Καυτό καλοκαίρι στη Φοινικούντα

Κάθε καλοκαίρι που παίρνω την άδεια μου περνώ ευχάριστα με την παρέα μου στην πανέμορφη Φοινικούντα. Για όσους δεν την ξέρουν βρίσκεται στο νότιο μέρος της Πελοποννήσου. Ένα μαγευτικό μέρος όπου “βουλιάζει” από κόσμο και θυμίζει ιδιαίτερα νησί με έντονη νυχτερινή ζωή, πολύ κλάμπιγνκ, όμορφες υπάρξεις και φυσικά πολύ τουρισμό. Είχαμε ήδη φτάσει εκεί στα μέσα Ιουλίου 2003 με το σκάφος στο νερό. Το κάμπινγκ που μέναμε εφάπτεται της αμμουδιάς και μαζί με την θάλασσα συνδυάζουν θα έλεγα ένα ειδυλλιακό τοπίο. Τα βράδια στην αμμουδιά περνούσαν όμορφα με τις κιθάρες να παίζουμε όμορφες μπαλάντες. Οι ημέρες κυλούσαν με ολοήμερα ψαρέματα και μπανάκι στις όμορφες ακρογιαλιές των Οινουσών.

Δέχομαι μία κλήση στο κινητό μου και βλέπω έναν αριθμό άγνωστο. Ακούω τον φίλο μου Πάνο με τον οποίο είχαμε να τα πούμε χρόνια. Δε θυμάμαι κι εγώ από πότε.

-Θέμο, θέλω να μου κλείσεις μια θέση στην παραλία, θα έρθω με παρέα.

-Οκ. απάντησα κι αμέσως έσπευσα να κλείσω μια θέση στην ρεσεψιόν του κάμπινγκ. Όμως με απογοήτευση έμαθα ότι θα υπάρχουν θέσεις σε λίγες ημέρες.

-Ωστόσο οι φίλοι σου μπορούν να βολευτούν ανάμεσα σε εσάς και την αμμουδιά. μου πρότεινε.

Χαρούμενος από το αποτέλεσμα του τηλεφώνησα για τα ευχάριστα. Την άλλη ημέρα αφού γύρισα από το καθιερωμένο ψάρεμα με το σκάφος μου, πλησιάζοντας την ακτή διέκρινα τον φίλο μου με την δικιά του. Ο Πάνος είναι ένας υπάλληλος σε αντιπροσωπεία αυτοκινήτων αρκετά εμφανίσιμος και η Ρένα εργάζεται σε λογιστικό γραφείο. Ένα θεσπέσιο κορμί, με καστανόξανθο σπαστό μαλλί, καστανά μάτια, όμορφα σαρκώδη χείλη, ένα ωραίο στητό στήθος και με το θεσπέσιο κωλαράκι της να ζωγραφίζεται στο λευκό κοντό σορτσάκι της. Αφού τους υποδέχτηκα τους βοήθησα να τακτοποιηθούν και στη συνέχεια έκαναν μπανάκι στα καταγάλανα νερά. Οι ημέρες περνούσαν όμορφα με λίγα ψαράκια στο κάρβουνο, κλάμπινγκ και μπανάκι.

Μπορεί να κάνω και λάθος αλλά η Ρένα δεν τράβηξε αυτές τις ημέρες τα μάτια της από πάνω μου. Δεν έδωσα και τόση σημασία στο γεγονός αφού η παρέα ήταν πολύ ευχάριστη και περνούσαμε υπέροχα. Ο Πάνος μου πρότεινε να πάμε για ψαροντούφεκο αλλά επειδή δεν ασχολούμαι με το άθλημα αυτό προθυμοποιήθηκα να τον μεταφέρω στον ψαρότοπο της περιοχής. Μαζί του θα ερχόταν και η Ρένα. Φορούσε ένα πολύ στενό και προκλητικό μαγιό που τόνιζαν ακόμα πιο πολύ το καλλίγραμμο σώμα της. Η Ρένα, που ήταν μαζί μας, δεν ήθελε να κολυμπήσει μαζί του. Θεώρησε καλύτερο να κάνει ηλιοθεραπεία στην πλώρη του σκάφους… Αφού βούτηξε στο νερό του ευχηθήκαμε καλή επιτυχία και φύγαμε.

