μπαγάσα… αν την καταφέρεις τη μουνίτσα, θα στα κεράσω εγώ!
Έκατσα το λοιπόν στο τραπέζι και περίμενα υπομονετικά, νευριάζοντας με μερικούς πελάτες που δεν αποφάσιζαν γρήγορα και φοβόμουν μήπως βαρεθεί η μουνίτσα και φύγει. Τελικά ήρθε η σειρά της. Ο Νίκος παραμέρισε τους άλλους και είπε ότι την αναλαμβάνει αυτός. Κάτι του είπε και ο Νίκος ξεκίνησε να τα ετοιμάζει. Όσο όμως κοβόταν ο γύρος, γυρνάει ο Νίκος τις μιλάει και δείχνει προς το μέρος μου. Η αλήθεια είναι ότι με έπιασε κρύος ιδρώτας αλλά συνήλθα γρήγορα. Η μουνίτσα γύρισε προς το μέρος μου, με κοίταξε καλά-καλά και αμέσως μετά ένα πλατύ χαμόγελο ζωγραφίστηκε στο πρόσωπό της.
Έφυγε από τον πάγκο και ξεκίνησε να έρχεται προς το μέρος μου. Εγώ πάλι τα έβλεπα όλα σε slow motion… ήταν τόσο κινηματογραφικό που έχασα την αίσθηση του χώρου. Σε λίγο ήταν μπροστά μου. Σηκώθηκα, άπλωσα μπροστά το χέρι μου…
- Γιώργος.
- Μαρίνα μου λέει (πόσο της ταίριαζε το όνομα).
- Κάθισε…
της λέω τραβώντας ελαφριά την καρέκλα.
- Ευχαριστώ πολύ…
μου λέει και η γυναικάρα άπλωσε το κουρασμένο κορμί της στην καρέκλα. Δε μιλούσαμε… μόνο κοιτιόμασταν έντονα. Τη σιωπή έσπασε ο Νίκος, έφερε το φαγητό, σαλάτα και μία καράφα με λευκό παγωμένο κρασί.
- Το κρασί είναι δικό μου και το δίνω μόνο στα δικά μου άτομα… είπε κλείνοντας το μάτι. Καλή όρεξη!
Έβαλα κρασί στα ποτήρια τσουγκρίσαμε και μόνο τότε έσβησε κάπως η κάψα που είχα. Το φαγητό ούτε που το αγγίξαμε, μόνο πίναμε και κοιταζόμασταν στα μάτια.
- Ξέρεις Μαρίνα, της λέω, θα σου εξομολογηθώ ότι σε παρακολούθησα σήμερα ως εδώ. Ήθελα οπωσδήποτε να βρεθούμε γιατί από το βράδυ στο μπαρ μου έχεις πάρει το μυαλό αλλά και το κορμί - με θυμάσαι από εκείνο το βράδυ;
- Φυσικά αγορίνα μου – όλη νύχτα μετά δεν κοιμήθηκα, σε σκεφτόμουν και σε φανταζόμουν σε άσεμνες πράξεις και έπαιζα ξέρεις με ποιο, αλλά η κάψα δεν έφευγε, σε ήθελα κι εγώ πολύ.
Αυτή είναι γυναίκα σκέφτηκα, δεν άφησε χρόνο για άλλα, μου είπε τι θέλει στα ίσα (και τώρα;)
- Άκου Μαρίνα ξέρω ότι ο άντρας σου θα λείψει κάμποσες ώρες, θα ήθελες να πάμε ως την σκηνή μου;
- Όχι αγορίνα, θα πάμε στο δωμάτιο μου, εγώ γουστάρω τα κυριλέ πράγματα, θέλω άνεση σε ότι κάνω αλλιώς δεν το ευχαριστιέμαι.
- Μα αν γυρίσει ο άντρας σου;
- Ο Μαλάκας; Χα, χα, χα… αυτός πήγε εκεί για να με αποφύγει και να παίξει ΚΙΝΟ, σίγουρα θα γυρίσει αργά το βράδυ και θα μου λέει αστείες δικαιολογίες για το αυτοκίνητο.
