- Χα, χα, χα! Μου λες ότι δεν σκαμπάζω από αγροτικές εργασίες; Εγώ;
- Ξέρεις γιατί στο ανέφερα!
- Φυσικά! Θέλεις να γράψω μια ιστορία στην ιστοσελίδα που με έθισες, του απάντησα.
- Σου αρέσει!
- Ναι, μου αρέσει, παραδέχτηκα στον εαυτό μου και στον αγαπημένο Ιανό.
- Και δεν εννοώ όπως εκείνη με το κυνήγι μανιταριών.
- Καλώς!
Ένα από τα καλύτερα μέρη στον κόσμο για να φυτέψεις αμπελώνες είναι η περιοχή Γκαρζόν του διαμερίσματος Μαλντονάντο της Ουρουγουάης. Το υπόστρωμα του εδάφους είναι αυτό που ονομάζουν οι γεωλόγοι σήμερα Μπολάστ. Επίσης το θερμό ρεύμα του Ατλαντικού ωκεανού που απέχει μόλις 18 χιλιόμετρα, κάνει το κλίμα ιδιαίτερα εύκρατο και σχεδόν μοναδικό για να ευδοκιμήσουν αρκετές ποικιλίες σταφυλιού.
Παρόλα αυτά όμως δε με ενθουσίασε ο τρόπος επεξεργασίας τους. Αν και τα κρασιά τους είναι επιτυχημένα και ακριβά, δε μπορούν να αποδώσουν κάποιους τόνους γεύσεις που πολλοί λίγοι αναγνωρίζουν. Το χειρότερο δε είναι πως οι συλλέκτες που αγοράζουν τα σπάνια κρασιά, δεν τα ανοίγουν! Αναφέρουν πως είναι επένδυση ή άλλες σαχλαμάρες. Εγώ λέω πως φοβούνται μην τυχόν το κρασί που αγόρασαν τους βγει ξυδιάς.
Για να σιγουρέψει κάποιος ότι το κρασί θα βγει καλό πρέπει να γνωρίζει το πώς να συνδυάσει τις ποικιλίες σταφυλιών, τι καρυκεύματα να προσθέσει και τέλος πόση ζάχαρη χρειάζεται αναλογικά. Επιπλέον πρέπει κάποιος να γνωρίζει το σωστό τρόπο καλλιέργειας της αμπέλου. Βέβαια έχεις ακούσει πολλές ρήσεις που αφορούν το κλήμα του αμπελιού και το γάιδαρο. Κατά τον Παυσανία ο γάιδαρος βοήθησε τους καλλιεργητές να μάθουν να κόβουν σωστά τα κλήματα για να αυξάνεται η ποσότητα και η ποιότητα. Κατά τον Αίσωπο το καύκαλο του γαϊδάρου χρησιμοποιήθηκε για να βελτιώσει το κλήμα και γι' αυτό όταν πίνεις πολύ κρασί συμπεριφέρεσαι σαν τέτοιος! Κατά τον Ησίοδο, ο γιος του Διονύσου, Στάφυλος βρήκε τον καρπό από ένα τράγο που το έτρωγε και τον έδωσε στον Οινέα.
Πολλοί και διάφοροι οι μύθοι για την εφεύρεση του κρασιού. Κι εγώ σου ανέφερα μόνο τους τρεις βασικούς της Ελλάδας. Θα σε μεταφέρω τώρα σε ένα νησί που ονομάζεται Κορσική. Υπάρχει εκεί ένα μικρό χωριουδάκι στα βόρεια του νησιού που ονομάζεται Σπελονκάτο. Ζήτημα αν έχει σήμερα 250 κατοίκους. Επειδή βρίσκεται αρκετά ψηλά από τη θάλασσα και λόγω του ότι παλιότερα στην ιουράσια περίοδο υπήρχε ένα ηφαίστειο, το έδαφος είναι κατάλληλο για καλλιέργεια σταφυλιού.
