Ήμουν ατίθασο παιδί από μικρός. Έμπλεξα σε καβγάδες, είχα κακές συναναστροφές και είχα αποκτήσει από νεαρή ηλικία πολλούς εχθρούς. 15 στα 16 τότε, προερχόμενος από ένα διαλυμένο σπίτι, ο πατέρας μας είχε εγκαταλείψει, η μητέρα μου πάλευε να τα βγάλει πέρα. Δουλειά-σπίτι, σπίτι-δουλειά. Ελάχιστος χρόνος για την εποπτεία μου.
Έψαχνα τρόπο για εύκολο εισόδημα. Μπλέχτηκα με παράνομες ενέργειες. Διακίνηση μικροποσοτήτων. Αυτό ενοχλούσε τον βασικό dealer της περιοχής. Ο Δημήτρης, 45 χρόνων με βαρύ ποινικό μητρώο. Με φώναξε αρκετές φορές στο κρησφύγετο του, όπου μου εξηγούσε ότι πρέπει να αποσυρθώ από την αγοραπωλησία ναρκωτικών καθώς αυτό ήταν αντίθετο στα συμφέροντα του. Άλλοτε με τον ευγενικό τρόπο και άλλοτε με την χρήση βίας. Ούτε έτσι, ούτε αλλιώς καταλάβαινα. Ήταν γλυκό το χρήμα.
Με την μητέρα μου και τα δύο αδέρφια μου μέναμε σε ένα ημιυπόγειο στον σταθμό Λαρίσης. Σωστή τρώγλη. Τα αδέρφια μου εκείνο το βράδυ θα κοιμόντουσαν στη γιαγιά μου. Στο σπίτι ήμασταν εγώ και η μητέρα μου. Νικολέττα τη λέγανε. Όμορφο πρόσωπο, μεγάλο στήθος με δύο μεγάλες τρυπητές σκούρες ρώγες. (Μην με ρωτάτε πως το ξέρω. Είχα στήσει πολλές φορές την κάμερα κρυφά και πήρα πολύ καλά πλάνα που θα επισυνάψω στο προφίλ μου). Ο σωματότυπος μιας τυπικής μητέρας με τρία παιδιά, βασανισμένης από την καθημερινότητα. Κωλαράκι ζουμερό και λίγη κοιλίτσα. Ύψος 1.70 και κιλά 65. Είχε το στυλ της νοικοκυράς. Φορούσε πάντα κιλοτάκια. Τίποτα παραπάνω. Αυτές είναι όμως που πάντα σου διεγείρουν την εντύπωση. Πώς θα ήταν να τη γαμάνε γερά ψωλαράδες; Ποτέ δε μου άρεσαν οι γυναίκες της βιομηχανίας του πορνό. Εκνευρίστηκα τέλειες. Με τέλειο σώμα, πρόσωπο, σαν να είναι πάντα 20 χρόνων. Πάντα ήθελα να δω μια νοικοκυρά να γαμιέται σα σκύλα, να αισθανθεί πάλι γυναίκα, υποταγμένη, απαλλαγμένη από τα βάσανα της καθημερινότητας και της οικογένειας.
Έντεκα η ώρα λοιπόν και είμαστε στο σπίτι παρακολουθώντας τηλεόραση. Το κουδούνι χτυπάει. Τρέχω να ανοίξω (που να μην έτρεχα). Μένω έκπληκτος. Ο Δημήτρης με τους μπράβους τους στο σπίτι μου. Πιέζω να κλείσω την πόρτα και φυσικά δεν έχω καμία τύχη. Σπρώχνουν και μπαίνουν μέσα. Ακούω τη μητέρα μου να ρωτάει:
- Ποιος είναι αγόρι μου ;
- Κάποιοι φίλοι μου μαμά, απαντάω καθώς με σπρώχνουν μέσα.
- Τι σόι φίλος είναι αυτός αγόρι μου; Έχει τα διπλά σου χρόνια.
- Μην ανησυχείτε κυρία μου, δε θα μείνουμε πολύ.
