Αρχές φθινοπώρου πριν 3 χρόνια, σχεδόν 18χρονη τότε, είχα τελειώσει το Λύκειο και είχα κάνει εγγραφή σε τμήμα Μάρκετινγκ ξένου Πανεπιστημίου στην Ελλάδα.
Δεν ήμουν πια μαθήτρια αλλά ακαδημαϊκή πολίτης, με δίψα για τις νέες μου σπουδές και τη δουλειά αργότερα στην οικογενειακή μας επιχείρηση, μια σημαντική εταιρεία στον κλάδο της στην Ελλάδα και στα Βαλκάνια κυρίως, που ανήκε στον μπαμπά και στον κ. Κώστα, το συνέταιρό του, εδώ και πολλά χρόνια. Ίσως αυτή ήταν και η αιτία της επιλογής αυτού του κύκλου σπουδών.
Ο κ. Κώστας, γοητευτικός, ώριμος 60άρης περίπου, παντρεμένος, ψηλός, με γυμνασμένο σώμα, χρόνια οικογενειακός φίλος, πέραν της επαγγελματικής σχέσης με τον μπαμπά. Μού άρεσε πάντα, όσο θυμάμαι, ενώ κι εκείνος, ακόμη και μπροστά στη γυναίκα του, με φώναζε «αγγελούδι μου», πράγμα που μού άρεσε πολύ.
Όπως μου άρεσε και η επίδραση, πού πάντα είχα πάνω του. Μού έκανε πάντα όλα τα χατίρια, ενώ από τότε, που άρχισα να καταλαβαίνω κάπως τους άντρες, ένιωσα την έντονη έλξη, τον ανομολόγητο πόθο, που είχε για μένα.
Σε λίγες μέρες άρχιζε η Έκθεση Θεσσαλονίκης και η επιχείρησή μας είχε περίπτερο και παρουσία εκεί. Ο κ. Κώστας θα πήγαινε νωρίτερα για να επιβλέψει το συνεργείο για το περίπτερο, ενώ ο μπαμπάς θα ακολουθούσε μετά από δύο μέρες.
- Μαρία, να έρθεις μαζί μου, τώρα που σπουδάζεις μάρκετινγκ, να δεις τα πάντα για την προετοιμασία και λειτουργία ενός περιπτέρου…
ήρθε η πρόσκληση από τον κ. Κώστα σε μένα και ο πατέρας μου έσπευσε να συμφωνήσει. Δεν είχα λόγους να μη δεχτώ, αντίθετα πέταγε η σκούφια μου για ταξίδια και περιπέτειες, αλλά δεν το έδειξα και απλά συμφώνησα και κανονίσαμε, ότι σε δυο μέρες θα περνούσε το πρωί από το σπίτι να με πάρει με το αυτοκίνητό του.
Εκείνο τον καιρό ήμουν χωρίς καμία σχέση, πέραν της πρόσφατης με την Εφούλα – ενώ με άντρα, είχα να πάω εδώ και 5μηνο περίπου, που έγινε η φάση με το θείο Γιώργο.
Νωρίς – νωρίς, με έτοιμη την βαλίτσα μου, με πολλά ρούχα για την έκθεση, αλλά και με «Το Αρπακτικό» μέσα, ήμουν έτοιμη και περίμενα τον κ. Κώστα.
Είχα φορέσει ένα πρόχειρο, ανοιχτό γκρι, μεσάτο φουστάκι κι ένα τιραντέ, αμάνικο μπλουζάκι. Δε φορούσα σουτιέν, αλλά είχα βάλει ένα λεπτό, φθινοπωρινό, μαύρο μπουφανάκι από πάνω, με κλειστό το φερμουάρ, για να μη με πάρει είδηση η μάνα μου κι αρχίσει τη γκρίνια της, που δεν τη γλύτωσα έτσι κι αλλιώς, εξ αιτίας της μίνι φουστίτσας.
Όταν ήρθε ο κ. Κώστας, βάλαμε τη βαλίτσα μου στο πορτ μπαγκάζ κι εγώ κάθισα στη θέση του συνοδηγού και ξεκινήσαμε.
Τα μάτια του κ. Κώστα γυάλισαν, όταν το βλέμμα του χάιδεψε τα μπούτια μου, καθώς η φουστίτσα ανασηκώθηκε κι άλλο όταν κάθισα. Ένιωσα μεγάλη ικανοποίηση για την επίδρασή μου αυτή πάνω του, το ταξίδι θα είχε πολύ πλάκα. Δεν είχα φορέσει τη ζώνη μου κι έτσι μετά από τη στροφή φεύγοντας από το σπίτι, που ο κ. Κώστας με πήρε είδηση, σταμάτησε το αυτοκίνητο και μου είπε προστακτικά:
- Ζώνη, αγγελούδι μου…
και έσκυψε να με βοηθήσει, ενώ κάνοντας το αυτό, το χέρι του με τη ζώνη ακούμπησε αδιόρατα το στήθος μου. Ήταν σα να με πέρασε ρεύμα, αφού πέντε μήνες τώρα είχε να με αγγίξει άντρας και ήμουν σίγουρη, ότι το άγγιγμα του κ. Κώστα δεν ήταν τόσο τυχαίο.
- Μισό λεπτό, είπα, αφού θα βάλουμε ζώνη, να βγάλω αυτό…
και τραβώντας το φερμουάρ από το μπουφανάκι το βγάζω και το πετάω στο πίσω κάθισμα, μένοντας μόνο με το μπλουζάκι, χωρίς σουτιέν, και με τις ρωγίτσες κάγκελο, μετά από νέο άγγιγμα για να ξαναβάλω τη ζώνη. Ναι δεν ήταν τυχαίο, αφού ξανάγινε πάλι, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο.
Το ταξίδι ξεκίνησε τελικά και το μόνο που με ανησυχούσε, ήταν ότι το βλέμμα του κ. Κώστα ήταν πιο πολύ στα μπούτια μου και στο στήθος μου παρά στο δρόμο. Βέβαια αυτό με ευχαριστούσε τρελά και είχε αρχίσει να ερεθίζει κι εμένα. Έτσι, απρόσεκτα τάχα, είχα ανασηκώσει τη φουστίτσα ακόμη ψηλότερα – αυτό ήταν εύκολο από τη μέση, τραβώντας την προς τα πάνω και αποκαλύπτοντας ακόμη περισσότερο τα μπούτια μου, που αλήθεια θα τρέλαιναν τον καθένα έτσι.
