Παλιότερα σας είχα περιγράψει την εμπειρία της γυναίκας μου πάνω στο σκάφος μας με τους μηχανικούς που το επισκεύαζαν.
Να σας θυμίσω ότι με λένε Μιλτιάδη και είμαι πλέον 57 ετών. Αντίστοιχα, η γυναίκα μου λέγεται Φαίδρα και έχει πιάσει τα 52.
Από την προηγούμενη ιστορία μου μέχρι τώρα, η Φαίδρα έχει κάνει ορισμένες αλλαγές επάνω της, για να διορθώσει τα σημάδια του χρόνου. Συγκεκριμένα, ενώ το στήθος της ήταν 2άρι και σχετικά στητό, το έκανε 3άρι και πλέον οι θηλές της κοιτάζουν τον ουρανό. Παράλληλα, έκανε πλαστική στα κωλομέρια της, που έγιναν βραζιλιάνικα, ενώ ασχολήθηκε και με την κοιλιά της, η οποία έγινε επίπεδη και σφιχτή. Αν κάποιος την δει από πίσω, νομίζει ότι είναι 25 χρονών, ενώ και από μπροστά δε δείχνει μεγαλύτερη από 35άρα.
Η ιστορία μας εξελίσσεται στην διάρκεια της καραντίνας. Παρ’ ότι μένουμε στα βόρεια, τα γραφεία της εταιρείας μας είναι στα νότια προάστια της Αθήνας. Παρά το lockdown, κάποιες μέρες κατεβαίναμε στην εταιρεία, προκειμένου να ενημερωνόμαστε για τις εξελίξεις, αλλά και να μαζεύουμε εκκρεμότητες που η ροή της δουλειάς δε μας επέτρεπε να τακτοποιήσουμε.
Στο διάστημα της καραντίνας είχαμε επικοινωνία με έναν broker, τον Χάρη, ο οποίος μας έβρισκε πελάτες για το σπίτι που έχουμε σε ένα νησί των Κυκλάδων. Συγκεκριμένα, μας έλεγε ότι θα χρειαστεί το σπίτι από τις αρχές Σεπτεμβρίου έως το τέλος Οκτωβρίου, δεδομένου ότι περίμενε πως η τουριστική περίοδος θα επεκτεινόταν, λόγω Κορωνοϊού. Μάλιστα, μας έλεγε ότι ήδη είχε προ-κρατήσεις και για τις 8 εβδομάδες και ότι θα μπορούσαμε να εισπράξουμε ένα πολύ σεβαστό ποσό σε μια περίοδο που συνήθως είναι υποτονική.
Η Φαίδρα ήταν αρνητική στην προοπτική να παραχωρήσουμε το σπίτι μας, λέγοντας ότι θα το χρησιμοποιήσει κάθε καρυδιάς καρύδι από το εξωτερικό και πως μετά θα χρειαστεί γενική απολύμανση, για να μπορέσουμε να το χρησιμοποιήσουμε κι εμείς.
Ξέχασα να πω ότι το σπίτι μπορούσε να φιλοξενήσει 15 άτομα και πάντα νοικιαζόταν με την εβδομάδα, πράγμα που σημαίνει ότι στο διάστημα των δύο μηνών θα χρησιμοποιούνταν από 8 διαφορετικά γκρουπ επισκεπτών, συνήθως από Αμερική ή Ρωσία.
Εγώ, από την άλλη, δεν είχα σκοπό να χρησιμοποιήσω το σπίτι το φετινό καλοκαίρι, μια και θεωρούσα πολύ πιο ασφαλές το σκάφος για διακοπές εν μέσω πανδημίας. Παράλληλα, δε με χάλαγε καθόλου και η προοπτική να βάλω στην τσέπη μου και αρκετά μεγάλο ποσό από την παραχώρηση του σπιτιού.
Ο Χάρης είχε καταλάβει τη διχογνωμία μας και ζήτησε να μας συναντήσει, ώστε να πείσει τη γυναίκα μου ότι ήταν πολύ καλή η πρότασή του.
Είχαμε να τον συναντήσουμε από το προηγούμενο καλοκαίρι, όταν μας έφερε την επιταγή για τις μισθώσεις που είχαν προηγηθεί. Δεχτήκαμε να τον δούμε, αλλά όχι στο σπίτι μας, αφού δεν επιτρέπαμε τις επισκέψεις σε κανέναν εκεί. Έτσι, κανονίσαμε να τον δούμε στα γραφεία της εταιρείας μας την επομένη φορά που θα κατεβαίναμε εκεί.
Φυσικά, η εταιρεία ήταν άδεια, αφού, λόγω Κορωνοϊού, το προσωπικό δούλευε από το σπίτι.
Την Τετάρτη του Πάσχα, λοιπόν, αποφασίσαμε να κατέβουμε νότια και ενημερώσαμε το Χάρη, τον οποίο βόλευε ο τόπος της συνάντησης, αφού κατοικούσε στη Βούλα.
Πήραμε το αυτοκίνητό μας, ταυτότητες και δικαιολογητικά και με άδειους τους δρόμους, σε 30 λεπτά φτάσαμε στα γραφεία μας.
Εγώ ντυμένος με τζην, πουκάμισο και blazer και η Φαίδρα με λευκό πουκάμισο και δερμάτινο παντελόνι.
Δεν προλάβαμε καλά-καλά να φτιάξουμε καφέ και ο Χάρης μας χτυπούσε το κουδούνι. Όταν μπήκε στα γραφεία, έμεινε έκπληκτος από την εμφάνιση της Φαίδρας, αφού τη θυμόταν αλλιώς πριν από σχεδόν ένα χρόνο που την είχε δει τελευταία φορά.
- Μου φαίνεται ότι η καραντίνα σας έκανε καλό, είπε. Δείχνετε και οι δύο νεώτεροι.
Η Φαίδρα με κοίταξε με νόημα και έκανε μία γκριμάτσα, σαν να μου έλεγε: «Μας καλοπιάνει, για να μην του φέρουμε αντιρρήσεις». Εγώ αρκέστηκα να σηκώσω τους ώμους.
Ο Χάρης είναι ένας άντρας 50 ετών περίπου, με μέτριο ύψος, σχετικά γυμνασμένος και κοντό ξανθό μαλλί, που έχει αρχίσει να αραιώνει πάνω από το μέτωπό του. Είναι παντρεμένος με μία πολύ πλούσια αλλά και πολύ ψυχρή γυναίκα και έχουν αποκτήσει 4 παιδιά.
Κάποιες φορές στο παρελθόν, σε τυπικές συζητήσεις που είχαμε μεταξύ μας, μου έδινε να καταλάβω ότι η γυναίκα του τον έκανε ό,τι ήθελε, λόγω της οικονομικής της θέσης, ότι σε γενικές γραμμές δεν ήταν ευχαριστημένος από την ζωή του και πως πάντα είχε τις κεραίες σηκωμένες για κάποια περιπέτεια. Εγώ, από τη μεριά μου, δεν έδινα μεγάλη σημασία στα λεγόμενά του, γιατί ήξερα ότι οι άνθρωποι του συναφιού του μιλάνε γενικώς πολύ και λίγα απ’ όσα λένε είναι αλήθεια.
Τέλος πάντων, καθίσαμε όλοι στο γραφείο μου, εγώ στη θέση μου και η Φαίδρα με το Χάρη αντικριστά σε δύο πολυθρόνες συνεργασίας μπροστά από το έπιπλο του γραφείου.
Άρχισε να μας λέει ότι η τουριστική περίοδος της Ελλάδας θα παραταθεί μέχρι το Δεκέμβριο, ότι ήταν καλή ευκαιρία να κερδίσουμε χρήματα από ένα σπίτι που, έτσι κι αλλιώς, θα ήταν κλειστό και αχρησιμοποίητο και πως θα μείωνε κι άλλο την προμήθειά του για να κάνει όλο το πακέτο πιο ελκυστικό. Εγώ τον άκουγα πιο πολύ από υποχρέωση, ενώ παράλληλα χάζευα την οθόνη του υπολογιστή μου. Αντίθετα, η Φαίδρα έδειχνε να έχει πάρει πιο σοβαρά την συζήτηση και αρκετές φορές διατύπωνε τις αντιρρήσεις και της επιφυλάξεις της.
Κάποια στιγμή, που ύψωσε τον τόνο της φωνής της λίγο περισσότερο, πήρα τα μάτια μου από τον υπολογιστή και γύρισα να την κοιτάξω. Είδα, λοιπόν, ότι χωρίς να το καταλάβει, είχε ανοίξει ένα κουμπί του πουκαμίσου της και το στήθος της φαινόταν περισσότερο από όσο επιτρέπει η ευπρέπεια. Αυτόματα γύρισα να κοιτάξω το Χάρη και διαπίστωσα ότι είχε εστιάσει στη σχισμή του στήθους της Φαίδρας, αδιαφορώντας μάλλον για τα λεγόμενά της. Εκείνη ακολούθησε το βλέμμα του, κατάλαβε τον λόγο της προσοχής του και δήθεν αδιάφορα κούμπωσε το κουμπί.
