Προηγούμενο μέρος: Μας έπιασε στα πράσα
Μετά τις πρώτες κινήσεις για να βγει το διαζύγιο, η ψυχολογία μου ήταν χάλια. Τις πρώτες μέρες που με έκανε τσακωτή, έμενα πότε στο πατρικό μου και πότε στο σπίτι του γυμναστή. Ένα πρωινό και ενώ ετοιμαζόμουν για δουλειά με πήρε ένα νούμερο από σταθερό από νησί κάπου στα νότια. Είχε έρθει η σειρά μου για αναπληρώτρια και έπρεπε να τους απαντήσω άμεσα αν ήθελα να πάω ή όχι. Η απάντησή μου ήταν ναι αμέσως, αλλά έπρεπε να βρω τι θα κάνω με το παιδί (έστω για τις πρώτες μέρες) και με τη δουλειά που ήδη είχα.
Έψαξα αμέσως εισιτήρια για την ίδια μέρα, παραιτήθηκα από τη δουλειά μου (πωλήτρια ρούχων), ετοίμασα πρόχειρα-πρόχειρα την βαλίτσα μου, ενημέρωσα τους δικούς μου και μέσα σε κλάματα και στεναχώριες μπήκα στο αεροπλάνο για να φύγω το ίδιο απόγευμα. Έφτασα αργά το βράδυ, πήγα στο ξενοδοχείο που είχα κλείσει και η νύχτα πέρασε με κλάματα, αϋπνία και χάλια ψυχολογία. Την επόμενη μέρα πήγα από τα γραφεία, έκανα τα χαρτιά μου και πήρα ταξί για να πάω στο σχολείο να τους γνωρίσω.
Εκεί στα γραφεία που ήμουν γνώρισα και δύο παιδιά, την Εύα και τον Ηλία (ας τους πούμε έτσι). Κι αυτοί ήταν νέοι αναπληρωτές, σε άλλα σχολεία όμως, αλλά ήταν η πρώτη μέρα τους εκεί, οπότε ανταλλάξαμε κινητά για να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλο. Αυτή ήταν αδύνατη, στο ύψος μου, αλλά πολύ πιο γυμνασμένη κι αυτός ψηλός, γεροδεμένος και πάνω κάτω στην ηλικία μου.
Έφτασα στο σχολείο και με πήγαν στο γραφείο του Διευθυντή. Ευγενικός κύριος, λογικά κοντά στα 60, με άσπρα μαλλιά, με καθαρότητα λόγου και ορθό ανάστημα.
Με ενημέρωσε ότι σε λίγο θα ερχόταν ένας δάσκαλος, ο οποίος θα με ενημέρωνε για όλα τα καθήκοντα που θα είχα από την επόμενη μέρα. Μπήκε μέσα στο γραφείο ο Νίκος, γύρο στα 40, αδύνατος, με βλέμμα που γοητεύει, αλλά ένιωσα να με επεξεργάζεται έντονα. Γνωριστήκαμε και ενώ ο διευθυντής του μιλούσε αυτός με κοιτούσε επίμονα.
- Είσαι η νεότερη δασκάλα εδώ, το ξέρεις; μου είπε μόλις βγήκαμε από τα γραφεία.
- Δεν έχω γνωρίσει κανέναν, εκτός από σένα και τον διευθυντή.
- Θα μας γνωρίσεις όλους, όχι ότι είμαστε και πολλοί βασικά. Απλά είσαι η μικρότερη και θα σε προσέχουμε.
- Ευχαριστώ, του είπα και μου έκανε νόημα να περάσω μπροστά του στον διάδρομο για να πάμε προς μία πόρτα.
- Εδώ θα είναι η τάξη σου, αύριο θα είναι γεμάτη.
- Τουλάχιστον τη βλέπει ο ήλιος, τόσο καιρό με τις βροχές δε μπορώ άλλο.
- Ναι είναι η καλύτερη τάξη σ' αυτό το θέμα.
