Μετά τη μετακόμιση μου, είχα κρατήσει επαφές με αρκετά άτομα από την παλιά μου δουλειά, καθώς πάντοτε ήμουν ιδιαίτερα κοινωνικός και αγαπητός. Η Ιωάννα δεν ήταν όμως ένα από τα άτομα αυτά. Η συμπεριφορά της δεν μου ήταν ποτέ συμπαθής, παρόλα όσα έγιναν μεταξύ μας. Δεν είναι ο άνθρωπος που θα έκανα παρέα η θα πήγαινα έστω και τυπικά μαζί του για ένα καφέ. Άλλωστε ήταν και αρραβωνιασμένη, οπότε δεν είχα κίνητρο για τίποτα περισσότερο. Οπότε και δεν επεδίωξα ποτέ ξανά να έχω επαφή μαζί της. Τουλάχιστον όχι σκόπιμη. Δεν είχα νέα της παρά μόνο από κουβέντες με παλιούς συνάδελφους. Μάθαινα από φίλους ότι από τη στιγμή που έφυγα, είχε γίνει ακόμη πιο σκύλα και τους είχε αλλάξει τα φώτα στη δουλειά. Πλέον ήταν η παλαιότερη εκ των μηχανικών οπότε είχε και το ελεύθερο, αλλά και τις γνώσεις, ώστε να κάνει επί της ουσίας κουμάντο.
Λίγο πριν το Πάσχα, συγκεκριμένα Παρασκευή πριν την μεγάλη εβδομάδα. Η ατμόσφαιρά στη νέα μου πόλη γιορτινή και εγώ πρώτη φορά θα τη ζούσα. Βόλτα για ψώνια ώστε να μην τα μαζεύω όλα για την τελευταία εβδομάδα ώστε να καλύψω τις κοινωνικές υποχρεώσεις. Κόσμος πολύς στην αγορά, στον κεντρικό δρόμο της πόλης. Η βόλτα είχα σκοπό να λήξει με ποτό με μια φιλική παρέα με την οποία δώσαμε ραντεβού στις 9 το βράδυ, με το κλείσιμο των καταστημάτων σε παρακείμενο στέκι με πολλές καφετέριες.
Φτάνω στην καφετέρια με τα χέρια γεμάτα σακούλες και ψάχνω να βρω με το βλέμμα μου την υπόλοιπη παρέα. Όπως γυρνάω το βλέμμα μου αυτό πέφτει πάνω της. Η Ιωάννα. Παραμένει εμφανισιακά ως έχει. Ντυμένη με ένα κολλητό τζίν και ένα μάλλινο τοπάκι καθώς ακόμη τα βράδια έχει ψύχρα. Καθόταν με άλλους τρεις άντρες και μια γυναίκα. Τον έναν τον ήξερα, συνάδελφος από το εργοστάσιο, υφιστάμενος της Ιωάννας. Οι υπόλοιποι παντελώς άγνωστοι. Το βλέμμα μου πρέπει να είχε κολλήσει πάνω της για μερικά δευτερόλεπτα καθώς άκουσα μια γνωστή φωνή, του ενός εκ των φίλων μου. Μου λέει που κάθονται και ότι μου φώναζε για ώρα και εγώ δεν άκουγα. Πάω και κάθομαι στην παρέα, αφήνω τις τσάντες μου, παραγγέλνω μια μπύρα και ζητάω συγνώμη για να χαιρετήσω δύο λεπτά, λέγοντας τους για τους παλιούς συνάδελφους.
Πάω στο τραπέζι της. Χαιρετώ πρώτα τον υφιστάμενο που είδα από μακριά και μετά την ίδια. Καρφώνομαι στιγμιαία στα μάτια της. Με ελκύει και δεν ξέρω πως να το διαχειριστώ. Μετά τα τυπικά και αφού μου συστήνει τους υπόλοιπους μου εξηγεί ότι είχαν έρθει για εκπαίδευση και πιστοποίηση σε τεχνικές ελέγχου ποιότητας. Είχαν μέχρι αργά εξέταση, οπότε αποφάσισαν να καθίσουν και απόψε εκεί και να φύγουν αύριο το πρωί. Εκεί είχαν γνωριστεί και με του υπόλοιπους με τους οποίους δεν είχαν καμιά σχέση απλά έπιναν ένα ποτό μαζί. Και αυτοί πριν ένα τεταρτάκι ήρθαν αφού στις 7 τελείωσαν, μέχρι να ξεκουραστούν λίγο και να ντυθούν. Αφού μιλήσαμε λίγο περί ανέμων και υδάτων και αναφέρθηκε και στην κουβέντα ότι μετά θα πάνε για ξεκούραση, επέστρεψα κι εγώ στην παρέα μου που την είχα στήσει για περίπου ένα 20λέπτο.
