Είμαι η Μαρία, 21 χρονών σήμερα (μόλις έγινα), 1.68, 56 κιλά, καστανά μαλλιά (συνήθως) και μάτια, φοιτήτρια τώρα, σε ξένη πανεπιστημιακή σχολή εδώ στην Αθήνα. Στον ερωτικό τομέα νιώθω το ίδιο άνετα και με τα δύο φύλα, τόσο με άντρες, όσο και με γυναίκες, πάντα ανάλογα με το άτομο, τη διάθεση και τις ειδικές περιστάσεις.
Γενικά μού αρέσουν οι ώριμοι άντρες, ίσως εξ αιτίας της προσωπικότητάς τους, της εμπειρίας τους, του τρόπου που βγάζουν τον πόθο και την επιθυμία τους για το νεανικό μου κορμί εδώ και πολλά χρόνια, που μεταφέρει και σε μένα ανάλογο ερεθισμό και επιθυμία και πολλές φορές τη διάθεση του να αφεθώ στη περιπέτεια, αφήνοντας τους την πρωτοβουλία να πάρουν, αλλά και να δώσουν. Η ελεύθερη αυτή διάθεσή μου με έχει πολλές φορές μέχρι σήμερα οδηγήσει σε ακραίες ερωτικές εμπειρίες, κάποιες φορές με την αδρεναλίνη στα ύψη, όπως όταν κάτι συμβαίνει σε δημόσιο χώρο, απρογραμμάτιστα ή είναι απαγορευμένο (βλ. στις ιστορίες μου «Στα γενέθλια της Έφης», «Ο θείος Γιώργος και η άτακτη ανιψιά του, εγώ» 23-10-2019) κλπ.
Με γυναίκες δεν έχω πρόβλημα ηλικίας και οι εμπειρίες μου είναι τόσο με πιο ώριμες, όπως με την Ελένη, την 42χρονη κολλητή της μαμάς μου (βλ. στις ιστορίες μου «Με την κολλητή της μαμάς στο εξοχικό της»), όσο και με συνομήλικες, όπως με την Εφούλα, την συμμαθήτριά μου (βλ. στις ιστορίες μου «Έφη, η συμμαθήτρια που έγινε μαθήτρια»).
Με την Εφούλα εδώ και 3 χρόνια έχουμε σχέση, με εκείνη πάντα ερωτευμένη αποκλειστικά μαζί μου, ενώ εγώ, χωρίς ποτέ να πάψω να νιώθω αισθήματα τρυφερότητας για αυτήν, δεν παύω να έχω και άλλες σχέσεις ή περιπέτειες παράλληλα.
Το καλοκαίρι πριν ένα χρόνο ήμουν στο εξοχικό μας, ενώ οι γονείς μου ήταν όπως όλα τα πρωινά στην οικογενειακή μας επιχείρηση. Εγώ περνούσα τη μέρα με μπάνιο στη θάλασσα και γυμναστική στο γυμναστήριο στο σπίτι, τηλέφωνα με τις φίλες μου και βραδινές εξόδους με την παρέα.
Εκείνο το πρωινό όμως δεν είχα ξυπνήσει καλά, ένιωθα αδύναμη, ζεστή σαν να είχα πυρετό, ενώ και στο λαιμό ένιωθα «αγκάθια». Προφανώς κάποιο άσκημο καλοκαιρινό κρυολόγημα. Όταν στο τηλέφωνο το ανέφερα στη μαμά εκείνη επέμενε να μην πάω για μπάνιο και να καλέσω τον κ. Παύλο, τον οικογενειακό μας γιατρό να έρθει να με δει.
Ο κ. Παύλος είναι χρόνια ο οικογενειακός μας γιατρός στο εξοχικό μας, γνωστός της οικογένειας και φίλος του μπαμπά, παντρεμένος, με δύο κόρες περίπου στην ηλικία μου, που αν και είχε ξεπεράσει τα πενήντα, ήταν γοητευτικός στο πρόσωπο, αλλά όχι ιδιαίτερα γυμνασμένος στο σώμα. Ήταν πάντα ευγενικός μαζί μου, αλλά αρκετές φορές τον είχα τσακώσει να κοιτάζει επίμονα τα πόδια μου ή το στήθος μου και να κοκκινίζει, όταν καταλάβαινε ότι είχε πιαστεί στα πράσα. Σίγουρα ήταν ένας από εκείνους τους άντρες, που αν και παντρεμένος οικογενειάρχης, αν και είχε σχεδόν τα τριπλά μου χρόνια, είχε τις κρυφές, ανομολόγητες και καθόλου αθώες σκέψεις του για μένα.
Δεν ξέρω αν φταίω κι εγώ ή αν φταίω μόνον εγώ, αλλά νομίζω ότι σαν μαγνήτης έλκω αυτή την κατηγορία αντρών, ακόμη κι όταν δεν έχω αρχικά σκεφτεί να κάνω κάτι μαζί τους.
Όταν τηλεφώνησα στο ιατρείο ζητώντας το γιατρό, η γραμματέας του με πληροφόρησε ότι είναι σε κάποιο εξωτερικό ραντεβού και μού έδωσε το κινητό του να τον πάρω. Αυτό και έκανα. Τον έπιασα στο αυτοκίνητό του και του εξήγησα τι συμβαίνει με μένα.
- Είμαι κοντά Μαράκι και θα είμαι σε λίγο εκεί, μου είπε.
Πετάχτηκα από το κρεβάτι και έτρεξα στο μπάνιο. Μόλις πρόλαβα να κάνω το ντους μου και να πλύνω δόντια και ενώ ήμουν ακόμη με το νυχτικάκι άκουσα το κουδούνι να χτυπάει.
Το νυχτικάκι μου, ένα κοντούλι, σατινέ λευκό, διάφανο, με τιραντάκι και από κάτω ένα λευκό στριγκάκι, χωρίς σουτιέν, παρά ήταν αποκαλυπτικό κι έτσι πρόλαβα κι έριξα μια λευκή ρομπίτσα από πάνω κι έτρεξα να ανοίξω την πόρτα.
Ήταν όντως ο κ. Παύλος και μπήκαμε στο σαλόνι. Προσφέρθηκα να φτιάξω καφέ ή να προσφέρω κάτι, αλλά αρνήθηκε γιατί είχε κι άλλα ραντεβού. Καθίσαμε στον καναπέ και η κοντή ρομπίτσα έγινε ακόμη πιο κοντή, αφήνοντας να φανούν τα πόδια μου. Ο κ. Παύλος άνοιξε την τσάντα του έβγαλε ένα κουτάλι για να δει το λαιμό μου κι ένα ζευγάρι ακουστικά.
- Άνοιξε το στόμα σου, μου είπε.
Το έκανα κι εκείνος ήρθε ακόμη πιο κοντά μου στον καναπέ και έβαλε το ξύλινο κουτάλι στο στόμα μου κατεβάζοντας τη γλώσσα μου για να δει το λαιμό μου.
Με κοίταζε από τόσο κοντά κι όχι μόνο στο λαιμό.
- Βγάλε τη ρόμπα για να σε ακροαστώ, συνέχισε.
Άθλιε, σκέφτηκα καθώς έλυσα και έβγαλα τη ρομπίτσα και την ακούμπησα δίπλα, γνωρίζοντας ότι σήμερα είχε καλύτερη θέα από το κορμί μου, από ότι τις άλλες φορές.
Το νυχτικάκι, πιο κοντό από τη ρομπίτσα, άφηνε γυμνά τα μπούτια μου μέχρι ψηλά, αλλά και το στήθος μου να διαφαίνεται ελεύθερο. Να πάρει… η σκέψη αυτή και μόνο πως με κοίταζε έτσι έκανε τις ρωγίτσες μου να ανασηκωθούν, αλλά τώρα ήταν αργά για οποιαδήποτε διόρθωση.
Το βλέμμα του ήταν καρφωμένο πάνω μου και το πρόσωπό του πάλι αναψοκοκκινισμένο. Προσπάθησα να μην το σκέφτομαι και γύρισα από την άλλη.