‘Ετσι επανήλθαμε στην κουβέντα μας, αφού η προσοχή του Χάρη ξαναγύρισε στο θέμα που τον έκαιγε. Η Φαίδρα βρήκε ευκαιρία να πάει μέχρι την τουαλέτα, προφανώς για να συμμαζευτεί και να αποφύγει τις ματιές του.
- Βρε Μιλτιάδη, μου λέει ο Χάρης, πες της κι εσύ καμιά κουβέντα. Τι να το κάνετε το σπίτι κλειστό, την στιγμή που μπορείτε να κερδίσετε ένα καλό εισόδημα απ’ αυτό;
- Και ποιος σου είπε ότι θα μείνει κλειστό, του αντιγύρισα. Με τον Κορωνοϊό να εξακολουθεί να απειλεί, δε μπορώ να σκεφτώ διακοπές σε ξενοδοχείο. Προτιμώ να τις περάσω στο σπίτι μου, που ξέρω ότι είναι καθαρό. Απλώς, μ’ όλη αυτή την αναστάτωση, δεν ξέρω πότε θα μπορέσουμε να φύγουμε για διακοπές κι έτσι δε μπορώ να δεσμευτώ για τις περιόδους που θα είναι ελεύθερο.
- Μα καλά, μου λέει o Χάρης, δεν είχες πει ότι θα πάτε διακοπές με το σκάφος;
- Έχεις δίκιο, του απάντησα, αλλά όπως ξέρεις τα σκάφη μέχρι τώρα δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιηθούν. Όπως είναι η κατάσταση, δεν ξέρω ποια από τις επιλογές μου θα χρησιμοποιήσω τελικά, γι’ αυτό θέλω να έχω ελευθερία κινήσεων.
- Μήπως, τότε, να σκεφτούμε την περίπτωση να ναυλώσουμε το σκάφος σε τουρίστες;
- Αν η Φαίδρα έχει αντιρρήσεις για το σπίτι, σε διαβεβαιώνω ότι για το σκάφος δε θα θέλει ούτε να το ακούσει.
- Τί δε θέλω ν’ ακούσω, ακούστηκε η φωνή της Φαίδρας, που εκείνη την ώρα επέστρεφε από την τουαλέτα.
- Τίποτα, μωρό μου, της λέω εγώ. Απλώς, εδώ ο φίλος μας μου κάνει ανήθικες προτάσεις, συνεχίζω αστειευόμενος.
- Και είσαι βέβαιος ότι δε θέλω ν’ ακούω ανήθικες προτάσεις;
- Καλά, μην το παίρνεις τοις μετρητοίς, της απαντάω. Μου είπε μια άλλη ιδέα του για μίσθωση, την οποία θεωρώ ανεφάρμοστη.
- Κρίμα, λέει ναζιάρικα. Κι εμένα πήγε το μυαλό μου σε κάτι πιο ενδιαφέρον.
- Πόσο ενδιαφέρον, της λέει ο Χάρης, μπαίνοντας στην κουβέντα.
- Κάτι που να μην έχει σχέση με σπίτια και μισθώσεις.
- Αν έχει με κρεβατοκάμαρες και καμπίνες;
- Τότε αλλάζει και συζητάμε επί άλλης βάσεως.
Ξέροντας την Φαίδρα σαν την παλάμη του χεριού μου, άρχισα να καταλαβαίνω τι συνέβη και που το πάει.
Προφανώς, η ματιά του Χάρη στο στήθος της την είχε αναστατώσει. Η επίσκεψή της στην τουαλέτα ήταν μια πρόφαση, προκειμένου να βρει ευκαιρία να παίξει λίγο με το μουνάκι της, για να της φύγει η κάψα. Όμως, για τη Φαίδρα, λίγο δαχτύλιασμα ήταν πάντα ορεκτικό και όχι κυρίως πιάτο.
- Μπορώ να χρησιμοποιήσω κι εγώ την τουαλέτα σας;… ρώτησε ο Χάρης. Κι όσο θα λείπω, σκεφτείτε όσα είπαμε…
- ‘Ωπα, σκέφτηκα. Να κι άλλος αναστατωμένος!
Μόλις ο Χάρης έφυγε, γυρίζει η Φαίδρα και μου λέει:
- Μαλάκα μου, μ’ έχει βαρέσει η καραντίνα στο κεφάλι. Θέλω να πηδηχτώ σαν τρελή.
- Ενώ προ καραντίνας δεν ήθελες… της λέω περιπαικτικά.
- Άσε την πλάκα, μου λέει, και κοίτα να δεις τι θα κάνεις. Ή τον διώχνεις και βγάζουμε τα μάτια μας τώρα, ή κάνουμε το τρίο της καραντίνας.
- Καλύτερα τρίο, της λέω, γιατί εγώ δεν έχω τις δικές σου εξάψεις αυτή τη στιγμή.
Πάνω στην κουβέντα, εμφανίζεται και ο Χάρης φρέσκος και χαμογελαστός.
- Κοίταξε να δεις, του λέω. Όσο έλειπες, το συζητήσαμε με τη Φαίδρα και αποφασίσαμε ότι για να σου δώσουμε το σπίτι μας για μίσθωση, πρέπει να δώσεις προκαταβολή.
Το χαμόγελο του έφυγε με την μία.
- Τί προκαταβολή;… λέει. Δεν είμαι προετοιμασμένος για κάτι τέτοιο.
- Γιατί, του λέει η Φαίδρα. Χωρίς το πουλί σου έφυγες από το σπίτι;
- Δεν καταλαβαίνω… λέει αυτός, εμφανώς μπερδεμένος.
- Φίλε μου, ξαναλέει η Φαίδρα, απ’ ό,τι φαίνεται η δουλειά, για την οποία συναντηθήκαμε, κάηκε. Αφού, όμως, βγήκαμε από το σπίτι, τουλάχιστον ας μην επιστρέψουμε άπρακτοι. Σε είδα προηγουμένως που κοίταζες το στήθος μου. Μήπως θέλεις να το δεις κι από πιο κοντά;
- Και γιατί να μη θέλω;
Ο Χάρης έχει αρχίσει να μπαίνει στο νόημα και η προοπτική να γαμήσει μια σέξι 50άρα, μπροστά στον άντρα της, δεν τον χαλάει καθόλου.
Η Φαίδρα έχει ήδη καταλάβει ότι είναι θετικός, όπως επίσης έχει καταλάβει ότι πρέπει εκείνη να κάνει το πρώτο βήμα. Σηκώνεται από την θέση της και πάει πίσω από την πλάτη της πολυθρόνας που καθόταν ο φίλος μας. Σκύβει από πάνω του και φέρνει τα χέρια της μέσα από το πουκάμισό του, χαϊδεύοντάς του το στήθος. Ο Χάρης γλίστρησε στην καρέκλα του, ώστε να φέρει το σώμα του σε ευθεία και να επιτρέψει στην Φαίδρα ν’ απλώσει τα χέρια της μέχρι την κοιλιά του.
Εγώ έχω βγάλει ήδη το κινητό μου και τραβάω φωτογραφίες εναλλάξ με βίντεο. Η όλη εικόνα είναι καυλωτική και θέλω να την απαθανατίσω για μελλοντική χρήση, αφού η Φαίδρα καυλώνει πολύ όταν ξαναβλέπει τις περιπέτειές της.
Έτσι όπως έχει σκύψει η Φαίδρα από πάνω του και του χαϊδεύει το σώμα, το στήθος της έχει έρθει μπροστά στο πρόσωπό του, οπότε δε χάνει ευκαιρία. Της ξεκουμπώνει 1-2 κουμπιά από το πουκάμισό της και απελευθερώνει τα βυζιά της, χωρίς να ξεκουμπώσει το σουτιέν της. Χώνει το πρόσωπό του ανάμεσα τους και με τις άκρες των δαχτύλων του τσιμπάει τις ρώγες.
Τα χέρια της Φαίδρας, συνεχίζοντας την εξερεύνησή τους, πέρασαν κάτω από την ζώνη του Χάρη και χώθηκαν βαθιά μέσα στο εσώρουχό του. Από την έκφρασή της κατάλαβα ότι της άρεσε αυτό που έπιανε. Εκείνος, για να της δώσει χώρο, έλυσε την ζώνη του και ξεκούμπωσε το κουμπί του παντελονιού του. Το φερμουάρ το κατέβασε η Φαίδρα. Παράλληλα, έτσι όπως είχε σκύψει επάνω του και είχε τραβηχτεί το πουκάμισό της, φαινόταν το στρινγκάκι της πάνω από το χαμηλοκάβαλο δερμάτινο παντελόνι της.
