Είχαν περάσει έξι μήνες από τότε που είχε ξεκινήσει η σχέση μου με τον Νίκο. Ήταν πολύ καλός και τρυφερός μαζί μου και τίποτα δεν μπορούσε να με κάνει να φανταστώ αυτά που θα σας περιγράψω παρακάτω.
Ο Νίκος ήταν δάσκαλος μουσικής. Του είχα εξομολογηθεί την φαντασίωση μου να ζήσω την υποταγή στο σεξ και ποτέ δεν πίστευα ότι θα ήταν κάτι που τον συγκινούσε και αυτό λόγω του χαρακτήρα του. Από ότι φάνηκε όμως είχα πέσει τελείως έξω. Τα πράγματα λοιπόν έγιναν ως εξής:
Ήμουν στην δουλειά μου όταν ο Νίκος με πήρε τηλέφωνο και μου ζήτησε να βρεθούμε το απόγευμα στο σπίτι του.
- «Τι θα έλεγες για ένα μάθημα πιάνου;», μου είπε κι εγώ γέλασα και τον ειρωνεύτηκα.
- «Μάλλον βαρετό ακούγεται... δεν πάμε κανένα σινεμά καλύτερα;»
- «Θα σε περιμένω στις οκτώ στο σπίτι μου και σαν καλή μαθήτρια να φροντίσεις να είσαι στην ώρα σου».
- «Καλά, καλά. Θα τα πούμε το απόγευμα».
Το τελευταίο που ήθελα να κάνω εκείνη την ημέρα ήταν μάθημα μουσικής. Παρ’ όλα αυτά το απόγευμα χτύπησα το κουδούνι του σπιτιού του, ομολογουμένως καθυστερημένα. Ο Νίκος μου άνοιξε την πόρτα αλλά αυτή τη φορά δεν χαμογελούσε καθόλου που με είδε όπως συνήθως. Κοίταξε το ρολόι του και μου είπε κοφτά και αυστηρά:
- «Έχεις αργήσει τριάντα λεπτά. Νομίζω ότι κάναμε κακή αρχή σήμερα».
- «Ωχ ρε Νίκο. Είχε κίνηση, πώς κάνεις έτσι;»
- «Δεν δέχομαι δικαιολογίες δεσποινίς».
Η συμπεριφορά του με παραξένευε πολύ αλλά η περιέργεια μου με έκανε να προχωρώ χωρίς πολλούς ενδοιασμούς. Ο Νίκος άνοιξε την πόρτα του σαλονιού και με οδήγησε στο χώρο που βρισκόταν το πιάνο.
- «Λοιπόν δεσποινίδα μου, ελπίζω να είσαι έτοιμη για το μάθημα σου. Θα ξεκινήσουμε από μερικά απλά πράγματα και καλά θα κάνεις να προσέξεις γιατί τα λάθη δεν συγχωρούνται».
Για μένα η μουσική ήταν κάτι τελείως καινούργιο και ομολογώ ότι από όσα μου έλεγε και έδειχνε ο Νίκος δεν καταλάβαινα τίποτα.
- «Κάτσε στο σκαμπό και δείξε μου τι έμαθες!»
Κάθισα στην θέση μου κι εκείνος στάθηκε ακριβώς πίσω μου. Ένιωθα την πούτσα του στην πλάτη του πραγματικά σκληρή και μεγάλη. Ξεκίνησα να παίζω αυτό που μου είχε ζητήσει. Και τα λάθη γίνονταν το ένα μετά το άλλο όπως ήταν αναμενόμενο.
- «Να θυμάσαι: για κάθε λάθος υπάρχουν και συνέπειες», μου είπε.
Όση ώρα προσπαθούσα να παίξω έστω και μια σωστή νότα, εκείνος έτριβε την πούτσα του στην πλάτη μου, σχεδόν απειλητικά.
- «Φτάνει! Φαίνεται ότι είσαι ανεπίδεκτη μαθήσεως! Μάλλον σου χρειάζεται ένα καλό μάθημα για να συγκεντρωθείς».
