Προηγούμενο μέρος: Με τη μάνα του κουμπάρου (2ο μέρος)
Η σχέση με την κουμπάρα καλά κρατούσε αφού λόγω της κουμπαριάς των παιδιών μας είχαμε δημιουργήσει με τους γονείς Μαίρη και Αντώνη οικογενειακή φιλία, έτσι βλεπόμασταν πιο τακτικά και σαν οικογενειακοί πλέον φίλοι αλλά και σαν εραστές με την 64χρονη τώρα Μαίρη χωρίς να καταλάβει κανείς τίποτε, ούτε ο 74χρονος τώρα Αντώνης ούτε η γυναίκα μου, ούτε τα παιδιά μας. 1,5 χρόνο τώρα βλεπόμασταν κάπου 3 φορές το μήνα, πότε στο γνωστό ξενοδοχείο του μετρό του Ν. Κόσμου, καμιά φορά σπίτι της αφού ο Αντώνης φανατικός φίλος του οσφπ πήγανε τακτικά στο γήπεδο, και καμιά φορά σε γκαρσονιέρα περιοχή αμπελοκήπων που την νοίκιαζε παλιός φίλος και συνάδελφος από τη δουλειά παντρεμένος και αυτός και την είχε για τέτοιες περιπτώσεις.
Να όμως που όλα έχουν κάποιο τέλος. Μετά το διήμερο του Πάσχα που μας πέρασε που ήμασταν εγώ και η Ευτυχία φιλοξενούμενοι της Μαίρης και του Αντώνη στο εξοχικό τους κάπου στην ανατολική αττική, ένα τηλεφώνημα 3 μέρες μετά με αναστάτωσε στην κυριολεξία.
- Κώστα νομίζω ότι κάτι έμαθε ο Αντώνης για μας γιατί από προχθές που γυρίσαμε από το Πάσχα μου ρίχνει συνέχεια υπονοούμενα. Τη δεύτερη μέρα το βράδυ που φύγατε με την ευτυχία, η αδελφή του, χήρα και απατημένη, τον πήρε τηλέφωνο και μιλάγανε αρκετή ώρα χωρίς να μπορέσω να ακούσω τι λέγανε ακριβώς, κάπου βέβαια άκουσα τη λέξη χωρισμός αυτό είναι σίγουρο αλλά δεν κατάλαβα αν εννοούσε εμένα και τον Αντώνη. Πάντως εδώ και 2 μέρες έχει αλλάξει συμπεριφορά απέναντί μου, λες να μας είδε κάποιο μάτι και να του το "σφύριξε". Δεν θέλω να το πιστέψω μωρό μου, μεγάλη ξεφτίλα, άλλο τίποτε δε μπορώ να σκεφτώ, τα μηνύματα σου τα σβήνω αμέσως, δεν πολυκλοφορούμε έξω αφού πάμε κατευθείαν ξενοδοχείο η στη γκαρσονιέρα του φίλου σου, οι ματιές μας όταν είμαστε οικογενειακά μαζί είναι τυπικές, δε μπορώ να καταλάβω τι γίνεται!
- Ηρέμησε Μαίρη μου… μήπως είναι η ιδέα σου;
- Μακάρι μωρό μου, δεν θέλω να χωρίσουμε, τι κάνεις αύριο πρωί; Θες να συναντηθούμε; Έχουμε να βρεθούμε πριν τη μεγάλη εβδομάδα!
- Οκ. Αύριο το πρωί καύλα μου έξω από το μετρό Ν. Κόσμου κατά τις 11:00.
- Εντάξει καυλιάρη μου θα φορέσω και ένα στρινγκάκι που δεν το έχω ξαναφορέσει, φιλάκια!