Ένιωσα τα ακουστικά του παγωμένα να ακουμπάνε την γυμνή μου πλάτη, ενώ τα δάχτυλά του έσπρωξαν κάτω τα δύο τιραντάκια του νυχτικού. Τώρα ήμουν γυμνή από τη μέση και πάνω και εκείνος είχε ξεκάθαρα δει ότι δε φορούσα σουτιέν.
Με αφουγκραζόταν και μου έλεγε να παίρνω βαθιές αναπνοές, αλλά εγώ πρόσεχα τη δική του αναπνοή, που μου φάνηκε πιο βαριά και πιο γρήγορη.
Δε βιαζόταν να τελειώσει κι ένιωθα το πρόσωπό του να έχει έρθει ακόμη πιο κοντά στο σβέρκο μου. Να πάρει, τη περίεργη φάση κι αυτή.
- Γύρισε να ακούσω και το στήθος σου, μου είπε.
Κάλυψα το στήθος μου με τα χέρια μου, όσο γινόταν, και ιδιαίτερα τις ρωγίτσες μου, που δεν έπαψαν στιγμή να διαμαρτύρονται από το σκηνικό.
Ο κ. Παύλος, φανερά ικανοποιημένος από το θέαμα, με κοιτούσε στα μάτια και σε όλο το κορμί, μη ξέροντας που να πρωτοκοιτάξει, στο πρόσωπο, στο μισόγυμνο στήθος μου, στην επίπεδη κοιλίτσα μου και τον σέξι αφαλό μου ή στα γυμνά μου μπούτια.
Καθυστέρησε λίγο προσθέτοντας αμηχανία, με το σιωπηλό, ξεγυμνωτικό βλέμμα του και μετά ακούμπησε τα ακουστικά λίγο πάνω από το στήθος μου, που μάταια προσπαθούσα να κρύψω με τα χέρια μου.
Με μια κίνηση κατέβασε το χέρι μου και άφησε το στήθος μου γυμνό. Κινούσε τα ακουστικά τριγύρω, ενώ η παλάμη του τυχαία άγγιξε το στήθος μου, αλλά και την ανασηκωμένη ρωγίτσα.
Το πρόσωπό του ήταν εκατοστά από το δικό μου και το στήθος μου. Και τότε έσκυψε και βγάζοντας τα ακουστικά έπεσε πάνω μου προσπαθώντας να με φιλήσει, ενώ τα χέρια του άρχισαν να χαϊδεύουν το μισόγυμνο κορμί μου. Ανατρίχιασα. Με ξάφνιασε, γιατί αν και ήξερα ότι χρόνια με λιγουρευόταν, δεν έπαυε να είναι ο οικογενειακός μας γιατρός, ο φίλος του μπαμπά, ο σοβαρός οικογενειάρχης, ό άντρας που ήταν μια 35ετία μεγαλύτερός μου.
Τα χέρια του ζούλαγαν το στήθος μου και τσίμπαγαν τις ρώγες μου. Τα πόδια του είχαν ανασηκώσει το νυχτικάκι μου και πίεζαν ανάμεσα στα δικά μου πόδια το μουνάκι μου, πάνω από το στρινγκάκι. Τα χείλη του φίλαγαν τα δικά μου και το λαιμό μου. Να πάρει, πως έμπλεξα πάλι έτσι. Αν το άφηνα ακόμη λίγο δεν θα είχε γυρισμό.
Έβαλα όλες μου τις δυνάμεις και του έδωσα μια δυνατή σπρωξιά, κλωτσώντας τον ανάμεσα στα πόδια και κτυπώντας τον στο πρόσωπο. Βρέθηκε κάτω από τον καναπέ κι εγώ σηκώθηκα γρήγορα προσπαθώντας να σηκώσω το νυχτικάκι στη θέση του. Ήταν μισογονατισμένος μπροστά μου και μυξοπαρακαλούσε να τον αφήσω να συνεχίσει.
- Θα έπρεπε αν ντρέπεστε κ. Παύλο!, ούρλιαξα.
Κατάλαβε ότι δεν τον έπαιρνε και σηκώθηκε πάντα αναψοκοκκινισμένος και μάζεψε τα πράγματα του. Ψέλλισε ένα συγγνώμη και βάδισε προς την εξώπορτα. Μόλις τη γλύτωσα, αλλά για το κρυολόγημα η δουλειά δεν έγινε.
Πέρασε ώρα να ξεπεράσω το πρωινό σοκ. Η μέρα πέρασε δύσκολα, χωρίς μπάνιο, χωρίς γυμναστήριο και με μόνο το τηλέφωνο για παρέα.
Το βράδυ ήμουν μάλλον χειρότερα και η μαμά φώναξε που δεν πήρα τον γιατρό να με δει και απαίτησε να μην το αφήσω και την επόμενη μέρα.
Την άλλη μέρα έβαλα πολύ κουράγιο να ξανατηλεφωνήσω στο ιατρείο του κ. Παύλου. Η γραμματέας του μου είπε, ότι η μέρα του είναι εντελώς γεμάτη και θα έπρεπε να τον ρωτήσει. Ξαναήρθε στη γραμμή και μου είπε, ότι μόνο σαν τελευταίο ραντεβού, να πάω από εκεί γύρω στις 2:30 το μεσημέρι. Συμφώνησα και πέρασα το πρωινό γυρίζοντας σαν ανήσυχη μέλισσα μέσα στο σπίτι, έκανα μπάνιο μετά το μεσημέρι και ντύθηκα για την επίσκεψη στο γιατρό.
Αμφιταλαντεύτηκα τι να φορέσω και διάλεξα ένα σεμνό, σκούρο μπλε, λεπτό φορεματάκι, με φερμουάρ στο πλάι. Ήταν από τα πιο σεμνά που έχω, σχεδόν κλειστό επάνω και μόλις λίγο πάνω από το γόνατο, συνήθως για ντύσιμο για το σχολείο ή με τους γονείς τριγύρω. Νομίζω, ότι ήταν καλό για την περίσταση, για την επίσκεψη στον κ. Παύλο. Από κάτω φόρεσα ένα ολόσωμο, μεταξωτό κορμάκι μαύρο, που κούμπωνε με μια κόπιτσα ανάμεσα στα πόδια, ενώ ήταν στρινγκάκι πίσω.
Πήρα το αυτοκινητάκι μου και οδήγησα στο ιατρείο του κ. Παύλου. Ήταν ήδη σχεδόν 2:30 και όταν μπήκα η γραμματέας του ήταν ήδη με τη τσάντα της στο χέρι, σημάδι ότι είχε σχολάσει και μου είπε ότι ο γιατρός με περιμένει στο γραφείο του. Τράβηξε την εξώπορτα κι έφυγε. Να πάρει, θα ήμασταν πάλι μόνοι, αλλά ελπίζω να το είχε πάρει το μάθημα από χτες. Χτύπησα την πόρτα του γραφείου και μπήκα.
- Καλώς τη, μου είπε.
Πέρασα και μου έδειξε το κάθισμα μπροστά από το γραφείο του, για να κάτσω. Έκατσα όσο πιο σεμνά μπορούσα. Υπήρχε μια αμηχανία μετά τα χτεσινά.
- Συγγνώμη Μαράκι για χτες, είπε. Δεν άντεξα όμως, είσαι τόσο όμορφη και επιθυμητή, θα το ξέρεις σίγουρα.
Δε μίλησα, δεν ήξερα τι να πω. Προσπάθησα μόνο να αφήσω ένα ελαφρύ χαμόγελο για να σπάσει ο πάγος και να τελειώνουμε με την επίσκεψη και τις συνέπειες του κρυολογήματος. Μου έδειξε το ιατρικό κρεβάτι απέναντι και μού είπε να πάω εκεί, «για να συνεχίσουμε από εκεί, που μείναμε χτες». Ανατρίχιασα στη σκέψη τού τι μπορεί να εννοούσε. Επιθεώρησε το ντύσιμό μου και μου είπε:
- Μαράκι λυπάμαι, αλλά για να σε εξετάσω θα πρέπει να βγάλεις το φόρεμα.