Μιλήσαμε αρκετά με το Νίκο για το πως θα στηθεί η τάξη και όση ώρα μιλούσαμε δεν είχε πάρει τα μάτια του από πάνω μου. Φορούσα ένα κολλητό τζιν, μποτάκι μαύρο μέχρι τον αστράγαλο με λεπτό χαμηλό τακούνι και ένα άσπρο μάλλινο μπλουζάκι με μεγάλο γιακά.
- Αν και μικρή βλέπω φοράς βέρα.
- Δεν είμαι τόσο μικρή όσο φαίνομαι, τον διέκοψα.
- Για κομπλιμέντο το είπα!
Βγήκαμε από την τάξη χωρίς να πούμε κάτι άλλο. Γνωρίσαμε τους υπόλοιπους και έφτασε η ώρα για να φύγω.
- Θες να περιμένεις μισή ώρα για να σε πάω στο σπίτι;
- Σε ξενοδοχείο μένω από χθες, δε βρήκα σπίτι.
- Θα σε βοηθήσω εγώ, αρκεί να με περιμένεις.
- Θέλω να πάω μέχρι το ξενοδοχείο, θες να περάσεις από εκεί;
Του έδωσα το κινητό μου και συμφωνήσαμε να έρθει να με πάρει όταν θα τελείωνε από το σχολείο. Δεν ένιωθα καλά και είχα την ανάγκη να περπατήσω. Το τελευταίο διάστημα ήμουν πολύ χάλια και αυτή η αλλαγή μου φαινόταν βουνό. Ήμουν μόνη σε άλλο τόπο και το μυαλό ήταν στο σπίτι μου.
Πέρασε η ώρα και ήρθε να με πάρει. Το αυτοκίνητό του ήταν πανάκριβο και καλογυαλισμένο. Κοιτούσα σαν χαμένη και άνοιξε το παράθυρο και μου έκανε νόημα να μπω.
- Τι έπαθες; μου είπε.
- Τίποτα, γενικά έχω τα θέματά μου τις τελευταίες μέρες
- Να ρωτήσω τι έχεις ή θα με αρπάξεις όπως πριν στην τάξη;
- Για να σου πω τι έχω θα πρέπει να έχεις πολύ ώρα...
- Αν θέλεις κερνάω και τσίπουρο, με διέκοψε.
- Εντάξει, αλλά ας πάμε να δούμε για σπίτι.
Στο δρόμο μίλησα με τον Ηλία και την Εύα δέχτηκαν να έρθουν και αυτοί στο τσίπουρο. Πήγαμε σε φίλους του Νίκου, βρήκα σπίτι, συμφώνησα μαζί τους και από την επόμενη μέρα μπορούσα να πάω να μείνω. Έχοντας ένα άγχος λιγότερο πήγα στο ξενοδοχείο για να ετοιμαστώ για το τσίπουρο. Δεν ήξερα τι να φορέσω όμως, δεν είχα ξαναβγεί σ αυτό το νησί και σκέφτηκα να πάρω τηλέφωνο τον Νίκο.
- Έγινε κάτι;… μου είπε ανήσυχος.
- Όχι, απλά δε ξέρω τι μαγαζί είναι αυτό που θα πάμε και δε ξέρω τι να φορέσω. Όχι ότι έχω και πολλά ρούχα μαζί μου.
- Όπως ήσουν το πρωί θα είσαι μια χαρά.
- Αν μυρίσουν τσιγάρο αυτά τα ρούχα όμως, δε θα έχω τι να φορέσω αύριο στο σχολείο;
- Μ αυτό το τζιν θα είσαι και αύριο;
- Ναι, γιατί;
- Εκτός από την μικρότερη εκεί θα είσαι και η πιο τολμηρή σε ντύσιμο.
- Αλήθεια;… μη με αγχώνεις τώρα! Δεν έχω ρούχα μαζί μου.
- Μην αγχώνεσαι, φόρα κάτι απλό τότε, έχεις κολάν, φόρμες κάτι τέτοιο;
- Κολάν μόνο, αυτό θα βάλω σήμερα τότε.
