Μέσα Αυγούστου στο σπίτι των πεθερικών μου. Είχα φτάσει μόλις το περασμένο βράδυ, καθώς οι άδειές μας με τη γυναίκα μου ήρθαν λίγο ανάποδα εφέτος, λόγω του Κορωνοϊού. Μάλιστα, είχαν έρθει μαζί με την κουμπάρα μας, με την οποία είναι και κατά κάποιο τρόπο συνάδελφοι.
Οι δυο τους είχαν ήδη κάνει θαλάσσια μπάνια και είχαν προλάβει να μαυρίσουν. Περισσότερο είχε "αρπάξει" η κουμπάρα, παρά η γυναίκα μου. Άλλωστε "αρπάζει" και πιο εύκολα, και το κορμί της γίνεται "κόλαση". Έτσι λοιπόν, το επόμενο βραδάκι από τη δική μου άφιξη και μετά από ένα αρκετά απολαυστικό απογευματινό θαλάσσιο μπάνιο, φάγαμε σχετικά ελαφρά και καθόμασταν να τα λέγαμε στη βεράντα, δημιουργώντας ένα όμορφο κλίμα με χαμηλό φωτισμό, ένα κεράκι στη μέση του πλαστικού τραπεζιού, τα τσιγάρα μας και ένα ποτηράκι Sangria.
Η κουβεντούλα είχε γυρίσει στα περί διατροφής, βάρους, θερμίδων και αναλύσεων για τις οποίες δεν είχα να εκφέρω κάποια άποψη. Όταν όμως άρχισαν να μιλάνε και για τα δικά τους βάρη και το σώμα τους, τα πράγματα άρχισαν ξαφνικά να γίνονται πιο ενδιαφέροντα. Το μέρος του γυναικείου σώματος που πάντα με ερέθιζε, ήταν τα "πλούσια" στήθια. Είτε είναι σχετικά στητά, είτε κρέμονται από το βάρος. Της γυναίκας μου είναι κρεμαστά. Της κουμπάρας... απ' όσο μου εξιτάριζαν ως εκείνο το βράδυ τη φαντασία, μου φαίνονταν σχετικά στητά.
Ώσπου, κουβέντα στην κουβέντα, και παρ' όλο που η κουμπάρα ντρεπόταν να σηκώσει τη φανέλα με τις λεπτές τιραντούλες της... τελικά, πείστηκε να τα αποκαλύψει. Ήταν αρκετά στητά παρ' ότι μεγάλα. Δεν έκανα σχόλιο, αλλά τα μάτια μου είδαν ξαφνικά το φως το αληθινό! Πόσο ήθελα εκείνη τη στιγμή να τα αγγίξω. Εκείνη τη στιγμή, μπορεί να έκαναν και λίγο χαβαλέ μαζί μου ως αρσενικό και η κουμπάρα να είχε έρθει σε δύσκολη θέση εφόσον τα είδα, αλλά το ξεπεράσαμε γρήγορα.
Η ώρα πέρασε χωρίς να το καταλάβουμε. Είχε ήδη πάει 1 και η γυναίκα μου είχε αρχίσει να νυστάζει. Με ρώτησε αν θα τη συνόδευα στο κρεβάτι, αλλά της είπα πως ήθελα να κάνω ένα τσιγαράκι ακόμα. Έτσι κι αλλιώς, ξέρω ότι όταν ξαπλώσει κουρασμένη, έχει αποκοιμηθεί σε 5 λεπτά. Προσπάθησα να κερδίσω χρόνο, τουλάχιστον μήπως και κατάφερνα να ξαναδώ αυτά τα υπέροχα στήθια της κουμπάρας.
