Η Βραζιλιάνα escort

Υπόθεση: Ο Μάνος κλείνει ραντεβού με μια συνοδό πολυτελείας που του έκανε τρομερή εντύπωση. Από κοντά όμως, τα πράγματα πήραν άλλη τροπή καθώς ο Μάνος δεν περίμενε με τίποτα τέτοιες αντιδράσεις από την συνοδό…

Η ιστορία:

Τώρα θα σας πω για μια ιστοριούλα που έγινε πρόσφατα. Καταρχάς να σας πω ότι μένω σε μια πολιτεία της Αμερικής. Έψαχνα λοιπόν μια σελίδα για escort (συνοδούς πολυτελείας) για να δω καμιά πανέμορφη κοπελάρα που θα περνούσε από την πόλη μου, προσπαθώντας να ικανοποιήσω τα μάτια μου κατά πρώτον και κατά δεύτερον να πείσω τον εαυτό μου ότι όλες αυτές οι ονειρεμένες γκόμενες (μοντέλα του play boy, ηθοποιούς κτλ., κτλ.) ήταν μόλις 200-300 δολάρια μακριά. Τίποτα, αν σκεφτεί κανείς ότι θα μπορούσε να περάσει ένα βράδυ με κοπέλες που ήταν playmates η κάτι άλλο στο μόντελινγκ, αλλά για κάποιο λόγο κατέπεσαν στο να γίνουν συνοδοί πολυτελείας.

Εκείνο λοιπόν το βράδυ, την είδα για πρώτη φορά. Η Καρολίνα, 24 χρονών από τη Βραζιλία. Έλιωσα κυριολεκτικά. Τι γυναικάρα ήταν αυτή; Κλείνω το λάπτοπ μου και πάω για ύπνο κουρασμένος. Με έτρωγε όμως. Την επόμενη, από το γραφείο της εταιρίας που δουλεύω, μπήκα online και την κοιτούσα. Δεν άντεξα τον πειρασμό, πήρα το τηλέφωνο της και της τηλεφώνησα αμέσως. Το σήκωσε ένας τύπος, υποθέτω ήταν ο μάνατζερ της. Κανόνισα τα σχετικά και κλείστηκε το ραντεβού σε ένα πανέμορφο Resort που αν δεν είχα την κάρτα της εταιρίας για χωρίς όριο επαγγελματικά έξοδα, ε δεν νομίζω να μπορούσα να πάω εκεί ούτε για καφέ.

Την περίμενα με αγωνία. «Θεέ μου!», έλεγα. «Εγώ με αυτή, μαζί; Όνειρο!». Περίμενα στο σαλόνι του ξενοδοχείου και αφού ήπια δυο ποτάκια, αφέθηκα στους ήχους της χαμηλής καλοκαιρινής μουσικής. Βγήκα έξω ώστε να μπορώ να καπνίσω, μπας και φύγει το άγχος.

Ξαφνικά ξεπροβάλει από την κεντρική πόρτα. Πήγαινε να σπάσει η καρδιά μου. Αυτή τη γυναίκα άνετα μπορούσα να την ερωτευτώ. Ήταν το απόλυτο θηλυκό. Καστανή, με έντονο χαρακτηριστικό φρύδι, μεγάλα σαρκώδη χείλια, μακριά μαλλιά. Αυτή η γυναίκα, είναι η γυναίκα που μπορεί να σε καταστρέψει και να σε αναστήσει, να σε κάνει θεό. Έμεινα. Έρχεται κοντά μου και μου σκάει ένα χαμόγελο. Έλιωσα. Με σπαστά αγγλικά ρωτάει:

-    «Είσαι ο Μάνος;»

-    «Ναι, Καρολίνα. Δείχνεις υπέροχη απόψε!», της λέω.

Ξανασκάει ένα χαμόγελο με ένα νάζι που με έστειλε στα ουράνια. Φορούσε ένα τέλειο μαύρο μακρύ φόρεμα, θεϊκό, με δυο τιράντες στους ώμους, και δυο τέλεια γοβάκια, ψηλοτάκουνα. Πανάκριβο σετ σίγουρα. Δεν χάνουμε χρόνο και πάμε για ένα ποτό. Αρχίσαμε να μιλάμε για τα πάντα, και τα ποτά έδιναν και έπαιρναν. Ήμουν απλά στον παράδεισο. Αποφασίσαμε να φύγουμε από εκείνο το jazz bar και να πάμε σε ένα latin open bar που ήταν κοντά στην πισίνα του Resort.