Βέβαια η στάση τους είχε αρχίσει να γίνεται άβολη κι έτσι η Φαίδρα περπάτησε γύρω από την πολυθρόνα και ήρθε μπροστά του. Με βιαστικές κινήσεις του κατέβασε παντελόνι και εσώρουχο μαζί και έβγαλε ένα επιφώνημα έκπληξης.
- Πω-πω, μαλάκα μου, είπε. Αυτό είναι από τα μεγάλα εργαλεία! Θέλω να το μετρήσω. Μιλτιάδη, δώσε μου ένα χάρακα.
- Πού να τον βρω, μωρό μου, τον χάρακα; Τον τελευταίο τον είχα όταν πήγαινα σχολείο.
Χωρίς να πει άλλη κουβέντα, πήρε το πληκτρολόγιο του υπολογιστή από το γραφείο μου και ακουμπώντας την στενή πλευρά πάνω στην ρίζα του καυλιού του, η άλλη άκρη έφτανε μέχρι το F10.
- Θα μετρήσω το ακριβές μήκος μια άλλη στιγμή, είπε.
(Έτσι, για ενημέρωση, κάποια άλλη στιγμή, έκανα την ίδια μέτρηση με το δικό μου εργαλείο και με πολύ προσπάθεια πλησίασα το F6).
Λέγοντας αυτά, αγκάλιασε και με τις δυο της παλάμες το καυλί του Χάρη και ό,τι περίσσευε το έβαλε στο στόμα της. Εκείνος, αρχικά, ξάπλωσε προς τα πίσω, απολαμβάνοντας το τσιμπούκι, αλλά γρήγορα ανακάθισε και έβαλε το χέρι του στο πίσω μέρος του κεφαλιού της Φαίδρας, δίνοντάς της ρυθμό.
Εγώ, από την άλλη, έβγαλα σακάκι και πουκάμισο και περίμενα ευκαιρία να χωθώ στο σύμπλεγμα. Πήγα πίσω από την Φαίδρα και τη σήκωσα όρθια, της ξεκούμπωσα το παντελόνι και το κατέβασα. Της έβγαλα τις γόβες, για να μπορέσω να της το βγάλω τελείως, και μετά τις ξαναφόρεσα στα πόδια της. Περιττό να πω ότι όλη αυτή την ώρα εκείνη δεν είχε βγάλει την ψωλή από το στόμα της.
Το στρινγκ και οι γόβες σχημάτιζαν τον τέλειο κώλο. Πραγματικά το θέαμα μπροστά μου ήταν πέρα από κάθε περιγραφή.
Έβγαλα κι εγώ το παντελόνι μου, την ίδια ώρα που ο Χάρης σηκωνόταν όρθιος. Σταθήκαμε κι οι δύο μπροστά στη Φαίδρα και φέραμε τις καυλωμένες ψωλές μας στο πρόσωπό της. Εκείνη έπιασε μια ψωλή με κάθε χέρι και μας πίπωνε εναλλάξ. Κάποιες στιγμές δοκίμαζε να τις βάλει και τις δύο στο στόμα και η αλήθεια είναι ότι δε δυσκολευόταν και πολύ.
Αυτό κράτησε αρκετή ώρα, τόση ώστε τα καυλιά μας να γίνουν πέτρα. Είχε έρθει η ώρα να γαμήσουμε.
Μέσα στο γραφείο μου υπήρχε ένα μεγάλο στρογγυλό ξύλινο τραπέζι συνεδριάσεων και ένας καναπές για τους επισκέπτες. Διαλέξαμε για αρχή το τραπέζι.
Ο Χάρης πήρε απ’ το χέρι τη Φαίδρα και την οδήγησε στο τραπέζι, όπου την ξάπλωσε ανάσκελα και της έβγαλε το στρινγκ. Αμέσως έχωσε το κεφάλι του ανάμεσα στα πόδια της και ξεκίνησε ένα δυνατό γλείψιμο. Εγώ, με το ένα χέρι μαλάκιζα το καυλί μου και με το άλλο χάιδευα τα βυζιά της, ενώ που και που τραβούσα και καμιά φωτογραφία. Το μουνί της Φαίδρας είχε γίνει μούσκεμα από το γλείψιμο και τα υγρά της και ο Χάρης άρχισε να βάζει στην αρχή ένα δάχτυλο και αργότερα και δεύτερο. Τη δαχτύλωνε με μαεστρία, ενώ συγχρόνως της πιπίλιζε και την κλειτορίδα. Το σώμα της Φαίδρας είχε γίνει τόξο από την καύλα και ξαφνικά άρχισε να φωνάζει:
- Χύνω, καργιόλη, χύνω η πουτάνα!
Ο Χάρης τράβηξε τα δάχτυλά του από το μουνί της και ένας πίδακας squirt ξεχύθηκε από το μουνί της Φαίδρας. Μιλάμε για ποτάμι ορμητικό. Γενικά ήταν εύκολη στο squirting, αλλά τόση ποσότητα δεν είχα ξαναδεί. Είδατε τι κάνει η καραντίνα;
Μετά απ’ αυτό, ο Χάρης σηκώθηκε όρθιος και έφερε το καυλί του μπροστά στο μουνί της Φαίδρας. Έκανε λίγο πινέλο στην κλειτορίδα της και ξαφνικά την κάρφωσε με όλη του τη δύναμη. Τα μάτια της Φαίδρας γύρισαν και είδα το ασπράδι τους. Το στόμα της άνοιξε διάπλατα, αλλά φωνή δε βγήκε. Τα ξυρισμένα αρχίδια του χτυπούσαν στην κωλοτρυπίδα της, ενώ και στο κάτω μέρος της κοιλιάς της ήταν εμφανής η παλινδρόμηση του καυλιού του.
Είχε έρθει η ώρα όμως να πηδήξω κι εγώ. Έκανα νόημα στον Χάρη κι εκείνος κατάλαβε αμέσως. Τραβήχτηκε και μου έκανε χώρο. Εγώ του έδωσα το τηλέφωνό μου, με το οποίο απαθανάτιζα την σκηνή και γύρισα τη Φαίδρα μπρούμυτα πάνω στο τραπέζι, με τα βυζιά της και την κοιλιά της να ακουμπούν στο ξύλο. Ευτυχώς, δεν είχε βγάλει ακόμη τις γόβες της και ήταν στο σωστό ύψος για μένα. Τα κωλομέρια της είχαν κοκκινίσει από το τρίψιμο πάνω στη σκληρή επιφάνεια του τραπεζιού και το μουνί της έσταζε καύλα. Δε δυσκολεύτηκα να μπω μέσα.
- Καργιολίτσα, της λέω, πώς σου φαίνεται που δύο ψωλές καυλώνουν για σένα;
- Θα μπορούσαν να είναι και περισσότερες, μου απαντάει.
Αυτή η γυναίκα με τίποτα δεν είναι ευχαριστημένη! Ο Χάρης βρήκε ευκαιρία και, όση ώρα εγώ την γαμούσα, έφερε το καυλί του μπροστά στο πρόσωπό της και της το έδωσε στο στόμα. Από το σημείο που βρισκόμουν έβλεπα τις φλέβες στην ράχη του πούτσου του έτοιμες να εκραγούν. Η Φαίδρα δε χρησιμοποιούσε καθόλου χέρια και η αίσθηση ήταν ότι της γαμούσε το στόμα όπως θα της γαμούσε το μουνί.
- Έτσι, καργιόλα, της έλεγε ο Χάρης, παρ’ τον μέχρι τις αμυγδαλές. Γλείψε το καυλί μου.
Όση ώρα τον τσιμπούκωνε η Φαίδρα, με το ελεύθερο χέρι του της σκαμπίλιζε τα κωλομέρια, αφήνοντας το αποτύπωμα των δακτύλων του επάνω τους.
Επειδή ήμουν στα όρια του να χύσω, πράγμα που δεν το ήθελα τόσο νωρίς, τραβήχτηκα από το μουνί της Φαίδρας, η οποία με έλουσε με ένα δεύτερο squirting. Το πάτωμα του γραφείου είχε γίνει σα λίμνη και τα μπούτια της Φαίδρας ήταν σα να είχε μόλις βγει από το ντους.
Πήγα και έκατσα στον καναπέ, για να βρω την ανάσα μου και στην συνέχεια πήγα μέχρι το κουζινάκι του γραφείου, για να πάρω λίγο χαρτί και να σκουπίσω τα υγρά της Φαίδρας, αφού υπήρχε κίνδυνος να γλιστρήσουμε. Μέχρι να γυρίσω από την κουζίνα, ο Χάρης είχε βγάλει το καυλί του από το στόμα της Φαίδρας και το είχε βάλει στο μουνί της, χωρίς εκείνη ν’ αλλάξει στάση. Δυσκολευόταν λίγο, γιατί ήταν πιο κοντός από μένα, αλλά πάντως τα κατάφερνε.