Καληνυχτίσαμε τη γυναίκα μου, και μείναμε οι δυο μας να συνεχίσουμε να μιλάμε σχεδόν ψιθυριστά, για τα ίδια πράγματα. Με τη γυναίκα μου είχαμε αποχή για αρκετό καιρό και ήδη ένιωθα την σφοδρή επιθυμία να πηδήξω. Η κουμπάρα, μέχρι και τώρα που γράφω αυτές τις γραμμές, είναι χωρίς δεσμό. Άρα, ήταν ευκαιρία να νιώσει λίγο εργαλείο μέσα της. Μετά από δύο ποτηράκια κρασάκι, αποφάσισα να μπω λίγο στο "ψητό", παραμυθιάζοντάς την πως "παρά τα ελάχιστα κιλά που είχε πάρει"... τα στήθια της ήταν ακόμα αρκετά στητά. Παρ' όλο που εξακολουθούσε να διαφωνεί, όπως έκανε και πριν, της είπα να ξανασηκώσει τη φανελίτσα για να της κάνω σύγκριση με της γυναίκας μου, ώστε να της το αποδείξω.
Μόλις σήκωσε ξανά τη φανέλα, σήκωσα αργά το χέρι μου και χούφτωσα το ένα της στήθος, κάνοντας πως της εξηγούσα για να καταλάβει ότι δεν πάρει καν κιλά. Δεν αντέδρασε. Ίσα-ίσα που δεχόταν και το απαλό άγγιγμά μου και τα σχόλια. Από εκείνη τη στιγμή, είχα αρχίσει να κωλώνω. Στιγμιαία, κάτι έπρεπε να κάνω, ή να πω, ώστε να της αποδείξω ότι δεν είχε πάρει το βάρος που νόμιζε. Όταν της το είπα, διαφώνησε και πάλι. Λέγοντας πως ένιωθε ότι έπρεπε να κάνει λίγη παραπάνω δίαιτα. Έτσι λοιπόν, όταν της απάντησα ότι η φιλενάδα της είχε καθίσει στην αγκαλιά μου και δεν με είχε ζορίσει ούτε στο ελάχιστο... της πρότεινα να καθίσει και η ίδια, για να της αποδείξω πως ήταν αρκετά ελαφρύτερη.
Σηκώθηκε λοιπόν, και μόλις κάθισε πάνω μου αναστατώθηκε όταν ένιωσε πως ήμουν ήδη καυλωμένος.
- Ρε χαζό, έχεις φτιαχτεί;...
με ρώτησε γυρνώντας το κεφάλι της.
- Αφού άγγιξα τα υπέροχα στήθια σου. Είναι δυνατόν να μη φτιαχτώ;... της απάντησα. Σε πειράζει; Μήπως ενοχλείσαι και θέλεις να σηκωθείς;
- Ε... όχι, εντάξει, απλά... απάντησε με αμηχανία.
- Άρα... μπορώ να σε αγγίξω λιγάκι παραπάνω;... ξαναρώτησα.
- Ρε βλαμμένο, καταλαβαίνεις τι κάνουμε τώρα;...
ρώτησε με τη σειρά της, ενώ πολύ αμυδρά είχε αρχίσει να λικνίζεται.
Άρχισα να χαϊδεύω τη λεκάνη και τα τόσο υπέροχα, ζεστά και χυμώδη μπούτια της. Επιδίωκα να μπω μέσα της όσο πιο σύντομα γινόταν και όσο ήταν καθισμένη πάνω μου είχα φοβερή στύση. Πέρασα τα χέρια μου ανάμεσα στα μπούτια της, παραμέρισα το στρινγκάκι της και άγγιξα τα χειλάκια της. Γύρισε το κεφάλι της προς εμένα, και μου είπε με ψιθυριστή φωνή:
- Ρε κωλόπαιδο, τι μου κάνεις τώρα;
Ήταν ήδη υγρή και ζεστή.
- Σε πειράζει να καθίσεις λίγο πάνω του; Έστω για λίγο, ακόμη και χωρίς να κουνηθείς. Θα ήθελα να σε νιώσω... της είπα.
- Άντε, βαλ' το λίγο... μου απάντησε.
Το έβγαλα από το πλάι του μπόξερ μου και το γλίστρησα μέσα της. Πόσο ζεστή ήταν!