- Ωχ…
είπε και μου είπε ότι πρέπει να κλείσει. Ακούστηκε γυναικεία φωνή από μέσα και κλείσαμε απότομα. Κατάλαβα ότι ήταν παντρεμένος και ήταν λάθος που τον πήρα να ρωτήσω για ρούχα. Φόρεσα ένα μαύρο κολάν, με το μποτάκι και ένα μπλουζάκι ασύμμετρο που κάλυπτε το μισό κώλο μου.
Όταν ήρθε να με πάρει η έκπληξή του ήταν εμφανής στα μάτια του. Περάσαμε πήραμε και τα άλλα παιδιά και πήγαμε στο τσιπουράδικο. Η Εύα είχε βάλει κι αυτή ένα κολάν που τόνιζε ιδιαίτερα τις ωραίες καμπύλες του κορμιού της, τις οποίες πρόσεξε αμέσως ο Νίκος. Ο Ηλίας ήταν κοντά στα 35 σίγουρα, αλλά ήταν λιγομίλητος και απόμακρος. Ο Νίκος με το χιούμορ, τις ατάκες του και τα πειράγματά του μονοπώλησε τον ενδιαφέρον μας.
- Η Εύα είναι ελεύθερη Ζωή, εσύ είσαι;
- Εγώ αν και φοράω βέρα είμαι ελεύθερη.
- Γιατί έτσι, τι εννοείς;… είπε αυθόρμητα ο Ηλίας που μέχρι τότε δεν έλεγε τίποτα.
- Γιατί είμαι στα χωρίσματα…
του είπα απότομα και ο Νίκος προσπάθησε να ελαφρύνει την ατμόσφαιρα λέγοντας κάτι χιουμοριστικό και γεμίζοντας τα ποτήρια μας. Η ώρα ήταν ήδη 11 το βράδυ, είχαμε πιει αρκετά και η κούραση άρχισε να βγαίνει.
- Θέλετε να πάμε από το σπίτι μου; Έχω αγοράσει πίτσες κατεψυγμένες, τι λέτε;… είπε η Εύα.
- Πότε πρόλαβες;… της είπα και γελάσαμε.
- Το πρώτο πράγμα που έκανα μόλις είδα ότι είχα φούρνο στο σπίτι ήταν να πάω να αγοράσω πίτσες!
- Και τώρα με τόσους άντρες εδώ γύρο λιγουρεύεσαι πούτσες ή πίτσες;… της είπε ο Νίκος και μου έκλεισε το μάτι κολλώντας το πόδι του στο δικό μου κάτω από το τραπέζι.
- Νίκο! Παντρεμένος άνθρωπος και μας λες τέτοια;… του είπε η Εύα γελώντας.
- Κι εμείς έχουμε ψυχή. Βγήκα με δύο ωραίες κοπέλες σήμερα, έχουμε πιει τόσο και μου λες για πίτσα;
- Πεινάμε Νίκο, του είπα, πάμε σπίτι της, τρώμε και μετά θα μας πει τι σκέφτεται!
Το κλίμα γινόταν όλο και πιο θερμό με τα πειράγματα από τον Νίκο προς εμάς να γίνονται όλο και πιο έντονα.
Πήγαμε στο σπίτι της Εύας, το οποίο ήταν σχεδόν άδειο, καθώς μόλις το είχε νοικιάσει κι αυτή. Το μόνο που είχε ήταν ένας καναπές, ψυγείο, φούρνος, ένα έπιπλο σαν ραφιέρα και το κρεβάτι στο δωμάτιό της. Τα αγόρια κάθισαν στον καναπέ, η Εύα ετοίμαζε να ψήσει τις πίτσες κι εγώ πήγα να πάρω τηλέφωνο την μητέρα μου να δω πως τα πάνε. Ήταν περασμένη η ώρα, αλλά είχα άγχος για το μικρό. Ήμουν πίσω από την πόρτα στο δωμάτιο της Εύας, μιλούσα στα σκοτεινά, όταν ήρθε ο Νίκος από πίσω και πέρασε το χέρι του στη μέση μου. Έκανε στην άκρη τα μαλλιά μου, μύρισε τον λαιμό μου και ανατρίχιασα. Μου έκανε νόημα να καθίσω στο κρεβάτι και ενώ μιλούσα στο τηλέφωνο κάθισα, χωρίς αντίσταση.
