Γεια σας, Κωνσταντίνος. Από καιρό ήθελα να δημοσιεύσω μια ερωτική περιπέτεια που ξεκίνησε από το 2004 (τελικός ευρώ) και κράτησε κάπου 1 χρόνο. Να σας θυμίσω το προφίλ μου… 65 ετών σήμερα, παντρεμένος, 1.75 ύψος, 77 κιλά, κατοικώ Αθήνα και με πολλές ερωτικές περιπέτειες τόσο στον ελεύθερο όσο και στον έγγαμο βίο μου.
Απρίλιος 2004, λίγο πριν το Πάσχα, στο τραίνο της γραμμής Πειραιά-Κηφισιά, πρωινή εργάσιμη ώρα, πήγαινα σε πελάτη μιας και η δουλειά μου ήταν πωλήσεις συλλεκτικών αντικειμένων. Σκεπτόμουν διάφορα της ημέρας καθώς και την ιδιορρυθμία του υποψήφιου αγοραστή όταν κάπου στο σταθμό Αττική, τις σκέψεις μου διέκοψε η εμφάνιση ενός ζευγαριού που κάθισε στο απέναντι κάθισμα του βαγονιού. Τις διέκοψε λόγω του ότι δεν ήταν ένα σύνηθες ζευγάρι, κάπου 45άρα η κυρία με ένα ντύσιμο πολύ προκλητικό, φορούσε ένα δαντελένιο ντεκολτέ και λόγω ζεστής ημέρας ήταν σχεδόν ξεκούμπωτο και το μισό βυζί της ήταν μπορώ να πω σε κοινή θέα, ένα κολλητό παντελόνι και στενό που είχε μπει σχεδόν στη μισή κωλάρα της, 1.70 περίπου ύψος και όπως υπολόγιζα κοντά στα 70 κιλά. Την όλη της εμφάνιση συμπλήρωνε το έντονο βάψιμο, μαλλί αλογοουρά, (πρόσωπο όχι πολύ όμορφο αλλά έτοιμο και πολλά υποσχόμενο για άγρια πράγματα) στο δεξί της πόδι χαμηλά αλυσιδάκι και μέσα στην τρελή χαρά. Ο συνοδός της κάπου στα 55, συντηρητικό αλλά ακριβό ντύσιμο, γυαλάκι μυωπίας, λεπτούλης, γενικά μικροκαμωμένος και με περουκάκι όπως διαπίστωσα στη συνέχεια.
Κοίτα λέω μέσα μου κάτι μαλακισμένες γυναίκες που υπάρχουν, από τους 30 που θα συναναστραφούν μπορεί να διαλέξουν τον πιο μαλάκα.
Κάποια στιγμή τα βλέμματα μας με την κυρία διασταυρώθηκαν και ένα αχνό χαμόγελο είδα να διαγράφεται στα χείλη της, το προσπέρασα αδιάφορα αφού άλλωστε δεν είχα και άλλη επιλογή μιας και είχε συνοδό, απορροφήθηκα και πάλι στις σκέψεις μου ώσπου…
- Τα εισιτήρια σας παρακαλώ…
ήταν ο έλεγχος. Φτάνοντας στο απέναντι μου ζευγάρι ο ελεγκτής διαπίστωσε αν θυμάμαι καλά ότι το χτύπημα του εισιτηρίου είχε περάσει την προβλεπόμενη ώρα ισχύος, η δεν ήταν καθαρά κτυπημένο, κάτι τέτοιο… και ο ελεγκτής ζητούσε τα στοιχεία της για επιβολή προστίμου. Εγώ απλά παρακολουθούσα πιο πολύ την αντίδραση του συνοδού που πανικοβλημένος αντί να υπερασπισθεί την κυρία που είχε απόλυτα δίκιο ψέλλιζε σα χαμένος διάφορες λέξεις. Στο επεισόδιο πήραν μέρος και 1-2 άλλοι επιβάτες, οπότε εγώ μη αντέχοντας την όχι και τόσο καλή υπεράσπιση της κυρίας από το συνοδό της αποφάσισα να παρέμβω.
- Είσαι αυθάδης… λέω στον ελεγκτή, μιλάς κατ' αρχήν στον ενικό στην κυρία χωρίς να τη ξέρεις και επί πλέον το εισιτήριο της είναι εντός της ώρας που ισχύει η διαδρομή!
Στο μεταξύ το τραίνο είχε φθάσει στο Μαρούσι και έπρεπε να κατέβω για το επαγγελματικό ραντεβού. Το ζευγάρι θα πήγαινε μέχρι το τέρμα από ότι είχα ακούσει.
- Είμαι μάρτυρας κύριε μου για την απρεπή σας συμπεριφορά, η κυρία καθυστερεί από την εργασία της και θα ζητήσει αποζημίωση για ηθική βλάβη και διαφυγόντα κέρδη. Ορίστε η κάρτα μου… είπα στην κυρία, πάρτε με τηλέφωνο για τα περαιτέρω .
Ο ελεγκτής μαζεύτηκε κάπως μετά από αυτά, μπορεί και να νόμιζε ότι ήμουν κάποιος δικηγόρος, ζήτησε συγνώμη ενώ το τραίνο είχε φτάσει Κηφισιά, με τη σειρά μου χαιρέτησα κύριο και κυρία και έφυγα για Μαρούσι. 3 Ημέρες μετά λίγο πριν το μεσημέρι κτυπά το κινητό μου.
- Ο κύριος Κώστας;
- Ναι ποιά είστε;
- Η κυρία από το τραίνο με τον ελεγκτή...
- Καλημέρα κυρία...
- Γιώτα το όνομά μου
- Σας ευχαριστώ για την παρέμβασή σας προχθές, πραγματικά με εντυπωσιάσατε.
- Δεν κάνει τίποτε... Γιώτα. Χαρά μου που σε υπερασπίστηκα.
- Ξέρετε... ξέρεις Κώστα… είμαι υποχρεωμένη.
- Κατάλαβα Γιώτα, τότε με ένα καφέ όπου θέλεις βγάζεις την υποχρέωση, αλλά αν θες μιας και πλησιάζει μεσημέρι μπορούμε να πάμε για φαγητό.
- Με πιάνεις απροετοίμαστη, θα προτιμούσα ένα καφέ.
Το ραντεβού δόθηκε την επομένη μετά το μεσημέρι σε καφέ στην αρεοπαγίτου (θησείο). Καλλιθέα κατοικούσε η κυρία, αμπελοκήπους εγώ, δύσκολά να μας έπαιρνε κάποιο γνωστό μάτι αν και ποτέ δεν πρέπει να είσαι σίγουρος.
Συναντηθήκαμε όντως την άλλη μέρα, μόλις την είδα έπαθα, με σούπερ σκιστό μίνι που μέσα σε αυτό ασφυκτιούσαν οι φοβερές μπουτάρες της, κοντομάνικο πουκαμισάκι, το μαλλί αυτή τη φορά ελεύθερο στους ώμους, σταυροπόδι πότε το ένα πόδι πότε το άλλο, λες και προσπαθούσε να με καυλώσει το πουτανάκι. Εγώ από τη μεριά μου, με άψογο ντύσιμο, φανταζόμουνα όση ώρα μιλάγαμε το στρινγκάκι της να έχει μπει στην παχουλούτσικη και καλοσχηματισμένη όπως φαινόταν από τα ρούχα κωλάρα της. Τα είπαμε πέρα από τις ευχαριστίες για μια ακόμα φορά. Η γιώτα παντρεμένη με τον Τάσο κάπου 20 χρόνια, από φτωχή οικογένεια, με τον άνδρα της κάπου 11 χρόνια διαφορά (54 αυτός 43 αυτή) με καταγωγή από την Μυτιλήνη και λεφτάς ο κύριος, με ένα γιο 20 ετών, οικιακή απασχόληση και ό άνδρας της που τον παντρεύτηκε για να ξεφύγει από τη μιζέρια στην επιθεώρηση του ΙΚΑ κάπου στο κέντρο.
Της είπα και εγώ τα δικά μου, (50άρης τότε) αλλά η ώρα είχε φθάσει 7 το απόγευμα και κάποια στιγμή έπρεπε να πάρει το δρόμο της επιστροφής Θησείο-Καλλιθέα αφού ο άνδρας της γύρναγε κατά τις 9 το βράδυ σπίτι, είχε πει βέβαια στο άνδρα της ότι με πήρε τηλέφωνο την επομένη με ευχαρίστησε για την παρέμβασή μου στο τραίνο και έληξε το θέμα. Επίσης κάποια στιγμή θα με έπαιρνε και ο άνδρας της να με ευχαριστήσει κι αυτός, οπότε περίμενα τηλεφώνημα και από αυτόν.
Σε καμιά περίπτωση δεν θα την άφηνα όμως να φύγει έτσι, λίγο πριν σηκωθεί τα χείλη μας ήρθαν κοντά και παρά την παρουσία μερικών θαμώνων στο καφέ, η γλώσσες μας μπερδευτήκαν σε ένα ατελείωτο γλωσσόφιλο!
- Δεν πρέπει Κώστα, δεν είναι σωστό, είμαστε παντρεμένοι... κλπ.