Πώς δεν το είχα σκεφτεί; Το φόρεσα για σεμνό, αλλά αφού δεν κατέβαινε και δεν είχε ανοίγματα, ήμουν υποχρεωμένη να το βγάλω. Ντράπηκα να ρωτήσω αν ήταν αναγκαία πάλι η εξέταση, αφού την είχαμε κάνει την προηγούμενη, και δεν ήθελα να διατηρηθεί η χτεσινή ατμόσφαιρα τού πως έφυγε ο γιατρός από το σπίτι. Έτσι σηκώθηκα, πήγα στο κρεβάτι και γυρίζοντας την πλάτη, ξεκούμπωσα το φερμουάρ από το φορεματάκι και το τράβηξα κάτω, βγάζοντας πρώτα τα χέρια και μετά βγάζοντάς το κάτω από τα πόδια.
Το ακούμπησα γρήγορα στο κάθισμα και γύρισα, γιατί θυμήθηκα ότι το κορμάκι ήταν στρινγκάκι και τώρα ο γιατρός θα είχε δει γυμνό όλο το κωλαράκι μου. Τι άβολη κατάσταση για ένα εικοσάχρονο κορίτσι, να πρέπει να γδυθεί, σχεδόν, μπροστά στο γιατρό της.
Ακούμπησα στο κρεβάτι και τον περίμενα να έρθει. Με έγδυνε πάλι με τα μάτια του. Το άσπρο κορμάκι δεν έκρυβε και τις ανασηκωμένες ρωγίτσες. Οι άτιμες πάντα με πρόδιδαν, όταν δεν έπρεπε. Στον καθρέπτη απέναντι από το κρεβάτι θαύμασα κι εγώ η ίδια το μισόγυμνο κορμί μου στο κορμάκι, με το στήθος μου να ξεχειλίζει και τα μακριά πόδια μου να προσπαθούν να αγγίξουν το πάτωμα μπροστά από το κρεβάτι.
Ο κ. Παύλος σήμερα, στο δικό του χώρο, με την άσπρη του ρόμπα, που έκρυβε και το αγύμναστο κορμί του, ήταν πιο γοητευτικός, ενώ η ανάμνηση των γεγονότων της προηγούμενης μέρας με αναστάτωνε. Η σκέψη ότι είχε φύγει κι η Κατερίνα από το ιατρείο, κλείνοντας και την εξώπορτα, δημιουργούσε μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα, λίγο ιδιωτική, λίγο συνωμοτική, λίγο… ερωτική.
- Ξάπλωσε σε παρακαλώ, μου είπε.
Υπάκουσα και ήρθε πάνω μου με τα ακουστικά του πάλι. Ενώ έκανα κάθε προσπάθεια να είμαι πιο σεμνά ντυμένη σήμερα, τελικά ήμουν ακόμη πιο αποκαλυπτική. Τώρα όμως ήταν ήδη αργά για κάθε τέτοια σκέψη, ενώ η όλη φάση είχε αρχίσει να με επηρεάζει και μένα κάπως περίεργα. Ένιωθα εντελώς αδύναμη, έτσι μισόγυμνη, ξαπλωμένη μπροστά στον κ. Παύλο. Δάγκωσα το κάτω χειλάκι μου και μη ξέροντας τι άλλο θα μπορούσα να κάνω έκλεισα τα μάτια.
Το χέρι του γιατρού έπιασε το τιραντάκι από το κορμάκι στον ώμο μου, στην αρχή το ένα, μετά και το άλλο και το τράβηξε προς τα κάτω, από τους ώμους προς τους βραχίονες.
Ένιωσα τον αέρα από το αιρ κοντίσιον στο στήθος μου και στις ερεθισμένες ρωγίτσες μου, που ήταν ελεύθερες τώρα από το κορμάκι, που είχε φτάσει κάτω από τον αφαλό, ενώ τα τιραντάκια είχαν μπλοκάρει τα χέρια μου στο πλάι. Ήξερα ότι είναι μάταιο να κάνω κάτι να ξανακρύψω το στήθος μου, όπως χτες, και άφησα τον κ. Παύλο με το κρύο του στηθοσκόπιο και τα εξερευνητικά του δάχτυλα να ψαχουλεύουν το στήθος μου. Δεν άνοιξα τα μάτια, ένιωσα μια υγρασία να πλημμυρίζει το μουνάκι μου. Να πάρει, τι μου συνέβαινε, σήμερα τον ήθελα κι εγώ;
Στη σκέψη αυτή ξαναδάγκωσα το κάτω χειλάκι μου, δείγμα της αμηχανίας μου, αλλά και της παράδοσης αυτή τη φορά σε ότι τυχόν θα ακολουθούσε.
- Μαράκι συγγνώμη…
τον άκουσα να λέει, και όπως και χτες έπεσε πάνω μου και άρχισε να με φιλά. Μόνον ένας αναστεναγμός ξέφυγε από τα χείλη μου, χωρίς δυνάμεις να προβάλω αντίσταση. Αντίθετα τα χείλη μου μισάνοιξαν και ένιωσα τη γλώσσα του να εισβάλει απαιτητική να συναντήσει τη δική μου.
- Όχι κ. Παύλο…
ψέλλισα, αλλά δεν ήταν όχι άρνησης, αλλά παράκλησης για να σταματήσει. Ή μήπως δεν ήθελα ούτε αυτό να συμβεί; Δε σταμάτησε, αλλά το χέρι του χάιδευε το στήθος μου, ενώ το άλλο το μουνάκι μου πάνω από το κορμάκι. Είχα αρχίσει να λιώνω, όχι από την καλοκαιρινή ζέστη, αλλά από την εικόνα μέσα στον καθρέπτη, που αντίκρισα ανοίγοντας τα μάτια μου, με το μισόγυμνο κορμάκι μου στο κρεβάτι και τον κ. Παύλο να το αγγίζει παντού, όπου μπορούσε.
Έμπειρος άντρας δεν άργησε να ανακαλύψει την κόπιτσα από το κορμάκι και το κλικ απελευθέρωσε το κορμάκι, ανοίγοντάς το μπρος και πίσω στο μουνάκι μου.
Ένιωσα τα δάχτυλα του να με ανοίγουν και να ανακαλύπτει πόσο υγρή ήμουν εκεί. Άρχισε ένα αργό στην αρχή, αλλά πιο γρήγορο και πιο απαιτητικό πήγαινε έλα στο μουνάκι μου, χωρίς να σταματήσει να με φιλάει, όπου μπορούσε.
Είχα αφεθεί, δεν ήταν όπως χτες, τώρα ήμουν παραδομένη, με είχε ερεθίσει, με έπαιρνε με τα δάχτυλα του και με γαμούσε κυριαρχικά, κάνοντας το νεανικό μου κορμάκι να σπαρταράει. Ανασήκωνα το κωλαράκι μου, χωρίς να μού το ζητάει, προσπαθώντας να μπουν τα δάχτυλά του όλο και πιο βαθιά.
- Αχ…
μια κραυγή που δεν μπόρεσα να ελέγξω βγήκε από τα χείλη μου και πλημμύρισα τα δάχτυλα του κ. Παύλου, φτάνοντας σε ένα καταπληκτικό οργασμό. Είδα το χαμόγελο ικανοποίησης στα μάτια του. Ήξερε ότι με είχε στο χέρι πλέον. Ο πολυετής πόθος του για το νεανικό μου κορμί θα έσβηνε σήμερα.
Σηκώθηκε και γδύθηκε σε μηδενικό χρόνο, βγάζοντας πρώτα την άσπρη του ιατρική ρόμπα και μετά ό,τι φορούσε από κάτω. Δε θα αντιστεκόμουν σε αυτό που ερχόταν. Ξαναέκλεισα τα μάτια και δεν αντιστάθηκα όταν τώρα τράβηξε το λευκό, μισοβγαλμένο κορμάκι μου κάτω από τα πόδια μου, αφήνοντας με εντελώς γυμνή.