Τα κομπλιμέντα του κ. Κώστα για το πόσο μεγάλωσε το αγγελούδι του, πόσο ομόρφυνε κλπ έδιναν κι έπαιρναν, όπως και οι ερωτήσεις του για τα προσωπικά μου, που φυσικά δεν του είπα καμία λεπτομέρεια, πέραν του ότι επιβεβαίωσα, ότι πλέον είχα αρχίσει να έχω σχέσεις (δεν είπα κουβέντα ούτε για την Ελένη, ούτε για το θείο Γιώργο ή την Εφούλα).
Η συζήτηση όμως αυτή είχε κάνει ακόμη πιο ηλεκτρισμένη την ατμόσφαιρα, ενώ η ψύξη του αιρ κοντίσιον κράταγε τις ρωγίτσες μου ετοιμοπόλεμες, ενώ και το παντελόνι του κ. Κώστα είχε πλέον ένα μεγάλο εξόγκωμα. Για άλλη μια φορά επιβεβαίωνα με ιδιαίτερη ικανοποίηση την επίδραση, που έχω πάνω στους ώριμους άντρες.
Πολλές φορές, τυχαία πάλι τάχα, το δεξί χέρι του κ. Κώστα, στην αλλαγή ταχύτητας, άγγιζε απαλά το αριστερό μου μπούτι, στέλνοντάς μου ανατριχίλες.
Το ταξίδι ήταν απόλαυση μέχρι στιγμής και η προσοχή του κ. Κώστα στο αγγελούδι του με έφτιαχνε και ήμουν ικανοποιημένη με την ενδυματολογική μου επιλογή.
Δε σταμάτησε να μιλάει ώρες για σχέσεις, για να μάθει για μένα και για το τι ψάχνω, για να καταλάβει πράγματα, αλλά εγώ σφίγγα. Όμως αυτό το ασφυκτικό φλερτάρισμα, μαζί με τα βλέμματα και τ’ αγγίγματά του, συντηρούσαν τον ηλεκτρισμό στην ατμόσφαιρα, που ήταν πέραν από κάθε προσδοκία μου.
Όταν σταματήσαμε για καφέ λίγο πριν τα Τέμπη και προχωρήσαμε μέσα στο μαγαζί, περπατούσε δίπλα μου και καμάρωνε σαν παγώνι, στα άλλα αντρικά βλέμματα. Ήταν βέβαιο, ότι αν μπορούσε, θα φώναζε, ότι δεν είμαι κόρη του ή εγγονή του.
Όταν ξαναμπήκαμε στο αυτοκίνητο, είχα τραβήξει ακόμη ψηλότερα από τη μέση τη φουστίτσα, ενώ και η ιεροτελεστία της ζώνης, έδωσε πάλι στον κ. Κώστα το άλλοθι, που έψαχνε, για να ξαναγγίξει το στήθος μου, έστω και φευγαλέα.
Έτσι συνεχίστηκε το ταξίδι μας μέχρι τη Θεσσαλονίκη, όπου κάναμε τσεκ ιν σε κεντρικό, πολυτελές, παραλιακό ξενοδοχείο, που είχαμε κάνει κράτηση για όλη την εταιρεία. 3 μίνι σουίτες με θέα στη θάλασσα (για τον μπαμπά, τον κ. Κώστα κι εμένα) και απλά δωμάτια για το προσωπικό, που θα ερχόταν σε δύο μέρες. Τακτοποιήσαμε τα πράγματα στο δωμάτιο και μετά πήγαμε στην έκθεση εκεί κοντά.
Μείναμε στο περίπτερο με τα συνεργεία μέχρι αργά το απόγευμα και μετά ακολούθησε βραδινό σε πολυτελή ψαροταβέρνα στην Καλαμαριά, συνοδευόμενο με λευκό, ξηρό κρασί, που ο κ. Κώστας με άφησε, έμπειρη πλέον από τον μπαμπά, να διαλέξω.
Γυρίσαμε στο ξενοδοχείο λίγο πριν τις 10 το βράδυ και αν και κουρασμένη από το ταξίδι και τη συνέχεια της ημέρας, δεν ήμουν αρνητική, όταν μου πρότεινε να μου κτυπήσει για να βγούμε για ένα ποτό στο μπαρ στην ταράτσα του ξενοδοχείου.
Μπήκα στο δωμάτιο μου, τηλεφώνησα στους γονείς μου για άλλη μια φορά για να πούμε τα νέα, παραλείποντας φυσικά να αναφέρω για την ιδιαίτερη προσοχή από τον κ. Κώστα ή για την επικείμενη βραδινή έξοδο για ποτό.
Μετά έβγαλα το κοντούλι φορεματάκι, που θα φορούσα, ένα καθαρό λευκό στριγκάκι και μπήκα για μπάνιο, αφήνοντας τη σκέψη μου να τρέξει στα συμβάντα όλης της σημερινής μέρας. Αν δεν ήταν να βγούμε πάλι, θα έβρισκα την λύτρωση μέσα στην τεράστια και γεμάτη αφρόλουτρα μπανιέρα. Πρέπει να πέρασε αρκετά η ώρα, γιατί άκουσα κτυπήματα στην πόρτα του δωματίου μου και τη γνώριμη φωνή του κ. Κώστα. Πετάχτηκα με βρεμένα τα μαλλιά από τη μπανιέρα και έριξα το λευκό μπουρνούζι του ξενοδοχείου πάνω μου, δένοντας χαλαρά τη ζώνη γύρω μου, ούτε εσώρουχα, ούτε τίποτα.
Άνοιξα την πόρτα και βρήκα μπροστά μου τον κ. Κώστα με ένα μπουκάλι κόκκινο κρασί και δύο ποτήρια, να μου προτείνει, επειδή πέρασε η ώρα, να το πιούμε στο μπαλκόνι του δωματίου με θέα την θάλασσα, αντί να βγούμε πια τέτοια ώρα. Έτσι κι έγινε και καθίσαμε στο μπαλκόνι.
Εκείνος φορούσε ένα στενό μπλε παντελόνι και ένα μαρίν τι-σερτ, που αναδείκνυε το γυμνασμένο του κορμί. Εγώ έμεινα με την ρόμπα του ξενοδοχείου, αφού δεν ήθελα να αλλάξω μπροστά του ή να τον αφήσω για ώρα πηγαίνοντας στο μπάνιο για να στεγνώσω τα μαλλιά μου και να ντυθώ.