Περνούσαμε πολύ ωραία με το καλαμπούρι και τα αστειάκια μας, άλλωστε ταιριάζουμε απόλυτα με τους υπόλοιπους της παρέας μου. Μόνο που στο μυαλό μου που και που περιτριγύριζε η Ιωάννα. Προσπαθούσα να τις ρίξω μερικές ματιές, μόνο που η θέση μου δε με βοηθούσε, την έβλεπα σχεδόν πλάτη. Όλοι κουρασμένοι από τη δύσκολη μέρα αλλά με αδημονία για την εορταστική εβδομάδα, περάσαμε καλά, ώσπου έφτασε η ώρα να το διαλύσουμε για να ξεκουραστούμε. Ήταν λίγο πριν τις 11. Κοιτάω προς το μέρος της Ιωάννας και ακόμη τους βλέπω εκεί. Χαιρετάω την υπόλοιπη παρέα και λέω ότι θα πάω να χαιρετήσω και τους συνάδελφους μου. Άλλωστε με τους υπόλοιπους ήμασταν παρκαρισμένοι σε αντίθετη κατεύθυνση οπότε θα χωριζόμασταν ούτως η άλλως.
Πάω στο τραπέζι να χαιρετήσω. Η Ιωάννα μου λέει ότι μόλις πλήρωσαν και σε 5 λεπτάκια φεύγουν και αυτοί για το ξενοδοχείο. Το ξενοδοχείο τους είναι στο κέντρο της πόλης και στο δρόμο προς το parking που βρίσκεται το αμάξι μου, έτσι τους λέω να πάμε μαζί. Αφού χαιρετούν τους υπόλοιπους που μένουν αλλού φεύγουμε οι τρεις μας, εγώ, η Ιωάννα και ο υφιστάμενος της. Μετά από περίπου 10 λεπτά περπατήματος φτάνουμε στο ξενοδοχείο. Είναι ένα πολυτελέστατο ξενοδοχείο, κόσμημα της πόλης. Έχει ένα πολύ ωραίο bar στην οροφή που μαζεύει πολύ και καλό κόσμο. Ειδικά παρασκευή θα είναι γεμάτο. Τους ρωτάω αν έχουν δει το bar και μου λένε όχι, οπότε τους προτείνω να πάμε για ένα ποτό. Δέχονται με ευκολία και καταλήγουμε σε τρία σκαμπό να καθόμαστε στη μπάρα και να απολαμβάνουμε ήχους της ροκ, δεκαετιών 70 και 80.
Δεν είχα τίποτα πονηρό στο μυαλό μου παρόλο που αισθανόμουν μια ευφορία που ήμουν κοντά στην Ιωάννα. Κάποια στιγμή αργότερα και ενώ έχουμε τελειώσει και το δεύτερο ποτό ο υφιστάμενος λέει ότι θα πάει να ξεκουραστεί γιατί έχουν και το ταξίδι αύριο και αυτός είναι ο οδηγός. Με ρωτάει η Ιωάννα αν θέλω να καθίσω λίγο ακόμη για ένα τρίτο. Δέχομαι. Αφού συζητούν λίγο για το τί ώρα θα ξυπνήσουν και θα αναχωρήσουν, μας χαιρετάει και φεύγει. Μένουμε οι δύο μας. Τυχαίο ή παιχνίδι της μοίρας ή παιχνίδι της Ιωάννας, μέχρι και σήμερα δεν έχω καταλάβει.
Χαλαρωμένοι από τα ποτά λικνιζόμαστε ελαφρά στους ρυθμούς της μουσικής. Ο κόσμος έχει πυκνώσει κι άλλο, οπότε ήρθαμε αρκετά κοντά. Τόσο κοντά που δεν αντιλήφθηκα πότε τα χείλη μας ενώθηκαν. Σε ένα παθιασμένο φιλί. Ένιωσα τα χείλη της υγρά να ακουμπούν τα δικά μου και με την γλώσσα μου προσπάθησα αδηφάγα να εντοπίσω και να παίξω με τη δική της. Ήθελα κάθε σταγόνα από το σάλιο της. Σταμάτησε ο χρόνος. Ούτε ξέρω πόση ώρα την φιλούσα έτσι, χωρίς ανάσα. Ξέχασα που βρισκόμασταν. Εκείνη τη στιγμή ένιωθα πως ήμασταν μόνοι, σε ένα άλλο κόσμο. Τα χέρια μου από την πλάτη της έχουν κατέβει πιο χαμηλά και χουφτώνουν τον κώλο της έντονα. Με σταματάει. Την κοιτάω περίεργα. Μου λέει έχει κόσμο γύρω-γύρω, δείχνοντας μου ταυτόχρονα τα χέρια στον κώλο της. Την κοιτάω και γελάμε αμήχανα. Φωνάζω το μπάρμαν και του ζητάω να πληρώσω. Δεν φέρνει καμία αντίσταση.
