Καλησπέρα στην παρέα. Είμαι ο Ανδρέας, 22 ετών, φοιτητής στην Αθήνα. Εμφανισιακά δεν έχω κάτι ιδιαίτερο, ούτε πολύ ωραίος, ούτε άσχημος. Είμαι γενικά στη φάση που δεν ψάχνομαι για σχέση αλλά δε χάνω ευκαιρία για ένα πήδημα, αν και όποτε προκύψει.
Η παρέα μου εδώ και 2-3 χρόνια έχει διαμορφωθεί σε ένα σχήμα 4 αγόρια και 2 κορίτσια, εκ των οποίων οι δύο είναι ζευγάρι. Η άλλη κοπέλα της παρέας είναι η Ελένη. Είναι στην ηλικία μου και τρομερό καυλάκι. Κοντούλα, γύρω στο 1.60, και μικρόσωμη, αλλά με τρομερές καμπύλες. Αδύνατη αλλά με τροφαντά μπουτάκια και στρογγυλό κωλαράκι. Μελαχρινή προς καστανή. Το πρόσωπό της δεν είναι ιδιαίτερα ωραίο για εμάς που την έχουμε δει και αμακιγιάριστη, όποτε όμως είναι να βγει έστω και για καφέ πλακώνεται στο μέικ απ και γίνεται αγνώριστη.
Ενώ σαν κοπέλα είναι γενικά καλός χαρακτήρας ντύνεται και εμφανίζεται παντού σα μεγάλο τσουλάκι. 9 στις 10 φορές που θα τη δεις θα φοράει μίνι φούστα ή φόρεμα, από αυτά που αφήνουν όλα τα μπούτια έξω, συνήθως δεν το συνδυάζει και με ψηλές μαύρες μπότες ακριβώς για να αναδεικνύονται τα μπούτια της περισσότερο. Περιποιείται τρομερά τον εαυτό της, το δέρμα και το πρόσωπό της συνέχεια γυαλίζουν και έχει πάντα μια τρομερή μεταξένια υφή.
Όπως καταλαβαίνετε, εν ολίγοις είναι η φίλη αυτή που αναρωτιέσαι αν την έχεις για καλό. Με καυλώνει συνέχεια, όποτε βγαίνουμε δε μπορώ να ξεκολλήσω τα μάτια μου από πάνω της. Ειδικά τα μπούτια της με έχουν στοιχειώσει, έχω τραβήξει πολλές μαλακίες για πάρτη της. Αν και γενικά δεν της την έπεσα ποτέ και συγκρατώ την καύλα μου χάριν της παρέας, όποτε μου δίνεται η ευκαιρία της βάζω λίγο χέρι ή την παίρνω μάτι περισσότερο από το κανονικό. Κι όχι μόνο εγώ. Και οι υπόλοιποι της παρέας, ακόμα και ο Νίκος που είναι δεσμευμένος, στην ίδια φάση είμαστε. Μας καυλώνει όλους και κοιτάμε με όποιον τρόπο μπορούμε να πάρουμε μεζέ.
Η κατάσταση επιτείνεται ακόμα περισσότερο από τη γνώση που έχουμε για τα γκομενικά της. Όπως καταλαβαίνετε έτσι που ντύνεται και κυκλοφορεί της την πέφτουν πολλοί τύποι. Ξέρει να καυλώνει τους άντρες και αυτό πιάνει. Οι περισσότεροι όμως εκμεταλλεύονται μια κάποια αφέλεια που τη διακρίνει και μετά από λίγο καιρό μην τον είδατε. Την πηδάνε μέχρι να χορτάσουν και εξαφανίζονται. Και φυσικά αυτό επιβαρύνει εμάς περισσότερο, όχι μόνο επειδή πρέπει να την ακούμε να μας λέει για τον κάθε γκόμενο που την παράτησε, αλλά κι επειδή ξέρουμε πως από όλους αυτούς εμείς είμαστε οι μόνοι που δε μπορούμε να την πηδήξουμε!
Πριν περίπου δύο μήνες, μήνα Ιούνιο με το κλείσιμο της εξεταστικής, αποφασίσαμε όλη η παρέα να κλείσουμε ένα μπουκάλι στα μπουζούκια, να ξεδώσουμε πριν τις διακοπές. Μαγαζί και σχήμα δε σας λέω για ευνόητους λόγους. Ανέλαβε να κλείσει η Ελένη, είχε γνωστό ένα pr εκεί. Μάλλον έναν από τους πολλούς που την είχαν κάποτε πηδήξει.
Η βραδιά έφτασε, ως συνήθως εγώ κι οι άλλοι δύο μπάκουροι της παρέας, ο Χάρης κι ο Βασίλης, φτάσαμε πρώτοι με το αυτοκίνητο. Εκεί πήραμε την πρώτη κρυάδα της βραδιάς. Ο pr μας είχε χώσει σε ένα τραπέζι πιο γωνία πεθαίνεις. Μακριά από την πίστα, στο πάνω διάζωμα, απομονωμένο ακόμα και από τα υπόλοιπα τραπέζια γιατί ήταν πίσω από ένα τοίχο. Σπουδαίο κόσμο θα βλέπαμε! Όλοι εν τω μεταξύ ψαχνόμαστε για κάνα πήδουλο μετά την εξεταστική.
Σε λίγο μας ήρθε η δεύτερη κρυάδα. Το ζευγαράκι της παρέας μας τηλεφώνησε ότι τελικά κάτι τους προέκυψε και δε θα μπορέσουν. Βραδινές καύλες μάλλον.