Με τράβηξε από το χέρι για να σηκωθώ και με δύναμη έσπρωξε την πλάτη μου και με γονάτισε μπροστά στο σκαμπό. Με το χέρι του κράτησε το κεφάλι μου κολλημένο πάνω στο σκαμπό. Έβγαλε την ζώνη του, και αφού βεβαιώθηκε ότι με είχε ακινητοποιήσει, μαστίγωσε τον κώλο μου με την δερμάτινη ζώνη του. Αυτό το πρώτο χτύπημα ήταν αρκετά δυνατό και με έκανε να τιναχτώ άθελα μου.
- «Μην διανοηθείς να ξανακουνηθείς τσουλάκι! Ήρθε η ώρα να πληρώσεις για τις απροσεξίες σου. Πες μου λοιπόν, πόσα λεπτά άργησες να έρθεις στο μάθημα σου;»
Δεν ήξερα πως να αντιδράσω και έτσι απλά του απάντησα:
- «Τριάντα λεπτά, Νίκο».
- «Όταν μου απευθύνεσαι θα λες: κύριε καθηγητά. Ακούω λοιπόν…»
- «Τριάντα λεπτά κύριε καθηγητά».
- «Τι τιμωρία νομίζεις πως σου αξίζει για αυτή την καθυστέρηση;»
- «Δεν ξέρω κύριε καθηγητά…»
- «Ένα κατακόκκινο κωλαράκι ίσως να σε έκανε να μην το επαναλάβεις...»
Με αυτά τα λόγια σήκωσε την φούστα και κατέβασε την κιλότα μου με μια απότομη κίνηση. Άνοιξε το φερμουάρ του και έτριψε την πούτσα του στην κωλοτρυπίδα μου.
- «Τι θα έλεγες για ένα χτύπημα στο κωλαράκι σου για κάθε δέκα λεπτά καθυστέρησης;»
- «Δεν ξέρω κύριε καθηγητά».
- «Λοιπόν, αυτό μας κάνει τρία χτυπήματα. Ετοίμασε το κωλαράκι σου να τα δεχτεί και θέλω να σε ακούω να μετράς».
Έπιασε ξανά τη ζώνη στα χέρια και την ακούμπησε στα κωλομέρια μου. Το πρώτο χτύπημα δεν άργησε να έρθει, πιο δυνατό από πριν.
- «Άουτς! Ένα, κύριε καθηγητά», είπα ακολουθώντας τις εντολές του.
Η ζώνη του χτύπησε ξανά τον κώλο μου.
- «Αχ, αχ... Δύο, κύριε καθηγητά».
Σταμάτησε για λίγο και με έκανε να πιστέψω ότι όλα τελείωσαν εκεί. Έτριψε με τις παλάμες του τον κώλο μου που χωρίς αμφιβολία είχε αρχίσει να καίγεται και έβαλε το δάχτυλο του μέσα στο μουνάκι μου που ήταν ήδη πολύ υγρό.
- «Φαίνεται ότι η τιμωρία σου σ’ αρέσει πουτανάκι…»
Το τρίτο χτύπημα ήρθε ακόμη πιο τσουχτερό.
- «Τρία. Αααα.. κύριε καθηγητά», είπα με φωνή που έτρεμε από πόνο και καύλα.
- «Σήκω επάνω!»
Σηκώθηκα και πήγα να φορέσω το εσώρουχο μου, πιο πολύ από ντροπή παρά από αμηχανία. Το άρπαξε από τα χέρια μου και το πέταξε σε μια γωνιά του δωματίου. Μου έβγαλε την φούστα και μου είπε:
- «Γονάτισε και γλύψε την πούτσα του καθηγητή σου. Δείξε μου πόσο πολύ έχεις μετανιώσει που δεν ήσουν καλή μαθήτρια...»
Γονάτισα και την πήρα στο στόμα μου. Ήταν πραγματικά σκληρή και πρησμένη.
- «Σου αρέσει η πούτσα μου;»
- «Μάλιστα κύριε καθηγητά».
Συνέχισα να την γλύφω όσο καλύτερα μπορούσα και να την χαϊδεύω με μαεστρία φοβούμενη τις συνέπειες για κάθε ενδεχόμενο λάθος.
