Στους δυο ο τρίτος χωρεί

Το μωρό μου, τη Λένα, τη γνώρισα πριν τέσσερα χρόνια, όταν ακόμα ήταν δεκαοκτώ χρονών. Καστανόξανθη και γεματούλα, αλλά μ’ ένα κορμί κι ένα χαμόγελο, γεμάτο υποσχέσεις. Πολύ τσαχπίνα, ζωηρή όσο δεν γίνεται και πάντα πρόθυμη σε κάθε είδους φαντασιώσεις, μου πρόσφερε χαρά και έρωτα, στο μέγιστο βαθμό.

Απ’ ότι μου χε διηγηθεί, η ερωτική της ζωή ξεκίνησε πολύ νωρίτερα από αυτή των συμμαθητριών της, μιας και την περιέβαλαν πολλοί συμμαθητές του μεγαλύτερου αδελφού της, που φρόντισαν νωρίς - νωρίς για την ερωτική της εκπαίδευση, πότε στα πίσω καθίσματα των αυτοκινήτων τους και πότε τις μέρες που έλειπαν οι γονείς της από το σπίτι.

Παντρευτήκαμε πέρσι και νοικιάσαμε ένα σπίτι στη Γλυφάδα. Κάθε πρωί σχεδόν, ξύπναγα με τα χειλάκια της τυλιγμένα γύρω απ’ τον πούτσο μου και κάθε βράδυ, πριν κοιμηθούμε, την καληνύχτιζα, αφήνοντάς τον να ξεκουράζεται μέσα της.

Η ιστορία που θα σας διηγηθώ, ξεκίνησε κάποιο βράδυ του περασμένου Μάρτη, στα 22α γενέθλια της, όταν έχοντας κόσμο για να το γιορτάσουμε, μέσα στα γέλια και τους χορούς, ένας συνομήλικος του αδελφού της, ο Γιώργος, την πήρε να χορέψουν ένα αργό χορό. Η Λένα είχε πιει τα άντερά της κι έκανε σα λυσσασμένη!

Εγώ συζητούσα στην άκρη του δωματίου με φίλους, όταν αντιλήφτηκα ότι το στόμα του Γιώργου, ήταν πολύ κοντύτερα απ’ ότι θα περίμενε κανείς, στο λαιμουδάκι της, ενώ τα χέρια του, αντί να την κρατάνε απ’ τη μέση, είχαν καλύψει τα κωλομέρια της, τραβώντας την από ‘ει σφιχτά επάνω του!

Στην αρχή, μου ήρθε το αίμα στο κεφάλι, αλλά μετά από δυο δευτερόλεπτα, ένιωσα μια γλυκιά ηδονή να με κυριεύει, κι έμεινα να κρυφοκοιτάζω, με μια τεράστια στύση ανάμεσα στα πόδια μου. Τα μάτια της, ήταν κλειστά και ένα πονηρό αποχαυνωμένο χαμόγελο, γέμιζε το πρόσωπό της.

Το πάρτι τέλειωσε, έφυγαν και οι τελευταίοι. Η Λένα γδύθηκε τελείως κι άνοιξε τα πόδια της προκλητικά στο κρεβάτι. Της έβγαλα κάνα δυο φωτογραφίες (η τρέλα μου) κι έπεσα δίπλα της. Με το που έπεσα, με βούτηξε, σκαρφάλωσε από πάνω και παίρνοντας τα χέρια μου, τα έβαλε στον κώλο της, χώνοντάς όλη της τη γλώσσα στο αφτί μου. Βόγκηξε.

-    «Σφίξτον μου!», είπε με μισάνοιχτο στόμα.

-    ν«Όπως στον έσφιγγε ο Γιώργος;», είπα εγώ.

Ανασήκωσε έντρομη το βλέμμα της, αλλά μόλις είδε ότι το δικό μου ήταν γεμάτο με καύλα, έχωσε όλη της τη γλώσσα στο στόμα μου και μου πε ένα δυνατό «Ναι!», σπρώχνοντας συγχρόνως το μουνί της όσο πιο βαθιά γινόταν, στον πούτσο μου!