Φεύγουμε. Δεν έχουμε πει το παραμικρό για το που πάμε. Μπαίνουμε στον ανελκυστήρα και το φιλί επαναλαμβάνεται. Πατάει το νούμερο για τον όροφο της χωρίς καν να ρωτήσει. Όταν φτάνει ο ανελκυστήρας σταματάει και το φιλί. Μου φαινόταν ότι έγινε σε μια στιγμή, τι και αν κατέβηκε 5 ορόφους ο ανελκυστήρας. Με πιάνει από το χέρι. Δεν έχουμε πει το παραμικρό από τη στιγμή που πλήρωσα στο μπαρ. Με οδηγεί στο δωμάτιο της. Ξεκλειδώνει. Με τραβάει μέσα. Βάζει την κάρτα στην θέση της και πετάει την τσάντα κάτω. Γυρνάει προς το μέρος μου.
Κολλάω το σώμα μου στο δικό της και την κολλάω στον τοίχο. Το φιλί μου αυτή την φορά ήταν πιο επιθετικό. Τη θέλω και την απαιτώ. Ήρθε η ώρα να γευτώ και τον λαιμό της έτσι όπως γέρνει πίσω το κεφάλι της. Απαλός, λείος, μυρίζει το άρωμά της. Τα χέρια μου κρατούν τα δικά της. Κολλημένα στον τοίχο. Μετά κινούνται χαϊδεύοντας το κορμί της πάνω από το μπλουζάκι της. Φτάνουν στην κοιλιά της. Μπαίνουν κάτω από το μπλουζάκι. Ακουμπούν το δέρμα της. Ανατριχίλα διαπερνά και τους δύο στιγμιαία. Συνεχίζουν επιθετικά, κάτω από το μπλουζάκι της φτάνουν στο στήθος, το χουφτώνουν πάνω από το σουτιέν. Δεν ξέρω για πόση ώρα μείναμε εκεί στα όρθια. Τα χέρια μου εξερεύνησαν και τον κώλο της πάνω από το τζιν, το κορμί μου είχε κολλήσει στο δικό της. Μέχρι που σταματάω.
Της βγάζω τη μπλούζα, της αφαιρώ το σουτιέν στα όρθια, την παίρνω από το χέρι και την οδηγώ στο κρεβάτι. Ξαπλώνει. Αφαιρώ το πουκάμισο μου και ξαπλώνω από πάνω της. Το στήθος της μου τραβάει την προσοχή. Χουφτώνω το ένα ενώ το άλλο ξεκινάω να το φιλάω. Βάζω τη ρώγα στο στόμα μου. Βογκάει. Την πιπιλάω. Τη ρουφάω. Τη δαγκώνω. Πονάει και μου κάνει παρατήρηση. Την ξαναδαγκώνω. Αυτή την φορά απλά βογκάει. Την κοιτάω στα μάτια. Της δείχνω την καύλα μου. Φιλάω την κοιλιά της και τα πλευρά της. Τα δαγκώνω ελαφρά. Με τα χέρια μου προσπαθώ να ξεκουμπώσω το τζιν της. Ανασηκώνει τη μέση της να με βοηθήσει να το βγάλω. Το αφαιρώ. Αφαιρώ αμέσως και το εσώρουχό της. Μου είναι ενοχλητικό αυτή την στιγμή, εγώ θέλω να βρω μπροστά μου το μουνάκι της. Θέλω να γευτώ τα υγρά της. Το βλέπω μπροστά μου και αυτή κουνιέται παρακαλώντας με να τη γαμήσω. Είναι τρελά καυλωμένη όπως ισχυρίζεται.
Περνάω τα χέρια μου κάτω από τη μέση της και κρατάω τα κωλομέρια της. Δεν ακούω τα παρακάλια της. Θέλω να τη γευτώ πριν τη γαμήσω. Διαπιστώνω ότι όντως είναι τρελά καυλωμένη μόλις περνάω την γλώσσα μου ανάμεσα στα μουνόχειλα της. Τα υγρά της ευωδιάζουν. Δε θέλω να αφήσω σταγόνα. Για αυτό η γλώσσα μου γρήγορα κινείται πάνω κάτω, προσπαθώντας να μαζέψει ότι τρέχει από την τρυπούλα της. Που και που, εστιάζει στην κλειτορίδα της γλείφοντας την παιχνιδιάρικα ή ρουφώντας την απαιτητικά. Κάποιες άλλες στιγμές τα χείλη μου κολλάνε στα μουνόχειλα της και τα τραβάνε. Προσπαθώ όσο μπορώ να την κοιτάω στα μάτια βλέποντας και απολαμβάνοντας την καύλα της. Η οποία εκτοξεύτηκε στα ύψη όταν το πρώτο μου δάκτυλο βρέθηκε μέσα της.