Ξέρω γιατί ήρθαν. Ήρθαν για εκδίκηση. Επειδή δεν τον άκουσα. Και ξέρω και ποιο θα είναι το τίμημα. Τον είδα πως κοιτούσε την μητέρα μου όταν μας είδε έξω μαζί. Ήξερε ότι το ξύλο δε με άγγιζε. Αν όμως το έδινε στη μητέρα μου, μαζί με κάποιες δυνατές σουβλιές, ίσως να συμμορφωνόμουν. Οι μπράβοι του με έπιασαν δυνατά καθώς πήγα να του ορμήσω. Έβγαλε το σακάκι του, το κρέμασε και αμέσως απευθύνθηκε στην μητέρα μου:
- Κυρία Νικολέττα, μπορούμε να μιλήσουμε λίγο ιδιαιτέρως; Αφορά το γιο σας και πέρασε το δυνατό του χέρι του πίσω από την πλάτη της, οδηγώντας τη στο διπλανό δωμάτιο και μην αφήνοντας περιθώρια για άρνηση. Με τα πρωτοπαλίκαρα του καθίσαμε στο σαλόνι κάνοντας ζάπινγκ στην τηλεόραση. Μιλάμε για σωστά χαϊβάνια. Να αρθρώσουν λόγο δε μπορούσαν καλά-καλά. Σχολίαζαν γυναικείες παρουσίες καθώς περιηγούνταν στα κανάλια με τον πλέον χυδαίο και απαξιωτικό τρόπο. Αλλά εμένα το μυαλό μου ήταν αλλού. Τι έλεγαν. Τι συζητούσαν μέσα;
Δεν άργησε να έρθει η απάντηση. Η μητέρα μου άνοιξε κοφτά και γρήγορα την πόρτα του δωματίου. Με το κιλοτάκι της μόνο και τα στήθη της ελεύθερα να ταλαντεύονται, έτρεξε προς την πόρτα του σπιτιού, μόνο για να διαπιστώσει ότι ήταν κλειδωμένη και τα κλειδιά είχε αυτό το κάθαρμα. Βγήκε σιγά-σιγά από το δωμάτιο, ατάραχος, γνωρίζοντας ότι η μητέρα μου δε μπορούσε να διαφύγει. Φορούσε μόνο το βρακί του. Αυτό αρκούσε για να καταλάβει κανείς το δυσθεώρητο πέος που έκρυβε από κάτω. Την ακολούθησε μέχρι που την έφτασε και τότε μου απηύθυνε το λόγο:
- Δεν έπρεπε να μπλέξεις μαζί μου νεαρέ. Τις συνέπειες των πράξεων σου θα τις πληρώσει η μητέρα σου.
Όταν έφτασε πάνω από τη μητέρα μου, η οποία είχε κουλουριαστεί, την κοίταξε με βλέμμα ισχύος. Αυτή φοβούμενη τις συνέπειες της απερισκεψία της, άρχισε να του γλείφει τα πόδια ως ένδειξη υποταγής. Αυτός δεν είπε τίποτα. Με το δυνατό του χέρι άρπαξε μια τούφα από τα μαλλιά της και έτσι την έσυρε μπουσουλώντας μέχρι το δωμάτιο. Το καυλί του ήταν έτοιμο να σκίσει το βρακί του. Οι μπράβοι του χασκογελούσαν και ρίχνοντας μου φάπες στο σβέρκο σχολίαζαν «άντε, τυχερή η μανούλα. Θα δει χαρά στα σκέλια της». Η μητέρα μου είχε κατεβασμένο το βλέμμα της όσο αυτός ο αλήτης την έσερνε στο δωμάτιο. Μονάχα μια στιγμή έκανε να σηκωθεί προς το μέρος μου επιθετικά και να μου αστράψει μια μπάτσα μονολογώντας:
- Κάθαρμα τι έκανες; Τόσες θυσίες να σε μεγαλώσω για να μπλέξεις με βρωμοδουλειές;
Ο Δημήτρης γρήγορα την επανάφερε στην τάξη τραβώντας την από τα μαλλιά. Τα βυζιά συνέχισαν να ταλαντεύονται. Έκλεισαν την πόρτα. Και ο Δημήτρης την κλείδωσε αυτήν την φορά. Για λίγη ώρα δεν ακουγόταν τίποτα. Με είχε φάει η αγωνία και το άγχος. Μάλλον του παίρνει πίπα σκέφτηκα. Την άκουσα να βήχει ξαφνικά. Τώρα ήμουν σίγουρος. Ήταν εκείνος ο βήχας που βλέπουμε στις τσόντες μετά από ένα βαθύ λαρύγγι, που γρήγορα επισκιάστηκε από δυνατούς κρότους. Της έριχνε σκαμπίλια. Στον κώλο μάλλον. Και διαδοχικά «αουτς» από τη μητέρα μου κατέκλυσαν τον χώρο. Τώρα αρχίζει το πάρτι συμπλήρωσαν τα μοσχάρια, οι μπράβοι του. Ήταν μια πραγματική πνευματική δοκιμασία να σκέφτομαι τι μπορεί να πηγαίνει στραβά εκεί μέσα. Τι της κάνει. Αν τελικά της αρέσει και άλλα πολλά όπως οι τύψεις από την καύλα που αισθάνθηκα. Έτρεξα προς την πόρτα. Τη χτύπησα δυνατά.
