To e-mail μου είναι το:
Με το Γιώργο είμαστε φίλοι από το Πανεπιστήμιο, ωστόσο τον τελευταίο καιρό έχουμε χαθεί λίγο, μετά τη μετάθεσή του στη Θεσσαλονίκη. Έτσι τα τελευταία τρία χρόνια μένει εκεί, σε ένα μεγάλο σπίτι που του πληρώνει η εταιρεία του λίγο έξω από την πόλη,
σε ένα συγκρότημα τριών ισόγειων διαμερισμάτων με κοινόχρηστη πισίνα. Με το Γιώργο και τον Δημήτρη (ο τρίτος της παρέας) ήμασταν σχεδόν κάθε μέρα μαζί και πολύ συχνά βγαίναμε εξάδα με τις καλές μας. Αλλά και τις βρωμοδουλειές, πάλι μαζί τις κάναμε.
Ο Γιώργος ήταν πάντα πιο εξωστρεφής και τραβούσε σαν μαγνήτης τις συμφοιτήτριες και άλλες κοπέλες που συνηθίζουμε να λέμε «εύκολες». Το ίδιο target group εξακολουθεί να έχει και σήμερα. Μάζευε δίπλα του από τις πιο όμορφες, μέχρι τις πιο έκφυλες σε παρουσία και ντύσιμο. Κάποιες φορές, μάλιστα, πριν χωρίσει με κάποιες από αυτές, τις εξωθούσε σε όργια και με τους τρεις μας. Ένα από αυτά μάλιστα το είχε τραβήξει σε βίντεο με μια παμπάλαια sony του πατέρα του. Αυτό μαζί με μπόλικες φωτογραφίες μας από παραλίες γυμνιστών, πάντα φυλασσόταν στο δικό μου σπίτι μια και έμενα μόνος. Μέχρι που το 2000 χρειάστηκε να μετακομίσω στη Νάντια, την οποία παντρεύτηκα μετά από λίγο. Τότε το αρχείο πέρασε στα χέρια του Γιώργου.
Πέρυσι το καλοκαίρι, πριν φύγω για διακοπές με τη γυναίκα μου και έχοντας πέντε επιπλέον ημέρες άδειας από εκείνη, τις πήρα για να ανέβω και να δω το φίλο μου στη Θεσσαλονίκη. Θα τον έβλεπα μετά από 2 χρόνια και θα έμενα μαζί του Δευτέρα με Παρασκευή. Θα θυμόμασταν τα παλιά και όσο εκείνος θα δούλευε εγώ θα έκανα τις βουτιές μου στην πισίνα.
Όντως, έφτασα και ήδη Δευτέρα βράδυ κάναμε τις κραιπάλες μας σε φαγητό και ποτό και τα είπαμε. Είχε χωρίσει με εκείνη που μου είχε πει και τα είχε φτιάξει με ένα 24χρονη νοσηλεύτρια που τον είχε συγκλονίσει. Από ότι κατάλαβα όχι με την καλλιέργειά της, αλλά με την τσαχπινιά της και τα... άλλα της. Το όνομα αυτής Έρικα.
Το απόγευμα της Τρίτης, την είχα αράξει στην πισίνα και τον περίμενα να σχολάσει για να πούμε καμιά κουβέντα και να κανονίσουμε να βγούμε για να γνωρίσω την Έρικα. Και πάνω που με είχε πάρει ο ύπνος πάνω στην ξαπλώστρα, ακούω κάποια να λέει:
- «Δημήτρη, αυτός φοράει το μαγιό που σου έκανα δώρο», ενοχλημένα.
- «Εγώ του το δάνεισα. Δεν είχε φέρει μαζί. Να τον άφηνα γυμνό;.... Κωνσταντίνε, η Έρικα».
Μια κούκλα, μια κουκλάρα. Με μια λέξη. Με περισσότερες λέξεις μια ψηλή, αδύνατη και εντυπωσιακή κουκλάρα που το μόνο που ήθελα ήταν να χώσω το κεφάλι μου ανάμεσα στα πόδια της, πάραυτα.
