Μια πρόσφατη ιστορία στη Βρετανική πρωτεύουσα...
Καλησπέρα σε όλους, με λένε Λευτέρη, είμαι μηχανικός, δουλεύω τα τελευταία χρόνια στο Λονδίνο, 29 χρονών.
Θα έλεγα εμφανίσιμος, αν και το δυνατό μου σημείο είναι το λέγειν, το να παίζω με το μυαλό ήταν πάντα αυτό που μου άνοιγε τους δρόμους και στα κοινωνικά. Καλός στο σεξ, δε μου αρέσει να περιαυτολογώ, νομίζω ότι είμαι καλός γιατί μου αρέσει αντίστοιχα πολύ και αυτό φαίνεται στον τρόπο με τον οποίο και το επιδιώκω.
Η ιστορία αποτελεί προϊόν των πρόσφατων συνθηκών καραντίνας, που ενώ έχει επιβληθεί παντού στην Ελλάδα, στο Λονδίνο παραμένει κάτι που ίσως γίνει στον ορίζοντα, έχοντας προκαλέσει υποσυνείδητο πυρετό στην κοινωνία.
Η αλληλουχία των γεγονότων που ακολουθεί έχει να κάνει με τη μη τήρηση της καραντίνας, αν και αμέριστη η αλληλεγγύη μου σε όσους μένουν σπίτι αυτές τις μέρες.
Στην πολυεθνική που δουλεύω υπάρχει μια συγκεκριμένη συμπεριφορά στο εργασιακό περιβάλλον που είναι πολύ πιο φιλική από ό,τι έχω συνηθίσει στην Ελλάδα. Ο κάθε εργαζόμενος έχει το χώρο του, δεν έχω ακούσει τον τόνο της φωνής να ανεβαίνει ποτέ, μισθοί ικανοποιητικοί, το 8ωρο τηρείται στο έπακρο. Το μόνο μειονέκτημα είναι ότι δεν υπάρχουν γυναίκες. Στον όροφό μου ανάμεσα σε 200 εργαζομένους οι γυναίκες είναι 4. Τυχερός παρ' όλα αυτά, η μια είναι πολύ φίλη μου και η άλλη, η Σάρλοτ, αν και δε μιλάγαμε ποτέ μέχρι πρόσφατα, δουλεύει ακριβώς πίσω από τον «τοίχο» που χωρίζει τα γραφεία μας και μου επιτρέπει κάθε μέρα να βλέπω ακριβώς από τη γραμμή των ματιών της και πάνω.
Η Σάρλοτ είναι στην επιφάνεια μια 45χρονη Αγγλίδα. Μένει σε μια μονοκατοικία με τον σύζυγο και τα 2 παιδιά της και η εντύπωση που μου έχει δώσει είναι ότι τα προβλήματά της περιορίζονται στα επεισόδια του Love Island. Είναι όμως, καύλα.
Το βυζί της ανάμεσα στο κανονικό και το βόρειο-ευρωπαϊκού τύπου μεγάλο. Για τον κώλο της μπορώ να γράψω παράγραφο. Δεν είναι μικρός, δεν είναι χοντρός, έχει ένα σχήμα που νομίζεις ότι φτιάχτηκε για να το κοιτάζουν. Είναι τόσο πεταχτός όσο για να μπορείς να φανταστείς το εσώρουχό της και να σου σηκωθεί με τη σκέψη. Το σχήμα του είναι τόσο φυσικά προκλητικό που σου φαίνονται οι κώλοι στα γυμναστήρια πλαστικοί.
Ακόμα και έχοντας συνηθίσει στις μεσογειακές γυναίκες που παίζει το μάτι τους και θεωρούν ως δεδομένο ότι -αν είναι ωραίες- όλοι οι άντρες που έρχονται σε επαφή μαζί τους θα τους τον έριχναν άνετα, βλέποντας τη Σάρλοτ νόμιζα ότι το να μπανίζω την κωλάρα και τις θηλές που διαγράφονταν στα ρούχα της θα καρφωνόμουν επίτηδες, αυτό θα ήταν το πρώτο βήμα για να κάμψω την αντίδρασή της και αναλόγως να το κόψω ή να το πάω παραπέρα.