Ένα δεύτερο παρά τα αδιάκριτα βλέμματα γύρω μας ήταν η διαπίστωση ότι η γιώτα είχε κατακαυλώσει και έτρεμε σύγκορμη. Τα μάτια της από την καύλα είχαν μισοκλείσει και το πρόσωπό της είχε αλλάξει έκφραση. Σηκωθήκαμε, την πήρα από τη μέση και φύγαμε να την πάω μέχρι τον σταθμό του Θησείου για να πάρει το τραίνο της επιστροφής αφού το σπίτι της ήταν κοντά στον σταθμό της Καλλιθέας. Βουβή υπόσχεση και των 2 μας ότι θα άρχιζε μια μεγάλη σχέση καύλας, έρωτα και πάθους, χωρίσαμε εκείνο το απόγευμα με σκοπό να μιλάμε σχεδόν καθημερινά όπως και έγινε. Κάποια στιγμή παρακάμπτοντας τα εμπόδια των συζυγικών "δεσμών" να βρεθούμε ερωτικά.
Μιλάγαμε μερικές φορές ατέλειωτα, με έπαιρνε στο γραφείο συνήθως όταν ο άνδρας της έλειπε στη δουλειά, λέγαμε πλέον άνετα τα προσωπικά μας, ο Τάσος λόγω νεανικού διαβήτη που θα τον ακολουθούσε στο υπόλοιπο της ζωής του είχε πρόβλημα με τη στύση του, τον γιο του τον είχε αμφισβητήσει κάποια στιγμή ως μη παιδί δικό του, αφού δεν έκαναν τακτικά έρωτα με τη γιώτα, αλλά σε εξετάσεις μετά που έγιναν αποδείχθηκε ότι ήταν κανονικά παιδί του. Ο γιος έπαιζε και το χωροφύλακα πολλές φορές, αφού όπως μου είπε ήταν κώλος και βρακί με τον μπαμπά. Τον είχε απατήσει μια και μοναδική φορά με τον οδηγό ενός ασθενοφόρου όταν μετεφέρθη στο νοσοκομείο λόγω διαβητικού σοκ. Αυτός βέβαια ποτέ δεν έμαθε για τη σχέση της που δεν κράτησε όμως πολύ λόγω του ότι ο γαμιάς της πήρε μετάθεση σε νοσοκομείο στην επαρχία, (μάλιστα κατά σύμπτωση αυτός έμενε κοντά στο σπίτι τους, εργένης, πήγαινε η γιώτα στα πεταχτά καμιά ώρα, γαμιόταν και έφευγε). Κάποια μέρα ένα φαγητό σε εστιατόριο στο Μαρούσι με απίστευτα καλό κρασί, (ο άνδρας της μεσημέρι καμιά φορά δεν πήγαινε σπίτι λόγω φόρτου εργασίας έτρωγε πρόχειρα στο γραφείο) ήταν ότι έπρεπε να φουντώσει η καύλα μας και να κανονίσουμε κάπου μετά το Πάσχα να βρεθούμε σε κάποιο ξενοδοχείο.
Η ευκαιρία, μετά από αναμονή περίπου ενός μηνός, δόθηκε κάποιο Σάββατο του Μαΐου, πρωινές ώρες, ο άνδρας της στη δουλειά και εμείς κανονισμένα να βρεθούμε κάπου κοντά στη λεωφόρο Συγγρού για ξενοδοχείο της παραλιακής. Πριν 4-5 μέρες μάλιστα με πήρε τηλέφωνο και ο ίδιος και με ευχαρίστησε και αυτός για τον ελεγκτή του τραίνου και όπως μου είπε την ανύπαρκτη υπεράσπιση προς την γιώτα για το επεισόδιο εκείνη την μέρα οφειλόταν στο ότι ήταν διαβητικός και απαγορευόταν να συγχύζεται.
Δεν πρόλαβα εκείνο το Σάββατο να μπω στο αυτοκίνητο (σπίτι είχα πει ότι δούλευα και τα Σάββατα αν και πολλές φορές όντως είχα δουλειά) και να στο κινητό η αδελφή μου, η μάννα με έντονο αναπνευστικό πρόβλημα καθ' οδών για το εφημερεύον "Σωτηρία". Εγώ στο κινητό με τη Γιώτα να ακυρώσω το ραντεβού, αφού όταν πρόκειται για την μάννα τα άλλα μπορούν να περιμένουν. Στενοχωρήθηκε για την αναβολή, αλλά της είπα ότι κάποια άλλη ευκαιρία θα βρούμε μιας και εγώ ήμουν ο "φταίχτης", (βλέπεις οι αλυσίδες του γάμου δε σου επιτρέπουν και πολύ άνεση χρόνου).
Συνεχίζαμε να μιλάμε τηλεφωνικά, τα λέγαμε πλέον ανοικτά, ήθελε να γαμηθεί μαζί μου χωρίς τύψεις για το κέρατο που θα έριχνε στον άνδρα της, ούτε θα ντρεπόταν το γιο της, αφού σε πολλές αντιπαραθέσεις με τον σύζυγο ο γιος έπαιρνε πάντα το μέρος του μπαμπά ο οποίος του έκανε όλα τα χατίρια, μηχανές, διακοπές σε ακριβά μέρη κλπ.
Η καύλα και των 2 μας είχε πλέον φθάσει στο αποκορύφωμα της. Κάποια στιγμή που είχαμε ιδωθεί για λίγο βραδάκι που ο Τάσος φανατικός φίλαθλος, έβλεπε ποδόσφαιρο σε ένα φίλο του στο μοσχάτο, της πρότεινα να πάμε να ξεκαυλώσουμε σε παρακείμενη οικοδομή (όπως κάναμε πιτσιρικάδες με τις γκομενίτσες). Αρνήθηκε φυσικά και περιμέναμε την ευκαιρία η οποία δόθηκε ξανά κάποια καθημερινή από ότι θυμάμαι παρασκευή κάπου αρχές Ιουνίου.
Αλλά ούτε και τότε ήταν γραφτό να βρεθούμε! Αυτή τη φορά το πρόβλημα το είχε η γιώτα, 2 μέρες πριν ο γιος της χτύπησε με το μηχανάκι στην Αλίμου και νοσηλεύτηκε τα πρώτα 3 24ωρα σε κρίσιμη κατάσταση. Τελικά ευτυχώς με πολλά κατάγματα και πατερίτσες για κάνα 3μηνο γλύτωσε το παλληκάρι. Σε εμάς η καύλα μας στο κόκκινο. Της πρότεινα να διακόψουμε αφού κάποια αόρατη δύναμη δε μας άφηνε να έρθουμε σε επαφή και να μη μας τρώει η αναμονή που ήταν χειρότερο. Ούτε να ακούσει δεν ήθελε! Εν τω μεταξύ, είχε αρχίσει και το ευρώ 2004 και όλη η φίλαθλος Ελλάδα ήταν στο πόδι. Να που τελικά με τη συνέχιση της παρουσίας της χώρας σε αυτή τη διοργάνωση ήρθε και η μεγάλη στιγμή για μένα και τη Γιώτα, τελικός Euro 2004, 4/7 κατακαλόκαιρο που εκείνη η βραδιά θα μείνει για πάντα στην μνήμη μου, όχι τόσο για την επιτυχία της κατάκτησης του κυπέλλου, αλλά για τα γαμήσια με τη Gιώτα, την απίστευτη αυτή 45χρονη μούνα που σε καύλωνε μόνο με το βλέμμα της. Ολόκληρο σχέδιο έφτιαξε η πουτάνα για να γαμηθεί (άμα θέλει η γυναίκα όλα γίνονται) και τα μεγάλα γαμήσια χωρίς φραγμούς που θα εκτόνωναν την καύλα μας (εγώ αραιές σχέσεις με τη γυναίκα μου και αυτή σχεδόν ανύπαρκτη σεξουαλική ζωή) θα μας έφερναν κοντά ερωτικά σε σώμα και ψυχή. Είχαμε επιλέξει ξενοδοχείο στο καλαμάκι.
Το ραντεβού κανονίσθηκε, ελπίζοντας αυτή τη φορά ότι δεν θα μας τύχαινε κάποια άλλη αναποδιά, αν και δεν είμαι αδιάφορος στο άθλημα, της είπα ότι τίποτε δε θα ανέβαλλε μια αναμονή 3 μηνών!
Πράγματι κανονίσαμε εκείνη την Κυριακή μεσημέρι να βρεθούμε, αφού μετά το φαγητό ο άνδρας της θα πήγαινε σε φιλικό σπίτι στον Πειραιά για τον αγώνα, μάλιστα υπήρχε περίπτωση να πήγαινε με την παρέα για τους πανηγυρισμούς αν το αποτέλεσμα ήταν καλό. Ο γιος λόγω κινητικού προβλήματος μετά το ατύχημα με φίλους σπίτι και η ίδια όπως είπε στον Τάσο, στην ξαδέλφη της στον Άγιο Δημήτριο, μια που τόσο η γιώτα, όσο και η ξαδέλφη ήταν φαν της εθνικής, (η ξαδέλφη θα την κάλυπτε αν παρουσιαζόταν κάτι αφού οι ώρες που θα πηγαίναμε μαζί ήταν αρκετές, πάνω κάτω κάπου 8).