Έκατσα πάλι στον καναπέ και τους χάζευα, ενώ δεν σταμάτησα να βγάζω φωτογραφίες και βίντεο με το κινητό.
- Πήδα με την πουτάνα, αγόρι μου, έλεγε η Φαίδρα στο Χάρη. Δώσε μου το καυλί σου, σκίσε μου την μήτρα.
- Σ’ αρέσει να γαμιέσαι μπροστά στον άντρα σου, καργιόλα, σ’ αρέσει να πηδιέσαι με δύο ψωλές... της έλεγε εκείνος.
- Με την καύλα που έχω, δύο ψωλές είναι λίγες. Η φύση μου έδωσε περισσότερες τρύπες.
Τ’ άκουγε αυτά ο Χάρης και καύλωνε περισσότερο και από την μανία του της χαστούκιζε τα κωλομέρια με δύναμη, ενώ η πούτσα του βυθιζόταν στο μουνί της μέχρι τη ρίζα.
- Καργιόλα, της έλεγε, θα σε κάνω να μην μπορείς να πάρεις τα πόδια σου, θα σε κάνω να μη μπορείς να κάτσεις για μέρες. Ένα μήνα έχω να γαμήσω κι η παγοκολόνα η γυναίκα μου δε θέλει ούτε να το συζητήσει. Τώρα που σε βρήκα, πουτάνα, θα βγάλω όλα μου τ’ απωθημένα. Θα σε γαμήσω, θα σε χύσω και το βράδυ θα μαλακιστώ για πάρτη σου!
Αυτό συνεχίστηκε κάμποση ώρα και κάποια στιγμή η Φαίδρα κουράστηκε να είναι όρθια, πάνω στις γόβες της. Τότε έβγαλε την ψωλή του Χάρη από μέσα της και, κουνώντας τους γοφούς της προκλητικά, ήρθε προς τον καναπέ που καθόμουν.
- Σ’ άφησα παραπονεμένο, μωρό μου;… με ρώτησε; Μην ανησυχείς, θα επανορθώσω.
Όπως ήμουν καθισμένος στον καναπέ, ήρθε κι έκατσε πάνω στο καυλί μου, πνίγοντας το πρόσωπό μου μέσα στα βυζιά της. Η πούτσα μου καρφώθηκε βαθιά μέσα της κι εκείνη άρχισε να κάνει παλινδρομικές κινήσεις μπρος-πίσω, τρίβοντας την κλειτορίδα της πάνω στην κοιλιά μου. Τα υγρά της έτρεχαν από παντού.
Ο Χάρης αρχικά μας κοίταζε, αλλά όχι για πολύ. ‘Ήρθε πίσω από τον καναπέ και έστησε το καυλί του μπροστά στο πρόσωπο της Φαίδρας. Χωρίς πολλή σκέψη, εκείνη τον πήρε στο στόμα της. Όπως ήμουν ξαπλωμένος, πάνω από το κεφάλι μου παλλόταν η ψωλή του Χάρη, που γαμούσε το στόμα της γυναίκας μου. Ήταν λίγο άβολο, αλλά συγχρόνως ήταν και ερεθιστικό.
Σ’ αυτή τη στάση η Φαίδρα έχυσε άλλο ένα ποτάμι υγρά. Έσταζε ολόκληρη από καύλα και ιδρώτα, αλλά δε μετακινήθηκε από την θέση της. Εκείνος που μετακινήθηκε ήταν ο Χάρης, ο οποίος ήρθε από πίσω της. Ένοιωσα τα δάχτυλά του να πασπατεύουν την κωλοτρυπίδα της. Παράλληλα, έπαιρνε υγρά πάνω από το καυλί μου και λίπαινε τον κώλο της Φαίδρας.
Αφού προετοίμασε κατάλληλα την πίσω τρύπα, λύγισε λίγο τα γόνατά του κι άρχισε πιέζει το πουτσοκέφαλό του στην κωλοτρυπίδα της Φαίδρας. Εκείνη σταμάτησε την κίνησή της, για να τον διευκολύνει. Σιγά-σιγά άρχισε να μπαίνει μέσα της κι εγώ ένοιωθα στο καυλί μου τη δική του ψωλή να περνάει πάνω από την δική μου. Ήταν η απόλυτη καύλα. Το μουνί της Φαίδρας στένεψε απίστευτα και η τριβή διπλασιάστηκε. Μετά από δυο-τρεις παλινδρομήσεις, βρήκαμε το ρυθμό μας κι όταν ο Χάρης έμπαινε βαθιά στον κώλο της, εγώ κράταγα μόνο το πουτσοκέφαλο στο μουνί της και αντίστροφα.
Η Φαίδρα ζούσε τον μύθο της. Έδειχνε ότι πονούσε, αλλά ήταν πολύ καυλωμένη για να μας σταματήσει. Το καυλί του Χάρη πρέπει να έφτανε σε απίθανα και ανεξερεύνητα βάθη.
- Γαμήστε με την καργιόλα, φώναζε. Κάντε με να χύσω πάλι. Πόσο τσούλα νοιώθω!
- Πουτανάρα, τρέφεσαι με καυλιά, της είπε ο Χάρης. Θύμισέ μου την επόμενη φορά να φέρω και παρέα. Είναι κρίμα τέτοιο καυλάκι να το γαμούν μόνο δύο ψωλές.
- Στη διάθεσή σου, αναστέναξε η Φαίδρα. Ελπίζω μόνο η παρέα σου να είναι ψωλαράδες, σαν κι εσένα.
- Εγώ μπροστά του είμαι μικροψώλης, καύλα μου. Αν αυτός που έχω στο νου μου μπει στον κώλο σου, θα κάνεις καιρό να κάτσεις σε καρέκλα.
- Οι απειλές σου δεν πιάνουν σε μένα. Όταν θα δω, τότε θα πιστέψω.
- Οκ!
Για λίγο ακόμη συνεχίσαμε το σφυροκόπημα και στις δύο τρύπες της Φαίδρας, μέχρι που Χάρης είπε:
- Φτάνει το πήδημα, τώρα θέλω να στα δώσω στο στόμα, καργιόλα.
- Πολύ ευχαρίστως, είπε εκείνη.
Με μιας, ξεκαβάλησε ο Χάρης τη Φαίδρα και ήρθε κι έκατσε δίπλα μου. Η Φαίδρα σηκώθηκε κι εκείνη και γονάτισε μπροστά στις δυο καμαρωτές ψωλές μας. Πήρε το καυλί του Χάρη στο στόμα και με το δεξί της χέρι μαλάκιζε το δικό μου. Σε λίγο, πήρε εμένα στο στόμα και το αριστερό της χέρι τρομπάριζε τον πούτσο του Χάρη. Αυτό συνεχίστηκε για αρκετή ώρα με εναλλαγές, μέχρι που ο Χάρης είπε:
- Χύνω, καριόλα, αδειάζω τ’ αρχίδια μου πάνω σου!
Η Φαίδρα, αντί να πάρει τα χύσια του στο στόμα, τα δέχτηκε όλα πάνω στο πρόσωπο. Μύτη, μάγουλα και χείλη καλύφθηκαν από το σπέρμα του. Έπεσε πίσω ξέπνοος και η Φαίδρα απτόητη συνέχισε να τσιμπουκώνει εμένα. Τα χύσια του Χάρη έτρεχαν πάνω στο καυλί μου και τ’ αρχίδια μου, περιμένοντας να συναντήσουν τα δικά μου, πράγμα που δεν άργησε. Ήμουν τόσο καυλωμένος που η πρώτη ριπή πετάχτηκε πάνω από το κεφάλι της Φαίδρας, χωρίς να την ακουμπήσει καν. Τις επόμενες τις πήρε στο στόμα και αφού έπαιξε λίγο με τη γλώσσα της, τις κατάπιε με δίψα. Ήταν ο τρόπος της για να μου πει ότι όποιος κι αν την γαμάει, εγώ παραμένω ο άντρας της.
Η “σεμνή” τελετή είχε φτάσει στο τέλος της. Δυσκολευτήκαμε λίγο να βρούμε τα πεταμένα αριστερά και δεξιά ρούχα μας, αλλά τελικά ντυθήκαμε και γίναμε πάλι αξιοπρεπείς, αν εξαιρέσει κανείς κάποιες ξεραμένες σταγόνες σπέρματος στα μάγουλα της Φαίδρας.
Το Χάρη τον ξεπροβόδισε η Φαίδρα, που την άκουσα να του λέει:
- Ελπίζω να κρατάς τις υποσχέσεις σου!