Η απόλυτη τρέλα. Χτες να γίνεται μάχη και να τον διώχνω κακήν κακώς και σήμερα να τον αφήνω να με γδύνει και να μού κάνει ό,τι θέλει.
Δε μπόρεσα να σκεφτώ κάτι άλλο. Ο πούτσος του σκληρός είχε ανοίξει το μουνάκι μου και ένα άγριο, γεμάτο πάθος γαμήσι, ξεκίνησε από τον κ. Παύλο, από τον Παύλο, τον γιατρό μου, τον παντρεμένο, τον τρεις φορές μεγαλύτερό μου. Πάθος και πόθος κατακρατημένα για χρόνια έβγαιναν άγρια πάνω στο γυμνό μου κοριτσίστικο κορμί, που διψούσε κι αυτό για εμπειρίες και ερωτική λύτρωση. Δε με γαμούσε τρυφερά, δεν ήταν έρωτας, ήταν μόνο ερωτισμός, παροξυσμός πάθους, κυριαρχίας πάνω στο αντικείμενο του πόθου του.
Είχα πλημμυρίσει εντελώς, ενώ είχε ανασηκώσει τα πόδια μου για να μπαίνει πιο βαθιά, και δεν έπαυε να τρελαίνει και την δεξιά μου ρωγίτσα, που την τσίμπαγε και την έστριβε με το χέρι του, στέλνοντας μου κύματα ηδονής. Περίμενα ότι λόγω ηλικίας θα έφτανε γρήγορα και θα τον έκανα να χύσει και να σταματήσει. Λάθος.
Ήμουν εγώ, που κι αυτή τη φορά κοιτάζοντας στο πλάι τον καθρέπτη και βλέποντας το σκηνικό, δεν έκρυψα τις κραυγές μου και έφτασα για δεύτερη φορά σε έναν άγριο οργασμό. Ανασηκώθηκ, πήγε σ’ ένα συρτάρι απέναντι και πήρε ένα σωληνάριο με κάποια κρέμα. Ο πούτσος του ήταν ακόμη κάγκελο, είχε συγκρατηθεί και δεν είχε φτάσει. Ξαναπλησίασε και με ανασήκωσε βάζοντας με να γονατίσω πάνω στο κρεβάτι. Κατάλαβα τι είχε στο μυαλό του.
Ανέβηκε πίσω μου και άρχισε να πασαλείβει το άνοιγμα ανάμεσα στο κωλαράκι μου με κρέμα. Το δάχτυλο του με πολύ κρέμα άρχισε να παίζει με την πίσω τρυπούλα μου ανοίγοντας τη λίγο-λίγο. Ο μυς μου χαλάρωσε κάτω από την απαιτητική εισβολή. Το δάχτυλό του άρχισε να μου γαμάει το κωλαράκι, κι εγώ σαν πουτανάκι καθόμουν και έπαιρνα ηδονή, ανάμικτη με ντροπή, αλλά και υποταγή σε αυτό που ερχόταν.
Ο Παύλος ετοιμαζόταν να με πάρει και από πίσω. Δε χόρταινε να βλέπει και να χαϊδεύει το γυμνό μου κορμάκι παντού, το κοριτσίστικο κορμάκι, που μόλις είχε γαμήσει, αυτό που το ποθούσε για χρόνια, αυτό που τού αντιστάθηκε χτες, αλλά του παραδόθηκε σήμερα.
Κι εγώ; Δε μπορούσα να δώσω ούτε εγώ εξήγηση για την αλλαγή αυτή. Είχα παραδοθεί στο πάθος του Παύλου, είχε γίνει τελικά και δικό μου πάθος, δεν έδινα μόνο, αλλά έπαιρνα κι εγώ, μια ανείπωτη καύλα με κατείχε, πλημμυρισμένη από τα υγρά μου, αφημένη στον έμπειρο άντρα.
Και τότε τον ένιωσα να με ανοίγει πίσω. Παρά την κρεμούλα και την προετοιμασία με τα δάχτυλα του, ο πούτσος του Παύλου, πιο χοντρός παρά μακρύς, με έσκιζε καθώς λίγο-λίγο έμπαινε όλο και πιο βαθιά στο ερωτικό κωλαράκι μου.
Άρχισε ένα ανελέητο γαμήσι, χωρίς να δίνει σημασία στις φωνές μου να σταματήσει. Εγώ φώναζα κι αυτός άρχισε να χαστουκίζει το κωλαράκι μου και να μου φωνάζει:
- Μαράκι, τελικά είσαι μεγάλο πουτανάκι, δεν είχα άδικο. Κρίμα που περίμενα τόσα χρόνια για να βρω την ευκαιρία να σε κάνω δική μου έτσι. Είσαι το απόλυτο μωρό για γαμήσι, ποτέ στη ζωή μου δεν έζησα τέτοια καύλα και δεν είχα τόσο ερωτική σύντροφο.
Δεν ήξερα αν έπρεπε να ντρέπομαι για τα λόγια του ή να νιώθω κολακευμένη. Ο χαρακτήρας μου είναι πιο ευαίσθητος και ρομαντικός, έστω κι αν κάποιες φορές το νεανικό μου κορμί με προδίδει, ώστε να με κάνουν να νιώθω σαν να είμαι ή να με λένε πουτανάκι.
Το σφυροκόπημα του Παύλου δεν άφησε χρόνο για άλλες σκέψεις. Τα χέρια του απλώθηκαν μπροστά κι το ένα γράπωσε το στήθος μου ζουλώντας το μανιασμένα, ενώ το άλλο άρχισε να μου τραβάει τα μαλλιά για να με φέρει πιο κοντά του. Ξανακοίταξα μέσα στον καθρέπτη. Η ερωτική σκηνή ήταν μοναδική.
Εγώ, το 20χρονο τότε Μαράκι, με τον Παύλο, το γιατρό μας, να με γαμάει με τον πιο άγριο τρόπο, να με σκίζει, κι εγώ να δαγκώνομαι για να κρύψω πόνο και πάθος.
Το κορμί μου ήταν όντως μαγευτικά ερωτικό, ενώ η παράδοσή μου, η εγκατάλειψή μου στις ορέξεις του Παύλου, πάνω στο ιατρικό του κρεβάτι, μέσα στο καλοκαιρινό απομεσήμερο, ήταν σαν σκηνή από τσόντα κι εγώ ήμουν η μικρή πρωταγωνίστρια, που άφηνε να την πάρουν από παντού. Και τότε συνέβη.
Ο Παύλος έσπρωξε άγρια μέσα μου και μετά με έσπρωξε μπροστά και έπεσε πάνω μου, χωρίς να βγει από το κωλαράκι μου. Ένιωσα να με πλημμυρίζει με τα υγρά του, ενώ από τα χείλη του βγήκε μια κραυγή λύτρωσης από τον συσσωρευμένο πόθο του, πριν αρχίσει να με φιλάει με καύλα, στο σβέρκο και στο λαιμό και να ξαναζουλάει το στήθος μου, χωρίς να βγει από μέσα μου. Έκανε τους τελευταίους σπασμούς πάνω στο γυμνό μου κορμάκι και μετά βγήκε κι έπεσε στο πλάι.
Τα δάχτυλά μου άγγιξαν την κλειτορίδα μου κι έπαιξαν με αυτή, στέλνοντάς με στον παράδεισο για μια τρίτη φορά μέσα στο ίδιο μεσημέρι.
Σηκωθήκαμε και ντυθήκαμε, ενώ ακόμη ένιωθα τα υγρά μου και τα υγρά του παντού μέσα μου. Θα πήγαινα σπίτι για μπάνιο πριν γυρίσουν οι γονείς μου και με δουν έτσι. Μού έγραψε σε μια συνταγή σαν καλός γιατρός τι φάρμακα να πάρω για το κρυολόγημα.
«Το αρπακτικό» θα συνέχιζε στο σπίτι το βράδυ τη σημερινή, γεμάτη αναμνήσεις, μέρα.