-    «Πες μου τι θες να σου κάνει…», είπα εγώ.

Τρελαμένη άρχισε να μου διηγείται, πως ένιωσε μόλις της κόλλησε τα χείλια του στο λαιμό της και να μου εξηγεί, ότι πριν από χρόνια, παρά λίγο να παρθούν, αλλά δεν έγινε και της είχε μείνει απωθημένο. Ξεσκιστήκαμε!

Μετά από μισή ώρα, ανακαθίσαμε στο κρεβάτι, κι εγώ, χαϊδεύοντας την τρυφερά στο πρόσωπο, της εξήγησα, ότι πρέπει να είμαστε ειλικρινείς ανάμεσά μας, μιας κι έχουμε ολόκληρη ζωή να ζήσουμε και θα πρέπει, όταν αισθανόμαστε την ανάγκη για σεξ με άλλα άτομα, επειδή αγαπιόμαστε, να μην το χαλάσουμε με ψέματα, αλλά να μπορούμε να συνεργαζόμαστε και να μοιραζόμαστε ο ένας τη χαρά του άλλου. Με κοίταγε έκπληκτη, με κάτι τεράστια μάτια, μέχρι που ψέλλισε:

-    «Δηλαδή… μπορώ να το κάνω με το Γιώργο; Μου το επιτρέπεις;»

-    «Μα φυσικά!», απάντησα εγώ. «Αρκεί να μη μ’ αφήσετε απ’ έξω. Να είμαι παρών».

Με ξαναγάμησε, ακόμα πιο δυνατά αυτή τη φορά! Σκεφτήκαμε μαζί το πως θα γινόταν. Θα κανόνιζε ένα ραντεβού για φαΐ στο σπίτι με τον «παλιό της φίλο», για να γνωριστώ κι εγώ καλύτερα μαζί του. Το Σάββατο το βράδυ, όταν χτύπησε το κουδούνι, τα πάντα ήταν έτοιμα. Χαμηλός φωτισμός, γλυκιά μουσική, ποτά στο τραπέζι, και η Λένα ντυμένη, η μάλλον καλύτερα γδυμένη, μ ένα μικρό μαύρο φορεματάκι.

Δεν είχα πολυπροσέξει τον Γιώργο μέχρι τότε κι αν εξαιρέσουμε κάποια στοιχεία «λαϊκού» παιδιού που είχε πάνω του, (οικοδόμος στο επάγγελμα), ήταν μια χαρά παιδί. Συνεσταλμένος, αλλά και με το μάτι του να μην ξεκολλάει από πάνω της. Εγώ έκανα πως δεν έβλεπα, όταν η Λένα καθισμένη δίπλα μου στον καναπέ, ξέχναγε τα πόδια της μισάνοιχτα, η όταν έβγαλε τα παπούτσια της κι τα ανέβασε στον καναπέ, αφήνοντας μαζί και το φόρεμά της να σηκωθεί, ελευθερώνοντας τα υπέροχα λευκά μπουτάκια της. Ο άλλος, τρελαμένος, να μην ξέρει που να βολέψει το «σήκωμά» του.

Η ατμόσφαιρα γινόταν όλο και πιο χαλαρή, μ’ εμένα να αστειεύομαι συνέχεια με το Γιώργο και να νιώθω να φεύγει όλο και πιο πολύ βάρος από πάνω του. Μετά από δυο ωρίτσες, τον είχα κάνει να νιώθει, λες και με γνώριζε μια ζωή. Τσιμπήσαμε κάτι (που όρεξη για φαΐ) και το συνεχίσαμε στο ποτό. Κάποια στιγμή που η Λένα πήγε τα πιάτα στη κουζίνα, αποφάσισα πως είχε έρθει η ώρα.

-    «Μου είπε η Λένα πως παραλίγο να τα φτιάξετε κάποτε…», είπα αδιάφορα.