Την απάντησή του δεν την άκουσα.
Copyright protected OW ref: 177787
Να σας θυμίσω ότι με λένε Μιλτιάδη και είμαι πλέον 57 ετών. Αντίστοιχα, η γυναίκα μου λέγεται Φαίδρα και έχει πιάσει τα 52.
Από την προηγούμενη ιστορία μου μέχρι τώρα, η Φαίδρα έχει κάνει ορισμένες αλλαγές επάνω της, για να διορθώσει τα σημάδια του χρόνου. Συγκεκριμένα, ενώ το στήθος της ήταν 2άρι και σχετικά στητό, το έκανε 3άρι και πλέον οι θηλές της κοιτάζουν τον ουρανό. Παράλληλα, έκανε πλαστική στα κωλομέρια της, που έγιναν βραζιλιάνικα, ενώ ασχολήθηκε και με την κοιλιά της, η οποία έγινε επίπεδη και σφιχτή. Αν κάποιος την δει από πίσω, νομίζει ότι είναι 25 χρονών, ενώ και από μπροστά δε δείχνει μεγαλύτερη από 35άρα.
Η ιστορία μας εξελίσσεται στην διάρκεια της καραντίνας. Παρ’ ότι μένουμε στα βόρεια, τα γραφεία της εταιρείας μας είναι στα νότια προάστια της Αθήνας. Παρά το lockdown, κάποιες μέρες κατεβαίναμε στην εταιρεία, προκειμένου να ενημερωνόμαστε για τις εξελίξεις, αλλά και να μαζεύουμε εκκρεμότητες που η ροή της δουλειάς δε μας επέτρεπε να τακτοποιήσουμε.
Στο διάστημα της καραντίνας είχαμε επικοινωνία με έναν broker, τον Χάρη, ο οποίος μας έβρισκε πελάτες για το σπίτι που έχουμε σε ένα νησί των Κυκλάδων. Συγκεκριμένα, μας έλεγε ότι θα χρειαστεί το σπίτι από τις αρχές Σεπτεμβρίου έως το τέλος Οκτωβρίου, δεδομένου ότι περίμενε πως η τουριστική περίοδος θα επεκτεινόταν, λόγω Κορωνοϊού. Μάλιστα, μας έλεγε ότι ήδη είχε προ-κρατήσεις και για τις 8 εβδομάδες και ότι θα μπορούσαμε να εισπράξουμε ένα πολύ σεβαστό ποσό σε μια περίοδο που συνήθως είναι υποτονική.
Η Φαίδρα ήταν αρνητική στην προοπτική να παραχωρήσουμε το σπίτι μας, λέγοντας ότι θα το χρησιμοποιήσει κάθε καρυδιάς καρύδι από το εξωτερικό και πως μετά θα χρειαστεί γενική απολύμανση, για να μπορέσουμε να το χρησιμοποιήσουμε κι εμείς.
Ξέχασα να πω ότι το σπίτι μπορούσε να φιλοξενήσει 15 άτομα και πάντα νοικιαζόταν με την εβδομάδα, πράγμα που σημαίνει ότι στο διάστημα των δύο μηνών θα χρησιμοποιούνταν από 8 διαφορετικά γκρουπ επισκεπτών, συνήθως από Αμερική ή Ρωσία.
Εγώ, από την άλλη, δεν είχα σκοπό να χρησιμοποιήσω το σπίτι το φετινό καλοκαίρι, μια και θεωρούσα πολύ πιο ασφαλές το σκάφος για διακοπές εν μέσω πανδημίας. Παράλληλα, δε με χάλαγε καθόλου και η προοπτική να βάλω στην τσέπη μου και αρκετά μεγάλο ποσό από την παραχώρηση του σπιτιού.
Ο Χάρης είχε καταλάβει τη διχογνωμία μας και ζήτησε να μας συναντήσει, ώστε να πείσει τη γυναίκα μου ότι ήταν πολύ καλή η πρότασή του.
Είχαμε να τον συναντήσουμε από το προηγούμενο καλοκαίρι, όταν μας έφερε την επιταγή για τις μισθώσεις που είχαν προηγηθεί. Δεχτήκαμε να τον δούμε, αλλά όχι στο σπίτι μας, αφού δεν επιτρέπαμε τις επισκέψεις σε κανέναν εκεί. Έτσι, κανονίσαμε να τον δούμε στα γραφεία της εταιρείας μας την επομένη φορά που θα κατεβαίναμε εκεί.
Φυσικά, η εταιρεία ήταν άδεια, αφού, λόγω Κορωνοϊού, το προσωπικό δούλευε από το σπίτι.
Την Τετάρτη του Πάσχα, λοιπόν, αποφασίσαμε να κατέβουμε νότια και ενημερώσαμε το Χάρη, τον οποίο βόλευε ο τόπος της συνάντησης, αφού κατοικούσε στη Βούλα.
Πήραμε το αυτοκίνητό μας, ταυτότητες και δικαιολογητικά και με άδειους τους δρόμους, σε 30 λεπτά φτάσαμε στα γραφεία μας.
Εγώ ντυμένος με τζην, πουκάμισο και blazer και η Φαίδρα με λευκό πουκάμισο και δερμάτινο παντελόνι.
Δεν προλάβαμε καλά-καλά να φτιάξουμε καφέ και ο Χάρης μας χτυπούσε το κουδούνι. Όταν μπήκε στα γραφεία, έμεινε έκπληκτος από την εμφάνιση της Φαίδρας, αφού τη θυμόταν αλλιώς πριν από σχεδόν ένα χρόνο που την είχε δει τελευταία φορά.
- Μου φαίνεται ότι η καραντίνα σας έκανε καλό, είπε. Δείχνετε και οι δύο νεώτεροι.
Η Φαίδρα με κοίταξε με νόημα και έκανε μία γκριμάτσα, σαν να μου έλεγε: «Μας καλοπιάνει, για να μην του φέρουμε αντιρρήσεις». Εγώ αρκέστηκα να σηκώσω τους ώμους.
Ο Χάρης είναι ένας άντρας 50 ετών περίπου, με μέτριο ύψος, σχετικά γυμνασμένος και κοντό ξανθό μαλλί, που έχει αρχίσει να αραιώνει πάνω από το μέτωπό του. Είναι παντρεμένος με μία πολύ πλούσια αλλά και πολύ ψυχρή γυναίκα και έχουν αποκτήσει 4 παιδιά.
Κάποιες φορές στο παρελθόν, σε τυπικές συζητήσεις που είχαμε μεταξύ μας, μου έδινε να καταλάβω ότι η γυναίκα του τον έκανε ό,τι ήθελε, λόγω της οικονομικής της θέσης, ότι σε γενικές γραμμές δεν ήταν ευχαριστημένος από την ζωή του και πως πάντα είχε τις κεραίες σηκωμένες για κάποια περιπέτεια. Εγώ, από τη μεριά μου, δεν έδινα μεγάλη σημασία στα λεγόμενά του, γιατί ήξερα ότι οι άνθρωποι του συναφιού του μιλάνε γενικώς πολύ και λίγα απ’ όσα λένε είναι αλήθεια.
Τέλος πάντων, καθίσαμε όλοι στο γραφείο μου, εγώ στη θέση μου και η Φαίδρα με το Χάρη αντικριστά σε δύο πολυθρόνες συνεργασίας μπροστά από το έπιπλο του γραφείου.
Άρχισε να μας λέει ότι η τουριστική περίοδος της Ελλάδας θα παραταθεί μέχρι το Δεκέμβριο, ότι ήταν καλή ευκαιρία να κερδίσουμε χρήματα από ένα σπίτι που, έτσι κι αλλιώς, θα ήταν κλειστό και αχρησιμοποίητο και πως θα μείωνε κι άλλο την προμήθειά του για να κάνει όλο το πακέτο πιο ελκυστικό. Εγώ τον άκουγα πιο πολύ από υποχρέωση, ενώ παράλληλα χάζευα την οθόνη του υπολογιστή μου. Αντίθετα, η Φαίδρα έδειχνε να έχει πάρει πιο σοβαρά την συζήτηση και αρκετές φορές διατύπωνε τις αντιρρήσεις και της επιφυλάξεις της.
Κάποια στιγμή, που ύψωσε τον τόνο της φωνής της λίγο περισσότερο, πήρα τα μάτια μου από τον υπολογιστή και γύρισα να την κοιτάξω. Είδα, λοιπόν, ότι χωρίς να το καταλάβει, είχε ανοίξει ένα κουμπί του πουκαμίσου της και το στήθος της φαινόταν περισσότερο από όσο επιτρέπει η ευπρέπεια. Αυτόματα γύρισα να κοιτάξω το Χάρη και διαπίστωσα ότι είχε εστιάσει στη σχισμή του στήθους της Φαίδρας, αδιαφορώντας μάλλον για τα λεγόμενά της. Εκείνη ακολούθησε το βλέμμα του, κατάλαβε τον λόγο της προσοχής του και δήθεν αδιάφορα κούμπωσε το κουμπί.