Με το φως του πορτατίφ από το δωμάτιο μόνο η βραδιά ήταν πολύ ρομαντική, με τη θάλασσα του Θερμαϊκού μπροστά μας και τα φώτα της παραλιακής πιο μακριά.
Το μπλέξιμο του κόκκινου κρασιού μετά το λευκό που ήπιαμε στο φαγητό με είχε ζαλίσει. ίσως να έφταιγε και το πρωινό ξύπνημα και η κούραση του ταξιδιού και της ημέρας.
Η χαλαρή ατμόσφαιρα με έκανε αρκετές φορές απρόσεκτη, άλλοτε ηθελημένα και άλλοτε αθέλητα, με τα ανοίγματα στο μπουρνούζι του μπάνιου. Πότε τα πόδια μου φαίνονταν γυμνά μέχρι ψηλά, ευτυχώς χωρίς να φανεί ότι δε φορούσα εσώρουχο, και πότε επάνω, αποκαλύπτοντας μέρος από το στήθος μου, που όταν έπιανα τον κ. Κώστα να χάνεται εκεί μέσα, μάζευα το μπουρνούζι και προσπαθούσα τάχα να το κλείσω.
Τον είχα βασανίσει πολύ όλη την ημέρα, χωρίς να ξέρω κι εγώ τι θέλω. Απλά να τον βασανίσω ή μήπως ήθελα κι εγώ το παιχνίδι να πάει παρακάτω, αφού 5 μήνες δεν είχα κάνει κάτι;
Πρόσεξα, ότι και πάλι το παντελόνι του είχε το γνωστό εξόγκωμα, ενώ δεν έπαυε, να μου γεμίζει και ξαναγεμίζει το ποτήρι με κρασί. Ήταν πια μεσάνυχτα, όταν τελειώσαμε το μπουκάλι και τα γέλια και η χαλαρότητα στην ατμόσφαιρα ήταν στο φουλ.
Τον άφησα ακόμη, αν και ήταν μισοσκόταδο στο μπαλκόνι, να πάρει την παλάμη μου στο χέρι του και να μου διαβάσει την τύχη μου, τρέχοντας το δάχτυλο του στο εσωτερικό της παλάμης μου και λέγοντας προφανώς τρίχες, αφού δεν υπήρχε φως για να δει τίποτα. Όμως αυτό το άγγιγμα, το αργό σύρσιμο από το δάχτυλό του στο χέρι μου, οι φωνές μας, που είχαν γίνει σχεδόν ψιθυριστές, το μισάνοιχτο πια μπουρνούζι μου και η θέα, που έδινε το στήθος μου – ευτυχώς δε φαινόταν πόσο ερεθισμένες ήταν οι ρώγες μου, ούτε πόσο υγρή ένιωθα στη σκέψη, ότι δεν φορούσα εσώρουχο, είχαν ξαναηλεκτρίσει την ατμόσφαιρα στο μπαλκόνι. Υπήρχε κάποιος ερωτισμός, που έβγαινε πια λίγο – λίγο στην επιφάνεια, μετά από τόσες ώρες πόθου όλη τη μέρα.
- Ώρα να το διαλύσουμε για απόψε, έδωσε το σύνθημα ο κ. Κώστας και σηκωθήκαμε, για να τον συνοδέψω μέχρι την πόρτα.
Ήμουν αρκετά ζαλισμένη από τα δύο κρασιά που έμπλεξα, και από την ποσότητα αλκοόλ, που έτρεχε στις φλέβες μου.
Πριν βγει από το δωμάτιο, ο κ. Κώστας στάθηκε μπροστά μου και έσκυψε να με φιλήσει για καληνύχτα. Άπλωσα τα χέρια μου στους ώμους του κι εκείνος έσκυψε πάνω μου και ξαφνικά με τράβηξε στην αγκαλιά του, ιδιαίτερα σφιχτά θα έλεγα, και το φιλί του δεν ήταν φιλί καληνύχτας.
Μέχρι να αναρωτηθώ, πως να αντιδράσω, ένιωσα τη ζώνη από το μπουρνούζι να λύνεται και βρέθηκα στην αγκαλιά του κ. Κώστα, ολόγυμνη μέσα στο μπουρνούζι. Τα χέρια του έτρεξαν στο κορμί μου, ενώ τα χείλη του συνέχιζαν να με φιλάνε σε χείλη και λαιμό. Ένιωσα τα πόδια μου να λυγίζουν και με έσπρωξε στο τεράστιο κρεβάτι πίσω μου, ρίχνοντας με ανάσκελα και με ανοιχτό το μπουρνούζι πάνω.
Τι έπρεπε να κάνω; Να αντισταθώ; Να φωνάξω; Να τον σπρώξω από πάνω μου; Να κρύψω τη γύμνια μου; Ή να αφεθώ στα χάδια και στα φιλιά του; Να τον αφήσω να σβήσει την ερωτική δίψα του για το 18χρονο κορμί μου κι εγώ την δική μου; Οι σκέψεις και τα διλήμματα δεν βρήκαν τον χρόνο να πάρουν απαντήσεις με το μυαλό. Το κορμί μου της έδινε από μόνο του.
Είχα κλείσει τα μάτια, είχα χαλαρώσει και άφηνα τον κ. Κώστα να με ανεβάσει μέχρι τα μαξιλάρια πάνω στο αχρησιμοποίητο κρεβάτι. Το μπουρνούζι έκανε φτερά και το κορμί μου ολόγυμνο δεχόταν την ερωτική περιποίηση του κ. Κώστα. Φίλαγε και έστριβε τις ρώγες μου για αρκετή ώρα, μια από τις πιο ερωτογενείς μου περιοχές, όπως και ο λαιμός, που πολλές φορές με έχουν φέρει στον οργασμό και μόνο με αυτόν τον τρόπο. Φλεγόμουν ολόκληρη, αλλά προσπαθούσα να κρατήσω τα προσχήματα.
- Όχι κ. Κώστα, μην το κάνετε αυτό, Ας σταματήσουμε, δεν πρέπει…
αλλά τα χέρια μου του χάιδευαν τα μαλλιά καθώς συνέχιζε να μού φιλάει το στήθος, ενώ με το ένα του χέρι έβγαζε ήδη το παντελόνι του και μια στάση δευτερολέπτων και το τι-σερτ του. Δεν υπήρχε γυρισμός πλέον, η βραδιά θα ήταν μεγάλη και έντονη.