Την άλλη μέρα όντως συναντηθήκαμε με τη Μαίρη, ήταν πραγματικά αναστατωμένη, το σουπερ μίνι που φορούσε σε παλαιότερες συναντήσεις μας είχε αντικατασταθεί με ένα λίγο πιο μακρύ φόρεμα για να μην κινήσει υποψίες στον ήδη υποψιασμένο όπως μου είπε Αντώνη. Μετά τα σχετικά να μην αγχωνόμαστε γιατί μπορεί να είναι και στην φαντασία της (ο παράνομος βλέπει πάντα γύρω του φαντάσματα) κλπ βρεθήκαμε στο γνωστό ξενοδοχείο σε ένα απίθανο δωμάτιο με στρογγυλό κρεβάτι και γύρω-γύρω καθρέπτες. Γδύθηκε πρώτη η Μαίρη, χωρίς σουτιέν και ένα στρινγκάκι που μόλις το είδα έπαθα, δικτυωτό μαύρο, το κωλαράκι γυμνό και ένα σαν πανάκι να κρύβει το φρεσκοξυρισμένο μουνάκι της!
Την άφησα κάπου 5 λεπτά να την απολαύσω έτσι, που το βρήκε το πουτανάκι αναρωτήθηκα μέσα μου, σα να κατάλαβε τις σκέψεις μου!
- Το έψαξα μωρό μου σε όλο το περιστέρι χθές και τελικά το πέτυχα, για σένα το φόρεσα γαμιά μου!
Ένα ντουζάκι και 2 καφέδες ήταν ότι έπρεπε για να ξεκινήσει ένα κολασμένο δίωρο που έμελε να είναι και το τελειωτικό όπως αποδείχτηκε στη συνέχεια!
Από το μπάνιο άρχισα να της κάνω ένα γλειφοκώλι, στημένη στα τέσσερα και γονατιστός εγώ πίσω της η γλώσσα μου με κυκλικές κινήσεις γύρω - γύρω από τη κωλοτρυπίδα της, ενώ το νερό έτρεχε πάνω μας. Τα βογγητά σε λίγο έγιναν ουρλιαχτά και μετά κραυγές που συνοδεύονταν από προστυχόλογα και ένα λεξιλόγιο χυσίματος.
- Ναι Κωνσταντίνε, χύνω! Χύνω μωρό μου…
Δυνατοί σπασμοί τράνταζαν το κορμί της και μέχρι να ηρεμήσει πέρασε κανένα λεπτό, σε αυτό βοήθησε και το νερό που εξακολουθούσε να τρέχει στις πλάτες μας.
Αλλά και εγώ ήμουν τρελαμένος με τις καύλες που είχα. Σκουπιστήκαμε και πέσαμε στο κρεβάτι, ανάσκελα η Μαίρη, από πάνω εγώ άρχισα ένα γλείψιμο από τις ρώγες της και κατέβαινα στην κοιλιά, παρέκαμψα το μουνί της και άρχισα δαγκωματιές στο σημείο πάνω ψηλά ανάμεσα στα μπούτια της. Τα ουρλιαχτά της ακουγόντουσαν σίγουρα στα διπλανά δωμάτια, αν υπήρχε κάποιο ζευγάρι σίγουρα θα είχε στήσει αυτί.
Η Μαίρη ήθελε το συντομότερο την πούτσα μου στο μουνί της όπως και εγώ άλλωστε, τα πόδια της στους ώμους μου και οι πατούσες της να βλέπουν ταβάνι άρχισα να τη γαμάω λες και δεν είχα ξαναγαμήσει ποτέ στη ζωή μου.
- Σου σκίζω τη μουνάρα σκύλα!
- Γάμα τη μουνάρα μου Κωνσταντίνε, σκίσε με γαμιά μου!
Τα βογγητά της έγιναν κραυγές και οι βωμολοχίες της πιο πολλές από τις δικιές μου. Ουρλιάζοντας με αναφιλητά μαζί, έφτασε στην κορύφωση και έχυσε μετά από ένα σφυροκόπημα 10 λεπτών. Ταυτόχρονα έχυνα κι εγώ βαθειά μέσα στο μουνί της.