- Τι να πω κι εγώ, θα το κάνουμε όπως γουστάρεις εσύ, έτσι και αλλιώς δε μπορώ να σου αντισταθώ.
- Έτσι σε θέλω μωρό μου…
σηκώνεται απότομα με πιάνει από το χέρι και σχεδόν με έσυρε ως την έξοδο. Ο Νίκος είδε όλη την φάση και έσκασε στα γέλια. Πέντε λεπτά μετά φτάσαμε στο δωμάτιο της μουνάρας και με το που μπήκαμε με τράβηξε και με στρίμωξε στον τοίχο χώνοντας την γλώσσα της βαθιά στο στόμα μου σε ένα καυλιάρικο αργό και υγρό φιλί, ενώ την ίδια στιγμή είχε χώσει το χέρι της μέσα στο σορτσάκι μου και μου έτριβε την πούτσα.
- Θα χύσω…
της λέω έτσι όπως με τρελαίνεις.
- Σιγά μη σ' αφήσω…
μου λέει και την ίδια στιγμή σκύβει στα γόνατα κατεβάζει το σορτσάκι και πλέον η πούτσα μου ήταν μπροστά της ορθωμένη να την κοιτάζει απειλητικά. Η Μαρίνα την έπιασε ευλαβικά, άρχισε να με μαλακίζει και σιγά-σιγά άρχισε να τον παίρνει στο στόμα της, πότε αργά, σέρνοντας τη γλώσσα της στο κεφαλάκι, πότε γρήγορα και δυνατά καρφώνοντας το λαρύγγι της.
Δεν άντεξα πολύ, έτσι και αλλιώς είχα μέσα μου μία καύλα σχεδόν 2 ημερών. Άρχισα να αδειάζω τα αρχίδια μου μέσα στο πουτανιάρικο στόμα της μέσα σε σπασμούς. Αυτή μου τραβούσε τα αρχίδια, την έβγαζε έξω από το στόμα της και άπλωνε ότι προλάβαινε πάνω στο πρόσωπό της, γλείφοντας και κατά μήκος την πούτσα μου.
Δεν ξέρω πόση ώρα έχυνα αλλά είχα την αίσθηση ότι ήταν ώρες τόσο καυλωμένος ήμουν. Μόλις ηρέμησα, η Μαρίνα σηκώθηκε κρατώντας ακόμα την πούτσα μου στα χέρια της και πάλι άρχισε να με φιλάει έχοντας στο στόμα της το σπέρμα μου. Ήταν τόσο ανωμαλιάρικο που θα μπορούσε να με αφήσει από καρδιά.
- Έλα αγορίνα… πάμε να κάνουμε μπανάκι να ηρεμήσουμε λίγο και μετά πάμε για τα ωραία, αυτό ήταν μία προκαταβολή Bonus από εμένα!
Μπήκαμε στο ντους μαζί. Η Μαρίνα έβαλε το σαμπουαν της στο μαλακό σφουγγάρι και όσο έτρεχε το νερό με έπλενε παντού. Με γύρισε ανάποδα όπως ήμασταν όρθιοι, ακούμπησε τις βυζάρες της στην πλάτη, άρχισε να τρίβεται επάνω μου όπως ήμασταν μέσα στα σαπούνια και τα χέρια της έπαιζαν τη μισοσηκωμένη πούτσα μου που φυσικά δεν άργησε να γίνει και πάλι κάγκελο. Αυτό συνεχίστηκε αρκετή ώρα και φυσικά κι εγώ της έχωνα τα δάχτυλά μου στο μουνάκι της. Η Μαρίνα αναστέναζε από την καύλα και το μουνί της έσταζε σαν βρύση από καύλα.