- Άνοιξε, σε παρακαλώ, φώναζα. Ήταν λάθος μου να σε παρακούσω.
Τον άκουσα να γελάει με το ύφος του νικητή. Άνοιξε την πόρτα. Αυτό ήταν, σκέφτηκα. Λογικά το ξανασκέφτηκε και θα σταματήσει.
- Αφού θες να μπεις, τόσο πολύ, μπες.
Με συνόδευσε ο μπράβος του. Η πόρτα άνοιξε διάπλατα. Η μάνα μου πεταμένη πάνω στο στρώμα σε ημιλιπόθυμη κατάσταση και τα δύο της κωλομέρια να φέρουν δύο μεγάλες παλάμες σαν αποτύπωμα.
- Τώρα ξεκινάμε μικρέ, είπε ο Δημήτρης και διέταξε το μπράβο να μου κλείσει το στόμα καθώς δεν ήθελε να με ακούει. Ο μπράβος κοίταξε γύρω του και το βλέμμα του έπεσε κατευθείαν στο κατακρεουργημένο κοιλοταάκι της μητέρας μου το οποίο το πήρε και το έχωσε στο στόμα μου. Καύλωσα αρκετά με αυτήν την κίνηση καθώς είχε τη μυρωδιά των καυτών υγρών του μουνιού της. Ο Δημήτρης της πρόσταξε:
- Σήκω όρθια, τέλος η ξεκούραση.
Αυτός ξάπλωσε ανάσκελα και την έβαλε να τον καβαλήσει. Όλοι τώρα είχαμε επικεντρωθεί στο πελώριο καυλί που ήταν έτοιμο να σκίσει την τρύπα της. Με μια απότομη κίνηση το παλούκι 20 εκατοστών βυθίστηκε στην τρύπα της. Βογκητά ακουγόταν από τη μητέρα μου καθώς το καυλί όργωνε το μουνί της. Γρήγορα ανέβασε ρυθμό και τώρα μπαινοβγαίνει σαν συρραπτικό. Κάθε διείσδυση ήταν και μια δυνατή κονταριά στη μήτρα της. Το θέαμα δε μπορούσε να με αφήσει ανεπηρέαστο. Μου έγινε κάγκελο. Το κάθαρμα της έδωσε την χαριστική βολή στο τέλος. Αφού κατέβασε ρυθμό, έδωσε μια δυνατή μέχρι μέσα. Αυτό ήταν. Ξεχύθηκαν τα υγρά. Η μάνα μου έκανε squirting. Ένα επιφώνημα ανακούφισης ακούστηκε. Η μάνα μου κατέρρευσε πάνω του καθώς τα υγρά έτρεχαν παντού. Γελούσε με το βλέμμα του νικητή.
Πρόσεξε το παντελόνι μου. Γι’ αυτό ήμουν σίγουρος. Αλλά προτίμησε να το αφήσει ασχολίαστο. Ίσως για αργότερα. Κάτι σχεδίαζε.
Ο Δημήτρης απτόητος συνέχισε. Με τα στιβαρά του χέρια και το κορμό του τη σήκωσε στον αέρα. Αυτή προσπαθούσε απεγνωσμένα να γαντζωθεί πάνω του. Το κάθαρμα ξεκίνησε ένα δυνατό σφυροκόπημα καθώς την περιέφερε μέσα στο σπίτι, σαν τον πρωταθλητή που είχε κατακτήσει το τρόπαιο. Οι μπράβοι του χασκογελούσαν και άρχισαν να την παίζουν στο σαλόνι. Τότε διέταξε έναν από αυτούς να ανοίξει για λίγο την εξώπορτα.
