Ονομάζομαι Λίλη. Είμαι 25 ετών, κοντούλα (στο 1.55) αδύνατη και μικροσκοπική, με κατσαρά καστανόξανθα μαλλιά στο ύψος των ώμων. Οι φίλοι μου με φωνάζουν και «λιλιπούτεια». Το δυνατό μου σημείο είναι αναμφισβήτητα το κωλαράκι μου, που είναι δυσανάλογα πεταχτό σε σχέση με το υπόλοιπο σώμα μου και πραγματικά βγάζει μάτι ακόμα και χωρίς να με παρατηρήσει κανείς. Η ιστορία που σας περιγράφω συνέβη το 2019.
Αν και γενικώς είμαι κοπέλα μαζεμένη και ντροπαλή, το κωλαράκι μου δε μπορώ να αντισταθώ να το αναδεικνύω ακόμα περισσότερο. Οι ντουλάπες μου είναι γεμάτες με σφικτά στρινγκάκια και στενά παντελόνια. Τα σφυρίγματα και τα κομπλιμέντα στο δρόμο, αν και με κάνουν να κοκκινίζω, μου αρέσουν και μου ανεβάζουν την αυτοπεποίθηση.
Παρ’ όλα αυτά, όπως είπα είμαι μαζεμένη κοπέλα. Είμαι σε σχέση με το Μιχάλη. Ήταν ο πρώτος μου και, μέχρι την ιστορία μου, ο μοναδικός. Το πηγαίνουμε σοβαρά, τον σέβομαι και με σέβεται, οι γονείς μας γνωρίζονται. Η πραγματικότητα όμως που περιγράφω κλονίστηκε έντονα όταν έπιασα δουλειά.
Έχω τελειώσει τη Νομική. Πήρα το πτυχίο ακριβώς στα 22 μου, χωρίς καθυστέρηση. Άλλωστε όπως καταλαβαίνετε, η φοιτητική μου ζωή δεν ήταν ιδιαίτερα έντονη. Καθυστέρησα όμως να ξεκινήσω δουλειά. Μετά από μήνες αναμονής ξεκίνησα άσκηση σε ένα δικηγορικό γραφείο στα Βριλήσσια. Όταν με πήραν ενθουσιάστηκα, μετά από τόσους μήνες απραξίας είχα αρχίσει να απελπίζομαι. Τα λεφτά βέβαια δεν ήταν πολύ καλά αλλά είχα εξαρχής συμβιβαστεί.
Ο δικηγόρος που εργαζόμουν ήταν περίεργος άνθρωπος. Σοβαρός και στριφνός, δεν του έπαιρνες κουβέντα εύκολα. Με είχε προσλάβει όμως χωρίς πολλά-πολλά. Από την αρχή μου είχε ξεκαθαρίσει ότι στη συνεργασία μας δεν υπήρχε ωράριο, και ενδέχετο να με χρειαζόταν σε προχωρημένες ώρες ή/και σε αργίες. Όπως είπα είχα συμβιβαστεί πλήρως και το δεχόμουν.
Ήμουν σχεδόν ένα μήνα στο γραφείο, ακόμα δεν τον είχα κλείσει. Η καθημερινότητά μου σε μεγάλο βαθμό αποτελούνταν από κουραστικές ουρές και αναμονές, αντίγραφα, φωτοτυπίες και αναμονή σε ακροατήρια. Ωστόσο μέχρι τότε οι απαιτήσεις από πλευράς ωραρίου δεν ήταν τρελές. Τις περισσότερες ημέρες το οκτάωρο το τηρούσαμε.
Ήταν Σάββατο βράδυ, και ετοιμαζόμουν να βγούμε κοριτσοπαρέα. Ντύθηκα ένα κλικ πιο προκλητικά απ’ όσο συνήθιζα. Κόκκινο τοπάκι με μακριά διαφανή μανίκια και μεγάλο ντεκολτέ, γυμνή μεσούλα και την κοιλίτσα μου ακάλυπτη. Μια μαύρη κοντή φούστα, που έφτανε αρκετά ψηλότερα από το γόνατο και έμενε εκτεθειμένο μέρος από τα σφιχτά μπουτάκια μου, αλλά ήταν ταυτόχρονα αρκετά στενή ώστε να τονίζεται το κωλαράκι μου. Το σύνολο έκλεινε με μαύρες ψηλές γόβες και καφέ καλσόν. Έφυγα από το σπίτι έτοιμη για ακόμα μια βραδιά που θα έρχονταν σωρηδόν πεσίματα και κομπλιμέντα που θα με έκαναν να ντρέπομαι, αλλά ταυτόχρονα θα μου άρεσαν και θα με έκαναν να νιώθω όμορφη.
Είχα μόλις βγει από το σπίτι για να πάρω λεωφορείο όταν χτύπησε το κινητό μου. Ήταν το αφεντικό μου. Πάγωσα γιατί πραγματικά δεν περίμενα τηλέφωνο εκείνη τη στιγμή, Σάββατο βράδυ. Το σήκωσα όμως αμέσως και ακολούθησε ο εξής διάλογος.
- Καλησπέρα σας, τι κάνετε;
- Καλά είμαι Λίλη. Που βρίσκεσαι, έχει κάτι προκύψει.
- Μόλις έφυγα από το σπίτι μου, θα βγω με τις φίλες μου.
- Λίλη έχει προκύψει κάτι σοβαρό, είναι ένας πελάτης μας μέσα με αυτόφωρο. Πρέπει να πας να τον βρεις στο αστυνομικό τμήμα.
- Μα…
- Δεν έχει μα Λίλη, δε γίνεται αλλιώς. Πάρε ένα ταξί και πήγαινε άμεσα, δε μπορούμε να καθυστερήσουμε.
- Ξέρετε όμως, δεν είμαι ντυμένη για δουλειά, έχω ντυθεί για έξοδο σε κλαμπ.
- Δεν πειράζει, πήγαινε έτσι. Καλύτερα.
Αυτά είπε και το έκλεισε. Πανικοβλημένη από τον τόνο του, σταμάτησα αμέσως ένα ταξί (οδηγούσε γυναίκα) και της είπα σε ποιο τμήμα ήθελα να με πάει. Μέχρι να φτάσουμε πήρα τις φίλες μου να τους πω ότι δε θα πάω και να ζητήσω συγγνώμη. Φτάσαμε, κατέβηκα και μπήκα στο τμήμα.
Όπως καταλαβαίνετε, από τη στιγμή που μπήκα έπεσαν όλα τα βλέμματα πάνω μου. Οι πάντες, από τον αστυνόμο στην είσοδο μέχρι τους συναδέλφους του στα γραφεία και 2-3 τύπους που κάθονταν στην αναμονή (ένας με χειροπέδες) με κόζαραν, περισσότερο ή λιγότερο διακριτικά, και ένιωθα τα βλέμματά τους να με γδύνουν. Ντράπηκα αλλά ο πανικός της δουλειάς υπερίσχυε. Πήγα και ζήτησα να δω το συγκεκριμένο συλληφθέντα, όταν όμως μου ζήτησαν δικηγορική ταυτότητα συνειδητοποίησα ότι δεν την είχα μαζί μου. Μου είπαν πως έτσι δε μπορούσα να περάσω, πανικοβλήθηκα και τους είπα ότι είμαι από το γραφείο του συγκεκριμένου δικηγόρου. Τότε η αντίδραση του αστυνόμου άλλαξε τελείως, μου είπε ότι μπορούσα να περάσω και μου έριξε ένα πονηρό βλέμμα. Με πήραν και με πήγαν στα κελιά, απ’ έξω βρισκόταν άλλος ένας αστυνομικός και μέσα ήταν ο πελάτης μας, ο Π. Μάλιστα για κάποιο λόγο ήταν μόνος του, ενώ συνήθως στο ίδιο κελί είναι πολλοί. Ο αστυνομικός μου έριξε κι αυτός ένα περίεργο βλέμμα, μονολόγησε κάτι ακατάληπτο και έφυγε, αφήνοντάς με μόνη μαζί του.