Τότε έκανε κάτι που δεν το περίμενα, πήρε στα χέρια της ένα baby oil και άρχισε να βάζει μεγάλες ποσότητες μέσα στο κωλαράκι της, είχε σκύψει μπροστά μου το κουνούσε και το γαμούσε με το χέρι της. Εγώ καθόμουν απολάμβανα το show παίζοντας αργά και δυνατά την πούτσα μου.
Λίγα λεπτά μετά και αφού η Μαρίνα ήδη έχωνε τρία δάχτυλα στον κώλο της, έπιασε την πούτσα μου και την κατεύθυνε στην τρύπα της. Δε χρειάστηκε να κάνω πολλά, μόνη της άρχισε να σπρώχνει τον κώλο της πάνω στην πούτσα μου και σιγά-σιγά βυθιζόμουν μέσα στον υπέροχο κώλο της.
- Θέλω να με σκίσεις… γουστάρω να μου γαμάνε τον κώλο, ναι, ναι, έλα πουτσαρά μου, πόνεσέ με…
Είχα αναλάβει εγώ πλέον. Της είχα ανοίξει τα κωλομέρια με τα χέρια μου και την κοπανούσα με βία.
- Σε σκίζω ρε πουτάνα, σε ξεκωλιάζω, ναι…
- Ξεκώλιασε τη σκρόφα σου αγορίνα μου…
Όσο εγώ την ξεκώλιαζα η Μαρίνα έπαιζε με το μουνί της και φυσικά δεν άργησε να τελειώσει μέσα σε κραυγές.
- Ναι ρε… ναι, έτσι γαμάνε οι άντρες, σκίσε την πουτάνα σου αγορίνα, ναι, ΧΥΝΩ…
Προσπαθούσα να τις κλείσω το στόμα μη μας ακούσουν αλλά η Μαρίνα ήταν ασυγκράτητη. Χτυπούσε τον κώλο της πάνω στην πούτσα μου και έτριβε με δύναμη τη μουνάρα της.
- Γάμα ρε, γάμα την τσούλα σου, αυτό δεν θέλετε όλοι οι καργιόληδες;… ε; Χύνω ξανά η καργιόλα, ναι, ναι…
- Δεν αντέχω πουτάνα, θα σε χύσω βαθιά στο έντερο. Θα στάξουν τα χύσια μου από τον κώλο σου βρωμιάρα.
- Βρίσε με, ναι βρίσε με, πες ότι θέλεις, είμαι μία βρώμα που πηδιέται, αυτό είμαι, ναι… χύσε με καργιόλη!
- Παρ' τα γαμημένη πουτάνα…
και με δύο τρείς ακόμα κινήσεις τον έχωσα όσο πιο βαθιά μπορούσα και οι ριπές από τα χύσια μου καρφωνόντουσαν στην παντρεμένη βρώμα που ξέσκιζα. Ο πούτσος μου έμεινε μέσα της και μετά το χύσιμο και συνέχισα να την γαμάω ακόμα αλλά πιο αργά, με τα χύσια μου μέσα το εντεράκι της ήταν ότι έπρεπε. Γλιστρούσα γλυκά και απαλά και αυτό το συνέχισα μέχρι που μου έπεσε.
Η Μαρίνα σαν καλό κορίτσι, έσκυψε μπροστά μου πήρε πάλι το σαμπουάν και μου τον έκανε λαμπίκο. Η ίδια δεν έπλυνε την κωλοτρυπίδα της, γιατί όπως μου είπε ήθελε να τα νοιώθει όλα μέσα της ακόμα και όταν γυρίσει ο μαλάκας της. Αφού τελειώσαμε και από το μπάνιο σκουπιστήκαμε από τα νερά και βγήκαμε έξω. Εγώ έπεσα ξερός σε μία πολυθρόνα του μικρού σαλονιού και η Μαρίνα πήγε στην κουζινούλα και γύρισε με 2 ποτήρια λευκό κρασί.