Και τότε σκάει μύτη, όπως πάντα τελευταία, η Ελένη ντυμένη σαν πουτανάκι. Ένα κοντό μαύρο φόρεμα, αέρινο που ίσα που κάλυπτε το στρινγκάκι της, που φυσικά μπορούσαμε να διακρίνουμε ότι ήταν μαύρο. Μεγάλο άνοιγμα στην πλάτη που έφτανε λίγο πάνω από τον κώλο, φορούσε μαύρο σουτιέν που φυσικά το έβλεπες πλήρως από πίσω κι από πλάγια. Και φυσικά βαθύ ντεκολτέ. Αυτή τη φορά δεν είχε βάλει μπότες, προτίμησε τις δωδεκάποντες γόβες της, που η αλήθεια είναι ότι της έκαναν τρομερό πόδι.
Με το που έφτασε και την είδαμε μας έπεσε το σαγόνι. Έχει έρθει και πιο καύλα, αλλά σήμερα κάπως μας έκατσε. Μάλλον επειδή είμαστε ξενερωμένοι με το τραπέζι. Την κράξαμε φυσικά, μιας που αυτή είχε κάνει τη συνεννόηση, δεν είχε όμως νόημα. Σε λίγο άρχισαν τα πρώτα τραγούδια και το κλίμα γύρισε.
Το πουτανάκι όσο περνούσε η ώρα με καύλωνε περισσότερο. Τα μπούτια και το στήθος της ήταν χάρμα οφθαλμών. Μιας που το τραπέζι ήταν απομονωμένο και δε μπορούσε να χαριεντίζεται με τους γύρω, όπως συνήθιζε, χόρευε κυρίως μαζί μας. Έκανε κάτι κουνήματα και κάτι ξεπετάγματα που ανέμιζε το φόρεμά της, άλλο πράγμα. Τη χούφτωνα όσο μπορούσα, τι να σου κάνει όμως; Μετά από λίγο ήρθε και με έπιασε ο Χάρης.
- Τι είναι αυτό πάλι σήμερα ρε φίλε; Ούτε επίτηδες να το έκανε, με έχει κάνει τούρμπο.
- Με έχει τρελάνει ρε το καργιολάκι, οι μπουτάρες της ειδικά δεν παίζονται.
- Είσαι να την ξεσκίσουμε και οι τρεις;
- (Προς στιγμήν πάγωσα). Τι εννοείς ρε;
- Ρε μαλάκα το τραπέζι είναι απομονωμένο και ο κόσμος σε λίγο θα αρχίσει να σπάει. Μπορούμε άνετα να την πηδήξουμε εδώ πάνω, κανείς δε θα πάρει χαμπάρι.
- Κι άμα δε γουστάρει ρε τι κάνουμε μετά;
- Αυτό άστο πάνω μου.
Έβγαλε και μου έδειξε ένα κουτάκι με χάπια.
- Θα της βάλω στο ποτό ένα από αυτά και είμαστε κομπλέ ρε.
- Τι είναι αυτά ρε μαλάκα; Με ναρκωτικά έχεις μπλέξει γαμώ το κέρατό μου;
- Όχι ρε ηλίθιε, χαλάρωσε. Δεν είναι ναρκωτικά, ας πούμε πως είναι χάπια για το πρώτο ραντεβού. Αυξάνουν την ερωτική διάθεση της γκόμενας και της θολώνουν τη μνήμη. Θα γουστάρει μια χαρά και αύριο δε θα θυμάται και τίποτα, στο εγγυώμαι.
- Άσε με ρε, δε γουστάρω. Θα γίνει μαλακία.
- Τα έχω τεστάρει ρε μαλάκα, πετυχαίνουν πλήρως. Τόσο καιρό μας ανάβει το τσουλάκι, δε βαρέθηκες να τη χουφτώνεις μόνο; Έλα να την ανοίξουμε στα δύο την καργιόλα!
Η αλήθεια ήταν πως στην προοπτική να την πηδήξω, και μάλιστα μαζί με τους άλλους δύο, ο ήδη πρησμένος πούτσος μου κόντευε να χύσει μόνος του. Άντε στο διάολο τέλος πάντων. Το τσουλάκι με είχε καυλώσει όσο δεν πήγαινε, το ήθελε το ξέσκισμά του. Τόσες μαλακίες είχα τραβήξει για πάρτη της, και την είχε πηδήξει όλος ο κόσμος εκτός από εμάς! Ήταν μια αδικία που έπρεπε να διορθωθεί.
- Το καλό που σου θέλω να πάνε όλα καλά. Θα τη γαμήσουμε, αλλά με τρεις όρους.
- Πες.
- Πρώτον, θα βάλουμε κι οι τρεις καπότα. Δεύτερον, κάθε φορά θα φιλάει ένας τσίλιες μην έρθει κάνα γκαρσόνι και μας πάρουν χαμπάρι.
- ΟΚ… και ο τρίτος;
- Να την πάρω πρώτος εγώ.
- (Γέλασε). Ήταν που δεν ήθελε ο μαλάκας. Έγινε. Με το Βασίλη το έχω συνεννοηθεί ήδη, μη σκας.
Κάπως έτσι το σχέδιο μπήκε σε εφαρμογή. Σε κάποια φάση που δεν κοιτούσε ο Χάρης της έριξε το χαπάκι στο ποτό και της το έδωσε δήθεν για να τσουγκρίσουμε. Δεν πέρασε μισή ώρα και η επίδρασή του είχε ήδη ξεκινήσει. Η Ελένη φαινόταν να χάνει τον έλεγχο, την χουφτώναμε πλέον όλο και πιο τολμηρά και δεν έκανε τίποτα. Οι ρώγες της φαίνονταν σηκωμένες ακόμα και πίσω από το σουτιέν και το φορεματάκι της. Τα άλλα τραπέζια στο διάζωμα είχαν αδειάσει (είχε περάσει 3 και πήγαινε 4), τα γκαρσόνια τα είχαν μαζέψει και δεν είχαν προφανή λόγο να ανέβουν. Το πάρτι μπορούσε να ξεκινήσει.
