Ουδείς αχαριστότερος του ευεργετηθέντος

Γεια σας. Ονομάζομαι Μαρία και η ιστορία που θα διηγηθώ είναι απόλυτα αληθινή. Είμαι νόστιμη κοπέλα, καστανή προς μελαχρινή, 1.65. Το σώμα μου διατηρείται καλά χάρη στη γυμναστική που κάνω. Είμαι περήφανη για το πεταχτό μου κωλαράκι και την επίπεδη κοιλιά. Περισσότερο όμως είμαι περήφανη που δεν αφήνω τα αρσενικά να με χαίρονται και το σώμα μου το έχω αποκλειστικά για εμένα.

 

Όντας αριστερή εκ φύσεως και εκ πεποιθήσεως, εδώ και χρόνια έχω μια δική μου στάση ζωής. Ολίγον από φεμινισμό, ολίγον από απόλυτη ισότητα. Δεν είμαι λεσβία (αν και πολλές φίλες μου θα το ήθελαν), αλλά γουστάρω να καυλώνω τους άντρες και να τους αφήνω στα κρύα του λουτρού. Δεν το κάνω με προκλητικό τρόπο, με πρόστυχα ντυσίματα κλπ, δε μου το επιτρέπει η ιδεολογία κι άλλωστε δε μου χρειάζεται. Αρκεί η εμφάνισή μου και το σώμα μου.

 

Μένω σε ένα νησί απέναντι από τα σύνορα με την Τουρκία, δε θα πω σε ποιο. Το 2016 είχαμε τη μεγάλη κρίση με τους πρόσφυγες που έρχονταν από απέναντι. Σε ελάχιστο χρονικό διάστημα είχαν συσσωρευτεί στο νησί εκατοντάδες ταλαιπωρημένοι άνθρωποι. Άνδρες, γυναίκες, παιδιά, νέοι, γέροι. Εγώ εκείνη την περίοδο δεν εργαζόμουν, οπότε έσπευσα εθελοντικά να βοηθήσω. Πήγαινα κάθε μέρα, έκανα τη νοσοκόμα (έχω τελειώσει το ΤΕΙ), δεν περιοριζόμουν όμως σε αυτό. Τους μιλούσα, τους βοηθούσα με ό, τι χρειάζονταν.

 

Με αγαπούσαν, οι περισσότεροι τουλάχιστον. Υπήρχαν όμως και αρκετοί στραβοί, δε μπορώ να πω. Πολλοί που τα έβαζαν μαζί σου χωρίς να φταις, πολλοί που δεν εκτιμούσαν καθόλου ό, τι έκανες και δυστυχώς πολλοί που ξεκάθαρα με αντιμετώπιζαν υποτιμητικά ως γυναίκα. Ήμουν όμως τόσο επηρεασμένη από το αντιρατσιστικό πνεύμα της εποχής, που έκανα ότι δεν το έβλεπα.

 

Ήταν μια ηλιόλουστη καλοκαιρινή Κυριακή, με πολλή ζέστη και μια θάλασσα που σε προκαλούσε να βουτήξεις. Δεν αντιστάθηκα ιδιαίτερα στην πρόκληση, άλλωστε δεν είχα κάτι άλλο να κάνω. Η παραλία το καλοκαίρι ήταν από τις αγαπημένες μου ασχολίες. Μου άρεσε να δοκιμάζω αποκαλυπτικά μαγιό, συνήθως μπικίνι με κορδονάκια, να πηγαίνω σε πολυσύχναστες παραλίες με beach bar και να απλώνω το κορμί μου για να το βλέπουν τα λιγούρια. Νιώθω να θριαμβεύω όποτε αντιλαμβάνομαι ότι με παίρνουν μάτι ή όποτε κάνουν μια προσπάθεια να με προσεγγίσουν και τρώνε άκυρο.