- Έξω δεν ήθελες να βγεις μωρή;
Ρώτησε την μάνα μου. Ώρα να βγεις να πάρεις λίγο καθαρό αέρα. Η μητέρα μου άρχισε να τσιρίζει καθώς την πηδούσε στον αέρα και να προσπαθεί να γαντζωθεί από κάπου. Αλλά μάταια. Την έβγαλε έξω και της έδωσε κάποιες δυνατές κονταριές, ικανές να προκαλέσουν το ενδιαφέρον όσων ήταν στα μπαλκόνια (ήταν καλοκαίρι). Μπήκαν πάλι μέσα. Η μητέρα μου έχυνε για δεύτερη φορά.
Δεν ήξερε πού να την ακουμπήσει. Την άφησε στο τραπέζι πάνω. Ένα ψεύτικο τραπέζι, έτοιμο να διαλύσει. Έβαλε να πιει ένα ποτήρι νερό. Ήταν μούσκεμα. Μούσκεμα ήταν και η μάνα μου που πάσχιζε να ξαναβρεί την αναπνοή της.
- Σε παρακαλώ, άσε με ήσυχη…
Ψέλλισε, αλλά αυτός την αγνόησε.
- Δε θέλω να το ξέρω το μπάσταρδο, συμπλήρωσε η μάνα μου για εμένα.
- Μετά από όσα σου έκανα και θα σου κάνω, δε θα μου δημιουργήσει ξανά πρόβλημα αντιμίλησε ο Δημήτρης.
Το μυαλό όλων μας πήγε στο τι εννοούσε. Δεν της τα είχε κάνει όλα; Υπήρχαν και άλλα πράγματα; Και η μητέρα μου βρήκε το θάρρος να ρωτήσει. Γέλασε ειρωνικά ο Δημήτρης και σχολίασε:
- πίσω πόρτα... αυτή έμεινε. Θα τη διαρρήξω.
Γαμώτο, σκέφτηκα, με αυτό το μαρκούτσι θα της δώσει το κωλάντερο στο χέρι.
Αφού ξεκουράστηκε, επέστρεψε στο τραπέζι. Του ήταν πάλι κάγκελο. Έπιασε την πούτσα του και στόχευσε με το κεφαλάκι στην τρύπα. Σιγά-σιγά το έχωσε. Την είχε στα τέσσερα πάνω στο τραπέζι. Ήταν έτοιμος να χύσει. Το στενό της κωλαράκι τον καύλωσε άγρια. Έβγαζε κραυγές σα χιμπατζής, καθώς την υπέτασσε. Το τραπέζι ταρακουνιόταν και έτριζε. Αυτό ήταν. Είχα κάνει πάρα πολλή υπομονή. Κατέβασα τα βρακιά μου και άρχισα να την παίζω σαν τρελός. Όσο πιο δυνατά την έπαιζα, τόσο περισσότερο καύλωνε αυτός. Στο τέλος ανέβηκε ολόκληρος πάνω στο τραπέζι. Χύνω, χύνω… ούρλιαζε, διαλύοντας το τραπέζι με το βάρος του σώματος του. Τα ποδάρια, έσπασαν και βρέθηκαν όλοι κάτω. Για τη μάνα μου δε μπορώ να βρω κατάλληλο χαρακτηρισμό. Σαν να είχε βγει η ψυχή της από το σώμα. Έχυσα και εγώ. Τι ξεφτίλα!
Η μάνα μου πάνω στο διαλυμένο τραπέζι. Το κάθαρμα να χασκογελάει μαζί με τους μπράβους του κι εγώ να την παίζω ξανά και ξανά. Έχυσα τέσσερις ή πέντε φορές, κάθε φορά βλέποντας τη μάνα μου, τις ορθάνοιχτες τρύπες της, τα λεηλατημένα βυζιά της που τα είχε καταδαγκώσει ο κρετίνος.
- Ελπίζω να το πήρες το μάθημα σου. Αν όχι, εδώ είμαστε πάλι... και εξαφανίστηκαν.