Τι κοιτούσα τι δεν κοιτούσα… η Σάρλοτ -έμοιαζε- να μη δίνει σημασία. Η συζητήσεις εκτός από το καλημέρα περιορίζονταν στα λίγα νέα του γραφείου. Αυτό που δεν είχα καταλάβει είναι ότι η Σάρλοτ με καύλωνε και εκτός από το καθιερωμένο μπανάρισμα αυτό φαίνονταν και στην ευφορία που έφερνε η θέα της κωλάρας της.
Οι μήνες περνούσαν και νόμιζα ότι δεν θα γίνει ποτέ τίποτα. Πως πας στεγνά σε μια γυναίκα με άλλους κώδικες επικοινωνίας και της την πέφτεις; Εν τω μεταξύ έχει οικογένεια και παιδιά, δεν έψαχνα έρωτες, να τη γαμήσω ήθελα και να μείνει σε αυτό.
Με την έλευση του ιού που έχει προκαλέσει δικαιολογημένα τον πανικό σε όλο τον κόσμο, η βρετανική κυβέρνηση έκανε τη πάπια για να τρέξει η οικονομία λίγο ακόμα. Αυτό δεν περιόρισε το άγχος στο γραφείο όμως. Πιέσεις από το προσωπικό στη διοίκηση οδηγούσαν σε όλο και λιγότερο κόσμο στο γραφείο.
Αν και παραπονέθηκα στη διοίκηση, δε με στείλανε σπίτι, είπαν ότι οδηγούσα στη δουλειά και δεν δικαιολογούνταν να αγχώνομαι για επαφή, εξάλλου στο γραφείο είχαμε μεγάλη απόσταση ο ένας από τον άλλο.
Δεν άργησε όμως η μέρα που βρέθηκα μόνος με τη Σάρλοτ. Σχεδόν μόνοι, γιατί ήταν και κάτι άλλοι καημένοι που δεν τους διώχνανε.
- Τι έγινε, εσένα δε σε αφήνουν να πας σπίτι; Της λέω.
- Με αφήνουν, μου λέει, εγώ δε θέλω να πάω για την ώρα.
Κλασική ασυνείδητη Αγγλίδα σκέφτομαι, υπάρχει πολύς κυνισμός σε αυτή την κοινωνία. Της είπαμε μερικά στοιχεία για το τι γίνεται στην Ελλάδα και μερικά γενικά στατιστικά που παίζουν στον κόσμο. Δεν απάντησε.
Σε κανένα μισάωρο ήρθε η ώρα για ρεφίλ στον καφέ μου και πήγα στο κουζινάκι του ορόφου. Άδειο από κόσμο λόγω της γενικότερης κατάστασης. Δεν προλαβαίνει το μπόιλερ να ετοιμάσει το νερό, πίσω μου η Σάρλοτ.
- Συγγνώμη για πριν μου λέει, έχεις δίκιο θα έπρεπε να πάω σπίτι. Τυχαίνει να έχω μερικά προβλήματα με το σύζυγό μου και προτιμώ να είμαι στο γραφείο.
Πάγωσα όχι γιατί είπε κάτι τρομαχτικό, αλλά αυτό το επίπεδο μοιράσματος σκέψεων για Αγγλία μου φάνηκε εξωπραγματικό.
- Συγγνώμη, της λέω κι εγώ, δεν ήθελα να θίξω κάτι προσωπικό. Θέλεις να πάμε για ένα τσιγάρο;
- Ναι μου λέει, πάμε.
Την είχα δει να καπνίζει ελάχιστες φορές, μου φάνηκε περίεργο που είπε ναι, δεν έκανε και πολύ καλό καιρό. Βγήκαμε στο πίσω μέρος των γραφείων και της πρόσφερα τσιγάρο. Το πήρε και εγώ βρήκα λίγο αφορμή να χαζολογήσω. Της είπα μερικά αστειάκια για τη δουλειά, την άκουγα να γελάει μερικές φορές και μου έφτιαχνε τη μέρα όσο και ο κώλος της.
Ήμουν γενικά ευχάριστος, αυτό το παιχνίδι παίζεται με 2 παίχτες, οπότε περίμενα να σπάσει ο πάγος και να πλησιάσει λίγο κι αυτή. Πήγε αρκετά καλά, ζέστανε το κλίμα.
Έμεναν άλλες δυο ώρες στο γραφείο για να φύγουμε. Ένιωθα την έξαψη να με έχει κυριεύσει. Έπρεπε να βρω το μισό βήμα παραπέρα, και μου φάνηκε αρκετά εύκολο. Δέκα λεπτά πριν φύγουμε της λέω:
- Να σε πετάξω σπίτι;… καλό θα ήταν να αποφεύγεις το τρένο.