 

Παρ’ όλα αυτά, την Κυριακή εκείνη ήθελα απομόνωση, κάθε μέρα στο κέντρο έβλεπα πολύ κόσμο και δεν είχα όρεξη να δω κι άλλους. Διάλεξα μια παραλία απόμακρη, που δεν πηγαίνουν τουρίστες και σπανίως βρίσκεις 2-3 ντόπιους. Παρόλο που θα ήμουν μόνη, μου έφαγε χρόνο να διαλέξω ποιο από τα πολλά σέξι μαγιό μου θα φορούσα. Από φυσικού μου ήμουν λίγο μελανούρι και από τον ήλιο του νησιού είχα πάρει και περισσότερο χρωματάκι. Μου άρεσαν τα λευκά που έκαναν αντίθεση. Μου άρεσαν τα μαύρα γιατί είναι πάντα πιο σέξυ. Μου άρεσαν τα κίτρινα γιατί ταίριαζαν με το χρώμα μου. Anyway, τελικά διάλεξα να συνδυάσω δύο σετ μπικίνι, ένα μαύρο από κάτω και ένα πολύχρωμο από πάνω, γιατί έδεναν πολύ ωραία με τη σκούρα απόχρωση του δέρματος μου. Από πάνω φόρεσα ένα μαύρο φορεματάκι παραλίας, κοντό, και τις άσπρες σαγιονάρες μου.

 

Ξεκίνησα λοιπόν για την παραλία, περιμένοντας πως θα έβρισκα εκεί μόνο 2-3 ντόπιους και θα είχα την ηρεμία μου. Έπεσα μέσα μόνο κατά το ήμισυ. Ήταν δύο άνθρωποι στην παραλία, όμως όχι ντόπιοι. Ήταν δύο ξένοι από το κέντρο των προσφύγων (οι ίδιοι δήλωναν Σύριοι, αλλά μάλλον ήταν Πακιστανοί). Και οι δύο ψηλοί, 1.90-1.95, με αρκετά κιλά παραπάνω που σχημάτιζαν κοιλιές, μελαχρινοί με απεριποίητες γενειάδες. Ομολογώ δεν περίμενα να τους βρω εκεί, καθότι η παραλία ήταν μακριά από το κέντρο και δεν ήταν γνωστή.

 

Η αλήθεια είναι πως αν έπρεπε να επιλέξω μεταξύ των φιλοξενουμένων στο κέντρο, σίγουρα δε θα διάλεγα αυτούς. Δεν ήταν ιδιαίτερα ευγενικοί μαζί μου, μάλλον το αντίθετο. Και όχι μόνο με εμένα, αλλά και με όσους έμεναν μαζί τους. Επίσης από τον τρόπο που συμπεριφέρονταν δεν ταίριαζαν και πολύ στην εικόνα του κακομοίρη πρόσφυγα που είχαμε στο μυαλό μας. Ήταν σε καλύτερη κατάσταση από τους περισσότερους, χωρίς αυτό να τους εμποδίζει να εκμεταλλεύονται οτιδήποτε τους παρείχαμε.

 

Σε κάθε περίπτωση, αν και δεν ενθουσιάστηκα που τους είδα τους χαιρέτησα γιατί αρκετές φορές είχαν έρθει για εξέταση. Ο τρόπος που αντέδρασαν δε με ενθουσίασε, ουσιαστικά με κοίταξαν χωρίς να ανταποδώσουν το χαιρετισμό, αλλά το απέδωσα στο γεγονός ότι δε μιλούσαν ελληνικά. Σε κάθε περίπτωση, η συνάντηση αυτή με χάλασε γιατί κωλυόμουν να μείνω μπροστά τους με το μαγιό. Είπα να περιμένω λίγο μήπως και φύγουν. Άπλωσα την πετσέτα μου και ξάπλωσα πάνω να λιαστώ φορώντας ακόμα το φορεματάκι. Δυστυχώς όμως ήταν αρκετά κοντό και όπως είχα ξαπλώσει είχε σηκωθεί κι άλλο κι είχε φτάσει ψηλά στα μπούτια μου. Μπορούσα να τους δω ότι με κοιτούσαν, όχι και πολύ διακριτικά, κοιτιόντουσαν μεταξύ τους και γελούσαν. Ένιωθα πολύ άβολα με την όλη φάση και πέρασαν έτσι αρκετά αμήχανα λεπτά.