‘Ετσι επανήλθαμε στην κουβέντα μας, αφού η προσοχή του Χάρη ξαναγύρισε στο θέμα που τον έκαιγε. Η Φαίδρα βρήκε ευκαιρία να πάει μέχρι την τουαλέτα, προφανώς για να συμμαζευτεί και να αποφύγει τις ματιές του.
- Βρε Μιλτιάδη, μου λέει ο Χάρης, πες της κι εσύ καμιά κουβέντα. Τι να το κάνετε το σπίτι κλειστό, την στιγμή που μπορείτε να κερδίσετε ένα καλό εισόδημα απ’ αυτό;
- Και ποιος σου είπε ότι θα μείνει κλειστό, του αντιγύρισα. Με τον Κορωνοϊό να εξακολουθεί να απειλεί, δε μπορώ να σκεφτώ διακοπές σε ξενοδοχείο. Προτιμώ να τις περάσω στο σπίτι μου, που ξέρω ότι είναι καθαρό. Απλώς, μ’ όλη αυτή την αναστάτωση, δεν ξέρω πότε θα μπορέσουμε να φύγουμε για διακοπές κι έτσι δε μπορώ να δεσμευτώ για τις περιόδους που θα είναι ελεύθερο.
- Μα καλά, μου λέει o Χάρης, δεν είχες πει ότι θα πάτε διακοπές με το σκάφος;
- Έχεις δίκιο, του απάντησα, αλλά όπως ξέρεις τα σκάφη μέχρι τώρα δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιηθούν. Όπως είναι η κατάσταση, δεν ξέρω ποια από τις επιλογές μου θα χρησιμοποιήσω τελικά, γι’ αυτό θέλω να έχω ελευθερία κινήσεων.
- Μήπως, τότε, να σκεφτούμε την περίπτωση να ναυλώσουμε το σκάφος σε τουρίστες;
- Αν η Φαίδρα έχει αντιρρήσεις για το σπίτι, σε διαβεβαιώνω ότι για το σκάφος δε θα θέλει ούτε να το ακούσει.
- Τί δε θέλω ν’ ακούσω, ακούστηκε η φωνή της Φαίδρας, που εκείνη την ώρα επέστρεφε από την τουαλέτα.
- Τίποτα, μωρό μου, της λέω εγώ. Απλώς, εδώ ο φίλος μας μου κάνει ανήθικες προτάσεις, συνεχίζω αστειευόμενος.
- Και είσαι βέβαιος ότι δε θέλω ν’ ακούω ανήθικες προτάσεις;
- Καλά, μην το παίρνεις τοις μετρητοίς, της απαντάω. Μου είπε μια άλλη ιδέα του για μίσθωση, την οποία θεωρώ ανεφάρμοστη.
- Κρίμα, λέει ναζιάρικα. Κι εμένα πήγε το μυαλό μου σε κάτι πιο ενδιαφέρον.
- Πόσο ενδιαφέρον, της λέει ο Χάρης, μπαίνοντας στην κουβέντα.
- Κάτι που να μην έχει σχέση με σπίτια και μισθώσεις.
- Αν έχει με κρεβατοκάμαρες και καμπίνες;
- Τότε αλλάζει και συζητάμε επί άλλης βάσεως.
Ξέροντας την Φαίδρα σαν την παλάμη του χεριού μου, άρχισα να καταλαβαίνω τι συνέβη και που το πάει.
Προφανώς, η ματιά του Χάρη στο στήθος της την είχε αναστατώσει. Η επίσκεψή της στην τουαλέτα ήταν μια πρόφαση, προκειμένου να βρει ευκαιρία να παίξει λίγο με το μουνάκι της, για να της φύγει η κάψα. Όμως, για τη Φαίδρα, λίγο δαχτύλιασμα ήταν πάντα ορεκτικό και όχι κυρίως πιάτο.
- Μπορώ να χρησιμοποιήσω κι εγώ την τουαλέτα σας;… ρώτησε ο Χάρης. Κι όσο θα λείπω, σκεφτείτε όσα είπαμε…
- ‘Ωπα, σκέφτηκα. Να κι άλλος αναστατωμένος!
Μόλις ο Χάρης έφυγε, γυρίζει η Φαίδρα και μου λέει:
- Μαλάκα μου, μ’ έχει βαρέσει η καραντίνα στο κεφάλι. Θέλω να πηδηχτώ σαν τρελή.
- Ενώ προ καραντίνας δεν ήθελες… της λέω περιπαικτικά.
- Άσε την πλάκα, μου λέει, και κοίτα να δεις τι θα κάνεις. Ή τον διώχνεις και βγάζουμε τα μάτια μας τώρα, ή κάνουμε το τρίο της καραντίνας.
- Καλύτερα τρίο, της λέω, γιατί εγώ δεν έχω τις δικές σου εξάψεις αυτή τη στιγμή.
Πάνω στην κουβέντα, εμφανίζεται και ο Χάρης φρέσκος και χαμογελαστός.
- Κοίταξε να δεις, του λέω. Όσο έλειπες, το συζητήσαμε με τη Φαίδρα και αποφασίσαμε ότι για να σου δώσουμε το σπίτι μας για μίσθωση, πρέπει να δώσεις προκαταβολή.
Το χαμόγελο του έφυγε με την μία.
- Τί προκαταβολή;… λέει. Δεν είμαι προετοιμασμένος για κάτι τέτοιο.
- Γιατί, του λέει η Φαίδρα. Χωρίς το πουλί σου έφυγες από το σπίτι;
- Δεν καταλαβαίνω… λέει αυτός, εμφανώς μπερδεμένος.
- Φίλε μου, ξαναλέει η Φαίδρα, απ’ ό,τι φαίνεται η δουλειά, για την οποία συναντηθήκαμε, κάηκε. Αφού, όμως, βγήκαμε από το σπίτι, τουλάχιστον ας μην επιστρέψουμε άπρακτοι. Σε είδα προηγουμένως που κοίταζες το στήθος μου. Μήπως θέλεις να το δεις κι από πιο κοντά;
- Και γιατί να μη θέλω;
Ο Χάρης έχει αρχίσει να μπαίνει στο νόημα και η προοπτική να γαμήσει μια σέξι 50άρα, μπροστά στον άντρα της, δεν τον χαλάει καθόλου.
Η Φαίδρα έχει ήδη καταλάβει ότι είναι θετικός, όπως επίσης έχει καταλάβει ότι πρέπει εκείνη να κάνει το πρώτο βήμα. Σηκώνεται από την θέση της και πάει πίσω από την πλάτη της πολυθρόνας που καθόταν ο φίλος μας. Σκύβει από πάνω του και φέρνει τα χέρια της μέσα από το πουκάμισό του, χαϊδεύοντάς του το στήθος. Ο Χάρης γλίστρησε στην καρέκλα του, ώστε να φέρει το σώμα του σε ευθεία και να επιτρέψει στην Φαίδρα ν’ απλώσει τα χέρια της μέχρι την κοιλιά του.
Εγώ έχω βγάλει ήδη το κινητό μου και τραβάω φωτογραφίες εναλλάξ με βίντεο. Η όλη εικόνα είναι καυλωτική και θέλω να την απαθανατίσω για μελλοντική χρήση, αφού η Φαίδρα καυλώνει πολύ όταν ξαναβλέπει τις περιπέτειές της.
Έτσι όπως έχει σκύψει η Φαίδρα από πάνω του και του χαϊδεύει το σώμα, το στήθος της έχει έρθει μπροστά στο πρόσωπό του, οπότε δε χάνει ευκαιρία. Της ξεκουμπώνει 1-2 κουμπιά από το πουκάμισό της και απελευθερώνει τα βυζιά της, χωρίς να ξεκουμπώσει το σουτιέν της. Χώνει το πρόσωπό του ανάμεσα τους και με τις άκρες των δαχτύλων του τσιμπάει τις ρώγες.
Τα χέρια της Φαίδρας, συνεχίζοντας την εξερεύνησή τους, πέρασαν κάτω από την ζώνη του Χάρη και χώθηκαν βαθιά μέσα στο εσώρουχό του. Από την έκφρασή της κατάλαβα ότι της άρεσε αυτό που έπιανε. Εκείνος, για να της δώσει χώρο, έλυσε την ζώνη του και ξεκούμπωσε το κουμπί του παντελονιού του. Το φερμουάρ το κατέβασε η Φαίδρα. Παράλληλα, έτσι όπως είχε σκύψει επάνω του και είχε τραβηχτεί το πουκάμισό της, φαινόταν το στρινγκάκι της πάνω από το χαμηλοκάβαλο δερμάτινο παντελόνι της.