Σε αυτήν την περιοχή έτυχε να φέρω τρεις διαφορετικές ποικιλίες κλημάτων και να τα μεταφυτέψω. Είχα μεταβεί από τη Γαλλία με έναν φίλο μου που καταγόταν από εκείνα τα μέρη. Έδωσα ρητές οδηγίες σε δύο μεσήλικες καλλιεργητές πώς να συμπεριφερθούν στο κλήμα, τι λίπασμα να βάλουν, πότε χρειαζόταν να ποτίσουν και τέλος με πιο ακριβή τρόπο να κόψουν τις λυγαριές.
Τρία χρόνια αργότερα και κατά την περίοδο του τρύγου γύρισα σε εκείνα τα μέρη. Πριν ξημερώσει, μετέβηκα στο αμπέλι και ξεκίνησα να μαζεύω τα σταφύλια. Κατά το μεσημέρι βρέθηκα να πλένω τα πόδια μου και ανέβηκα στο πατητήρι. Ο χυμός του σταφυλιού κυλούσε σε ένα ειδικά κατασκευασμένο μεσαίου μεγέθους βαρέλι, στο οποίο είχα ήδη τοποθετήσει ειδικά μυρωδικά φυτά και καρυκεύματα. Μετά το πέρας της εργασίας, έριξα το απαραίτητο νερό και ζάχαρη και το σφράγισα η ίδια. Για πέντε ημέρες το άφησα στον ήλιο και την έκτη το μετέφερα σε μια αποθήκη φτιαγμένη από καλάμια, λάσπη και πλίθες. Παρέμεινα καθ' όλη τη διάρκεια της ζύμωσης. Πέντε μήνες αργότερα βρέθηκα να σφραγίζω είκοσι βαθύ πράσινα ειδικά μπουκάλια, αφού πρώτα είχα ρίξει κατιτίς μέσα. Στη συνέχεια μοίρασα το υπόλοιπο κρασί στους ντόπιους. Κανείς δεν είχε ξαναδοκιμάσει τέτοια ποιότητα σε εκείνα τα μέρη. Βρεθήκαμε να γιορτάζουμε όλο το χωριό το άνοιγμα του βαρελιού. Όλοι ήπιαν πολύ και μέθυσαν.
Το ίδιο βράδυ παρέσυρα μαζί μου δύο νεαρούς προς την αποθήκη. Ο ένας ήταν δεκαεννιά κι ο άλλος εικοσιδύο. Το κρασί τους είχε σαλέψει λίγο τα λογικά, αλλά οι στύσεις τους ήταν μεγαλοπρεπείς. Καθώς ο πιο μικρός μου γαμούσε το μουνάκι ρυθμικά από πίσω κι ενώ εγώ ήμουν ακουμπισμένη στο βαρέλι, ο άλλος σκαρφάλωσε σε ένα καρεκλάκι και μου έδωσε το καυλί του στο στόμα.
- Πιο γρήγορα…
διέταξα το μικρό πριν ξεκινήσω να τσιμπουκώνω τον έτερο. Το στόμα μου φυλάκισε την πρησμένη ψωλή και εκείνος με έπιασε από το σβέρκο και άρχισε να μου γαμάει το λαιμό.
- Είσαι μεγάλη πουτάνα, κραύγαζαν και οι δύο γιατί δεν είχαν ξαναπάει με γυναίκα χωρίς να την πληρώσουν.
Καύλωνα με τα αδέξια φερσίματα τους. Το κρασί τους είχε χτυπήσει κατακούτελα και όσο κι αν προσπαθούσαν να ξεφορτωθούν το σπέρμα τους, δεν τα κατάφερναν. Άρχισα να κορυφώνω πρώτη. Τα μάτια μου σκούρυναν και το εσωτερικό του κόλπου μου συσπάστηκε. Ενέτεινα το παιχνίδι της γλώσσας μου στα αρχίδια του ενός και χωρίς να προσπαθήσω πολύ, απόσπασα την πούτσα από το στόμα μου. Ταυτόχρονα την έπιασα με το χέρι μου και άρχισα να την παίζω με ταχύτητα. Εκείνος βόγκηξε άναρθρα. Εγώ καυλωτικά και ο μικρός μας ακολούθησε. Χύσια πετάχτηκαν πάνω στη γλώσσα μου και στο πρόσωπό μου, ενώ ο κόλπος μου πλημμύρισε εξίσου.