Έκατσα σε ένα καναπέ και τραβούσα τη μια μαλακιά μετά την άλλη στη θέα της μητέρας μου. Βρήκε κουράγιο να σηκωθεί και με ένα μαχαίρι με έβγαλε έξω από την πόρτα του σπιτιού. Δεν επέστρεψα πριν περάσει ένας μήνας προκειμένου να ξεθυμάνει η μητέρα μου.
Copyright protected OW ref: 182220
Έψαχνα τρόπο για εύκολο εισόδημα. Μπλέχτηκα με παράνομες ενέργειες. Διακίνηση μικροποσοτήτων. Αυτό ενοχλούσε τον βασικό dealer της περιοχής. Ο Δημήτρης, 45 χρόνων με βαρύ ποινικό μητρώο. Με φώναξε αρκετές φορές στο κρησφύγετο του, όπου μου εξηγούσε ότι πρέπει να αποσυρθώ από την αγοραπωλησία ναρκωτικών καθώς αυτό ήταν αντίθετο στα συμφέροντα του. Άλλοτε με τον ευγενικό τρόπο και άλλοτε με την χρήση βίας. Ούτε έτσι, ούτε αλλιώς καταλάβαινα. Ήταν γλυκό το χρήμα.
Με την μητέρα μου και τα δύο αδέρφια μου μέναμε σε ένα ημιυπόγειο στον σταθμό Λαρίσης. Σωστή τρώγλη. Τα αδέρφια μου εκείνο το βράδυ θα κοιμόντουσαν στη γιαγιά μου. Στο σπίτι ήμασταν εγώ και η μητέρα μου. Νικολέττα τη λέγανε. Όμορφο πρόσωπο, μεγάλο στήθος με δύο μεγάλες τρυπητές σκούρες ρώγες. (Μην με ρωτάτε πως το ξέρω. Είχα στήσει πολλές φορές την κάμερα κρυφά και πήρα πολύ καλά πλάνα που θα επισυνάψω στο προφίλ μου). Ο σωματότυπος μιας τυπικής μητέρας με τρία παιδιά, βασανισμένης από την καθημερινότητα. Κωλαράκι ζουμερό και λίγη κοιλίτσα. Ύψος 1.70 και κιλά 65. Είχε το στυλ της νοικοκυράς. Φορούσε πάντα κιλοτάκια. Τίποτα παραπάνω. Αυτές είναι όμως που πάντα σου διεγείρουν την εντύπωση. Πώς θα ήταν να τη γαμάνε γερά ψωλαράδες; Ποτέ δε μου άρεσαν οι γυναίκες της βιομηχανίας του πορνό. Εκνευρίστηκα τέλειες. Με τέλειο σώμα, πρόσωπο, σαν να είναι πάντα 20 χρόνων. Πάντα ήθελα να δω μια νοικοκυρά να γαμιέται σα σκύλα, να αισθανθεί πάλι γυναίκα, υποταγμένη, απαλλαγμένη από τα βάσανα της καθημερινότητας και της οικογένειας.
Έντεκα η ώρα λοιπόν και είμαστε στο σπίτι παρακολουθώντας τηλεόραση. Το κουδούνι χτυπάει. Τρέχω να ανοίξω (που να μην έτρεχα). Μένω έκπληκτος. Ο Δημήτρης με τους μπράβους τους στο σπίτι μου. Πιέζω να κλείσω την πόρτα και φυσικά δεν έχω καμία τύχη. Σπρώχνουν και μπαίνουν μέσα. Ακούω τη μητέρα μου να ρωτάει:
- Ποιος είναι αγόρι μου ;
- Κάποιοι φίλοι μου μαμά, απαντάω καθώς με σπρώχνουν μέσα.
- Τι σόι φίλος είναι αυτός αγόρι μου; Έχει τα διπλά σου χρόνια.
- Μην ανησυχείτε κυρία μου, δε θα μείνουμε πολύ.