Η Εύα είχε δύο ζευγάρια με γόβες δίπλα από το κρεβάτι. Ο Νίκος πήρε το ένα ζευγάρι (μαύρες ψηλοτάκουνες),τέντωσε το πόδι μου, χάιδεψε απαλά την γάμπα μου και μου έβγαλε το μποτάκι. Έγλειψε απαλά τα δάχτυλά μου και μου έβαλε την γόβα. Έκλεισα το τηλέφωνο και με σήκωσε πάνω.
- Τέτοια παπούτσια να φοράς. Αν βγεις έτσι έξω στο σαλόνι μέχρι και ο Ηλίας που δε μιλάει καθόλου θα μιλήσει!
- Πάω να του κάνω πασαρέλα τότε και έρχομαι. Αν δεν του αρέσει, θα έρθω να δοκιμάσουμε το άλλο ζευγάρι.
Περπάτησα το διάδρομο του σπιτιού και έφτασα στο σαλόνι. Μόλις με είδε η Εύα γέλασε, ενώ ο Ηλίας τέντωσε τα μάτια του.
- Τι κάνετε εκεί;… είπε
- Πασαρέλα κάνουμε, δε σου αρέσει;
- Μια χαρά είναι
- Πάω να βάλω άλλο συνολάκι… του είπα και πήγα προς το Νίκο.
Είχε ήδη τις άλλες γόβες στο χέρι του. Κάθισα στο κρεβάτι και μου λέει:
- Αυτές είναι πιο χαμηλές, δε θα σε κολακεύουν τόσο.
- Έχει κάτι ο κώλος μου και θέλει γόβες για να κολακευτεί;… του είπα με έντονο ύφος για να τον πειράξω.
- Όχι, έχεις τρομερό κώλο…
μου είπε και με σήκωσε. Με χούφτωσε δυνατά, έχωσε τη γλώσσα του στο στόμα μου και ένιωσα την καύλα του. Μετά από λίγο του γύρισα πλάτη, άνοιξα τα πόδια και ακούμπησα τα χέρια στον τοίχο. Λίγο τα αγγίγματα του, λίγο το τσίπουρο, λίγο το ότι είχα καιρό να κάνω σεξ και είχα αφεθεί στις ορέξεις του. Γονάτισε και έβαλε το πρόσωπό του στο κολάν μου. Πέρασε το χέρι του από μπροστά, έτριβε το μουνάκι μου και η γλώσσα του έψαχνε την πίσω τρυπούλα μου πάνω από το κολάν. Άρχισα να κατεβάζω το κολάν μου αργά-αργά και τον άκουσα να ψιθυρίζει.
- Από το πρωί ήθελα να δω την κωλάρα σου μανάρι μου. Ήθελα να δω τι στρινγκάρες φοράς.
- Σ… θα μας ακούσουν, του είπα.
Σηκώθηκε, κόλλησε πίσω μου και έτριβα τον γυμνό κώλο μου πάνω του. Κατέβασε το παντελόνι του και πλέον το μόνο που μας χώριζε ήταν το μποξεράκι του. Του είχε γίνει πέτρα, τον αισθανόμουν μεγάλο και σκληρό.
- Τι κάνετε;… οι πίτσες είναι έτοιμες σε λίγο, είπε η Εύα.
- Άσε μας με τις πίτσες εσύ πάλι, πασαρέλα έχουμε φώναξε ο Νίκος και προσπάθησε να ανεβάσει το παντελόνι του.