Το στόμα του έτρεξε προς τα κάτω φιλώντας με αρχικά στον αφαλό, ενώ τα χέρια του χάιδευαν και ζούλαγαν τα μπούτια μου και το κωλαράκι μου. Μετά μετακινήθηκε ακόμη πιο κάτω και το στόμα του επικεντρώθηκε στο μουνάκι μου, που ήταν ήδη πλημμυρισμένο από τα υγρά μου. Η γλώσσα του έπαιζε με την ερεθισμένη κλειτορίδα μου, ενώ τα δάχτυλά του είχαν βυθιστεί μέσα μου.
- Όχι, όχι, φτάνει… δεν κάνει, δεν πρέπει… ω, τι μού κάνετε… αχ…
ενώ τα χέρια μου συνέχιζαν να χαϊδεύουν τα μαλλιά του, πιέζοντας το στόμα του και τη γλώσσα του μέσα μου. Και τότε ένιωσα ένα από τα υγρά του δάχτυλα από το μουνάκι μου να ταξιδεύει προς τα πίσω και να αρχίζει να παίζει με την πίσω τρυπούλα μου.
Ηλεκτρίστηκα και αναπήδησα πάνω στο κρεβάτι, όταν έσπρωξε το δάχτυλό του μέσα κι άρχισε να παίρνει με τη γλώσσα του μπροστά και το δάχτυλό του πίσω. Αυτό ήταν. Το κορμί μου ανατρίχιασε και συσπάστηκε πάνω – κάτω στο κρεβάτι, σε έναν άγριο οργασμό μετά από 5μηνη αντρική στέρηση. Ούρλιαξα από την ηδονή, που ο έμπειρος 60άρης έδωσε σε μένα την 18χρονη και έμεινα με κλειστά τα μάτια παραδομένη στο κρεβάτι.
Ένιωσα τα πόδια μου να ανασηκώνονται και τον πούτσο του κ. Κώστα, του Κώστα, να ανοίγει το μουνάκι μου και να μπαίνει με ένα σπρώξιμο μέσα μου. Ήδη υγρή δεν ένιωσα κανένα πόνο, αλλά μόνο ευχαρίστηση, καθώς άρχισε ένα αργό αρχικά και μετά πιο γρήγορο και πιο βίαιο γαμήσι.
- Αγγελούδι μου, είσαι ότι καλύτερο έχω γαμήσει μέχρι σήμερα στη ζωή μου, μου ψιθύρισε, ρίχνοντας το βάρος του πάνω μου, ενώ τα πόδια μου γύρω από τους ώμους του είχαν φτάσει στο κεφάλι μου.
Πόσο γλυκό ακουγόταν αυτό από έναν άντρα αυτής της ηλικίας και εμπειρίας, που ακόμη κι αν δεν ήταν αλήθεια, με γέμισε ψυχικά τόσο πολύ. Συνέχισε το βαθύ σφυροκόπημά μου για κάμποση ώρα πριν με γυρίσει και ανασηκώσει στα τέσσερα, με το πρόσωπό μου στο μαξιλάρι και το κωλαράκι μου στον αέρα.
Ήμουν σαν παραδομένη κουκλίτσα, που δεχόταν τα πάντα. Πλήρωνα το βασανιστήριο, που του έκανα όλη τη μέρα και τον πολύχρονο πόθο του για το νεανικό κορμί μου, αλλά όχι μόνο, αφού κι εγώ έπαιρνα τόσο πάθος και τόση ηδονή από τον καινούριο εραστή μου. Τον άφηνα να μού κάνει, ό,τι ήθελε. Κι ό,τι κι αν μου έκανε μού πλημμύριζε το κορμί με ανατριχίλες και ηδονή.
Με μόνο το ελαττωμένο φως από το πορτατίφ του κρεβατιού ντρεπόμουν λιγότερο, που ήμουν ολόγυμνη στα χέρια του Κώστα, που είχα παραδοθεί ολοκληρωτικά στο κοινό πάθος. Όμως ένιωσα να κοκκινίζω σαν παντζάρι, όταν ξαφνικά ο Κώστας μού έδωσε στο χέρι «Το Αρπακτικό». Το είχα στολίσει στο κομοδίνο δίπλα στο κρεβάτι μου, χωρίς να σκεφτώ, ότι μπορούσε κάποιος να μπει και να το δει.
- Παίξε με το μουνάκι σου αγγελούδι μου, βαλ' το όλο μέσα, μου είπε επιτακτικά.
Λίγο το οινόπνευμα, λίγο η τρέλα της βραδιάς, υπάκουσα στην προτροπή του, στην εντολή του και έχωσα «το Αρπακτικό» στο μουνάκι μου. Η καύλα και των δύο ήταν στα ύψη και ο Κώστας πίσω μου, που δεν είχε ακόμη φτάσει, οδήγησε τον ακόμη σκληρό και υγρό πούτσο του στην κωλοτρυπίδα μου, σπρώχνοντας τον μέσα μου, ενώ εγώ έπαιζα με τον δονητή στο μουνάκι μου. Με διαπέρασε λίγο – λίγο χώνοντας μετά από μήνες έναν αντρικό πούτσο στην κωλοτρυπίδα μου σε όλο το μήκος του.
Η ηδονή, που ένιωθα ήταν ανάμικτη τώρα με τον ξεχασμένο πόνο και άρχισα πάλι να ουρλιάζω, καθώς και «Το Αρπακτικό» έκανε τη δική τέλεια δουλειά. Ένιωσα πάλι τη γνωστή ανατριχίλα σε όλο μου το κορμί και όταν ο Κώστας άρχισε να βογκάει κι αυτός και να χύνει ελεύθερα μέσα μου, ένας δεύτερος, πολύ πιο έντονος και άγριος από τον πρώτο, οργασμός με συνεπήρε.
Έπεσα στο μαξιλάρι εξαντλημένη και χαλαρωμένη. Ένα 18χρονο κορίτσι, που είχε παραδοθεί σε έναν έμπειρο, καινούριο εραστή, με τρεις φορές και πλέον την ηλικία του. Που πήρε και έδωσε πρωτόγνωρη ηδονή. Που παραδόθηκε με κάθε τρόπο χωρίς καμία αναστολή στο αμοιβαίο πάθος και σε κάθε πείραμα του Κώστα με το νεανικό της κορμί για τις επόμενες δύο μέρες.
Φυσικά όλα τέλειωσαν, όταν ήρθε ο μπαμπάς και μετά όταν γυρίσαμε πίσω στην Αθήνα. Τα βλέμματα του Κώστα μέχρι σήμερα θυμίζουν και στους δύο τις μοναδικές στιγμές της Θεσσαλονίκης.
