Κάποιοι άνθρωποι, σαν εμένα, βρίσκουν τους εαυτούς τους μπλεγμένους σε καταστάσεις, για τις οποίες απορεί κανείς πως μπορεί, όχι μόνο να συμβαίνουν, αλλά και να είναι αληθινές. Πάντα είχα την τάση να βλέπω τις ευκαιρίες, όχι να τις αρπάζω αλλά, να αφήνω τις καταστάσεις να με οδηγήσουν. Είμαι ο Ορέστης, άνευ σημασίας ηλικίας, με επαγγελματική κατάρτιση στον χώρο της υψηλής τεχνολογίας. Ως εκ τούτου συνεργάζομαι με άτομα που περνούν πολύ χρόνο είτε στο γραφείο, είτε σε πελάτες, είτε δουλεύοντας από το σπίτι, όπως κι εγώ άλλωστε. Και έχει σημασία που το αναφέρω. Εδώ και αρκετά χρόνια βρίσκομαι στην ίδια εταιρεία και ο λόγος της πολυετούς μου παραμονής δεν είναι αποκλειστικά οι συνθήκες εργασίες, το ωράριο και τα οικονομικά οφέλη.
Οι ερωτικές μου σχέσεις ήταν όχι κάτι πολύ ιδιαίτερο. Μικρές σε χρονική διάρκεια σχέσεις, που τελείωναν μόλις το σεξ γινόταν ρουτίνα. Όταν η σύντροφος δεν έδειχνε σημάδια διάθεσης για περαιτέρω πειραματισμούς, τότε η σχέση περνούσε στο στάδιο της ρουτίνας. Η δέσμευση δεν ήταν ποτέ το δυνατό μου στοιχείο, όχι επειδή ξενοκοιτούσα, αλλά λόγω του ότι μόλις πάρω ότι έχει να μου δώσει η άλλη, δε βρίσκω νόημα να συνεχιστεί. Μάτι σε άγνωστους, σεξ σε ιδιαίτερα σημεία, σεξ με τρίτη, άγνωστη στη γκόμενα μου, γυναίκα (χωρίς λεσβιακές περιπτύξεις), ήταν τα πιο «extreme» περιστατικά που μου είχαν προκύψει. Όλα αυτά μέχρι και πριν μερικά χρόνια.
Στο γραφείο η ποσόστωση αντρών-γυναικών ήταν στο 50-50. Γυναίκες όλων των ηλικιών, ελεύθερες, σε σχέση, παντρεμένες. Καμία δεν ήταν αυτό που θα την αποκαλούσαμε, οι άντρες της παρέας, μουνάρα. Πιστέψτε με δεν έχει καμία σχέση η εξωτερική εμφάνιση. Σημασία έχει το μυαλό. Το μυαλό ηδονίζεται, ερεθίζεται, εξάπτετε και δίνει τις οδηγίες στο υπόλοιπο σώμα να δράσει αναλόγως. Ήμουν περίπου ένα χρόνο στην εταιρεία, πρόσφατα χωρισμένος. Καμία ιδιαίτερη σχέση με κάποια από τις γυναίκες του γραφείου μιας και είναι κανόνας το ότι αν θέλεις να επιβιώσεις σε μία εταιρεία μην δημιουργήσεις σκάνδαλα. Και επειδή την είχα πατήσει παλιότερα, κρατούσα τις αποστάσεις μου. Όχι πολύ απόμακρος, όχι υπερβολικά φιλικός.
Η εταιρεία διοργάνωσε μία εκδρομή, με εθελοντική συμμετοχή. Μαζευτήκαμε περίπου 30 άτομα, κάποιοι με τους συντρόφους τους και κάποιοι, σαν εμένα, μόνοι. Περνάγαμε καλά, αρκετά πιο χαλαρά και ευδιάθετοι σε σχέση με την καθημερινότητα στο γραφείο. Το βράδυ πήγαμε όλοι μαζί σε ένα μπαράκι, αρκετά ήσυχο. Ήμασταν οι μόνοι, σχεδόν, πελάτες του μαγαζιού και αυτό μας έκανε να αισθανόμαστε ακόμη πιο άνετα.