-    «Ε… Όχι και να τα φτιάξουμε. Ένα αθώο φλερτάκι ήταν…», απάντησε μουδιασμένος.

-    «Για κείνη δεν ήταν έτσι…», συνέχισα.

-    «Προ ημερών, στο πάρτι της που χορέψατε, απ’ ότι μου είπε μετά, της ήρθαν όλα στο μυαλό και είχε φτιαχτεί όσο δεν έπαιρνε. Αφού να φανταστείς, μετά στο κρεβάτι, μου έλεγε τι θα ‘θελε να σου κάνει και να της κάνεις και είχε λυσσάξει! Είχα καιρό να κάνω τόσο ωραίο σεξ μαζί της και ο λόγος ήσουν εσύ!», είπα χαμογελώντας με νόημα.

Τα μάτια του είχαν γουρλώσει. Κατάπινε το ποτό σαν να έπινε νερό κι έδειχνε να μην πιστεύει στ’ αφτιά του!

-    «Να σου πω την αλήθεια…», συνέχισα, «…δεν θα με χάλαγε να έβλεπα μπροστά μου να γινόντουσαν όσα μου έλεγε εκείνο το βράδυ. Ακόμα και τα μισά απ’ αυτά να σου έκανε, θα ήταν το ωραιότερο θέαμα για τα μάτια μου!»

Έχοντας μείνει κάγκελο, δεν πήρε χαμπάρι τη Λένα που είχε έρθει εδώ και δυο λεπτά όρθια από πίσω του, ακούγοντας το «ψηστήρι», έχοντας ένα λιγωμένο βλέμμα στο πρόσωπό της, κατεβάζοντας γερές γουλιές ποτού. Τα χέρια της του έπιασαν το κεφάλι από πίσω, το ανασήκωσαν και η γλώσσα της χώθηκε μέσα στο στόμα του. Τράβηξα πίσω απ’ τον καναπέ τη κάμερα που είχα κρύψει και τους σημάδεψα.

Μέχρι να γυρίσω το κεφάλι μου, τα ρούχα τους βρέθηκαν στο πάτωμα! Η Λένα ξάπλωσε τραβώντας τον επάνω της. Άνοιξε διάπλατα τα πόδια της κι ανασηκώνοντας το κεφαλάκι της, κοίταξε τον πούτσο του να ακουμπάει στο σφιχτό της μουνάκι. Της τον έχωσε χωρίς προκαταρκτικά, σαν να περίμενε αυτή τη στιγμή, όλα αυτά τα χρόνια.

Άρχισε να τον μπαινοβγάζει με ταχύτητα. Η γυναικούλα μου βογκούσε και ούρλιαζε! Τα βυζάκια της χτυπιόντουσαν πάνω κάτω, ένα υπέροχο θέαμα για τα μάτια μου (και τη φωτογραφική μου μηχανή!). Τραβήξανε το κάλυμμα του καναπέ και το πέταξαν κάτω. Την γύρισε στα τέσσερα και της τον έχωσε πισωκολλητά. Τα κωλομέρια της άνοιξαν διάπλατα, έτοιμα για όλα. Έβλεπα το μουτράκι της να λειώνει απ’ τη καύλα, τα χειλάκια της ανοιχτά, με τη γλωσσίτσα της να τα γλείφει. Τη γάμησε κανένα πεντάλεπτο έτσι. Πήγα κοντά.

-    «Θέλω να σε δω να της τον χώνεις από κοντά…», του ψιθύρισα στο αφτί. «Γύρισε την πλάτη, με το μουνί της ορθάνοιχτο κι αν σου κάτσει, δοκίμασε να της σκίσεις και τη κωλοτρυπίδα!», είπα, έχοντας ξεφύγει τελείως!