- «Σήκω όρθια!», με πρόσταξε.
- «Μάλιστα κύριε καθηγητά», απάντησα.
Και χωρίς να τον κοιτάξω ούτε για μια στιγμή στα μάτια, περίμενα την επόμενη διαταγή του.
- «Λοιπόν δεσποινίδα μου, τώρα ήρθε η ώρα να τιμωρηθείς για αυτά που δεν κατάφερες να μάθεις παρ’ όλες τις προσπάθειες και επεξηγήσεις του καθηγητή σου. Ήσουν πραγματικά αδιάφορη και αμελής. Τι θα έπρεπε να κάνεις για να μην ξεχνάς αυτά που σου έλεγα;»
- «Να κρατάω σημειώσεις κύριε καθηγητά».
- «Και το έκανες;»
- «Όχι κύριε καθηγητά».
- «Πρέπει λοιπόν να πάρεις ένα μάθημα».
- «Ναι κύριε καθηγητά».
- «Ας αρχίσουμε λοιπόν. Σκύψε μπροστά και άνοιξε τα πόδια σου! Θέλω να βλέπω την σούφρα σου».
Έκανα όπως μου είπε. Αισθανόμουν πολύ ντροπή σε αυτή την στάση και συνάμα φόβο για το τι άλλο είχε στο μυαλό του.
- «Το κωλαράκι σου είναι κατακόκκινο και η σούφρα σου φαίνεται σφιχτή…», μου είπε ενώ χτυπούσε την πούτσα του στα κωλομέρια μου απαλά.
Τον είδα να φεύγει για λίγο. Όταν γύρισε κρατούσε στα χέρια του ένα χοντρό μαρκαδόρο.
- «Σκύψε καλά. Ετοίμασε την σούφρα σου γιατί θα στην ανοίξω. Αυτό τον μαρκαδόρο έπρεπε να τον έχεις στα χεράκια σου και να σημειώνεις όσο σου παρέδιδα το μάθημα σου έτσι δεν είναι;»
- «Μάλιστα κύριε καθηγητά».
- «Εσύ όμως δεν το έκανες και πρέπει να τιμωρηθείς».
- «Δεν το έκανα κύριε καθηγητά».
- «Τώρα λοιπόν αντί να τον έχεις στα χεράκια σου θα τον έχεις στο κωλαράκι σου».
Πήρε τον μαρκαδόρο και μου τον έβαλε στο στόμα.
- «Σάλιωσε τον! Θέλω να γλιστράει στη σούφρα σου».
Αφού έτριψε καλά την πούτσα του στην κωλοτρυπίδα μου, έσπρωξε με δύναμη τον μαρκαδόρο μέσα στον κώλο μου, και έχωσε την ψωλή του μέσα στο μουνάκι μου βίαια.
- «Σ’ αρέσει να σε σκίζω παλιοπουτανάκι; Σου αρέσει να ανοίγει το κωλαράκι σου;»
Δεν μπορούσα πια να μιλήσω... μόνο αναστέναζα από καύλα και ένιωθα το μουνάκι να στάζει και να συσπάται...
- «Θα είσαι καλή μαθήτρια από εδώ και πέρα;», με ρώτησε αυτή τη φορά πιο συγκαταβατικά.
- «Μάλιστα κύριε καθηγητά, θα είμαι».
Χωρίς άλλες κουβέντες, έβγαλε τον μαρκαδόρο από τον κώλο μου και έβαλε μέσα με δύναμη το καυλί του. Ο πόνος με έκανε να τιναχτώ, αλλά σύντομα τον ένιωσα να γλυκαίνει και να γίνεται ένα ζεστό κύμα ηδονής. Μετά από λίγο ένιωσα την πούτσα του να χύνει βαθιά μέσα στον πάτο μου, και ένα καυτό ποταμάκι από χύσια να κυλάει μέσα.