 

Ξαφνικά μου ήρθε μια αναλαμπή. Δεν αναγνώριζα τον εαυτό μου. Εμένα που πάντα μου άρεσε να καυλώνω τα αρσενικά, τώρα ντρεπόμουν να μείνω με το μαγιό σε μια παραλία; Ποια ήταν η διαφορά, πως ήταν ξένοι;… μήπως στις άλλες παραλίες αυτοί που με χάζευαν με ήξεραν περισσότερο;

 

Με τις σκέψεις αυτές σηκώθηκα αίφνης, έβγαλα το φορεματάκι και έμεινα με το μπικίνι. Ήμουν ελαφρά ιδρωμένη και το σώμα μου γυάλιζε. Σχεδόν αμέσως μετάνιωσα που το έκανα. Από την ώρα που έφυγε το φόρεμα από πάνω μου τα βλέμματα των δύο ξένων κόλλησαν περισσότερο. Με κοιτούσαν απροκάλυπτα, με μια τρομακτική έκφραση ενώ κουνούσαν έντονα τα πόδια τους, σημάδι ότι καύλωναν.

 

Προσπάθησα ξανά να το αντιμετωπίσω ψύχραιμα, έβγαλα τις σαγιονάρες μου και πήγα να κολυμπήσω, ελπίζοντας πως θα το έπαιρναν απόφαση και θα έφευγαν. Γύρισα την πλάτη στην παραλία και ανοίχτηκα μέσα. Δεν είχα προλάβει να απομακρυνθώ πολύ όταν άκουσα πόδια να μπαίνουν στα νερά. Γύρισα τρομαγμένη και είδα και τους δύο άνδρες να έχουν γδυθεί τελείως, να έχουν μπει στο νερό και να έρχονται κατά πάνω μου. Από το σοκ δεν αντέδρασα καθόλου ώσπου ένιωσα τα χέρια τους να με αρπάζουν μέσα στο νερό. Με σήκωσαν πάνω από την επιφάνεια και με βούλιαξαν ξανά, με το κεφάλι μέσα αυτή τη φορά. Από τον πανικό δε μπορούσα να διαχειριστώ την αναπνοή μου, ένιωθα να πνίγομαι. Τρεις φορές με έβγαλαν από το νερό και με ξαναβούλιαξαν. Ήταν τρομακτικό, με κρατούσαν γερά και δε μπορούσα να κουνηθώ, μέχρι να με βγάλουν φοβόμουν ότι θα πνιγόμουν.

 

Την τελευταία φορά μου με έβγαλαν με κράτησαν πάνω από την επιφάνεια και κινήθηκαν προς τα έξω. Έβηχα και είχα αφοσιωθεί να ξαναβρώ την αναπνοή μου, δεν πολυκαταλάβαινα τι συνέβαινε. Με έβγαλαν από τη θάλασσα σηκωτή, ένας από τα πόδια ένας από τα χέρια, και με πήγαν στην πετσέτα μου. Με ξάπλωσαν πάνω, ο ένας έπιασε γερά τα χέρια μου πάνω από το κεφάλι και ο δεύτερος άρχισε να χουφτώνει το στήθος μου.

 

Το άγγιγμα του ξένου στα βυζιά μου, και μάλιστα κάτω από το μπικίνι, με έκανε να συνέλθω απότομα. Τόσα χρόνια που ενοχλούσα και προκαλούσα έτσι τον κόσμο, κανείς δεν είχε τολμήσει να κάνει κάτι τέτοιο από μόνος του. Το σώμα μου το άγγιζαν μόνο με τη θέλησή μου. Έπρεπε να διαμαρτυρηθώ.

 

«Τι κάνεις εκεί ρε; Πάρε τα χέρια σου, φύγε».

 

Ο τύπος δεν κουνήθηκε καθόλου, δεν αντέδρασε καν. Ήταν σαν να μην είχα πει ποτέ τίποτα. Χούφτωνε λαίμαργα τα στήθη μου και κοιτούσε το σώμα μου, ενώ όσο περνούσε η ώρα καύλωνε περισσότερο.

