Προηγούμενο μέρος: Ιστορίες από το χωριό (4ο μέρος)
Το πρωί ήρθε και με ξύπνησε η γιαγιά μου κάνοντας δουλειές στο σπίτι. Αφού έφαγα κάτι για πρωινό βγήκα στην αυλή και πήρα την μπάλα του μπάσκετ να ρίξω κανένα σουτάκι στη μπασκέτα. Ήξερα ότι ο ήχος της μπάλας θα έφτανε στα αυτιά της Κατερίνας και θα ερχόταν να με ανταμώσει. Είχαμε να πούμε πολλά! Πράγματι μετά από περίπου 20 λεπτά εμφανίστηκε. Χαιρετηθήκαμε τυπικά και την έβαλα και εκείνη στο παιχνίδι. Παρ' όλο που τα βυζάκια της ήταν σφιχτά, το παιχνίδι με τη μπάλα και τα αλματάκια τα έκαναν να αναπηδούν χαριτωμένα και να τραντάζονται. Το ίδιο συνέβαινε και με το κωλαράκι της. Καθόμουν και την χάζευα ζαλισμένος. Μετά από λίγο σταματήσαμε και καθίσαμε σε ένα σκιερό μέρος να τα πούμε. Προσπάθησα για άλλη μια φορά να την αγκαλιάσω και να τη φιλήσω και πάλι με απώθησε λέγοντας μου.
- Α… δΕ βάζεις μυαλό εσύ. Τι θέλεις άνθρωπε μου;
- Εσένα!
- Α, δεν πας καλά μου φαίνεται.
- Μα, γιατί; Αλήθεια γιατί μου φέρεσαι έτσι;
- Δηλαδή; Πως;
- Σκωτσέζικο ντους.
- Ε;
- Μια κρύο, μια ζέστη.
- Που την είδες τη ζέστη ρε συ;
- Μα πως;… τις προάλλες περάσαμε τόσο τέλεια μαζί.
- Σιγά βρε, εντάξει ωραία ήταν. Αλλά ποιος σου έδωσε το δικαίωμα να με αγκαλιάζεις και να προσπαθείς να με φιλήσεις;
- Τώρα αυτό σε πείραξε; Εδώ κάναμε άλλα κι άλλα.
- Κάναμε αλλά ο καθένας μόνος του.
- Το ξύρισμα το έκανα μόνος μου;
- Το ξύρισμα το χρειαζόσουν και είπα να βοηθήσω. Άσε που αντί να με ευχαριστήσεις, εσύ με λέρωσες. Δυο φορές κιόλας.
- Δεν το ήθελα... Αλλά τώρα το θέλω…
Και ξανακάνω κίνηση για φιλί.
- Πάς καθόλου καλά;
- Έλα ρε συ σε θέλω. Θέλω να επαναλάβουμε τα χθεσινά. Τι λες για σήμερα το μεσημέρι;
- Ποια χτεσινά ρε συ; Αφού μόνος σου ήσουν.
- Δε μιλάω για το βράδυ, για το μεσημέρι μιλάω.
- Το μεσημέρι χαζούλη δεν ήμασταν μαζί.
- Μπα, κι εγώ με ποιόν έκανα ότι έκανα;
- Τι έκανες δηλαδή; Αφού ήσουν δεμένος.
- Ωπ, άρα ξέρεις. Έλα μην με δουλεύεις.
- Δε σε δουλεύω. Δεν ήμουν εγώ.
- Και ποιος ήταν μωρέ;
- Δεν ξέρω, πάντως όχι εγώ!
- Ξέρεις. Όλο αυτό που έγινε το έχω τραβήξει με την κάμερα. Το έχω σε κασέτα.
- Τσόγλανε. Το φαντάστηκα ότι θα προσπαθήσεις.
- Δεν προσπάθησα. Το έχω σου λέω. Για αυτό τώρα δεν μπορείς να μου κάνεις τίποτα. Δε μπορείς να με εκβιάζεις πια.
- Δεν είδες την κασέτα ακόμα, ε;
- Όχι αλλά δεν έχει σημασία.
- Φυσικά και έχει. Αν το είχες κάνει θα ήξερες ότι δεν έχεις κάτι εναντίον μου. Και ότι το παιχνίδι συνεχίζεται.
Σάστισα εκείνη τη στιγμή και νευρίασα... Εκείνη σηκώθηκε να φύγει και μου είπε:
- Το μεσημέρι θα φέρω την φορητή βιντεοτηλεόραση. Φέρε τη βιντεοκασέτα και την κάμερα. Έχουμε προβολή.