- Έχεις δίκιο, μου λέει, αλλά σε βολεύει;
Της περιέγραψα τη διαδρομή που θα έκανα και συμφώνησε. Τα πρώτα δεκαπέντε λεπτά της διαδρομής υπήρχε τόσο καλό κλίμα που επιβεβαίωσε ότι κλείδωσε η κατάσταση. Φτάνοντας στο σπίτι της σταματάω, ρίχνει μια ματιά στην εξώπορτα και μετά μια σε μένα.
- Δε χρειάζεται να βιαστείς ξέρεις...
- Τι εννοείς;
Την πιάνω και τη φιλάω. Στην ανάσα της ένιωθα την αγωνία της καύλας που χτιζόταν τόση ώρα. Ο χρόνος φάνηκε να κρατάει δευτερόλεπτα, τα χέρια μου είχανε πάει παντού, το μουνί της τριβόταν στον αντίχειρά μου.
- Θέλω να σε γαμήσω, της λέω.
- Πάρε εκείνο το δρομάκι.
Πήραμε ένα δρόμο που οδήγησε σε ένα απόμερο αδιέξοδο πίσω από το σπίτι της. Έβαλε τα δυο της χέρια στην πούτσα μου και άρχισε να με γλείφει. Παράδεισος. Χτυπούσε το πουτσοκέφαλό μου στον ουρανίσκο της και εγώ με αριστερό μου χέρι πίεζα την περιοχή ανάμεσα στο μουνί και την κωλοτρυπίδα της προσπαθώντας να μπω και πίσω και καλά κατά λάθος.
- Γάμησε με…
μου λέει. Δεν το σκέφτηκα πολύ, γρήγορα ήμουν μέσα στο ροζ μουνάκι της. Έβλεπα έναν άλλο άνθρωπο, το τέλειο κούρεμα για το οποίο προσπαθούσε κάθε μέρα είχε γίνει χάλια, το πρόσωπό της ήταν απλά ροζ και η ίδια φώναζε. Φώναζε βρώμικα. Δε μπορούσα να πιστέψω ότι όλο αυτό πήγαινε τόσο καλά. Ήταν από τα γαμήσια που θέλανε δύναμη, παρακαλούσε για την ένταση, την έβρισκε με τη βία.
Τη γάμησα. Αυτή η λέξη περιλαμβάνει πολύ περιεκτικά τη της έκανα. Της έδωσα την πούτσα μου όσο την ήθελε. Έχυνε, έχυνε, έχυνε. Κι εγώ έδινα. Αφού είχε λιώσει και προσπαθούσε να βρει την ανάσα της, σκέφτηκα αν θα έχυνα στο στόμα της ή αν θα το πήγαινα για κώλο. Πριν προλάβω να το σκεφτώ, σηκώνεται και μου λέει:
- Can you come on my face? I got a thing for cum.
Η διέγερση το να μου το λέει αυτό η αναψοκοκκινισμένη, ιδρωμένη Σάρλοτ, με τα ένα βυζί έξω από το σουτιέν της μου έφερε μια ηρεμία. Λες και βρήκα την ειρήνη μέσα μου.
Σηκώθηκα όσο μπορούσα μέσα στο αυτοκίνητο, έβαλα την πούτσα μου στο λάρυγγά της, με τους δυο μου αντίχειρες κράτησα τα μάγουλά της ανοιχτά. Έτσι όπως ήμουν εκεί ήρεμος, μόνο με τη γλώσσα της να προσπαθεί να πιάσει τη βάλανό μου εκεί που είχε φτάσει, έχυσα. Απλά έχυσα, και άκουγα το αντανακλαστικό του λάρυγγά της να αντιδρά.
Βγήκα, πήρα μια ανάσα, ντύθηκα. Η Σάρλοτ είχε κάτσει ακίνητη και ανάσαινε βαριά. Με ρώτησα αν είχα ένα τσιγάρο ακόμη, το μοιραστήκαμε. Κατέβασε το φόρεμά της και βγήκε έξω. Έφτιαξε το εσώρουχό της και προχώρησε προς το σπίτι της.
Την επόμενη μας ανακοινώσανε ότι κλείσαμε για καραντίνα λόγω περιστατικού στο κτίριο. Θα έχω τώρα 2 βδομάδες απομόνωση σπίτι να σκέφτομαι τι θα κάνω με τον κώλο της.
