Σε θέλω

- Ιαν! Ήρθες...

φωνάζω για να ακουστώ και χαμογελάω σα χαζή. Είναι πολύ παίδαρος. Μαύρο τζιν παντελόνι, μαύρο πουκάμισο με τα μανίκια ανασηκωμένα και εκείνο το κολιέ στο λαιμό του. Τι σκατά είναι αυτό, θα σκάσω. Έχει πολύ γεροδεμένο σώμα και η μόνη λέξη που μπορώ να τον περιγράψω είναι θεός.

 

Εγώ φοράω ένα απλό τζιν σωλήνα, πιο στενό πεθαίνεις και μια μαύρη κοντή αέρινη μπλούζα με μαύρα μποτάκια.

 

- Για μένα;...

λέω και παίρνω το ποτό. Πλησιάζω για να του μιλήσω στο αυτί και σκύβει για να με ακούσει στραβώνοντας λίγο το κεφάλι. Τρίβω το μάγουλο μου στο δικό του όσο πλησιάζω το στόμα μου στο αυτί του και τον ευχαριστώ για το ποτό (χωρίς να φανεί ότι το έκανα επίτηδες). Έχει απαλά μούσια. Πίνω λίγο και αφού ξινίζω τη μούρη μου του λέω ότι είναι σιχαμένο. Γελάει και απλά χαζεύω το χαμόγελο του και τα γελαστά του μάτια.

 

- Θέλεις να χορέψουμε;...

λέει και κολλάει και αυτός το κεφάλι του στο δικό μου όσο μου μιλάει. Του άρεσε του μωρού και είπε να το επαναλάβει. Το υποσυνείδητο μου αρχίζει να χορεύει στο κεφάλι μου και να φωνάζει σε γουστάρει σε γουστάρει. Αγνοώ τις φωνούλες και τον ακολουθώ στην πίστα. Χορεύουμε για λίγο, τον συστήνω στην παρέα μου και ρωτάω που κάθετai η δική του. Mου δείχνει και βλέπω πέντε άντρες να μας κοιτάνε. Μάλιστα. Νιώθω λίγο περίεργα και αναρωτιέμαι γιατί κοιτάνε τόσο έντονα αλλά το αγνοώ και προτείνω στο μωρό να κάτσουμε όλοι μαζί.

 

- Εννοείται... λέει και βάζει το χέρι του στη μέση μου το οποίο νιώθω καυτό.

 

- Σίγουρα; Δε θέλετε να κάτσετε μόνοι σας; Δεν έχω πρόβλημα.

 

- Σίγουρα μικρό.

 

Με σύστησε αλλά δεν συγκράτησα κανένα όνομα. Nαι το ξέρω, είμαι γαϊδούρα. Χορεύουμε και πίνουμε το ένα σφηνάκι μετά το άλλο. Κάποια στιγμή με αρπάζει η Ευγενία και πάμε στη μέση του club για να χορέψουμε.

 

- Ο τύπος δεν έχει πάρει τα μάτια του από πάνω σου. Θέλει να σε πηδήξει...

 

- Μακάρι!

 

Γουρλώνει τα μάτια και φωνάζει γελώντας...

- Ποια είσαι; Σε ξέρω;

 

Γελάω απορώντας και εγώ η ίδια. Πάντα στη ζωή μου έκανα σοβαρές σχέσεις αλλά κάτι πάνω στο μωρό με ξεσηκώνει, νιώθω λες και ξυπνάει η γυναίκα που κοιμόταν μέσα μου μετά το χωρισμό. Τον θέλω και ανυπομονώ να ξαναβάλει τα χέρια του πάνω μου. Ακούω το αγαπημένο μου τραγούδι, της Aurora's το Runaway. Κλείνω τα μάτια και χορεύω με το ρυθμό της μουσικής. Ξαφνικά νιώθω δυο ζεστά χέρια στη μέση μου, ανοίγω τα μάτια και γυρνάω για να ξεχέσω όποιον με άγγιξε (δε γουστάρω να με αγγίζουν άγνωστοι και ειδικά χωρίς την άδεια μου, άσε που προσέχω να μην δίνω δικαιώματα). Βλέπω το μωρό να μου χαμογελάει και να χορεύει κοντά μου αφήνοντας με. "Αυτός δεν είναι άγνωστος;" Σκάσε ηλίθια φωνούλα, αυτός μπορεί να κάνει ότι θέλει σκέφτομαι και του χαμογελάω. Χορεύουμε για λίγο και δε με αγγίζει πλέον γαμώτο ενώ η Ευγενία χορεύει με εκείνον το φίλο του μωρού που μιλούσε πριν.

 

- Θέλεις να πάμε λίγο έξω;... μου λέει στο αυτί και περιμένει την απάντηση μου.

 

- Πάμε.