Από την πρώτη στιγμή που με είδε ο Π με σκάναρε από πάνω μέχρι κάτω κι ένιωθα να με γδύνει με το βλέμμα του. Ήταν ένας 45ρης με απεριποίητα μαλλιά και μούσια, μύριζε μπύρα και φυλακή, σε πλήρη αντίθεση με εμένα που ήμουν αρωματισμένη για έξοδο. Δεν ήθελα με τίποτα να είμαι μαζί του. Η ματιά του έπεφτε συνέχεια στη γυμνή κοιλίτσα μου και στα πόδια μου που δεν κάλυπτε η φούστα, και δεν έκανε την παραμικρή προσπάθεια να το κρύψει. Αισθανόμουν απόλυτη αμηχανία και είπα να ξεμπερδέψω όσο γρηγορότερα γίνεται.
Τον ρώτησα τι έγινε, πως και τον συνέλαβαν, αλλά δε φαινόταν να ενδιαφέρεται ιδιαίτερα. Μου απαντούσε με μισόλογα, ενώ έκανε βόλτες γύρω μου και με κόζαρε. Προσπάθησα να κατεβάσω όσο γινόταν τη φούστα και το τοπάκι μου αλλά δεν κάλυπταν και πολλά. Σε κάποια φάση είχε σταθεί ακριβώς πίσω μου και προφανώς χάζευε τον κώλο μου. Είχα πλέον καταπιεί τη γλώσσα μου, δεν ήξερα πως να αντιδράσω. Στεκόμουν στήλη άλατος στη μέση του κελιού, όταν ένιωσα ξαφνικά δύο βρώμικα χέρια να με πιάνουν από τη γυμνή μου μέση.
Πανικοβλήθηκα, έκανα να τραβηχτώ και να φύγω μπροστά. Ο Π όμως δε με άφησε, με τράβηξε δυνατά, αυτή τη φορά από το στήθος μου, και με κόλλησε πάνω του. Τα χέρια του χούφτωναν με μανία την κοιλιά και τα βυζιά μου, ενώ αυτός από πίσω έκανε επίθεση στο λαιμό μου.
- Λ: Σας παρακαλώ, τι κάνετε εκεί; Αφήστε με.
- Π: Τι καύλα είσαι εσύ μανάρι μου, τι σωματάκι είναι αυτό; Θα περάσουμε καλά απόψε.
- Λ: Αφήστε με, δε θέλω.
- Π: Έτσι μωρό μου, κάνε μου τη δύσκολη να με πορώνεις κι άλλο.
Είχα παραλύσει, οι χερούκλες όργωναν το κορμί μου και δε μπορούσα ούτε να κουνηθώ από το φόβο μου. Ο Π ξαφνικά με έσπρωξε και με κόλλησε μπρούμυτα πάνω στο τραπέζι. Πλέον δε μπορούσα να τον δω, ένιωσα όμως το χέρι του να χουφτώνει γερά το κωλαράκι μου πάνω από τη φούστα. Σύντομα το χέρι του μου σήκωσε τη φούστα, αποκάλυψε πλήρως το κωλαράκι και τα μπουτάκια μου και τα περιέλαβε κι αυτά λαίμαργα. Το σώμα μου δεχόταν κανονική επίθεση.
- Λ: Αρκετά, σας παρακαλώ, αφήστε με
- Π: Τι λες ρε τσουλάκι, έχουμε μέλλον μπροστά μας. Κάτσε να πάρω το αφεντικό σου να μας πει πόσο.
Πάγωσα όταν το άκουσα. Ο Π έβγαλε ένα κινητό από την τσέπη (το οποίο κανονικά δεν έπρεπε να έχει πάνω του στο κρατητήριο) και ενώ συνέχιζε να με κρατάει κάτω κάλεσε έναν αριθμό και έβαλε ανοιχτή ακρόαση. Μετά από λίγο άκουσα τη φωνή του αφεντικού μου (Α) να απαντά.
- Π: Κύριε συνήγορε έχω εδώ τη συνεργάτιδά σου. Πες μου λίγο, για πόση ώρα θα μπορώ να την ξεσκίζω;
- Α: Όση χρειαστεί (και το έκλεισε).
Δεν το πίστευα. Ήλπιζα να μην είχα ακούσει καλά αλλά δε χωρούσε αμφιβολία. Το αφεντικό μου είχε μόλις δώσει το οκ σε έναν πελάτη του για να με πηδήξει. Ουσιαστικά με είχε βγάλει στο κλαρί, με είχε στείλει στο κρατητήριο με αυτό το σκοπό.
Δεν πρόλαβα να τα σκεφτώ ιδιαίτερα όλα αυτά, καθώς αμέσως μετά το τηλεφώνημα ο Π με σήκωσε εκ νέου σαν παιχνιδάκι και με πέταξε στο τραπέζι, αυτή τη φορά ανάσκελα. Είχε ρίξει όλο μου το βάρος πίσω με τρόπο που δε μπορούσα να κουνηθώ, αλλά ούτε να κουνήσω τα χέρια μου.
«Όπως βλέπεις τσουλάκι, το αφεντικό σου δε μου έβαλε όριο. Έχουμε όλο το βράδυ μπροστά μας, θα περάσουμε καλά απόψε».
Λέγοντας αυτά έπιασε τα πόδια μου, τα άνοιξε επιδεικτικά και μπήκε ανάμεσά τους. Ήταν μια πράξη κυριαρχίας του, έδειχνε ότι τα πόδια μου θα έκλειναν ξανά μόνο αν μου το επέτρεπε. Η φούστα μου είχε πλέον σηκωθεί τελείως, ίσα που κάλυπτε το στρινγκάκι μου. Ο Π, που έτσι κι αλλιώς είχε μια τρομακτική φυσιογνωμία, με κοιτούσε με ένα θολωμένο βλέμμα πόθου που τον έκανε ακόμα πιο τρομερό. Χωρίς να χάσει χρόνο, σήκωσε με το ένα χέρι τη φούστα μου και έχωσε το άλλο από κάτω. Έσκισε δυνατά το καλσόν μου και κατέβασε τα απομεινάρια του κάτω από τα γόνατά μου. Χούφτωσε τα γυμνά μου μπούτια με μεγάλη όρεξη, τα χέρια του ήταν σκληρά και βρώμικα. Τον παρακαλούσα να σταματήσει και γελούσε δυνατά.