Άπλωσε το χέρι του και ακούμπησε την κλειτορίδα μου. Αμέσως ένιωσα τον οργασμό να έρχεται. Ήταν τόσο δυνατός που δεν θυμάμαι τι είπα και τι έκανε αυτός τη στιγμή εκείνη…
Ο Νίκος ήταν δάσκαλος μουσικής. Του είχα εξομολογηθεί την φαντασίωση μου να ζήσω την υποταγή στο σεξ και ποτέ δεν πίστευα ότι θα ήταν κάτι που τον συγκινούσε και αυτό λόγω του χαρακτήρα του. Από ότι φάνηκε όμως είχα πέσει τελείως έξω. Τα πράγματα λοιπόν έγιναν ως εξής:
Ήμουν στην δουλειά μου όταν ο Νίκος με πήρε τηλέφωνο και μου ζήτησε να βρεθούμε το απόγευμα στο σπίτι του.
- «Τι θα έλεγες για ένα μάθημα πιάνου;», μου είπε κι εγώ γέλασα και τον ειρωνεύτηκα.
- «Μάλλον βαρετό ακούγεται... δεν πάμε κανένα σινεμά καλύτερα;»
- «Θα σε περιμένω στις οκτώ στο σπίτι μου και σαν καλή μαθήτρια να φροντίσεις να είσαι στην ώρα σου».
- «Καλά, καλά. Θα τα πούμε το απόγευμα».
Το τελευταίο που ήθελα να κάνω εκείνη την ημέρα ήταν μάθημα μουσικής. Παρ’ όλα αυτά το απόγευμα χτύπησα το κουδούνι του σπιτιού του, ομολογουμένως καθυστερημένα. Ο Νίκος μου άνοιξε την πόρτα αλλά αυτή τη φορά δεν χαμογελούσε καθόλου που με είδε όπως συνήθως. Κοίταξε το ρολόι του και μου είπε κοφτά και αυστηρά:
- «Έχεις αργήσει τριάντα λεπτά. Νομίζω ότι κάναμε κακή αρχή σήμερα».
- «Ωχ ρε Νίκο. Είχε κίνηση, πώς κάνεις έτσι;»
- «Δεν δέχομαι δικαιολογίες δεσποινίς».
Η συμπεριφορά του με παραξένευε πολύ αλλά η περιέργεια μου με έκανε να προχωρώ χωρίς πολλούς ενδοιασμούς. Ο Νίκος άνοιξε την πόρτα του σαλονιού και με οδήγησε στο χώρο που βρισκόταν το πιάνο.
- «Λοιπόν δεσποινίδα μου, ελπίζω να είσαι έτοιμη για το μάθημα σου. Θα ξεκινήσουμε από μερικά απλά πράγματα και καλά θα κάνεις να προσέξεις γιατί τα λάθη δεν συγχωρούνται».
Για μένα η μουσική ήταν κάτι τελείως καινούργιο και ομολογώ ότι από όσα μου έλεγε και έδειχνε ο Νίκος δεν καταλάβαινα τίποτα.
- «Κάτσε στο σκαμπό και δείξε μου τι έμαθες!»
Κάθισα στην θέση μου κι εκείνος στάθηκε ακριβώς πίσω μου. Ένιωθα την πούτσα του στην πλάτη του πραγματικά σκληρή και μεγάλη. Ξεκίνησα να παίζω αυτό που μου είχε ζητήσει. Και τα λάθη γίνονταν το ένα μετά το άλλο όπως ήταν αναμενόμενο.
- «Να θυμάσαι: για κάθε λάθος υπάρχουν και συνέπειες», μου είπε.
Όση ώρα προσπαθούσα να παίξω έστω και μια σωστή νότα, εκείνος έτριβε την πούτσα του στην πλάτη μου, σχεδόν απειλητικά.
- «Φτάνει! Φαίνεται ότι είσαι ανεπίδεκτη μαθήσεως! Μάλλον σου χρειάζεται ένα καλό μάθημα για να συγκεντρωθείς».