- Σου άρεσε παίδαρε η φάση ως τώρα;
- Ρε Μαρίνα για να πω την αλήθεια θα μου άρεσε και με λιγότερα, αλλά εσύ είσαι τέτοιο ξέκωλο που με έχεις περάσει σε άλλη διάσταση. Πες τώρα εσύ πως θα ξαναγαμήσω άλλη αν μου κάνει λιγότερα απ' όσα μου έχεις κάνει εσύ;
- Χα, χα, χα… γιατί;… νομίζεις ότι τελειώσαμε; Από εδώ θα φύγεις με ασθενοφόρο.
- Δηλαδή;… της λέω, τι θα κάνουμε;
- Κάτσε ρε συ… μουνάκι ακόμα δεν άγγιξες, εκεί θα έχουμε άλλα. Πάρε δυνάμεις και θα τα δεις όλα.
- Προλαβαίνουμε ρε Μαρίνα; Αν γυρίσει ο άντρας σου;
- Δε με νοιάζει καθόλου, μη με χαλάς με αυτόν τώρα.
- Οκ… το κόβω.
Πάνω κάτω η συζήτηση είχε να κάνει με το πήδημα, η Μαρίνα είχε αράξει ανάμεσα στα πόδια μου καθισμένη στο πάτωμα και μου έτριβε τα αρχίδια και τον πούτσο, που και που τον έβαζε και στο ποτήρι της με το κρασάκι και μετά μου τον έγλειφε. Ήδη ο πούτσος μου άρχισε να δείχνει σημάδια ανάκαμψης και μάλιστα με εξέπληξε, αλλά σίγουρα κάποιες γυναίκες είναι ικανές να το καταφέρουν αυτό σε έναν άντρα. Και εκεί που ήμουν πάλι ορθωμένος, τσούπ ακούμε χτύπημα στην πόρτα! Τη γαμήσαμε σκέφτηκα.
- Ο άντρας σου;… της λέω χαμηλόφωνα.
- Μπα… αυτός έχει κλειδιά, δεν ξέρω, πάω να δω τι γίνεται.
Σηκώνεται, τυλίγει επάνω της μία πετσέτα και αφού εγώ εξαφανίστηκα ξανά στο μπάνιο, την ακούω να ανοίγει την πόρτα. Περιττό να σας πω ότι οι σφίξεις μου είχαν χτυπήσει κόκκινο.
- Ο κύριος;
- Δε με θυμάσαι;
- Όχι… δε νομίζω!
- Να σου θυμίσω εγώ λοιπόν, είμαι ο Νίκος από το γυράδικο, γνωστός του παλικαριού που σε γαμάει.
Παγωμάρα για λίγο. Βγαίνω έξω…
- έλα ρε φίλε τι τρέχει;
- Καλά ρε συ… μου λέει, πολύ μονοφαγάς είσαι ρε μάγκα. Εμείς δηλαδή που βοηθήσαμε δε θα φάμε λίγο;
- Είσαι με τα καλά σου ρε Νίκο;
- Μια χαρά είμαι και ξέρω τι λέω. Τέτοιο μουνί δεν είναι μόνο για έναν!
- Είμαι κι εγώ εδώ… του λέει η Μαρίνα… κι εγώ αποφασίζω με ποιον θα πηδηχτώ.
- Να περάσω μέσα μη μας ακούσουν οι γείτονες;
Η Μαρίνα άνοιξε την πόρτα και ο Νίκος έκατσε χαλαρά στην πολυθρόνα.
- Έλα ρε, μου λέει, άραξε κι εσύ. Θα μας κάνει γούστα η καργιόλα μας παρέα.
Η Μαρίνα είχε αφηνιάσει.
- Ποιος νομίζεις ότι είσαι;
- Μάλλον αυτός που θα τα πει όλα στον άντρα σου όταν γυρίσει.
Η Μαρίνα έδειξε πιο νευριασμένη.
- Δεν υπάρχει περίπτωση να σου κάτσω και πες του ότι θες.