Ο Παύλος, ο κ. Παύλος, ο οικογενειακός μας γιατρός, μού έκανε ειδική περιποίηση και θεραπεία. Άλλος ένας ώριμος άντρας, που πρόσθεσε εμπειρίες στη σύντομη ερωτική μου ζωή.
Copyright protected OW ref: 172640
Γενικά μού αρέσουν οι ώριμοι άντρες, ίσως εξ αιτίας της προσωπικότητάς τους, της εμπειρίας τους, του τρόπου που βγάζουν τον πόθο και την επιθυμία τους για το νεανικό μου κορμί εδώ και πολλά χρόνια, που μεταφέρει και σε μένα ανάλογο ερεθισμό και επιθυμία και πολλές φορές τη διάθεση του να αφεθώ στη περιπέτεια, αφήνοντας τους την πρωτοβουλία να πάρουν, αλλά και να δώσουν. Η ελεύθερη αυτή διάθεσή μου με έχει πολλές φορές μέχρι σήμερα οδηγήσει σε ακραίες ερωτικές εμπειρίες, κάποιες φορές με την αδρεναλίνη στα ύψη, όπως όταν κάτι συμβαίνει σε δημόσιο χώρο, απρογραμμάτιστα ή είναι απαγορευμένο (βλ. στις ιστορίες μου «Στα γενέθλια της Έφης», «Ο θείος Γιώργος και η άτακτη ανιψιά του, εγώ» 23-10-2019) κλπ.
Με γυναίκες δεν έχω πρόβλημα ηλικίας και οι εμπειρίες μου είναι τόσο με πιο ώριμες, όπως με την Ελένη, την 42χρονη κολλητή της μαμάς μου (βλ. στις ιστορίες μου «Με την κολλητή της μαμάς στο εξοχικό της»), όσο και με συνομήλικες, όπως με την Εφούλα, την συμμαθήτριά μου (βλ. στις ιστορίες μου «Έφη, η συμμαθήτρια που έγινε μαθήτρια»).
Με την Εφούλα εδώ και 3 χρόνια έχουμε σχέση, με εκείνη πάντα ερωτευμένη αποκλειστικά μαζί μου, ενώ εγώ, χωρίς ποτέ να πάψω να νιώθω αισθήματα τρυφερότητας για αυτήν, δεν παύω να έχω και άλλες σχέσεις ή περιπέτειες παράλληλα.
Το καλοκαίρι πριν ένα χρόνο ήμουν στο εξοχικό μας, ενώ οι γονείς μου ήταν όπως όλα τα πρωινά στην οικογενειακή μας επιχείρηση. Εγώ περνούσα τη μέρα με μπάνιο στη θάλασσα και γυμναστική στο γυμναστήριο στο σπίτι, τηλέφωνα με τις φίλες μου και βραδινές εξόδους με την παρέα.
Εκείνο το πρωινό όμως δεν είχα ξυπνήσει καλά, ένιωθα αδύναμη, ζεστή σαν να είχα πυρετό, ενώ και στο λαιμό ένιωθα «αγκάθια». Προφανώς κάποιο άσκημο καλοκαιρινό κρυολόγημα. Όταν στο τηλέφωνο το ανέφερα στη μαμά εκείνη επέμενε να μην πάω για μπάνιο και να καλέσω τον κ. Παύλο, τον οικογενειακό μας γιατρό να έρθει να με δει.
Ο κ. Παύλος είναι χρόνια ο οικογενειακός μας γιατρός στο εξοχικό μας, γνωστός της οικογένειας και φίλος του μπαμπά, παντρεμένος, με δύο κόρες περίπου στην ηλικία μου, που αν και είχε ξεπεράσει τα πενήντα, ήταν γοητευτικός στο πρόσωπο, αλλά όχι ιδιαίτερα γυμνασμένος στο σώμα. Ήταν πάντα ευγενικός μαζί μου, αλλά αρκετές φορές τον είχα τσακώσει να κοιτάζει επίμονα τα πόδια μου ή το στήθος μου και να κοκκινίζει, όταν καταλάβαινε ότι είχε πιαστεί στα πράσα. Σίγουρα ήταν ένας από εκείνους τους άντρες, που αν και παντρεμένος οικογενειάρχης, αν και είχε σχεδόν τα τριπλά μου χρόνια, είχε τις κρυφές, ανομολόγητες και καθόλου αθώες σκέψεις του για μένα.
Δεν ξέρω αν φταίω κι εγώ ή αν φταίω μόνον εγώ, αλλά νομίζω ότι σαν μαγνήτης έλκω αυτή την κατηγορία αντρών, ακόμη κι όταν δεν έχω αρχικά σκεφτεί να κάνω κάτι μαζί τους.
Όταν τηλεφώνησα στο ιατρείο ζητώντας το γιατρό, η γραμματέας του με πληροφόρησε ότι είναι σε κάποιο εξωτερικό ραντεβού και μού έδωσε το κινητό του να τον πάρω. Αυτό και έκανα. Τον έπιασα στο αυτοκίνητό του και του εξήγησα τι συμβαίνει με μένα.
- Είμαι κοντά Μαράκι και θα είμαι σε λίγο εκεί, μου είπε.
Πετάχτηκα από το κρεβάτι και έτρεξα στο μπάνιο. Μόλις πρόλαβα να κάνω το ντους μου και να πλύνω δόντια και ενώ ήμουν ακόμη με το νυχτικάκι άκουσα το κουδούνι να χτυπάει.
Το νυχτικάκι μου, ένα κοντούλι, σατινέ λευκό, διάφανο, με τιραντάκι και από κάτω ένα λευκό στριγκάκι, χωρίς σουτιέν, παρά ήταν αποκαλυπτικό κι έτσι πρόλαβα κι έριξα μια λευκή ρομπίτσα από πάνω κι έτρεξα να ανοίξω την πόρτα.
Ήταν όντως ο κ. Παύλος και μπήκαμε στο σαλόνι. Προσφέρθηκα να φτιάξω καφέ ή να προσφέρω κάτι, αλλά αρνήθηκε γιατί είχε κι άλλα ραντεβού. Καθίσαμε στον καναπέ και η κοντή ρομπίτσα έγινε ακόμη πιο κοντή, αφήνοντας να φανούν τα πόδια μου. Ο κ. Παύλος άνοιξε την τσάντα του έβγαλε ένα κουτάλι για να δει το λαιμό μου κι ένα ζευγάρι ακουστικά.
- Άνοιξε το στόμα σου, μου είπε.
Το έκανα κι εκείνος ήρθε ακόμη πιο κοντά μου στον καναπέ και έβαλε το ξύλινο κουτάλι στο στόμα μου κατεβάζοντας τη γλώσσα μου για να δει το λαιμό μου.
Με κοίταζε από τόσο κοντά κι όχι μόνο στο λαιμό.
- Βγάλε τη ρόμπα για να σε ακροαστώ, συνέχισε.
Άθλιε, σκέφτηκα καθώς έλυσα και έβγαλα τη ρομπίτσα και την ακούμπησα δίπλα, γνωρίζοντας ότι σήμερα είχε καλύτερη θέα από το κορμί μου, από ότι τις άλλες φορές.
Το νυχτικάκι, πιο κοντό από τη ρομπίτσα, άφηνε γυμνά τα μπούτια μου μέχρι ψηλά, αλλά και το στήθος μου να διαφαίνεται ελεύθερο. Να πάρει… η σκέψη αυτή και μόνο πως με κοίταζε έτσι έκανε τις ρωγίτσες μου να ανασηκωθούν, αλλά τώρα ήταν αργά για οποιαδήποτε διόρθωση.
Το βλέμμα του ήταν καρφωμένο πάνω μου και το πρόσωπό του πάλι αναψοκοκκινισμένο. Προσπάθησα να μην το σκέφτομαι και γύρισα από την άλλη.
Ένιωσα τα ακουστικά του παγωμένα να ακουμπάνε την γυμνή μου πλάτη, ενώ τα δάχτυλά του έσπρωξαν κάτω τα δύο τιραντάκια του νυχτικού. Τώρα ήμουν γυμνή από τη μέση και πάνω και εκείνος είχε ξεκάθαρα δει ότι δε φορούσα σουτιέν.