- Μην κουνηθείς. Άφησέ το λίγο μέσα σου", της ζήτησα. "Μαλακισμένο, είσαι τυχερός που δε μου ήρθε ακόμα η περίοδος", μου είπε. "Πότε σου έρχεται;", τη ρώτησα πάνω στη ζαλάδα της γλύκας της και μου απάντησε ότι περιμένει από μέρα σε μέρα. Πιθανότατα και την επόμενη.
- Βλέπεις ότι δεν είσαι βαριά και σε αντέχω;... της είπα.
- Για άλλο λόγο το ήθελες, πούστη... μου απάντησε.
Μην αντέχοντας για πολύ ακόμα, έβγαλε τη φανελίτσα της, σηκώθηκε και ξανακάθισε με μέτωπο σε εμένα. Άρχισε να λικνίζεται απαλά πάνω στο πετρωμένο εργαλείο μου, ενώ αρχίσαμε να φιλιόμαστε στο στόμα, και να της γλείφω τις μεγάλες καφέ ρώγες.
- Σου αρέσει ρε βλαμμένο;
- Πιο πολύ από της κουμπάρας σου. Ωραίο κορμί.
- Το μουνί μου, εννοώ. Έχεις χύσει και μέσα της πολλές φορές.
- Σου τα λέει;
- Όλα.
- Εσύ;
- Τι εγώ;
- Γουστάρεις να χύσω μέσα;
- Το θέλεις... ;
- Σε τόσο ζεστό μουνί... ναι, θα το ήθελα.
- Άντε... κάντο.
Άρχισα να τη φιλάω παντού. Όπου μπορούσα. Στο λαιμό, στα χείλια, έγλειφα παντού ανάμεσα στα στήθια της, ρουφούσα με πάθος τις ρώγες που είχαν γίνει σα βελόνες. Εκείνη συνέχιζε να λικνίζεται πάνω μου, κάνοντάς με να χαϊδεύω το γυαλιστερό της κορμί και να αρχίσω πια να σκέφτομαι τη μόνη υπέρτατη αίσθηση του να τελειώσω μέσα της. Τα ζουμιά της είχαν κάνει το καβλί μου να μπαίνει μέχρι το τέλος. Με όλο το εργαλείο μου θαμμένο κυριολεκτικά στον κόλπο της, ήταν θέμα χρόνου να τινάξω την επιθυμία τουλάχιστον 2 εβδομάδων στη μήτρα της. Και η στιγμή πλησίαζε όλο και πιο έντονα.
- Αχ, μωρό μου, θα χύσω.
- Θα με κάνεις κι εμένα να χύσω.
Τα υγρά ζεστά χάδια του κόλπου της, με έκαναν να φτάσω σε απίστευτο οργασμό.
- Αχ, κορμάρα μου... χύνω... χύνω καυλίτσα μου...
Αγκαλιαστήκαμε σφιχτά και ήταν ότι ωραιότερο για να νιώσω ότι έχυνα μέσα σε αυτό το κορμί. Μου ήρθε αμέσως, μόλις με αγκάλιασε από τον λαιμό, και σήκωσε ψηλά το κεφάλι της αφήνοντας τον δικό της εκτεθειμένο. Ήταν από τις ελάχιστες φορές που ένιωσα να τινάζω δυνατά, τουλάχιστον 3 φορές σπέρμα. Δεν είπε λέξη. Μόνο αναστέναξε δυνατά νιώθοντας το σπέρμα μου και το δικό της τελείωμα.
Αν και έτρεμε λίγο, έμεινε στην αγκαλιά μου για να ανασάνουμε. Το καβλί μου δεν είχε πέσει αρκετά ώστε να γλιστρήσει από μέσα της.
- Ρε βλαμμένο, πηδηχτήκαμε...
μου είπε.
- Μη μου πεις ότι δεν σου άρεσε… της απάντησα.
- Όχι, ωραίο ήταν.
Σε 1-2 λεπτά είχαμε ηρεμήσει. Σηκώθηκε από πάνω μου, κάθισε στην καρέκλα της και κάναμε ένα τελευταίο τσιγάρο πριν πάμε για ύπνο. Από τότε δε μας ξαναδόθηκε η ευκαιρία, αλλά δε με πείραξε ιδιαίτερα. Αυτό που ήθελα να πάρω, το πήρα. Και αυτό που της πρόσφερα να νιώσει, το ένιωσε.