Copyright protected OW ref: 175402
Θα έλεγα εμφανίσιμος, αν και το δυνατό μου σημείο είναι το λέγειν, το να παίζω με το μυαλό ήταν πάντα αυτό που μου άνοιγε τους δρόμους και στα κοινωνικά. Καλός στο σεξ, δε μου αρέσει να περιαυτολογώ, νομίζω ότι είμαι καλός γιατί μου αρέσει αντίστοιχα πολύ και αυτό φαίνεται στον τρόπο με τον οποίο και το επιδιώκω.
Η ιστορία αποτελεί προϊόν των πρόσφατων συνθηκών καραντίνας, που ενώ έχει επιβληθεί παντού στην Ελλάδα, στο Λονδίνο παραμένει κάτι που ίσως γίνει στον ορίζοντα, έχοντας προκαλέσει υποσυνείδητο πυρετό στην κοινωνία.
Η αλληλουχία των γεγονότων που ακολουθεί έχει να κάνει με τη μη τήρηση της καραντίνας, αν και αμέριστη η αλληλεγγύη μου σε όσους μένουν σπίτι αυτές τις μέρες.
Στην πολυεθνική που δουλεύω υπάρχει μια συγκεκριμένη συμπεριφορά στο εργασιακό περιβάλλον που είναι πολύ πιο φιλική από ό,τι έχω συνηθίσει στην Ελλάδα. Ο κάθε εργαζόμενος έχει το χώρο του, δεν έχω ακούσει τον τόνο της φωνής να ανεβαίνει ποτέ, μισθοί ικανοποιητικοί, το 8ωρο τηρείται στο έπακρο. Το μόνο μειονέκτημα είναι ότι δεν υπάρχουν γυναίκες. Στον όροφό μου ανάμεσα σε 200 εργαζομένους οι γυναίκες είναι 4. Τυχερός παρ' όλα αυτά, η μια είναι πολύ φίλη μου και η άλλη, η Σάρλοτ, αν και δε μιλάγαμε ποτέ μέχρι πρόσφατα, δουλεύει ακριβώς πίσω από τον «τοίχο» που χωρίζει τα γραφεία μας και μου επιτρέπει κάθε μέρα να βλέπω ακριβώς από τη γραμμή των ματιών της και πάνω.
Η Σάρλοτ είναι στην επιφάνεια μια 45χρονη Αγγλίδα. Μένει σε μια μονοκατοικία με τον σύζυγο και τα 2 παιδιά της και η εντύπωση που μου έχει δώσει είναι ότι τα προβλήματά της περιορίζονται στα επεισόδια του Love Island. Είναι όμως, καύλα.
Το βυζί της ανάμεσα στο κανονικό και το βόρειο-ευρωπαϊκού τύπου μεγάλο. Για τον κώλο της μπορώ να γράψω παράγραφο. Δεν είναι μικρός, δεν είναι χοντρός, έχει ένα σχήμα που νομίζεις ότι φτιάχτηκε για να το κοιτάζουν. Είναι τόσο πεταχτός όσο για να μπορείς να φανταστείς το εσώρουχό της και να σου σηκωθεί με τη σκέψη. Το σχήμα του είναι τόσο φυσικά προκλητικό που σου φαίνονται οι κώλοι στα γυμναστήρια πλαστικοί.
Ακόμα και έχοντας συνηθίσει στις μεσογειακές γυναίκες που παίζει το μάτι τους και θεωρούν ως δεδομένο ότι -αν είναι ωραίες- όλοι οι άντρες που έρχονται σε επαφή μαζί τους θα τους τον έριχναν άνετα, βλέποντας τη Σάρλοτ νόμιζα ότι το να μπανίζω την κωλάρα και τις θηλές που διαγράφονταν στα ρούχα της θα καρφωνόμουν επίτηδες, αυτό θα ήταν το πρώτο βήμα για να κάμψω την αντίδρασή της και αναλόγως να το κόψω ή να το πάω παραπέρα.
Τι κοιτούσα τι δεν κοιτούσα… η Σάρλοτ -έμοιαζε- να μη δίνει σημασία. Η συζητήσεις εκτός από το καλημέρα περιορίζονταν στα λίγα νέα του γραφείου. Αυτό που δεν είχα καταλάβει είναι ότι η Σάρλοτ με καύλωνε και εκτός από το καθιερωμένο μπανάρισμα αυτό φαίνονταν και στην ευφορία που έφερνε η θέα της κωλάρας της.