Έβαλα μπροστά τη βοηθητική μικρή μηχανή του σκάφους κι άρχισα να κινούμαι με μικρή ταχύτητα κάνοντας συρτή αφρού μήπως πιάσω κανένα ψάρι και φάμε στο κάρβουνο. Είχαμε απομακρυνθεί αρκετά από τον Πάνο, ο οποίος συνέχιζε τις βουτιές του, και είχε περάσει περίπου μία ώρα.

-Θέμο δε νομίζεις ότι κάνει αρκετή ζέστη;

-Μήπως θέλεις να κάνεις καμία βουτιά; τη ρώτησα. Μου απάντησε αρνητικά ενώ χάζευε το υπέροχο τοπίο του κοντινού νησιού.

-Ξέρεις, ζεσταίνομαι. Μπορώ να βγάλω το μαγιό μου; Δε σε πειράζει αυτό…

-Ρένα μου, μπορείς να το βγάλεις. της αποκρίθηκα. Εδώ ποιος θα σε δει;

Σε λίγο έβγαλε το επάνω μαγιό της και αποκαλύφθηκαν δύο υπέροχα στητά βυζάκια με υπέροχες στρογγυλές σοκολατένιες θηλές. Αφού φόρεσε τα ολόμαυρα γυαλιά ηλίου της ξάπλωσε στην πλώρη του σκάφους για να κάνει ηλιοθεραπεία.. Δεν μίλησα για λίγη ώρα αφοσιωμένος στο ψάρεμα μου, αλλά και δεν έδιωξα τα μάτια μου από το υπέροχο στήθος της που λαμπύρισε στον ήλιο και την αντηλιακή κρέμα που είχε βάλει. Σε λίγο άλλαξε θέση και πήρε μία στάση πιο αποκαλυπτική. Έμεινα με το μαύρο μου μαγιό. Μέσα άρχισε να ξυπνά και να αρχίζει να ασφυκτιά ο “συγκάτοικος του”.

-Θέμο θα μου πεις κάποιο ανέκδοτο από εκείνα τα ωραία που μας έλεγες;

-Ρένα σου αρέσουν και τα σόκιν; την ρώτησα.

-Δεν έχω ταμπού σε αυτά. μου αποκρίθηκε.

Αρχισα να της διηγούμαι εκείνο το περίφημο με τον φαρμακοποιό και την είδα να λύνεται στα γέλια. Επικράτησε ένα ευχάριστο κλίμα, που δρόσισε λίγο την ατμόσφαιρα.

-Ρένα έχεις ένα υπέροχο χαμόγελο… Όταν γελάς λάμπεις ολόκληρη!

-Και σε ‘σένα μου αρέσουν τα μάτια σου. Μοιάζουν με την θάλασσα. μου είπε, και τα λόγια της σχεδόν με αναστάτωσαν.

-Είσαι υπέροχος άνθρωπος Ρένα. της απάντησα. Χαίρομαι να γνωρίζω τέτοιους ανθρώπους.

Τα μάτια της όμως μέσα από τα μαύρα της γυαλιά είχαν καρφωθεί στην κυριολεξία στο μικρό μαύρο μου μαγιό. Διαγραφόταν πλέον το σχήμα του και το μέγεθός του μέσα από αυτό. Συνέχισα να τραβάω συρτή. Το σκάφος γλιστρούσε αργά στο νερό και εγώ προσπαθούσα να ηρεμήσω λίγο και να μην εκραγώ. Είχα σχεδόν ξεροχύσει!

-Θέμο κοίτα λίγο σε παρακαλώ! Με το γύρισμα του κεφαλιού βλέπω το χέρι της που είχε τραβήξει στο πλάι το μαγιό της και είχε αποκαλυφθεί ένα ανοικτό και ξυρισμένο μουνί… Τρελάθηκα!

Σε λίγο μάζεψα τη συρτή κι έδεσα στον κοντινό κόλπο.

-Με έχεις τρελάνει. μου σιγοψιθυρίζει.

-Κι εσύ μου αρέσεις. Αυτό το υπέροχο σώμα με έχει καυλώσει πολύ της απαντώ.

-Τα χείλη μας σμίξανε απαλά. Η αλμύρα από το πρωινό μπάνιο έδινε ένα φιλί αλμυρό, ίδιο με την θάλασσα..