- Καλά ρε του λέω μας παρακολούθησες ??
- Ε ναι, καλά ρε συ μου λέει τόσες χάρες σου έκανα εγώ, εσύ μία δεν θα μου κάνεις;
- Είσαι χαζός του λέω δεν εξηγείται αλλιώς η κατάσταση.
- Τέλος πάντων, τα μαζεύουμε και φεύγουμε μαζί και δε θα πεις τίποτα γιατί θα έχουμε φόνο… τον απείλησα, αλλά έτσι ένοιωθα εκείνη την ώρα.
- Εντάξει ρε φιλαράκι… μου λέει, φεύγω, εντάξει, κάνε δουλειά σου, έκανα μία προσπάθεια μπας και καταφέρω κάτι, αλλά εντάξει, δεν είμαι ρουφιάνος. Καλή συνέχεια…
και σηκώθηκε. Και τότε έγινε το εξής αξιοσημείωτο η Μαρίνα τον σταμάτησε με το χέρι της. Τον πιάνει από το μάγουλο και του λέει «τώρα που έγινες καλό αγοράκι κάτσε- τώρα θα γαμήσεις κούκλε». Κόκκαλο και οι δύο! Υπάρχουν τέτοιες Πουτάνες στον κόσμο; Μάλλον ναι υπάρχουν. Όπως ήμασταν μας πήρε από το χέρι και μας πήγε στην κρεβατοκάμαρα, μας έσπρωξε να κάτσουμε ο ένας δίπλα στον άλλο και αφού έγδυσε τον Νίκο έσκυψε μπροστά μας.
- Λοιπόν αγοράκια, θα σας φτιάξω καλά με ένα ωραίο τσιμπούκι, αλλά μετά θέλω να με σκίσετε από παντού, είμαστε σύμφωνοι;
Κοιταχτήκαμε με τον Νίκο, κάναμε τη γκριμάτσα "γιατί όχι;" και αράξαμε να απολαύσουμε τις χειλάρες της Μαρίνας. Το τσιμπούκι της ήταν πολύ υγρό, άφηνε σάλια επάνω στις πούτσες μας (σημειωτέον η πούτσα του Νίκου ήταν και αυτή από τις καλές… χοντρή και μακριά, σχεδόν ίδια δηλαδή με τη δικιά μου). Τα χείλη της πλατσούριζαν πάνω στα καυλιά μας και μόνο που το ακούγαμε μιας έπιανε τρέλα. Σίγουρα δεν έμεινε κανείς παραπονεμένος, όταν έγλειφε τον ένα, την έπαιζε στον άλλον χωρίς να τον ξεχνάει και κάποια στιγμή άρχισε να τις βάζει και τις δύο μέσα στο στόμα της αφού μας ανάγκασε να σηκωθούμε για να το κάνει αυτό.
Ο Νίκος που δεν είχε ξαναχύσει πιο πριν κρατιόταν με το ζόρι. Το κατάλαβε η μαρίνα και έκοψε σιγά-σιγά. Σηκώθηκε και ξάπλωσε στο κρεβάτι.
- Τώρα αγόρια κάντε ότι σας κατέβει στο κεφάλι, γαμήστε όπως θέλετε και από όπου θέλετε.
Ξαπλώσαμε δεξιά και αριστερά της, τα χέρια μας απλώθηκαν παντού, στο μουνί της στην κοιλίτσα της και στα υπέροχα βυζιά της, όσο οι γλώσσες μας την έγλειφαν στο λαιμό. Η Μαρίνα αναστέναζε βαθιά, είχε πάρει από μία πούτσα στο κάθε χέρι και δεν τις άφηνε να πέσουν με τίποτα. Ο Νίκος γλίστρησε κάτω χαμηλά και άρχισε να της ρουφάει το μουνάκι. Εγώ σηκώθηκα, έκατσα με τα γόνατα μπροστά της και άρχισα να τις γαμάω το στόμα. Η Μαρίνα όπως ήταν μπουκωμένη κουνούσε το κορμί της απολαμβάνοντας το γλειφομούνι του Νίκου και μούγκριζε όπως ήταν μπουκωμένη με την ψωλή μου.