Από το πρωί εκείνης της ημέρας ήμουν σε συναγερμό, η καύλα μου στο κόκκινο, η αγωνία στο κατακόρυφο, σπίτι είπα ότι θα πήγαινα σε φίλους στο Χαλάνδρι μετά το φαγητό για τα προκαταρκτικά περί αγώνα και ανάλογα με το αποτέλεσμα θα γύριζα αργά τη νύχτα.
Μετά το μεσημεριανό ετοιμάστηκα για αναχώρηση, η ώρα είχε πάει κάπου 3:30 και το ραντεβού μας ήταν στις 4 πλατεία Δαβάκη, αρκετά μακριά από το σπίτι της. Μπήκα στο αυτοκίνητο και ξεκίνησα, η σκέψη μου στη Γιώτα και το τι θα ακολουθούσε. Φουλ για την πλατεία Δαβάκη που είχαμε κανονίσει το ραντεβού με τη Γιώτα, είχα πει στο σπίτι ότι η ώρα επιστροφής θα ήταν ανάλογη με το αποτέλεσμα του αγώνα, η ζέστη ντάλα μεσημέρι και Ιούλιος μήνας σε τρελαίνει μαζί με την μεγάλη καύλα. Η αδρεναλίνη στα ύψη, στο δρόμο σκεπτόμουνα διάφορα, τι κιλοτάκι θα φορούσε και πόσο θα είχε μπει μέσα στην κωλάρα της, το πως μερικοί άνδρες έχουν τέτοια μουνιά δίπλα τους και ασχολούνται με άλλα πράγματα. Οκ καλό να παρακολουθείς τα αθλητικά γεγονότα αλλά και η γυναίκα δεν πρέπει να παραμελείται. Τις σκέψεις μου διέκοψε ο ήχος του κινητού μου, πάγωσα, λες να συνέβη κάτι… αναρωτήθηκα και να μου ακυρώσει το ραντεβού; Η καρδιά μου επανήλθε στη θέση της όταν άκουσα τη φωνή της.
- Έλα μωρό μου τώρα φεύγω εσύ;
- Εγώ στο δρόμο είμαι σε 10 λεπτά θα είμαι εκεί.
- Οκ σε περιμένω.
Πλησίασα στην πλατεία Δαβάκη, εργασίες έκαναν κάποιοι του δήμου προφανώς στήνοντας κάποια γιγαντοοθόνη για τον αγώνα, έτσι υπέθεσα, πάρκαρα κάπου πρόχειρα πάνω στη Θησέως και σε λίγο βλέπω τη γιώτα να έρχεται με χίλιες προφυλάξεις και κατά μήκος της δενδροστοιχίας του δρόμου για να μην τη δει κάποιο μάτι. Μπήκε αμέσως στο αυτοκίνητο
- Κώστα μου!
Ένα ατέλειωτο γλωσσόφιλο ήταν σκέτη ανατριχίλα και έδειχνε τι θα επακολουθούσε στη συνέχεια.
- Μωρό μου έχουμε μπροστά μας περίπου 7 με 8 ώρες αφού ο άνδρας μου θα γυρίσει κατά τις 12
- Για κάθε ενδεχόμενο όμως γιώτα θα φροντίσουμε να είσαι ι σπίτι πριν τις 12,εμένα δε με νοιάζει, για σένα πιο πολύ.
- Ναι μωρό μου έχεις δίκιο, δε θέλω να κινήσω υποψίες ότι κάπου ήμουνα και όχι στην ξαδέλφη μου που του είπα.
Σε 15 λεπτά περίπου ήμασταν στο ξενοδοχείο. Η κίνηση μετρημένη ακόμα στους δρόμους. Στη διάρκεια της διαδρομής η γιώτα είχε γείρει το κεφάλι της στον ώμο μου και μου ψιθύριζε ερωτόλογα ανακατεμένα με κάποια προστυχόλογα, είχε καυλώσει πολύ αλλά και μένα η καύλα μου είχε κτυπήσει κόκκινο.
Φθάσαμε, πάρκαρα και πήραμε κλειδί για δωμάτιο του 1ου ορόφου. Στη ρεσεψιόν μας είπαν ότι μπορούμε να κάτσουμε όσο θέλουμε, αφού λόγω του αγώνα η κίνηση θα ήταν πολύ μικρή. Πετάξαμε αμέσως τα ρούχα μας. Βλέποντάς την έπαθα, με ένα σουπερ μικρό στρινγκάκι που είχε μπει μέσα στον κώλο της το κορδονάκι και από μπροστά ίσα που σκέπαζε το ξυρισμένο μουνί της. Ντουζάκι στα γρήγορα και 2 ποτήρια κρύα μπύρα στη συνέχεια που μας έφεραν στο δωμάτιο, ήταν ότι έπρεπε για να φουντώσει πιο πολύ η καύλα μας.
Το χέρι μου κατευθείαν μέσα στο μουνί της. Το στρινγκάκι εξαφανίσθηκε αφού το έλυσε η ίδια, σουτιέν δεν φορούσε και 2 στητά μεγαλούτσικα βυζιά με ρώγες γωνία, καυλωμένες και αυτές, περίμεναν υπομονετικά να της πιπιλίσει η γλώσσα μου. Ο πούτσος μου κόντευε μέχρι τον αφαλό και αρπάζοντας τον άρχισε ένα απαλό τσιμπούκι δίχως να αφήσει παραπονεμένα τα αρχίδια μου που είχαν πρηστεί από την τεράστια ποσότητα σπέρματος που είχε εγκλωβιστεί μέσα. Κρατήσαμε για αρκετά λεπτά και οι 2,κάθε τόσο διέκοπτε το τσιμπούκι για λίγα δευτερόλεπτα και με κοίταζε στα μάτια να της κάνω νόημα ότι με ικανοποιούσε και ξανά πάλι και ξανά και ξανά. Στη συνέχεια σε στάση 69, κωλάρα και μουνάρα στο πρόσωπό μου να γλείφω εναλλάξ και αυτή να τρομπάρει τον πούτσο μου και να κάνει μαλάξεις στα αρχίδια μου,
- Χύνω μωρό μου… χύνω, χύνω!
Οι πρώτες φωνές, το πρώτο ξέσπασμα, το πρώτο μουνόχυμα. Η γιώτα όμως είχε ένα τικ στο χύσιμο που δεν το είχα ξαναδεί με όσες γυναίκες είχα πάει. Όταν έχυνε ήθελε να απεγκλωβίζεται από αγκαλιές και να χύνει μόνη της! Ειδικά σε γλειφομούνια όπως εκείνη τη στιγμή, κύλησε ξαφνικά στο πλάι στριμώχθηκε στην άλλη άκρη του κρεβατιού που ευτυχώς ήταν πολύ μεγάλο και άρχισε να χτυπιέται σαν ψάρι έξω από το νερό!
Ο πούτσος μου εμένα καρφί, ήρθε ξανά κοντά μου και άρχισε να με φιλάει στο στήθος, είχε να νοιώσει τέτοια καύλα χρόνια μου είπε κι εγώ απορούσα με τη σειρά μου πως κρατιόταν αφού από ότι μου είχε πει μια φορά είχε απατήσει τον άνδρα της.
- Πνίγω το πάθος μου μωρό μου μόνη μου και με κάποιο σταπόν που δεν το έχει δει κανένας. Στο λέω εσένα καύλα μου τώρα, δε θέλω να το διαλύσω γιατί μετά έχω και 1 παιδί μαζί του!
- Έτσι εξηγείται καυλιάρα μου...
Ένα μαξιλάρι κάτω από τα κωλομέρια της τα πόδια της στου ώμους μου γιατί είχα φθάσει στο σημείο να μη μπορώ να σηκωθώ από το κρεβάτι. Έπρεπε να αδειάσω επειγόντως!
- Μωρό μου αν ξαναχύσω πιο μπροστά από σένα μη με αφήσεις αυτή τη φορά για να χύσεις κι εσύ, όσο και να σου λέω άσε με εσύ θα με κρατήσεις γερά και να αδειάσεις μέσα στη μουνάρα μου, έχω πάρει χάπι μη φοβάσαι.
Άρχισα να τη γαμάω λυσσασμένα, ήταν θέμα χρόνου πλέον να ξαλαφρώσω
- Τι σου κάνω μουνάρα μου;
- Με γαμάς καυλιάρη μου
- Τι σου σκίζω μωρό μου
- Το μουνί μου Κώστα, ναι σκίσε με αχ!
Αυτή τη φορά ήμουν εγώ αυτός που έχυσε, ένας τεράστιο πίδακας σπέρματος ένοιωσα να με ανακουφίζει και να πετάγεται μέσα στο μουνί της.
- Σε χύνω… αδειάζω μωρό μου!
- Ναι άδειασε πουτσαρά μου μέσα στο μουνί μου!
Για δευτερόλεπτα ο πούτσος μου σπαρταρούσε μέσα της, άδειασα τελείως και ξάπλωσα αποκαμωμένος δίπλα της. Η καύλα της όμως είχε φθάσει σε σημείο έκρηξης. Έπρεπε να τη βοηθήσω να εκραγεί, τα πόδια τέντα ανοικτά και άρχισα να της πιπιλάω την κλειτορίδα που είχε κυριολεκτικά πρηστεί, δεν κράτησε πολύ, 2 κραυγές ισχυρές που αντήχησαν σε όλο το δωμάτιο και σκέπασαν τις φωνές της ταινίας κάποιας τσόντας που βλέπαμε στην τηλεόραση
- Α… ναι!