 

Ενημερώνω την Ευγενία και με κοιτάει με ένα ηλίθιο χαμόγελο στο στόμα. Έχω να φάω πολύ δούλεμα νομίζω. Βγαίνουμε έξω και με βοηθάει να κλείσω το παλτό μου αγγίζοντάς με πολύ απαλά. Ανατριχιάζω ολόκληρη και απλά τον χαζεύω διακριτικά. Μόλις τελειώνει μου δείχνει με το χέρι του το δρόμο και ξεκινάμε να περπατάμε στον πεζόδρομο. Μετά από λίγο βάζει το χέρι του γύρω από τους ώμους μου και τσιρίζει η φωνούλα μέσα μου.

 

- Καλησπέρα Ιαν...

ακούω μια απότομη φωνή. Είναι κάπως εκνευρισμένη ή είναι η ιδέα μου; Είναι μια μελαχρινή με πράσινα μάτια. Είναι πολύ ωραία γυναίκα και ντυμένη προσεγμένα. Το βλέμμα της δε είναι φωτιά και αγριοκοιτάζει μια εμένα και μια τον Ιαν. Σίγουρα δεν την ξέρω και μένω με σταθερό βλέμμα να απορώ ποιο σκατά είναι το πρόβλημα της.

 

- Καλησπέρα... αποκρίνεται ψυχρά το μωρό και την προσπερνάμε.

 

- Ποία ήταν αυτή;... ρωτάω αφού απομακρυνθήκαμε λίγο.

 

- Είναι η πρώην μου, λέει διστακτικά.

 

Νιώθω ένα τσίμπημα ζήλιας και άντε πάλι ξεκινάει η φωνούλα μέσα μου "γιατί χωρίσατε; Πότε χωρίσατε; Τη θέλεις ακόμα;" Σιγά μη ρωτούσα όμως, έχουμε και εγωισμό κύριε μου. Αν θέλει ας μου πει μόνος του.

 

- Γιατί χωρίσατε; Σιγά μην μπορούσα να συγκρατηθώ.

 

- Με κεράτωσε... απαντάει κοφτά.

 

Τον κεράτωσε; Έφαγε κέρατο αυτός; Δεν πάει καλά ο κόσμος. Του χαμογελάω με κατανόηση.

- Για καλό έγινε, μη στεναχωριέσαι, να χαίρεσαι που έφυγε από τη ζωή σου τώρα και όχι σε δέκα χρόνια.

 

- Και εσύ;

 

- Γιατί εγώ στο πηγάδι κατούρησα;

Δεν έχουμε αυτή την ατάκα στην Κύπρο να ξέρεις και είναι η αγαπημένη μου. Χαμογελάει και με κοιτάει. Συνεχίζουμε να μιλάμε για τις σπουδές μου, τη δουλειά του και βρίσκω ευκαιρία να ρωτήσω για το κολιέ του. Βρίσκει το σχοινάκι και βάζει έξω το περίτεχνο κόσμημα. Είναι σε σχήμα δοντιού καρχαρία νομίζω και είναι ολόκληρο σκαλισμένο. Πάω πιο κοντά του και το χαζεύω αφηρημένη στριφογυρνώντας το στα δάκτυλά μου.

 

- Είναι πραγματικά πανέμορφο...

 

- Εσύ είσαι πανέμορφη...

ψιθυρίζει και βάζει το χέρι του στο μάγουλο μου σπρώχνοντας το κεφάλι μου προς το μέρος του και βάζει τη γλώσσα του στο στόμα μου. Δεν το πιστεύω! Η έκπληξη περνάει αμέσως και δε μπορώ να σκεφτώ τίποτα παρά μόνο πόσο υπέροχα γλυκό είναι το φιλί του, πόσο απολαμβάνω που δαγκώνει τα χείλη μου. Την τέλεια γεύση του, τη γήινη μυρωδιά του, βάζω τα χέρια μου στο στήθος του και ανταποκρίνομαι στο φιλί του. Βάζει το ένα του χέρι πίσω από το κεφάλι μου και με σπρώχνει πιο κοντά του, εγώ νιώθω τους κοιλιακούς του με το ένα χέρι και μετά το ανεβάζω στο πρόσωπό του. Τα μούσια του με γαργαλάνε και τρελαίνομαι. Με το άλλο χέρι του αρπάζω τα μαλλιά τραβώντας τον κοντά μου. Βγάζει έναν ήχο από το στόμα του σαν γουργουρητό και βαθαίνει το φιλί του, με σφίγγει πάνω του και νιώθω το υπέροχό του σώμα, την καρδιά του που χτυπάει σαν τρελή, όμοια με τη δική μου.

Πρέπει να έχετε κάνει εγγραφή σαν μέλος στο XStream και να είναι πλήρως ενεργό το προφίλ σας για να δείτε την υπόλοιπη ιστορία...