Όταν χόρτασε με τα μπούτια μου, μου έβγαλε βίαια τα παπούτσια και το σκισμένο καλσόν. Ακούμπησε τα ξυπόλητα πόδια μου στους ώμους του και πλέον η φούστα μου είχε σηκωθεί τελείως και φαινόταν το μαύρο στρινγκάκι μου. Χωρίς άλλη κουβέντα, έχωσε βίαια τα χέρια κάτω από τη μπλούζα και το σουτιέν μου και χούφτωσε τα μικρά βυζάκια μου. Ήταν όντως μικρά, χωρούσαν άνετα στη χούφτα του και μάλλον αυτό τον ενθουσίασε γιατί άρχισε να τα ζουλάει και να τα τρίβει. Ένιωθα αηδία τα βρώμικα χέρια του να με χουφτώνουν αλλά από το φόβο μου δεν αντιδρούσα καθόλου. Ο Π έσπρωξε το σουτιέν και τη μπλούζα μου πιο πάνω, σχεδόν μου τα φόρεσε κολάρο, και πλέον τα βυζάκια μου ήταν ακάλυπτα. Έπιασε τα χέρια μου, με ακινητοποίησε, μου έκλεισε και το στόμα, μου χάρισε ένα απαίσιο τρομακτικό χαμόγελο και όρμησε στο δεξί μου βυζάκι. Δάγκωνε, έγλειφε, ρουφούσε, έπαιζε με τη γλώσσα του τη ρωγίτσα μου κι εγώ πονούσα και ούρλιαζα, αλλά δεν ακουγόταν τίποτα. Σύντομα πέρασε και στο αριστερό μου βυζάκι, με εμένα να βρίσκομαι στην ίδια πάντα ανήμπορη κατάσταση.
Όταν χόρτασε με το στήθος είχε σειρά η κοιλίτσα μου. Ανασηκώθηκε, έγλειψε επιδεικτικά τα χείλη του που είχαν ακόμα τη γεύση από τα βυζάκια μου και όρμησε στον αφαλό μου. Πρώτα έπαιζε με τη γλώσσα του, έπειτα με δάγκωσε. Όλο μου το σώμα είχε αναστατωθεί και τα πόδια μου τρεμόπαιζαν.
«Τι φρέσκια γεύση που έχεις ρε καργιολάκι. Θα σε φάω ολόκληρη. Για να δούμε όμως τι γεύση έχει το μουνάκι σου».
Χωρίς να χάσει καιρό, έσκισε και το μικρό μαύρο στρινγκάκι που είχα φορέσει για να τονίζεται το κωλαράκι μου. Χωρίς κανένα εμπόδιο πλέον μπροστά σε αυτό που ήθελε, μετακίνησε το πρόσωπό του και έχωσε τη γλώσσα του μέσα μου. Δεν πίστευα τη θέση που είχα βρεθεί, να γλείφουν το μουνάκι μου μέσα σε ένα κρατητήριο.
Κάποια στιγμή σταμάτησε. Φοβήθηκα, καταλάβαινα τι θα ακολουθούσε. Σηκώθηκε, έλυσε τη ζώνη και μου έδεσε τα χέρια πίσω από το κεφάλι. Έπειτα κατέβασε το παντελόνι και το εσώρουχό του. Φανερώθηκε ένας πούτσος γύρω στα 20 εκ, απεριποίητος με μεγάλο και χοντρό πουτσοκέφαλο. Μόλις τον είδα έβγαλα μια κραυγή φόβου, ήταν πολύ μεγαλύτερος από του αγοριού μου, που ήταν ο πρώτος και ο μοναδικός που είχα δει από κοντά μέχρι τότε. Αν κατάφερνε αυτό που ήθελε σίγουρα θα με πονούσε πολύ. Δε μπορούσα όμως να το εμποδίσω, ήμουν δεμένη και ολομόναχη μαζί του, σε ένα αστυνομικό τμήμα που οι πάντες φαίνονταν μιλημένοι.
- Σας παρακαλώ, μη μου το κάνετε αυτό. Μόνο με το αγόρι μου έχω πάει, δεν έχω πάει ποτέ με δεύτερο. Δε θέλω!
- (Γελώντας) Πω, πω, τι είπες τώρα. Ένας μόνο το ξεσκίζει αυτό το λαχταριστό μουνάκι; Θα σου μάθω εγώ πουτανάκι τι πάει να πει χοντρό και βάρβαρο γαμήσι. Ξεπαρθενιάζεσαι ξανά σήμερα.
Λέγοντας αυτά, άνοιξε τα πόδια μου όσο δεν πήγαινε άλλο και τοποθετήθηκε έτσι ώστε το καυλί του να κοιτάζει κατευθείαν το ανυπεράσπιστο μουνάκι μου. Με κοίταξε ξανά, δεμένη και ανυπεράσπιστη, ξαπλωμένη στο τραπέζι, και έγλειψε πάλι τα χείλη του. Χαμήλωσε, έβγαλε τη γλώσσα του και έγλειψε το λαιμό μου από άκρη σε άκρη. Με πλημμύρισε αηδία, όμως την επόμενη στιγμή το γλείψιμο ήταν το λιγότερο που με ανησυχούσε. Το καυλί του είχε μόλις εισβάλει μέσα μου.
Ήταν πολύ μεγαλύτερο απ’ όσο είχα συνηθίσει μέχρι τότε. Απευθείας στριμώχτηκε στο στενό μου μουνάκι. Μούγκρισε βάρβαρα και μπήκε ακόμα πιο μέσα. Ένιωθα πως το μουνάκι μου θα έσπαγε από την πίεση. Βογκούσα και αυτός γέλαγε. Μου έλεγε πόσο γούσταρε να με ξεσκίζει και εγώ ένιωθα ντροπή. Ναι, ήμουν ξαπλωμένη σε ένα τραπέζι κρατητηρίου, με τα χέρια δεμένα, τα πόδια ανοικτά και ένα καυλί μέσα μου και παρ’ όλα αυτά ένιωθα ντροπή.
Όταν είχε μπει για τα καλά πλέον μέσα μου, άπλωσε ξανά τα χέρια του στα βυζάκια μου. Πήρε ένα σε κάθε χούφτα και ήταν σαν να έπαιρνε νέα δύναμη γιατί ορμούσε μέσα μου με μεγαλύτερη δύναμη και ορμή. Όπως ήμουν με τα πόδια ανοικτά και δεμένη καμία αντίσταση δε μπορούσα να φέρω, ένιωθα απλά να με σκίζει στα δύο και ούρλιαζα. Το μόνο που κατάφερνα έτσι ήταν να τον πορώνω περισσότερο. Ένιωθα μέσα μου το καυλί του να μεγαλώνει κι άλλο, να γιγαντώνεται. Έσπρωχνε κι έμπαινε μέσα μου όλο και πιο βαθιά. Έφτανε σε βάθη που ουδέποτε είχε προσεγγίσει η πούτσα του αγοριού μου. Ποτέ ξανά δε θυμόμουν το μουνάκι μου τόσο ασφυκτικά γεμάτο.