Τα εξωτικά κοκτέιλ μας μέθυσαν ακόμα παραπάνω, ώσπου βρεθήκαμε να φιλιόμαστε με πάθος σαν ερωτευμένο ζευγαράκι σε ραντεβού. Χορεύαμε μέχρι αργά και πίναμε σαν τρελοί, σαν να μην είχε αύριο. Μέχρι που μου ζήτησε να την πάω επάνω. Μπαίνουμε στη σουίτα μας, ένα δωμάτιο το οποίο ότι να πω θα είναι λίγο, άλλωστε η τιμή που πλήρωσα τα έλεγε όλα. Ξεκουμπώνει το φόρεμα και το αφήνει να κυλήσει απαλά - απαλά πάνω στην τέλεια επιδερμίδα της. Φορούσε ένα τέλειο στρινγκ και ένα πολύ σέξι wonderbra, μαύρα και τα δυο, όσο για τις κάλτσες, διχτυωτές, αλλά χωρίς ζαρτιέρες να τις κρατούν.

Της πρόσφερα σαμπάνια και την κάλεσα στο κρεβάτι. Όπως ξάπλωσε, της είπα να κλείσει τα μάτια της και άρχισα να της βγάζω τα εσώρουχα με τα δόντια μου. Ένιωθα την αναπνοή της να είναι έντονη και να κόβεται ώρες - ώρες. Βαριανάσαινε. Μόλις την έγδυσα τελείως, άρχισα να της ρίχνω αργά - αργά την σαμπάνια από το ποτήρι μου. Δεν έδειξε να την πειράζει εκτός από ένα γελάκι που έσκασε πονηρά. Ήξερε… Έμεινε με κλειστά τα μάτια και περίμενε να συνεχίσω το σόου μου. Αμέσως άρχισα δουλειά. Η γλώσσα μου ακούμπησε την σοκολατί επιδερμιδούλα της που έκαιγε σαν φωτιά.

Κυνηγούσα όλες τις σταγόνες της σαμπάνιας μου στο στητό στηθάκι της που μετά τα φιλιά και τα γλειψίματα μου, είχε διογκωθεί και έβραζε μαζί, ενώ η Καρολίνα βογκούσε και έσφιγγε τα χέρια της στα χέρια μου, πονώντας με λίγο με τα νύχια της. Δάγκωνα απαλά τις ρώγες της και τις τράβαγα λίγο, αφήνοντας τες σιγά - σιγά, βασανιστικά. Άρχισε να βογκάει πολύ και τότε, άρχισα να χαϊδεύω απαλά πολύ απαλά όμως, το καυτό μουνάκι της. «Τι θεϊκή γυναίκα είχα απόψε;», αναρωτήθηκα. Έτρεμε το κορμί της. Σπασμοί την διαπερνούσαν, καθώς την είχα υπερκαυλώσει αλλά δεν την πηδούσα ακόμα.

Σιγά - σιγά άρχισα να της βάζω δαχτυλάκια. Έβαζα ένα.. μετά δύο δάχτυλα. Μετά τα έβαζα στο στόμα μου, στο δικό της, σαλιωνόντουσαν και πάλι πίσω, ενώ γευόμουν μαζί με αυτή, τα υγρά της. Τι τέλεια υγρά! Ήθελα να την ρουφήξω όλη. Τελικά σταματάω και αρχίζω να την γλείφω στο μουνάκι της, το οποίο έτρεχε σαν βρύση. Είχε τόσα υγρά, που είχε μουσκέψει το μέρος στο κρεβάτι. Ζαλιζόταν από καύλα ώσπου δεν άντεξε και με παρακάλεσε να την πηδήξω τώρα. Βγάζω τα ρούχα μου γρήγορα - γρήγορα και πάω να βάλω προφυλακτικό. Μάταια.. είχε λυσσάξει στη κυριολεξία. Με αρπάζει και μου λέει:

-    «Προφυλακτικό βάζουν μόνο οι πελάτες!»

Και τότε πιάνει το δικό μου και το πετάει, με τραβάει στο κρεβάτι και με βάζει μέσα της. Ένα θα πω: η αίσθηση να μπεις σε αυτό το μουνί είναι η ομορφότερη που μπορεί να ζήσει ένας άντρας που σέβεται τον εαυτό του. Τι γλυκομούνα γυναίκα! Έχυσα στα δέκα λεπτά. Την γέμισα. Φοβήθηκα λίγο, επειδή τελείωσα μέσα της, και ίσως φώναζε, αλλά αυτή τίποτα, με παρότρυνε κι άλλο:

-    «Έλα Μάνο, γάμα την κοπέλα σου!»