Αυτό που μου έκανε εντύπωση περισσότερο ήταν το χωρίς να το καταλάβω βρέθηκα σε μία παρέα που δεν είχα με τους περισσότερους/ες ιδιαίτερες σχέσεις. Από άλλα τμήματα της εταιρείας με τα οποία δεν είχα λόγο να συνεργάζομαι συχνά.
Ανάμεσα τους, η Μαρία 32 χρ., πρώην receptionist και νυν γραμματέας, μία κουκλίτσα στο πρόσωπο αλλά με αρκετά πιασίματα, που δημιουργήθηκαν με το πέρασμα των χρόνων. Το κλασσικό πολύ γλυκό κορίτσι, ελαφρώς χαζούλα, εύκολη χειρίσιμη. Σίγουρα ήταν η όμορφη του σχολείου της αλλά από την στιγμή που τα βρήκε με τον άντρα της ζωής της, χαλάρωσε υπερβολικά. Βρισκόταν εκεί μόνη της, μιας και ήταν τσακωμένη με το γκόμενο.
Η Έλενα 40άρα, μία κοντούλα προϊσταμένη με βλέμμα που σε έκανε να νιώθεις ότι τίποτα δεν τις ξεφεύγει. Είτε αφορά μία κουβέντα, είτε τη γλώσσα του σώματος. Το ένιωθες ότι πρόκειται για μία πανέξυπνη γυναίκα που τα καλύτερα είχαν περάσει για αυτήν, εμφανισιακά. Αυτό που τις έδινε μία ιδιαίτερη γοητεία ήταν ο τρόπος που μιλούσε. Πολύ γρήγορος αλλά ένιωθες ότι σε σκανάρει για την παραμικρή αντίδραση που θα υποδείκνυε τι σκέφτεσαι ή τι αισθάνεσαι. Παρ’ όλο που η εμφάνιση της δεν σε έκανε να σταματήσεις το βλέμμα σου πάνω της, πρόκειται για γυναίκα που σου ερεθίζει το μυαλό, με τον τρόπο της. Ήταν εκεί με το σύζυγό της, που εμφανισιακά ήταν και 2 κλάσεις καλύτερος της. Σημάδι ότι η γυναίκα αυτή κάτι έχει για να μπορεί να τον κρατάει.
Η Έφη, παλιό στέλεχος της εταιρείας. 45άρα με διάθεση αλλά και προφανή προσπάθεια να φανεί και να συμπεριφερθεί ως πολύ νεότερη. Μαλλί βαμμένο σε 2 χρώματα, νύχια με σχεδιάκια, πανάκριβο ντύσιμο. Όσο την θυμάμαι, μασάει τσίχλα και μιλάει ταυτόχρονα, σημάδι κακομαθημένου πλουσιοκόριτσου. Ο τύπος γυναίκας που με απωθεί. Ο άνθρωπος που προσπαθεί να κρύψει την ηλικία του και δεν κρύβει τα χρήματα του, είναι προφανώς 100% επιφανειακός. Το μόνο στοιχείο που θα σε έκανε να την τσεκάρεις και η και 3η φορά είναι το εντυπωσιακό πλαστικό της στήθος. Ήταν εκεί με το σύζυγό της, αν και ήξερα ότι ήταν σε διαδικασία διαζυγίου. Ο τύπος έκανε τις τελευταίες προσπάθειες να γυρίσει την κατάσταση, προφανώς.
Η Κατερίνα, μία 25χρονη ασκούμενη, η οποία ήταν στο τμήμα μου αλλά δεν είχαμε ιδιαίτερες σχέσεις. Σωματικά μοιάζει με την Μαρία αλλά φυσιογνωμικά με την Έλενα. Τα βλέμματα μας συναντιόνταν πολύ συχνά αλλά η μόνη αντίδραση μου ήταν να της κλείνω το μάτι χαμογελώντας. Μέχρι εκεί. Είχε κάτι πολύ ιδιαίτερο το οποίο δε μπορούσα να καταλάβω σε βάθος. Ήταν μόνη της καθώς δεν είχε σχέση.