-Έχεις ανάψει, καις!

-Εσύ μου έχεις ανάψει φωτιές της αποκρίθηκα. Έσκυψα και φίλησα τις υπέροχες σοκολατένιες θηλές της και τις έγλυφα με την γλώσσα. Αυτή το απολάμβανε κοιτώντας τον ουρανό και βγάζοντας επιφωνήματα ηδονής. Έσκυψα και τη φίλησα στην κοιλιά και στη συνέχεια στο υπέροχο μουνί της το οποίο ήταν ξυρισμένο. Κυριολεκτικά έσταζε. Δεν ξέρω για πόση ώρα έπαιζα τη γλώσσα μου με την κλειτορίδα της ενώ αυτή χάιδευε τις θηλές με επιφωνήματα ηδονής που ολοένα δυνάμωναν.

Έσκυψε και έβαλε το μάγουλο της πάνω στο μαγιό μου. Στην συνέχεια, αφού τον έβγαλε έξω, με άρχισε στα τσιμπούκια. Με το δεξί της χέρι τον έπιανε μέχρι την βάση του με το κεφάλι στο στόμα ενώ πότε- πότε χανόταν όλος στο στόμα της. Τα επιφωνήματα ευχαρίστησης που έβγαζε με το μπουκωμένο στόμα της με εξιτάριζαν περισσότερο. Παράλληλα με το άλλο της χέρι έτριβε την κλειτορίδα της που έσταζε από καύλα.

Αφού σηκώθηκε μπήκα μέσα της. Έβγαλε ένα επιφώνημα πόνου, αλλά θαρρώ ότι ήταν μάλλον από ευχαρίστηση. Άρχισα να της κάνω πισωκολλητό και να βλέπω ταυτόχρονα το υπέροχο κωλαράκι της να κουνιέται.

-Σκίσε με παιδαρά μου… Δώστα μου όλα. Έτσι να σε νιώσω, κάνε με ότι θέλεις. Αυτή η ηδονή να μην σταματήσει Θεέ μου. φώναζε. Όλες αυτές οι φωνές που ακούς από τον σύντροφο σου σε εξιτάρουν ίσως πιο πολύ από κάθε άλλο.

Πότε έπιανα το στήθος της και το χάιδευα και πότε τη μέση της που όλο κουνιόταν. Ένοιωθα τους μύες του κόλπου της να με σφίγγουν και να θέλουν να με κρατήσουν μέσα της. Προσπάθησα με επιδέξιες κινήσεις να βρω το ευαίσθητο σημείο G. Ομολογώ δεν το βρίσκω σχεδόν ποτέ, αλλά τώρα πέτυχε η προσπάθεια. Η Ρένα έχυνε σε καταιγιστικούς ρυθμούς, εκτός που το φώναζε το ένοιωθα κι εγώ από τα υγρά της που με είχαν μουσκέψει έως και τα αρχίδια. Δεν μπορώ να θυμηθώ το πόσες φορές έχυσε, πάντως την είδα συνέχεια να τρέμει από ηδονή. Βρισκόταν σε άλλο κόσμο. Σε έναν κόσμο που μόνο μία γυναίκα ξέρει καλά.

Αφού την ξάπλωσα στις μεγάλες μαξιλάρες του σκάφους της σήκωσα τα πόδια και γλίστρησα μέσα της. Βγήκα και ξαναμπήκα πολλές φορές. Ο “δικός μου” είχε γίνει τεράστιος και αυτή όλο και σήκωνε τα πόδια της ψηλά για να τον νιώσει. Είχε αρχίσει να στεγνώνει ενώ και εγώ είχα φτάσει στο ζενίθ. Βγήκα σχεδόν χύνοντας και της έβρεξα τα σοκολατένια βυζάκια της. Αφού άπλωσε το σπέρμα μου περίτεχνα, έσκυψε και έγλειψε με την άκρη της γλώσσας το κατακόκκινο πια όργανο. Κύματα ηδονής με περιέλουσαν και πάλι στο άγγιγμα αυτό.

Αφού μείναμε για λίγο ξαπλωμένοι, απολαύσαμε ένα τσιγάρο.

Ο καιρός είχε φρεσκάρει για τα καλά και έπρεπε να επιστρέψουμε αλλά και να πάρουμε και τον Πάνο που ακόμα ψάρευε.