Λίγο αργότερα οδηγούσα τις ψωλές τους στον κώλο μου και στο μουνάκι μου. Κόλλησαν πάνω μου και με γάμησαν για πάνω από μία ώρα. Οι οργασμοί μου ήταν συγκλονιστικοί. Η φύση μου απελευθερώθηκε και κορύφωσα δυναμικά από πρωκτό και κόλπο. Τους άφησα να κείτονται σχεδόν χωρίς πνοή στην αποθήκη και πήγα να κάψω το αμπέλι και να χαλάσω τις ρίζες. Κατόπιν πέρασα στη γη θειάφι και αλάτι. Αφού έμεινα ικανοποιημένη πως δε θα φύτρωνε τίποτα, έφυγα το άλλο πρωί για τη Γαλλία.
Κάμποσο καιρό αργότερα έδωσα σε έναν νέο φίλο μου, τον Θωμά, τα μισά μπουκάλια μου. Του σύστησα δε να ανοίξει τα πέντε μετά από τρία χρόνια και τα άλλα να τα κρατήσει κλειστά σε ξηρό μέρος και με χαμηλή θερμοκρασία.
- Δεν είναι δυνατόν, αναφώνησε ο αγαπημένος Ιανός.
- Κι όμως είναι, του απάντησα κλείνοντας του το μάτι. Απόψε θα ανοίξουμε ένα από τα μπουκάλια αυτά. Ποτέ δεν έχω δοκιμάσει να πιω κρασί με πίτσα.
© Copyright XStream Management. All Right Reserved.
Copyright Protected with www.ProtectMyWork.com,
Reference Number: 16151041221S008
- Ξέρεις γιατί στο ανέφερα!
- Φυσικά! Θέλεις να γράψω μια ιστορία στην ιστοσελίδα που με έθισες, του απάντησα.
- Σου αρέσει!
- Ναι, μου αρέσει, παραδέχτηκα στον εαυτό μου και στον αγαπημένο Ιανό.
- Και δεν εννοώ όπως εκείνη με το κυνήγι μανιταριών.
- Καλώς!
Ένα από τα καλύτερα μέρη στον κόσμο για να φυτέψεις αμπελώνες είναι η περιοχή Γκαρζόν του διαμερίσματος Μαλντονάντο της Ουρουγουάης. Το υπόστρωμα του εδάφους είναι αυτό που ονομάζουν οι γεωλόγοι σήμερα Μπολάστ. Επίσης το θερμό ρεύμα του Ατλαντικού ωκεανού που απέχει μόλις 18 χιλιόμετρα, κάνει το κλίμα ιδιαίτερα εύκρατο και σχεδόν μοναδικό για να ευδοκιμήσουν αρκετές ποικιλίες σταφυλιού.
Παρόλα αυτά όμως δε με ενθουσίασε ο τρόπος επεξεργασίας τους. Αν και τα κρασιά τους είναι επιτυχημένα και ακριβά, δε μπορούν να αποδώσουν κάποιους τόνους γεύσεις που πολλοί λίγοι αναγνωρίζουν. Το χειρότερο δε είναι πως οι συλλέκτες που αγοράζουν τα σπάνια κρασιά, δεν τα ανοίγουν! Αναφέρουν πως είναι επένδυση ή άλλες σαχλαμάρες. Εγώ λέω πως φοβούνται μην τυχόν το κρασί που αγόρασαν τους βγει ξυδιάς.
