Γεια σας.
Διαβάζω αρκετούς μήνες τις ιστορίες σας και ομολογώ πως με καυλώνουν πολύ. Έχω αναγκαστεί να μεταναστεύσω στη Σουηδία και εργάζομαι σε ένα σουβλατζίδικο, που έχει μια σειρά μου από το στρατό. Είναι καλή δουλειά, αλλά έχει ένα κακό. Βλέπω συνέχεια δυνατά μουνέτα κάθε ηλικίας.
Έρχονται για το σουβλάκι τους και εγώ σκέφτομαι πως τις ταϊζω με το πουτσομουγκρί μου. Είχα σκεφτεί ένα φεγγάρι να χύνω στο τζατζίκι το πρωϊ που ανοίγω την καντίνα και να τις ταϊζω, αλλά είναι δύσκολο, όλο κόσμο έχει και δεν τα καταφέρνω. Σουηδικά δε μιλάω και ελάχιστα Αγγλικά, οπότε δύσκολα πολύ να μιλήσω σε γκόμενα ή να τη ρίξω. Απ' όταν ήρθα, με μαλακίες τη βγάζω.
Πρόσφατα όμως, αυτή η ξηρασία έσπασε. Μετακόμισα σε μια καινούρια πολυκατοικία. Είχε πολλή μανούρα και φασαρία γιατί είκοσι διαμερίσματα όλοι μπήκαμε στο σπίτι την ίδια μέρα. Καινούριο κτίριο, ωραία κατασκευή. Άλλη ποιότητα. Όλη μέρα κουβαλούσα κιβώτια και καναπέδες. Φορούσα μια παλιά τριμμένη φόρμα adidas και ένα τιραντάκι. Σπορτέξ παππούτσια. Γενικά από τα σουβλάκια και τις κακουχίες, χωρίς να μπορώ να πω ότι είμαι κανένας μπρατσαράς, έχω μια στοιχειώδη γράμμωση στα μπράτσα.
Το βραδάκι που τελείωσα, είπα να κατεβάσω τα άδεια χαρτόκουτα στην αποθήκη (στη Σουηδία έχει κάθε διαμέρισμα ένα μεταλλικό κλουβί στο υπόγειο σαν αποθήκη) να μην πιάνουν χώρο. Έτσι και έκανα. Στοίβαξα όσα είχα και κατέβηκα. Τα έβαλα στο κλουβί μου και έκανα να φύγω, όταν βλέπω μπροστά μου μια μιλφάρα. Μου έριχνε ένα κεφάλι, είχε μαύρισμα έντονο και είχε μαύρο ίσιο μαλλί. Σχετικά μικρά βυζιά αλλά τρομερή μέση και κάτι ποδάρες για γλείψιμο.
- Ομ κοχ φούνερ βαρ;
Μου λέει. Δεν κατάλαβα Χριστό!
- Ε… νο αντερστάντ, νο Σουήντεις…
της λέω εγώ και ανασηκώνω τους ώμους. Το λέω και στην καντίνα αυτό άμα πάνε να μου πιάσουν κουβέντα.
- Κορ βαρ Σβέριγκ αράκ χεμού;
Ψιλοχαμογέλαγε, χαμογέλασα κι εγώ, έκανα να προσπεράσω να φύγω. Ήταν στενός ο διάδρομος και όπως πέρασα από δίπλα της, γυρίζει και νιώθω τη ρώγα της (δε φόραγε σουτιέν) στο μπράτσο μου. Σκίρτησε ο πούτσος μου.
- Ερ χούρ καβρεγκ βαρ;
- Δηλαδή εγώ...
Ξεκίνησα να λέω και μου έπιασε το χέρι να με κρατήσει. Την κοίταξα λίγο παραξενεμένος.
- Νο σπικ, νο Σουέηντειζ λέω πάλι.
- Κβαρ, κβαρ μου λέει και αρχίζει να με τραβάει και να μου δείχνει μια πόρτα στο βάθος. Εκεί ήταν τα κοινόχρηστα πλυντήρια και το στεγνωτήριο. Έχουν εδώ όλες οι πολυκατοικίες πλυντήρια και στεγνωτήριο. Βολεύουν πολύ.
