Με δυο άντρες

Κάποιο Σαββατόβραδο πήγα με την αδερφή μου σ ένα πάρτι φίλων της. Όλο αυτό το διάστημα η αδερφή μου είχε κάποιες περιστασιακές «φάσεις» αλλά κανένας δεσμός. Τον Τάκη έλεγε πως τον ξεπέρασε αλλά αρκετές φορές ήταν στο μυαλό της.

Στο πάρτι εκείνο θέλαμε να ξεδώσουμε. Έτσι βρεθήκαμε ζαλισμένες να χορεύουμε συνέχεια με γκόμενους αλλά και μόνες μας. Εγώ είχα βάλει στο μάτι τον Πιέρ, ένα περίεργο Γάλλο που είχε κατέβει με Erasmus κι η αδερφή μου έναν άλλο τύπο που χόρευαν μαζί. Ο Πιέρ ήταν 23, πολύ ψηλός και πολύ αδύνατος, ξανθός βέβαια, σχεδόν άτριχος, κοντό μαλλί με βλοσυρή ματιά και γαλάζια μάτια.

Οι φαντασιώσεις σου υπάρχουν πάντα μέσα σου. Αλλά σπάνια βγαίνουν έξω και ακόμα πιο σπάνια πραγματοποιούνται. Επειδή η ηθική μας είναι τέτοια που μας έμαθε να τις κρατάμε κρυφές. Γι’ αυτό άλλωστε μας ερεθίζουν τόσο. Μα υπάρχουν και κάποιες στιγμές στη ζωή που σου δίνεται μια ευκαιρία. Τότε νιώθεις άγρια χαρά αλλά και φόβο.

Κατά τις δυόμιση το πάρτι είχε «κόψει» κι αποφασίσαμε να φύγουμε. Ο Πιέρ πρότεινε να πάω σπίτι του. Ούτως ή άλλως η Λία θα πήγαινε σπίτι μας με τον «άλλο» οπότε σκέφτηκα πως καλά θα ‘ταν να τον ακολουθούσα κι άλλωστε, είχα ζαλιστεί αρκετά για να πω όχι. Βέβαια έμενε με συγκάτοικο, όπως μου είπε, αλλά αυτό δεν με χαλούσε καθόλου.

Φτάσαμε σπίτι του κατά τις τρεις. Μπήκαμε μέσα και πήγαμε στο σαλόνι όπου καθίσαμε σε μεγάλες μαξιλάρες. Έφερε ένα μπουκάλι κρασί και βάλαμε σιγανή μουσική ανάβοντας μόνο ένα μικρό φως. Ο συγκάτοικός του κοιμόταν.
Σε λίγο ήμασταν ξαπλωμένοι και με φιλούσε. Άρχισε να μου βγάζει τα ρούχα σιγά-σιγά. Πρώτα τις μπότες, μετά τη μπλούζα, τη φούστα και τα εσώρουχα. Εκείνος ήταν ακόμα ντυμένος χαϊδεύοντας με στο ημίφως.

Ο έρωτας από μόνος του είναι «ανήθικος» όταν δεν συνοδεύεται από «αγάπη», από «στοργή», από «συναισθήματα αληθινά». Είναι «ένοχος» και «κατακριτέος. Είναι «βρώμικος». Κι όμως, όσο πιο ανήθικο τον κάνεις κι όσο πιο ένοχα αισθάνεσαι, τόσο πιο ελεύθερος νιώθεις.

Ένιωθα υγρή. Τον γύρισα ανάσκελα. Έβαλα το χέρι μου πάνω από το παντελόνι του. Τον ξεκούμπωσα. Έπιασα το πούτσο του, τον έβγαλα έξω και τον πλησίασα. Ήταν ξυρισμένος τελείως. Ήταν η πρώτη φορά που έβλεπα άντρα να έχει ξυριστεί εκεί. Ήταν λείο όλο το δέρμα. Ο πούτσος του ήταν όμορφος και γυάλιζε. Άρχισα να τον γλύφω στην άκρη του ενώ τον κοίταζα.
Καύλωνε πολύ. Με σταμάτησε και γδύθηκε μόνος του ενώ εγώ τον «πείραζα» συνέχεια όπου μπορούσα. Σε λίγο ήμουν στα τέσσερα κι εκείνος πίσω μου.

Δεν ξέρω αν ακουγόμασταν πολύ αλλά σε κάποια στιγμή βλέπω μια σκιά μέσα στο δωμάτιο. Γυρίζω τρομαγμένη και του φωνάζω. Σταματάμε. «Είναι ο Ζακ», απαντάει. Ο Ζακ πλησίασε και κάθισε κοντά μας. Ο Ζακ ήταν μαύρος. Είχε μακρύ μαλλί «δαχτυλίδι». Αμέσως οι φαντασιώσεις μου ξύπνησαν. Δεν ξέρω αν ήταν μες το μυαλό του Πιέρ όλο αυτό αλλά ήθελα να το φτάσω μέχρι το τέλος. «Αν σ’ ενοχλώ πες μου να φύγω» μου είπε.