- Τι πρέπει να σκέφτομαι δηλαδή; Πούτσες;… φώναξε η Εύα.
- Τώρα μιλάς σωστά Ευάκι, της είπε ο Νίκος. Ετοιμαζόμαστε για την πασαρέλα και έρχομαι να πούμε για πούτσες!
Όσο ο Νίκος μιλούσε, εγώ του τον είχα βγάλει έξω. Έτσι όπως ήμουν στημένη με τα χέρια στον τοίχο, ο Νίκος μου έβαλε το ένα χέρι στο στόμα μου και με το άλλο έπιασε το καυλί του και το έχωσε στο μουνάκι μου. Έμπαινε μέσα μου με αργές κινήσεις και με άνοιγε. Με το κολάν κατεβασμένο και με τις γόβες που μου είχε βάλει, ένιωθα με κάθε σπρώξιμο του την καύλα του να χτυπάει μέσα μου. Το ένα χέρι του πλέον ήταν στα μαλλιά μου και το άλλο στη μέση μου να μου δίνει ρυθμό.
- Άντε ελάτε, έτοιμες οι πίτσες…
- Εύα έλα προς τα εδώ, έχει πούτσα και για σένα, της είπε ο Νίκος.
- Είμαι έτοιμος να χύσω Ζωή, με τρέλανες…
Γύρισα και γονάτισα μπροστά του για να του κάνω πίπα και είδα στην πόρτα την Εύα. Ο Νίκος την άρπαξε, γονάτισε κι αυτή και άρχισε να παίζει τον πούτσο του πάνω από τα κεφάλια μας. Τα πρώτα σπέρματά του πετάχτηκαν επάνω μου, αλλά τα επόμενα ήταν στην Εύα, η οποία άρπαξε τον πούτσο του και άρχισε να του τον ρουφάει τρελά. Ο Νίκος βογκούσε από καύλα και αυτή του τον έγλειφε μέχρι που τη σταμάτησε γιατί δεν άντεχε.
- Διώξτε τον άλλο και θα έχουμε και συνέχεια, μας είπε.
Ταιριαχτήκαμε, πήγα να πλυθώ και καθίσαμε στον καναπέ για να φάμε. Ο Ηλίας πρέπει να κατάλαβε τι έγινε, αλλά το μέλημά του ήταν να φάει πίτσα. Πέρασε ένα δεκάλεπτο αμηχανίας. Τρώγαμε χωρίς να μιλάμε. Έριχνα κάποιες κλεφτές ματιές πότε στην Εύα και πότε στο Νίκο. Την ησυχία αυτή διέκοψε το κινητό του Νίκου. Ήταν η γυναίκα του.
- Είμαι στο σπίτι του Ηλία, τελειώσαμε νωρίς τα τσίπουρα και μοντάρουμε μια ντουλάπα του. Δε θα αργήσω.
- Χαιρετισμούς, φώναξε ο Ηλίας για να τον καλύψει.
Έκανε νόημα στην Εύα που καθόταν δίπλα του να τον χαϊδέψει όσο μιλούσε στο τηλέφωνο, για να ανταποδώσω ότι μου έκανε όταν μιλούσα εγώ πριν. Κάθισα πάνω στον Ηλία και άρχισα να χαϊδεύω κι εγώ το Νίκο στο στήθος και να φιλάω τον λαιμό του. Έχανε τα λόγια του και προσπαθούσε να τελειώσει το τηλεφώνημα.
- Θα σας σκίσω πουτανάκια, είπε μόλις έκλεισε το κινητό του.
- Μόνο λόγια είσαι, είπε η Εύα…
- Εμένα με έσκισε πάντως, της απάντησα με πουτανιά και αισθάνθηκα τα χέρια του Ηλία να με πιέζουν πάνω του.
- Τώρα σειρά μου να σε σκίσω, μου είπε ο Ηλίας που πλέον με είχε πάνω του να τρίβομαι.