Ακολούθησα και σα να μου φάνηκε πως με τραβούσε τόσο γρήγορα που αναγκαζόταν να κολλάει ο καβάλος μου στον κώλο της. Σαν να τον τούρλωνε. Ιδέα μου θα ήταν. Σκιρτούσε ο πούτσος μου αλλά έλεγα μέσα μου "Θα ξεφτιλιστείς μαλάκα, μην καυλώσεις τώρα, πες γεια και κόψε".
Ανοίγει την πόρτα για τα πλυντήρια και μπαίνει μέσα. Με τραβάει πίσω της. Άδειο το δωμάτιο, δεν έπλενε κανείς. Μου δείχνει ένα πλυντήριο στην άκρη:
- Ερκό βαρ γκουρβεχ;
- Τί; Χαλασμένο;
Ρωτάω σαν ηλίθιος, περισσότερο για να πω κάτι. Μου έκανε νόημα να πάω κοντά να το δω. Δεν είχε κάτι, ένα πλυντήριο ήταν. Γυρίζω να της πω ότι δεν καταλαβαίνω και βλέπω πως έχει βγάλει τη μπλούζα της. Έχει κανονικομικρά βυζάκια, με μακριές ρώγες, κάγκελο. Μαυρισμένα κιόλας, έκανε τόπλες λογικά. Έπαψα να σκέφτομαι. Με μια δρασκελιά ήμουν πάνω της και τα ρουφούσα άπληστα. Οι σκυλίσιες ρωγίτσες της ήταν αμβροσία στο στόμα μου.
Ενώ έγλειφα τα βυζάκια της, ένιωσα το χέρι της να γλιστράει στο μπροστά μέρος της adidas μου και να χουφτώνει τον μισοκαυλωμένο πούτσο μου. Άρχισε να τον πιέζει και να τον τρίβει, ενώ τα χέρια μου γλίστρησαν στον πέτρινο κώλο της.
Είχα λυθεί εντελώς. Άρχισα να τη φιλάω στο λαιμό, ενώ μου κατέβασε τη φόρμα και έπαιζε τον πούτσο μου. Είχα καυλώσει τρελά. Όπως ήμασταν την γυρίζω πλάτη κόντρα στο πλυντήριο. Ανεβάζω τη φούστα της πάνω από τον κώλο και διαπιστώνω πως όχι μόνο δε φόραγε εσώρουχο, αλλά πως ήταν και το κωλαράκι της τέλεια μαυρισμένο.
Της τον χώνω χωρίς δεύτερη σκέψη. Η ώριμη μουνάρα της τον καλωσορίζει σαν καλολαδωμένη πίτα. Με το χέρι της κλείνω το στόμα και αρχίζω να τη γαμάω όπως ονειρευόμουν τόσους μήνες να γαμήσω τις πελάτισσές μου στην καντίνα. Ανεβάζω στροφές και σκέφτομαι πως οι γείτονες ίσως νομίσουν πως χάλασε κάποιο πλυντήριο. Έχει μπήξει τα νύχια της στη μέση μου και με σπρώχνει να τη γαμάω πιο δυνατά, ενώ με το άλλο χέρι στηρίζεται στο πλυντήριο.
Τη χύνω δυνατά μέσα στην ώριμη μουνάρα της, δαγκώνοντας το λαιμό της για να πνίξω τα ουρλιαχτά μου. Μείναμε έτσι τρέμοντας επάνω στο πλυντήριο δεν ξέρω και εγώ πόση ώρα. Στο τέλος τραβήχτηκα και τον σκούπισα προσεκτικά στην κωλοχαράδρα της. Της έδωσα τα δάχτυλά μου για καθάρισμα στο στόμα της. Κατέβασε τη φούστα και εγώ ανέβασα την adidas.
Χαμογελάσαμε ο ένας στον άλλο.
Από τότε, πλένω ίσα με πέντε φορές την εβδομάδα. Και πήρα και μιας πρώτης τάξεως ιδέα για την καντίνα.