- «Γεια σου Έρικα».
- «Γεια!» είπε.
- «Κωνσταντίνε άραξε εσύ εδώ. Εμείς πάμε να την πέσουμε για κανένα δίωρο. Μετά ετοιμαζόμαστε για έξω. ΟΚ φιλάρα;»
Είπε ο φιλάρας και μου έκλεισε το μάτι συνωμοτικά. Δηλαδή απαγορευόταν να προσεγγίσω το σπίτι: θα το χρησιμοποιούσαν.
Διάβαζα κάτι εφημερίδες, ξανάπεσα, ξαναστέγνωσα, ψιλοφτιάχτηκα που τους άκουγα και τους φανταζόμουν να κάνουν σεξ. Έκλεισα τα μάτια μου και μάλλον με ζάλισε ο ύπνος. Εκεί, ακούω μια φωνή…
- «Κράτα εσύ το μαγιό. Σου πάει».
- «Ευχαριστώ και συγνώμη. Δεν ήξερα πως ήταν δώρο» της απάντησα και κοίταξα μήπως ερχόταν και ο Γιώργος.
- «Κοιμάται. Είναι μεγάλο παιδί και κουράζεται εύκολα. Θα φτιάξω καφέ, θέλεις;».
- «Ναι ευχαριστώ. Πάω να φορέσω ένα σορτσάκι δικό μου, πιο κόσμιο, μήπως με συμπαθήσεις και λίγο».
- «Σου είπα κράτα το και συνέχισε να το φοράς. Εξάλλου σου πάει καλύτερα από ότι στο Γιώργο. Α! Και τα περί κοσμιότητας, ξέχνα το. Σε έχω δει και χωρίς αυτό»
Είπε φεύγοντας και εμένα μου ήρθε κεραμίδι στο κεφάλι. Σηκώθηκα και έπεσα πάλι μέσα και σκεφτόμουν πως θα γινόταν να μην ξαναβγώ από εκεί.
- «Κωνσταντίνε ο καφές σου. Δε θα βγεις;»
- «Δε θα το ήθελα. Νιώθω τόσο αμήχανος!»
- «Δε θα έπρεπε βρε. Θα μπορούσε να είχες δει εσύ φωτογραφία μου. Και για να μην φαντάζεσαι τι ξέρω και τι όχι, έχω δει τις φωτογραφίες που κάνετε γυμνισμό, το βίντεο με το ομαδικό σας και το βίντεο που σε τράβηξε η τύπισσα του ομαδικού, σε όλο σου το μεγαλείο, όταν κοιμόσουν».
- «...Χάρηκα! Κωνσταντίνος», κατάφερα να ψελλίσω.
- «Η χαρά όλη δική μας κούκλε! Και αν θες να ξέρεις, ευχαρίστως θα σε πήδαγα, αλλά έχε χάρη που είμαι με άλλον…»
Είπε και σκεφτόμουν πόσο θα ήθελα να ανοίξει η γη και να με καταπιεί για να μη με βλέπει που… αφενός είναι γίνει κόκκινος και ίδρωνα, και αφετέρου είχα αρχίσει να «ενθουσιάζομαι» χαμηλά, κάτω από το μαγιό μου. Εκείνη με κοίταξε εκεί, χαμογέλασε και σηκώθηκε να φύγει λέγοντας:
- «Πάω να ξυπνήσω το Γιώργο γιατί κινδυνεύω μαζί σου».
Επέστρεψε με το Γιώργο και με βρήκαν να δοκιμάζω τον καφέ μου.
- «Σε έστειλε το μωράκι, ε;»
- «Πολύ μακριά και αδιάβαστο φίλε!» Απάντησα και συμπλήρωσα: «Δεν είσαι εντάξει πάντως, γιατί έτσι αισθάνομαι διάφανος μπροστά στην Έρικα. Μην πω γυμνός».
- «Έλα ρε, πώς κάνεις έτσι σαν παρθένα;», συνεχίζει ο Γιώργος «Λοιπόν, μετά από αυτό, λέω αντί να βγαίνουμε έξω, να την αράξουμε εδώ να παραγγείλουμε φαγητά και μπύρες και να στα πούμε όλα».