- Χύνω μωρό μου, χύνω!
- Και εγώ σε χύνω πουτανάκι μου, αδειάζω τα αρχίδια μου μέσα στο μουνί σου!
Τα κορμιά μας τιναχτήκαν για λίγα δευτερόλεπτα κατά τη διάρκεια του χυσίματος, ήταν το ξέσπασμα τόσων ημερών, άδειασα μεγάλη ποσότητα σπέρματος μέσα στο μουνί της, αλλά και η Μαίρη για 2η φορά που έχυσε μετά από το γλειφοκώλι στο μπάνιο έβγαλε αρκετή ποσότητα μουνοχύματος.
Πέσαμε ανάσκελα να ηρεμήσουμε και να βρούμε τις ανάσες μας. Σε 10΄ πήγαμε στο μπάνιο, σαπουνιστήκαμε και μετά στο κρεβάτι για τσιγάρο. Κάναμε το τσιγάρο μας αγκαλιά και συζητώντας τις υποψίες του Αντώνη. Τελικά καταλήξαμε ότι μάλλον θα ήταν της φαντασίας της Μαίρης λόγω άγχους μην το καταλάβει ο άνδρας της.
Δεν πέρασε αρκετή ώρα και η Μαίρη άρχιζε σιγά-σιγά να χαϊδεύει πούτσο και αρχίδια για να μου τον ξανασηκώσει. Ήθελε κι άλλο γαμήσι το πουτανάκι και πράγματι τα κατάφερε αν και λίγο δύσκολο για την ηλικία των 65 ετών! Πως όμως το κατόρθωσε; Πιάσιμο της πούτσας και εξέταση κάτι σαν ανατομία (ότι καλύτερο για να καυλώσει ο άνδρας) εξέταση προσεκτική αργή και βασανιστική ταυτόχρονα! Μαλάξεις στα αρχίδια μου και τακτικά λίγη γλώσσα στο πουτσοκέφαλο, σε 10' ο πούτσος μου και πάλι σε ετοιμότητα.
Στα τέσσερα πλέον η μαιρη, καμπύλη το γυμνασμένο λόγω κολύμβησης σώμα της και το κωλαράκι της φάτσα - κάρτα στο πρόσωπό μου. Με τη σειρά μου άρχισα ένα γλείψιμο από την κωλοτρυπίδα της μέχρι την κλειτορίδα, τι ήταν να της το κάνω; Άρχιζε να σπαράζει και να ξεφωνίζει ενώ σπασμοί άρχισαν και πάλι να καταλαμβάνουν το κορμί της.
- Έλα Κωνσταντίνε μου αποτελείωσέ με, δε μπορώ, δεν αντέχω άλλο, ξέσκισέ με γαμιά μου!
Δε θέλησα να της χαλάσω το χατίρι, το κεφάλι της μέσα στο μαξιλάρι για να πνίγονται οι φωνές από το γαμήσι, το κωλαράκι της τουρλωμένο, λίγο σαπούνι και σιγά-σιγά μέσα σε πνιχτές κραυγές λόγω μαξιλαριού η κωλοτρυπίδα της υποδέχθηκε τον πούτσο μου. Λίγο τούρλωμα ακόμα το κωλαράκι της να διευκολύνει την εισβολή του πούτσου μου και σε δευτερόλεπτα όλο το καυλί μου μέσα στον κώλο της μέχρι τη ρίζα.
Αλλά κι εγώ κατάλαβα ότι δεν θα άντεχα για πολύ, όλο αυτό το σκηνικό που παίχτηκε τελευταίες ώρες με τις υποψίες την μετάβαση στο ξενοδοχείο, το άγχος της Μαίρης, είχα καυλώσει αφάνταστα. 5-6 Κινήσεις με τις φωνές της Μαίρης που είχε πετάξει το μαξιλάρι και ακουγόταν να τσιρίζει και να βογκάει, άφησα το εαυτό μου ελεύθερο να αδειάσει και πάλι το φορτίο του αυτή τη φορά στο έντερο της Μαίρης.