Επίσης ήταν στην παρέα και κάποια άλλα άτομα, τα οποία δεν έπαιξαν απολύτως κανένα ρόλο στην ιστορία. Το βράδυ κυλούσε πολύ καλά, με πολύ ποτό, γέλιο και σεξουαλικά υπονοούμενα, αυτά που είναι μεταξύ σοβαρού και αστείου, αλλά πάντα σκέφτεσαι ότι το σοβαρό καταλαμβάνει περισσότερο χώρο στο αστείο. Μια που εγώ και η Μαρία ήμασταν μόνοι, είχα αναλάβει τον άτυπο ρόλο του συνοδού της. Αν κάποιος μας παρακολουθούσε θα καταλάβαινε ότι την συζήτηση την κατεύθυνε η Έλενα, το ρόλο της χαζοχαρούμενης-φωνακλούς τον είχε η Έφη και η Μαρία απλά συμμετείχε δίπλα στην Έλενα, συμφωνώντας και γελώντας και με τις άλλες δύο, πάντα.
Όπως είπα και πριν, δεν είχα καμία διάθεση να χωθώ σε κάποια τους, κυρίως γιατί όλοι τσέκαραν όλους, όπως γίνεται πάντα σε τέτοιου είδους συναθροίσεις. Με την Μαρία η κουβέντα επεκτάθηκε και στα προσωπικά, περισσότερο στα δικά μου και λιγότερο στα δικά της. Είχα παράλληλα και την Έφη που με τραβούσε περιστασιακά για κάνα χορό μαζί με τους υπόλοιπους αλλά και πάλι επέστρεφα στην Μαρία. Πίσω από όλα αυτά, υπήρχε και το τσεκάρισμα της Έλενας. Ένιωθα ότι με σκάναρε συνέχεια και κάθε φορά που διασταυρώνονταν τα βλέμματα μας μου έσκαγε ένα αινιγματικό χαμόγελο. Κάποιες στιγμές που ήμουν στο κέφι και στο χορό, την είδα να μιλάει με τη Μαρία, με ένα ύφος συνωμοτικό και παράλληλα με πολύ γέλιο. Σαν κουτσομπολιό.
Ήταν ήδη αρκετά αργά αλλά ο κόσμος αρκετός στο μπαράκι. Η Μαρία με καληνύχτισε ευχαριστώντας με για την πολύ καλή παρέα και έφυγε για το δωμάτιο της. Μετά από λίγο βρέθηκα να κάθομαι δίπλα Έλενα.
- Τι κάνεις Γιαννάκη;
- Όλα καλά Έλενα μου.
- Όλα;
- Τι εννοείς;
- Τίποτα, απλά ρωτάω, όλα;
Μπερδεύτηκα. Τι γίνεται εδώ; Μου την πέφτει; Μα είναι ο άντρας της εδώ, δεν μπορεί. Το ύφος της ήταν εντελώς συνωμοτικό.
- Σαν διάθεση, είμαι πολύ καλά, το βλέπεις. Σωματικά;... χμ… αρκετά καλά.
- Τι σημαίνει το αρκετά καλά;
- Κουρασμένος.
- Μόνο?
Την καρφώνω στα μάτια για λίγα δευτερόλεπτα. Ξαφνικά διασταυρώνονται τα βλέμματα μας με του άντρα της. Χαμογελάει.
- Πες στον άνθρωπο…
- Σταμάτα εσύ! Συνέχισε Γιάννη.
- Αν εννοείς αυτό που εννοώ, τότε υπάρχει κάτι που θα ήθελα να εκτονώσω, αλλά δυστυχώς δεν…
- Και μπορείς και υπάρχει τρόπος να εκτονωθείς.
Σηκώνει το τηλέφωνο και μιλάει με κάποια. Δεν μπορώ να ακούσω μιας και τραβιέται στο πλάι. Το κλείνει και γυρνάει σε μένα με ένα σαρδόνιο χαμόγελο.