Ξέρω γιατί ήρθαν. Ήρθαν για εκδίκηση. Επειδή δεν τον άκουσα. Και ξέρω και ποιο θα είναι το τίμημα. Τον είδα πως κοιτούσε την μητέρα μου όταν μας είδε έξω μαζί. Ήξερε ότι το ξύλο δε με άγγιζε. Αν όμως το έδινε στη μητέρα μου, μαζί με κάποιες δυνατές σουβλιές, ίσως να συμμορφωνόμουν. Οι μπράβοι του με έπιασαν δυνατά καθώς πήγα να του ορμήσω. Έβγαλε το σακάκι του, το κρέμασε και αμέσως απευθύνθηκε στην μητέρα μου:
- Κυρία Νικολέττα, μπορούμε να μιλήσουμε λίγο ιδιαιτέρως; Αφορά το γιο σας και πέρασε το δυνατό του χέρι του πίσω από την πλάτη της, οδηγώντας τη στο διπλανό δωμάτιο και μην αφήνοντας περιθώρια για άρνηση. Με τα πρωτοπαλίκαρα του καθίσαμε στο σαλόνι κάνοντας ζάπινγκ στην τηλεόραση. Μιλάμε για σωστά χαϊβάνια. Να αρθρώσουν λόγο δε μπορούσαν καλά-καλά. Σχολίαζαν γυναικείες παρουσίες καθώς περιηγούνταν στα κανάλια με τον πλέον χυδαίο και απαξιωτικό τρόπο. Αλλά εμένα το μυαλό μου ήταν αλλού. Τι έλεγαν. Τι συζητούσαν μέσα;
Δεν άργησε να έρθει η απάντηση. Η μητέρα μου άνοιξε κοφτά και γρήγορα την πόρτα του δωματίου. Με το κιλοτάκι της μόνο και τα στήθη της ελεύθερα να ταλαντεύονται, έτρεξε προς την πόρτα του σπιτιού, μόνο για να διαπιστώσει ότι ήταν κλειδωμένη και τα κλειδιά είχε αυτό το κάθαρμα. Βγήκε σιγά-σιγά από το δωμάτιο, ατάραχος, γνωρίζοντας ότι η μητέρα μου δε μπορούσε να διαφύγει. Φορούσε μόνο το βρακί του. Αυτό αρκούσε για να καταλάβει κανείς το δυσθεώρητο πέος που έκρυβε από κάτω. Την ακολούθησε μέχρι που την έφτασε και τότε μου απηύθυνε το λόγο:
- Δεν έπρεπε να μπλέξεις μαζί μου νεαρέ. Τις συνέπειες των πράξεων σου θα τις πληρώσει η μητέρα σου.
Όταν έφτασε πάνω από τη μητέρα μου, η οποία είχε κουλουριαστεί, την κοίταξε με βλέμμα ισχύος. Αυτή φοβούμενη τις συνέπειες της απερισκεψία της, άρχισε να του γλείφει τα πόδια ως ένδειξη υποταγής. Αυτός δεν είπε τίποτα. Με το δυνατό του χέρι άρπαξε μια τούφα από τα μαλλιά της και έτσι την έσυρε μπουσουλώντας μέχρι το δωμάτιο. Το καυλί του ήταν έτοιμο να σκίσει το βρακί του. Οι μπράβοι του χασκογελούσαν και ρίχνοντας μου φάπες στο σβέρκο σχολίαζαν «άντε, τυχερή η μανούλα. Θα δει χαρά στα σκέλια της». Η μητέρα μου είχε κατεβασμένο το βλέμμα της όσο αυτός ο αλήτης την έσερνε στο δωμάτιο. Μονάχα μια στιγμή έκανε να σηκωθεί προς το μέρος μου επιθετικά και να μου αστράψει μια μπάτσα μονολογώντας:
- Κάθαρμα τι έκανες; Τόσες θυσίες να σε μεγαλώσω για να μπλέξεις με βρωμοδουλειές;
Ο Δημήτρης γρήγορα την επανάφερε στην τάξη τραβώντας την από τα μαλλιά. Τα βυζιά συνέχισαν να ταλαντεύονται. Έκλεισαν την πόρτα. Και ο Δημήτρης την κλείδωσε αυτήν την φορά. Για λίγη ώρα δεν ακουγόταν τίποτα. Με είχε φάει η αγωνία και το άγχος. Μάλλον του παίρνει πίπα σκέφτηκα. Την άκουσα να βήχει ξαφνικά. Τώρα ήμουν σίγουρος. Ήταν εκείνος ο βήχας που βλέπουμε στις τσόντες μετά από ένα βαθύ λαρύγγι, που γρήγορα επισκιάστηκε από δυνατούς κρότους. Της έριχνε σκαμπίλια. Στον κώλο μάλλον. Και διαδοχικά «αουτς» από τη μητέρα μου κατέκλυσαν τον χώρο. Τώρα αρχίζει το πάρτι συμπλήρωσαν τα μοσχάρια, οι μπράβοι του. Ήταν μια πραγματική πνευματική δοκιμασία να σκέφτομαι τι μπορεί να πηγαίνει στραβά εκεί μέσα. Τι της κάνει. Αν τελικά της αρέσει και άλλα πολλά όπως οι τύψεις από την καύλα που αισθάνθηκα. Έτρεξα προς την πόρτα. Τη χτύπησα δυνατά.