Οι μήνες περνούσαν και νόμιζα ότι δεν θα γίνει ποτέ τίποτα. Πως πας στεγνά σε μια γυναίκα με άλλους κώδικες επικοινωνίας και της την πέφτεις; Εν τω μεταξύ έχει οικογένεια και παιδιά, δεν έψαχνα έρωτες, να τη γαμήσω ήθελα και να μείνει σε αυτό.
Με την έλευση του ιού που έχει προκαλέσει δικαιολογημένα τον πανικό σε όλο τον κόσμο, η βρετανική κυβέρνηση έκανε τη πάπια για να τρέξει η οικονομία λίγο ακόμα. Αυτό δεν περιόρισε το άγχος στο γραφείο όμως. Πιέσεις από το προσωπικό στη διοίκηση οδηγούσαν σε όλο και λιγότερο κόσμο στο γραφείο.
Αν και παραπονέθηκα στη διοίκηση, δε με στείλανε σπίτι, είπαν ότι οδηγούσα στη δουλειά και δεν δικαιολογούνταν να αγχώνομαι για επαφή, εξάλλου στο γραφείο είχαμε μεγάλη απόσταση ο ένας από τον άλλο.
Δεν άργησε όμως η μέρα που βρέθηκα μόνος με τη Σάρλοτ. Σχεδόν μόνοι, γιατί ήταν και κάτι άλλοι καημένοι που δεν τους διώχνανε.
- Τι έγινε, εσένα δε σε αφήνουν να πας σπίτι; Της λέω.
- Με αφήνουν, μου λέει, εγώ δε θέλω να πάω για την ώρα.
Κλασική ασυνείδητη Αγγλίδα σκέφτομαι, υπάρχει πολύς κυνισμός σε αυτή την κοινωνία. Της είπαμε μερικά στοιχεία για το τι γίνεται στην Ελλάδα και μερικά γενικά στατιστικά που παίζουν στον κόσμο. Δεν απάντησε.
Σε κανένα μισάωρο ήρθε η ώρα για ρεφίλ στον καφέ μου και πήγα στο κουζινάκι του ορόφου. Άδειο από κόσμο λόγω της γενικότερης κατάστασης. Δεν προλαβαίνει το μπόιλερ να ετοιμάσει το νερό, πίσω μου η Σάρλοτ.
- Συγγνώμη για πριν μου λέει, έχεις δίκιο θα έπρεπε να πάω σπίτι. Τυχαίνει να έχω μερικά προβλήματα με το σύζυγό μου και προτιμώ να είμαι στο γραφείο.
Πάγωσα όχι γιατί είπε κάτι τρομαχτικό, αλλά αυτό το επίπεδο μοιράσματος σκέψεων για Αγγλία μου φάνηκε εξωπραγματικό.
- Συγγνώμη, της λέω κι εγώ, δεν ήθελα να θίξω κάτι προσωπικό. Θέλεις να πάμε για ένα τσιγάρο;
- Ναι μου λέει, πάμε.
Την είχα δει να καπνίζει ελάχιστες φορές, μου φάνηκε περίεργο που είπε ναι, δεν έκανε και πολύ καλό καιρό. Βγήκαμε στο πίσω μέρος των γραφείων και της πρόσφερα τσιγάρο. Το πήρε και εγώ βρήκα λίγο αφορμή να χαζολογήσω. Της είπα μερικά αστειάκια για τη δουλειά, την άκουγα να γελάει μερικές φορές και μου έφτιαχνε τη μέρα όσο και ο κώλος της.
Ήμουν γενικά ευχάριστος, αυτό το παιχνίδι παίζεται με 2 παίχτες, οπότε περίμενα να σπάσει ο πάγος και να πλησιάσει λίγο κι αυτή. Πήγε αρκετά καλά, ζέστανε το κλίμα.
Έμεναν άλλες δυο ώρες στο γραφείο για να φύγουμε. Ένιωθα την έξαψη να με έχει κυριεύσει. Έπρεπε να βρω το μισό βήμα παραπέρα, και μου φάνηκε αρκετά εύκολο. Δέκα λεπτά πριν φύγουμε της λέω:
- Να σε πετάξω σπίτι;… καλό θα ήταν να αποφεύγεις το τρένο.