- Σε χύνω πουτανάκι μου, σε χύνω! Αδειάζω μέσα στο κωλαράκι σου!
Ταυτόχρονα σχεδόν η απάντησή της…
- Ξαναχύνω μωρό μου, άδειασε μέσα στον κώλο μου!
3- 4 Ριπές έφυγαν από τα αρχίδια μου και τινάχτηκαν βαθειά στο κωλαράκι της Μαίρης που χτυπιόταν και πάλι σαν ψάρι έξω από το νερό. Τελικά αυτή η γυναίκα ζούσε για το γαμήσι, έτσι αποδείχτηκε.
Αφού ξαλάφρωσα μέχρι στραγγίσματος, ξαπλώσαμε για 5 λεπτά τελείως ακίνητοι να καλμάρουμε. Σε λίγο μπήκαμε στο μπάνιο. Με το που βγήκαμε ήρθε πάνω μου με αγκάλιασε με φίλησε απαλά στο λαιμό και μου ψιθύρισε…
- Σ' ευχαριστώ μωρό μου, αυτό το δίωρο θα το θυμάμαι σε όλη μου τη ζωή, από τα ωραιότερα γαμήσια! Προφητικά τα λόγια της αποδείχτηκαν, δεν πρόλαβα καν να απαντήσω και χτύπησε το κινητό της. Μου έκανε νόημα να σωπάσω, ήταν ο άνδρας της.
- Τι θέλει πάλι ο μαλάκας άρχισε να λέει.
- Έλα Αντώνη, που είσαι;…
και σε ανοικτή ακρόαση μετά,
- Εγώ σπίτι είμαι εσύ που είσαι Μαίρη;
- Αθήνα είμαι Αντώνη, πήγα για μια αλλαγή σε ένα δώρο που είχα από τα πριν λίγο καιρό γενέθλια μου, κάπου παραπάτησα, έσπασε το τακούνι μου, βρήκα ένα μαγαζί υποδηματοποιείο και περιμένω να μου το φτιάξει. Δε μπορώ να έρθω με μία γόβα!
Το ψέμα το είχε μέσα της!!
- Καλά έλα και θα τα πούμε… στα έχω μαζεμένα!
Εκεί κώλωσα κι εγώ… τι στο διάολο εννοούσε ο μαλάκας αναρωτήθηκα, η δε Μαίρη είχε γίνει άσπρη σαν το πανί. Με χίλια ζόρια ντυθήκαμε και πήγαμε προς το μετρό για το δρόμο της επιστροφής. Πριν κατέβουμε τις σκάλες κάτσαμε στο παρακείμενο παγκάκι να σκεφτούμε τι και πως και αν είχε καταλάβει κάτι ο Αντώνης, πως και με ποιόν τρόπο το είχε καταλάβει. Και να που ο θεός αγαπάει τον κλέφτη λεέι μια παροιμία αλλά αγαπάει και τον νοικοκύρη. Όπως ήμασταν στο παγκάκι του μετρό χτύπησε το κινητό μου, κοιτάζω και βλέπω Αντώνης. Εκεί τα έπαιξα στην κυριολεξία, απάντησα, έπρεπε να μάθω άλλωστε τι ήταν αυτό που πλανιόταν πάνω από τη σχέση μας με τη μαίρη, δεν μπορούσα άλλη αναβολή στο αν ήταν στη φαντασία της η όχι.
- Έλα Αντώνη.
- Γεια σου Κώστα μόνος είσαι η με την ευτυχία;… (γυναίκα μου).
- Μόνος είμαι Αντώνη, συμβαίνει κάτι;
- Κώστα έχω ένα πρόβλημα με τη Μαίρη, θέλω τη βοήθεια σου και τη συμβουλή σου σα φίλος που είσαι.