Για να σιγουρέψει κάποιος ότι το κρασί θα βγει καλό πρέπει να γνωρίζει το πώς να συνδυάσει τις ποικιλίες σταφυλιών, τι καρυκεύματα να προσθέσει και τέλος πόση ζάχαρη χρειάζεται αναλογικά. Επιπλέον πρέπει κάποιος να γνωρίζει το σωστό τρόπο καλλιέργειας της αμπέλου. Βέβαια έχεις ακούσει πολλές ρήσεις που αφορούν το κλήμα του αμπελιού και το γάιδαρο. Κατά τον Παυσανία ο γάιδαρος βοήθησε τους καλλιεργητές να μάθουν να κόβουν σωστά τα κλήματα για να αυξάνεται η ποσότητα και η ποιότητα. Κατά τον Αίσωπο το καύκαλο του γαϊδάρου χρησιμοποιήθηκε για να βελτιώσει το κλήμα και γι' αυτό όταν πίνεις πολύ κρασί συμπεριφέρεσαι σαν τέτοιος! Κατά τον Ησίοδο, ο γιος του Διονύσου, Στάφυλος βρήκε τον καρπό από ένα τράγο που το έτρωγε και τον έδωσε στον Οινέα.
Πολλοί και διάφοροι οι μύθοι για την εφεύρεση του κρασιού. Κι εγώ σου ανέφερα μόνο τους τρεις βασικούς της Ελλάδας. Θα σε μεταφέρω τώρα σε ένα νησί που ονομάζεται Κορσική. Υπάρχει εκεί ένα μικρό χωριουδάκι στα βόρεια του νησιού που ονομάζεται Σπελονκάτο. Ζήτημα αν έχει σήμερα 250 κατοίκους. Επειδή βρίσκεται αρκετά ψηλά από τη θάλασσα και λόγω του ότι παλιότερα στην ιουράσια περίοδο υπήρχε ένα ηφαίστειο, το έδαφος είναι κατάλληλο για καλλιέργεια σταφυλιού.
Σε αυτήν την περιοχή έτυχε να φέρω τρεις διαφορετικές ποικιλίες κλημάτων και να τα μεταφυτέψω. Είχα μεταβεί από τη Γαλλία με έναν φίλο μου που καταγόταν από εκείνα τα μέρη. Έδωσα ρητές οδηγίες σε δύο μεσήλικες καλλιεργητές πώς να συμπεριφερθούν στο κλήμα, τι λίπασμα να βάλουν, πότε χρειαζόταν να ποτίσουν και τέλος με πιο ακριβή τρόπο να κόψουν τις λυγαριές.
Τρία χρόνια αργότερα και κατά την περίοδο του τρύγου γύρισα σε εκείνα τα μέρη. Πριν ξημερώσει, μετέβηκα στο αμπέλι και ξεκίνησα να μαζεύω τα σταφύλια. Κατά το μεσημέρι βρέθηκα να πλένω τα πόδια μου και ανέβηκα στο πατητήρι. Ο χυμός του σταφυλιού κυλούσε σε ένα ειδικά κατασκευασμένο μεσαίου μεγέθους βαρέλι, στο οποίο είχα ήδη τοποθετήσει ειδικά μυρωδικά φυτά και καρυκεύματα. Μετά το πέρας της εργασίας, έριξα το απαραίτητο νερό και ζάχαρη και το σφράγισα η ίδια. Για πέντε ημέρες το άφησα στον ήλιο και την έκτη το μετέφερα σε μια αποθήκη φτιαγμένη από καλάμια, λάσπη και πλίθες. Παρέμεινα καθ' όλη τη διάρκεια της ζύμωσης. Πέντε μήνες αργότερα βρέθηκα να σφραγίζω είκοσι βαθύ πράσινα ειδικά μπουκάλια, αφού πρώτα είχα ρίξει κατιτίς μέσα. Στη συνέχεια μοίρασα το υπόλοιπο κρασί στους ντόπιους. Κανείς δεν είχε ξαναδοκιμάσει τέτοια ποιότητα σε εκείνα τα μέρη. Βρεθήκαμε να γιορτάζουμε όλο το χωριό το άνοιγμα του βαρελιού. Όλοι ήπιαν πολύ και μέθυσαν.