Ο Βασίλης πήγε στη γωνία για τσίλιες, εγώ με το Χάρη πιάσαμε μαζί την Ελένη και χορεύοντας την πήγαμε προς το τραπέζι. Όπως ήμαστε κι οι δύο πάνω της κάνω σήμα στο Χάρη. Ταυτόχρονα παίρνω τα χέρια μου από τη μέση της και της πιάνω το κωλαράκι κάτω από το φόρεμα, ενώ ο Χάρης από πίσω της έχωσε τα χέρια του στα βυζιά της από τα πλάγια, κάτω από το φόρεμα και το σουτιέν. Φάνηκε να αιφνιδιάστηκε, δεν της αφήσαμε όμως περιθώριο να κινηθεί. Τη σηκώσαμε μαζί και την ακουμπήσαμε ανάσκελα πάνω στο τραπέζι.
Η Ελένη πήγε κάπως να κουνηθεί, όμως ο Χάρης την κρατούσε ακίνητη από τα χέρια. Η αντίστασή της δεν κράτησε πάνω από ένα λεπτό, μετά ηρέμησε ξανά. Άρχισα πάλι να της χουφτώνω τα μπούτια και διαπίστωσα ότι είχε ανατριχιάσει. Ακούμπησα ένα δάχτυλο στο μουνάκι της πάνω από το στρινγκ και διαπίστωσα ότι ήταν υγρή. Τέλεια. Της έβγαλα τα παπούτσια (με φτιάχνουν απίστευτα τα ξυπόλητα πόδια) και της άνοιξα τα μπούτια. Το καργιολάκι που με είχε τόσο τυραννήσει και για χάρη της την είχα κάνει λάστιχο ήταν στο έλεός μου. Έσκισα το στρινγκάκι της, το τελευταίο εμπόδιο πριν το ξυρισμένο μουνάκι της. Έβγαλα το παλαμάρι μου, που είχε γίνει μεγαλύτερο από ποτέ, έβαλα καπότα στα γρήγορα και της το έχωσα. Δεν ήταν απλά υγρή. Ήταν μούσκεμα, μουσκίδι, έλιωνε! Γούσταρε τρελά λοιπόν το πουτανάκι. Ας είναι.
Τη σήκωσα ελαφρά από το τραπέζι πιάνοντας τον κώλο της και άρχισα να τη γαμάω κουνώντας τη μέση μου. Μέσα-έξω, μέσα-έξω, η πούτσα μου γλιστρούσε για πλάκα. Με κάθε διείσδυση έμπαινα όλο και πιο βαθιά, παρά τα γαμήσια που είχε φάει το μουνάκι της παρέμενε στενό. Όλα τα λεφτά. Όσο μπαινόβγαινα η καύλα μου αυξανόταν. Ήθελα να φτάσω όλο και βαθύτερα, να της ξεσκίσω τον πάτο της καργιόλας. Πήρα τα χέρια μου από τον κώλο της και την έπιασα από τους ώμους. Κρατούσα κόντρα και με κάθε διείσδυση έμπαινα περισσότερο. Έγειρα το κεφάλι και την κοίταξα. Με κάθε διείσδυση έβγαζε κραυγούλες ηδονής, το μακιγιάζ στο πρόσωπό της έλιωνε από τον ιδρώτα, η καύλα φαινόταν στο βλέμμα της.
- Παρ' το όλο μέσα σου μωρή καργιόλα, θα πληρώσεις σήμερα όλες τις μαλακίες που έχω τραβήξει για πάρτη σου. Στον πάτο σου θα πάει το παλούκι, στον πάτο.
Πράγματι σε λίγο άρχισα να νιώθω ότι το καυλί μου δε μπορούσε να πάει βαθύτερα. Με μια κίνηση της κατέβασα φόρεμα και σουτιέν και χούφτωσα τα βυζιά της. Καύλα, υπέρτατη καύλα. Αυτή η κακομοίρα κουνούσε πέρα-δώθε τα πόδια της, φαίνεται είχε τρελαθεί. Έχοντας πιάσει πάτο άρχισα να κουνιέμαι πάνω-κάτω και να την ανοίγω κι άλλο. Ήθελα να χύσω αλλά κρατιόμουν όσο μπορούσα. Μετά από πέντε λεπτά δεν άντεξα. Με μια τελευταία δυνατή σπρωξιά έχυσα ένα τεράστιο φορτίο στην καπότα. Δε θυμάμαι να έχω ξαναβγάλει τόσο σπέρμα.
Ικανοποιημένος, με ένα αίσθημα απόλυτης ηδονής, βγήκα από το μουνάκι της. Η γκόμενα πρέπει να είχε τελειώσει περισσότερες φορές όσο ήμουν μέσα της. Και που να ήξερε. Όπως είχαμε πει, έφυγα και έδωσα τη θέση μου στο Χάρη, ενώ ο Βασίλης πήγε να την κρατάει (αν και πραγματικά δεν υπήρχε λόγος, η γκόμενα πλέον φανερά γούσταρε). Πήγα να κρατήσω τσίλιες μήπως και ερχόταν κάνα γκαρσόνι. Από τη γωνία που βρισκόμουν διέκρινα μόνο τα ανοικτά πόδια της Ελένης και το Χάρη ανάμεσά τους. Ο τύπος την πήδαγε με λύσσα, όργωνε το ανοιγμένο από εμένα μουνάκι της και τα πόδια της ανοιγόκλειναν ακανόνιστα, με ένταση. Σε κάποια φάση της τα σήκωσε πάνω και άρχισε να την κουνάει, ανεβοκατεβάζοντας το κορμάκι της πάνω-κάτω. Το καυλί του ήταν πάντα χωμένο στο μουνάκι της, γούσταρε όμως να την κουνάει αντί να κινείται αυτός, επιβεβαίωνε την κυριαρχία του πάνω της. Την πηδούσε τουλάχιστον ένα τέταρτο έτσι, τουλάχιστον δύο φορές κόντεψε να τη ρίξει κάτω από την ένταση, όμως δε σταματούσε. Όταν τελικά έχυσε έβγαλαν και οι δύο μια κραυγή τόσο δυνατή που ακόμα και με τη δυνατή μουσική του μαγαζιού την άκουσα κι ας βρισκόμουν λίγα μέτρα πιο δίπλα.