Διαβάζω αρκετούς μήνες τις ιστορίες σας και ομολογώ πως με καυλώνουν πολύ. Έχω αναγκαστεί να μεταναστεύσω στη Σουηδία και εργάζομαι σε ένα σουβλατζίδικο, που έχει μια σειρά μου από το στρατό. Είναι καλή δουλειά, αλλά έχει ένα κακό. Βλέπω συνέχεια δυνατά μουνέτα κάθε ηλικίας.
Έρχονται για το σουβλάκι τους και εγώ σκέφτομαι πως τις ταϊζω με το πουτσομουγκρί μου. Είχα σκεφτεί ένα φεγγάρι να χύνω στο τζατζίκι το πρωϊ που ανοίγω την καντίνα και να τις ταϊζω, αλλά είναι δύσκολο, όλο κόσμο έχει και δεν τα καταφέρνω. Σουηδικά δε μιλάω και ελάχιστα Αγγλικά, οπότε δύσκολα πολύ να μιλήσω σε γκόμενα ή να τη ρίξω. Απ' όταν ήρθα, με μαλακίες τη βγάζω.
Πρόσφατα όμως, αυτή η ξηρασία έσπασε. Μετακόμισα σε μια καινούρια πολυκατοικία. Είχε πολλή μανούρα και φασαρία γιατί είκοσι διαμερίσματα όλοι μπήκαμε στο σπίτι την ίδια μέρα. Καινούριο κτίριο, ωραία κατασκευή. Άλλη ποιότητα. Όλη μέρα κουβαλούσα κιβώτια και καναπέδες. Φορούσα μια παλιά τριμμένη φόρμα adidas και ένα τιραντάκι. Σπορτέξ παππούτσια. Γενικά από τα σουβλάκια και τις κακουχίες, χωρίς να μπορώ να πω ότι είμαι κανένας μπρατσαράς, έχω μια στοιχειώδη γράμμωση στα μπράτσα.
Το βραδάκι που τελείωσα, είπα να κατεβάσω τα άδεια χαρτόκουτα στην αποθήκη (στη Σουηδία έχει κάθε διαμέρισμα ένα μεταλλικό κλουβί στο υπόγειο σαν αποθήκη) να μην πιάνουν χώρο. Έτσι και έκανα. Στοίβαξα όσα είχα και κατέβηκα. Τα έβαλα στο κλουβί μου και έκανα να φύγω, όταν βλέπω μπροστά μου μια μιλφάρα. Μου έριχνε ένα κεφάλι, είχε μαύρισμα έντονο και είχε μαύρο ίσιο μαλλί. Σχετικά μικρά βυζιά αλλά τρομερή μέση και κάτι ποδάρες για γλείψιμο.
- Ομ κοχ φούνερ βαρ;
Μου λέει. Δεν κατάλαβα Χριστό!
- Ε… νο αντερστάντ, νο Σουήντεις…
της λέω εγώ και ανασηκώνω τους ώμους. Το λέω και στην καντίνα αυτό άμα πάνε να μου πιάσουν κουβέντα.
- Κορ βαρ Σβέριγκ αράκ χεμού;
Ψιλοχαμογέλαγε, χαμογέλασα κι εγώ, έκανα να προσπεράσω να φύγω. Ήταν στενός ο διάδρομος και όπως πέρασα από δίπλα της, γυρίζει και νιώθω τη ρώγα της (δε φόραγε σουτιέν) στο μπράτσο μου. Σκίρτησε ο πούτσος μου.
- Ερ χούρ καβρεγκ βαρ;
- Δηλαδή εγώ...
Ξεκίνησα να λέω και μου έπιασε το χέρι να με κρατήσει. Την κοίταξα λίγο παραξενεμένος.
- Νο σπικ, νο Σουέηντειζ λέω πάλι.
- Κβαρ, κβαρ μου λέει και αρχίζει να με τραβάει και να μου δείχνει μια πόρτα στο βάθος. Εκεί ήταν τα κοινόχρηστα πλυντήρια και το στεγνωτήριο. Έχουν εδώ όλες οι πολυκατοικίες πλυντήρια και στεγνωτήριο. Βολεύουν πολύ.