Ο Π συνέχιζε να με εμβολίζει με την ψωλάρα του, με κάθε σπρώξιμο τιναζόμουν πίσω. Ένιωθα κάθε ικμάδα του πούτσου του, ώσπου κι εγώ κι αυτός καταλάβαμε ότι δεν είχε άλλο. Δε μπορούσε να πάει βαθύτερα, είχε πιάσει πάτο. Στη συνειδητοποίηση αυτή τρελάθηκε, γυάλισε το μάτι του. Πήρε τα χέρια του από το στήθος μου και έπιασε γερά τη λεπτή μου μεσούλα, ενώ ταυτόχρονα στήριξε τις πατούσες μου στους ώμους του. Από τη θέση αυτή, που με εμπόδιζε να κουνηθώ έστω ένα χιλιοστό, σφυροκοπούσε το μουνάκι μου χωρίς έλεος. Κρατούσε κόντρα με τη μέση μου και χτυπούσε με την ψωλάρα του συνεχόμενα και ανελέητα, σαν να ήθελε να μετακινήσει τον πάτο μου πιο μέσα. Δεχόμουν ανελέητη επίθεση αλλά δε μπορούσα να κάνω οτιδήποτε άλλο, εκτός του να βογκάω.
«Τι φοβερό γαμήσι είναι αυτό μάνα μου; Τι απίστευτο στενό μουνάκι έχεις; Πω, πω, πω, όταν τελειώσω μαζί σου θα μείνει για πάντα ανοικτό!».
Το σφυροκόπημά μου συνεχίστηκε για ώρα. Κάθε τόσο ο Π έσκυβε και έγλειφε ή δάγκωνε τις ρωγίτσες μου, που φαίνεται τον είχαν τρελάνει. Είχα πλέον ανοίξει για τα καλά, το καυλί του μπαινόβγαινε μέσα μου εύκολα, με πηδούσε και με έβριζε, με φώναζε καργιόλα, τσουλί, ψωλάκι και ό, τι άλλο του ερχόταν.
«Είσαι απίστευτη καύλα μωρή ψώλα. Δεν αντέχω άλλο, έρχομαι, ετοιμάσου».
Όταν συνειδητοποίησα τι εννοούσε πανικοβλήθηκα. Τόση ώρα με πηδούσε χωρίς προφυλακτικό. Δεν έπρεπε να τελειώσει μέσα μου, ήταν πολύ επικίνδυνο.
- Σας παρακαλώ, όχι μέσα μου…
- Σκάσε, ότι γουστάρω θα σου κάνω.
- Δεν πρέπει, με το αγόρι μου δεν το έχω κάνει ποτέ.
- Πουτανάκι, πληρώνω για να σε πηδάω και θα το κάνω όπως μου γουστάρει. Θα στα χύσω όλα μέσα κι αν συμβεί κάτι στα αρχίδια μου, δικό σου πρόβλημα.
Όσο έλεγε αυτά επιτάχυνε όλο και περισσότερο, αισθανόμουν το τεράστιο πουτσοκέφαλο του να βρίσκεται μια ανάσα από τη μήτρα μου. Ήξερα τι ερχόταν και τον παρακαλούσα να σταματήσει.
«Πολύ αργά μανάρα μου».
Ενώ έτρεμε ολόκληρος και έτρεχε ιδρώτας από τη μύτη του, έσπρωξε δυνατά και έφτασε όσο πιο βαθιά μπορούσε.
«Πάρ' τα παλιοκαργιόλα, όλα μέσα σου τσουλί. Πω, πω τι γαμήσι ήταν αυτό, αμάν αμάν. Πολύ με καύλωσες πουτανάκι μου, πάρα πολύ».
Πλέον ένιωθα μια τεράστια ποσότητα από χύσια να ξεχύνονται μέσα μου. Η σκέψη ότι ο Π είχε τελειώσει όσο βαθύτερα μέσα μου μπορούσε μου προκάλεσε δριμύ πανικό. Όμως δύο στιγμές αργότερα το έντονο αίσθημα του πανικού έδωσε τη θέση του στην ηδονή.
Ήταν σαν να λύθηκα ολόκληρη. Ένας έντονος οργασμός με διαπέρασε, ο μεγαλύτερος που είχα ποτέ. Το γεγονός ότι ένας άγνωστος εγκληματίας έγινε ο πρώτος άνδρας που με πήδηξε ακάποτα και έχυσε και μέσα μου, ότι με ξέσκισε δεμένη μέσα σε ένα κρατητήριο, τα αισθήματά μου εκείνη τη στιγμή ότι ήμουν για αυτόν ένα σκουπίδι, ένα μηδενικό, είχαν αποτελέσματα που ούτε που μπορούσα να φανταστώ. Αφού δε μου άρεσε αυτό που συνέβαινε, πως γίνεται να ολοκλήρωσα;
Ο Π μετά το δικό του οργασμό είχε αρχικά καταρρεύσει πάνω μου, αλλά σύντομα σηκώθηκε και κάθισε στον πάγκο.
“Είσαι μεγάλη καργιόλα τσουλάκι. Χρόνια έχω να ευχαριστηθώ έτσι γαμήσι. Μου φαίνεται θα κοιτάω να με συλλαμβάνουν συχνότερα, να έρχεσαι να σε γαμάω”.
Δεν του απάντησα τίποτα. Προσπαθούσα ακόμα να συνειδητοποιήσω τι είχε συμβεί. Πέρασαν λίγα λεπτά που συνέχιζα να είμαι ξαπλωμένη στο τραπέζι με τα πόδια ανοικτά, ενώ το βάρος της πούτσας του Π έφευγε σιγά-σιγά από μέσα μου. Τελικά κάποια στιγμή σηκώθηκα, πάτησα με αηδία τα ξυπόλητα πόδια μου στο βρώμικο πάτωμα και άρχισα να ψάχνω τα παπούτσια μου, ενώ τα χέρια μου ήταν ακόμα δεμένα. Ο Π αμέσως με άρπαξε από τα μαλλιά.
“Που νομίζεις πως πας; Έχει και συνέχεια”.
Με έσπρωξε ξανά στο τραπέζι. Μπρούμυτα αυτή τη φορά. Τράβηξε τη φούστα μου να πέσει κάτω και αμέσως μετά μου έβγαλε τη μπλούζα και το σουτιέν πάνω από το κεφάλι. Με είχε πλέον ολόγυμνη μπροστά του, και δε μπορούσα να δω τι έκανε. Ένιωθα όμως να χουφτώνει λαίμαργα τον κώλο μου.
“Που νομίζεις ότι πήγαινες με τέτοιο κωλαράκι παλιοκαργιόλα; Δε σου το περιποιήθηκα ακόμα”.
Ακούγοντας αυτά ένιωσα τα κωλομάγουλα μου να ανοίγουν. Η πίσω τρυπούλα μου έμεινε πλέον εκτεθειμένη, αμέσως μετά αισθάνθηκα ένα δάχτυλο να την εξερευνά. Ένα νέο κύμα πανικού με κατέκλυσε.
- Σας παρακαλώ, όχι από εκεί. Δεν το έχω κάνει ποτέ από πίσω, δε θέλω, αφήστε με να φύγω.
- Πάλι αντιρρήσεις μωρή, δεν έμαθες ακόμα; Κάτσε να δούμε τι γνώμη έχει για αυτό το αφεντικό σου.
Άκουσα τον ήχο των πλήκτρων του κινητού όταν ξαφνικά άκουσα μια φωνή να φωνάζει “Μισό λεπτό Π”. Γύρισα να δω και ο αστυφύλακας είχε μπει στο δωμάτιο. Αναθάρρησα, επιτέλους θα έμπαιναν τα πράγματα στη θέση τους και θα με άφηναν να φύγω!