Σειρά είχε πλέον ο Βασίλης, ενώ εγώ άλλαξα με το Χάρη και πήγα υποτίθεται να την κρατάω. Δεν υπήρχε όμως κανένας λόγος, η γκόμενα είχε παραδοθεί. Το βλέμμα της είχε θολώσει από την καύλα, το μουνάκι της έτρεχε σα βρύση. Ο Βασίλης όμως την πήδηξε λιγότερη ώρα από όλους. Ο κακομοίρης την είχε δει ήδη να γαμιέται δύο φορές και είχε φτάσει στα όριά του, δε μπορούσε να αντέξει πολύ. Ορμούσε μέσα της για κάνα δεκάλεπτο, από ένα σημείο και μετά σχεδόν χοροπηδούσε από την ένταση, έχυσε όμως πολύ σύντομα. Όταν τελείωσε κι αυτός και βγήκε από μέσα της έσκυψα και την κοίταξα. Από το βλέμμα της καταλάβαινα ότι το είχε κατευχαριστηθεί, είχε μια απόλυτη έκφραση ηδονής. Α το πουτανάκι. Ποιος ξέρει πόσες παρτούζες είχε κάνει και δεν το ξέραμε. Πήρα το ποτήρι μου με το ουίσκι και της έδωσα να πιει λίγο. Όπως το περίμενα, το επόμενο λεπτό λιποθύμησε και μπορούσαμε να φύγουμε.
Είχαμε ήδη πληρώσει το μαγαζί οπότε θα αποφεύγαμε τυχόν ερωτήσεις από γκαρσόνια. Τυλίξαμε την Ελένη με το σακάκι μου και την πήρα σηκωτή για να τη βγάλουμε έξω. Στην έξοδο είπαμε ότι δήθεν είχε λιποθυμήσει από το μεθύσι. Δεν είχαν λόγο να μη μας πιστέψουν. Τη βάλαμε στο αυτοκίνητο και την πήγαμε σπίτι της, πάνω στο κρεβάτι της. Επέστρεψα σπίτι μου 6 τα ξημερώματα με τη σκέψη ενός από τα καλύτερα γαμήσια της ζωής μου.
Το απόγευμα που ξύπνησα και μπήκα fb είδα μετά από λίγο ειδοποίηση από την Ελένη στο Messenger. Ακολούθησε η εξής στιχομυθία.
- Αγάπη καλησπέρα, ξύπνησες;
- Ναι Ελενάκι, τώρα μόλις. Όλα καλά;
- Ναι, ναι. Ρε συ να σε ρωτήσω, δε θυμάμαι τίποτα από το μαγαζί χθες, από ένα σημείο και μετά. Μεθύσαμε;
- Όχι εμείς, μόνο εσύ. Άσε, έγινες τύφλα, σε πήγαμε σπίτι σηκωτή.
- Αχ sorry ρε συ, δεν το κατάλαβα πόσο είχα πιει. Να σου πω όμως…
- Τι;
- Μήπως έκανα τίποτα με κανέναν χθες; Νιώθω σαν να έκανα τρομερό σεξ, μη σου πω το καλύτερο που θυμάμαι, όμως δεν είμαι σίγουρη.
- (Κοίτα πως με ρωτάει το πουτανάκι). Τι να σου πω ρε Ελένη, σε κάποια φάση πήγες στις τουαλέτες και γύρισες μετά από πολλή ώρα. Σε ρωτήσαμε τι έγινε αλλά ήσουν τύφλα, και μετά από λίγο φύγαμε.
- Κάτι πρέπει να έκανα γιατί (μη γελάσεις) ξύπνησα το πρωί και έλειπε το στρινγκ μου. Αυτός πρέπει να μου το πήρε. Δε θυμάμαι όμως τίποτα.
- Εντάξει τι να κάνουμε, άστο τώρα
- Ρε αγάπη πέρασα πάρα πολύ καλά, μπορώ να το καταλάβω. Ποιος μπορεί να ήταν όμως; Δεν είδατε τίποτα;
- Τίποτα.
- Γαμώτο, έναν βρήκα κι εγώ να κάνει καλό σεξ και τον έχασα.
- Ε τώρα ξέχνα το, τι να κάνουμε
Αντιλαμβάνεστε ότι στη διάρκεια της συνομιλίας τράβηξα άλλη μια φοβερή μαλακία, σκεφτόμενος και το χθεσινό γαμήσι. Ώστε το ευχαριστήθηκε το πουτανάκι, και δε θυμόταν τίποτα. Καλά να πάθει η γαμιόλα, δε θα κρατούσε όμως για πολύ. Το σκηνικό αυτό έπρεπε να επαναληφθεί, και αυτή τη φορά χωρίς χαπάκια και μαλακίες.