Συμφωνήσαμε, έτσι, να μείνουμε μέσα για να είμαστε πιο χαλαροί και να μιλήσουμε με άνεση.
- «Να σχολιάσουμε και το βιντεάκι σας», σχολίασε η Έρικα.
Συνεχίζεται….
Ο Γιώργος ήταν πάντα πιο εξωστρεφής και τραβούσε σαν μαγνήτης τις συμφοιτήτριες και άλλες κοπέλες που συνηθίζουμε να λέμε «εύκολες». Το ίδιο target group εξακολουθεί να έχει και σήμερα. Μάζευε δίπλα του από τις πιο όμορφες, μέχρι τις πιο έκφυλες σε παρουσία και ντύσιμο. Κάποιες φορές, μάλιστα, πριν χωρίσει με κάποιες από αυτές, τις εξωθούσε σε όργια και με τους τρεις μας. Ένα από αυτά μάλιστα το είχε τραβήξει σε βίντεο με μια παμπάλαια sony του πατέρα του. Αυτό μαζί με μπόλικες φωτογραφίες μας από παραλίες γυμνιστών, πάντα φυλασσόταν στο δικό μου σπίτι μια και έμενα μόνος. Μέχρι που το 2000 χρειάστηκε να μετακομίσω στη Νάντια, την οποία παντρεύτηκα μετά από λίγο. Τότε το αρχείο πέρασε στα χέρια του Γιώργου.
Πέρυσι το καλοκαίρι, πριν φύγω για διακοπές με τη γυναίκα μου και έχοντας πέντε επιπλέον ημέρες άδειας από εκείνη, τις πήρα για να ανέβω και να δω το φίλο μου στη Θεσσαλονίκη. Θα τον έβλεπα μετά από 2 χρόνια και θα έμενα μαζί του Δευτέρα με Παρασκευή. Θα θυμόμασταν τα παλιά και όσο εκείνος θα δούλευε εγώ θα έκανα τις βουτιές μου στην πισίνα.
Όντως, έφτασα και ήδη Δευτέρα βράδυ κάναμε τις κραιπάλες μας σε φαγητό και ποτό και τα είπαμε. Είχε χωρίσει με εκείνη που μου είχε πει και τα είχε φτιάξει με ένα 24χρονη νοσηλεύτρια που τον είχε συγκλονίσει. Από ότι κατάλαβα όχι με την καλλιέργειά της, αλλά με την τσαχπινιά της και τα... άλλα της. Το όνομα αυτής Έρικα.
Το απόγευμα της Τρίτης, την είχα αράξει στην πισίνα και τον περίμενα να σχολάσει για να πούμε καμιά κουβέντα και να κανονίσουμε να βγούμε για να γνωρίσω την Έρικα. Και πάνω που με είχε πάρει ο ύπνος πάνω στην ξαπλώστρα, ακούω κάποια να λέει:
- «Δημήτρη, αυτός φοράει το μαγιό που σου έκανα δώρο», ενοχλημένα.
- «Εγώ του το δάνεισα. Δεν είχε φέρει μαζί. Να τον άφηνα γυμνό;.... Κωνσταντίνε, η Έρικα».
Μια κούκλα, μια κουκλάρα. Με μια λέξη. Με περισσότερες λέξεις μια ψηλή, αδύνατη και εντυπωσιακή κουκλάρα που το μόνο που ήθελα ήταν να χώσω το κεφάλι μου ανάμεσα στα πόδια της, πάραυτα.
- «Γεια σου Έρικα».
- «Γεια!» είπε.
- «Κωνσταντίνε άραξε εσύ εδώ. Εμείς πάμε να την πέσουμε για κανένα δίωρο. Μετά ετοιμαζόμαστε για έξω. ΟΚ φιλάρα;»
Είπε ο φιλάρας και μου έκλεισε το μάτι συνωμοτικά. Δηλαδή απαγορευόταν να προσεγγίσω το σπίτι: θα το χρησιμοποιούσαν.