- Τι θες αστυνόμε;
- Πως την έχεις δει τώρα, γαμηστρώνα το έκανες το κρατητήριο; Κι εγώ τι, θα κάθομαι να σε ακούω να πηδάς; Σειρά μου τώρα.
- (Γελώντας) Αστυνόμε έχω πληρώσει για το κορίτσι, θα την κάνω ό, τι γουστάρω. Αν θες μπορείς να ακολουθήσεις μετά, το κωλαράκι της όμως θα το ξεσκίσω εγώ πρώτος.
- Σάλτα και πηδήξου Π, είναι η σειρά μου και θα της το ξεπαρθενέψω εγώ. Αν έχεις θέμα πάρε το αφεντικό της.
Ο Π νευριασμένος άρπαξε ξανά το κινητό και κάλεσε το δικηγόρο μου.
“Ναι κύριε συνήγορε. Ναι με συγχωρείς, το ξέρω πως είναι αργά αλλά έχουμε ένα θέμα. Καταρχήν ήθελα την άδειά σου για το κωλαράκι της υπαλλήλου σου. Τέλεια. Όμως έχουμε κι ένα άλλο θέμα, θέλει να την πηδήξει και ο αστυφύλακας και διαφωνούμε ποιος θα ξεπαρθενέψει το κωλαράκι της. Τι να κάνουμε; Οκ ό, τι πεις».
Το έκλεισε.
- Ο συνήγορος λέει ότι δεν είναι δικό του θέμα, να το βρούμε μεταξύ μας.
- Ωραία κοίτα, για να τελειώνουμε, θα την πάρω πρώτος εγώ και θα σε κεράσω μια πίτσα με κόκα κόλα. Οκ.
- (Το σκέφτηκε) Άντε σύμφωνοι, έχε χάρη που την έχω μόλις πηδήξει και δε νοιώθω ακόμα πλήρως έτοιμος για δεύτερο γύρο.
Δεν τα πίστευα αυτά που είχα ακούσει. Στην πράξη το κωλαράκι μου είχε πουληθεί για μια πίτσα! Ο αστυφύλακας χαμογέλασε με ικανοποίηση και άρχισε να ξεκουμπώνει τη ζώνη του. Από το σοκ είχα μείνει ακίνητη πάνω στο τραπέζι, ξαπλωμένη με τα πόδια να κρέμονται. Ο αστυφύλακας με πλησίασε και άπλωσε τα χέρια του στα βυζάκια μου. Τα χούφτωσε λαίμαργα και αμέσως με γύρισε μπρούμυτα. Το επόμενο δευτερόλεπτο το χοντροδάχτυλό του ετοίμαζε την τρυπούλα μου. Αν και με πονούσε δεν αντιδρούσα καθόλου, πλέον είχα παραδοθεί.
Όταν η τρυπούλα μου φαινόταν να έχει κάπως χαλαρώσει ο αστυφύλακας έφτυσε τα δάχτυλά του και άπλωσε πάνω της το σάλιο. Καταλαβαίνοντας τι έρχεται και θέλοντας τουλάχιστον να μην πονέσω, προσπάθησα να χαλαρώσω για να τον διευκολύνω. Όταν το σκληρό του πουτσοκέφαλο ακούμπησε την είσοδο, μια γλυκιά ανατριχίλα απλώθηκε σε όλο μου το σώμα. Τον αισθάνθηκα να κεντράρει και έπειτα με έπιασε από τη μέση και έσπρωξε δυνατά. Το καυλί του με τρύπησε με την πρώτη. Το σάλιο και το δάχτυλο είχαν κάνει καλά τη δουλειά τους.
Όσο κι αν προσπαθούσα να χαλαρώσω, ο πόνος ήταν μεγάλος και δε μπόρεσα να συγκρατήσω τα ουρλιαχτά μου. Με κάθε χιλιοστό που εισχωρούσε το καυλί του μέσα μου ήταν σαν να με διαπερνάει μαχαίρι. Τον άκουγα πίσω μου να μουγκρίζει με ικανοποίηση όσο έσπρωχνε μέσα μου βαθύτερα. Τραβήχτηκε πίσω να πάρει φόρα και όρμησε ακόμα δυνατότερα. Ούρλιαξα ξανά και ο Π έσπευσε να μου κλείσει το στόμα.
«Τι κωλαράκι για ξέσκισμα είναι αυτό. Παλιοκαργιόλα που καυλώνεις όλο τον κόσμο. Πως νιώθεις μωρή που σε ξεπαρθενεύει από πίσω ένας μπάτσος;»
Παρά τον πόνο, η ταπείνωσή μου ήταν τόσο μεγάλη που μου ήρθε να βάλω τα κλάματα. Μέχρι εκείνο το βράδυ το κωλαράκι μου δεν το άγγιζε κανένας, και τώρα μου το ξέσκιζε ένας άγνωστος. Το κοντάρι του με όργωνε και το κωλαράκι μου άνοιγε.
«Δεν αντέχω άλλο πουτανάκι. Τι απίθανο κωλαράκι είναι αυτό. Δε μπορώ άλλο, χύνω μωρή γαμιόλα, πάρ' τα μωρή καργιόλα ψωλοαρπάχτρα».
Πάνω που ήταν έτοιμος να τελειώσει βγήκε απότομα, ήρθε μπροστά μου και άδειασε το σπέρμα του στα βυζάκια μου. Η ταπείνωση που ένιωθα συνοδευόταν πλέον από αηδία.
Π: Η σειρά μου ξανά.
Ο Π, που το καυλί του είχε ξανά πάρει τα πάνω του, άφησε το στόμα μου και ήρθε πίσω μου. Έφτυσε επιδεικτικά τα δάχτυλά του και άλειψε την ψωλάρα του και την τρυπούλα μου. Έκλεισα τα μάτια αναμένοντας τη δεύτερη πούτσα που θα έπαιρνε το κωλαράκι μου σε ένα βράδυ. Αυτό το κωλαράκι που γνώριζα καλά πόσο καύλωνε τους άνδρες και το αναδείκνυα όσο μπορούσα, αλλά κανείς ποτέ δεν είχε αγγίξει.
Η ψωλάρα του Π εισχώρησε μέσα μου σχετικά εύκολα, καθότι ήμουν ήδη πιο ανοικτή και βοηθούσε και το σάλιο. Πόνεσα ξανά αλλά ήταν στιγμιαίο μόνο, έπειτα η πούτσα πέρασε απευθείας πολύ βαθιά. Είχα ανοίξει για τα καλά και μπορούσε να μπαίνει και να βγαίνει μέσα μου πιο εύκολα. Πλέον ο πόνος είχε δώσει τη θέση του στην ηδονή. Δε μπορούσα να το εξηγήσω αλλά το σώμα μου ανταποκρινόταν στο βάρβαρο γαμήσι που μου έκαναν. Με κάθε εισχώρηση μια απίστευτα όμορφη αίσθηση ξεκινούσε από μέσα μου και απλωνόταν παντού.
Εν τω μεταξύ ο Π είχε ήδη χύσει μια φορά και οι αντοχές του αποδείχθηκαν αυξημένες. Όργωνε το κωλαράκι μου χωρίς παύση και φαινόταν να μην του πέφτει με τίποτα. Πλέον είχα χάσει τελείως τον έλεγχο του σώματός μου, το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να βογκάω από την ηδονή. Η τρυπούλα μου είχε ανοίξει για τα καλά. Ούτε που ξέρω πόση ώρα με πηδούσε ο Π.