- Άνοιξε, σε παρακαλώ, φώναζα. Ήταν λάθος μου να σε παρακούσω.
Τον άκουσα να γελάει με το ύφος του νικητή. Άνοιξε την πόρτα. Αυτό ήταν, σκέφτηκα. Λογικά το ξανασκέφτηκε και θα σταματήσει.
- Αφού θες να μπεις, τόσο πολύ, μπες.
Με συνόδευσε ο μπράβος του. Η πόρτα άνοιξε διάπλατα. Η μάνα μου πεταμένη πάνω στο στρώμα σε ημιλιπόθυμη κατάσταση και τα δύο της κωλομέρια να φέρουν δύο μεγάλες παλάμες σαν αποτύπωμα.
- Τώρα ξεκινάμε μικρέ, είπε ο Δημήτρης και διέταξε το μπράβο να μου κλείσει το στόμα καθώς δεν ήθελε να με ακούει. Ο μπράβος κοίταξε γύρω του και το βλέμμα του έπεσε κατευθείαν στο κατακρεουργημένο κοιλοταάκι της μητέρας μου το οποίο το πήρε και το έχωσε στο στόμα μου. Καύλωσα αρκετά με αυτήν την κίνηση καθώς είχε τη μυρωδιά των καυτών υγρών του μουνιού της. Ο Δημήτρης της πρόσταξε:
- Σήκω όρθια, τέλος η ξεκούραση.
Αυτός ξάπλωσε ανάσκελα και την έβαλε να τον καβαλήσει. Όλοι τώρα είχαμε επικεντρωθεί στο πελώριο καυλί που ήταν έτοιμο να σκίσει την τρύπα της. Με μια απότομη κίνηση το παλούκι 20 εκατοστών βυθίστηκε στην τρύπα της. Βογκητά ακουγόταν από τη μητέρα μου καθώς το καυλί όργωνε το μουνί της. Γρήγορα ανέβασε ρυθμό και τώρα μπαινοβγαίνει σαν συρραπτικό. Κάθε διείσδυση ήταν και μια δυνατή κονταριά στη μήτρα της. Το θέαμα δε μπορούσε να με αφήσει ανεπηρέαστο. Μου έγινε κάγκελο. Το κάθαρμα της έδωσε την χαριστική βολή στο τέλος. Αφού κατέβασε ρυθμό, έδωσε μια δυνατή μέχρι μέσα. Αυτό ήταν. Ξεχύθηκαν τα υγρά. Η μάνα μου έκανε squirting. Ένα επιφώνημα ανακούφισης ακούστηκε. Η μάνα μου κατέρρευσε πάνω του καθώς τα υγρά έτρεχαν παντού. Γελούσε με το βλέμμα του νικητή.
Πρόσεξε το παντελόνι μου. Γι’ αυτό ήμουν σίγουρος. Αλλά προτίμησε να το αφήσει ασχολίαστο. Ίσως για αργότερα. Κάτι σχεδίαζε.
Ο Δημήτρης απτόητος συνέχισε. Με τα στιβαρά του χέρια και το κορμό του τη σήκωσε στον αέρα. Αυτή προσπαθούσε απεγνωσμένα να γαντζωθεί πάνω του. Το κάθαρμα ξεκίνησε ένα δυνατό σφυροκόπημα καθώς την περιέφερε μέσα στο σπίτι, σαν τον πρωταθλητή που είχε κατακτήσει το τρόπαιο. Οι μπράβοι του χασκογελούσαν και άρχισαν να την παίζουν στο σαλόνι. Τότε διέταξε έναν από αυτούς να ανοίξει για λίγο την εξώπορτα.