Με τράβηξε από το χέρι για να σηκωθώ και με δύναμη έσπρωξε την πλάτη μου και με γονάτισε μπροστά στο σκαμπό. Με το χέρι του κράτησε το κεφάλι μου κολλημένο πάνω στο σκαμπό. Έβγαλε την ζώνη του, και αφού βεβαιώθηκε ότι με είχε ακινητοποιήσει, μαστίγωσε τον κώλο μου με την δερμάτινη ζώνη του. Αυτό το πρώτο χτύπημα ήταν αρκετά δυνατό και με έκανε να τιναχτώ άθελα μου.
- «Μην διανοηθείς να ξανακουνηθείς τσουλάκι! Ήρθε η ώρα να πληρώσεις για τις απροσεξίες σου. Πες μου λοιπόν, πόσα λεπτά άργησες να έρθεις στο μάθημα σου;»
Δεν ήξερα πως να αντιδράσω και έτσι απλά του απάντησα:
- «Τριάντα λεπτά, Νίκο».
- «Όταν μου απευθύνεσαι θα λες: κύριε καθηγητά. Ακούω λοιπόν…»
- «Τριάντα λεπτά κύριε καθηγητά».
- «Τι τιμωρία νομίζεις πως σου αξίζει για αυτή την καθυστέρηση;»
- «Δεν ξέρω κύριε καθηγητά…»
- «Ένα κατακόκκινο κωλαράκι ίσως να σε έκανε να μην το επαναλάβεις...»
Με αυτά τα λόγια σήκωσε την φούστα και κατέβασε την κιλότα μου με μια απότομη κίνηση. Άνοιξε το φερμουάρ του και έτριψε την πούτσα του στην κωλοτρυπίδα μου.
- «Τι θα έλεγες για ένα χτύπημα στο κωλαράκι σου για κάθε δέκα λεπτά καθυστέρησης;»
- «Δεν ξέρω κύριε καθηγητά».
- «Λοιπόν, αυτό μας κάνει τρία χτυπήματα. Ετοίμασε το κωλαράκι σου να τα δεχτεί και θέλω να σε ακούω να μετράς».
Έπιασε ξανά τη ζώνη στα χέρια και την ακούμπησε στα κωλομέρια μου. Το πρώτο χτύπημα δεν άργησε να έρθει, πιο δυνατό από πριν.
- «Άουτς! Ένα, κύριε καθηγητά», είπα ακολουθώντας τις εντολές του.
Η ζώνη του χτύπησε ξανά τον κώλο μου.
- «Αχ, αχ... Δύο, κύριε καθηγητά».
Σταμάτησε για λίγο και με έκανε να πιστέψω ότι όλα τελείωσαν εκεί. Έτριψε με τις παλάμες του τον κώλο μου που χωρίς αμφιβολία είχε αρχίσει να καίγεται και έβαλε το δάχτυλο του μέσα στο μουνάκι μου που ήταν ήδη πολύ υγρό.
- «Φαίνεται ότι η τιμωρία σου σ’ αρέσει πουτανάκι…»
Το τρίτο χτύπημα ήρθε ακόμη πιο τσουχτερό.
- «Τρία. Αααα.. κύριε καθηγητά», είπα με φωνή που έτρεμε από πόνο και καύλα.
- «Σήκω επάνω!»
Σηκώθηκα και πήγα να φορέσω το εσώρουχο μου, πιο πολύ από ντροπή παρά από αμηχανία. Το άρπαξε από τα χέρια μου και το πέταξε σε μια γωνιά του δωματίου. Μου έβγαλε την φούστα και μου είπε:
- «Γονάτισε και γλύψε την πούτσα του καθηγητή σου. Δείξε μου πόσο πολύ έχεις μετανιώσει που δεν ήσουν καλή μαθήτρια...»
Γονάτισα και την πήρα στο στόμα μου. Ήταν πραγματικά σκληρή και πρησμένη.
- «Σου αρέσει η πούτσα μου;»
- «Μάλιστα κύριε καθηγητά».
Συνέχισα να την γλύφω όσο καλύτερα μπορούσα και να την χαϊδεύω με μαεστρία φοβούμενη τις συνέπειες για κάθε ενδεχόμενο λάθος.
- «Σήκω όρθια!», με πρόσταξε.
- «Μάλιστα κύριε καθηγητά», απάντησα.