Ακολούθησα και σα να μου φάνηκε πως με τραβούσε τόσο γρήγορα που αναγκαζόταν να κολλάει ο καβάλος μου στον κώλο της. Σαν να τον τούρλωνε. Ιδέα μου θα ήταν. Σκιρτούσε ο πούτσος μου αλλά έλεγα μέσα μου "Θα ξεφτιλιστείς μαλάκα, μην καυλώσεις τώρα, πες γεια και κόψε".
Ανοίγει την πόρτα για τα πλυντήρια και μπαίνει μέσα. Με τραβάει πίσω της. Άδειο το δωμάτιο, δεν έπλενε κανείς. Μου δείχνει ένα πλυντήριο στην άκρη:
- Ερκό βαρ γκουρβεχ;
- Τί; Χαλασμένο;
Ρωτάω σαν ηλίθιος, περισσότερο για να πω κάτι. Μου έκανε νόημα να πάω κοντά να το δω. Δεν είχε κάτι, ένα πλυντήριο ήταν. Γυρίζω να της πω ότι δεν καταλαβαίνω και βλέπω πως έχει βγάλει τη μπλούζα της. Έχει κανονικομικρά βυζάκια, με μακριές ρώγες, κάγκελο. Μαυρισμένα κιόλας, έκανε τόπλες λογικά. Έπαψα να σκέφτομαι. Με μια δρασκελιά ήμουν πάνω της και τα ρουφούσα άπληστα. Οι σκυλίσιες ρωγίτσες της ήταν αμβροσία στο στόμα μου.
Ενώ έγλειφα τα βυζάκια της, ένιωσα το χέρι της να γλιστράει στο μπροστά μέρος της adidas μου και να χουφτώνει τον μισοκαυλωμένο πούτσο μου. Άρχισε να τον πιέζει και να τον τρίβει, ενώ τα χέρια μου γλίστρησαν στον πέτρινο κώλο της.
Είχα λυθεί εντελώς. Άρχισα να τη φιλάω στο λαιμό, ενώ μου κατέβασε τη φόρμα και έπαιζε τον πούτσο μου. Είχα καυλώσει τρελά. Όπως ήμασταν την γυρίζω πλάτη κόντρα στο πλυντήριο. Ανεβάζω τη φούστα της πάνω από τον κώλο και διαπιστώνω πως όχι μόνο δε φόραγε εσώρουχο, αλλά πως ήταν και το κωλαράκι της τέλεια μαυρισμένο.
Της τον χώνω χωρίς δεύτερη σκέψη. Η ώριμη μουνάρα της τον καλωσορίζει σαν καλολαδωμένη πίτα. Με το χέρι της κλείνω το στόμα και αρχίζω να τη γαμάω όπως ονειρευόμουν τόσους μήνες να γαμήσω τις πελάτισσές μου στην καντίνα. Ανεβάζω στροφές και σκέφτομαι πως οι γείτονες ίσως νομίσουν πως χάλασε κάποιο πλυντήριο. Έχει μπήξει τα νύχια της στη μέση μου και με σπρώχνει να τη γαμάω πιο δυνατά, ενώ με το άλλο χέρι στηρίζεται στο πλυντήριο.
Τη χύνω δυνατά μέσα στην ώριμη μουνάρα της, δαγκώνοντας το λαιμό της για να πνίξω τα ουρλιαχτά μου. Μείναμε έτσι τρέμοντας επάνω στο πλυντήριο δεν ξέρω και εγώ πόση ώρα. Στο τέλος τραβήχτηκα και τον σκούπισα προσεκτικά στην κωλοχαράδρα της. Της έδωσα τα δάχτυλά μου για καθάρισμα στο στόμα της. Κατέβασε τη φούστα και εγώ ανέβασα την adidas.
Χαμογελάσαμε ο ένας στον άλλο.
Από τότε, πλένω ίσα με πέντε φορές την εβδομάδα. Και πήρα και μιας πρώτης τάξεως ιδέα για την καντίνα.
Copyright protected OW ref: 178128
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.