Π: Μανάρα μου τι κωλαράκι τρελό είναι αυτό. Δε σε χορταίνω καύλα μου ατελείωτη.
Συνέχισε στον ίδιο ρυθμό, ώσπου απλά τον ένιωσα να εκσπερματίζει. Ο άντρας αυτός, μια φάτσα της φυλακής, σε μια ημέρα είχε χύσει μέσα και στις δύο μου τρύπες. Με την αίσθηση από το ζεστό σπέρμα στον κώλο μου τελείωσα και εγώ δυνατά, σπαρταρώντας και χωρίς να μπορώ να το κρύψω.
Τώρα πλέον φαίνονταν και οι δύο να έχουν ολοκληρώσει. Ο Π είχε πέσει αποκαμωμένος στον πάγκο και ο αστυφύλακας είχε ήδη ντυθεί για να επιστρέψει στο πόστο του. Μου έλυσαν και τα χέρια, οπότε το εξέλαβα ως σήμα πως μπορούσα να φύγω επιτέλους. Σηκώθηκα, ήμουν τελείως γυμνή, δεν είχα πλέον να φορέσω ούτε καλσόν ούτε εσώρουχο. Έβαλα από κάτω μόνο τη φουστίτσα και τα παπούτσια, και από πάνω το σουτιέν και το κοντό μπλουζάκι μου. Στην κατάσταση που βρισκόμουν, αναμαλλιασμένη και μισοντυμένη, ήταν ξεκάθαρο τι είχα κάνει. Κοίταξα το ρολόι στο κινητό μου: 02.17. Και είχα φτάσει στο τμήμα περίπου 11. Με πηδούσαν σε εκείνο το απομονωμένο κελί για πάνω από 2 ώρες.
Ο Π με κοιτούσε ειρωνικά όση ώρα ντυνόμουν. Μάζεψε το σκισμένο στρινγκάκι και το καλσόν μου και τα έχωσε κάτω από το μαξιλάρι του, για ενθύμιο. Όταν πλέον ήμουν έτοιμη πήρε το καλαίσθητο τσαντάκι μου και έβαλε μέσα 50 ευρώ.
«Για το ταξί σου και τις υπηρεσίες σου τσουλάκι».
Τότε σηκώθηκε και με πλησίασε. Πάγωσα, φοβήθηκα ότι θα είχε και συνέχεια. Ήρθε από πίσω μου, χούφτωσε δυνατά το κωλαράκι μου πάνω από τη φούστα και μετά με κόλλησε ξανά πάνω του.
«Με αυτό το κωλαράκι που στο ξεπαρθενέψαμε σήμερα να είσαι σίγουρη ότι δεν έχω τελειώσει ακόμα».
Και λέγοντας αυτά με έσπρωξε στην πόρτα του κελιού, χτύπησε στον αστυφύλακα, άνοιξε και με πέταξε έξω. Ο αστυφύλακας γέλασε, μου έδειξε προς τα που είναι η έξοδος και μου είπε να τους ξανάρθω. Μέχρι να βγω από το τμήμα δεν πέτυχα άλλον, αλλά μόλις βγήκα συνειδητοποίησα πως δεν είχα τρόπο να φτάσω σπίτι μου. Έτσι αναγκάστηκα να καλέσω εκ νέου ταξί, το οποίο περίμενα έξω, εκτεθειμένη στο βλέμμα του αστυφύλακα στην είσοδο. Δυστυχώς ο οδηγός ήταν άνδρας, αλλά πέρα από τα βλέμματα που μου έριχνε συνεχώς από τον καθρέφτη δε συνέβη τίποτα άλλο.
Όταν γύρισα σπίτι οι γονείς μου κοιμόντουσαν και δεν είδαν την κατάστασή μου. Το μόνο που ήθελα ήταν ένα ντους και να κοιμηθώ. Πέταξα τα ρούχα στα άπλυτα, έκανα το μπάνιο μου και έπεσα απευθείας στο κρεβάτι. Τα όνειρά μου εκείνο το βράδυ ήταν γεμάτα με τον Π και το δικηγόρο που δουλεύω.
Την επόμενη μέρα δεν είπα τίποτα στους δικούς μου. Προφασίστηκα κούραση και κλείστηκα στο δωμάτιό μου. Περίμενα να περάσει η μέρα για να πάω να βρω τον δικηγόρο. Ούτε κι εγώ δεν ξέρω τι περίμενα από αυτή τη συνάντηση.
Συνεχίζεται…
Copyright protected OW ref: 184923
Αν και γενικώς είμαι κοπέλα μαζεμένη και ντροπαλή, το κωλαράκι μου δε μπορώ να αντισταθώ να το αναδεικνύω ακόμα περισσότερο. Οι ντουλάπες μου είναι γεμάτες με σφικτά στρινγκάκια και στενά παντελόνια. Τα σφυρίγματα και τα κομπλιμέντα στο δρόμο, αν και με κάνουν να κοκκινίζω, μου αρέσουν και μου ανεβάζουν την αυτοπεποίθηση.
Παρ’ όλα αυτά, όπως είπα είμαι μαζεμένη κοπέλα. Είμαι σε σχέση με το Μιχάλη. Ήταν ο πρώτος μου και, μέχρι την ιστορία μου, ο μοναδικός. Το πηγαίνουμε σοβαρά, τον σέβομαι και με σέβεται, οι γονείς μας γνωρίζονται. Η πραγματικότητα όμως που περιγράφω κλονίστηκε έντονα όταν έπιασα δουλειά.
Έχω τελειώσει τη Νομική. Πήρα το πτυχίο ακριβώς στα 22 μου, χωρίς καθυστέρηση. Άλλωστε όπως καταλαβαίνετε, η φοιτητική μου ζωή δεν ήταν ιδιαίτερα έντονη. Καθυστέρησα όμως να ξεκινήσω δουλειά. Μετά από μήνες αναμονής ξεκίνησα άσκηση σε ένα δικηγορικό γραφείο στα Βριλήσσια. Όταν με πήραν ενθουσιάστηκα, μετά από τόσους μήνες απραξίας είχα αρχίσει να απελπίζομαι. Τα λεφτά βέβαια δεν ήταν πολύ καλά αλλά είχα εξαρχής συμβιβαστεί.
Ο δικηγόρος που εργαζόμουν ήταν περίεργος άνθρωπος. Σοβαρός και στριφνός, δεν του έπαιρνες κουβέντα εύκολα. Με είχε προσλάβει όμως χωρίς πολλά-πολλά. Από την αρχή μου είχε ξεκαθαρίσει ότι στη συνεργασία μας δεν υπήρχε ωράριο, και ενδέχετο να με χρειαζόταν σε προχωρημένες ώρες ή/και σε αργίες. Όπως είπα είχα συμβιβαστεί πλήρως και το δεχόμουν.
Ήμουν σχεδόν ένα μήνα στο γραφείο, ακόμα δεν τον είχα κλείσει. Η καθημερινότητά μου σε μεγάλο βαθμό αποτελούνταν από κουραστικές ουρές και αναμονές, αντίγραφα, φωτοτυπίες και αναμονή σε ακροατήρια. Ωστόσο μέχρι τότε οι απαιτήσεις από πλευράς ωραρίου δεν ήταν τρελές. Τις περισσότερες ημέρες το οκτάωρο το τηρούσαμε.