- Έχεις δίκιο, μου λέει, αλλά σε βολεύει;
Της περιέγραψα τη διαδρομή που θα έκανα και συμφώνησε. Τα πρώτα δεκαπέντε λεπτά της διαδρομής υπήρχε τόσο καλό κλίμα που επιβεβαίωσε ότι κλείδωσε η κατάσταση. Φτάνοντας στο σπίτι της σταματάω, ρίχνει μια ματιά στην εξώπορτα και μετά μια σε μένα.
- Δε χρειάζεται να βιαστείς ξέρεις...
- Τι εννοείς;
Την πιάνω και τη φιλάω. Στην ανάσα της ένιωθα την αγωνία της καύλας που χτιζόταν τόση ώρα. Ο χρόνος φάνηκε να κρατάει δευτερόλεπτα, τα χέρια μου είχανε πάει παντού, το μουνί της τριβόταν στον αντίχειρά μου.
- Θέλω να σε γαμήσω, της λέω.
- Πάρε εκείνο το δρομάκι.
Πήραμε ένα δρόμο που οδήγησε σε ένα απόμερο αδιέξοδο πίσω από το σπίτι της. Έβαλε τα δυο της χέρια στην πούτσα μου και άρχισε να με γλείφει. Παράδεισος. Χτυπούσε το πουτσοκέφαλό μου στον ουρανίσκο της και εγώ με αριστερό μου χέρι πίεζα την περιοχή ανάμεσα στο μουνί και την κωλοτρυπίδα της προσπαθώντας να μπω και πίσω και καλά κατά λάθος.
- Γάμησε με…
μου λέει. Δεν το σκέφτηκα πολύ, γρήγορα ήμουν μέσα στο ροζ μουνάκι της. Έβλεπα έναν άλλο άνθρωπο, το τέλειο κούρεμα για το οποίο προσπαθούσε κάθε μέρα είχε γίνει χάλια, το πρόσωπό της ήταν απλά ροζ και η ίδια φώναζε. Φώναζε βρώμικα. Δε μπορούσα να πιστέψω ότι όλο αυτό πήγαινε τόσο καλά. Ήταν από τα γαμήσια που θέλανε δύναμη, παρακαλούσε για την ένταση, την έβρισκε με τη βία.
Τη γάμησα. Αυτή η λέξη περιλαμβάνει πολύ περιεκτικά τη της έκανα. Της έδωσα την πούτσα μου όσο την ήθελε. Έχυνε, έχυνε, έχυνε. Κι εγώ έδινα. Αφού είχε λιώσει και προσπαθούσε να βρει την ανάσα της, σκέφτηκα αν θα έχυνα στο στόμα της ή αν θα το πήγαινα για κώλο. Πριν προλάβω να το σκεφτώ, σηκώνεται και μου λέει:
- Can you come on my face? I got a thing for cum.
Η διέγερση το να μου το λέει αυτό η αναψοκοκκινισμένη, ιδρωμένη Σάρλοτ, με τα ένα βυζί έξω από το σουτιέν της μου έφερε μια ηρεμία. Λες και βρήκα την ειρήνη μέσα μου.
Σηκώθηκα όσο μπορούσα μέσα στο αυτοκίνητο, έβαλα την πούτσα μου στο λάρυγγά της, με τους δυο μου αντίχειρες κράτησα τα μάγουλά της ανοιχτά. Έτσι όπως ήμουν εκεί ήρεμος, μόνο με τη γλώσσα της να προσπαθεί να πιάσει τη βάλανό μου εκεί που είχε φτάσει, έχυσα. Απλά έχυσα, και άκουγα το αντανακλαστικό του λάρυγγά της να αντιδρά.
Βγήκα, πήρα μια ανάσα, ντύθηκα. Η Σάρλοτ είχε κάτσει ακίνητη και ανάσαινε βαριά. Με ρώτησα αν είχα ένα τσιγάρο ακόμη, το μοιραστήκαμε. Κατέβασε το φόρεμά της και βγήκε έξω. Έφτιαξε το εσώρουχό της και προχώρησε προς το σπίτι της.
Την επόμενη μας ανακοινώσανε ότι κλείσαμε για καραντίνα λόγω περιστατικού στο κτίριο. Θα έχω τώρα 2 βδομάδες απομόνωση σπίτι να σκέφτομαι τι θα κάνω με τον κώλο της.
Copyright protected OW ref: 175402
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.