- Μήπως θέμα υγείας;
- Όχι φίλε μου, κάτι άλλο, στη φιλία μας να μείνει μεταξύ μας.
- Οκ φίλε λέγε.
- Κώστα η Μαίρη έχει γκόμενο. Ναι είμαι σίγουρος, την είδαν να μπαίνει στο ξενοδοχείο "linda" κάτω Κηφισιά πριν λίγες ημέρες, ένας φίλος του γιου μου που έκανε ντελίβερι φαγητού κάπου εκεί κοντά. Την είδε να μπαίνει με κάποιον 55αρη περίπου από ότι τον έκοψε, τι κάνω τώρα Κώστα μου;
- Εκεί πραγματικά έπαθα την πλάκα μου, κοίταζα πότε τη Μαίρη που καθόταν μαζεμένη στο παγκάκι και άκουγε σε ανοικτή ακρόαση, πότε το τηλέφωνο που συνομιλούσα με τον Αντώνη και οι τύψεις μου στο ζενίθ που μου εμπιστεύτηκε ένα άκρως απόρρητο οικογενειακό μυστικό και εγώ γαμούσα τη γυναίκα του!
- Ηρέμησε Αντώνη θα τα πούμε από κοντά, αλλά να είσαι σίγουρος ότι ήταν αυτή;… θα περάσω από το σπίτι αύριο το μεσημέρι.
- Σ ευχαριστώ Κώστα μου… ναι αυτή, η Μαίρη ήταν, η γυναίκα μου Κώστα!
- Πάρε ένα ηρεμιστικό και τα λέμε αύριο πριν το φαγητό!
- Οκ σε περιμένω.
Έκλεισα το κινητό.
- Λέγε βρε πουταναριό σε γαμάει κι άλλος, αλλά τι σε ρωτάω σε είδαν στο ξενοδοχείο, ξεφτιλίστηκες τελείως, γαμιέσαι με αυτόν πολύ καιρό; Σε είδε φίλος του γιου του άνδρα σου ντελιβεράς λίγο πριν το Πάσχα να μπαίνεις σε ξενοδοχείο της κάτω Κηφισιάς!
- Να σου εξηγήσω Κώστα, σε παρακαλώ προσπάθησε να σώσεις το σπίτι μου,αν χωρίσω καταστράφηκα, στις στιγμές που περάσαμε μαζί και θα περάσουμε!
- Τι λες βρε ξεκωλιάρα… ήδη το έχω μετανιώσει, μου εμπιστεύτηκε ο άνθρωπος ένα τόσο σοβαρό περιστατικό και μου λες ότι θα το συνεχίσουμε; Να συνεχίσεις με τον πούτσο που βρήκες!
- Άκου Κωνσταντίνε, ήταν μια περιπέτεια που δεν κράτησε, 3 φορές μόνο βρεθήκαμε, ταξιτζής, με έφερε 1 βράδυ από τη Ν. Σμύρνη που είχα πάει να δώσω κάτι στο γιο του άνδρα μου, στο δρόμο μιλήσαμε μου εμπιστεύτηκε κάποια οικογενειακά δράματα και γνωριστήκαμε, άλλωστε παντρεμένος με παιδιά… δε θα συνέχιζα.
- Έχεις ειδικότητα στους παντρεμένους πουταναριό, στα αρχίδια μου αν συνεχίσεις η όχι, μαζί τελειώσαμε, θα έρθω αύριο σπίτι όπως υποσχέθηκα στον Αντώνη και μην με ξαναενοχλήσεις ούτε θα σε ξαναενοχλήσω, τυπική οικογενειακή φιλία και αυτή όχι όπως μέχρι τώρα αλλά αραιά και πού.