Διάβαζα κάτι εφημερίδες, ξανάπεσα, ξαναστέγνωσα, ψιλοφτιάχτηκα που τους άκουγα και τους φανταζόμουν να κάνουν σεξ. Έκλεισα τα μάτια μου και μάλλον με ζάλισε ο ύπνος. Εκεί, ακούω μια φωνή…
- «Κράτα εσύ το μαγιό. Σου πάει».
- «Ευχαριστώ και συγνώμη. Δεν ήξερα πως ήταν δώρο» της απάντησα και κοίταξα μήπως ερχόταν και ο Γιώργος.
- «Κοιμάται. Είναι μεγάλο παιδί και κουράζεται εύκολα. Θα φτιάξω καφέ, θέλεις;».
- «Ναι ευχαριστώ. Πάω να φορέσω ένα σορτσάκι δικό μου, πιο κόσμιο, μήπως με συμπαθήσεις και λίγο».
- «Σου είπα κράτα το και συνέχισε να το φοράς. Εξάλλου σου πάει καλύτερα από ότι στο Γιώργο. Α! Και τα περί κοσμιότητας, ξέχνα το. Σε έχω δει και χωρίς αυτό»
Είπε φεύγοντας και εμένα μου ήρθε κεραμίδι στο κεφάλι. Σηκώθηκα και έπεσα πάλι μέσα και σκεφτόμουν πως θα γινόταν να μην ξαναβγώ από εκεί.
- «Κωνσταντίνε ο καφές σου. Δε θα βγεις;»
- «Δε θα το ήθελα. Νιώθω τόσο αμήχανος!»
- «Δε θα έπρεπε βρε. Θα μπορούσε να είχες δει εσύ φωτογραφία μου. Και για να μην φαντάζεσαι τι ξέρω και τι όχι, έχω δει τις φωτογραφίες που κάνετε γυμνισμό, το βίντεο με το ομαδικό σας και το βίντεο που σε τράβηξε η τύπισσα του ομαδικού, σε όλο σου το μεγαλείο, όταν κοιμόσουν».
- «...Χάρηκα! Κωνσταντίνος», κατάφερα να ψελλίσω.
- «Η χαρά όλη δική μας κούκλε! Και αν θες να ξέρεις, ευχαρίστως θα σε πήδαγα, αλλά έχε χάρη που είμαι με άλλον…»
Είπε και σκεφτόμουν πόσο θα ήθελα να ανοίξει η γη και να με καταπιεί για να μη με βλέπει που… αφενός είναι γίνει κόκκινος και ίδρωνα, και αφετέρου είχα αρχίσει να «ενθουσιάζομαι» χαμηλά, κάτω από το μαγιό μου. Εκείνη με κοίταξε εκεί, χαμογέλασε και σηκώθηκε να φύγει λέγοντας:
- «Πάω να ξυπνήσω το Γιώργο γιατί κινδυνεύω μαζί σου».
Επέστρεψε με το Γιώργο και με βρήκαν να δοκιμάζω τον καφέ μου.
- «Σε έστειλε το μωράκι, ε;»
- «Πολύ μακριά και αδιάβαστο φίλε!» Απάντησα και συμπλήρωσα: «Δεν είσαι εντάξει πάντως, γιατί έτσι αισθάνομαι διάφανος μπροστά στην Έρικα. Μην πω γυμνός».
- «Έλα ρε, πώς κάνεις έτσι σαν παρθένα;», συνεχίζει ο Γιώργος «Λοιπόν, μετά από αυτό, λέω αντί να βγαίνουμε έξω, να την αράξουμε εδώ να παραγγείλουμε φαγητά και μπύρες και να στα πούμε όλα».
Συμφωνήσαμε, έτσι, να μείνουμε μέσα για να είμαστε πιο χαλαροί και να μιλήσουμε με άνεση.
- «Να σχολιάσουμε και το βιντεάκι σας», σχολίασε η Έρικα.
Συνεχίζεται….
(Copyright protected OW ref: 8389 "Straight erotic stories archive")
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.