Copyright protected OW ref: 173013
Δεν ήμουν πια μαθήτρια αλλά ακαδημαϊκή πολίτης, με δίψα για τις νέες μου σπουδές και τη δουλειά αργότερα στην οικογενειακή μας επιχείρηση, μια σημαντική εταιρεία στον κλάδο της στην Ελλάδα και στα Βαλκάνια κυρίως, που ανήκε στον μπαμπά και στον κ. Κώστα, το συνέταιρό του, εδώ και πολλά χρόνια. Ίσως αυτή ήταν και η αιτία της επιλογής αυτού του κύκλου σπουδών.
Ο κ. Κώστας, γοητευτικός, ώριμος 60άρης περίπου, παντρεμένος, ψηλός, με γυμνασμένο σώμα, χρόνια οικογενειακός φίλος, πέραν της επαγγελματικής σχέσης με τον μπαμπά. Μού άρεσε πάντα, όσο θυμάμαι, ενώ κι εκείνος, ακόμη και μπροστά στη γυναίκα του, με φώναζε «αγγελούδι μου», πράγμα που μού άρεσε πολύ.
Όπως μου άρεσε και η επίδραση, πού πάντα είχα πάνω του. Μού έκανε πάντα όλα τα χατίρια, ενώ από τότε, που άρχισα να καταλαβαίνω κάπως τους άντρες, ένιωσα την έντονη έλξη, τον ανομολόγητο πόθο, που είχε για μένα.
Σε λίγες μέρες άρχιζε η Έκθεση Θεσσαλονίκης και η επιχείρησή μας είχε περίπτερο και παρουσία εκεί. Ο κ. Κώστας θα πήγαινε νωρίτερα για να επιβλέψει το συνεργείο για το περίπτερο, ενώ ο μπαμπάς θα ακολουθούσε μετά από δύο μέρες.
- Μαρία, να έρθεις μαζί μου, τώρα που σπουδάζεις μάρκετινγκ, να δεις τα πάντα για την προετοιμασία και λειτουργία ενός περιπτέρου…
ήρθε η πρόσκληση από τον κ. Κώστα σε μένα και ο πατέρας μου έσπευσε να συμφωνήσει. Δεν είχα λόγους να μη δεχτώ, αντίθετα πέταγε η σκούφια μου για ταξίδια και περιπέτειες, αλλά δεν το έδειξα και απλά συμφώνησα και κανονίσαμε, ότι σε δυο μέρες θα περνούσε το πρωί από το σπίτι να με πάρει με το αυτοκίνητό του.
Εκείνο τον καιρό ήμουν χωρίς καμία σχέση, πέραν της πρόσφατης με την Εφούλα – ενώ με άντρα, είχα να πάω εδώ και 5μηνο περίπου, που έγινε η φάση με το θείο Γιώργο.
Νωρίς – νωρίς, με έτοιμη την βαλίτσα μου, με πολλά ρούχα για την έκθεση, αλλά και με «Το Αρπακτικό» μέσα, ήμουν έτοιμη και περίμενα τον κ. Κώστα.
Είχα φορέσει ένα πρόχειρο, ανοιχτό γκρι, μεσάτο φουστάκι κι ένα τιραντέ, αμάνικο μπλουζάκι. Δε φορούσα σουτιέν, αλλά είχα βάλει ένα λεπτό, φθινοπωρινό, μαύρο μπουφανάκι από πάνω, με κλειστό το φερμουάρ, για να μη με πάρει είδηση η μάνα μου κι αρχίσει τη γκρίνια της, που δεν τη γλύτωσα έτσι κι αλλιώς, εξ αιτίας της μίνι φουστίτσας.
Όταν ήρθε ο κ. Κώστας, βάλαμε τη βαλίτσα μου στο πορτ μπαγκάζ κι εγώ κάθισα στη θέση του συνοδηγού και ξεκινήσαμε.
Τα μάτια του κ. Κώστα γυάλισαν, όταν το βλέμμα του χάιδεψε τα μπούτια μου, καθώς η φουστίτσα ανασηκώθηκε κι άλλο όταν κάθισα. Ένιωσα μεγάλη ικανοποίηση για την επίδρασή μου αυτή πάνω του, το ταξίδι θα είχε πολύ πλάκα. Δεν είχα φορέσει τη ζώνη μου κι έτσι μετά από τη στροφή φεύγοντας από το σπίτι, που ο κ. Κώστας με πήρε είδηση, σταμάτησε το αυτοκίνητο και μου είπε προστακτικά:
- Ζώνη, αγγελούδι μου…
και έσκυψε να με βοηθήσει, ενώ κάνοντας το αυτό, το χέρι του με τη ζώνη ακούμπησε αδιόρατα το στήθος μου. Ήταν σα να με πέρασε ρεύμα, αφού πέντε μήνες τώρα είχε να με αγγίξει άντρας και ήμουν σίγουρη, ότι το άγγιγμα του κ. Κώστα δεν ήταν τόσο τυχαίο.
- Μισό λεπτό, είπα, αφού θα βάλουμε ζώνη, να βγάλω αυτό…
και τραβώντας το φερμουάρ από το μπουφανάκι το βγάζω και το πετάω στο πίσω κάθισμα, μένοντας μόνο με το μπλουζάκι, χωρίς σουτιέν, και με τις ρωγίτσες κάγκελο, μετά από νέο άγγιγμα για να ξαναβάλω τη ζώνη. Ναι δεν ήταν τυχαίο, αφού ξανάγινε πάλι, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο.
Το ταξίδι ξεκίνησε τελικά και το μόνο που με ανησυχούσε, ήταν ότι το βλέμμα του κ. Κώστα ήταν πιο πολύ στα μπούτια μου και στο στήθος μου παρά στο δρόμο. Βέβαια αυτό με ευχαριστούσε τρελά και είχε αρχίσει να ερεθίζει κι εμένα. Έτσι, απρόσεκτα τάχα, είχα ανασηκώσει τη φουστίτσα ακόμη ψηλότερα – αυτό ήταν εύκολο από τη μέση, τραβώντας την προς τα πάνω και αποκαλύπτοντας ακόμη περισσότερο τα μπούτια μου, που αλήθεια θα τρέλαιναν τον καθένα έτσι.