Copyright protected OW ref: 179151
Οι δυο τους είχαν ήδη κάνει θαλάσσια μπάνια και είχαν προλάβει να μαυρίσουν. Περισσότερο είχε "αρπάξει" η κουμπάρα, παρά η γυναίκα μου. Άλλωστε "αρπάζει" και πιο εύκολα, και το κορμί της γίνεται "κόλαση". Έτσι λοιπόν, το επόμενο βραδάκι από τη δική μου άφιξη και μετά από ένα αρκετά απολαυστικό απογευματινό θαλάσσιο μπάνιο, φάγαμε σχετικά ελαφρά και καθόμασταν να τα λέγαμε στη βεράντα, δημιουργώντας ένα όμορφο κλίμα με χαμηλό φωτισμό, ένα κεράκι στη μέση του πλαστικού τραπεζιού, τα τσιγάρα μας και ένα ποτηράκι Sangria.
Η κουβεντούλα είχε γυρίσει στα περί διατροφής, βάρους, θερμίδων και αναλύσεων για τις οποίες δεν είχα να εκφέρω κάποια άποψη. Όταν όμως άρχισαν να μιλάνε και για τα δικά τους βάρη και το σώμα τους, τα πράγματα άρχισαν ξαφνικά να γίνονται πιο ενδιαφέροντα. Το μέρος του γυναικείου σώματος που πάντα με ερέθιζε, ήταν τα "πλούσια" στήθια. Είτε είναι σχετικά στητά, είτε κρέμονται από το βάρος. Της γυναίκας μου είναι κρεμαστά. Της κουμπάρας... απ' όσο μου εξιτάριζαν ως εκείνο το βράδυ τη φαντασία, μου φαίνονταν σχετικά στητά.
Ώσπου, κουβέντα στην κουβέντα, και παρ' όλο που η κουμπάρα ντρεπόταν να σηκώσει τη φανέλα με τις λεπτές τιραντούλες της... τελικά, πείστηκε να τα αποκαλύψει. Ήταν αρκετά στητά παρ' ότι μεγάλα. Δεν έκανα σχόλιο, αλλά τα μάτια μου είδαν ξαφνικά το φως το αληθινό! Πόσο ήθελα εκείνη τη στιγμή να τα αγγίξω. Εκείνη τη στιγμή, μπορεί να έκαναν και λίγο χαβαλέ μαζί μου ως αρσενικό και η κουμπάρα να είχε έρθει σε δύσκολη θέση εφόσον τα είδα, αλλά το ξεπεράσαμε γρήγορα.
Η ώρα πέρασε χωρίς να το καταλάβουμε. Είχε ήδη πάει 1 και η γυναίκα μου είχε αρχίσει να νυστάζει. Με ρώτησε αν θα τη συνόδευα στο κρεβάτι, αλλά της είπα πως ήθελα να κάνω ένα τσιγαράκι ακόμα. Έτσι κι αλλιώς, ξέρω ότι όταν ξαπλώσει κουρασμένη, έχει αποκοιμηθεί σε 5 λεπτά. Προσπάθησα να κερδίσω χρόνο, τουλάχιστον μήπως και κατάφερνα να ξαναδώ αυτά τα υπέροχα στήθια της κουμπάρας.
Καληνυχτίσαμε τη γυναίκα μου, και μείναμε οι δυο μας να συνεχίσουμε να μιλάμε σχεδόν ψιθυριστά, για τα ίδια πράγματα. Με τη γυναίκα μου είχαμε αποχή για αρκετό καιρό και ήδη ένιωθα την σφοδρή επιθυμία να πηδήξω. Η κουμπάρα, μέχρι και τώρα που γράφω αυτές τις γραμμές, είναι χωρίς δεσμό. Άρα, ήταν ευκαιρία να νιώσει λίγο εργαλείο μέσα της. Μετά από δύο ποτηράκια κρασάκι, αποφάσισα να μπω λίγο στο "ψητό", παραμυθιάζοντάς την πως "παρά τα ελάχιστα κιλά που είχε πάρει"... τα στήθια της ήταν ακόμα αρκετά στητά. Παρ' όλο που εξακολουθούσε να διαφωνεί, όπως έκανε και πριν, της είπα να ξανασηκώσει τη φανελίτσα για να της κάνω σύγκριση με της γυναίκας μου, ώστε να της το αποδείξω.