Ασυναίσθητα τραβήχτηκα στην άκρη ψάχνοντας τη μπλούζα μου. Ο Πιέρ όμως με πήρε κοντά του κι άρχισε να με φιλάει. Ο Ζακ καθόταν δίπλα και με κοίταζε. Φορούσε ένα σκούρο μποξεράκι και τριβόταν από πάνω.
Όταν βρίσκομαι με δυο άντρες, χάνομαι. Παύει να υπάρχει ο ένας «άλλος» που συνήθως επικεντρώνεσαι στον έρωτα. Υπάρχουν πολλά χέρια να σ αγγίζουν και να σε χαϊδεύουν, υπάρχει εναλλαγή, όπου νιώθεις χείλια να σε γλύφουν και χείλια να σε φιλάνε, υπάρχει η ηδονή που έρχεται ξαφνικά και σε κύματα, υπάρχει η ένταση αλλά κι ο φόβος.

Ο Πιέρ με ξάπλωσε πάλι ανάσκελα κι άρχισε να με φιλάει σ όλο μου το κορμί. Είχα αρχίσει να ηρεμώ. Ο Ζακ απλά καθόταν δίπλα μου. Έβγαλε το μποξεράκι του κι ήταν γυμνός. Άπλωσα το χέρι μου κι έπιασα τον πούτσο του και τον τράβηξα πιο κοντά μου. Ήρθε και γονάτισε δίπλα στο κεφάλι μου. Του τον έπαιζα και τον παρατηρούσα. Το μέγεθος μου φαινόταν φυσιολογικό και όλοι αυτοί οι μύθοι που έχουμε για τους «άλλους» καταρρίπτονταν.

Άρχισα να τον γλύφω και να του τον παίζω ταυτόχρονα. Έβαζα τα χέρια μου πάνω στο σκούρο δέρμα του κι αισθανόμουνα την αντίθεση που έβλεπα να μ’ ερεθίζει. Λίγο μετά ο Ζακ ήταν καθισμένος στον καναπέ κι εγώ μπροστά του γονατισμένη τον έγλυφα ενώ ο Πιέρ μ’ έπαιρνε από πίσω. Αφέθηκα νιώθοντας τον οργασμό μου να έρχεται. Ο Πιέρ σταμάτησε.
Όταν υπάρχουν δυο άντρες δεν αφήνεσαι σε κάποιον αλλά «αφήνεται» ο εαυτός σου. Δεν σκέπτεσαι τίποτα. Μόνο νιώθεις την ηδονή και τα κορμιά τριγύρω σου. Αφήνεις τη καύλα σου ελεύθερη και προσπαθείς να γευτείς ηδονή απ’ «αυτόν» που έχεις μπροστά σου ή απ’ «αυτόν» που είναι μέσα σου. Εκείνη τη στιγμή δεν μπορείς να αρνηθείς τίποτα, δε μπορείς να διαλέξεις τίποτα, δεν υπάρχουν όρια.

Σηκώθηκα κι ανέβηκα πάνω στον Ζακ έχοντας του γυρισμένη τη πλάτη ώστε να μπορώ να βλέπω και να χαϊδεύω τώρα τον Πιέρ που ήταν όρθιος μπροστά μου. Άρχισα να κουνιέμαι πιο γρήγορα πάνω στον Ζακ. Ξαφνικά ο Πιέρ δεν άντεξε άλλο κι άρχισε να χύνει. Έτριβα το πούτσο του στα χείλια μου νιώθοντας τα ζεστά υγρά του να τρέχουν στο λαιμό μου και ν ανατριχιάζω.

Άρχισα να νιώθω μεγάλη καύλα και κουνιόμουνα πιο γρήγορα. Ο Πιέρ μπροστά μου τσίμπαγε τις ρώγες ενώ ο Ζακ μου χάιδευε το κώλο μου. Ένιωθα του πούτσο του Ζακ όλον μέσα μου να με γεμίζει. Ένιωσα πάλι το μυρμήγκιασμα παντού λίγο πριν φτάσω σ’ ένα δυνατό οργασμό. Ξαφνικά ο Ζακ με σήκωσε απότομα, έπεσα κάτω στα τέσσερα χωρίς συναίσθηση, φωνάζοντας και τρίβοντας δυνατά τη κλειτορίδα μου προσπαθώντας παρατείνω τον οργασμό μου την ίδια ώρα που εκείνος έχυνε πίσω μου.

Ο οργασμός είναι διαρκής κι εξαντλητικός, γίνεται αισθησιακό μαρτύριο. Φτάνεις στη κορυφή κι ακροβατείς ανάμεσα στην καύλα και την παραίσθηση. Εσύ μόνο μπορείς να νιώθεις την απόλυτη και διαρκή καύλα του να έχεις δυο κορμιά τριγύρω σου, να είσαι το κέντρο της επιθυμίας τους, η βασίλισσα της ηδονής. Ταυτόχρονα νιώθεις απόλυτη τσούλα και πουτάνα.

Καθίσαμε κι οι τρεις γύρω από τα μαξιλάρια γυμνοί. Ήμουν εξαντλημένη. Ήταν ευγενικοί. Κοιμήθηκα μαζί με τον Πιέρ. Μόλις ξημέρωσε ντύθηκα κι έφυγα χωρίς να τους αφήσω τηλέφωνο…