Τα κομπλιμέντα του κ. Κώστα για το πόσο μεγάλωσε το αγγελούδι του, πόσο ομόρφυνε κλπ έδιναν κι έπαιρναν, όπως και οι ερωτήσεις του για τα προσωπικά μου, που φυσικά δεν του είπα καμία λεπτομέρεια, πέραν του ότι επιβεβαίωσα, ότι πλέον είχα αρχίσει να έχω σχέσεις (δεν είπα κουβέντα ούτε για την Ελένη, ούτε για το θείο Γιώργο ή την Εφούλα).
Η συζήτηση όμως αυτή είχε κάνει ακόμη πιο ηλεκτρισμένη την ατμόσφαιρα, ενώ η ψύξη του αιρ κοντίσιον κράταγε τις ρωγίτσες μου ετοιμοπόλεμες, ενώ και το παντελόνι του κ. Κώστα είχε πλέον ένα μεγάλο εξόγκωμα. Για άλλη μια φορά επιβεβαίωνα με ιδιαίτερη ικανοποίηση την επίδραση, που έχω πάνω στους ώριμους άντρες.
Πολλές φορές, τυχαία πάλι τάχα, το δεξί χέρι του κ. Κώστα, στην αλλαγή ταχύτητας, άγγιζε απαλά το αριστερό μου μπούτι, στέλνοντάς μου ανατριχίλες.
Το ταξίδι ήταν απόλαυση μέχρι στιγμής και η προσοχή του κ. Κώστα στο αγγελούδι του με έφτιαχνε και ήμουν ικανοποιημένη με την ενδυματολογική μου επιλογή.
Δε σταμάτησε να μιλάει ώρες για σχέσεις, για να μάθει για μένα και για το τι ψάχνω, για να καταλάβει πράγματα, αλλά εγώ σφίγγα. Όμως αυτό το ασφυκτικό φλερτάρισμα, μαζί με τα βλέμματα και τ’ αγγίγματά του, συντηρούσαν τον ηλεκτρισμό στην ατμόσφαιρα, που ήταν πέραν από κάθε προσδοκία μου.
Όταν σταματήσαμε για καφέ λίγο πριν τα Τέμπη και προχωρήσαμε μέσα στο μαγαζί, περπατούσε δίπλα μου και καμάρωνε σαν παγώνι, στα άλλα αντρικά βλέμματα. Ήταν βέβαιο, ότι αν μπορούσε, θα φώναζε, ότι δεν είμαι κόρη του ή εγγονή του.
Όταν ξαναμπήκαμε στο αυτοκίνητο, είχα τραβήξει ακόμη ψηλότερα από τη μέση τη φουστίτσα, ενώ και η ιεροτελεστία της ζώνης, έδωσε πάλι στον κ. Κώστα το άλλοθι, που έψαχνε, για να ξαναγγίξει το στήθος μου, έστω και φευγαλέα.
Έτσι συνεχίστηκε το ταξίδι μας μέχρι τη Θεσσαλονίκη, όπου κάναμε τσεκ ιν σε κεντρικό, πολυτελές, παραλιακό ξενοδοχείο, που είχαμε κάνει κράτηση για όλη την εταιρεία. 3 μίνι σουίτες με θέα στη θάλασσα (για τον μπαμπά, τον κ. Κώστα κι εμένα) και απλά δωμάτια για το προσωπικό, που θα ερχόταν σε δύο μέρες. Τακτοποιήσαμε τα πράγματα στο δωμάτιο και μετά πήγαμε στην έκθεση εκεί κοντά.
Μείναμε στο περίπτερο με τα συνεργεία μέχρι αργά το απόγευμα και μετά ακολούθησε βραδινό σε πολυτελή ψαροταβέρνα στην Καλαμαριά, συνοδευόμενο με λευκό, ξηρό κρασί, που ο κ. Κώστας με άφησε, έμπειρη πλέον από τον μπαμπά, να διαλέξω.
Γυρίσαμε στο ξενοδοχείο λίγο πριν τις 10 το βράδυ και αν και κουρασμένη από το ταξίδι και τη συνέχεια της ημέρας, δεν ήμουν αρνητική, όταν μου πρότεινε να μου κτυπήσει για να βγούμε για ένα ποτό στο μπαρ στην ταράτσα του ξενοδοχείου.
Μπήκα στο δωμάτιο μου, τηλεφώνησα στους γονείς μου για άλλη μια φορά για να πούμε τα νέα, παραλείποντας φυσικά να αναφέρω για την ιδιαίτερη προσοχή από τον κ. Κώστα ή για την επικείμενη βραδινή έξοδο για ποτό.
Μετά έβγαλα το κοντούλι φορεματάκι, που θα φορούσα, ένα καθαρό λευκό στριγκάκι και μπήκα για μπάνιο, αφήνοντας τη σκέψη μου να τρέξει στα συμβάντα όλης της σημερινής μέρας. Αν δεν ήταν να βγούμε πάλι, θα έβρισκα την λύτρωση μέσα στην τεράστια και γεμάτη αφρόλουτρα μπανιέρα. Πρέπει να πέρασε αρκετά η ώρα, γιατί άκουσα κτυπήματα στην πόρτα του δωματίου μου και τη γνώριμη φωνή του κ. Κώστα. Πετάχτηκα με βρεμένα τα μαλλιά από τη μπανιέρα και έριξα το λευκό μπουρνούζι του ξενοδοχείου πάνω μου, δένοντας χαλαρά τη ζώνη γύρω μου, ούτε εσώρουχα, ούτε τίποτα.
Άνοιξα την πόρτα και βρήκα μπροστά μου τον κ. Κώστα με ένα μπουκάλι κόκκινο κρασί και δύο ποτήρια, να μου προτείνει, επειδή πέρασε η ώρα, να το πιούμε στο μπαλκόνι του δωματίου με θέα την θάλασσα, αντί να βγούμε πια τέτοια ώρα. Έτσι κι έγινε και καθίσαμε στο μπαλκόνι.
Εκείνος φορούσε ένα στενό μπλε παντελόνι και ένα μαρίν τι-σερτ, που αναδείκνυε το γυμνασμένο του κορμί. Εγώ έμεινα με την ρόμπα του ξενοδοχείου, αφού δεν ήθελα να αλλάξω μπροστά του ή να τον αφήσω για ώρα πηγαίνοντας στο μπάνιο για να στεγνώσω τα μαλλιά μου και να ντυθώ.
Με το φως του πορτατίφ από το δωμάτιο μόνο η βραδιά ήταν πολύ ρομαντική, με τη θάλασσα του Θερμαϊκού μπροστά μας και τα φώτα της παραλιακής πιο μακριά.