Ήταν Σάββατο βράδυ, και ετοιμαζόμουν να βγούμε κοριτσοπαρέα. Ντύθηκα ένα κλικ πιο προκλητικά απ’ όσο συνήθιζα. Κόκκινο τοπάκι με μακριά διαφανή μανίκια και μεγάλο ντεκολτέ, γυμνή μεσούλα και την κοιλίτσα μου ακάλυπτη. Μια μαύρη κοντή φούστα, που έφτανε αρκετά ψηλότερα από το γόνατο και έμενε εκτεθειμένο μέρος από τα σφιχτά μπουτάκια μου, αλλά ήταν ταυτόχρονα αρκετά στενή ώστε να τονίζεται το κωλαράκι μου. Το σύνολο έκλεινε με μαύρες ψηλές γόβες και καφέ καλσόν. Έφυγα από το σπίτι έτοιμη για ακόμα μια βραδιά που θα έρχονταν σωρηδόν πεσίματα και κομπλιμέντα που θα με έκαναν να ντρέπομαι, αλλά ταυτόχρονα θα μου άρεσαν και θα με έκαναν να νιώθω όμορφη.
Είχα μόλις βγει από το σπίτι για να πάρω λεωφορείο όταν χτύπησε το κινητό μου. Ήταν το αφεντικό μου. Πάγωσα γιατί πραγματικά δεν περίμενα τηλέφωνο εκείνη τη στιγμή, Σάββατο βράδυ. Το σήκωσα όμως αμέσως και ακολούθησε ο εξής διάλογος.
- Καλησπέρα σας, τι κάνετε;
- Καλά είμαι Λίλη. Που βρίσκεσαι, έχει κάτι προκύψει.
- Μόλις έφυγα από το σπίτι μου, θα βγω με τις φίλες μου.
- Λίλη έχει προκύψει κάτι σοβαρό, είναι ένας πελάτης μας μέσα με αυτόφωρο. Πρέπει να πας να τον βρεις στο αστυνομικό τμήμα.
- Μα…
- Δεν έχει μα Λίλη, δε γίνεται αλλιώς. Πάρε ένα ταξί και πήγαινε άμεσα, δε μπορούμε να καθυστερήσουμε.
- Ξέρετε όμως, δεν είμαι ντυμένη για δουλειά, έχω ντυθεί για έξοδο σε κλαμπ.
- Δεν πειράζει, πήγαινε έτσι. Καλύτερα.
Αυτά είπε και το έκλεισε. Πανικοβλημένη από τον τόνο του, σταμάτησα αμέσως ένα ταξί (οδηγούσε γυναίκα) και της είπα σε ποιο τμήμα ήθελα να με πάει. Μέχρι να φτάσουμε πήρα τις φίλες μου να τους πω ότι δε θα πάω και να ζητήσω συγγνώμη. Φτάσαμε, κατέβηκα και μπήκα στο τμήμα.
Όπως καταλαβαίνετε, από τη στιγμή που μπήκα έπεσαν όλα τα βλέμματα πάνω μου. Οι πάντες, από τον αστυνόμο στην είσοδο μέχρι τους συναδέλφους του στα γραφεία και 2-3 τύπους που κάθονταν στην αναμονή (ένας με χειροπέδες) με κόζαραν, περισσότερο ή λιγότερο διακριτικά, και ένιωθα τα βλέμματά τους να με γδύνουν. Ντράπηκα αλλά ο πανικός της δουλειάς υπερίσχυε. Πήγα και ζήτησα να δω το συγκεκριμένο συλληφθέντα, όταν όμως μου ζήτησαν δικηγορική ταυτότητα συνειδητοποίησα ότι δεν την είχα μαζί μου. Μου είπαν πως έτσι δε μπορούσα να περάσω, πανικοβλήθηκα και τους είπα ότι είμαι από το γραφείο του συγκεκριμένου δικηγόρου. Τότε η αντίδραση του αστυνόμου άλλαξε τελείως, μου είπε ότι μπορούσα να περάσω και μου έριξε ένα πονηρό βλέμμα. Με πήραν και με πήγαν στα κελιά, απ’ έξω βρισκόταν άλλος ένας αστυνομικός και μέσα ήταν ο πελάτης μας, ο Π. Μάλιστα για κάποιο λόγο ήταν μόνος του, ενώ συνήθως στο ίδιο κελί είναι πολλοί. Ο αστυνομικός μου έριξε κι αυτός ένα περίεργο βλέμμα, μονολόγησε κάτι ακατάληπτο και έφυγε, αφήνοντάς με μόνη μαζί του.
Από την πρώτη στιγμή που με είδε ο Π με σκάναρε από πάνω μέχρι κάτω κι ένιωθα να με γδύνει με το βλέμμα του. Ήταν ένας 45ρης με απεριποίητα μαλλιά και μούσια, μύριζε μπύρα και φυλακή, σε πλήρη αντίθεση με εμένα που ήμουν αρωματισμένη για έξοδο. Δεν ήθελα με τίποτα να είμαι μαζί του. Η ματιά του έπεφτε συνέχεια στη γυμνή κοιλίτσα μου και στα πόδια μου που δεν κάλυπτε η φούστα, και δεν έκανε την παραμικρή προσπάθεια να το κρύψει. Αισθανόμουν απόλυτη αμηχανία και είπα να ξεμπερδέψω όσο γρηγορότερα γίνεται.
Τον ρώτησα τι έγινε, πως και τον συνέλαβαν, αλλά δε φαινόταν να ενδιαφέρεται ιδιαίτερα. Μου απαντούσε με μισόλογα, ενώ έκανε βόλτες γύρω μου και με κόζαρε. Προσπάθησα να κατεβάσω όσο γινόταν τη φούστα και το τοπάκι μου αλλά δεν κάλυπταν και πολλά. Σε κάποια φάση είχε σταθεί ακριβώς πίσω μου και προφανώς χάζευε τον κώλο μου. Είχα πλέον καταπιεί τη γλώσσα μου, δεν ήξερα πως να αντιδράσω. Στεκόμουν στήλη άλατος στη μέση του κελιού, όταν ένιωσα ξαφνικά δύο βρώμικα χέρια να με πιάνουν από τη γυμνή μου μέση.
Πανικοβλήθηκα, έκανα να τραβηχτώ και να φύγω μπροστά. Ο Π όμως δε με άφησε, με τράβηξε δυνατά, αυτή τη φορά από το στήθος μου, και με κόλλησε πάνω του. Τα χέρια του χούφτωναν με μανία την κοιλιά και τα βυζιά μου, ενώ αυτός από πίσω έκανε επίθεση στο λαιμό μου.
- Λ: Σας παρακαλώ, τι κάνετε εκεί; Αφήστε με.
- Π: Τι καύλα είσαι εσύ μανάρι μου, τι σωματάκι είναι αυτό; Θα περάσουμε καλά απόψε.
- Λ: Αφήστε με, δε θέλω.
- Π: Έτσι μωρό μου, κάνε μου τη δύσκολη να με πορώνεις κι άλλο.