Άρχισε να φωνάζει όταν το κουνούσα πλέον σχετικά γρήγορα. Με παρακαλούσε να τη γαμήσω. Δεν αντέχει, θα χύσει μου επαναλάμβανε. Νιώθω το κορμί της ανατριχιάζει, να παραλύει. Είναι έτοιμη για τον οργασμό. Κολλάω τα χείλη μου στο μουνάκι της. «Θέλω να πιω κάθε σου σταγόνα» της είχα πει δευτερόλεπτα πριν. Εκρήγνυται. Πιέζει με τα χέρια της το κεφάλι μου στην τρύπα της. Μου κόβεται η ανάσα. Τα υγρά της τρέχουν πολλά. Προσπαθώ να μαζέψω όσα μπορώ. Φωνάζει από καύλα. Πάλλεται κι εμένα ο πούτσος μου εγκλωβισμένος ακόμη μέσα στο τζιν. Ξαπλώνει αποκαμωμένη και προσπαθεί να ηρεμήσει. Σηκώνομαι ενώ το στόμα μου γυαλίζει από τα υγρά της. «Μυρίζεις υπέροχα» της λέω και της φιλάω το κορμί.
«Ήσουν υπέροχος…» μου λέει, «μα θέλω να νιώσω και τον πούτσο σου». Μαζεύει δυνάμεις, σηκώνεται και μου αφαιρεί το παντελόνι. Θα πρέπει να ήταν πολύ άβολα τόση ώρα εγκλωβισμένος εκεί μου λέει όταν τον βλέπει σε πλήρη στύση. Τον βάζει στο στόμα της. Πιπιλάει το πουτσοκέφαλο ενώ μου μαλάζει τα αρχίδια. Προσπαθεί να βάλει όσο περισσότερο μπορεί μέσα της. Είναι πολύ καλή στο τσιμπούκι όμως το σταματάει γρήγορα. Με σπρώχνει στο κρεβάτι και ξαπλώνω. «Θέλω να νιώσω την ψωλή σου τώρα…» μου λέει. Έρχεται από πάνω μου. Κρατάει την ψωλή με το ένα της χέρι και την οδηγεί μέσα της. Με ένα βαθύ κάθισμα νιώθω το μουνάκι της καυτό να φτάνει μέχρι τη ρίζα του πούτσου μου. Την κοιτάω στα μάτια ενώ βγάζει ένα μακρύ βογγητό καύλας.
Αφού κάθεται για λίγο με όλη μου την ψωλή μέσα, αρχίζει να ανεβοκατεβαίνει. Είναι απίστευτη καύλα. Απολαμβάνω σα χαζός, σαν πρωτάρης, το θέαμα με το καυλωμένο της πρόσωπο και με το στήθος της να κουνιέται πάνω κάτω. Βάζω τα χέρια μου πάνω στο στήθος της και της τραβάω τις ρώγες ενώ αυξάνει το ρυθμό. Σκούζει από ένα μίγμα πόνου και καύλας. Ξεφεύγει. Ξεφεύγω. Αρχίζει να χτυπιέται με δύναμη πάνω στην ψωλή μου και τη βοηθώ σηκώνοντας τη πιο ψηλά με τα χέρια μου, κρατώντας τη από την μέση. Μετά από μερικά λεπτά, φωνάζει ότι θα ξανατελειώσει. Δεν αντέχω ούτε εγώ όμως. Την προειδοποιώ. «Μέσα μου χύσε, σε παρακαλώ μέσα μου…» μου λέει. Ούτε που το σκέφτομαι στην καύλα της στιγμής. Χύνουμε και οι δυο ταυτόχρονα, ενώ έχει ξαπλώσει πάνω μου και κουνάει με απίστευτη δύναμη την λεκάνη της στον πούτσο μου.