Το ίδιο σκηνικό, σπαρταρούσε σαν σφαγμένο κοτόπουλο στην άλλη άκρη του κρεβατιού, ώσπου το σώμα της μετά από λίγα λεπτά ηρέμησε
- Σ ευχαριστώ μωρό μου, είπε με ένα αχνό χαμόγελο, με κάνεις ευτυχισμένη!
- Κι εμένα καύλα μου, πολύ!
Σηκωθήκαμε εκτονωμένοι πλέον, κάναμε ένα αργό και καυλωτικό μπάνιο και κάτσαμε να απολαύσουμε την υπόλοιπη μπύρα μας χαζεύοντας μια τσόντα στην τηλεόραση. Συζητήσαμε αγκαλιά διάφορα , το που θα πήγαινε αυτή η σχέση, ο φόβος που νοιώθαμε και οι δύο σε αυτόν τον παράνομο έρωτα, ειδικά η Γιώτα… πολύ φόβο μην χαλάσει το σπίτι της
Η ώρα είχε πάει κοντά 7, έξω από το δρόμο ακουγόντουσαν κορναρίσματα, σε κάνα 2 ώρες θα άρχιζε το παιχνίδι σκέφτηκα, η γιώτα σαν να κατάλαβε τις σκέψεις μου με ρώτησε αν ήθελα να φύγουμε να πάω να δω το ματς. Της εξήγησα ότι με τίποτε δε θα άλλαζα αυτό που στη συνέχεια θα κάναμε! Σε λίγη ώρα την έστησα στα 4 και άρχισα σιγά-σιγά να της φιλάω ελαφρά τα κωλομέρια. Τα φιλιά έγιναν πιο δυνατά, σε λίγο μικρές δαγκωματιές και στη συνέχεια δαγκώματα κανονικά. Ούρλιαζε κυριολεκτικά από καύλα και ανατριχίλα, τα κωλοσκάμπιλα διαδέχονταν το ένα το άλλο (κάθε χαστούκι στον κώλο καυλώνει αφάνταστα τη γυναίκα). Άρχισα να τρίβω ελαφρά την κωλότρυπα της και να βάζω δάκτυλο μέσα
- Μωρό μου σιγά-σιγά δεν το έχω ξανακάνει… λίγο ελαφρά μόνο με το στραπόν!
- Μη φοβάσαι μωρό μου, αφού θα είμαι ο πρώτος που θα σου πάρει την παρθενιά θα σε προσέξω!
Ένα γλειφοκώλι στη συνέχεια και η γιώτα άρχιζε να μην έχει πλέον τον έλεγχο της κατάστασης.
- Ναι γαμιά μου, σε θέλω, σιγά-σιγά όμως… έλα!
Στα τέσσερα καθώς την είχα σήκωσα ελαφρά την κωλάρα της και σιγά-σιγά άρχισαν να σπρώχνω το καυλί μου στην τρύπα της. Έσκουζε το πουτανάκι με ερωτόλογα και προστυχόλογα μαζί. Με μια απότομη κίνηση μπήκα όλος μέσα της, στην αρχή λίγο ακίνητος να συνηθίσει την 14ποντη πούτσα μου, και μετά άρχισα ελαφρά στην αρχή και στη συνέχεια πιο γρήγορα
- Αχ… γάμα με γαμιά μου, ναι, αλλά κάθε άλλο παρά παρθένα από τον κώλο ήταν η κυρία. Με τέτοια κωλάρα και με τον τρόπο που τη γαμούσα η στιγμή να χύσουμε πλησίαζε, άρχιζε να χύνει με κραυγές και βογκητά την ίδια σχεδόν στιγμή που έχυνα και εγώ.
- Χύνω Κώστα μου, άσε με… δε μπορώ!
Ήθελε να επαναλάβει πάλι το ίδιο σκηνικό. Εγώ δε μπορούσαν να χάσω το χύσιμο μέσα στη κωλάρα της γι' αυτή την ιδιοτροπία που είχε. Κρατώντας τη γερά από τη μέση και παρά τις φωνές της, άδειασα μεγάλη ποσότητα σπέρματος μέσα στο κωλάντερο της.
- Χύνω μωρή πουτάνα… χύνω!
Τις άρεσε να την αποκαλώ έτσι,
- Ναι μωρό μου είμαι η πουτάνα σου, σ' αγαπώ πολύ καύλα μου, χρόνια είχα να φάω τέτοιο γαμήσι, που εισαι μαλάκα άνδρα μου να δεις πως γαμάνε!
Έμεινα σαστισμένος για λίγο, δεν παύει να είναι άνδρας της είπα μέσα μου, αλλά στο κάτω-κάτω τι με νοιάζει ίσως βγάζει απωθημένα η γυναίκα. Δεν της είπα τις σκέψεις μου, σηκωθήκαμε εκτονωμένοι πια, κάναμε το μπανάκι μας, παρήγγειλα καφέ από τη ρεσεψιόν και κάπου ώρα 9 βράδυ χαζεύοντας και λίγο το παιχνίδι, γυμνοί και αγκαλιασμένοι περάσαμε κανένα 2ωρο.
Ώρα 11:40 περίπου και οι φωνές έξω για τη νίκη έφταναν μέχρι το δωμάτιο. Χτύπησε το κινητό της,
- Έλα αγάπη μου… ναι κερδίσαμε, μου έκανε νόημα να μην κάνω θόρυβο και άνοιξε την ακρόαση
- Γιώτα μου τους ξεσκίσαμε! Ελλάδα σ' αγαπώ!
- Έλα μωρό μου έγινε απόψε μεγάλο... ξέσκισμα!
- Ναι αγάπη μου θα έρθω κατά τις 2, εσύ;
- Εγώ τώρα φεύγω καιν πάω σπίτι.
- Οκ αν δεν σε προλάβω ξύπνια θα τα πούμε το πρωί!
Την πήγα πάλι μέχρι την πλατεία Δαβάκη, μερικά γλωσσόφιλα ακόμα για να κλείσει η βραδιά και γύρισα σπίτι μου. Είχαμε περάσει ένα κολασμένο 8άωρο. Η εκτόνωση μου ήταν πλήρης, άλλωστε τα πηδήματα με τη γυναίκα μου έιχαν αρχίσει να αραιώνουν μέχρι τα επόμενα χρόνια που κυριολεκτικά βάλτωσαν.
Με τη γιώτα συνεχίσαμε αραιά βέβαια αλλά σταθερά, κυρίως πρωινά που δούλευε ο άνδρας της στο ίδιο ξενοδοχείο που ήμασταν και τη βραδιά του τελικού. Εγώ λόγω της φύσης της δουλειάς μου δεν είχα σταθερό ωράριο και με βόλευε, κάπου καλοκαίρι όμως του 2005 έσκασε η βόμβα στη σχέση μας. Ο άνδρας της που κυνηγούσε μια θέση προϊσταμένου στην υπηρεσία του στη γενέτειρά του Μυτιλήνη, την πήρε. Με δάκρυα η Γιώτα συναντηθήκαμε και μου το ανακοίνωσε!
- Κώστα τι κάνουμε τώρα;… δε μπορώ, δεν ξέρω τι να κάνω! Και πάλι κλάμα.
- Όπου πάει ο άνδρας σου μωρό μου, εκεί είναι η θέση σου, τα άλλα μην τα σκέφτεσαι!
- Δε μπορώ να διαλύσω την οικογένεια αλλά σε αγαπάω ανάθεμα σε.
- Θα ξεχάσεις γιώτα όπως κι εγώ. Σε άλλο μέρος, άλλοι άνθρωποι, άλλα ενδιαφέροντα, ο γιος σου μπορεί να παντρευτεί κάποια στιγμή όπως μου είπες, μπορεί και γιαγιά… έχει ο θεός. Εγώ το δρόμο μου κι εσύ το δικό σου. Κάποια στιγμή θα γινόταν, ήρθε πιο γρήγορα!
Εκείνη η βραδιά που συναντηθήκαμε ήταν από τις χειρότερες της ερωτικής μου ζωής, ήθελα και ήθελε να κρατούσαμε αυτή τη σχέση για αρκετά χρόνια, αλλά δεν αποφασίζουμε μόνοι μας
Μετά από λίγες ημέρες, αρχές Σεπτεμβρίου μετακόμισαν οικογενειακώς στην καλλονή. Με τη γιώτα είχαμε τηλεφωνική επικοινωνία στην αρχή, μετά μόνο στις ονομαστικές μας εορτές μέχρι το 2010 και όπως λένε "μάτια που δε βλέπονται γρήγορα λησμονιούνται" κόπηκε τελείως. Μπορεί να βρήκε άλλη πούτσα, ποιός ξέρει, με τις γυναίκες ποτέ δεν είσαι σίγουρος σε τίποτε!