Και χωρίς να τον κοιτάξω ούτε για μια στιγμή στα μάτια, περίμενα την επόμενη διαταγή του.
- «Λοιπόν δεσποινίδα μου, τώρα ήρθε η ώρα να τιμωρηθείς για αυτά που δεν κατάφερες να μάθεις παρ’ όλες τις προσπάθειες και επεξηγήσεις του καθηγητή σου. Ήσουν πραγματικά αδιάφορη και αμελής. Τι θα έπρεπε να κάνεις για να μην ξεχνάς αυτά που σου έλεγα;»
- «Να κρατάω σημειώσεις κύριε καθηγητά».
- «Και το έκανες;»
- «Όχι κύριε καθηγητά».
- «Πρέπει λοιπόν να πάρεις ένα μάθημα».
- «Ναι κύριε καθηγητά».
- «Ας αρχίσουμε λοιπόν. Σκύψε μπροστά και άνοιξε τα πόδια σου! Θέλω να βλέπω την σούφρα σου».
Έκανα όπως μου είπε. Αισθανόμουν πολύ ντροπή σε αυτή την στάση και συνάμα φόβο για το τι άλλο είχε στο μυαλό του.
- «Το κωλαράκι σου είναι κατακόκκινο και η σούφρα σου φαίνεται σφιχτή…», μου είπε ενώ χτυπούσε την πούτσα του στα κωλομέρια μου απαλά.
Τον είδα να φεύγει για λίγο. Όταν γύρισε κρατούσε στα χέρια του ένα χοντρό μαρκαδόρο.
- «Σκύψε καλά. Ετοίμασε την σούφρα σου γιατί θα στην ανοίξω. Αυτό τον μαρκαδόρο έπρεπε να τον έχεις στα χεράκια σου και να σημειώνεις όσο σου παρέδιδα το μάθημα σου έτσι δεν είναι;»
- «Μάλιστα κύριε καθηγητά».
- «Εσύ όμως δεν το έκανες και πρέπει να τιμωρηθείς».
- «Δεν το έκανα κύριε καθηγητά».
- «Τώρα λοιπόν αντί να τον έχεις στα χεράκια σου θα τον έχεις στο κωλαράκι σου».
Πήρε τον μαρκαδόρο και μου τον έβαλε στο στόμα.
- «Σάλιωσε τον! Θέλω να γλιστράει στη σούφρα σου».
Αφού έτριψε καλά την πούτσα του στην κωλοτρυπίδα μου, έσπρωξε με δύναμη τον μαρκαδόρο μέσα στον κώλο μου, και έχωσε την ψωλή του μέσα στο μουνάκι μου βίαια.
- «Σ’ αρέσει να σε σκίζω παλιοπουτανάκι; Σου αρέσει να ανοίγει το κωλαράκι σου;»
Δεν μπορούσα πια να μιλήσω... μόνο αναστέναζα από καύλα και ένιωθα το μουνάκι να στάζει και να συσπάται...
- «Θα είσαι καλή μαθήτρια από εδώ και πέρα;», με ρώτησε αυτή τη φορά πιο συγκαταβατικά.
- «Μάλιστα κύριε καθηγητά, θα είμαι».
Χωρίς άλλες κουβέντες, έβγαλε τον μαρκαδόρο από τον κώλο μου και έβαλε μέσα με δύναμη το καυλί του. Ο πόνος με έκανε να τιναχτώ, αλλά σύντομα τον ένιωσα να γλυκαίνει και να γίνεται ένα ζεστό κύμα ηδονής. Μετά από λίγο ένιωσα την πούτσα του να χύνει βαθιά μέσα στον πάτο μου, και ένα καυτό ποταμάκι από χύσια να κυλάει μέσα.
Άπλωσε το χέρι του και ακούμπησε την κλειτορίδα μου. Αμέσως ένιωσα τον οργασμό να έρχεται. Ήταν τόσο δυνατός που δεν θυμάμαι τι είπα και τι έκανε αυτός τη στιγμή εκείνη…
(Copyright protected OW ref: 8389 "Straight erotic stories archive")
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.