 

Όταν χόρτασε με το στήθος μου κατέβηκε προς τα κάτω. Έπιασε το κάτω του μπικίνι και μου το έβγαλε. Στάθηκε μπροστά από το περιποιημένο μου μουνάκι και άρχισε να το γλείφει. Στο μεταξύ ο άλλος είχε μαγκώσει τα χέρια μου με τα γόνατά του, μου έβγαλε τελείως το πάνω του μαγιό και άρχισε κι αυτός να χουφτώνει τα βυζιά μου. Με είχαν πλέον αφήσει ολόγυμνη, αδύναμη να κινηθώ και απολάμβαναν το σώμα μου.

 

Όταν χόρτασε με το μουνάκι μου, ο τύπος ανασηκώθηκε, με έπιασε από τους αστραγάλους και άνοιξε τα πόδια μου διάπλατα. Καταλαβαίνοντας τι θα ακολουθούσε άρχισα να φωνάζω και ο τύπος από πάνω μου έκλεισε το στόμα. Τα πόδια μου ήταν ορθάνοιχτα, ο τύπος μπροστά είχε χουφτώσει γερά τα μπούτια μου και μου σήκωσε τη λεκάνη. Το μουνάκι μου είχε ανυψωθεί και ο πούτσος του όλο και το πλησίαζε. Την είχε αρκετά μεγάλη, όχι όμως τα μεγέθη που φανταζόμαστε με τους έγχρωμους. Είχε ένα κατακόκκινο πουτσοκέφαλο και φαινόταν άπλυτη. Αηδίαζα στη σκέψη πως ήταν τόσο κοντά μου. Με πλησίαζε και προσπαθούσα να κουνηθώ για να την αποφύγω, όπως με είχε όμως δεν ήταν δυνατό. Όταν το πουτσοκέφαλο άγγιξε τα μουνόχειλα μου όλο μου το σώμα ξεσηκώθηκε. Δύο στιγμές μετά τα είχε ανοίξει και πέρασε μέσα μου.

 

Με το που εισέβαλε στο μουνάκι μου ο τύπος έβγαλε ένα μουγκρητό ικανοποίησης. Ποιος ξέρει πόσο καιρό είχε να γαμήσει. Πλέον είχε γραπώσει το κωλαράκι μου με τα χέρια του και βυθιζόταν στο μουνάκι μου όλο και βαθύτερα. Με κάθε σπρώξιμο βογκούσα από πόνο και ηδονή. Τον ένιωθα να εισβάλει μέσα μου κανονικότατα, όργωνε το μουνάκι μου με το καυλί του. Εγώ που είχα συνηθίσει να παίζω με τους άντρες μέχρι τελικής πτώσεως, είχα βρεθεί τώρα να με ανοίγει στα δύο το καυλί ενός αγνώστου.

 

Ο τύπος από πάνω μου άφησε το στόμα μου ελεύθερο για να μπορέσει το χέρι του να ασχοληθεί κι αυτό με τα βυζιά μου. Ζήτησα ξανά να με αφήσουν ήσυχη. Δεν αντέδρασαν καθόλου, ούτε καν βλεφάρισαν. Ακόμα κι αν δεν είχα πει τίποτα όλα θα ήταν το ίδιο. Ένα μεγάλο καυλί ορμούσε μέσα μου όλο και βαθύτερα και δύο βρώμικα χέρια έπαιζαν με τις ρώγες μου. Η ταυτόχρονη ηδονή που ένιωθα από δύο σημεία του σώματός μου με έκανε σιγά-σιγά να χάνω τον έλεγχο.

 

Το γαμήσι συνεχίστηκε για ώρα. Οι τύποι μιλούσαν μόνο στη γλώσσα τους και δεν καταλάβαινα λέξη. Μπορεί να με έβριζαν, μπορεί να έλεγαν προστυχόλογα, μπορεί να έλεγαν οτιδήποτε. Εγώ το μόνο που αντιλαμβανόμουν ήταν ένα τεράστιο καυλί να με εμβολίζει και να φτάνει όλο και βαθύτερα μέσα μου.