Η ιστορία είναι πέρα για πέρα αληθινή και είναι από τις περιπέτειες που δεν ξεχνιούνται. Γιώτα όπου και να βρίσκεσαι και όποιον και να έχεις τώρα (γιατί σίγουρα κάτι θα έχεις), σου εύχομαι το καλύτερο!
Copyright protected OW ref: 167584
Απρίλιος 2004, λίγο πριν το Πάσχα, στο τραίνο της γραμμής Πειραιά-Κηφισιά, πρωινή εργάσιμη ώρα, πήγαινα σε πελάτη μιας και η δουλειά μου ήταν πωλήσεις συλλεκτικών αντικειμένων. Σκεπτόμουν διάφορα της ημέρας καθώς και την ιδιορρυθμία του υποψήφιου αγοραστή όταν κάπου στο σταθμό Αττική, τις σκέψεις μου διέκοψε η εμφάνιση ενός ζευγαριού που κάθισε στο απέναντι κάθισμα του βαγονιού. Τις διέκοψε λόγω του ότι δεν ήταν ένα σύνηθες ζευγάρι, κάπου 45άρα η κυρία με ένα ντύσιμο πολύ προκλητικό, φορούσε ένα δαντελένιο ντεκολτέ και λόγω ζεστής ημέρας ήταν σχεδόν ξεκούμπωτο και το μισό βυζί της ήταν μπορώ να πω σε κοινή θέα, ένα κολλητό παντελόνι και στενό που είχε μπει σχεδόν στη μισή κωλάρα της, 1.70 περίπου ύψος και όπως υπολόγιζα κοντά στα 70 κιλά. Την όλη της εμφάνιση συμπλήρωνε το έντονο βάψιμο, μαλλί αλογοουρά, (πρόσωπο όχι πολύ όμορφο αλλά έτοιμο και πολλά υποσχόμενο για άγρια πράγματα) στο δεξί της πόδι χαμηλά αλυσιδάκι και μέσα στην τρελή χαρά. Ο συνοδός της κάπου στα 55, συντηρητικό αλλά ακριβό ντύσιμο, γυαλάκι μυωπίας, λεπτούλης, γενικά μικροκαμωμένος και με περουκάκι όπως διαπίστωσα στη συνέχεια.
Κοίτα λέω μέσα μου κάτι μαλακισμένες γυναίκες που υπάρχουν, από τους 30 που θα συναναστραφούν μπορεί να διαλέξουν τον πιο μαλάκα.
Κάποια στιγμή τα βλέμματα μας με την κυρία διασταυρώθηκαν και ένα αχνό χαμόγελο είδα να διαγράφεται στα χείλη της, το προσπέρασα αδιάφορα αφού άλλωστε δεν είχα και άλλη επιλογή μιας και είχε συνοδό, απορροφήθηκα και πάλι στις σκέψεις μου ώσπου…
- Τα εισιτήρια σας παρακαλώ…
ήταν ο έλεγχος. Φτάνοντας στο απέναντι μου ζευγάρι ο ελεγκτής διαπίστωσε αν θυμάμαι καλά ότι το χτύπημα του εισιτηρίου είχε περάσει την προβλεπόμενη ώρα ισχύος, η δεν ήταν καθαρά κτυπημένο, κάτι τέτοιο… και ο ελεγκτής ζητούσε τα στοιχεία της για επιβολή προστίμου. Εγώ απλά παρακολουθούσα πιο πολύ την αντίδραση του συνοδού που πανικοβλημένος αντί να υπερασπισθεί την κυρία που είχε απόλυτα δίκιο ψέλλιζε σα χαμένος διάφορες λέξεις. Στο επεισόδιο πήραν μέρος και 1-2 άλλοι επιβάτες, οπότε εγώ μη αντέχοντας την όχι και τόσο καλή υπεράσπιση της κυρίας από το συνοδό της αποφάσισα να παρέμβω.
- Είσαι αυθάδης… λέω στον ελεγκτή, μιλάς κατ' αρχήν στον ενικό στην κυρία χωρίς να τη ξέρεις και επί πλέον το εισιτήριο της είναι εντός της ώρας που ισχύει η διαδρομή!
Στο μεταξύ το τραίνο είχε φθάσει στο Μαρούσι και έπρεπε να κατέβω για το επαγγελματικό ραντεβού. Το ζευγάρι θα πήγαινε μέχρι το τέρμα από ότι είχα ακούσει.
- Είμαι μάρτυρας κύριε μου για την απρεπή σας συμπεριφορά, η κυρία καθυστερεί από την εργασία της και θα ζητήσει αποζημίωση για ηθική βλάβη και διαφυγόντα κέρδη. Ορίστε η κάρτα μου… είπα στην κυρία, πάρτε με τηλέφωνο για τα περαιτέρω .
Ο ελεγκτής μαζεύτηκε κάπως μετά από αυτά, μπορεί και να νόμιζε ότι ήμουν κάποιος δικηγόρος, ζήτησε συγνώμη ενώ το τραίνο είχε φτάσει Κηφισιά, με τη σειρά μου χαιρέτησα κύριο και κυρία και έφυγα για Μαρούσι. 3 Ημέρες μετά λίγο πριν το μεσημέρι κτυπά το κινητό μου.
- Ο κύριος Κώστας;
- Ναι ποιά είστε;
- Η κυρία από το τραίνο με τον ελεγκτή...
- Καλημέρα κυρία...
- Γιώτα το όνομά μου
- Σας ευχαριστώ για την παρέμβασή σας προχθές, πραγματικά με εντυπωσιάσατε.
- Δεν κάνει τίποτε... Γιώτα. Χαρά μου που σε υπερασπίστηκα.
- Ξέρετε... ξέρεις Κώστα… είμαι υποχρεωμένη.
- Κατάλαβα Γιώτα, τότε με ένα καφέ όπου θέλεις βγάζεις την υποχρέωση, αλλά αν θες μιας και πλησιάζει μεσημέρι μπορούμε να πάμε για φαγητό.
- Με πιάνεις απροετοίμαστη, θα προτιμούσα ένα καφέ.
Το ραντεβού δόθηκε την επομένη μετά το μεσημέρι σε καφέ στην αρεοπαγίτου (θησείο). Καλλιθέα κατοικούσε η κυρία, αμπελοκήπους εγώ, δύσκολά να μας έπαιρνε κάποιο γνωστό μάτι αν και ποτέ δεν πρέπει να είσαι σίγουρος.
Συναντηθήκαμε όντως την άλλη μέρα, μόλις την είδα έπαθα, με σούπερ σκιστό μίνι που μέσα σε αυτό ασφυκτιούσαν οι φοβερές μπουτάρες της, κοντομάνικο πουκαμισάκι, το μαλλί αυτή τη φορά ελεύθερο στους ώμους, σταυροπόδι πότε το ένα πόδι πότε το άλλο, λες και προσπαθούσε να με καυλώσει το πουτανάκι. Εγώ από τη μεριά μου, με άψογο ντύσιμο, φανταζόμουνα όση ώρα μιλάγαμε το στρινγκάκι της να έχει μπει στην παχουλούτσικη και καλοσχηματισμένη όπως φαινόταν από τα ρούχα κωλάρα της. Τα είπαμε πέρα από τις ευχαριστίες για μια ακόμα φορά. Η γιώτα παντρεμένη με τον Τάσο κάπου 20 χρόνια, από φτωχή οικογένεια, με τον άνδρα της κάπου 11 χρόνια διαφορά (54 αυτός 43 αυτή) με καταγωγή από την Μυτιλήνη και λεφτάς ο κύριος, με ένα γιο 20 ετών, οικιακή απασχόληση και ό άνδρας της που τον παντρεύτηκε για να ξεφύγει από τη μιζέρια στην επιθεώρηση του ΙΚΑ κάπου στο κέντρο.
Της είπα και εγώ τα δικά μου, (50άρης τότε) αλλά η ώρα είχε φθάσει 7 το απόγευμα και κάποια στιγμή έπρεπε να πάρει το δρόμο της επιστροφής Θησείο-Καλλιθέα αφού ο άνδρας της γύρναγε κατά τις 9 το βράδυ σπίτι, είχε πει βέβαια στο άνδρα της ότι με πήρε τηλέφωνο την επομένη με ευχαρίστησε για την παρέμβασή μου στο τραίνο και έληξε το θέμα. Επίσης κάποια στιγμή θα με έπαιρνε και ο άνδρας της να με ευχαριστήσει κι αυτός, οπότε περίμενα τηλεφώνημα και από αυτόν.
Σε καμιά περίπτωση δεν θα την άφηνα όμως να φύγει έτσι, λίγο πριν σηκωθεί τα χείλη μας ήρθαν κοντά και παρά την παρουσία μερικών θαμώνων στο καφέ, η γλώσσες μας μπερδευτήκαν σε ένα ατελείωτο γλωσσόφιλο!
- Δεν πρέπει Κώστα, δεν είναι σωστό, είμαστε παντρεμένοι... κλπ.