Η Εύα ήδη είχε βγάλει έξω τον πούτσο του Νίκου και τον έγλειφε. Η γλώσσα του Ηλία ήταν ήδη μέσα στο στόμα μου και με φιλούσε με πάθος. Με πήρε αγκαλιά και πήγαμε στο δωμάτιο αφήνοντας τους άλλους στον καναπέ. Μου έβγαλε τα ρούχα και μου ξαναέβαλε τις γόβες. Τα μόνα που φορούσα ήταν το κάτω εσώρουχο και οι γόβες. Με είχε στήσει στα τέσσερα και έβγαλε τα ρούχα του. Γύρισα να δω το καυλί του, αλλά μου έριξε σφαλιάρα και πάτησε το κεφάλι μου κάτω, αφήνοντας τον κώλο με ορθάνοιχτα κωλομέρια. Παραμέρισε το εσώρουχό μου, έχωσε το χοντρό δάχτυλό του στο υγρό μουνί μου και άρχισε να μου γαμάει το μουνί με το δάχτυλό του. Έβαζε τεράστια δύναμη σαν να ήθελε να με σκίσει. Σταμάτησε για λίγο, αλλά ξεκίνησε βάζοντας και δεύτερο, έβαλα το χέρι μου για να τον σταματήσω, αλλά με χαστούκισε δυνατά στον κώλο. Βόγκηξα δυνατά σαν να με σκίζουν.
- Τι θέλεις και βάζεις το χέρι σου πουτανάκι;… μου είπε.
- Να με πηδήξεις θέλω!
- Κράτα την τρύπα σου ανοιχτή τότε.
Κράτησα τα κωλομέρια μου ανοιχτά με τα δάχτυλα και περίμενα να μπει. Έτριψε το πουτσοκέφαλο στα χειλάκια μου και άρχισα να τρέμω, η καύλα ήταν πολύ μεγάλη. Το έμπηξε μέσα μου και πραγματικά ήταν πολύ χοντρό καυλί. Ούρλιαζα όσο έμπαινε μέσα μου, τα υγρά μου έτρεχαν στα πόδια μου και αυτός με κάρφωνε δυνατά. Με μια κίνηση έσκισε το στρινγκ μου και εκεί ένιωσα ότι έχυνα και άρχισα να φωνάζω πιο δυνατά. Βγήκε από μέσα μου και όπως ήμουν μπρούμυτα με τράβηξε στην άκρη του κρεβατιού και με γύρισε ανάσκελα με το κεφάλι μου σχεδόν να κρέμεται. Έβαλε το καυλί του στο στόμα μου και άρχισε να μου το γαμάει τρελά κόβοντας μου την ανάσα. Το έβαζε όσο πιο βαθιά μπορούσε, το κρατούσε εκεί για λίγο, με άφηνε και συνέχιζε πάλι, ώσπου άρχισε να χύνει και τον έβγαλε από το στόμα μου για να με γεμίσει με σπέρματα.
Μόλις ηρέμησα λίγο, άκουσα τα βογκητά της Εύας από το σαλόνι. Ο Ηλίας ξάπλωσε στο κρεβάτι κι εγώ πήγα να πλυθώ. Μπήκα να κάνω μπάνιο και μετά από λίγο μπήκε και η Εύα με τον Νίκο. Ο Νίκος είχε βάλει λαδάκι πάνω στο καυλί του και ετοιμαζόταν να πάρει από πίσω την Εύα μπροστά μου. Αρχίσαμε να δίνουμε γλωσσόφιλα με την Εύα και μέσα σε λίγα λεπτά άρχισε να χύνει μέσα της, καθώς ήταν πολύ σφιχτή όπως έλεγε όταν την πηδούσε.
Μετά από αυτό ο Νίκος με πήγε στο ξενοδοχείο γιατί αύριο μας περίμενε η νέα δουλειά! Ο Ηλίας έφυγε κι αυτός, αλλά σίγουρα τέτοιο σκηνικό θα γίνει κι άλλες φορές όσο θα είμαι μόνη στο νησί.
Copyright protected OW ref: 167385
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.