- Δωμάτιο 211. Χτύπα 5 φορές συνεχόμενα.
- Αδερφέ, κοίτα να περάσεις καλά!
Παγωμένος, ακίνητος σχεδόν, τους κοιτούσα εναλλάξ. Τι έγινε μόλις; Ήταν στημένη η κατάσταση; Μήπως παίζει παγίδα; Μήπως είναι πολύ καλό για να είναι αληθινό;
- Τρέχα ρε φίλε. Μην το αφήνεις να περιμένεις το κορίτσι.
- Γιάννη; Μήπως δε θέλεις;
Αυτή η ερώτηση ήταν σαν να με χτύπησε κεραυνός. Χαμογέλασα και σηκώθηκα, με γρήγορο βηματισμό χωρίς να κοιτάξω καν πίσω μου. Με κατέκλυσαν σκέψεις. Τι συμβαίνει; Πρώτη φορά στη ζωή μου θα κάνω σεξ με κάποια χωρίς να έχουμε ανταλλάξει ούτε ένα βλέμμα με υπονοούμενο, ούτε ένα άγγιγμα. Δε νομίζω ότι υπάρχει και κάποιος άλλος που του προέκυψε μία τέτοια κατάσταση. Η αλήθεια είναι ότι δεν είχα καθόλου κάβλες. Η μόνη στιγμή που ένιωσα έναν ερεθισμό ήταν όταν κουβέντιαζα με την Έλενα, προσπαθώντας να καταλάβω αν μου την πέφτει. Αλλά τελικά αυτό που γινόταν ήταν μία πάσα προς τη Μαρία.
Μέχρι να φτάσω στο δωμάτιο της, οι σκέψεις μου ήταν στο όλο σκηνικό. Κατέληξα ότι όλο αυτό το σκηνικό πρέπει να προέκυψε από παρότρυνση, για αδιευκρίνιστο λόγο, της Έλενας στην Μαρία. Και λόγο ότι εγώ δεν έκανα κάποια κίνηση, λόγω του περίγυρου, σε συνδυασμό με το ότι η Μαρία ήταν χωρίς το γκόμενο. Οι δυο τους το οργάνωσαν. Θυμάστε τα γελάκια που έκαναν οι δυο τους όταν χόρευα με την Έφη;
Προχωρώντας στο διάδρομο προς την πόρτα του δωματίου, συναντιέμαι με την Κατερίνα. Προσπαθώντας να διατηρήσω την ψυχραιμία μου, για να μην καρφωθώ, της σκάω και πάλι ένα χαμόγελο και της κλείνω το μάτι. Μου το ανταποδίδει λέγοντας κι ένα γεια. Προσπερνάω την πόρτα του δωματίου, στρίβω στο διάδρομο και περιμένω μέχρι να ακούσω την πόρτα του ασανσέρ να κλείνει. Είμαι σίγουρος ότι κάπου πήγε το μυαλό της αλλά χωρίς να είναι σίγουρη. Μόλις είδα ότι το πεδίο είναι ελεύθερο, έτρεξα προς την πόρτα και χτύπησα 5 φορές. Η πόρτα ανοίγει ελάχιστα και ακούω τη Μαρία να λέει:
- Μέτρα μέχρι το 10 και μπες. Μην ανοίξεις φως.
Τι γίνεται ρε πούστη μου σήμερα. Θα τρελαθούμε εντελώς; Μπαίνω, κλείνω την πόρτα και κοιτάζω προς το φωτισμένο παράθυρο που βρίσκεται πίσω από το κρεβάτι. Η σιλουέτα της Μαρίας διαγράφεται μέσα στο σκοτάδι. Είναι στα 4, με τουρλωμένο κώλο, την κωλάρα της. Υποθέτω ότι το κεφάλι της είναι κολλημένο στο κρεβάτι, αλλά δε μπορώ να δω το κορμί της λόγω του σκοταδιού.