Το ίδιο βράδυ παρέσυρα μαζί μου δύο νεαρούς προς την αποθήκη. Ο ένας ήταν δεκαεννιά κι ο άλλος εικοσιδύο. Το κρασί τους είχε σαλέψει λίγο τα λογικά, αλλά οι στύσεις τους ήταν μεγαλοπρεπείς. Καθώς ο πιο μικρός μου γαμούσε το μουνάκι ρυθμικά από πίσω κι ενώ εγώ ήμουν ακουμπισμένη στο βαρέλι, ο άλλος σκαρφάλωσε σε ένα καρεκλάκι και μου έδωσε το καυλί του στο στόμα.
- Πιο γρήγορα…
διέταξα το μικρό πριν ξεκινήσω να τσιμπουκώνω τον έτερο. Το στόμα μου φυλάκισε την πρησμένη ψωλή και εκείνος με έπιασε από το σβέρκο και άρχισε να μου γαμάει το λαιμό.
- Είσαι μεγάλη πουτάνα, κραύγαζαν και οι δύο γιατί δεν είχαν ξαναπάει με γυναίκα χωρίς να την πληρώσουν.
Καύλωνα με τα αδέξια φερσίματα τους. Το κρασί τους είχε χτυπήσει κατακούτελα και όσο κι αν προσπαθούσαν να ξεφορτωθούν το σπέρμα τους, δεν τα κατάφερναν. Άρχισα να κορυφώνω πρώτη. Τα μάτια μου σκούρυναν και το εσωτερικό του κόλπου μου συσπάστηκε. Ενέτεινα το παιχνίδι της γλώσσας μου στα αρχίδια του ενός και χωρίς να προσπαθήσω πολύ, απόσπασα την πούτσα από το στόμα μου. Ταυτόχρονα την έπιασα με το χέρι μου και άρχισα να την παίζω με ταχύτητα. Εκείνος βόγκηξε άναρθρα. Εγώ καυλωτικά και ο μικρός μας ακολούθησε. Χύσια πετάχτηκαν πάνω στη γλώσσα μου και στο πρόσωπό μου, ενώ ο κόλπος μου πλημμύρισε εξίσου.
Λίγο αργότερα οδηγούσα τις ψωλές τους στον κώλο μου και στο μουνάκι μου. Κόλλησαν πάνω μου και με γάμησαν για πάνω από μία ώρα. Οι οργασμοί μου ήταν συγκλονιστικοί. Η φύση μου απελευθερώθηκε και κορύφωσα δυναμικά από πρωκτό και κόλπο. Τους άφησα να κείτονται σχεδόν χωρίς πνοή στην αποθήκη και πήγα να κάψω το αμπέλι και να χαλάσω τις ρίζες. Κατόπιν πέρασα στη γη θειάφι και αλάτι. Αφού έμεινα ικανοποιημένη πως δε θα φύτρωνε τίποτα, έφυγα το άλλο πρωί για τη Γαλλία.
Κάμποσο καιρό αργότερα έδωσα σε έναν νέο φίλο μου, τον Θωμά, τα μισά μπουκάλια μου. Του σύστησα δε να ανοίξει τα πέντε μετά από τρία χρόνια και τα άλλα να τα κρατήσει κλειστά σε ξηρό μέρος και με χαμηλή θερμοκρασία.
- Δεν είναι δυνατόν, αναφώνησε ο αγαπημένος Ιανός.
- Κι όμως είναι, του απάντησα κλείνοντας του το μάτι. Απόψε θα ανοίξουμε ένα από τα μπουκάλια αυτά. Ποτέ δεν έχω δοκιμάσει να πιω κρασί με πίτσα.
© Copyright XStream Management. All Right Reserved.
Copyright Protected with www.ProtectMyWork.com,
Reference Number: 16151041221S008
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.