Βέβαια η στάση τους είχε αρχίσει να γίνεται άβολη κι έτσι η Φαίδρα περπάτησε γύρω από την πολυθρόνα και ήρθε μπροστά του. Με βιαστικές κινήσεις του κατέβασε παντελόνι και εσώρουχο μαζί και έβγαλε ένα επιφώνημα έκπληξης.
- Πω-πω, μαλάκα μου, είπε. Αυτό είναι από τα μεγάλα εργαλεία! Θέλω να το μετρήσω. Μιλτιάδη, δώσε μου ένα χάρακα.
- Πού να τον βρω, μωρό μου, τον χάρακα; Τον τελευταίο τον είχα όταν πήγαινα σχολείο.
Χωρίς να πει άλλη κουβέντα, πήρε το πληκτρολόγιο του υπολογιστή από το γραφείο μου και ακουμπώντας την στενή πλευρά πάνω στην ρίζα του καυλιού του, η άλλη άκρη έφτανε μέχρι το F10.
- Θα μετρήσω το ακριβές μήκος μια άλλη στιγμή, είπε.
(Έτσι, για ενημέρωση, κάποια άλλη στιγμή, έκανα την ίδια μέτρηση με το δικό μου εργαλείο και με πολύ προσπάθεια πλησίασα το F6).
Λέγοντας αυτά, αγκάλιασε και με τις δυο της παλάμες το καυλί του Χάρη και ό,τι περίσσευε το έβαλε στο στόμα της. Εκείνος, αρχικά, ξάπλωσε προς τα πίσω, απολαμβάνοντας το τσιμπούκι, αλλά γρήγορα ανακάθισε και έβαλε το χέρι του στο πίσω μέρος του κεφαλιού της Φαίδρας, δίνοντάς της ρυθμό.
Εγώ, από την άλλη, έβγαλα σακάκι και πουκάμισο και περίμενα ευκαιρία να χωθώ στο σύμπλεγμα. Πήγα πίσω από την Φαίδρα και τη σήκωσα όρθια, της ξεκούμπωσα το παντελόνι και το κατέβασα. Της έβγαλα τις γόβες, για να μπορέσω να της το βγάλω τελείως, και μετά τις ξαναφόρεσα στα πόδια της. Περιττό να πω ότι όλη αυτή την ώρα εκείνη δεν είχε βγάλει την ψωλή από το στόμα της.
Το στρινγκ και οι γόβες σχημάτιζαν τον τέλειο κώλο. Πραγματικά το θέαμα μπροστά μου ήταν πέρα από κάθε περιγραφή.
Έβγαλα κι εγώ το παντελόνι μου, την ίδια ώρα που ο Χάρης σηκωνόταν όρθιος. Σταθήκαμε κι οι δύο μπροστά στη Φαίδρα και φέραμε τις καυλωμένες ψωλές μας στο πρόσωπό της. Εκείνη έπιασε μια ψωλή με κάθε χέρι και μας πίπωνε εναλλάξ. Κάποιες στιγμές δοκίμαζε να τις βάλει και τις δύο στο στόμα και η αλήθεια είναι ότι δε δυσκολευόταν και πολύ.
Αυτό κράτησε αρκετή ώρα, τόση ώστε τα καυλιά μας να γίνουν πέτρα. Είχε έρθει η ώρα να γαμήσουμε.
Μέσα στο γραφείο μου υπήρχε ένα μεγάλο στρογγυλό ξύλινο τραπέζι συνεδριάσεων και ένας καναπές για τους επισκέπτες. Διαλέξαμε για αρχή το τραπέζι.
Ο Χάρης πήρε απ’ το χέρι τη Φαίδρα και την οδήγησε στο τραπέζι, όπου την ξάπλωσε ανάσκελα και της έβγαλε το στρινγκ. Αμέσως έχωσε το κεφάλι του ανάμεσα στα πόδια της και ξεκίνησε ένα δυνατό γλείψιμο. Εγώ, με το ένα χέρι μαλάκιζα το καυλί μου και με το άλλο χάιδευα τα βυζιά της, ενώ που και που τραβούσα και καμιά φωτογραφία. Το μουνί της Φαίδρας είχε γίνει μούσκεμα από το γλείψιμο και τα υγρά της και ο Χάρης άρχισε να βάζει στην αρχή ένα δάχτυλο και αργότερα και δεύτερο. Τη δαχτύλωνε με μαεστρία, ενώ συγχρόνως της πιπίλιζε και την κλειτορίδα. Το σώμα της Φαίδρας είχε γίνει τόξο από την καύλα και ξαφνικά άρχισε να φωνάζει:
- Χύνω, καργιόλη, χύνω η πουτάνα!
Ο Χάρης τράβηξε τα δάχτυλά του από το μουνί της και ένας πίδακας squirt ξεχύθηκε από το μουνί της Φαίδρας. Μιλάμε για ποτάμι ορμητικό. Γενικά ήταν εύκολη στο squirting, αλλά τόση ποσότητα δεν είχα ξαναδεί. Είδατε τι κάνει η καραντίνα;
Μετά απ’ αυτό, ο Χάρης σηκώθηκε όρθιος και έφερε το καυλί του μπροστά στο μουνί της Φαίδρας. Έκανε λίγο πινέλο στην κλειτορίδα της και ξαφνικά την κάρφωσε με όλη του τη δύναμη. Τα μάτια της Φαίδρας γύρισαν και είδα το ασπράδι τους. Το στόμα της άνοιξε διάπλατα, αλλά φωνή δε βγήκε. Τα ξυρισμένα αρχίδια του χτυπούσαν στην κωλοτρυπίδα της, ενώ και στο κάτω μέρος της κοιλιάς της ήταν εμφανής η παλινδρόμηση του καυλιού του.
Είχε έρθει η ώρα όμως να πηδήξω κι εγώ. Έκανα νόημα στον Χάρη κι εκείνος κατάλαβε αμέσως. Τραβήχτηκε και μου έκανε χώρο. Εγώ του έδωσα το τηλέφωνό μου, με το οποίο απαθανάτιζα την σκηνή και γύρισα τη Φαίδρα μπρούμυτα πάνω στο τραπέζι, με τα βυζιά της και την κοιλιά της να ακουμπούν στο ξύλο. Ευτυχώς, δεν είχε βγάλει ακόμη τις γόβες της και ήταν στο σωστό ύψος για μένα. Τα κωλομέρια της είχαν κοκκινίσει από το τρίψιμο πάνω στη σκληρή επιφάνεια του τραπεζιού και το μουνί της έσταζε καύλα. Δε δυσκολεύτηκα να μπω μέσα.
- Καργιολίτσα, της λέω, πώς σου φαίνεται που δύο ψωλές καυλώνουν για σένα;
- Θα μπορούσαν να είναι και περισσότερες, μου απαντάει.
Αυτή η γυναίκα με τίποτα δεν είναι ευχαριστημένη! Ο Χάρης βρήκε ευκαιρία και, όση ώρα εγώ την γαμούσα, έφερε το καυλί του μπροστά στο πρόσωπό της και της το έδωσε στο στόμα. Από το σημείο που βρισκόμουν έβλεπα τις φλέβες στην ράχη του πούτσου του έτοιμες να εκραγούν. Η Φαίδρα δε χρησιμοποιούσε καθόλου χέρια και η αίσθηση ήταν ότι της γαμούσε το στόμα όπως θα της γαμούσε το μουνί.
- Έτσι, καργιόλα, της έλεγε ο Χάρης, παρ’ τον μέχρι τις αμυγδαλές. Γλείψε το καυλί μου.
Όση ώρα τον τσιμπούκωνε η Φαίδρα, με το ελεύθερο χέρι του της σκαμπίλιζε τα κωλομέρια, αφήνοντας το αποτύπωμα των δακτύλων του επάνω τους.
Επειδή ήμουν στα όρια του να χύσω, πράγμα που δεν το ήθελα τόσο νωρίς, τραβήχτηκα από το μουνί της Φαίδρας, η οποία με έλουσε με ένα δεύτερο squirting. Το πάτωμα του γραφείου είχε γίνει σα λίμνη και τα μπούτια της Φαίδρας ήταν σα να είχε μόλις βγει από το ντους.
Πήγα και έκατσα στον καναπέ, για να βρω την ανάσα μου και στην συνέχεια πήγα μέχρι το κουζινάκι του γραφείου, για να πάρω λίγο χαρτί και να σκουπίσω τα υγρά της Φαίδρας, αφού υπήρχε κίνδυνος να γλιστρήσουμε. Μέχρι να γυρίσω από την κουζίνα, ο Χάρης είχε βγάλει το καυλί του από το στόμα της Φαίδρας και το είχε βάλει στο μουνί της, χωρίς εκείνη ν’ αλλάξει στάση. Δυσκολευόταν λίγο, γιατί ήταν πιο κοντός από μένα, αλλά πάντως τα κατάφερνε.