Η ιστορία με την Ελένη δεν τελείωσε εκεί, έχει και συνέχεια. Θα σας τη γράψω μόλις βρω χρόνο, προς το παρόν κάθε σχόλιο ευπρόσδεκτο.
Copyright protected OW ref: 160953
Η παρέα μου εδώ και 2-3 χρόνια έχει διαμορφωθεί σε ένα σχήμα 4 αγόρια και 2 κορίτσια, εκ των οποίων οι δύο είναι ζευγάρι. Η άλλη κοπέλα της παρέας είναι η Ελένη. Είναι στην ηλικία μου και τρομερό καυλάκι. Κοντούλα, γύρω στο 1.60, και μικρόσωμη, αλλά με τρομερές καμπύλες. Αδύνατη αλλά με τροφαντά μπουτάκια και στρογγυλό κωλαράκι. Μελαχρινή προς καστανή. Το πρόσωπό της δεν είναι ιδιαίτερα ωραίο για εμάς που την έχουμε δει και αμακιγιάριστη, όποτε όμως είναι να βγει έστω και για καφέ πλακώνεται στο μέικ απ και γίνεται αγνώριστη.
Ενώ σαν κοπέλα είναι γενικά καλός χαρακτήρας ντύνεται και εμφανίζεται παντού σα μεγάλο τσουλάκι. 9 στις 10 φορές που θα τη δεις θα φοράει μίνι φούστα ή φόρεμα, από αυτά που αφήνουν όλα τα μπούτια έξω, συνήθως δεν το συνδυάζει και με ψηλές μαύρες μπότες ακριβώς για να αναδεικνύονται τα μπούτια της περισσότερο. Περιποιείται τρομερά τον εαυτό της, το δέρμα και το πρόσωπό της συνέχεια γυαλίζουν και έχει πάντα μια τρομερή μεταξένια υφή.
Όπως καταλαβαίνετε, εν ολίγοις είναι η φίλη αυτή που αναρωτιέσαι αν την έχεις για καλό. Με καυλώνει συνέχεια, όποτε βγαίνουμε δε μπορώ να ξεκολλήσω τα μάτια μου από πάνω της. Ειδικά τα μπούτια της με έχουν στοιχειώσει, έχω τραβήξει πολλές μαλακίες για πάρτη της. Αν και γενικά δεν της την έπεσα ποτέ και συγκρατώ την καύλα μου χάριν της παρέας, όποτε μου δίνεται η ευκαιρία της βάζω λίγο χέρι ή την παίρνω μάτι περισσότερο από το κανονικό. Κι όχι μόνο εγώ. Και οι υπόλοιποι της παρέας, ακόμα και ο Νίκος που είναι δεσμευμένος, στην ίδια φάση είμαστε. Μας καυλώνει όλους και κοιτάμε με όποιον τρόπο μπορούμε να πάρουμε μεζέ.
Η κατάσταση επιτείνεται ακόμα περισσότερο από τη γνώση που έχουμε για τα γκομενικά της. Όπως καταλαβαίνετε έτσι που ντύνεται και κυκλοφορεί της την πέφτουν πολλοί τύποι. Ξέρει να καυλώνει τους άντρες και αυτό πιάνει. Οι περισσότεροι όμως εκμεταλλεύονται μια κάποια αφέλεια που τη διακρίνει και μετά από λίγο καιρό μην τον είδατε. Την πηδάνε μέχρι να χορτάσουν και εξαφανίζονται. Και φυσικά αυτό επιβαρύνει εμάς περισσότερο, όχι μόνο επειδή πρέπει να την ακούμε να μας λέει για τον κάθε γκόμενο που την παράτησε, αλλά κι επειδή ξέρουμε πως από όλους αυτούς εμείς είμαστε οι μόνοι που δε μπορούμε να την πηδήξουμε!
Πριν περίπου δύο μήνες, μήνα Ιούνιο με το κλείσιμο της εξεταστικής, αποφασίσαμε όλη η παρέα να κλείσουμε ένα μπουκάλι στα μπουζούκια, να ξεδώσουμε πριν τις διακοπές. Μαγαζί και σχήμα δε σας λέω για ευνόητους λόγους. Ανέλαβε να κλείσει η Ελένη, είχε γνωστό ένα pr εκεί. Μάλλον έναν από τους πολλούς που την είχαν κάποτε πηδήξει.
Η βραδιά έφτασε, ως συνήθως εγώ κι οι άλλοι δύο μπάκουροι της παρέας, ο Χάρης κι ο Βασίλης, φτάσαμε πρώτοι με το αυτοκίνητο. Εκεί πήραμε την πρώτη κρυάδα της βραδιάς. Ο pr μας είχε χώσει σε ένα τραπέζι πιο γωνία πεθαίνεις. Μακριά από την πίστα, στο πάνω διάζωμα, απομονωμένο ακόμα και από τα υπόλοιπα τραπέζια γιατί ήταν πίσω από ένα τοίχο. Σπουδαίο κόσμο θα βλέπαμε! Όλοι εν τω μεταξύ ψαχνόμαστε για κάνα πήδουλο μετά την εξεταστική.
Σε λίγο μας ήρθε η δεύτερη κρυάδα. Το ζευγαράκι της παρέας μας τηλεφώνησε ότι τελικά κάτι τους προέκυψε και δε θα μπορέσουν. Βραδινές καύλες μάλλον.
