Προηγούμενο μέρος: Η οικογένεια που δεν είχα (3 μέρος)
Το όνομα της μαμάς είναι Ρίτα. Η Ρίτα είναι μια γυναίκα κοντά στα 45. Πραγματικά έχει σώμα 25αχρονης. Είναι λες και δεν έχει περάσει ούτε μια μέρα από πάνω της. Είναι 1.80, κοντά στα 60 κιλά. Πολύ αδύνατη γυναίκα. Το σώμα της μετά από 4 γέννες είναι απίθανο. Τα μαλλιά της είναι κατάξανθα. Το στήθος της είναι μεγάλο και στητό για την ηλικία της. Ο κώλος της είναι τέλειος. Και όταν λέμε τέλειος εννοώ ολοστρόγγυλος. Έχει ραγάδες αλλά πιστέψτε με δεν τους δίνεις σημασία όταν την δεις με μαγιό. Είναι η γυναίκα που λες ότι θα είναι μουνάρα μέχρι τα 60. Βέβαια σε αυτό βοηθάει ότι κάθε μέρα πηγαίνει για τρέξιμο και γυμνάζεται ασταμάτητα. Μόνο στο πρόσωπο της φαίνεται ότι είναι 45. Όμως τα ωραία γλυκά χαρακτηριστικά της και τα πράσινα μάτια της σε μαγνητίζουν.
Ήρθε το πρωί. Ξύπνησα. Το δωμάτιο μύριζε τόσο έντονα. Άνοιξα τα πάντα. Ετοίμασα τη βαλίτσα και πήγα και φόρτωσα το αμάξι μου. Χαιρέτησα τη ζωή και το Γιάννη. Χαιρέτησα τέλος τον μπαμπά.
- Θα πάρεις και τη μαμά μαζί να μαγειρεύει τίποτα στα άλλα τα χαμένα.
- Α… θα έρθει μαζί μου;
- Ε ναι. Δεν θα πας στα παππούδια σου πρώτα;
- Ναι φυσικά!
Έρχεται η μαμά και βάζει μια βαλίτσα μικρή πίσω.
- Πάμε;
- Ναι πάμε!
- Πότε θα έρθετε εσείς;
- Σε 3 μέρες.
Αγκαλιαστήκαμε πάλι και φύγαμε. Είχαμε φτάσει κοντά στο Αίγιο. Ακούγαμε μουσική.
- Πως πέρασες Λουκά;
- Πολύ καλά!
- Προβληματισμένο σε βλέπω.
- Όχι απλά κουράστηκα.
- Η κοπέλα σου; Πότε θα βρεθείτε;
- Σε 3 μέρες που θα πάω πάνω.
- Μάλιστα. Ωραία. Και πότε θα σε ξαναδούμε;
- Λογικά το καλοκαίρι.
- Ωραία. Να έρθεις χωριό, μη χαθείς.
- Θα έρθω, θα έρθω.
- Ασ' τα Λουκά... μεγαλώνω!
- Τι λες καλέ μια χαρά είσαι.
- Μεγαλώνω σου λέω... το σώμα μου αρχίζει και μένει στάσιμο παρ' όλη τη γυμναστική.
- Άκου, έχεις σωματάρα.
- Έχω αλλά είμαι και 45. Έχω 4 παιδιά. Ένα 3 χρόνια μεγαλύτερο, ένα ίσα με εσένα, τη Ζωή και το μικρό.
- Εγώ σου λέω είσαι μια χαρά.
- Το ξέρω. Για δυο-τρια χρονάκια ακόμα θα είμαι έτσι όπως με βλέπεις αν αντέχω τη γυμναστική. Μετά...
- Γυναικάρα είσαι μια μιλάς καθόλου.
Φτάσαμε με τα πολλά σπίτι. Πάρκαρα απ' έξω. Φορούσε ένα κολάν μαύρο και η κωλάρα της ήταν απίθανη. Γυναικάρα. Ήθελα να τη χουφτώσω. Μέσα μου είχα αγριέψει... μετά από ότι έγινε με την Ζωή είχα αλλάξει.
- Λουκά κάτσε να δω αν είναι κανένας σπίτι να μου ανοίξει.
- Κάτσε να κατεβάσω τη βαλίτσα σου.
- Α ευχαριστώ. Είναι βαριά
- Δεν πειράζει.
Άνοιξε την πόρτα, μπήκαμε μέσα. Δεν ήταν κανένας. Παίρνει τηλέφωνο και της είπε ο μεγάλος ότι είχαν πάει με τον μικρό στην θεία τους να φάνε και κάθονται εκεί με τα ξαδέρφια τους.
- Λουκά μου αν θέλεις κάθισε, τα παιδιά θα έρθουν το βράδυ.
- Όχι θα φύγω σε λίγο. Απλά θα φτιάξω έναν καφέ και θα τον πάρω μαζί.
Ο λόγος που ήθελα να μείνω ήταν γιατί κάτι με έτρωγε μέσα μου.. δεν ήθελα άλλο καφέ. Ήθελα να μείνω μαζί της. Να την χαζεύω.