Το μπλέξιμο του κόκκινου κρασιού μετά το λευκό που ήπιαμε στο φαγητό με είχε ζαλίσει. ίσως να έφταιγε και το πρωινό ξύπνημα και η κούραση του ταξιδιού και της ημέρας.
Η χαλαρή ατμόσφαιρα με έκανε αρκετές φορές απρόσεκτη, άλλοτε ηθελημένα και άλλοτε αθέλητα, με τα ανοίγματα στο μπουρνούζι του μπάνιου. Πότε τα πόδια μου φαίνονταν γυμνά μέχρι ψηλά, ευτυχώς χωρίς να φανεί ότι δε φορούσα εσώρουχο, και πότε επάνω, αποκαλύπτοντας μέρος από το στήθος μου, που όταν έπιανα τον κ. Κώστα να χάνεται εκεί μέσα, μάζευα το μπουρνούζι και προσπαθούσα τάχα να το κλείσω.
Τον είχα βασανίσει πολύ όλη την ημέρα, χωρίς να ξέρω κι εγώ τι θέλω. Απλά να τον βασανίσω ή μήπως ήθελα κι εγώ το παιχνίδι να πάει παρακάτω, αφού 5 μήνες δεν είχα κάνει κάτι;
Πρόσεξα, ότι και πάλι το παντελόνι του είχε το γνωστό εξόγκωμα, ενώ δεν έπαυε, να μου γεμίζει και ξαναγεμίζει το ποτήρι με κρασί. Ήταν πια μεσάνυχτα, όταν τελειώσαμε το μπουκάλι και τα γέλια και η χαλαρότητα στην ατμόσφαιρα ήταν στο φουλ.
Τον άφησα ακόμη, αν και ήταν μισοσκόταδο στο μπαλκόνι, να πάρει την παλάμη μου στο χέρι του και να μου διαβάσει την τύχη μου, τρέχοντας το δάχτυλο του στο εσωτερικό της παλάμης μου και λέγοντας προφανώς τρίχες, αφού δεν υπήρχε φως για να δει τίποτα. Όμως αυτό το άγγιγμα, το αργό σύρσιμο από το δάχτυλό του στο χέρι μου, οι φωνές μας, που είχαν γίνει σχεδόν ψιθυριστές, το μισάνοιχτο πια μπουρνούζι μου και η θέα, που έδινε το στήθος μου – ευτυχώς δε φαινόταν πόσο ερεθισμένες ήταν οι ρώγες μου, ούτε πόσο υγρή ένιωθα στη σκέψη, ότι δεν φορούσα εσώρουχο, είχαν ξαναηλεκτρίσει την ατμόσφαιρα στο μπαλκόνι. Υπήρχε κάποιος ερωτισμός, που έβγαινε πια λίγο – λίγο στην επιφάνεια, μετά από τόσες ώρες πόθου όλη τη μέρα.
- Ώρα να το διαλύσουμε για απόψε, έδωσε το σύνθημα ο κ. Κώστας και σηκωθήκαμε, για να τον συνοδέψω μέχρι την πόρτα.
Ήμουν αρκετά ζαλισμένη από τα δύο κρασιά που έμπλεξα, και από την ποσότητα αλκοόλ, που έτρεχε στις φλέβες μου.
Πριν βγει από το δωμάτιο, ο κ. Κώστας στάθηκε μπροστά μου και έσκυψε να με φιλήσει για καληνύχτα. Άπλωσα τα χέρια μου στους ώμους του κι εκείνος έσκυψε πάνω μου και ξαφνικά με τράβηξε στην αγκαλιά του, ιδιαίτερα σφιχτά θα έλεγα, και το φιλί του δεν ήταν φιλί καληνύχτας.
Μέχρι να αναρωτηθώ, πως να αντιδράσω, ένιωσα τη ζώνη από το μπουρνούζι να λύνεται και βρέθηκα στην αγκαλιά του κ. Κώστα, ολόγυμνη μέσα στο μπουρνούζι. Τα χέρια του έτρεξαν στο κορμί μου, ενώ τα χείλη του συνέχιζαν να με φιλάνε σε χείλη και λαιμό. Ένιωσα τα πόδια μου να λυγίζουν και με έσπρωξε στο τεράστιο κρεβάτι πίσω μου, ρίχνοντας με ανάσκελα και με ανοιχτό το μπουρνούζι πάνω.
Τι έπρεπε να κάνω; Να αντισταθώ; Να φωνάξω; Να τον σπρώξω από πάνω μου; Να κρύψω τη γύμνια μου; Ή να αφεθώ στα χάδια και στα φιλιά του; Να τον αφήσω να σβήσει την ερωτική δίψα του για το 18χρονο κορμί μου κι εγώ την δική μου; Οι σκέψεις και τα διλήμματα δεν βρήκαν τον χρόνο να πάρουν απαντήσεις με το μυαλό. Το κορμί μου της έδινε από μόνο του.
Είχα κλείσει τα μάτια, είχα χαλαρώσει και άφηνα τον κ. Κώστα να με ανεβάσει μέχρι τα μαξιλάρια πάνω στο αχρησιμοποίητο κρεβάτι. Το μπουρνούζι έκανε φτερά και το κορμί μου ολόγυμνο δεχόταν την ερωτική περιποίηση του κ. Κώστα. Φίλαγε και έστριβε τις ρώγες μου για αρκετή ώρα, μια από τις πιο ερωτογενείς μου περιοχές, όπως και ο λαιμός, που πολλές φορές με έχουν φέρει στον οργασμό και μόνο με αυτόν τον τρόπο. Φλεγόμουν ολόκληρη, αλλά προσπαθούσα να κρατήσω τα προσχήματα.
- Όχι κ. Κώστα, μην το κάνετε αυτό, Ας σταματήσουμε, δεν πρέπει…
αλλά τα χέρια μου του χάιδευαν τα μαλλιά καθώς συνέχιζε να μού φιλάει το στήθος, ενώ με το ένα του χέρι έβγαζε ήδη το παντελόνι του και μια στάση δευτερολέπτων και το τι-σερτ του. Δεν υπήρχε γυρισμός πλέον, η βραδιά θα ήταν μεγάλη και έντονη.