- Σταμάτα να μου μιλάς με τόση χυδαιότητα Κώστα και αν μπορείς βοήθησε, ήδη με τον Κοσμά (ταξιτζής) του έστειλα μήνυμα να μη με ξαναπάρει τηλέφωνο.
- Και πάλι στα αρχίδια μου, πόσες φορές θες να στο πω;
Πήραμε το δρόμο της επιστροφής. Μεγάλη γαμιόλα η κυρία σκεπτόμουν κατά τη διάρκεια που ήμουν στο μετρό για αμπελόκηπους, άλλος ήταν αυτός που υποψιαζόταν ο άνδρα της και νόμιζα ότι ήμουν εγώ!
Την άλλη μέρα πήγα σπίτι του Αντώνη, φάγαμε το μεσημέρι και ήπιαμε αρκετό κρασί παρά τις απαγορεύσεις των γιατρών να αποφεύγει ο Αντώνης τα ποτά. Ήθελε όμως να ξεσπάσει εκείνη τη μέρα. Η Μαίρη ζεματισμένη, χωρίς πολλές κουβέντες και με ένοχος ύφος ελάχιστα πήρε μέρος στη συζήτηση.
Τον Αντώνη τον έπεισα να συνεχίσει με τη γυναίκα του, να της δώσει μια δεύτερη ευκαιρία, συμβαίνουν αυτά στα ζευγάρια και με διαφορά ηλικίας όπως αυτοί και όλοι μας έχουμε κάνει λάθη στη ζωή, αλλά το δεύτερο λάθος δεν συγχωρείται και παύει να είναι λάθος, έτσι τον έπεισα να συνεχίσει. Στο τέλος φεύγοντας όχι μόνο με ευχαρίστησε αλλά με φίλησε αδελφικά. Την αγαπούσε και την αγαπάει πάρα πολύ τη Μαίρη και αυτή το ανταπέδωσε με τον... καλύτερο τρόπο, αλλά είπαμε, ουδείς αναμάρτητος!
Με τον Αντώνη δεν έχουμε ξαναβρεθεί εδώ και 15 μέρες περίπου. Καμιά φορά τα λέμε τηλεφωνικά αλλά για λίγο. Ο φίλος του γιού του που τους είδε εκείνο το μεσημέρι στην Κηφισιά, επειδή έχουν μεγαλώσει από μικρά με το γιο του, τους διαβεβαίωσε ότι δε θα το μάθει κανείς άλλος, ούτε καν ο γιος του Αντώνη γιατί σίγουρα θα επηρέαζε τον πατέρα του θετικά σε απόφαση να τη χωρίσει. Στον Αντώνη είπα ότι αν και συνταξιούχος κάπου έμπλεξα πάλι με τη δουλειά (και αυτό είναι αλήθεια μιας και υπάρχει αρκετό στοκ συλλεκτικών για εργασία και ένας καλός ακόμα αριθμός πελατών). Το ίδιο και στην ευτυχία αν με ρωτήσει γιατί δεν πολυπηγαίνουμε στον Αντώνη που τον θεωρεί αξιοπρεπή άνθρωπο!
Πιστεύω ότι μετά από όσα έγιναν, η Μαίρη να μη με ξαναενοχλήσει και με τι μούτρα άλλωστε, αφού αποκαλύφθηκε, αλλά με τις γυναίκες ποτέ μην είμαστε σίγουροι. Απλά ένα μήνυμα προχθές στη γιορτή μου.
"Χρόνια πολλά και ευτυχισμένα και ότι καλύτερο να έχεις στη συνέχεια της ζωής σου"
Ένα τυπικό ευχαριστώ ήταν η απάντησή μου. Έτσι τέλειωσε η σχέση (θέλω να πιστεύω) με την μάνα του κουμπάρου, ένα μυστικό που το ξέρουμε εξ ολοκλήρου εγώ και η Μαίρη και το μισό ο Αντώνης, που τελικά δεν αξίζει να πληγωθεί άλλο.
Copyright protected OW ref: 169313
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.