- Πάω να κάνω ένα μπάνιο γιατί είμαι με το κολάν από τη γυμναστική.
- Ε… να φύγω τότε μωρέ.
- Όχι, όχι μείνε. Δεν υπάρχει πρόβλημα. Άναψε τηλεόραση και κάτσε. Δεν αργώ πολύ.
- Καλά.
Φεύγει και πηγαίνει στο μπάνιο. Άναψα την τηλεόραση. Είχα καυλώσει γιατί σκεφτόμουν ότι κάνει μπάνιο και επειδή ήμαστε μόνοι μας. Ήξερα ότι δεν πρόκειται να την πηδήξω. Κάτι μέσα μου δεν ήθελε να το κάνω. Αυτή είναι η αλήθεια. Και κάτι άλλο ήθελε.
(Σε αυτό το σημείο είναι που σκέφτεστε: "Ωραία ας διαβάσουμε πως ο Λουκάς θα γαμήσει τη θετή του μητέρα". Όχι... δεν την γάμησα. Με συγχωρείτε αν σας την χάλασα).
Βλέπω τηλεόραση. Οι σκέψεις με έχουν τρελάνει. Σηκώνομαι. Πηγαίνω με ελαφρά πατήματα έξω από το μπάνιο. Η καρδιά μου χτυπάει σαν τρελή. Σκέφτομαι συνέχεια να μην κάνω καμιά μαλακία και ακούσει θόρυβο. Το νερό τρέχει. Έχω μείνει απ' έξω και έχω σαλτάρει. Το μυαλό μου έχει ξεφύγει.
Σκύβω στην κλειδαρότρυπα. Κοιτάζω καλά. Είναι μέσα και κάνει μπάνιο αλλά έχει την κουρτίνα μπροστά. Πάω να φύγω και το πόδι μου χτυπάει την πόρτα. Φορούσα και μπότες και το χτύπημα ήταν δυνατό. Έμεινα ακίνητος. Περίμενα να ακούσω αλλαγές μέσα. Άκουσα ένα κρακ και το νερό σταμάτησε. Δεν έβγαλα άχνα.
- Λουκά; Είσαι εδώ; Λουκά; Έφυγες;
Εννοείται δεν απάντησα ποτέ. Το νερό άνοιξε ξανά. Έμεινα λίγο ακίνητος και σκέφτηκα να φύγω. Δεν το έκανα. Έσκυψα πάλι. Αυτή τη φορά είχε μείνει ανοιχτή η κουρτίνα. Και βλέπω ένα υπέροχο πλάσμα να σαπουνίζεται. Ήταν γυρισμένη και έπλενε τον κώλο της. Οι σαπουνάδες έτρεχαν προς τα κάτω.
Δε θα ξεχάσω ποτέ αυτό το θέαμα. Τόσο στρογγυλός κώλος. Ξαφνικά το νερό κλείνει. Γυρίζει μπροστά. Αρχίζει να ξυρίζεται. Τη χάζευα. Μου έτρεχαν τα σάλια. Γονάτισα και προσπάθησα να βολευτώ. Την έβλεπα να ξυρίσει το μουνάκι της και είχα καυλώσει τόσο μα τόσο πολύ. Μετά από ένα τέταρτο περίπου είχε τελειώσει. Ξέπλυνε το σώμα της. Νομίζω ότι είδα και δύο όμορφες ρώγες. Τα βυζιά της ήταν πραγματικά όμορφα και μεγάλα.
Αφού έμεινε για λίγο να στραγγίξει τα νερά σκουπίστηκε με μια πετσέτα. Σκέφτηκα ότι είναι ώρα να την κάνω μα και πάλι έμεινα ακίνητος. Χάιδευα το καυλί μου που είχε φουσκώσει. Αρχίζει και βάζει κάτι κρέμες στο σώμα της. Άρχισε να βάζει πρώτα στο στήθος της. Το έπιανε κυκλικά με απαλές κινήσεις. Μετά συνέχισε στο υπόλοιπο σώμα. Έβαλε και στο ωραίο μουνάκι της κρέμα και μετά από λίγο έβαλε και κάτι άλλο από πάνω. Κάτι σαν λάδι. Γύρισε και κοίταξε τον κώλο της μάλλον στον καθρέφτη από ότι κατάλαβα. Δεν ξέρω τι κοιτούσε. Αλλά έπαιρνε πόζες και τον τέντωνε. Και ξαφνικά ακούγεται η γαμημένη η πόρτα. Δεν είχα τι να κάνω. Φοβήθηκα. Που θα πάω τώρα; Πάω και κρύβομαι μέσα στο δωμάτιο της κάτω από το κρεβάτι.
Ακούω που μιλούσαν γαλλικά. Είχε σκόνη από κάτω και με εκνεύρισε πολύ αυτό. Αλλά δεν είχα τι να κάνω. Σε κάποια στιγμή άκουσα που είπαν:
- Μα το αμάξι του είναι έξω.
- Ε... μπορεί να πήγε κάπου με τα πόδια.