Ειλικρινά με κατακαύλωσε αυτό. Να λέει ότι είναι η κοπέλα μου; Τέλειο! Απόλυτο! Την γαμούσα ώρες, σε διάφορες στάσεις. Απλά γυρίζαμε τα κορμιά μας όπως τύχαινε. Πρέπει να τελείωσα πέντε με έξι φορές εκείνο το βράδυ. Μέσα της, έξω, παντού. Της ζήτησα να μου δώσει και κώλο, αλλά αρνήθηκε στην αρχή. Βλέποντας με να στενοχωριέμαι λίγο, με φιλάει στο στόμα και μου ψιθυρίζει:

-    «Είμαι η κοπέλα σου. Πρέπει να είμαι καλή. Πάρε τον κώλο μου. Σε παρακαλώ Μάνο…»

Αυτό ήταν. Την έβαλα στα τέσσερα, έχοντας μια μεγάλη μαξιλάρα να την έχει αγκαλιά αυτή και να έχει βάλει το κεφάλι της με τουρλωτό τον κώλο προς τα εμένα. Άρχισα να της ρίχνω σαμπάνια από πίσω γλείφοντας της τα κωλομεράκια της, και τις θεϊκές άτριχες τρυπούλες της. Στάζανε ζουμιά και σαμπάνια μαζί, δημιουργώντας ένα τέλειο νέκταρ. Κάθε φορά που έτριβα εκεί το χέρι μου, μου το ζήταγε να το γλείψει, να γευτεί τους χυμούς της.

Όταν ξαφνικά άρχισα να μπαίνω μέσα της απαλά, άκουσα ένα πονεμένο «Αχ!» να βγαίνει από το στοματάκι της, και μετά πολλά: «Μμμμμ… μμμμμμ…».  Η Καρολίνα γούσταρε υπέρτατα. Άρχισα να το σπρώχνω σιγά - σιγά, απαλά, και καυλιάρικα. Έλιωνε, πέθαινε στην καύλα. Ένιωθε τις ίνες της τρύπας της να ανοίγουν και να τεντώνονται, πονώντας στην αρχή, αλλά μετά ο πόνος να αφήνει μια ηδονή, ανεπανάληπτη. Ένιωθε ασφαλώς το μικρό καψιματάκι καθώς έχω χοντρό εργαλείο και της άνοιγε την τρυπούλα πιέζοντας τους μυς της και δίνοντας της μια γλυκιά αίσθηση πόνου και καύλας.

Την είχα πιάσει με τα χέρια από κάτω από τα μπουτάκια της, ακούγοντας το μουνάκι της, που έχυνε σαν βρυσούλα και ταυτόχρονα έχοντας την κλειδωμένη πάνω μου, χωρίς να μπορεί να κινηθεί. Ξαφνικά τρελαίνομαι κι αρχίζω να την γαμάω σαν τρελός. Φώναζε, ούρλιαζε κι άρχισα να της σκαμπιλίζω τα κωλομεράκια, ενώ λέξεις όπως: “Oh my god!” ή κάποιες άλλες λάτιν εκφράσεις, πήγαιναν και έρχονταν. Έχυσα τόσο πολύ, μα τόσο πολύ. Της γέμισα το άντερο, όλο. Ευχαριστημένη από όλο αυτό, έγειρε σαν γατούλα επάνω μου και κοιμηθήκαμε.

Το πρωί σηκώθηκα αλαφιασμένος. «Τώρα θα γαμηθεί η κάρτα με τόσες ώρες που την είχα! Δεν γαμιέται…», λέω. Προσπαθώντας να δω που είναι ώστε να κατεβούμε για πρωινό και να της δώσω και τα υπόλοιπα λεφτά, όπως είχαμε συμφωνήσει, βλέπω να έχει φύγει, αφήνοντας ένα σημείωμα: «Ποτέ δεν θα σε ξεχάσω και ποτέ δεν θέλω να με ξεχάσεις. Ίσως μια μέρα...», ήταν σταματημένο το μήνυμα στο ίσως μια μέρα. Έτσι, για να με βασανίζει… Μια ζωή. Όπως και να ‘χει, εκτός της προκαταβολής και της διανυκτέρευσης σε σουίτα ακριβού Resort, δεν χρεώθηκα τις έξτρα ώρες.

Όταν ξαναπήρα το πρακτορείο, μου είπαν ότι έφυγε σε άλλη πολιτεία της Αμερικής, μιας και έκανε περιοδεία μαζί με άλλες συνοδούς, από πόλη σε πόλη. Αυτή η γυναίκα έδωσε νόημα στο σεξ, ήταν η απόλυτη γυναίκα. Ελπίζω, να είναι κι άλλοι τυχεροί και να γευτούνε, έστω για λίγο, κάτι τέτοιο. Πραγματικά αξέχαστη εμπειρία. Μακάρι να ξαναδιασταυρωθούν οι δρόμοι μας. «Ίσως μια μέρα...».