Μα τί είχε γίνει; Η περιέργεια μου είχε πάει στο απροχώρητο; Με ποιά είχα κάνει σεξ την προηγούμενη μέρα; Το μεσημέρι πλησίαζε. Έκανα ένα μπανάκι και έφαγα βιαστικά. Περίμενα να τελειώσουν το φαγητό τους και οι υπόλοιποι και βοήθησα να μαζέψει η γιαγιά το τραπέζι για να πάνε για ξεκούραση πιο γρήγορα. Μόλις κοιμήθηκαν πήγα στο σπιτάκι του προπάππου μου μαζί με την κάμερα. Η κασέτα ήταν ήδη κρυμμένη εκεί. Ξωπίσω μου έφτασε και το Κατερινάκι με μια φορητή 14" τηλεόραση με ενσωματωμένο βίντεο. Άλλο ένα γκάτζετ που της έφερε ο θείος της από τη Γερμανία. Στήσαμε και συνδέσαμε την τηλεόραση και βάλαμε την κασέτα. Εγώ κάθισα στο κρεβάτι και το Κατερινάκι στην πολυθρόνα. Ξεκίνησε το βίντεο με εμένα να είμαι ξαπλωμένος στο κρεβάτι και το Κατερινάκι μετά από λίγο που το προχωρήσαμε να έρχεται και να μου δένει τα μάτια και μετά τα χέρια. Μετά από λίγο κι αφού έφυγε από το πλάνο η Κατερίνα ήρθε μια άλλη κοπέλα που δεν ήξερα.
- Ποια είναι αυτή;
- Δεν την ξέρεις;
- Προφανώς, αλλά θα μου πεις εσύ.
- Δε θα σου πω!
Ενώ προχωρούσε το βίντεο η κοπέλα έβγαλε τα ρούχα της και έμεινε ολόγυμνη. Ήταν σκέτη καύλα παρόλα αυτά. Ένα τέλεια αποτριχωμένο σώμα, υπερβολικά μαυρισμένο σοκολατένιο χρώμα, προϊόν πολλών ωρών ηλιοθεραπείας με τις γραμμές του μαγιό να δείχνουν πως το ίδιο το μαγιό ήταν μικροσκοπικό και πολύ σέξι, ένα υπέροχο πρόστυχο πρόσωπο με ένα υπέροχο χαμόγελο, μακριά καστανά μαλλιά που είχαν ανοίξει από τον ήλιο. Κάτι απίστευτες βυζάρες με σκουρόχρωμες ρώγες και ένας κώλος ποίημα. Το Κατερινάκι είχε αρχίσει να βρίζει και να τσαντίζεται.
- Αυτό ήταν που θα σου έπαιζε μόνο μια μαλακία; Τι έβγαλε τα ρούχα της τότε;
Γνωρίζοντας τη συνέχεια, κάπου εκεί που μου έβαζε το μαξιλάρι στη μέση, πετάχτηκα πάνω και έκλεισα την τηλεόραση, μιας και φαινόταν πως το Κατερινάκι θα έχανε παραπάνω την ψυχραιμία του.
- Βάλτο πάλι να παίζει.
- Έλα ασ' το τώρα.
- Μίλησα!
- Καλά αλλά να θυμάσαι πως εσύ το ζήτησες.
- Τελείωνε...
Το έβαλα να παίζει και ξάπλωσα ξανά στο κρεβάτι. Το Κατερινάκι τράβηξε την πολυθρόνα πιο κοντά στην οθόνη και χώθηκε βαθιά πίσω στην πλάτη της σχεδόν ξαπλώνοντας. Στην οθόνη, αυτή η άγνωστη σεξοβόμβα είχε ξεκινήσει αυτό το υπέροχο τσιμπούκι που είχα απολαύσει. Στη θύμηση του ξανακαύλωσα όσο τότε και ακόμα παραπάνω. Έφερνα στο μυαλό μου αυτή την ζεστή, υπέροχη υγρασία που φυλάκιζε τον πούτσο μου και όλα τα παιχνίδια των χειλιών και της γλώσσας της και είχα τρελαθεί.
- Α, την τσούλα…
είπε το Κατερινάκι και με επανέφερε στην πραγματικότητα.
- Πέρασες καλά καργιόλη, ε;
Δεν απάντησα. Το βίντεο είχε προχωρήσει και πλέον έδειχνε το μούναρο να τρίβεται στο πρόσωπο μου και να γαμιέται με τη γλώσσα μου μανιωδώς. Η γεύση της μου ήρθε στο μυαλό και τρελαινόμουν. Έσφιξα τον πούτσο μου με τη χούφτα μου πάνω από το σορτσάκι.
- Μη διανοηθείς. Σε βλέπω...