Ένα δεύτερο παρά τα αδιάκριτα βλέμματα γύρω μας ήταν η διαπίστωση ότι η γιώτα είχε κατακαυλώσει και έτρεμε σύγκορμη. Τα μάτια της από την καύλα είχαν μισοκλείσει και το πρόσωπό της είχε αλλάξει έκφραση. Σηκωθήκαμε, την πήρα από τη μέση και φύγαμε να την πάω μέχρι τον σταθμό του Θησείου για να πάρει το τραίνο της επιστροφής αφού το σπίτι της ήταν κοντά στον σταθμό της Καλλιθέας. Βουβή υπόσχεση και των 2 μας ότι θα άρχιζε μια μεγάλη σχέση καύλας, έρωτα και πάθους, χωρίσαμε εκείνο το απόγευμα με σκοπό να μιλάμε σχεδόν καθημερινά όπως και έγινε. Κάποια στιγμή παρακάμπτοντας τα εμπόδια των συζυγικών "δεσμών" να βρεθούμε ερωτικά.
Μιλάγαμε μερικές φορές ατέλειωτα, με έπαιρνε στο γραφείο συνήθως όταν ο άνδρας της έλειπε στη δουλειά, λέγαμε πλέον άνετα τα προσωπικά μας, ο Τάσος λόγω νεανικού διαβήτη που θα τον ακολουθούσε στο υπόλοιπο της ζωής του είχε πρόβλημα με τη στύση του, τον γιο του τον είχε αμφισβητήσει κάποια στιγμή ως μη παιδί δικό του, αφού δεν έκαναν τακτικά έρωτα με τη γιώτα, αλλά σε εξετάσεις μετά που έγιναν αποδείχθηκε ότι ήταν κανονικά παιδί του. Ο γιος έπαιζε και το χωροφύλακα πολλές φορές, αφού όπως μου είπε ήταν κώλος και βρακί με τον μπαμπά. Τον είχε απατήσει μια και μοναδική φορά με τον οδηγό ενός ασθενοφόρου όταν μετεφέρθη στο νοσοκομείο λόγω διαβητικού σοκ. Αυτός βέβαια ποτέ δεν έμαθε για τη σχέση της που δεν κράτησε όμως πολύ λόγω του ότι ο γαμιάς της πήρε μετάθεση σε νοσοκομείο στην επαρχία, (μάλιστα κατά σύμπτωση αυτός έμενε κοντά στο σπίτι τους, εργένης, πήγαινε η γιώτα στα πεταχτά καμιά ώρα, γαμιόταν και έφευγε). Κάποια μέρα ένα φαγητό σε εστιατόριο στο Μαρούσι με απίστευτα καλό κρασί, (ο άνδρας της μεσημέρι καμιά φορά δεν πήγαινε σπίτι λόγω φόρτου εργασίας έτρωγε πρόχειρα στο γραφείο) ήταν ότι έπρεπε να φουντώσει η καύλα μας και να κανονίσουμε κάπου μετά το Πάσχα να βρεθούμε σε κάποιο ξενοδοχείο.
Η ευκαιρία, μετά από αναμονή περίπου ενός μηνός, δόθηκε κάποιο Σάββατο του Μαΐου, πρωινές ώρες, ο άνδρας της στη δουλειά και εμείς κανονισμένα να βρεθούμε κάπου κοντά στη λεωφόρο Συγγρού για ξενοδοχείο της παραλιακής. Πριν 4-5 μέρες μάλιστα με πήρε τηλέφωνο και ο ίδιος και με ευχαρίστησε και αυτός για τον ελεγκτή του τραίνου και όπως μου είπε την ανύπαρκτη υπεράσπιση προς την γιώτα για το επεισόδιο εκείνη την μέρα οφειλόταν στο ότι ήταν διαβητικός και απαγορευόταν να συγχύζεται.
Δεν πρόλαβα εκείνο το Σάββατο να μπω στο αυτοκίνητο (σπίτι είχα πει ότι δούλευα και τα Σάββατα αν και πολλές φορές όντως είχα δουλειά) και να στο κινητό η αδελφή μου, η μάννα με έντονο αναπνευστικό πρόβλημα καθ' οδών για το εφημερεύον "Σωτηρία". Εγώ στο κινητό με τη Γιώτα να ακυρώσω το ραντεβού, αφού όταν πρόκειται για την μάννα τα άλλα μπορούν να περιμένουν. Στενοχωρήθηκε για την αναβολή, αλλά της είπα ότι κάποια άλλη ευκαιρία θα βρούμε μιας και εγώ ήμουν ο "φταίχτης", (βλέπεις οι αλυσίδες του γάμου δε σου επιτρέπουν και πολύ άνεση χρόνου).
Συνεχίζαμε να μιλάμε τηλεφωνικά, τα λέγαμε πλέον ανοικτά, ήθελε να γαμηθεί μαζί μου χωρίς τύψεις για το κέρατο που θα έριχνε στον άνδρα της, ούτε θα ντρεπόταν το γιο της, αφού σε πολλές αντιπαραθέσεις με τον σύζυγο ο γιος έπαιρνε πάντα το μέρος του μπαμπά ο οποίος του έκανε όλα τα χατίρια, μηχανές, διακοπές σε ακριβά μέρη κλπ.
Η καύλα και των 2 μας είχε πλέον φθάσει στο αποκορύφωμα της. Κάποια στιγμή που είχαμε ιδωθεί για λίγο βραδάκι που ο Τάσος φανατικός φίλαθλος, έβλεπε ποδόσφαιρο σε ένα φίλο του στο μοσχάτο, της πρότεινα να πάμε να ξεκαυλώσουμε σε παρακείμενη οικοδομή (όπως κάναμε πιτσιρικάδες με τις γκομενίτσες). Αρνήθηκε φυσικά και περιμέναμε την ευκαιρία η οποία δόθηκε ξανά κάποια καθημερινή από ότι θυμάμαι παρασκευή κάπου αρχές Ιουνίου.
Αλλά ούτε και τότε ήταν γραφτό να βρεθούμε! Αυτή τη φορά το πρόβλημα το είχε η γιώτα, 2 μέρες πριν ο γιος της χτύπησε με το μηχανάκι στην Αλίμου και νοσηλεύτηκε τα πρώτα 3 24ωρα σε κρίσιμη κατάσταση. Τελικά ευτυχώς με πολλά κατάγματα και πατερίτσες για κάνα 3μηνο γλύτωσε το παλληκάρι. Σε εμάς η καύλα μας στο κόκκινο. Της πρότεινα να διακόψουμε αφού κάποια αόρατη δύναμη δε μας άφηνε να έρθουμε σε επαφή και να μη μας τρώει η αναμονή που ήταν χειρότερο. Ούτε να ακούσει δεν ήθελε! Εν τω μεταξύ, είχε αρχίσει και το ευρώ 2004 και όλη η φίλαθλος Ελλάδα ήταν στο πόδι. Να που τελικά με τη συνέχιση της παρουσίας της χώρας σε αυτή τη διοργάνωση ήρθε και η μεγάλη στιγμή για μένα και τη Γιώτα, τελικός Euro 2004, 4/7 κατακαλόκαιρο που εκείνη η βραδιά θα μείνει για πάντα στην μνήμη μου, όχι τόσο για την επιτυχία της κατάκτησης του κυπέλλου, αλλά για τα γαμήσια με τη Gιώτα, την απίστευτη αυτή 45χρονη μούνα που σε καύλωνε μόνο με το βλέμμα της. Ολόκληρο σχέδιο έφτιαξε η πουτάνα για να γαμηθεί (άμα θέλει η γυναίκα όλα γίνονται) και τα μεγάλα γαμήσια χωρίς φραγμούς που θα εκτόνωναν την καύλα μας (εγώ αραιές σχέσεις με τη γυναίκα μου και αυτή σχεδόν ανύπαρκτη σεξουαλική ζωή) θα μας έφερναν κοντά ερωτικά σε σώμα και ψυχή. Είχαμε επιλέξει ξενοδοχείο στο καλαμάκι.
Το ραντεβού κανονίσθηκε, ελπίζοντας αυτή τη φορά ότι δεν θα μας τύχαινε κάποια άλλη αναποδιά, αν και δεν είμαι αδιάφορος στο άθλημα, της είπα ότι τίποτε δε θα ανέβαλλε μια αναμονή 3 μηνών!
Πράγματι κανονίσαμε εκείνη την Κυριακή μεσημέρι να βρεθούμε, αφού μετά το φαγητό ο άνδρας της θα πήγαινε σε φιλικό σπίτι στον Πειραιά για τον αγώνα, μάλιστα υπήρχε περίπτωση να πήγαινε με την παρέα για τους πανηγυρισμούς αν το αποτέλεσμα ήταν καλό. Ο γιος λόγω κινητικού προβλήματος μετά το ατύχημα με φίλους σπίτι και η ίδια όπως είπε στον Τάσο, στην ξαδέλφη της στον Άγιο Δημήτριο, μια που τόσο η γιώτα, όσο και η ξαδέλφη ήταν φαν της εθνικής, (η ξαδέλφη θα την κάλυπτε αν παρουσιαζόταν κάτι αφού οι ώρες που θα πηγαίναμε μαζί ήταν αρκετές, πάνω κάτω κάπου 8).
Από το πρωί εκείνης της ημέρας ήμουν σε συναγερμό, η καύλα μου στο κόκκινο, η αγωνία στο κατακόρυφο, σπίτι είπα ότι θα πήγαινα σε φίλους στο Χαλάνδρι μετά το φαγητό για τα προκαταρκτικά περί αγώνα και ανάλογα με το αποτέλεσμα θα γύριζα αργά τη νύχτα.