- Γουστάρεις παρτούζες καργιόλα;
Βγάζει την πούτσα μου και απαντάει:
- Ναι… έτσι μου αρέσει πιο πολύ, θέλω πολλούς – πάρα πολλούς να με κάνουν ότι θέλουν, να με χύνουν να με σκίζουν να…
- Σκάσε πουτάνα, της λέω και την ξαναμπουκώνω.
Αυτό ήταν. Άρχισε να κουνάει το κορμί της πάνω κάτω και σφίγγοντας δυνατά την πούτσα μου με το στόμα της άρχισε να χύνει.
- Ναι… χύνω… τι είναι αυτό;… με καυλώνετε αγόρια, ναι είστε οι καλύτεροι, ναι, ναι…
Αυτό ήταν έμεινε κόκαλο.
- Και τώρα πουτάνα θα σε ξεσκίσουμε…
λέει ο Νίκος, τη γυρίζει στα τέσσερα και αρχίζει να την καρφώνει με δύναμη. Εγώ έκατσα μπροστά της για να συνεχίσω το μπούκωμα. Το θέαμα ήταν υπέροχο, μία υπέροχη κωλάρα μπροστά μου μαζί με μία υπέροχη πρόστυχη φατσούλα να τη βλέπω καυλωμένη, τι άλλο ήθελα;
- Νίκο η Μαρίνα είναι ξεκωλιασμένη, πριν λίγο της έσκισα την κωλοτρυπίδα. Τι λες, την παίρνουμε μαζί;
- Ου… λέει ο Νίκος, αλλά εγώ τώρα θέλω κώλο αφού εσύ τον έφαγες πιο πριν.
Η Μαρίνα δεν έδειχνε να χαλιέται με όσα λέγαμε, ένα την ένοιαζε μόνο η καύλα της. Ξάπλωσα το λοιπόν και η Μαρίνα αφού μου την έπαιξε λίγο για να γίνω πιο σκληρός ήρθε και βυθίστηκε βαθιά στην πούτσα μου, έσκυψε μπροστά μου και οι βυζάρες της χώθηκαν στο πρόσωπό μου. Σε λίγο ο Νίκος πήρε θέση πίσω της.
- Μεγάλε σταμάτα να τη γαμάς να τον χώσω… μου λέει ο Νίκος.
Κάνω παύση και ο Νίκος χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια χώθηκε στο κωλαράκι της. Η Μαρίνα έσκουξε.
- Σκάσε πουτάνα, ότι θέλουμε θα κάνουμε, είπε ο Νίκος σφαλιαρίζοντας τον κώλο της και αυτή καύλωσε κι άλλο.
Συντονιστήκαμε με τον Νίκο και άρχισε το πανηγύρι, πρώτη φορά έκανα κάτι τέτοιο και δεν ήξερα την αίσθηση. Οι πούτσες μας παρόλο που δεν ήταν στην ίδια τρύπα είχαν η μία την αίσθηση της άλλης, φαντάσου δηλαδή τι θα ένοιωθε η πουτάνα, που τώρα πηδιόταν άγρια. Έχυνε συνέχεια, "χύνω, ναι, χύνω, θα πεθάνω, δε μπορώ, σταματήστε, όχι άλλο, θα πάθω καρδιά".