Και τότε σκάει μύτη, όπως πάντα τελευταία, η Ελένη ντυμένη σαν πουτανάκι. Ένα κοντό μαύρο φόρεμα, αέρινο που ίσα που κάλυπτε το στρινγκάκι της, που φυσικά μπορούσαμε να διακρίνουμε ότι ήταν μαύρο. Μεγάλο άνοιγμα στην πλάτη που έφτανε λίγο πάνω από τον κώλο, φορούσε μαύρο σουτιέν που φυσικά το έβλεπες πλήρως από πίσω κι από πλάγια. Και φυσικά βαθύ ντεκολτέ. Αυτή τη φορά δεν είχε βάλει μπότες, προτίμησε τις δωδεκάποντες γόβες της, που η αλήθεια είναι ότι της έκαναν τρομερό πόδι.
Με το που έφτασε και την είδαμε μας έπεσε το σαγόνι. Έχει έρθει και πιο καύλα, αλλά σήμερα κάπως μας έκατσε. Μάλλον επειδή είμαστε ξενερωμένοι με το τραπέζι. Την κράξαμε φυσικά, μιας που αυτή είχε κάνει τη συνεννόηση, δεν είχε όμως νόημα. Σε λίγο άρχισαν τα πρώτα τραγούδια και το κλίμα γύρισε.
Το πουτανάκι όσο περνούσε η ώρα με καύλωνε περισσότερο. Τα μπούτια και το στήθος της ήταν χάρμα οφθαλμών. Μιας που το τραπέζι ήταν απομονωμένο και δε μπορούσε να χαριεντίζεται με τους γύρω, όπως συνήθιζε, χόρευε κυρίως μαζί μας. Έκανε κάτι κουνήματα και κάτι ξεπετάγματα που ανέμιζε το φόρεμά της, άλλο πράγμα. Τη χούφτωνα όσο μπορούσα, τι να σου κάνει όμως; Μετά από λίγο ήρθε και με έπιασε ο Χάρης.
- Τι είναι αυτό πάλι σήμερα ρε φίλε; Ούτε επίτηδες να το έκανε, με έχει κάνει τούρμπο.
- Με έχει τρελάνει ρε το καργιολάκι, οι μπουτάρες της ειδικά δεν παίζονται.
- Είσαι να την ξεσκίσουμε και οι τρεις;
- (Προς στιγμήν πάγωσα). Τι εννοείς ρε;
- Ρε μαλάκα το τραπέζι είναι απομονωμένο και ο κόσμος σε λίγο θα αρχίσει να σπάει. Μπορούμε άνετα να την πηδήξουμε εδώ πάνω, κανείς δε θα πάρει χαμπάρι.
- Κι άμα δε γουστάρει ρε τι κάνουμε μετά;
- Αυτό άστο πάνω μου.
Έβγαλε και μου έδειξε ένα κουτάκι με χάπια.
- Θα της βάλω στο ποτό ένα από αυτά και είμαστε κομπλέ ρε.
- Τι είναι αυτά ρε μαλάκα; Με ναρκωτικά έχεις μπλέξει γαμώ το κέρατό μου;
- Όχι ρε ηλίθιε, χαλάρωσε. Δεν είναι ναρκωτικά, ας πούμε πως είναι χάπια για το πρώτο ραντεβού. Αυξάνουν την ερωτική διάθεση της γκόμενας και της θολώνουν τη μνήμη. Θα γουστάρει μια χαρά και αύριο δε θα θυμάται και τίποτα, στο εγγυώμαι.
- Άσε με ρε, δε γουστάρω. Θα γίνει μαλακία.
- Τα έχω τεστάρει ρε μαλάκα, πετυχαίνουν πλήρως. Τόσο καιρό μας ανάβει το τσουλάκι, δε βαρέθηκες να τη χουφτώνεις μόνο; Έλα να την ανοίξουμε στα δύο την καργιόλα!
Η αλήθεια ήταν πως στην προοπτική να την πηδήξω, και μάλιστα μαζί με τους άλλους δύο, ο ήδη πρησμένος πούτσος μου κόντευε να χύσει μόνος του. Άντε στο διάολο τέλος πάντων. Το τσουλάκι με είχε καυλώσει όσο δεν πήγαινε, το ήθελε το ξέσκισμά του. Τόσες μαλακίες είχα τραβήξει για πάρτη της, και την είχε πηδήξει όλος ο κόσμος εκτός από εμάς! Ήταν μια αδικία που έπρεπε να διορθωθεί.
- Το καλό που σου θέλω να πάνε όλα καλά. Θα τη γαμήσουμε, αλλά με τρεις όρους.
- Πες.
- Πρώτον, θα βάλουμε κι οι τρεις καπότα. Δεύτερον, κάθε φορά θα φιλάει ένας τσίλιες μην έρθει κάνα γκαρσόνι και μας πάρουν χαμπάρι.
- ΟΚ… και ο τρίτος;
- Να την πάρω πρώτος εγώ.
- (Γέλασε). Ήταν που δεν ήθελε ο μαλάκας. Έγινε. Με το Βασίλη το έχω συνεννοηθεί ήδη, μη σκας.
Κάπως έτσι το σχέδιο μπήκε σε εφαρμογή. Σε κάποια φάση που δεν κοιτούσε ο Χάρης της έριξε το χαπάκι στο ποτό και της το έδωσε δήθεν για να τσουγκρίσουμε. Δεν πέρασε μισή ώρα και η επίδρασή του είχε ήδη ξεκινήσει. Η Ελένη φαινόταν να χάνει τον έλεγχο, την χουφτώναμε πλέον όλο και πιο τολμηρά και δεν έκανε τίποτα. Οι ρώγες της φαίνονταν σηκωμένες ακόμα και πίσω από το σουτιέν και το φορεματάκι της. Τα άλλα τραπέζια στο διάζωμα είχαν αδειάσει (είχε περάσει 3 και πήγαινε 4), τα γκαρσόνια τα είχαν μαζέψει και δεν είχαν προφανή λόγο να ανέβουν. Το πάρτι μπορούσε να ξεκινήσει.