- Σε παρακαλώ μην πεις κουβέντα. Μόνο γλύψε με, ΤΩΡΑ!
Συνεχίζεται…
(Ζητάω συγνώμη από όσους περίμεναν ότι σε αυτό το 1ο μέρος θα είχε σεξ - όπως συμβαίνει σε όλες τις άλλες ιστορίες - αλλά ήταν απαραίτητο να περιγράψω επαρκώς πρόσωπα και καταστάσεις. Υπόσχομαι να καλύψω το κενό στο επόμενο μέρος, εφ’ όσον το θέλετε).
Copyright protected OW ref: 129589
Οι ερωτικές μου σχέσεις ήταν όχι κάτι πολύ ιδιαίτερο. Μικρές σε χρονική διάρκεια σχέσεις, που τελείωναν μόλις το σεξ γινόταν ρουτίνα. Όταν η σύντροφος δεν έδειχνε σημάδια διάθεσης για περαιτέρω πειραματισμούς, τότε η σχέση περνούσε στο στάδιο της ρουτίνας. Η δέσμευση δεν ήταν ποτέ το δυνατό μου στοιχείο, όχι επειδή ξενοκοιτούσα, αλλά λόγω του ότι μόλις πάρω ότι έχει να μου δώσει η άλλη, δε βρίσκω νόημα να συνεχιστεί. Μάτι σε άγνωστους, σεξ σε ιδιαίτερα σημεία, σεξ με τρίτη, άγνωστη στη γκόμενα μου, γυναίκα (χωρίς λεσβιακές περιπτύξεις), ήταν τα πιο «extreme» περιστατικά που μου είχαν προκύψει. Όλα αυτά μέχρι και πριν μερικά χρόνια.
Στο γραφείο η ποσόστωση αντρών-γυναικών ήταν στο 50-50. Γυναίκες όλων των ηλικιών, ελεύθερες, σε σχέση, παντρεμένες. Καμία δεν ήταν αυτό που θα την αποκαλούσαμε, οι άντρες της παρέας, μουνάρα. Πιστέψτε με δεν έχει καμία σχέση η εξωτερική εμφάνιση. Σημασία έχει το μυαλό. Το μυαλό ηδονίζεται, ερεθίζεται, εξάπτετε και δίνει τις οδηγίες στο υπόλοιπο σώμα να δράσει αναλόγως. Ήμουν περίπου ένα χρόνο στην εταιρεία, πρόσφατα χωρισμένος. Καμία ιδιαίτερη σχέση με κάποια από τις γυναίκες του γραφείου μιας και είναι κανόνας το ότι αν θέλεις να επιβιώσεις σε μία εταιρεία μην δημιουργήσεις σκάνδαλα. Και επειδή την είχα πατήσει παλιότερα, κρατούσα τις αποστάσεις μου. Όχι πολύ απόμακρος, όχι υπερβολικά φιλικός.
Η εταιρεία διοργάνωσε μία εκδρομή, με εθελοντική συμμετοχή. Μαζευτήκαμε περίπου 30 άτομα, κάποιοι με τους συντρόφους τους και κάποιοι, σαν εμένα, μόνοι. Περνάγαμε καλά, αρκετά πιο χαλαρά και ευδιάθετοι σε σχέση με την καθημερινότητα στο γραφείο. Το βράδυ πήγαμε όλοι μαζί σε ένα μπαράκι, αρκετά ήσυχο. Ήμασταν οι μόνοι, σχεδόν, πελάτες του μαγαζιού και αυτό μας έκανε να αισθανόμαστε ακόμη πιο άνετα.
Αυτό που μου έκανε εντύπωση περισσότερο ήταν το χωρίς να το καταλάβω βρέθηκα σε μία παρέα που δεν είχα με τους περισσότερους/ες ιδιαίτερες σχέσεις. Από άλλα τμήματα της εταιρείας με τα οποία δεν είχα λόγο να συνεργάζομαι συχνά.