ακούστηκε από την πολυθρόνα. Τον άφησα και ανασηκώθηκα λίγο κοιτώντας προς τα εκεί. Το Κατερινάκι είχε βάλει το χέρι του μέσα από το κολάν και χαϊδευόταν. Αυτό ήταν και το μόνο που μπορούσα να δω από εκεί που καθόμουν.
- Εσύ γιατί;
Τη ρώτησα.
- Εγώ δε γαμήθηκα με κανέναν.
- Εδώ είμαι.
- Δε σταματάς ποτέ; Αν ήθελα να γαμηθώ μαζί σου θα το είχα κάνει ήδη.
Ένα δίκιο το είχε. Αλλά δεν καταλάβαινα.
- Και τι κάνουμε εδώ;
Ρώτησα.
- Με βοηθάς να περνάω καλά. Για όσο θέλω. Όπως θέλω. Και όποτε θέλω. Ας μην έκανες τη μαλακία να σε πιάσω στα πράσα και δε θα γινόταν τίποτα από αυτά.
Εγώ σκεπτόμενος πως με όλα αυτά είμαι σχετικά κερδισμένος δε συνέχισα. Στο βίντεο το μυστηριώδες κορίτσι είχε καβαλήσει τον πούτσο μου και γαμιόταν σαν να μην υπάρχει αύριο. Οι κινήσεις στην πολυθρόνα έγιναν πιο γρήγορες και η ανάσα της Κατερίνας πλέον ακουγόταν. Κάπου εκεί ακούστηκαν τρεις ήχοι σαν λυγμοί, γνώριμοι από την προηγούμενη φορά και κατάλαβα πως το Κατερινάκι μόλις είχε τελειώσει.
- Μεγάλη πουτάνα είναι. Θα της δείξω όμως εγώ…
είπε η Κατερίνα και το βίντεο πλέον είχε φτάσει στο σημείο που εκείνη είχε επιστρέψει και με έλυνε.
- Πάντως εγώ νόμιζα πως ήσουν εσύ...
είπα και την κοίταξα. Γύρισε προς τα εμένα και μου απάντησε ειρωνικά.
- Θα 'θελες!
- Φυσικά…
απάντησα και γύρισε και με κοίταξε με ένα αυτάρεσκο και πονηρό χαμόγελο να φωτίζει το πρόσωπο της. Κάτι μουρμούρισε. Εγώ είχα καρφωθεί στο μουσκεμένο κολάν της και στο βυζάκι της που μάλλον είχε βγάλει έξω από πριν και είχε ξεχάσει να μαζέψει. Με κατάλαβε και με μια κίνηση το έβαλε μέσα στο μπλουζάκι της.
- Άντε βάλε το άλλο…
είπε και ξαναγύρισε το βλέμμα της στην οθόνη. Σηκώθηκα και σύνδεσα την κάμερα απευθείας στην τηλεόραση.
- Εσύ το έχεις δει ζωντανά. Πήγαινε να μου φέρεις ένα άλλο κολλάν από την απλώστρα γιατί θα μου χρειαστεί. Αυτό είναι χάλια. Στην πίσω αυλή έχει απλωμένα.
Ξεκίνησα αφού όντως είχα δει το σκηνικό το προηγούμενο βράδυ. Πήγα και βρήκα την απλώστρα με τα ρούχα της Κατερίνας. Είχε αρκετά εσώρουχα και κάπου εκεί είδα και ένα μπλε κολλάν. Το πήρα και πήρα το δρόμο της επιστροφής. Όταν έφτασα το πρώτο πράγμα που αντίκρισα ήταν μια γυμνή κοπέλα δεμένη πισθάγκωνα με μαντήλι και ακόμα ένα μαντήλι δεμένο στα μάτια της. Ήταν γονατισμένη στο κρεβάτι πεσμένη μπρούμυτα. Τα έχασα. Πάγωσα. Γύρισα προς την πολυθρόνα όπου η Κατερίνα ήταν ολόγυμνη με το δάχτυλο της στα χείλη να μου υποδεικνύει να κάνω ησυχία. Στην τηλεόραση ο Αλμπέρτος ξέσκιζε την κυρία Τζένη. Σε ένα εντελώς σουρεάλ σκηνικό το Κατερινάκι σηκώθηκε και ήρθε προς το μέρος μου. Πήρε από τα χέρια μου το κολάν και μου ψιθύρισε στο αυτί καθώς οι καυλωμένη της ρώγα ακουμπούσε στον αγκώνα μου.
- Θα κάνεις ότι σου λέω και αν βγάλεις κιχ, τέλειωσες!
Συνεχίζεται…
Copyright protected OW ref: 152611
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.