- Δεν έχεις ανάγκη τσούλα, της λέω, εσύ είσαι για περισσότερα, έτσι δεν είπες καργιόλα;
- Ναι… ναι…
Ο Νίκος δεν άντεξε τον ένοιωσα να καρφώνεται βαθιά στον κώλο της Μαρίνας και να αφήνει τα χύσια του στο γαμημένο κωλαράκι της Μαρίνας, έχυσε με τέτοια ένταση που η πούτσα μου πετάχτηκε έξω από το μουνί της, αλλά κι εγώ δεν άντεξα όπως βγήκε η πούτσα μου άρχισε και πάλι να χύνει το μουνί της, της το έκανε άσπρο. Βγήκε ο Νίκος, βγήκα κι εγώ και σηκωθήκαμε να πάρουμε ανάσες. Η Μαρίνα είχε μείνει αποσβολωμένη στα τέσσερα και με τον Νίκο παρατηρήσαμε τις τρύπες τις που έσταζαν και οι δύο από τα χύσια μας.
Η Μαρίνα έβαλε το χέρι της από πίσω και άρχισε να τα απλώνει, το σεντόνι σίγουρα έπρεπε να εξαφανιστεί ή να καεί. Είχε γίνει χάλια από τα υγρά μας.
- Παιδιά άντε στο σαλόνι, βάλτε ποτό, αν θέλετε κάντε και μπανάκι έρχομαι σε λίγο… λέει η Μαρίνα.
Ποιο μπάνιο… εμείς ήμασταν κομμάτια, πήραμε από ένα ποτήρι δροσερό κρασάκι, ανάψαμε και τα τσιγαράκια μας και πέσαμε σαν τσουβάλια πάνω στις πολυθρόνες, με ανοιχτά τα πόδια και με τις πούτσες να κρέμονται ανάμεσα στα πόδια μας. Μετά από λίγο ήρθε η Μαρίνα, είχε κάνει έναν μπόγο με τα σεντόνια και τις μαξιλαροθήκες και τα έβαλε στα άπλυτα.
- Μέσα όλα Οκ μας λέει, άνοιξα και παράθυρο να φύγει η μυρωδιά του πηδήματος και είμαστε τώρα εντάξει.
Η Μαρίνα είχε βάλει ένα παρεό και έκατσε και αυτή δίπλα μας. Τη χαϊδεύαμε ακόμα και αυτή το χαιρόταν, ώσπου χτύπησε το κινητό της. Το κοιτάζει και λέει "ο Μαλάκας ο άντρας μου είναι, για να δω τι θέλει".
- Έλα τι έγινε; … Που είσαι; … Καλά δωσ' μου 5 λεπτά, κατεβαίνω.
- Ωχ παιδιά αυτός είναι από κάτω, θέλει να πάμε για φαγητό και βαριέται να ανέβει επάνω, ευτυχώς. Ντύνομαι κατεβαίνω φεύγω και μετά από λίγο φύγετε και εσείς, προσέξτε μην αφήσετε τίποτα ενοχοποιητικό έξω!
Η Μαρίνα ετοιμάστηκε στα γρήγορα και φτάνοντας στην πόρτα, μας αγκάλιασε μας φίλησε και πιάνοντας και τις πούτσες μας, μας ευχαρίστησε για το καλύτερο, όπως είπε, πήδημα της ζωής της και έφυγε. Με τον Νίκο φύγαμε μετά από λίγο παρέα, πήγαμε παρέα στο καφέ στο οποίο δούλευε μετά και αράξαμε να πιούμε τα ποτάκια μας συζητώντας την όλη φάση. Εγώ έκατσα άλλες 2 μέρες και μετά έφυγα. Στο ενδιάμεσο, όσο και να έψαξα και εγώ και ο Νίκος τη Μαρίνα δε μπορέσαμε να την πετύχουμε. Ίσως καλύτερα γιατί ήταν επικίνδυνο.
Φόρτωσα το λοιπόν τα μπαγκάζια μου στη μηχανή και ξεκίνησα να επιστρέφω. Στο δρόμο και σε μία προσπέραση που μου έκανε ένα αυτοκίνητο είδα έστω για λίγο τη Μαρίνα να έχει γείρει το κεφάλι της στο παράθυρο και να κοιμάται του καλού καιρού. Ήταν τόσο όμορφη, δε θα την ξεχάσω ποτέ!
Copyright protected OW ref: 175759
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.