Ανάμεσα τους, η Μαρία 32 χρ., πρώην receptionist και νυν γραμματέας, μία κουκλίτσα στο πρόσωπο αλλά με αρκετά πιασίματα, που δημιουργήθηκαν με το πέρασμα των χρόνων. Το κλασσικό πολύ γλυκό κορίτσι, ελαφρώς χαζούλα, εύκολη χειρίσιμη. Σίγουρα ήταν η όμορφη του σχολείου της αλλά από την στιγμή που τα βρήκε με τον άντρα της ζωής της, χαλάρωσε υπερβολικά. Βρισκόταν εκεί μόνη της, μιας και ήταν τσακωμένη με το γκόμενο.
Η Έλενα 40άρα, μία κοντούλα προϊσταμένη με βλέμμα που σε έκανε να νιώθεις ότι τίποτα δεν τις ξεφεύγει. Είτε αφορά μία κουβέντα, είτε τη γλώσσα του σώματος. Το ένιωθες ότι πρόκειται για μία πανέξυπνη γυναίκα που τα καλύτερα είχαν περάσει για αυτήν, εμφανισιακά. Αυτό που τις έδινε μία ιδιαίτερη γοητεία ήταν ο τρόπος που μιλούσε. Πολύ γρήγορος αλλά ένιωθες ότι σε σκανάρει για την παραμικρή αντίδραση που θα υποδείκνυε τι σκέφτεσαι ή τι αισθάνεσαι. Παρ’ όλο που η εμφάνιση της δεν σε έκανε να σταματήσεις το βλέμμα σου πάνω της, πρόκειται για γυναίκα που σου ερεθίζει το μυαλό, με τον τρόπο της. Ήταν εκεί με το σύζυγό της, που εμφανισιακά ήταν και 2 κλάσεις καλύτερος της. Σημάδι ότι η γυναίκα αυτή κάτι έχει για να μπορεί να τον κρατάει.
Η Έφη, παλιό στέλεχος της εταιρείας. 45άρα με διάθεση αλλά και προφανή προσπάθεια να φανεί και να συμπεριφερθεί ως πολύ νεότερη. Μαλλί βαμμένο σε 2 χρώματα, νύχια με σχεδιάκια, πανάκριβο ντύσιμο. Όσο την θυμάμαι, μασάει τσίχλα και μιλάει ταυτόχρονα, σημάδι κακομαθημένου πλουσιοκόριτσου. Ο τύπος γυναίκας που με απωθεί. Ο άνθρωπος που προσπαθεί να κρύψει την ηλικία του και δεν κρύβει τα χρήματα του, είναι προφανώς 100% επιφανειακός. Το μόνο στοιχείο που θα σε έκανε να την τσεκάρεις και η και 3η φορά είναι το εντυπωσιακό πλαστικό της στήθος. Ήταν εκεί με το σύζυγό της, αν και ήξερα ότι ήταν σε διαδικασία διαζυγίου. Ο τύπος έκανε τις τελευταίες προσπάθειες να γυρίσει την κατάσταση, προφανώς.
Η Κατερίνα, μία 25χρονη ασκούμενη, η οποία ήταν στο τμήμα μου αλλά δεν είχαμε ιδιαίτερες σχέσεις. Σωματικά μοιάζει με την Μαρία αλλά φυσιογνωμικά με την Έλενα. Τα βλέμματα μας συναντιόνταν πολύ συχνά αλλά η μόνη αντίδραση μου ήταν να της κλείνω το μάτι χαμογελώντας. Μέχρι εκεί. Είχε κάτι πολύ ιδιαίτερο το οποίο δε μπορούσα να καταλάβω σε βάθος. Ήταν μόνη της καθώς δεν είχε σχέση.