- Έξω δεν ήθελες να βγεις μωρή;
Ρώτησε την μάνα μου. Ώρα να βγεις να πάρεις λίγο καθαρό αέρα. Η μητέρα μου άρχισε να τσιρίζει καθώς την πηδούσε στον αέρα και να προσπαθεί να γαντζωθεί από κάπου. Αλλά μάταια. Την έβγαλε έξω και της έδωσε κάποιες δυνατές κονταριές, ικανές να προκαλέσουν το ενδιαφέρον όσων ήταν στα μπαλκόνια (ήταν καλοκαίρι). Μπήκαν πάλι μέσα. Η μητέρα μου έχυνε για δεύτερη φορά.
Δεν ήξερε πού να την ακουμπήσει. Την άφησε στο τραπέζι πάνω. Ένα ψεύτικο τραπέζι, έτοιμο να διαλύσει. Έβαλε να πιει ένα ποτήρι νερό. Ήταν μούσκεμα. Μούσκεμα ήταν και η μάνα μου που πάσχιζε να ξαναβρεί την αναπνοή της.
- Σε παρακαλώ, άσε με ήσυχη…
Ψέλλισε, αλλά αυτός την αγνόησε.
- Δε θέλω να το ξέρω το μπάσταρδο, συμπλήρωσε η μάνα μου για εμένα.
- Μετά από όσα σου έκανα και θα σου κάνω, δε θα μου δημιουργήσει ξανά πρόβλημα αντιμίλησε ο Δημήτρης.
Το μυαλό όλων μας πήγε στο τι εννοούσε. Δεν της τα είχε κάνει όλα; Υπήρχαν και άλλα πράγματα; Και η μητέρα μου βρήκε το θάρρος να ρωτήσει. Γέλασε ειρωνικά ο Δημήτρης και σχολίασε:
- πίσω πόρτα... αυτή έμεινε. Θα τη διαρρήξω.
Γαμώτο, σκέφτηκα, με αυτό το μαρκούτσι θα της δώσει το κωλάντερο στο χέρι.
Αφού ξεκουράστηκε, επέστρεψε στο τραπέζι. Του ήταν πάλι κάγκελο. Έπιασε την πούτσα του και στόχευσε με το κεφαλάκι στην τρύπα. Σιγά-σιγά το έχωσε. Την είχε στα τέσσερα πάνω στο τραπέζι. Ήταν έτοιμος να χύσει. Το στενό της κωλαράκι τον καύλωσε άγρια. Έβγαζε κραυγές σα χιμπατζής, καθώς την υπέτασσε. Το τραπέζι ταρακουνιόταν και έτριζε. Αυτό ήταν. Είχα κάνει πάρα πολλή υπομονή. Κατέβασα τα βρακιά μου και άρχισα να την παίζω σαν τρελός. Όσο πιο δυνατά την έπαιζα, τόσο περισσότερο καύλωνε αυτός. Στο τέλος ανέβηκε ολόκληρος πάνω στο τραπέζι. Χύνω, χύνω… ούρλιαζε, διαλύοντας το τραπέζι με το βάρος του σώματος του. Τα ποδάρια, έσπασαν και βρέθηκαν όλοι κάτω. Για τη μάνα μου δε μπορώ να βρω κατάλληλο χαρακτηρισμό. Σαν να είχε βγει η ψυχή της από το σώμα. Έχυσα και εγώ. Τι ξεφτίλα!
Η μάνα μου πάνω στο διαλυμένο τραπέζι. Το κάθαρμα να χασκογελάει μαζί με τους μπράβους του κι εγώ να την παίζω ξανά και ξανά. Έχυσα τέσσερις ή πέντε φορές, κάθε φορά βλέποντας τη μάνα μου, τις ορθάνοιχτες τρύπες της, τα λεηλατημένα βυζιά της που τα είχε καταδαγκώσει ο κρετίνος.
- Ελπίζω να το πήρες το μάθημα σου. Αν όχι, εδώ είμαστε πάλι... και εξαφανίστηκαν.
Έκατσα σε ένα καναπέ και τραβούσα τη μια μαλακιά μετά την άλλη στη θέα της μητέρας μου. Βρήκε κουράγιο να σηκωθεί και με ένα μαχαίρι με έβγαλε έξω από την πόρτα του σπιτιού. Δεν επέστρεψα πριν περάσει ένας μήνας προκειμένου να ξεθυμάνει η μητέρα μου.
Copyright protected OW ref: 182220
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.