Έκατσα πάλι στον καναπέ και τους χάζευα, ενώ δεν σταμάτησα να βγάζω φωτογραφίες και βίντεο με το κινητό.
- Πήδα με την πουτάνα, αγόρι μου, έλεγε η Φαίδρα στο Χάρη. Δώσε μου το καυλί σου, σκίσε μου την μήτρα.
- Σ’ αρέσει να γαμιέσαι μπροστά στον άντρα σου, καργιόλα, σ’ αρέσει να πηδιέσαι με δύο ψωλές... της έλεγε εκείνος.
- Με την καύλα που έχω, δύο ψωλές είναι λίγες. Η φύση μου έδωσε περισσότερες τρύπες.
Τ’ άκουγε αυτά ο Χάρης και καύλωνε περισσότερο και από την μανία του της χαστούκιζε τα κωλομέρια με δύναμη, ενώ η πούτσα του βυθιζόταν στο μουνί της μέχρι τη ρίζα.
- Καργιόλα, της έλεγε, θα σε κάνω να μην μπορείς να πάρεις τα πόδια σου, θα σε κάνω να μη μπορείς να κάτσεις για μέρες. Ένα μήνα έχω να γαμήσω κι η παγοκολόνα η γυναίκα μου δε θέλει ούτε να το συζητήσει. Τώρα που σε βρήκα, πουτάνα, θα βγάλω όλα μου τ’ απωθημένα. Θα σε γαμήσω, θα σε χύσω και το βράδυ θα μαλακιστώ για πάρτη σου!
Αυτό συνεχίστηκε κάμποση ώρα και κάποια στιγμή η Φαίδρα κουράστηκε να είναι όρθια, πάνω στις γόβες της. Τότε έβγαλε την ψωλή του Χάρη από μέσα της και, κουνώντας τους γοφούς της προκλητικά, ήρθε προς τον καναπέ που καθόμουν.
- Σ’ άφησα παραπονεμένο, μωρό μου;… με ρώτησε; Μην ανησυχείς, θα επανορθώσω.
Όπως ήμουν καθισμένος στον καναπέ, ήρθε κι έκατσε πάνω στο καυλί μου, πνίγοντας το πρόσωπό μου μέσα στα βυζιά της. Η πούτσα μου καρφώθηκε βαθιά μέσα της κι εκείνη άρχισε να κάνει παλινδρομικές κινήσεις μπρος-πίσω, τρίβοντας την κλειτορίδα της πάνω στην κοιλιά μου. Τα υγρά της έτρεχαν από παντού.
Ο Χάρης αρχικά μας κοίταζε, αλλά όχι για πολύ. ‘Ήρθε πίσω από τον καναπέ και έστησε το καυλί του μπροστά στο πρόσωπο της Φαίδρας. Χωρίς πολλή σκέψη, εκείνη τον πήρε στο στόμα της. Όπως ήμουν ξαπλωμένος, πάνω από το κεφάλι μου παλλόταν η ψωλή του Χάρη, που γαμούσε το στόμα της γυναίκας μου. Ήταν λίγο άβολο, αλλά συγχρόνως ήταν και ερεθιστικό.
Σ’ αυτή τη στάση η Φαίδρα έχυσε άλλο ένα ποτάμι υγρά. Έσταζε ολόκληρη από καύλα και ιδρώτα, αλλά δε μετακινήθηκε από την θέση της. Εκείνος που μετακινήθηκε ήταν ο Χάρης, ο οποίος ήρθε από πίσω της. Ένοιωσα τα δάχτυλά του να πασπατεύουν την κωλοτρυπίδα της. Παράλληλα, έπαιρνε υγρά πάνω από το καυλί μου και λίπαινε τον κώλο της Φαίδρας.
Αφού προετοίμασε κατάλληλα την πίσω τρύπα, λύγισε λίγο τα γόνατά του κι άρχισε πιέζει το πουτσοκέφαλό του στην κωλοτρυπίδα της Φαίδρας. Εκείνη σταμάτησε την κίνησή της, για να τον διευκολύνει. Σιγά-σιγά άρχισε να μπαίνει μέσα της κι εγώ ένοιωθα στο καυλί μου τη δική του ψωλή να περνάει πάνω από την δική μου. Ήταν η απόλυτη καύλα. Το μουνί της Φαίδρας στένεψε απίστευτα και η τριβή διπλασιάστηκε. Μετά από δυο-τρεις παλινδρομήσεις, βρήκαμε το ρυθμό μας κι όταν ο Χάρης έμπαινε βαθιά στον κώλο της, εγώ κράταγα μόνο το πουτσοκέφαλο στο μουνί της και αντίστροφα.
Η Φαίδρα ζούσε τον μύθο της. Έδειχνε ότι πονούσε, αλλά ήταν πολύ καυλωμένη για να μας σταματήσει. Το καυλί του Χάρη πρέπει να έφτανε σε απίθανα και ανεξερεύνητα βάθη.
- Γαμήστε με την καργιόλα, φώναζε. Κάντε με να χύσω πάλι. Πόσο τσούλα νοιώθω!
- Πουτανάρα, τρέφεσαι με καυλιά, της είπε ο Χάρης. Θύμισέ μου την επόμενη φορά να φέρω και παρέα. Είναι κρίμα τέτοιο καυλάκι να το γαμούν μόνο δύο ψωλές.
- Στη διάθεσή σου, αναστέναξε η Φαίδρα. Ελπίζω μόνο η παρέα σου να είναι ψωλαράδες, σαν κι εσένα.
- Εγώ μπροστά του είμαι μικροψώλης, καύλα μου. Αν αυτός που έχω στο νου μου μπει στον κώλο σου, θα κάνεις καιρό να κάτσεις σε καρέκλα.
- Οι απειλές σου δεν πιάνουν σε μένα. Όταν θα δω, τότε θα πιστέψω.
- Οκ!
Για λίγο ακόμη συνεχίσαμε το σφυροκόπημα και στις δύο τρύπες της Φαίδρας, μέχρι που Χάρης είπε:
- Φτάνει το πήδημα, τώρα θέλω να στα δώσω στο στόμα, καργιόλα.
- Πολύ ευχαρίστως, είπε εκείνη.
Με μιας, ξεκαβάλησε ο Χάρης τη Φαίδρα και ήρθε κι έκατσε δίπλα μου. Η Φαίδρα σηκώθηκε κι εκείνη και γονάτισε μπροστά στις δυο καμαρωτές ψωλές μας. Πήρε το καυλί του Χάρη στο στόμα και με το δεξί της χέρι μαλάκιζε το δικό μου. Σε λίγο, πήρε εμένα στο στόμα και το αριστερό της χέρι τρομπάριζε τον πούτσο του Χάρη. Αυτό συνεχίστηκε για αρκετή ώρα με εναλλαγές, μέχρι που ο Χάρης είπε:
- Χύνω, καριόλα, αδειάζω τ’ αρχίδια μου πάνω σου!
Η Φαίδρα, αντί να πάρει τα χύσια του στο στόμα, τα δέχτηκε όλα πάνω στο πρόσωπο. Μύτη, μάγουλα και χείλη καλύφθηκαν από το σπέρμα του. Έπεσε πίσω ξέπνοος και η Φαίδρα απτόητη συνέχισε να τσιμπουκώνει εμένα. Τα χύσια του Χάρη έτρεχαν πάνω στο καυλί μου και τ’ αρχίδια μου, περιμένοντας να συναντήσουν τα δικά μου, πράγμα που δεν άργησε. Ήμουν τόσο καυλωμένος που η πρώτη ριπή πετάχτηκε πάνω από το κεφάλι της Φαίδρας, χωρίς να την ακουμπήσει καν. Τις επόμενες τις πήρε στο στόμα και αφού έπαιξε λίγο με τη γλώσσα της, τις κατάπιε με δίψα. Ήταν ο τρόπος της για να μου πει ότι όποιος κι αν την γαμάει, εγώ παραμένω ο άντρας της.
Η “σεμνή” τελετή είχε φτάσει στο τέλος της. Δυσκολευτήκαμε λίγο να βρούμε τα πεταμένα αριστερά και δεξιά ρούχα μας, αλλά τελικά ντυθήκαμε και γίναμε πάλι αξιοπρεπείς, αν εξαιρέσει κανείς κάποιες ξεραμένες σταγόνες σπέρματος στα μάγουλα της Φαίδρας.
Το Χάρη τον ξεπροβόδισε η Φαίδρα, που την άκουσα να του λέει:
- Ελπίζω να κρατάς τις υποσχέσεις σου!
Την απάντησή του δεν την άκουσα.
Copyright protected OW ref: 177787
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.