Επίσης ήταν στην παρέα και κάποια άλλα άτομα, τα οποία δεν έπαιξαν απολύτως κανένα ρόλο στην ιστορία. Το βράδυ κυλούσε πολύ καλά, με πολύ ποτό, γέλιο και σεξουαλικά υπονοούμενα, αυτά που είναι μεταξύ σοβαρού και αστείου, αλλά πάντα σκέφτεσαι ότι το σοβαρό καταλαμβάνει περισσότερο χώρο στο αστείο. Μια που εγώ και η Μαρία ήμασταν μόνοι, είχα αναλάβει τον άτυπο ρόλο του συνοδού της. Αν κάποιος μας παρακολουθούσε θα καταλάβαινε ότι την συζήτηση την κατεύθυνε η Έλενα, το ρόλο της χαζοχαρούμενης-φωνακλούς τον είχε η Έφη και η Μαρία απλά συμμετείχε δίπλα στην Έλενα, συμφωνώντας και γελώντας και με τις άλλες δύο, πάντα.
Όπως είπα και πριν, δεν είχα καμία διάθεση να χωθώ σε κάποια τους, κυρίως γιατί όλοι τσέκαραν όλους, όπως γίνεται πάντα σε τέτοιου είδους συναθροίσεις. Με την Μαρία η κουβέντα επεκτάθηκε και στα προσωπικά, περισσότερο στα δικά μου και λιγότερο στα δικά της. Είχα παράλληλα και την Έφη που με τραβούσε περιστασιακά για κάνα χορό μαζί με τους υπόλοιπους αλλά και πάλι επέστρεφα στην Μαρία. Πίσω από όλα αυτά, υπήρχε και το τσεκάρισμα της Έλενας. Ένιωθα ότι με σκάναρε συνέχεια και κάθε φορά που διασταυρώνονταν τα βλέμματα μας μου έσκαγε ένα αινιγματικό χαμόγελο. Κάποιες στιγμές που ήμουν στο κέφι και στο χορό, την είδα να μιλάει με τη Μαρία, με ένα ύφος συνωμοτικό και παράλληλα με πολύ γέλιο. Σαν κουτσομπολιό.
Ήταν ήδη αρκετά αργά αλλά ο κόσμος αρκετός στο μπαράκι. Η Μαρία με καληνύχτισε ευχαριστώντας με για την πολύ καλή παρέα και έφυγε για το δωμάτιο της. Μετά από λίγο βρέθηκα να κάθομαι δίπλα Έλενα.
- Τι κάνεις Γιαννάκη;
- Όλα καλά Έλενα μου.
- Όλα;
- Τι εννοείς;
- Τίποτα, απλά ρωτάω, όλα;
Μπερδεύτηκα. Τι γίνεται εδώ; Μου την πέφτει; Μα είναι ο άντρας της εδώ, δεν μπορεί. Το ύφος της ήταν εντελώς συνωμοτικό.
- Σαν διάθεση, είμαι πολύ καλά, το βλέπεις. Σωματικά;... χμ… αρκετά καλά.
- Τι σημαίνει το αρκετά καλά;
- Κουρασμένος.
- Μόνο?
Την καρφώνω στα μάτια για λίγα δευτερόλεπτα. Ξαφνικά διασταυρώνονται τα βλέμματα μας με του άντρα της. Χαμογελάει.
- Πες στον άνθρωπο…
- Σταμάτα εσύ! Συνέχισε Γιάννη.
- Αν εννοείς αυτό που εννοώ, τότε υπάρχει κάτι που θα ήθελα να εκτονώσω, αλλά δυστυχώς δεν…
- Και μπορείς και υπάρχει τρόπος να εκτονωθείς.
Σηκώνει το τηλέφωνο και μιλάει με κάποια. Δεν μπορώ να ακούσω μιας και τραβιέται στο πλάι. Το κλείνει και γυρνάει σε μένα με ένα σαρδόνιο χαμόγελο.
- Δωμάτιο 211. Χτύπα 5 φορές συνεχόμενα.
- Αδερφέ, κοίτα να περάσεις καλά!
Παγωμένος, ακίνητος σχεδόν, τους κοιτούσα εναλλάξ. Τι έγινε μόλις; Ήταν στημένη η κατάσταση; Μήπως παίζει παγίδα; Μήπως είναι πολύ καλό για να είναι αληθινό;
- Τρέχα ρε φίλε. Μην το αφήνεις να περιμένεις το κορίτσι.