Μετά η πλήρης παράλυση. Και μετά συνερχόμαστε και οι δύο. Καταλαβαίνουμε ότι έχυσα μέσα της. «Μην ανησυχείς…» μου λέει, «είμαι εκτός γόνιμων ημερών, σε δυο τρεις μέρες θα έχω περίοδο». Ηρεμώ κάπως. Την παίρνω αγκαλιά, τη χαϊδεύω, απολαμβάνω κάθε εκατοστό του κορμιού της. Εκείνο το βράδυ κοιμηθήκαμε ελάχιστα. Με μερικά διαλείμματα, γευόμουν ολόκληρη την Ιωάννα. Ζητήσαμε από το room service κι ένα μπουκάλι κρασί από το μπαρ και στα διαλείμματα το απολαμβάναμε. Το πρωί την αποχαιρέτησα κι έφυγα. Αυτή ξεκίνησε για τη Θεσσαλονίκη. Μιλήσαμε μετά από τέσσερις μέρες. Μεγάλη Τρίτη. Μου είπε ότι αδιαθέτησε οπότε δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα που έχυσα μέσα της. Πάνε περίπου τέσσερις μήνες. Δεν την ξαναείδα ούτε ξαναμιλήσαμε. Την αναπολώ όμως που και που.
Copyright protected OW ref: 101434
Λίγο πριν το Πάσχα, συγκεκριμένα Παρασκευή πριν την μεγάλη εβδομάδα. Η ατμόσφαιρά στη νέα μου πόλη γιορτινή και εγώ πρώτη φορά θα τη ζούσα. Βόλτα για ψώνια ώστε να μην τα μαζεύω όλα για την τελευταία εβδομάδα ώστε να καλύψω τις κοινωνικές υποχρεώσεις. Κόσμος πολύς στην αγορά, στον κεντρικό δρόμο της πόλης. Η βόλτα είχα σκοπό να λήξει με ποτό με μια φιλική παρέα με την οποία δώσαμε ραντεβού στις 9 το βράδυ, με το κλείσιμο των καταστημάτων σε παρακείμενο στέκι με πολλές καφετέριες.
Φτάνω στην καφετέρια με τα χέρια γεμάτα σακούλες και ψάχνω να βρω με το βλέμμα μου την υπόλοιπη παρέα. Όπως γυρνάω το βλέμμα μου αυτό πέφτει πάνω της. Η Ιωάννα. Παραμένει εμφανισιακά ως έχει. Ντυμένη με ένα κολλητό τζίν και ένα μάλλινο τοπάκι καθώς ακόμη τα βράδια έχει ψύχρα. Καθόταν με άλλους τρεις άντρες και μια γυναίκα. Τον έναν τον ήξερα, συνάδελφος από το εργοστάσιο, υφιστάμενος της Ιωάννας. Οι υπόλοιποι παντελώς άγνωστοι. Το βλέμμα μου πρέπει να είχε κολλήσει πάνω της για μερικά δευτερόλεπτα καθώς άκουσα μια γνωστή φωνή, του ενός εκ των φίλων μου. Μου λέει που κάθονται και ότι μου φώναζε για ώρα και εγώ δεν άκουγα. Πάω και κάθομαι στην παρέα, αφήνω τις τσάντες μου, παραγγέλνω μια μπύρα και ζητάω συγνώμη για να χαιρετήσω δύο λεπτά, λέγοντας τους για τους παλιούς συνάδελφους.
Πάω στο τραπέζι της. Χαιρετώ πρώτα τον υφιστάμενο που είδα από μακριά και μετά την ίδια. Καρφώνομαι στιγμιαία στα μάτια της. Με ελκύει και δεν ξέρω πως να το διαχειριστώ. Μετά τα τυπικά και αφού μου συστήνει τους υπόλοιπους μου εξηγεί ότι είχαν έρθει για εκπαίδευση και πιστοποίηση σε τεχνικές ελέγχου ποιότητας. Είχαν μέχρι αργά εξέταση, οπότε αποφάσισαν να καθίσουν και απόψε εκεί και να φύγουν αύριο το πρωί. Εκεί είχαν γνωριστεί και με του υπόλοιπους με τους οποίους δεν είχαν καμιά σχέση απλά έπιναν ένα ποτό μαζί. Και αυτοί πριν ένα τεταρτάκι ήρθαν αφού στις 7 τελείωσαν, μέχρι να ξεκουραστούν λίγο και να ντυθούν. Αφού μιλήσαμε λίγο περί ανέμων και υδάτων και αναφέρθηκε και στην κουβέντα ότι μετά θα πάνε για ξεκούραση, επέστρεψα κι εγώ στην παρέα μου που την είχα στήσει για περίπου ένα 20λέπτο.
Περνούσαμε πολύ ωραία με το καλαμπούρι και τα αστειάκια μας, άλλωστε ταιριάζουμε απόλυτα με τους υπόλοιπους της παρέας μου. Μόνο που στο μυαλό μου που και που περιτριγύριζε η Ιωάννα. Προσπαθούσα να τις ρίξω μερικές ματιές, μόνο που η θέση μου δε με βοηθούσε, την έβλεπα σχεδόν πλάτη. Όλοι κουρασμένοι από τη δύσκολη μέρα αλλά με αδημονία για την εορταστική εβδομάδα, περάσαμε καλά, ώσπου έφτασε η ώρα να το διαλύσουμε για να ξεκουραστούμε. Ήταν λίγο πριν τις 11. Κοιτάω προς το μέρος της Ιωάννας και ακόμη τους βλέπω εκεί. Χαιρετάω την υπόλοιπη παρέα και λέω ότι θα πάω να χαιρετήσω και τους συνάδελφους μου. Άλλωστε με τους υπόλοιπους ήμασταν παρκαρισμένοι σε αντίθετη κατεύθυνση οπότε θα χωριζόμασταν ούτως η άλλως.