Την γύρισε και με μένα να της ανασηκώνω το κεφάλι και να τη φιλάω στο στόμα, κρατώντας την απ’ το λαιμό, της ακούμπησε τον πούτσο του στα ανοιγμένα της μουνόχειλα και σηκώνοντάς της τα μπούτια ψηλά, πέρασε τα πόδια της αριστερά και δεξιά απ’ το κεφάλι του, κάνοντας έτσι το κωλαράκι της να σηκωθεί. Το πρόσωπό της ήταν γεμάτο ηδονή και ευτυχία, νιώθοντας να της μπαίνει έτσι όσο πιο βαθιά γινόταν.

Πρέπει όμως να την χτύπαγε στη μήτρα, γιατί άρχισε να κλαίει καθώς το πρόσωπό της, μόρφαζε και σφιγγόταν. Πήγε να τον σπρώξει από πάνω της, αλλά του φώναξα να μην την αφήσει. Τα δάχτυλα των ποδιών της, τεντωνόντουσαν και άνοιγαν τόσο, όσο και το διάπλατο μουνί της. Πλησίασα το πρόσωπό μου στο αφτάκι της.

-    «Θέλω να σου ανοίξει και το κωλαράκι μωρό μου!», της είπα. «Δε θέλω να μείνει καμιά τρυπούλα σου, χωρίς να στη γεμίσει».

-    «Όχι. Μη! Θα πονέσω!», είπε κλαψουρίζοντας, αλλά άλλα έλεγαν τα μάτια της.

-    «Έλα… Καβάλησε τον και πιάστον μόνη σου. Βάλτον όσο βαθιά θες εσύ…», της είπα, νιώθοντας το πούτσο μου να κοντεύει να σπάσει.

Τον ξάπλωσε με την πλάτη στο πάτωμα, κι ανέβηκε επάνω του, ανοίγοντας διάπλατα τα πόδια της. Η ροζ τρυπούλα της, ξεπρόβαλε έτοιμη όσο ποτέ. Πήρε τον πούτσο του στη χούφτα της και τον οδήγησε.

-    «Γύρνα να με κοιτάς. Θέλω να σε βλέπω…», της είπα.

Στην αρχή χαμογέλασε, γιατί δεν μπορούσε να ισορροπήσει, αλλά σιγά - σιγά, ο μορφασμός στο προσωπάκι της άλλαζε, καθώς η πούτσα του την έσχιζε μπαίνοντας όλο και πιο βαθιά. Οι βυζάρες της χτυπιόντουσαν με δύναμη, καθώς το καυλί του έμπαινε μια στον κώλο της και μια στο μουνί της. Ο άτιμος, ήξερε καλά τι να κάνει. Μόλις πονούσε πολύ, τον έβγαζε απ’ την κωλοτρυπίδα της, χώνοντάς τον στο μουνί και μόλις την κατακαύλωνε, της τον ξανάχωνε στον κώλο. Η Λένα έχυσε με ουρλιαχτά. Δεν την είχα ακούσει ποτέ να χύνει έτσι με μένα.

-    «Θέλω να την χύσεις στο πρόσωπο. Θέλω να την γεμίσεις χύσια και να τα φάει!», φώναξα, γιατί εμένα ποτέ δεν μου τα χε καταπιεί μέχρι εκείνη την ημέρα.

Ο Γιώργος σηκώθηκε όρθιος δίπλα της και παίζοντας με μανία την πούτσα του, την έχυσε στη μούρη.

-    «Πίνε! Πίνε!», φώναζα.

Κι αυτή δεν άφησε σταγόνα!

-    «Έτσι το κοριτσάκι μου…», είπα επιβραβεύοντάς την. «Γλείψε όλες τις σταγονίτσες. Μη σου ξεφύγει τίποτα! Έλα, δείξε το μουτράκι σου στο φακό. Κάνε τον ευτυχισμένο!», και γυρίζοντας προς τον Γιώργο: «Γιωργάκη μου, σ’ ευχαριστούμε πολύ για την παρέα και όποτε είναι ο δρόμος σου από δω, να περνάς. Αλλά να είμαι κι εγώ εδώ. Έτσι;», του είπα καληνυχτίζοντάς τον και χτυπώντας τον αδελφικά στην πλάτη κι έκλεισα την πόρτα πίσω του.