Μετά το μεσημεριανό ετοιμάστηκα για αναχώρηση, η ώρα είχε πάει κάπου 3:30 και το ραντεβού μας ήταν στις 4 πλατεία Δαβάκη, αρκετά μακριά από το σπίτι της. Μπήκα στο αυτοκίνητο και ξεκίνησα, η σκέψη μου στη Γιώτα και το τι θα ακολουθούσε. Φουλ για την πλατεία Δαβάκη που είχαμε κανονίσει το ραντεβού με τη Γιώτα, είχα πει στο σπίτι ότι η ώρα επιστροφής θα ήταν ανάλογη με το αποτέλεσμα του αγώνα, η ζέστη ντάλα μεσημέρι και Ιούλιος μήνας σε τρελαίνει μαζί με την μεγάλη καύλα. Η αδρεναλίνη στα ύψη, στο δρόμο σκεπτόμουνα διάφορα, τι κιλοτάκι θα φορούσε και πόσο θα είχε μπει μέσα στην κωλάρα της, το πως μερικοί άνδρες έχουν τέτοια μουνιά δίπλα τους και ασχολούνται με άλλα πράγματα. Οκ καλό να παρακολουθείς τα αθλητικά γεγονότα αλλά και η γυναίκα δεν πρέπει να παραμελείται. Τις σκέψεις μου διέκοψε ο ήχος του κινητού μου, πάγωσα, λες να συνέβη κάτι… αναρωτήθηκα και να μου ακυρώσει το ραντεβού; Η καρδιά μου επανήλθε στη θέση της όταν άκουσα τη φωνή της.
- Έλα μωρό μου τώρα φεύγω εσύ;
- Εγώ στο δρόμο είμαι σε 10 λεπτά θα είμαι εκεί.
- Οκ σε περιμένω.
Πλησίασα στην πλατεία Δαβάκη, εργασίες έκαναν κάποιοι του δήμου προφανώς στήνοντας κάποια γιγαντοοθόνη για τον αγώνα, έτσι υπέθεσα, πάρκαρα κάπου πρόχειρα πάνω στη Θησέως και σε λίγο βλέπω τη γιώτα να έρχεται με χίλιες προφυλάξεις και κατά μήκος της δενδροστοιχίας του δρόμου για να μην τη δει κάποιο μάτι. Μπήκε αμέσως στο αυτοκίνητο
- Κώστα μου!
Ένα ατέλειωτο γλωσσόφιλο ήταν σκέτη ανατριχίλα και έδειχνε τι θα επακολουθούσε στη συνέχεια.
- Μωρό μου έχουμε μπροστά μας περίπου 7 με 8 ώρες αφού ο άνδρας μου θα γυρίσει κατά τις 12
- Για κάθε ενδεχόμενο όμως γιώτα θα φροντίσουμε να είσαι ι σπίτι πριν τις 12,εμένα δε με νοιάζει, για σένα πιο πολύ.
- Ναι μωρό μου έχεις δίκιο, δε θέλω να κινήσω υποψίες ότι κάπου ήμουνα και όχι στην ξαδέλφη μου που του είπα.
Σε 15 λεπτά περίπου ήμασταν στο ξενοδοχείο. Η κίνηση μετρημένη ακόμα στους δρόμους. Στη διάρκεια της διαδρομής η γιώτα είχε γείρει το κεφάλι της στον ώμο μου και μου ψιθύριζε ερωτόλογα ανακατεμένα με κάποια προστυχόλογα, είχε καυλώσει πολύ αλλά και μένα η καύλα μου είχε κτυπήσει κόκκινο.
Φθάσαμε, πάρκαρα και πήραμε κλειδί για δωμάτιο του 1ου ορόφου. Στη ρεσεψιόν μας είπαν ότι μπορούμε να κάτσουμε όσο θέλουμε, αφού λόγω του αγώνα η κίνηση θα ήταν πολύ μικρή. Πετάξαμε αμέσως τα ρούχα μας. Βλέποντάς την έπαθα, με ένα σουπερ μικρό στρινγκάκι που είχε μπει μέσα στον κώλο της το κορδονάκι και από μπροστά ίσα που σκέπαζε το ξυρισμένο μουνί της. Ντουζάκι στα γρήγορα και 2 ποτήρια κρύα μπύρα στη συνέχεια που μας έφεραν στο δωμάτιο, ήταν ότι έπρεπε για να φουντώσει πιο πολύ η καύλα μας.
Το χέρι μου κατευθείαν μέσα στο μουνί της. Το στρινγκάκι εξαφανίσθηκε αφού το έλυσε η ίδια, σουτιέν δεν φορούσε και 2 στητά μεγαλούτσικα βυζιά με ρώγες γωνία, καυλωμένες και αυτές, περίμεναν υπομονετικά να της πιπιλίσει η γλώσσα μου. Ο πούτσος μου κόντευε μέχρι τον αφαλό και αρπάζοντας τον άρχισε ένα απαλό τσιμπούκι δίχως να αφήσει παραπονεμένα τα αρχίδια μου που είχαν πρηστεί από την τεράστια ποσότητα σπέρματος που είχε εγκλωβιστεί μέσα. Κρατήσαμε για αρκετά λεπτά και οι 2,κάθε τόσο διέκοπτε το τσιμπούκι για λίγα δευτερόλεπτα και με κοίταζε στα μάτια να της κάνω νόημα ότι με ικανοποιούσε και ξανά πάλι και ξανά και ξανά. Στη συνέχεια σε στάση 69, κωλάρα και μουνάρα στο πρόσωπό μου να γλείφω εναλλάξ και αυτή να τρομπάρει τον πούτσο μου και να κάνει μαλάξεις στα αρχίδια μου,
- Χύνω μωρό μου… χύνω, χύνω!
Οι πρώτες φωνές, το πρώτο ξέσπασμα, το πρώτο μουνόχυμα. Η γιώτα όμως είχε ένα τικ στο χύσιμο που δεν το είχα ξαναδεί με όσες γυναίκες είχα πάει. Όταν έχυνε ήθελε να απεγκλωβίζεται από αγκαλιές και να χύνει μόνη της! Ειδικά σε γλειφομούνια όπως εκείνη τη στιγμή, κύλησε ξαφνικά στο πλάι στριμώχθηκε στην άλλη άκρη του κρεβατιού που ευτυχώς ήταν πολύ μεγάλο και άρχισε να χτυπιέται σαν ψάρι έξω από το νερό!
Ο πούτσος μου εμένα καρφί, ήρθε ξανά κοντά μου και άρχισε να με φιλάει στο στήθος, είχε να νοιώσει τέτοια καύλα χρόνια μου είπε κι εγώ απορούσα με τη σειρά μου πως κρατιόταν αφού από ότι μου είχε πει μια φορά είχε απατήσει τον άνδρα της.
- Πνίγω το πάθος μου μωρό μου μόνη μου και με κάποιο σταπόν που δεν το έχει δει κανένας. Στο λέω εσένα καύλα μου τώρα, δε θέλω να το διαλύσω γιατί μετά έχω και 1 παιδί μαζί του!
- Έτσι εξηγείται καυλιάρα μου...
Ένα μαξιλάρι κάτω από τα κωλομέρια της τα πόδια της στου ώμους μου γιατί είχα φθάσει στο σημείο να μη μπορώ να σηκωθώ από το κρεβάτι. Έπρεπε να αδειάσω επειγόντως!
- Μωρό μου αν ξαναχύσω πιο μπροστά από σένα μη με αφήσεις αυτή τη φορά για να χύσεις κι εσύ, όσο και να σου λέω άσε με εσύ θα με κρατήσεις γερά και να αδειάσεις μέσα στη μουνάρα μου, έχω πάρει χάπι μη φοβάσαι.
Άρχισα να τη γαμάω λυσσασμένα, ήταν θέμα χρόνου πλέον να ξαλαφρώσω
- Τι σου κάνω μουνάρα μου;
- Με γαμάς καυλιάρη μου
- Τι σου σκίζω μωρό μου
- Το μουνί μου Κώστα, ναι σκίσε με αχ!
Αυτή τη φορά ήμουν εγώ αυτός που έχυσε, ένας τεράστιο πίδακας σπέρματος ένοιωσα να με ανακουφίζει και να πετάγεται μέσα στο μουνί της.
- Σε χύνω… αδειάζω μωρό μου!
- Ναι άδειασε πουτσαρά μου μέσα στο μουνί μου!
Για δευτερόλεπτα ο πούτσος μου σπαρταρούσε μέσα της, άδειασα τελείως και ξάπλωσα αποκαμωμένος δίπλα της. Η καύλα της όμως είχε φθάσει σε σημείο έκρηξης. Έπρεπε να τη βοηθήσω να εκραγεί, τα πόδια τέντα ανοικτά και άρχισα να της πιπιλάω την κλειτορίδα που είχε κυριολεκτικά πρηστεί, δεν κράτησε πολύ, 2 κραυγές ισχυρές που αντήχησαν σε όλο το δωμάτιο και σκέπασαν τις φωνές της ταινίας κάποιας τσόντας που βλέπαμε στην τηλεόραση
- Α… ναι!