Με αφουγκραζόταν και μου έλεγε να παίρνω βαθιές αναπνοές, αλλά εγώ πρόσεχα τη δική του αναπνοή, που μου φάνηκε πιο βαριά και πιο γρήγορη.
Δε βιαζόταν να τελειώσει κι ένιωθα το πρόσωπό του να έχει έρθει ακόμη πιο κοντά στο σβέρκο μου. Να πάρει, τη περίεργη φάση κι αυτή.
- Γύρισε να ακούσω και το στήθος σου, μου είπε.
Κάλυψα το στήθος μου με τα χέρια μου, όσο γινόταν, και ιδιαίτερα τις ρωγίτσες μου, που δεν έπαψαν στιγμή να διαμαρτύρονται από το σκηνικό.
Ο κ. Παύλος, φανερά ικανοποιημένος από το θέαμα, με κοιτούσε στα μάτια και σε όλο το κορμί, μη ξέροντας που να πρωτοκοιτάξει, στο πρόσωπο, στο μισόγυμνο στήθος μου, στην επίπεδη κοιλίτσα μου και τον σέξι αφαλό μου ή στα γυμνά μου μπούτια.
Καθυστέρησε λίγο προσθέτοντας αμηχανία, με το σιωπηλό, ξεγυμνωτικό βλέμμα του και μετά ακούμπησε τα ακουστικά λίγο πάνω από το στήθος μου, που μάταια προσπαθούσα να κρύψω με τα χέρια μου.
Με μια κίνηση κατέβασε το χέρι μου και άφησε το στήθος μου γυμνό. Κινούσε τα ακουστικά τριγύρω, ενώ η παλάμη του τυχαία άγγιξε το στήθος μου, αλλά και την ανασηκωμένη ρωγίτσα.
Το πρόσωπό του ήταν εκατοστά από το δικό μου και το στήθος μου. Και τότε έσκυψε και βγάζοντας τα ακουστικά έπεσε πάνω μου προσπαθώντας να με φιλήσει, ενώ τα χέρια του άρχισαν να χαϊδεύουν το μισόγυμνο κορμί μου. Ανατρίχιασα. Με ξάφνιασε, γιατί αν και ήξερα ότι χρόνια με λιγουρευόταν, δεν έπαυε να είναι ο οικογενειακός μας γιατρός, ο φίλος του μπαμπά, ο σοβαρός οικογενειάρχης, ό άντρας που ήταν μια 35ετία μεγαλύτερός μου.
Τα χέρια του ζούλαγαν το στήθος μου και τσίμπαγαν τις ρώγες μου. Τα πόδια του είχαν ανασηκώσει το νυχτικάκι μου και πίεζαν ανάμεσα στα δικά μου πόδια το μουνάκι μου, πάνω από το στρινγκάκι. Τα χείλη του φίλαγαν τα δικά μου και το λαιμό μου. Να πάρει, πως έμπλεξα πάλι έτσι. Αν το άφηνα ακόμη λίγο δεν θα είχε γυρισμό.
Έβαλα όλες μου τις δυνάμεις και του έδωσα μια δυνατή σπρωξιά, κλωτσώντας τον ανάμεσα στα πόδια και κτυπώντας τον στο πρόσωπο. Βρέθηκε κάτω από τον καναπέ κι εγώ σηκώθηκα γρήγορα προσπαθώντας να σηκώσω το νυχτικάκι στη θέση του. Ήταν μισογονατισμένος μπροστά μου και μυξοπαρακαλούσε να τον αφήσω να συνεχίσει.
- Θα έπρεπε αν ντρέπεστε κ. Παύλο!, ούρλιαξα.
Κατάλαβε ότι δεν τον έπαιρνε και σηκώθηκε πάντα αναψοκοκκινισμένος και μάζεψε τα πράγματα του. Ψέλλισε ένα συγγνώμη και βάδισε προς την εξώπορτα. Μόλις τη γλύτωσα, αλλά για το κρυολόγημα η δουλειά δεν έγινε.
Πέρασε ώρα να ξεπεράσω το πρωινό σοκ. Η μέρα πέρασε δύσκολα, χωρίς μπάνιο, χωρίς γυμναστήριο και με μόνο το τηλέφωνο για παρέα.
Το βράδυ ήμουν μάλλον χειρότερα και η μαμά φώναξε που δεν πήρα τον γιατρό να με δει και απαίτησε να μην το αφήσω και την επόμενη μέρα.
Την άλλη μέρα έβαλα πολύ κουράγιο να ξανατηλεφωνήσω στο ιατρείο του κ. Παύλου. Η γραμματέας του μου είπε, ότι η μέρα του είναι εντελώς γεμάτη και θα έπρεπε να τον ρωτήσει. Ξαναήρθε στη γραμμή και μου είπε, ότι μόνο σαν τελευταίο ραντεβού, να πάω από εκεί γύρω στις 2:30 το μεσημέρι. Συμφώνησα και πέρασα το πρωινό γυρίζοντας σαν ανήσυχη μέλισσα μέσα στο σπίτι, έκανα μπάνιο μετά το μεσημέρι και ντύθηκα για την επίσκεψη στο γιατρό.
Αμφιταλαντεύτηκα τι να φορέσω και διάλεξα ένα σεμνό, σκούρο μπλε, λεπτό φορεματάκι, με φερμουάρ στο πλάι. Ήταν από τα πιο σεμνά που έχω, σχεδόν κλειστό επάνω και μόλις λίγο πάνω από το γόνατο, συνήθως για ντύσιμο για το σχολείο ή με τους γονείς τριγύρω. Νομίζω, ότι ήταν καλό για την περίσταση, για την επίσκεψη στον κ. Παύλο. Από κάτω φόρεσα ένα ολόσωμο, μεταξωτό κορμάκι μαύρο, που κούμπωνε με μια κόπιτσα ανάμεσα στα πόδια, ενώ ήταν στρινγκάκι πίσω.
Πήρα το αυτοκινητάκι μου και οδήγησα στο ιατρείο του κ. Παύλου. Ήταν ήδη σχεδόν 2:30 και όταν μπήκα η γραμματέας του ήταν ήδη με τη τσάντα της στο χέρι, σημάδι ότι είχε σχολάσει και μου είπε ότι ο γιατρός με περιμένει στο γραφείο του. Τράβηξε την εξώπορτα κι έφυγε. Να πάρει, θα ήμασταν πάλι μόνοι, αλλά ελπίζω να το είχε πάρει το μάθημα από χτες. Χτύπησα την πόρτα του γραφείου και μπήκα.
- Καλώς τη, μου είπε.
Πέρασα και μου έδειξε το κάθισμα μπροστά από το γραφείο του, για να κάτσω. Έκατσα όσο πιο σεμνά μπορούσα. Υπήρχε μια αμηχανία μετά τα χτεσινά.
- Συγγνώμη Μαράκι για χτες, είπε. Δεν άντεξα όμως, είσαι τόσο όμορφη και επιθυμητή, θα το ξέρεις σίγουρα.
Δε μίλησα, δεν ήξερα τι να πω. Προσπάθησα μόνο να αφήσω ένα ελαφρύ χαμόγελο για να σπάσει ο πάγος και να τελειώνουμε με την επίσκεψη και τις συνέπειες του κρυολογήματος. Μου έδειξε το ιατρικό κρεβάτι απέναντι και μού είπε να πάω εκεί, «για να συνεχίσουμε από εκεί, που μείναμε χτες». Ανατρίχιασα στη σκέψη τού τι μπορεί να εννοούσε. Επιθεώρησε το ντύσιμό μου και μου είπε:
- Μαράκι λυπάμαι, αλλά για να σε εξετάσω θα πρέπει να βγάλεις το φόρεμα.