 

Ο γαμιάς μου δε μπορώ να πω ότι ήταν ιδιαίτερα καλός. Είχε φτάσει βαθιά μέσα μου και με πονούσε. Δεν υποχωρούσε καθόλου, ούτε κινούνταν, είχε κατασκηνώσει εκεί. Το κεφάλι μου διαμαρτυρόταν για τον πόνο και τον εξευτελισμό που βίωνα. Σε κάποια φάση άρχισε ξανά να κινείται και προς στιγμήν ένιωσα ανακούφιση, ότι τουλάχιστον θα άρχιζα να το ευχαριστιέμαι. Ώσπου το μυαλό μου έκανε τη σύνδεση και αντιλήφθηκα γιατί συνέβαινε αυτό. Πριν προλάβω να διαμαρτυρηθώ, ο τύπος έδωσε ένα σπρώξιμο, έφτασε όσο βαθύτερα μπορούσε και άρχισε να χύνει βαθιά μέσα μου. Μπορούσα να καταλάβω ότι είχε βγάλει πραγματικά πολλά, τα ένιωθα να με πλημμυρίζουν. Ούρλιαζα αλλά και οι δύο πάνω στην έξαψη της στιγμής ούτε που ασχολήθηκαν. Μετά από αρκετές στιγμές που μου φάνηκαν σαν αιώνας ο τύπος βγήκε επιτέλους από μέσα μου, με το καυλί του να έχει ξεράσει τα πάντα και να είναι πλέον μαλακό.

 

Δεν τελειώσαμε όμως εκεί. Δεν είχα προλάβει να συνηθίσω το μουνάκι μου άδειο, όταν με έπιασαν ξανά, ο ένας από τα χέρια και ο άλλος από τα πόδια, και με γύρισαν ανάποδα. Με έστησαν γονατιστή στην ψάθα, αυτός που είχε μόλις τελειώσει μέσα μου κατέβασε το κεφάλι μου στο έδαφος και έτσι γυμνός όπως ήταν έκατσε στο σβέρκο μου. Δε μπορούσα να κουνηθώ καθόλου και ένιωθα πίσω από το κεφάλι μου το γυμνό του καβάλο. Στη στάση που με είχαν καθηλώσει το κωλαράκι μου είχε τουρλώσει και δεν είχα καμία αντίληψη τι έκαναν από πίσω μου.

 

Ξαφνικά ένιωσα μια δυνατή σφαλιάρα στο κωλαράκι μου. Με πόνεσε, ούρλιαξα. Ακολούθησε και δεύτερη και τρίτη και επόμενη. Η συχνότητα ήταν τόσο μεγάλη που σίγουρα με χτυπούσαν μαζί, Είχα χάσει το μυαλό μου, προσπαθούσα να κουνηθώ και να αντιδράσω και ήταν απλά αδύνατο, με είχα εγκλωβίσει τέλεια, ήμουν πλήρως στο έλεός τους.

 

Χωρίς καμία προειδοποίηση, με το μυαλό μου να είναι 100% στα χτυπήματα που δεχόμουν, ένιωσα ένα καυλί να μπαίνει στο μουνάκι μου. Δεν το είχα δει καν, δεν ήξερα την όψη του. Ένιωσα απλά να διαπερνά τα μουνόχειλα μου και να εισχωρεί βαθιά με τη μία. Ήμουν ήδη ανοικτή από τον προηγούμενο και η στάση μου διευκόλυνε αφάνταστα το δεύτερο βιαστή μου.

 

Πλέον δε με χτυπούσαν. Ο τύπος που με πηδούσε είχε τα χέρια του στη μέση μου, έπαιρνε φόρα και με ξέσκιζε όπως ήμουν στα τέσσερα. Με εμβόλιζε κανονικότατα, έβγαζε μια τρομερή μανία. Με κάθε σπρώξιμο προσπαθούσε να φτάσει όσο πιο βαθιά γινόταν και κάθε φορά το κατάφερνε ακόμα περισσότερο. Τα πόδια μου είχαν πλέον ανοίξει από το συνεχές σφυροκόπημα. Η μέση μου πονούσε όπως ήταν μονίμως κυρτωμένη και δεχόταν συνεχή πίεση από το καυλί του. Ήμουν σε φάση απόλυτης ταπείνωσης, με είχαν πλήρως ακινητοποιήσει και με πηδούσαν δύο τύποι που μέχρι πριν λίγο δεν καταδέχονταν ούτε να με χαιρετήσουν και στην καθημερινότητά μου τους έκανα δωρεάν τη νοσοκόμα.