Το ίδιο σκηνικό, σπαρταρούσε σαν σφαγμένο κοτόπουλο στην άλλη άκρη του κρεβατιού, ώσπου το σώμα της μετά από λίγα λεπτά ηρέμησε
- Σ ευχαριστώ μωρό μου, είπε με ένα αχνό χαμόγελο, με κάνεις ευτυχισμένη!
- Κι εμένα καύλα μου, πολύ!
Σηκωθήκαμε εκτονωμένοι πλέον, κάναμε ένα αργό και καυλωτικό μπάνιο και κάτσαμε να απολαύσουμε την υπόλοιπη μπύρα μας χαζεύοντας μια τσόντα στην τηλεόραση. Συζητήσαμε αγκαλιά διάφορα , το που θα πήγαινε αυτή η σχέση, ο φόβος που νοιώθαμε και οι δύο σε αυτόν τον παράνομο έρωτα, ειδικά η Γιώτα… πολύ φόβο μην χαλάσει το σπίτι της
Η ώρα είχε πάει κοντά 7, έξω από το δρόμο ακουγόντουσαν κορναρίσματα, σε κάνα 2 ώρες θα άρχιζε το παιχνίδι σκέφτηκα, η γιώτα σαν να κατάλαβε τις σκέψεις μου με ρώτησε αν ήθελα να φύγουμε να πάω να δω το ματς. Της εξήγησα ότι με τίποτε δε θα άλλαζα αυτό που στη συνέχεια θα κάναμε! Σε λίγη ώρα την έστησα στα 4 και άρχισα σιγά-σιγά να της φιλάω ελαφρά τα κωλομέρια. Τα φιλιά έγιναν πιο δυνατά, σε λίγο μικρές δαγκωματιές και στη συνέχεια δαγκώματα κανονικά. Ούρλιαζε κυριολεκτικά από καύλα και ανατριχίλα, τα κωλοσκάμπιλα διαδέχονταν το ένα το άλλο (κάθε χαστούκι στον κώλο καυλώνει αφάνταστα τη γυναίκα). Άρχισα να τρίβω ελαφρά την κωλότρυπα της και να βάζω δάκτυλο μέσα
- Μωρό μου σιγά-σιγά δεν το έχω ξανακάνει… λίγο ελαφρά μόνο με το στραπόν!
- Μη φοβάσαι μωρό μου, αφού θα είμαι ο πρώτος που θα σου πάρει την παρθενιά θα σε προσέξω!
Ένα γλειφοκώλι στη συνέχεια και η γιώτα άρχιζε να μην έχει πλέον τον έλεγχο της κατάστασης.
- Ναι γαμιά μου, σε θέλω, σιγά-σιγά όμως… έλα!
Στα τέσσερα καθώς την είχα σήκωσα ελαφρά την κωλάρα της και σιγά-σιγά άρχισαν να σπρώχνω το καυλί μου στην τρύπα της. Έσκουζε το πουτανάκι με ερωτόλογα και προστυχόλογα μαζί. Με μια απότομη κίνηση μπήκα όλος μέσα της, στην αρχή λίγο ακίνητος να συνηθίσει την 14ποντη πούτσα μου, και μετά άρχισα ελαφρά στην αρχή και στη συνέχεια πιο γρήγορα
- Αχ… γάμα με γαμιά μου, ναι, αλλά κάθε άλλο παρά παρθένα από τον κώλο ήταν η κυρία. Με τέτοια κωλάρα και με τον τρόπο που τη γαμούσα η στιγμή να χύσουμε πλησίαζε, άρχιζε να χύνει με κραυγές και βογκητά την ίδια σχεδόν στιγμή που έχυνα και εγώ.
- Χύνω Κώστα μου, άσε με… δε μπορώ!
Ήθελε να επαναλάβει πάλι το ίδιο σκηνικό. Εγώ δε μπορούσαν να χάσω το χύσιμο μέσα στη κωλάρα της γι' αυτή την ιδιοτροπία που είχε. Κρατώντας τη γερά από τη μέση και παρά τις φωνές της, άδειασα μεγάλη ποσότητα σπέρματος μέσα στο κωλάντερο της.
- Χύνω μωρή πουτάνα… χύνω!
Τις άρεσε να την αποκαλώ έτσι,
- Ναι μωρό μου είμαι η πουτάνα σου, σ' αγαπώ πολύ καύλα μου, χρόνια είχα να φάω τέτοιο γαμήσι, που εισαι μαλάκα άνδρα μου να δεις πως γαμάνε!
Έμεινα σαστισμένος για λίγο, δεν παύει να είναι άνδρας της είπα μέσα μου, αλλά στο κάτω-κάτω τι με νοιάζει ίσως βγάζει απωθημένα η γυναίκα. Δεν της είπα τις σκέψεις μου, σηκωθήκαμε εκτονωμένοι πια, κάναμε το μπανάκι μας, παρήγγειλα καφέ από τη ρεσεψιόν και κάπου ώρα 9 βράδυ χαζεύοντας και λίγο το παιχνίδι, γυμνοί και αγκαλιασμένοι περάσαμε κανένα 2ωρο.
Ώρα 11:40 περίπου και οι φωνές έξω για τη νίκη έφταναν μέχρι το δωμάτιο. Χτύπησε το κινητό της,
- Έλα αγάπη μου… ναι κερδίσαμε, μου έκανε νόημα να μην κάνω θόρυβο και άνοιξε την ακρόαση
- Γιώτα μου τους ξεσκίσαμε! Ελλάδα σ' αγαπώ!
- Έλα μωρό μου έγινε απόψε μεγάλο... ξέσκισμα!
- Ναι αγάπη μου θα έρθω κατά τις 2, εσύ;
- Εγώ τώρα φεύγω καιν πάω σπίτι.
- Οκ αν δεν σε προλάβω ξύπνια θα τα πούμε το πρωί!
Την πήγα πάλι μέχρι την πλατεία Δαβάκη, μερικά γλωσσόφιλα ακόμα για να κλείσει η βραδιά και γύρισα σπίτι μου. Είχαμε περάσει ένα κολασμένο 8άωρο. Η εκτόνωση μου ήταν πλήρης, άλλωστε τα πηδήματα με τη γυναίκα μου έιχαν αρχίσει να αραιώνουν μέχρι τα επόμενα χρόνια που κυριολεκτικά βάλτωσαν.
Με τη γιώτα συνεχίσαμε αραιά βέβαια αλλά σταθερά, κυρίως πρωινά που δούλευε ο άνδρας της στο ίδιο ξενοδοχείο που ήμασταν και τη βραδιά του τελικού. Εγώ λόγω της φύσης της δουλειάς μου δεν είχα σταθερό ωράριο και με βόλευε, κάπου καλοκαίρι όμως του 2005 έσκασε η βόμβα στη σχέση μας. Ο άνδρας της που κυνηγούσε μια θέση προϊσταμένου στην υπηρεσία του στη γενέτειρά του Μυτιλήνη, την πήρε. Με δάκρυα η Γιώτα συναντηθήκαμε και μου το ανακοίνωσε!
- Κώστα τι κάνουμε τώρα;… δε μπορώ, δεν ξέρω τι να κάνω! Και πάλι κλάμα.
- Όπου πάει ο άνδρας σου μωρό μου, εκεί είναι η θέση σου, τα άλλα μην τα σκέφτεσαι!
- Δε μπορώ να διαλύσω την οικογένεια αλλά σε αγαπάω ανάθεμα σε.
- Θα ξεχάσεις γιώτα όπως κι εγώ. Σε άλλο μέρος, άλλοι άνθρωποι, άλλα ενδιαφέροντα, ο γιος σου μπορεί να παντρευτεί κάποια στιγμή όπως μου είπες, μπορεί και γιαγιά… έχει ο θεός. Εγώ το δρόμο μου κι εσύ το δικό σου. Κάποια στιγμή θα γινόταν, ήρθε πιο γρήγορα!
Εκείνη η βραδιά που συναντηθήκαμε ήταν από τις χειρότερες της ερωτικής μου ζωής, ήθελα και ήθελε να κρατούσαμε αυτή τη σχέση για αρκετά χρόνια, αλλά δεν αποφασίζουμε μόνοι μας
Μετά από λίγες ημέρες, αρχές Σεπτεμβρίου μετακόμισαν οικογενειακώς στην καλλονή. Με τη γιώτα είχαμε τηλεφωνική επικοινωνία στην αρχή, μετά μόνο στις ονομαστικές μας εορτές μέχρι το 2010 και όπως λένε "μάτια που δε βλέπονται γρήγορα λησμονιούνται" κόπηκε τελείως. Μπορεί να βρήκε άλλη πούτσα, ποιός ξέρει, με τις γυναίκες ποτέ δεν είσαι σίγουρος σε τίποτε!
Η ιστορία είναι πέρα για πέρα αληθινή και είναι από τις περιπέτειες που δεν ξεχνιούνται. Γιώτα όπου και να βρίσκεσαι και όποιον και να έχεις τώρα (γιατί σίγουρα κάτι θα έχεις), σου εύχομαι το καλύτερο!
Copyright protected OW ref: 167584
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.