- Ναι γιατί άφησε την τηλεόραση ανοιχτή και τα κλειδιά πάνω στο τραπεζάκι.
- Νίκο εσύ κάνεις μπάνιο και ξαπλώνεις. Εσύ τι θα κάνεις;
- Θα βγω για μπύρα με τη Μαίρη.
- Καλά. Εγώ δε θα κοιμηθώ ακόμα. Λογικά θα έρθει θα του ανοίξω για να φύγει.
Η ώρα πέρασε. Έβαλα κινητό στο αθόρυβο μην πάθω καμιά ζημιά. Σκεφτόμουν πως θα φύγω. Καθόμουν στο ίντερνετ με το κινητό και χάζευα. Ευτυχώς το κρεβάτι δεν ήταν χαμηλό. Σκέφτηκα να βγω από κάποιο παράθυρο. Αλλά άρχισα να ακούω βήματα. Μπαίνει μέσα στο δωμάτιο. Ήταν ξυπόλητη και έβλεπα αστράγαλο και λίγη γάμπα. Ξάπλωσε στο κρεβάτι από πάνω μου. Πήρε τηλέφωνο τον μπαμπά.
- Έλα Γιώργο μου. Ναι καλά είμαι έκανα ένα μπάνιο. Ο μεγάλος έφυγε και ο μικρός πήγε για ύπνο από νωρίς σήμερα. Όχι θα μείνω λίγο ξύπνια και μετά θα πέσω. Είμαι κουρασμένη. Εσύ τι κάνεις; Τα παιδιά; Καλά Γιώργο μου θα τα πούμε.
Ήμουν σίγουρος ότι δε θα καταφέρω να φύγω. Είχα αγχωθεί πάρα πολύ. Ξαφνικά ακούω στο κινητό κάτι σαν μικρές κραυγές. Μετά από λίγο ήταν σίγουρο! Έβλεπε τσόντες. Άκουγα την ανάσα της στην απόλυτη ησυχία. Ξεκάθαρα έπαιζε το μουνάκι της. Αμέσως καύλωσα πάλι. Άρχισα να χαϊδεύω το καυλί μου. Άκουγα μόνο τη φωνή της που και που και την ανάσα της. Το βίντεο σταμάτησε αλλά αυτή συνέχισε. Το κρεβάτι άρχισε να τρίζει λίγο, έπαιζε το μουνάκι της γρήγορα και ακουγόταν ότι ήταν έτοιμη να τελειώσει. Εγώ χάιδευα το καυλί μου έξω από το τζιν δυνατά.
Ακούγοντας την έχυσα μέσα στο παντελόνι μου. Έχυσα σαν τρελός. Ακούω τρίξιμο. Σηκώθηκε και πήγε στην τουαλέτα. Βγήκα από το κρεβάτι. Άκουσα ότι κάνει ντους. Έφυγα γρήγορα και βγήκα από την πόρτα της κουζίνας που δεν κάνει θόρυβο όταν κλείνει. Πήγα μπροστά και χτύπησα κουδούνι. Μετά από λίγο ακούω βήματα.
- Ναι;
- Ο Λουκάς είμαι!
- Έλα Λουκά μου. Έλα μέσα. Σε περίμενα.
- Ξέχασα τα κλειδιά μου.
- Ναι το ξέρω. Θα φύγεις;
- Ναι είναι αργά.
- Ναι και εγώ έκανα ένα μπανάκι, χαλάρωσα και τώρα σκέφτομαι να κοιμηθώ.
- Καλά θα κάνεις.
- Λουκά καλό ταξίδι έχεις.
- Ευχαριστώ Ρίτα μου. Έλα να σε φιλήσω.
Φορούσε τη ρόμπα της και από μέσα τίποτα. Την αγκάλιασα και την έσφιξα πάνω μου να νιώσω τα βυζιά της. Δεν έκανε πίσω όμως. Έμεινε εκεί και με κράτησε. Καθώς τραβήχτηκα πίσω η ρόμπα άνοιξε λίγο και φάνηκε το μισό της βυζί. Το έκρυψε γρήγορα.
- Ωχ χα, χα συγγνώμη χα, χα.
- Δεν πειράζει. Καληνύχτα.
- Καληνύχτα.
Έφυγα να πάω στα παππούδια μου. Όταν έφτασα κοιμόντουσαν. Πλύθηκα λίγο στα γρήγορα και έπεσα στο κρεβάτι. Τότε χτυπάει το κινητό μου και ακούω από μέσα
"Χύνω μωρό μου. Χύνω για εσένα. Σε αγαπώ και χύνω για εσένα. Αχ… ναι… αχ…" και το κλείνει. Ήταν η Ζωή. Δεν ασχολήθηκα άλλο. Απλά κοιμήθηκα.
Ξέρετε... η ζωή μπορεί να γίνει πολύ περίπλοκη. Κάποιες φορές ζητάς κάτι και στο φέρνει με τον πιο περίεργο τρόπο. Αλλά είναι ωραίο να ζεις. Και ειδικά μέσα στην καύλα.
Copyright protected OW ref: 166740
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.