Πάω στο τραπέζι να χαιρετήσω. Η Ιωάννα μου λέει ότι μόλις πλήρωσαν και σε 5 λεπτάκια φεύγουν και αυτοί για το ξενοδοχείο. Το ξενοδοχείο τους είναι στο κέντρο της πόλης και στο δρόμο προς το parking που βρίσκεται το αμάξι μου, έτσι τους λέω να πάμε μαζί. Αφού χαιρετούν τους υπόλοιπους που μένουν αλλού φεύγουμε οι τρεις μας, εγώ, η Ιωάννα και ο υφιστάμενος της. Μετά από περίπου 10 λεπτά περπατήματος φτάνουμε στο ξενοδοχείο. Είναι ένα πολυτελέστατο ξενοδοχείο, κόσμημα της πόλης. Έχει ένα πολύ ωραίο bar στην οροφή που μαζεύει πολύ και καλό κόσμο. Ειδικά παρασκευή θα είναι γεμάτο. Τους ρωτάω αν έχουν δει το bar και μου λένε όχι, οπότε τους προτείνω να πάμε για ένα ποτό. Δέχονται με ευκολία και καταλήγουμε σε τρία σκαμπό να καθόμαστε στη μπάρα και να απολαμβάνουμε ήχους της ροκ, δεκαετιών 70 και 80.
Δεν είχα τίποτα πονηρό στο μυαλό μου παρόλο που αισθανόμουν μια ευφορία που ήμουν κοντά στην Ιωάννα. Κάποια στιγμή αργότερα και ενώ έχουμε τελειώσει και το δεύτερο ποτό ο υφιστάμενος λέει ότι θα πάει να ξεκουραστεί γιατί έχουν και το ταξίδι αύριο και αυτός είναι ο οδηγός. Με ρωτάει η Ιωάννα αν θέλω να καθίσω λίγο ακόμη για ένα τρίτο. Δέχομαι. Αφού συζητούν λίγο για το τί ώρα θα ξυπνήσουν και θα αναχωρήσουν, μας χαιρετάει και φεύγει. Μένουμε οι δύο μας. Τυχαίο ή παιχνίδι της μοίρας ή παιχνίδι της Ιωάννας, μέχρι και σήμερα δεν έχω καταλάβει.
Χαλαρωμένοι από τα ποτά λικνιζόμαστε ελαφρά στους ρυθμούς της μουσικής. Ο κόσμος έχει πυκνώσει κι άλλο, οπότε ήρθαμε αρκετά κοντά. Τόσο κοντά που δεν αντιλήφθηκα πότε τα χείλη μας ενώθηκαν. Σε ένα παθιασμένο φιλί. Ένιωσα τα χείλη της υγρά να ακουμπούν τα δικά μου και με την γλώσσα μου προσπάθησα αδηφάγα να εντοπίσω και να παίξω με τη δική της. Ήθελα κάθε σταγόνα από το σάλιο της. Σταμάτησε ο χρόνος. Ούτε ξέρω πόση ώρα την φιλούσα έτσι, χωρίς ανάσα. Ξέχασα που βρισκόμασταν. Εκείνη τη στιγμή ένιωθα πως ήμασταν μόνοι, σε ένα άλλο κόσμο. Τα χέρια μου από την πλάτη της έχουν κατέβει πιο χαμηλά και χουφτώνουν τον κώλο της έντονα. Με σταματάει. Την κοιτάω περίεργα. Μου λέει έχει κόσμο γύρω-γύρω, δείχνοντας μου ταυτόχρονα τα χέρια στον κώλο της. Την κοιτάω και γελάμε αμήχανα. Φωνάζω το μπάρμαν και του ζητάω να πληρώσω. Δεν φέρνει καμία αντίσταση.