Πώς δεν το είχα σκεφτεί; Το φόρεσα για σεμνό, αλλά αφού δεν κατέβαινε και δεν είχε ανοίγματα, ήμουν υποχρεωμένη να το βγάλω. Ντράπηκα να ρωτήσω αν ήταν αναγκαία πάλι η εξέταση, αφού την είχαμε κάνει την προηγούμενη, και δεν ήθελα να διατηρηθεί η χτεσινή ατμόσφαιρα τού πως έφυγε ο γιατρός από το σπίτι. Έτσι σηκώθηκα, πήγα στο κρεβάτι και γυρίζοντας την πλάτη, ξεκούμπωσα το φερμουάρ από το φορεματάκι και το τράβηξα κάτω, βγάζοντας πρώτα τα χέρια και μετά βγάζοντάς το κάτω από τα πόδια.
Το ακούμπησα γρήγορα στο κάθισμα και γύρισα, γιατί θυμήθηκα ότι το κορμάκι ήταν στρινγκάκι και τώρα ο γιατρός θα είχε δει γυμνό όλο το κωλαράκι μου. Τι άβολη κατάσταση για ένα εικοσάχρονο κορίτσι, να πρέπει να γδυθεί, σχεδόν, μπροστά στο γιατρό της.
Ακούμπησα στο κρεβάτι και τον περίμενα να έρθει. Με έγδυνε πάλι με τα μάτια του. Το άσπρο κορμάκι δεν έκρυβε και τις ανασηκωμένες ρωγίτσες. Οι άτιμες πάντα με πρόδιδαν, όταν δεν έπρεπε. Στον καθρέπτη απέναντι από το κρεβάτι θαύμασα κι εγώ η ίδια το μισόγυμνο κορμί μου στο κορμάκι, με το στήθος μου να ξεχειλίζει και τα μακριά πόδια μου να προσπαθούν να αγγίξουν το πάτωμα μπροστά από το κρεβάτι.
Ο κ. Παύλος σήμερα, στο δικό του χώρο, με την άσπρη του ρόμπα, που έκρυβε και το αγύμναστο κορμί του, ήταν πιο γοητευτικός, ενώ η ανάμνηση των γεγονότων της προηγούμενης μέρας με αναστάτωνε. Η σκέψη ότι είχε φύγει κι η Κατερίνα από το ιατρείο, κλείνοντας και την εξώπορτα, δημιουργούσε μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα, λίγο ιδιωτική, λίγο συνωμοτική, λίγο… ερωτική.
- Ξάπλωσε σε παρακαλώ, μου είπε.
Υπάκουσα και ήρθε πάνω μου με τα ακουστικά του πάλι. Ενώ έκανα κάθε προσπάθεια να είμαι πιο σεμνά ντυμένη σήμερα, τελικά ήμουν ακόμη πιο αποκαλυπτική. Τώρα όμως ήταν ήδη αργά για κάθε τέτοια σκέψη, ενώ η όλη φάση είχε αρχίσει να με επηρεάζει και μένα κάπως περίεργα. Ένιωθα εντελώς αδύναμη, έτσι μισόγυμνη, ξαπλωμένη μπροστά στον κ. Παύλο. Δάγκωσα το κάτω χειλάκι μου και μη ξέροντας τι άλλο θα μπορούσα να κάνω έκλεισα τα μάτια.
Το χέρι του γιατρού έπιασε το τιραντάκι από το κορμάκι στον ώμο μου, στην αρχή το ένα, μετά και το άλλο και το τράβηξε προς τα κάτω, από τους ώμους προς τους βραχίονες.
Ένιωσα τον αέρα από το αιρ κοντίσιον στο στήθος μου και στις ερεθισμένες ρωγίτσες μου, που ήταν ελεύθερες τώρα από το κορμάκι, που είχε φτάσει κάτω από τον αφαλό, ενώ τα τιραντάκια είχαν μπλοκάρει τα χέρια μου στο πλάι. Ήξερα ότι είναι μάταιο να κάνω κάτι να ξανακρύψω το στήθος μου, όπως χτες, και άφησα τον κ. Παύλο με το κρύο του στηθοσκόπιο και τα εξερευνητικά του δάχτυλα να ψαχουλεύουν το στήθος μου. Δεν άνοιξα τα μάτια, ένιωσα μια υγρασία να πλημμυρίζει το μουνάκι μου. Να πάρει, τι μου συνέβαινε, σήμερα τον ήθελα κι εγώ;
Στη σκέψη αυτή ξαναδάγκωσα το κάτω χειλάκι μου, δείγμα της αμηχανίας μου, αλλά και της παράδοσης αυτή τη φορά σε ότι τυχόν θα ακολουθούσε.
- Μαράκι συγγνώμη…
τον άκουσα να λέει, και όπως και χτες έπεσε πάνω μου και άρχισε να με φιλά. Μόνον ένας αναστεναγμός ξέφυγε από τα χείλη μου, χωρίς δυνάμεις να προβάλω αντίσταση. Αντίθετα τα χείλη μου μισάνοιξαν και ένιωσα τη γλώσσα του να εισβάλει απαιτητική να συναντήσει τη δική μου.
- Όχι κ. Παύλο…
ψέλλισα, αλλά δεν ήταν όχι άρνησης, αλλά παράκλησης για να σταματήσει. Ή μήπως δεν ήθελα ούτε αυτό να συμβεί; Δε σταμάτησε, αλλά το χέρι του χάιδευε το στήθος μου, ενώ το άλλο το μουνάκι μου πάνω από το κορμάκι. Είχα αρχίσει να λιώνω, όχι από την καλοκαιρινή ζέστη, αλλά από την εικόνα μέσα στον καθρέπτη, που αντίκρισα ανοίγοντας τα μάτια μου, με το μισόγυμνο κορμάκι μου στο κρεβάτι και τον κ. Παύλο να το αγγίζει παντού, όπου μπορούσε.
Έμπειρος άντρας δεν άργησε να ανακαλύψει την κόπιτσα από το κορμάκι και το κλικ απελευθέρωσε το κορμάκι, ανοίγοντάς το μπρος και πίσω στο μουνάκι μου.
Ένιωσα τα δάχτυλα του να με ανοίγουν και να ανακαλύπτει πόσο υγρή ήμουν εκεί. Άρχισε ένα αργό στην αρχή, αλλά πιο γρήγορο και πιο απαιτητικό πήγαινε έλα στο μουνάκι μου, χωρίς να σταματήσει να με φιλάει, όπου μπορούσε.
Είχα αφεθεί, δεν ήταν όπως χτες, τώρα ήμουν παραδομένη, με είχε ερεθίσει, με έπαιρνε με τα δάχτυλα του και με γαμούσε κυριαρχικά, κάνοντας το νεανικό μου κορμάκι να σπαρταράει. Ανασήκωνα το κωλαράκι μου, χωρίς να μού το ζητάει, προσπαθώντας να μπουν τα δάχτυλά του όλο και πιο βαθιά.
- Αχ…
μια κραυγή που δεν μπόρεσα να ελέγξω βγήκε από τα χείλη μου και πλημμύρισα τα δάχτυλα του κ. Παύλου, φτάνοντας σε ένα καταπληκτικό οργασμό. Είδα το χαμόγελο ικανοποίησης στα μάτια του. Ήξερε ότι με είχε στο χέρι πλέον. Ο πολυετής πόθος του για το νεανικό μου κορμί θα έσβηνε σήμερα.
Σηκώθηκε και γδύθηκε σε μηδενικό χρόνο, βγάζοντας πρώτα την άσπρη του ιατρική ρόμπα και μετά ό,τι φορούσε από κάτω. Δε θα αντιστεκόμουν σε αυτό που ερχόταν. Ξαναέκλεισα τα μάτια και δεν αντιστάθηκα όταν τώρα τράβηξε το λευκό, μισοβγαλμένο κορμάκι μου κάτω από τα πόδια μου, αφήνοντας με εντελώς γυμνή.
Η απόλυτη τρέλα. Χτες να γίνεται μάχη και να τον διώχνω κακήν κακώς και σήμερα να τον αφήνω να με γδύνει και να μού κάνει ό,τι θέλει.