Μόλις σήκωσε ξανά τη φανέλα, σήκωσα αργά το χέρι μου και χούφτωσα το ένα της στήθος, κάνοντας πως της εξηγούσα για να καταλάβει ότι δεν πάρει καν κιλά. Δεν αντέδρασε. Ίσα-ίσα που δεχόταν και το απαλό άγγιγμά μου και τα σχόλια. Από εκείνη τη στιγμή, είχα αρχίσει να κωλώνω. Στιγμιαία, κάτι έπρεπε να κάνω, ή να πω, ώστε να της αποδείξω ότι δεν είχε πάρει το βάρος που νόμιζε. Όταν της το είπα, διαφώνησε και πάλι. Λέγοντας πως ένιωθε ότι έπρεπε να κάνει λίγη παραπάνω δίαιτα. Έτσι λοιπόν, όταν της απάντησα ότι η φιλενάδα της είχε καθίσει στην αγκαλιά μου και δεν με είχε ζορίσει ούτε στο ελάχιστο... της πρότεινα να καθίσει και η ίδια, για να της αποδείξω πως ήταν αρκετά ελαφρύτερη.
Σηκώθηκε λοιπόν, και μόλις κάθισε πάνω μου αναστατώθηκε όταν ένιωσε πως ήμουν ήδη καυλωμένος.
- Ρε χαζό, έχεις φτιαχτεί;...
με ρώτησε γυρνώντας το κεφάλι της.
- Αφού άγγιξα τα υπέροχα στήθια σου. Είναι δυνατόν να μη φτιαχτώ;... της απάντησα. Σε πειράζει; Μήπως ενοχλείσαι και θέλεις να σηκωθείς;
- Ε... όχι, εντάξει, απλά... απάντησε με αμηχανία.
- Άρα... μπορώ να σε αγγίξω λιγάκι παραπάνω;... ξαναρώτησα.
- Ρε βλαμμένο, καταλαβαίνεις τι κάνουμε τώρα;...
ρώτησε με τη σειρά της, ενώ πολύ αμυδρά είχε αρχίσει να λικνίζεται.
Άρχισα να χαϊδεύω τη λεκάνη και τα τόσο υπέροχα, ζεστά και χυμώδη μπούτια της. Επιδίωκα να μπω μέσα της όσο πιο σύντομα γινόταν και όσο ήταν καθισμένη πάνω μου είχα φοβερή στύση. Πέρασα τα χέρια μου ανάμεσα στα μπούτια της, παραμέρισα το στρινγκάκι της και άγγιξα τα χειλάκια της. Γύρισε το κεφάλι της προς εμένα, και μου είπε με ψιθυριστή φωνή:
- Ρε κωλόπαιδο, τι μου κάνεις τώρα;
Ήταν ήδη υγρή και ζεστή.
- Σε πειράζει να καθίσεις λίγο πάνω του; Έστω για λίγο, ακόμη και χωρίς να κουνηθείς. Θα ήθελα να σε νιώσω... της είπα.
- Άντε, βαλ' το λίγο... μου απάντησε.
Το έβγαλα από το πλάι του μπόξερ μου και το γλίστρησα μέσα της. Πόσο ζεστή ήταν!
- Μην κουνηθείς. Άφησέ το λίγο μέσα σου", της ζήτησα. "Μαλακισμένο, είσαι τυχερός που δε μου ήρθε ακόμα η περίοδος", μου είπε. "Πότε σου έρχεται;", τη ρώτησα πάνω στη ζαλάδα της γλύκας της και μου απάντησε ότι περιμένει από μέρα σε μέρα. Πιθανότατα και την επόμενη.