Φεύγουμε. Δεν έχουμε πει το παραμικρό για το που πάμε. Μπαίνουμε στον ανελκυστήρα και το φιλί επαναλαμβάνεται. Πατάει το νούμερο για τον όροφο της χωρίς καν να ρωτήσει. Όταν φτάνει ο ανελκυστήρας σταματάει και το φιλί. Μου φαινόταν ότι έγινε σε μια στιγμή, τι και αν κατέβηκε 5 ορόφους ο ανελκυστήρας. Με πιάνει από το χέρι. Δεν έχουμε πει το παραμικρό από τη στιγμή που πλήρωσα στο μπαρ. Με οδηγεί στο δωμάτιο της. Ξεκλειδώνει. Με τραβάει μέσα. Βάζει την κάρτα στην θέση της και πετάει την τσάντα κάτω. Γυρνάει προς το μέρος μου.
Κολλάω το σώμα μου στο δικό της και την κολλάω στον τοίχο. Το φιλί μου αυτή την φορά ήταν πιο επιθετικό. Τη θέλω και την απαιτώ. Ήρθε η ώρα να γευτώ και τον λαιμό της έτσι όπως γέρνει πίσω το κεφάλι της. Απαλός, λείος, μυρίζει το άρωμά της. Τα χέρια μου κρατούν τα δικά της. Κολλημένα στον τοίχο. Μετά κινούνται χαϊδεύοντας το κορμί της πάνω από το μπλουζάκι της. Φτάνουν στην κοιλιά της. Μπαίνουν κάτω από το μπλουζάκι. Ακουμπούν το δέρμα της. Ανατριχίλα διαπερνά και τους δύο στιγμιαία. Συνεχίζουν επιθετικά, κάτω από το μπλουζάκι της φτάνουν στο στήθος, το χουφτώνουν πάνω από το σουτιέν. Δεν ξέρω για πόση ώρα μείναμε εκεί στα όρθια. Τα χέρια μου εξερεύνησαν και τον κώλο της πάνω από το τζιν, το κορμί μου είχε κολλήσει στο δικό της. Μέχρι που σταματάω.
Της βγάζω τη μπλούζα, της αφαιρώ το σουτιέν στα όρθια, την παίρνω από το χέρι και την οδηγώ στο κρεβάτι. Ξαπλώνει. Αφαιρώ το πουκάμισο μου και ξαπλώνω από πάνω της. Το στήθος της μου τραβάει την προσοχή. Χουφτώνω το ένα ενώ το άλλο ξεκινάω να το φιλάω. Βάζω τη ρώγα στο στόμα μου. Βογκάει. Την πιπιλάω. Τη ρουφάω. Τη δαγκώνω. Πονάει και μου κάνει παρατήρηση. Την ξαναδαγκώνω. Αυτή την φορά απλά βογκάει. Την κοιτάω στα μάτια. Της δείχνω την καύλα μου. Φιλάω την κοιλιά της και τα πλευρά της. Τα δαγκώνω ελαφρά. Με τα χέρια μου προσπαθώ να ξεκουμπώσω το τζιν της. Ανασηκώνει τη μέση της να με βοηθήσει να το βγάλω. Το αφαιρώ. Αφαιρώ αμέσως και το εσώρουχό της. Μου είναι ενοχλητικό αυτή την στιγμή, εγώ θέλω να βρω μπροστά μου το μουνάκι της. Θέλω να γευτώ τα υγρά της. Το βλέπω μπροστά μου και αυτή κουνιέται παρακαλώντας με να τη γαμήσω. Είναι τρελά καυλωμένη όπως ισχυρίζεται.
Περνάω τα χέρια μου κάτω από τη μέση της και κρατάω τα κωλομέρια της. Δεν ακούω τα παρακάλια της. Θέλω να τη γευτώ πριν τη γαμήσω. Διαπιστώνω ότι όντως είναι τρελά καυλωμένη μόλις περνάω την γλώσσα μου ανάμεσα στα μουνόχειλα της. Τα υγρά της ευωδιάζουν. Δε θέλω να αφήσω σταγόνα. Για αυτό η γλώσσα μου γρήγορα κινείται πάνω κάτω, προσπαθώντας να μαζέψει ότι τρέχει από την τρυπούλα της. Που και που, εστιάζει στην κλειτορίδα της γλείφοντας την παιχνιδιάρικα ή ρουφώντας την απαιτητικά. Κάποιες άλλες στιγμές τα χείλη μου κολλάνε στα μουνόχειλα της και τα τραβάνε. Προσπαθώ όσο μπορώ να την κοιτάω στα μάτια βλέποντας και απολαμβάνοντας την καύλα της. Η οποία εκτοξεύτηκε στα ύψη όταν το πρώτο μου δάκτυλο βρέθηκε μέσα της.