Ο Βασίλης πήγε στη γωνία για τσίλιες, εγώ με το Χάρη πιάσαμε μαζί την Ελένη και χορεύοντας την πήγαμε προς το τραπέζι. Όπως ήμαστε κι οι δύο πάνω της κάνω σήμα στο Χάρη. Ταυτόχρονα παίρνω τα χέρια μου από τη μέση της και της πιάνω το κωλαράκι κάτω από το φόρεμα, ενώ ο Χάρης από πίσω της έχωσε τα χέρια του στα βυζιά της από τα πλάγια, κάτω από το φόρεμα και το σουτιέν. Φάνηκε να αιφνιδιάστηκε, δεν της αφήσαμε όμως περιθώριο να κινηθεί. Τη σηκώσαμε μαζί και την ακουμπήσαμε ανάσκελα πάνω στο τραπέζι.
Η Ελένη πήγε κάπως να κουνηθεί, όμως ο Χάρης την κρατούσε ακίνητη από τα χέρια. Η αντίστασή της δεν κράτησε πάνω από ένα λεπτό, μετά ηρέμησε ξανά. Άρχισα πάλι να της χουφτώνω τα μπούτια και διαπίστωσα ότι είχε ανατριχιάσει. Ακούμπησα ένα δάχτυλο στο μουνάκι της πάνω από το στρινγκ και διαπίστωσα ότι ήταν υγρή. Τέλεια. Της έβγαλα τα παπούτσια (με φτιάχνουν απίστευτα τα ξυπόλητα πόδια) και της άνοιξα τα μπούτια. Το καργιολάκι που με είχε τόσο τυραννήσει και για χάρη της την είχα κάνει λάστιχο ήταν στο έλεός μου. Έσκισα το στρινγκάκι της, το τελευταίο εμπόδιο πριν το ξυρισμένο μουνάκι της. Έβγαλα το παλαμάρι μου, που είχε γίνει μεγαλύτερο από ποτέ, έβαλα καπότα στα γρήγορα και της το έχωσα. Δεν ήταν απλά υγρή. Ήταν μούσκεμα, μουσκίδι, έλιωνε! Γούσταρε τρελά λοιπόν το πουτανάκι. Ας είναι.
Τη σήκωσα ελαφρά από το τραπέζι πιάνοντας τον κώλο της και άρχισα να τη γαμάω κουνώντας τη μέση μου. Μέσα-έξω, μέσα-έξω, η πούτσα μου γλιστρούσε για πλάκα. Με κάθε διείσδυση έμπαινα όλο και πιο βαθιά, παρά τα γαμήσια που είχε φάει το μουνάκι της παρέμενε στενό. Όλα τα λεφτά. Όσο μπαινόβγαινα η καύλα μου αυξανόταν. Ήθελα να φτάσω όλο και βαθύτερα, να της ξεσκίσω τον πάτο της καργιόλας. Πήρα τα χέρια μου από τον κώλο της και την έπιασα από τους ώμους. Κρατούσα κόντρα και με κάθε διείσδυση έμπαινα περισσότερο. Έγειρα το κεφάλι και την κοίταξα. Με κάθε διείσδυση έβγαζε κραυγούλες ηδονής, το μακιγιάζ στο πρόσωπό της έλιωνε από τον ιδρώτα, η καύλα φαινόταν στο βλέμμα της.
- Παρ' το όλο μέσα σου μωρή καργιόλα, θα πληρώσεις σήμερα όλες τις μαλακίες που έχω τραβήξει για πάρτη σου. Στον πάτο σου θα πάει το παλούκι, στον πάτο.
Πράγματι σε λίγο άρχισα να νιώθω ότι το καυλί μου δε μπορούσε να πάει βαθύτερα. Με μια κίνηση της κατέβασα φόρεμα και σουτιέν και χούφτωσα τα βυζιά της. Καύλα, υπέρτατη καύλα. Αυτή η κακομοίρα κουνούσε πέρα-δώθε τα πόδια της, φαίνεται είχε τρελαθεί. Έχοντας πιάσει πάτο άρχισα να κουνιέμαι πάνω-κάτω και να την ανοίγω κι άλλο. Ήθελα να χύσω αλλά κρατιόμουν όσο μπορούσα. Μετά από πέντε λεπτά δεν άντεξα. Με μια τελευταία δυνατή σπρωξιά έχυσα ένα τεράστιο φορτίο στην καπότα. Δε θυμάμαι να έχω ξαναβγάλει τόσο σπέρμα.
Ικανοποιημένος, με ένα αίσθημα απόλυτης ηδονής, βγήκα από το μουνάκι της. Η γκόμενα πρέπει να είχε τελειώσει περισσότερες φορές όσο ήμουν μέσα της. Και που να ήξερε. Όπως είχαμε πει, έφυγα και έδωσα τη θέση μου στο Χάρη, ενώ ο Βασίλης πήγε να την κρατάει (αν και πραγματικά δεν υπήρχε λόγος, η γκόμενα πλέον φανερά γούσταρε). Πήγα να κρατήσω τσίλιες μήπως και ερχόταν κάνα γκαρσόνι. Από τη γωνία που βρισκόμουν διέκρινα μόνο τα ανοικτά πόδια της Ελένης και το Χάρη ανάμεσά τους. Ο τύπος την πήδαγε με λύσσα, όργωνε το ανοιγμένο από εμένα μουνάκι της και τα πόδια της ανοιγόκλειναν ακανόνιστα, με ένταση. Σε κάποια φάση της τα σήκωσε πάνω και άρχισε να την κουνάει, ανεβοκατεβάζοντας το κορμάκι της πάνω-κάτω. Το καυλί του ήταν πάντα χωμένο στο μουνάκι της, γούσταρε όμως να την κουνάει αντί να κινείται αυτός, επιβεβαίωνε την κυριαρχία του πάνω της. Την πηδούσε τουλάχιστον ένα τέταρτο έτσι, τουλάχιστον δύο φορές κόντεψε να τη ρίξει κάτω από την ένταση, όμως δε σταματούσε. Όταν τελικά έχυσε έβγαλαν και οι δύο μια κραυγή τόσο δυνατή που ακόμα και με τη δυνατή μουσική του μαγαζιού την άκουσα κι ας βρισκόμουν λίγα μέτρα πιο δίπλα.