- Βλέπεις ότι δεν είσαι βαριά και σε αντέχω;... της είπα.
- Για άλλο λόγο το ήθελες, πούστη... μου απάντησε.
Μην αντέχοντας για πολύ ακόμα, έβγαλε τη φανελίτσα της, σηκώθηκε και ξανακάθισε με μέτωπο σε εμένα. Άρχισε να λικνίζεται απαλά πάνω στο πετρωμένο εργαλείο μου, ενώ αρχίσαμε να φιλιόμαστε στο στόμα, και να της γλείφω τις μεγάλες καφέ ρώγες.
- Σου αρέσει ρε βλαμμένο;
- Πιο πολύ από της κουμπάρας σου. Ωραίο κορμί.
- Το μουνί μου, εννοώ. Έχεις χύσει και μέσα της πολλές φορές.
- Σου τα λέει;
- Όλα.
- Εσύ;
- Τι εγώ;
- Γουστάρεις να χύσω μέσα;
- Το θέλεις... ;
- Σε τόσο ζεστό μουνί... ναι, θα το ήθελα.
- Άντε... κάντο.
Άρχισα να τη φιλάω παντού. Όπου μπορούσα. Στο λαιμό, στα χείλια, έγλειφα παντού ανάμεσα στα στήθια της, ρουφούσα με πάθος τις ρώγες που είχαν γίνει σα βελόνες. Εκείνη συνέχιζε να λικνίζεται πάνω μου, κάνοντάς με να χαϊδεύω το γυαλιστερό της κορμί και να αρχίσω πια να σκέφτομαι τη μόνη υπέρτατη αίσθηση του να τελειώσω μέσα της. Τα ζουμιά της είχαν κάνει το καβλί μου να μπαίνει μέχρι το τέλος. Με όλο το εργαλείο μου θαμμένο κυριολεκτικά στον κόλπο της, ήταν θέμα χρόνου να τινάξω την επιθυμία τουλάχιστον 2 εβδομάδων στη μήτρα της. Και η στιγμή πλησίαζε όλο και πιο έντονα.
- Αχ, μωρό μου, θα χύσω.
- Θα με κάνεις κι εμένα να χύσω.
Τα υγρά ζεστά χάδια του κόλπου της, με έκαναν να φτάσω σε απίστευτο οργασμό.
- Αχ, κορμάρα μου... χύνω... χύνω καυλίτσα μου...
Αγκαλιαστήκαμε σφιχτά και ήταν ότι ωραιότερο για να νιώσω ότι έχυνα μέσα σε αυτό το κορμί. Μου ήρθε αμέσως, μόλις με αγκάλιασε από τον λαιμό, και σήκωσε ψηλά το κεφάλι της αφήνοντας τον δικό της εκτεθειμένο. Ήταν από τις ελάχιστες φορές που ένιωσα να τινάζω δυνατά, τουλάχιστον 3 φορές σπέρμα. Δεν είπε λέξη. Μόνο αναστέναξε δυνατά νιώθοντας το σπέρμα μου και το δικό της τελείωμα.
Αν και έτρεμε λίγο, έμεινε στην αγκαλιά μου για να ανασάνουμε. Το καβλί μου δεν είχε πέσει αρκετά ώστε να γλιστρήσει από μέσα της.
- Ρε βλαμμένο, πηδηχτήκαμε...
μου είπε.
- Μη μου πεις ότι δεν σου άρεσε… της απάντησα.
- Όχι, ωραίο ήταν.
Σε 1-2 λεπτά είχαμε ηρεμήσει. Σηκώθηκε από πάνω μου, κάθισε στην καρέκλα της και κάναμε ένα τελευταίο τσιγάρο πριν πάμε για ύπνο. Από τότε δε μας ξαναδόθηκε η ευκαιρία, αλλά δε με πείραξε ιδιαίτερα. Αυτό που ήθελα να πάρω, το πήρα. Και αυτό που της πρόσφερα να νιώσει, το ένιωσε.
Copyright protected OW ref: 179151
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.