 

Όταν ο βιαστής μου έπιασε πάτο, άφησε τα χέρια από τη μέση μου και όργωνε το υπόλοιπο σώμα μου. Το καυλί του συνέχιζε να με σφυροκοπάει, υποχωρώντας ελάχιστα κάθε φορά. Συνεχόμενα χτυπήματα στον πάτο μου, το ένα μετά το άλλο. Είχα πλέον χάσει το μυαλό μου από τον πόνο και την ηδονή. Βογκούσα ακανόνιστα και το μάτι είχε γυρίσει.

 

Χωρίς να το θέλω, ήρθα σε έναν δυνατό οργασμό που με έκανε σχεδόν να καταρρεύσω. Ο γαμιάς μου δε με άφησε, με κρατούσε στη στάση που ήμουν. Συνέχισε για ώρα να με γαμάει, μισολιπόθυμη. Συνήλθα μόλις ένιωσα τη ζεστή αίσθηση από το σπέρμα του, που απελευθέρωσε μέσα μου, όσο πιο βαθιά γίνεται.

 

Λίγες στιγμές μετά είχαν φύγει και οι δύο από πάνω μου. Ένιωθα αδυναμία να κουνηθώ, το σώμα μου έκαιγε, παρέμενα σε αυτή τη στάση μέχρι να συνέλθω. Οι δύο γαμιάδες όμως είχαν άλλες προθέσεις. Ένιωσα ένα χέρι να με σπρώχνει από αριστερά και να με γυρνάει πάλι ανάσκελα. Η μέση μου πόνεσε ξανά από το βίαιο ίσιωμα. Ο τύπος που με είχε πάρει πρώτος με είχε καβαλήσει ξανά και χούφτωνε τα βυζιά μου. Μπορούσα να δω ότι η πούτσα του ήταν ξανά καυλωμένη. Πριν το πολυκαταλάβω είχε μπει στο στόμα μου. Με είχε πιάσει από τα μαλλιά, είχε κολλήσει το κεφάλι μου στην πούτσα του και μου γαμούσε το στόμα. Το καυλί του με έπνιγε αλλά ήμουν τόσο εξαντλημένη που δε μπορούσα να κάνω τίποτα με αυτό. Απλά μπαινόβγαινε στο στόμα μου προκαλώντας μου αναγούλα, μέχρι που τελείωσε και με ανάγκασε να τα καταπιώ όλα. Τότε ήταν που λιποθύμησα.

 

Δεν πρέπει να πέρασε πολλή ώρα πριν συνέλθω. Άνοιξα τα μάτια μου, το σώμα μου έκαιγε και το στόμα μου κολλούσε. Εννοείται πως οι δύο ξένοι είχαν εξαφανιστεί. Στην αρχή δεν ήμουν σίγουρη αν όλο αυτό είχε συμβεί όντως, όμως ο πόνος στο μουνάκι μου το επιβεβαίωσε. Ενστικτωδώς, σηκώθηκα και έκανα μια βουτιά, να ξεπλυθώ. Φόρεσα το μαγιό μου, μάζεψα τα πράγματά μου και έφυγα όπως-όπως.

 

Έκανα μια εβδομάδα να πατήσω ξανά στο κέντρο. Όταν πήγα οι δύο γαμιάδες μου δεν ήταν εκεί. Δε ρώτησα να μάθω που βρίσκονταν, δεν ήθελα.

 

ΥΓ. Θα παρακαλούσα το κείμενο αυτό να μη γίνει αφορμή να ακουστούν ρατσιστικά σχόλια. Δεν είναι αυτός ο σκοπός μου ούτε ο λόγος που το δημοσίευσα και όπως είπα δεν είναι αυτή η ιδεολογία μου. Ο λόγος που τη δημοσίευσα ήταν γιατί, ακόμα και τόσα χρόνια μετά, συνεχίζω να τη θυμάμαι… και κάθε φορά, η καύλα που μου δημιουργεί η ανάμνηση είναι ίδια.

 

 

© Copyright XStream Management. All Right Reserved.
Copyright Protected with www.ProtectMyWork.com,
Reference Number: 16151080222S027