Δε μπόρεσα να σκεφτώ κάτι άλλο. Ο πούτσος του σκληρός είχε ανοίξει το μουνάκι μου και ένα άγριο, γεμάτο πάθος γαμήσι, ξεκίνησε από τον κ. Παύλο, από τον Παύλο, τον γιατρό μου, τον παντρεμένο, τον τρεις φορές μεγαλύτερό μου. Πάθος και πόθος κατακρατημένα για χρόνια έβγαιναν άγρια πάνω στο γυμνό μου κοριτσίστικο κορμί, που διψούσε κι αυτό για εμπειρίες και ερωτική λύτρωση. Δε με γαμούσε τρυφερά, δεν ήταν έρωτας, ήταν μόνο ερωτισμός, παροξυσμός πάθους, κυριαρχίας πάνω στο αντικείμενο του πόθου του.
Είχα πλημμυρίσει εντελώς, ενώ είχε ανασηκώσει τα πόδια μου για να μπαίνει πιο βαθιά, και δεν έπαυε να τρελαίνει και την δεξιά μου ρωγίτσα, που την τσίμπαγε και την έστριβε με το χέρι του, στέλνοντας μου κύματα ηδονής. Περίμενα ότι λόγω ηλικίας θα έφτανε γρήγορα και θα τον έκανα να χύσει και να σταματήσει. Λάθος.
Ήμουν εγώ, που κι αυτή τη φορά κοιτάζοντας στο πλάι τον καθρέπτη και βλέποντας το σκηνικό, δεν έκρυψα τις κραυγές μου και έφτασα για δεύτερη φορά σε έναν άγριο οργασμό. Ανασηκώθηκ, πήγε σ’ ένα συρτάρι απέναντι και πήρε ένα σωληνάριο με κάποια κρέμα. Ο πούτσος του ήταν ακόμη κάγκελο, είχε συγκρατηθεί και δεν είχε φτάσει. Ξαναπλησίασε και με ανασήκωσε βάζοντας με να γονατίσω πάνω στο κρεβάτι. Κατάλαβα τι είχε στο μυαλό του.
Ανέβηκε πίσω μου και άρχισε να πασαλείβει το άνοιγμα ανάμεσα στο κωλαράκι μου με κρέμα. Το δάχτυλο του με πολύ κρέμα άρχισε να παίζει με την πίσω τρυπούλα μου ανοίγοντας τη λίγο-λίγο. Ο μυς μου χαλάρωσε κάτω από την απαιτητική εισβολή. Το δάχτυλό του άρχισε να μου γαμάει το κωλαράκι, κι εγώ σαν πουτανάκι καθόμουν και έπαιρνα ηδονή, ανάμικτη με ντροπή, αλλά και υποταγή σε αυτό που ερχόταν.
Ο Παύλος ετοιμαζόταν να με πάρει και από πίσω. Δε χόρταινε να βλέπει και να χαϊδεύει το γυμνό μου κορμάκι παντού, το κοριτσίστικο κορμάκι, που μόλις είχε γαμήσει, αυτό που το ποθούσε για χρόνια, αυτό που τού αντιστάθηκε χτες, αλλά του παραδόθηκε σήμερα.
Κι εγώ; Δε μπορούσα να δώσω ούτε εγώ εξήγηση για την αλλαγή αυτή. Είχα παραδοθεί στο πάθος του Παύλου, είχε γίνει τελικά και δικό μου πάθος, δεν έδινα μόνο, αλλά έπαιρνα κι εγώ, μια ανείπωτη καύλα με κατείχε, πλημμυρισμένη από τα υγρά μου, αφημένη στον έμπειρο άντρα.
Και τότε τον ένιωσα να με ανοίγει πίσω. Παρά την κρεμούλα και την προετοιμασία με τα δάχτυλα του, ο πούτσος του Παύλου, πιο χοντρός παρά μακρύς, με έσκιζε καθώς λίγο-λίγο έμπαινε όλο και πιο βαθιά στο ερωτικό κωλαράκι μου.
Άρχισε ένα ανελέητο γαμήσι, χωρίς να δίνει σημασία στις φωνές μου να σταματήσει. Εγώ φώναζα κι αυτός άρχισε να χαστουκίζει το κωλαράκι μου και να μου φωνάζει:
- Μαράκι, τελικά είσαι μεγάλο πουτανάκι, δεν είχα άδικο. Κρίμα που περίμενα τόσα χρόνια για να βρω την ευκαιρία να σε κάνω δική μου έτσι. Είσαι το απόλυτο μωρό για γαμήσι, ποτέ στη ζωή μου δεν έζησα τέτοια καύλα και δεν είχα τόσο ερωτική σύντροφο.
Δεν ήξερα αν έπρεπε να ντρέπομαι για τα λόγια του ή να νιώθω κολακευμένη. Ο χαρακτήρας μου είναι πιο ευαίσθητος και ρομαντικός, έστω κι αν κάποιες φορές το νεανικό μου κορμί με προδίδει, ώστε να με κάνουν να νιώθω σαν να είμαι ή να με λένε πουτανάκι.
Το σφυροκόπημα του Παύλου δεν άφησε χρόνο για άλλες σκέψεις. Τα χέρια του απλώθηκαν μπροστά κι το ένα γράπωσε το στήθος μου ζουλώντας το μανιασμένα, ενώ το άλλο άρχισε να μου τραβάει τα μαλλιά για να με φέρει πιο κοντά του. Ξανακοίταξα μέσα στον καθρέπτη. Η ερωτική σκηνή ήταν μοναδική.
Εγώ, το 20χρονο τότε Μαράκι, με τον Παύλο, το γιατρό μας, να με γαμάει με τον πιο άγριο τρόπο, να με σκίζει, κι εγώ να δαγκώνομαι για να κρύψω πόνο και πάθος.
Το κορμί μου ήταν όντως μαγευτικά ερωτικό, ενώ η παράδοσή μου, η εγκατάλειψή μου στις ορέξεις του Παύλου, πάνω στο ιατρικό του κρεβάτι, μέσα στο καλοκαιρινό απομεσήμερο, ήταν σαν σκηνή από τσόντα κι εγώ ήμουν η μικρή πρωταγωνίστρια, που άφηνε να την πάρουν από παντού. Και τότε συνέβη.
Ο Παύλος έσπρωξε άγρια μέσα μου και μετά με έσπρωξε μπροστά και έπεσε πάνω μου, χωρίς να βγει από το κωλαράκι μου. Ένιωσα να με πλημμυρίζει με τα υγρά του, ενώ από τα χείλη του βγήκε μια κραυγή λύτρωσης από τον συσσωρευμένο πόθο του, πριν αρχίσει να με φιλάει με καύλα, στο σβέρκο και στο λαιμό και να ξαναζουλάει το στήθος μου, χωρίς να βγει από μέσα μου. Έκανε τους τελευταίους σπασμούς πάνω στο γυμνό μου κορμάκι και μετά βγήκε κι έπεσε στο πλάι.
Τα δάχτυλά μου άγγιξαν την κλειτορίδα μου κι έπαιξαν με αυτή, στέλνοντάς με στον παράδεισο για μια τρίτη φορά μέσα στο ίδιο μεσημέρι.
Σηκωθήκαμε και ντυθήκαμε, ενώ ακόμη ένιωθα τα υγρά μου και τα υγρά του παντού μέσα μου. Θα πήγαινα σπίτι για μπάνιο πριν γυρίσουν οι γονείς μου και με δουν έτσι. Μού έγραψε σε μια συνταγή σαν καλός γιατρός τι φάρμακα να πάρω για το κρυολόγημα.
«Το αρπακτικό» θα συνέχιζε στο σπίτι το βράδυ τη σημερινή, γεμάτη αναμνήσεις, μέρα.
Ο Παύλος, ο κ. Παύλος, ο οικογενειακός μας γιατρός, μού έκανε ειδική περιποίηση και θεραπεία. Άλλος ένας ώριμος άντρας, που πρόσθεσε εμπειρίες στη σύντομη ερωτική μου ζωή.
Copyright protected OW ref: 172640
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.