Άρχισε να φωνάζει όταν το κουνούσα πλέον σχετικά γρήγορα. Με παρακαλούσε να τη γαμήσω. Δεν αντέχει, θα χύσει μου επαναλάμβανε. Νιώθω το κορμί της ανατριχιάζει, να παραλύει. Είναι έτοιμη για τον οργασμό. Κολλάω τα χείλη μου στο μουνάκι της. «Θέλω να πιω κάθε σου σταγόνα» της είχα πει δευτερόλεπτα πριν. Εκρήγνυται. Πιέζει με τα χέρια της το κεφάλι μου στην τρύπα της. Μου κόβεται η ανάσα. Τα υγρά της τρέχουν πολλά. Προσπαθώ να μαζέψω όσα μπορώ. Φωνάζει από καύλα. Πάλλεται κι εμένα ο πούτσος μου εγκλωβισμένος ακόμη μέσα στο τζιν. Ξαπλώνει αποκαμωμένη και προσπαθεί να ηρεμήσει. Σηκώνομαι ενώ το στόμα μου γυαλίζει από τα υγρά της. «Μυρίζεις υπέροχα» της λέω και της φιλάω το κορμί.
«Ήσουν υπέροχος…» μου λέει, «μα θέλω να νιώσω και τον πούτσο σου». Μαζεύει δυνάμεις, σηκώνεται και μου αφαιρεί το παντελόνι. Θα πρέπει να ήταν πολύ άβολα τόση ώρα εγκλωβισμένος εκεί μου λέει όταν τον βλέπει σε πλήρη στύση. Τον βάζει στο στόμα της. Πιπιλάει το πουτσοκέφαλο ενώ μου μαλάζει τα αρχίδια. Προσπαθεί να βάλει όσο περισσότερο μπορεί μέσα της. Είναι πολύ καλή στο τσιμπούκι όμως το σταματάει γρήγορα. Με σπρώχνει στο κρεβάτι και ξαπλώνω. «Θέλω να νιώσω την ψωλή σου τώρα…» μου λέει. Έρχεται από πάνω μου. Κρατάει την ψωλή με το ένα της χέρι και την οδηγεί μέσα της. Με ένα βαθύ κάθισμα νιώθω το μουνάκι της καυτό να φτάνει μέχρι τη ρίζα του πούτσου μου. Την κοιτάω στα μάτια ενώ βγάζει ένα μακρύ βογγητό καύλας.
Αφού κάθεται για λίγο με όλη μου την ψωλή μέσα, αρχίζει να ανεβοκατεβαίνει. Είναι απίστευτη καύλα. Απολαμβάνω σα χαζός, σαν πρωτάρης, το θέαμα με το καυλωμένο της πρόσωπο και με το στήθος της να κουνιέται πάνω κάτω. Βάζω τα χέρια μου πάνω στο στήθος της και της τραβάω τις ρώγες ενώ αυξάνει το ρυθμό. Σκούζει από ένα μίγμα πόνου και καύλας. Ξεφεύγει. Ξεφεύγω. Αρχίζει να χτυπιέται με δύναμη πάνω στην ψωλή μου και τη βοηθώ σηκώνοντας τη πιο ψηλά με τα χέρια μου, κρατώντας τη από την μέση. Μετά από μερικά λεπτά, φωνάζει ότι θα ξανατελειώσει. Δεν αντέχω ούτε εγώ όμως. Την προειδοποιώ. «Μέσα μου χύσε, σε παρακαλώ μέσα μου…» μου λέει. Ούτε που το σκέφτομαι στην καύλα της στιγμής. Χύνουμε και οι δυο ταυτόχρονα, ενώ έχει ξαπλώσει πάνω μου και κουνάει με απίστευτη δύναμη την λεκάνη της στον πούτσο μου.
Μετά η πλήρης παράλυση. Και μετά συνερχόμαστε και οι δύο. Καταλαβαίνουμε ότι έχυσα μέσα της. «Μην ανησυχείς…» μου λέει, «είμαι εκτός γόνιμων ημερών, σε δυο τρεις μέρες θα έχω περίοδο». Ηρεμώ κάπως. Την παίρνω αγκαλιά, τη χαϊδεύω, απολαμβάνω κάθε εκατοστό του κορμιού της. Εκείνο το βράδυ κοιμηθήκαμε ελάχιστα. Με μερικά διαλείμματα, γευόμουν ολόκληρη την Ιωάννα. Ζητήσαμε από το room service κι ένα μπουκάλι κρασί από το μπαρ και στα διαλείμματα το απολαμβάναμε. Το πρωί την αποχαιρέτησα κι έφυγα. Αυτή ξεκίνησε για τη Θεσσαλονίκη. Μιλήσαμε μετά από τέσσερις μέρες. Μεγάλη Τρίτη. Μου είπε ότι αδιαθέτησε οπότε δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα που έχυσα μέσα της. Πάνε περίπου τέσσερις μήνες. Δεν την ξαναείδα ούτε ξαναμιλήσαμε. Την αναπολώ όμως που και που.
Copyright protected OW ref: 101434
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.