- Γιάννη; Μήπως δε θέλεις;
Αυτή η ερώτηση ήταν σαν να με χτύπησε κεραυνός. Χαμογέλασα και σηκώθηκα, με γρήγορο βηματισμό χωρίς να κοιτάξω καν πίσω μου. Με κατέκλυσαν σκέψεις. Τι συμβαίνει; Πρώτη φορά στη ζωή μου θα κάνω σεξ με κάποια χωρίς να έχουμε ανταλλάξει ούτε ένα βλέμμα με υπονοούμενο, ούτε ένα άγγιγμα. Δε νομίζω ότι υπάρχει και κάποιος άλλος που του προέκυψε μία τέτοια κατάσταση. Η αλήθεια είναι ότι δεν είχα καθόλου κάβλες. Η μόνη στιγμή που ένιωσα έναν ερεθισμό ήταν όταν κουβέντιαζα με την Έλενα, προσπαθώντας να καταλάβω αν μου την πέφτει. Αλλά τελικά αυτό που γινόταν ήταν μία πάσα προς τη Μαρία.
Μέχρι να φτάσω στο δωμάτιο της, οι σκέψεις μου ήταν στο όλο σκηνικό. Κατέληξα ότι όλο αυτό το σκηνικό πρέπει να προέκυψε από παρότρυνση, για αδιευκρίνιστο λόγο, της Έλενας στην Μαρία. Και λόγο ότι εγώ δεν έκανα κάποια κίνηση, λόγω του περίγυρου, σε συνδυασμό με το ότι η Μαρία ήταν χωρίς το γκόμενο. Οι δυο τους το οργάνωσαν. Θυμάστε τα γελάκια που έκαναν οι δυο τους όταν χόρευα με την Έφη;
Προχωρώντας στο διάδρομο προς την πόρτα του δωματίου, συναντιέμαι με την Κατερίνα. Προσπαθώντας να διατηρήσω την ψυχραιμία μου, για να μην καρφωθώ, της σκάω και πάλι ένα χαμόγελο και της κλείνω το μάτι. Μου το ανταποδίδει λέγοντας κι ένα γεια. Προσπερνάω την πόρτα του δωματίου, στρίβω στο διάδρομο και περιμένω μέχρι να ακούσω την πόρτα του ασανσέρ να κλείνει. Είμαι σίγουρος ότι κάπου πήγε το μυαλό της αλλά χωρίς να είναι σίγουρη. Μόλις είδα ότι το πεδίο είναι ελεύθερο, έτρεξα προς την πόρτα και χτύπησα 5 φορές. Η πόρτα ανοίγει ελάχιστα και ακούω τη Μαρία να λέει:
- Μέτρα μέχρι το 10 και μπες. Μην ανοίξεις φως.
Τι γίνεται ρε πούστη μου σήμερα. Θα τρελαθούμε εντελώς; Μπαίνω, κλείνω την πόρτα και κοιτάζω προς το φωτισμένο παράθυρο που βρίσκεται πίσω από το κρεβάτι. Η σιλουέτα της Μαρίας διαγράφεται μέσα στο σκοτάδι. Είναι στα 4, με τουρλωμένο κώλο, την κωλάρα της. Υποθέτω ότι το κεφάλι της είναι κολλημένο στο κρεβάτι, αλλά δε μπορώ να δω το κορμί της λόγω του σκοταδιού.
- Σε παρακαλώ μην πεις κουβέντα. Μόνο γλύψε με, ΤΩΡΑ!
Συνεχίζεται…
(Ζητάω συγνώμη από όσους περίμεναν ότι σε αυτό το 1ο μέρος θα είχε σεξ - όπως συμβαίνει σε όλες τις άλλες ιστορίες - αλλά ήταν απαραίτητο να περιγράψω επαρκώς πρόσωπα και καταστάσεις. Υπόσχομαι να καλύψω το κενό στο επόμενο μέρος, εφ’ όσον το θέλετε).
Copyright protected OW ref: 129589
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.