Σειρά είχε πλέον ο Βασίλης, ενώ εγώ άλλαξα με το Χάρη και πήγα υποτίθεται να την κρατάω. Δεν υπήρχε όμως κανένας λόγος, η γκόμενα είχε παραδοθεί. Το βλέμμα της είχε θολώσει από την καύλα, το μουνάκι της έτρεχε σα βρύση. Ο Βασίλης όμως την πήδηξε λιγότερη ώρα από όλους. Ο κακομοίρης την είχε δει ήδη να γαμιέται δύο φορές και είχε φτάσει στα όριά του, δε μπορούσε να αντέξει πολύ. Ορμούσε μέσα της για κάνα δεκάλεπτο, από ένα σημείο και μετά σχεδόν χοροπηδούσε από την ένταση, έχυσε όμως πολύ σύντομα. Όταν τελείωσε κι αυτός και βγήκε από μέσα της έσκυψα και την κοίταξα. Από το βλέμμα της καταλάβαινα ότι το είχε κατευχαριστηθεί, είχε μια απόλυτη έκφραση ηδονής. Α το πουτανάκι. Ποιος ξέρει πόσες παρτούζες είχε κάνει και δεν το ξέραμε. Πήρα το ποτήρι μου με το ουίσκι και της έδωσα να πιει λίγο. Όπως το περίμενα, το επόμενο λεπτό λιποθύμησε και μπορούσαμε να φύγουμε.
Είχαμε ήδη πληρώσει το μαγαζί οπότε θα αποφεύγαμε τυχόν ερωτήσεις από γκαρσόνια. Τυλίξαμε την Ελένη με το σακάκι μου και την πήρα σηκωτή για να τη βγάλουμε έξω. Στην έξοδο είπαμε ότι δήθεν είχε λιποθυμήσει από το μεθύσι. Δεν είχαν λόγο να μη μας πιστέψουν. Τη βάλαμε στο αυτοκίνητο και την πήγαμε σπίτι της, πάνω στο κρεβάτι της. Επέστρεψα σπίτι μου 6 τα ξημερώματα με τη σκέψη ενός από τα καλύτερα γαμήσια της ζωής μου.
Το απόγευμα που ξύπνησα και μπήκα fb είδα μετά από λίγο ειδοποίηση από την Ελένη στο Messenger. Ακολούθησε η εξής στιχομυθία.
- Αγάπη καλησπέρα, ξύπνησες;
- Ναι Ελενάκι, τώρα μόλις. Όλα καλά;
- Ναι, ναι. Ρε συ να σε ρωτήσω, δε θυμάμαι τίποτα από το μαγαζί χθες, από ένα σημείο και μετά. Μεθύσαμε;
- Όχι εμείς, μόνο εσύ. Άσε, έγινες τύφλα, σε πήγαμε σπίτι σηκωτή.
- Αχ sorry ρε συ, δεν το κατάλαβα πόσο είχα πιει. Να σου πω όμως…
- Τι;
- Μήπως έκανα τίποτα με κανέναν χθες; Νιώθω σαν να έκανα τρομερό σεξ, μη σου πω το καλύτερο που θυμάμαι, όμως δεν είμαι σίγουρη.
- (Κοίτα πως με ρωτάει το πουτανάκι). Τι να σου πω ρε Ελένη, σε κάποια φάση πήγες στις τουαλέτες και γύρισες μετά από πολλή ώρα. Σε ρωτήσαμε τι έγινε αλλά ήσουν τύφλα, και μετά από λίγο φύγαμε.
- Κάτι πρέπει να έκανα γιατί (μη γελάσεις) ξύπνησα το πρωί και έλειπε το στρινγκ μου. Αυτός πρέπει να μου το πήρε. Δε θυμάμαι όμως τίποτα.
- Εντάξει τι να κάνουμε, άστο τώρα
- Ρε αγάπη πέρασα πάρα πολύ καλά, μπορώ να το καταλάβω. Ποιος μπορεί να ήταν όμως; Δεν είδατε τίποτα;
- Τίποτα.
- Γαμώτο, έναν βρήκα κι εγώ να κάνει καλό σεξ και τον έχασα.
- Ε τώρα ξέχνα το, τι να κάνουμε
Αντιλαμβάνεστε ότι στη διάρκεια της συνομιλίας τράβηξα άλλη μια φοβερή μαλακία, σκεφτόμενος και το χθεσινό γαμήσι. Ώστε το ευχαριστήθηκε το πουτανάκι, και δε θυμόταν τίποτα. Καλά να πάθει η γαμιόλα, δε θα κρατούσε όμως για πολύ. Το σκηνικό αυτό έπρεπε να επαναληφθεί, και αυτή τη φορά χωρίς χαπάκια και μαλακίες.
Η ιστορία με την Ελένη δεν τελείωσε εκεί, έχει και συνέχεια. Θα σας τη γράψω μόλις βρω χρόνο, προς το παρόν κάθε σχόλιο ευπρόσδεκτο.
Copyright protected OW ref: 160953
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.