Το στόμα του έτρεξε προς τα κάτω φιλώντας με αρχικά στον αφαλό, ενώ τα χέρια του χάιδευαν και ζούλαγαν τα μπούτια μου και το κωλαράκι μου. Μετά μετακινήθηκε ακόμη πιο κάτω και το στόμα του επικεντρώθηκε στο μουνάκι μου, που ήταν ήδη πλημμυρισμένο από τα υγρά μου. Η γλώσσα του έπαιζε με την ερεθισμένη κλειτορίδα μου, ενώ τα δάχτυλά του είχαν βυθιστεί μέσα μου.
- Όχι, όχι, φτάνει… δεν κάνει, δεν πρέπει… ω, τι μού κάνετε… αχ…
ενώ τα χέρια μου συνέχιζαν να χαϊδεύουν τα μαλλιά του, πιέζοντας το στόμα του και τη γλώσσα του μέσα μου. Και τότε ένιωσα ένα από τα υγρά του δάχτυλα από το μουνάκι μου να ταξιδεύει προς τα πίσω και να αρχίζει να παίζει με την πίσω τρυπούλα μου.
Ηλεκτρίστηκα και αναπήδησα πάνω στο κρεβάτι, όταν έσπρωξε το δάχτυλό του μέσα κι άρχισε να παίρνει με τη γλώσσα του μπροστά και το δάχτυλό του πίσω. Αυτό ήταν. Το κορμί μου ανατρίχιασε και συσπάστηκε πάνω – κάτω στο κρεβάτι, σε έναν άγριο οργασμό μετά από 5μηνη αντρική στέρηση. Ούρλιαξα από την ηδονή, που ο έμπειρος 60άρης έδωσε σε μένα την 18χρονη και έμεινα με κλειστά τα μάτια παραδομένη στο κρεβάτι.
Ένιωσα τα πόδια μου να ανασηκώνονται και τον πούτσο του κ. Κώστα, του Κώστα, να ανοίγει το μουνάκι μου και να μπαίνει με ένα σπρώξιμο μέσα μου. Ήδη υγρή δεν ένιωσα κανένα πόνο, αλλά μόνο ευχαρίστηση, καθώς άρχισε ένα αργό αρχικά και μετά πιο γρήγορο και πιο βίαιο γαμήσι.
- Αγγελούδι μου, είσαι ότι καλύτερο έχω γαμήσει μέχρι σήμερα στη ζωή μου, μου ψιθύρισε, ρίχνοντας το βάρος του πάνω μου, ενώ τα πόδια μου γύρω από τους ώμους του είχαν φτάσει στο κεφάλι μου.
Πόσο γλυκό ακουγόταν αυτό από έναν άντρα αυτής της ηλικίας και εμπειρίας, που ακόμη κι αν δεν ήταν αλήθεια, με γέμισε ψυχικά τόσο πολύ. Συνέχισε το βαθύ σφυροκόπημά μου για κάμποση ώρα πριν με γυρίσει και ανασηκώσει στα τέσσερα, με το πρόσωπό μου στο μαξιλάρι και το κωλαράκι μου στον αέρα.
Ήμουν σαν παραδομένη κουκλίτσα, που δεχόταν τα πάντα. Πλήρωνα το βασανιστήριο, που του έκανα όλη τη μέρα και τον πολύχρονο πόθο του για το νεανικό κορμί μου, αλλά όχι μόνο, αφού κι εγώ έπαιρνα τόσο πάθος και τόση ηδονή από τον καινούριο εραστή μου. Τον άφηνα να μού κάνει, ό,τι ήθελε. Κι ό,τι κι αν μου έκανε μού πλημμύριζε το κορμί με ανατριχίλες και ηδονή.
Με μόνο το ελαττωμένο φως από το πορτατίφ του κρεβατιού ντρεπόμουν λιγότερο, που ήμουν ολόγυμνη στα χέρια του Κώστα, που είχα παραδοθεί ολοκληρωτικά στο κοινό πάθος. Όμως ένιωσα να κοκκινίζω σαν παντζάρι, όταν ξαφνικά ο Κώστας μού έδωσε στο χέρι «Το Αρπακτικό». Το είχα στολίσει στο κομοδίνο δίπλα στο κρεβάτι μου, χωρίς να σκεφτώ, ότι μπορούσε κάποιος να μπει και να το δει.
- Παίξε με το μουνάκι σου αγγελούδι μου, βαλ' το όλο μέσα, μου είπε επιτακτικά.
Λίγο το οινόπνευμα, λίγο η τρέλα της βραδιάς, υπάκουσα στην προτροπή του, στην εντολή του και έχωσα «το Αρπακτικό» στο μουνάκι μου. Η καύλα και των δύο ήταν στα ύψη και ο Κώστας πίσω μου, που δεν είχε ακόμη φτάσει, οδήγησε τον ακόμη σκληρό και υγρό πούτσο του στην κωλοτρυπίδα μου, σπρώχνοντας τον μέσα μου, ενώ εγώ έπαιζα με τον δονητή στο μουνάκι μου. Με διαπέρασε λίγο – λίγο χώνοντας μετά από μήνες έναν αντρικό πούτσο στην κωλοτρυπίδα μου σε όλο το μήκος του.
Η ηδονή, που ένιωθα ήταν ανάμικτη τώρα με τον ξεχασμένο πόνο και άρχισα πάλι να ουρλιάζω, καθώς και «Το Αρπακτικό» έκανε τη δική τέλεια δουλειά. Ένιωσα πάλι τη γνωστή ανατριχίλα σε όλο μου το κορμί και όταν ο Κώστας άρχισε να βογκάει κι αυτός και να χύνει ελεύθερα μέσα μου, ένας δεύτερος, πολύ πιο έντονος και άγριος από τον πρώτο, οργασμός με συνεπήρε.
Έπεσα στο μαξιλάρι εξαντλημένη και χαλαρωμένη. Ένα 18χρονο κορίτσι, που είχε παραδοθεί σε έναν έμπειρο, καινούριο εραστή, με τρεις φορές και πλέον την ηλικία του. Που πήρε και έδωσε πρωτόγνωρη ηδονή. Που παραδόθηκε με κάθε τρόπο χωρίς καμία αναστολή στο αμοιβαίο πάθος και σε κάθε πείραμα του Κώστα με το νεανικό της κορμί για τις επόμενες δύο μέρες.
Φυσικά όλα τέλειωσαν, όταν ήρθε ο μπαμπάς και μετά όταν γυρίσαμε πίσω στην Αθήνα. Τα βλέμματα του Κώστα μέχρι σήμερα θυμίζουν και στους δύο τις μοναδικές στιγμές της Θεσσαλονίκης.
Copyright protected OW ref: 173013
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.