Είχα παραλύσει, οι χερούκλες όργωναν το κορμί μου και δε μπορούσα ούτε να κουνηθώ από το φόβο μου. Ο Π ξαφνικά με έσπρωξε και με κόλλησε μπρούμυτα πάνω στο τραπέζι. Πλέον δε μπορούσα να τον δω, ένιωσα όμως το χέρι του να χουφτώνει γερά το κωλαράκι μου πάνω από τη φούστα. Σύντομα το χέρι του μου σήκωσε τη φούστα, αποκάλυψε πλήρως το κωλαράκι και τα μπουτάκια μου και τα περιέλαβε κι αυτά λαίμαργα. Το σώμα μου δεχόταν κανονική επίθεση.
- Λ: Αρκετά, σας παρακαλώ, αφήστε με
- Π: Τι λες ρε τσουλάκι, έχουμε μέλλον μπροστά μας. Κάτσε να πάρω το αφεντικό σου να μας πει πόσο.
Πάγωσα όταν το άκουσα. Ο Π έβγαλε ένα κινητό από την τσέπη (το οποίο κανονικά δεν έπρεπε να έχει πάνω του στο κρατητήριο) και ενώ συνέχιζε να με κρατάει κάτω κάλεσε έναν αριθμό και έβαλε ανοιχτή ακρόαση. Μετά από λίγο άκουσα τη φωνή του αφεντικού μου (Α) να απαντά.
- Π: Κύριε συνήγορε έχω εδώ τη συνεργάτιδά σου. Πες μου λίγο, για πόση ώρα θα μπορώ να την ξεσκίζω;
- Α: Όση χρειαστεί (και το έκλεισε).
Δεν το πίστευα. Ήλπιζα να μην είχα ακούσει καλά αλλά δε χωρούσε αμφιβολία. Το αφεντικό μου είχε μόλις δώσει το οκ σε έναν πελάτη του για να με πηδήξει. Ουσιαστικά με είχε βγάλει στο κλαρί, με είχε στείλει στο κρατητήριο με αυτό το σκοπό.
Δεν πρόλαβα να τα σκεφτώ ιδιαίτερα όλα αυτά, καθώς αμέσως μετά το τηλεφώνημα ο Π με σήκωσε εκ νέου σαν παιχνιδάκι και με πέταξε στο τραπέζι, αυτή τη φορά ανάσκελα. Είχε ρίξει όλο μου το βάρος πίσω με τρόπο που δε μπορούσα να κουνηθώ, αλλά ούτε να κουνήσω τα χέρια μου.
«Όπως βλέπεις τσουλάκι, το αφεντικό σου δε μου έβαλε όριο. Έχουμε όλο το βράδυ μπροστά μας, θα περάσουμε καλά απόψε».
Λέγοντας αυτά έπιασε τα πόδια μου, τα άνοιξε επιδεικτικά και μπήκε ανάμεσά τους. Ήταν μια πράξη κυριαρχίας του, έδειχνε ότι τα πόδια μου θα έκλειναν ξανά μόνο αν μου το επέτρεπε. Η φούστα μου είχε πλέον σηκωθεί τελείως, ίσα που κάλυπτε το στρινγκάκι μου. Ο Π, που έτσι κι αλλιώς είχε μια τρομακτική φυσιογνωμία, με κοιτούσε με ένα θολωμένο βλέμμα πόθου που τον έκανε ακόμα πιο τρομερό. Χωρίς να χάσει χρόνο, σήκωσε με το ένα χέρι τη φούστα μου και έχωσε το άλλο από κάτω. Έσκισε δυνατά το καλσόν μου και κατέβασε τα απομεινάρια του κάτω από τα γόνατά μου. Χούφτωσε τα γυμνά μου μπούτια με μεγάλη όρεξη, τα χέρια του ήταν σκληρά και βρώμικα. Τον παρακαλούσα να σταματήσει και γελούσε δυνατά.
Όταν χόρτασε με τα μπούτια μου, μου έβγαλε βίαια τα παπούτσια και το σκισμένο καλσόν. Ακούμπησε τα ξυπόλητα πόδια μου στους ώμους του και πλέον η φούστα μου είχε σηκωθεί τελείως και φαινόταν το μαύρο στρινγκάκι μου. Χωρίς άλλη κουβέντα, έχωσε βίαια τα χέρια κάτω από τη μπλούζα και το σουτιέν μου και χούφτωσε τα μικρά βυζάκια μου. Ήταν όντως μικρά, χωρούσαν άνετα στη χούφτα του και μάλλον αυτό τον ενθουσίασε γιατί άρχισε να τα ζουλάει και να τα τρίβει. Ένιωθα αηδία τα βρώμικα χέρια του να με χουφτώνουν αλλά από το φόβο μου δεν αντιδρούσα καθόλου. Ο Π έσπρωξε το σουτιέν και τη μπλούζα μου πιο πάνω, σχεδόν μου τα φόρεσε κολάρο, και πλέον τα βυζάκια μου ήταν ακάλυπτα. Έπιασε τα χέρια μου, με ακινητοποίησε, μου έκλεισε και το στόμα, μου χάρισε ένα απαίσιο τρομακτικό χαμόγελο και όρμησε στο δεξί μου βυζάκι. Δάγκωνε, έγλειφε, ρουφούσε, έπαιζε με τη γλώσσα του τη ρωγίτσα μου κι εγώ πονούσα και ούρλιαζα, αλλά δεν ακουγόταν τίποτα. Σύντομα πέρασε και στο αριστερό μου βυζάκι, με εμένα να βρίσκομαι στην ίδια πάντα ανήμπορη κατάσταση.
Όταν χόρτασε με το στήθος είχε σειρά η κοιλίτσα μου. Ανασηκώθηκε, έγλειψε επιδεικτικά τα χείλη του που είχαν ακόμα τη γεύση από τα βυζάκια μου και όρμησε στον αφαλό μου. Πρώτα έπαιζε με τη γλώσσα του, έπειτα με δάγκωσε. Όλο μου το σώμα είχε αναστατωθεί και τα πόδια μου τρεμόπαιζαν.
«Τι φρέσκια γεύση που έχεις ρε καργιολάκι. Θα σε φάω ολόκληρη. Για να δούμε όμως τι γεύση έχει το μουνάκι σου».
Χωρίς να χάσει καιρό, έσκισε και το μικρό μαύρο στρινγκάκι που είχα φορέσει για να τονίζεται το κωλαράκι μου. Χωρίς κανένα εμπόδιο πλέον μπροστά σε αυτό που ήθελε, μετακίνησε το πρόσωπό του και έχωσε τη γλώσσα του μέσα μου. Δεν πίστευα τη θέση που είχα βρεθεί, να γλείφουν το μουνάκι μου μέσα σε ένα κρατητήριο.
Κάποια στιγμή σταμάτησε. Φοβήθηκα, καταλάβαινα τι θα ακολουθούσε. Σηκώθηκε, έλυσε τη ζώνη και μου έδεσε τα χέρια πίσω από το κεφάλι. Έπειτα κατέβασε το παντελόνι και το εσώρουχό του. Φανερώθηκε ένας πούτσος γύρω στα 20 εκ, απεριποίητος με μεγάλο και χοντρό πουτσοκέφαλο. Μόλις τον είδα έβγαλα μια κραυγή φόβου, ήταν πολύ μεγαλύτερος από του αγοριού μου, που ήταν ο πρώτος και ο μοναδικός που είχα δει από κοντά μέχρι τότε. Αν κατάφερνε αυτό που ήθελε σίγουρα θα με πονούσε πολύ. Δε μπορούσα όμως να το εμποδίσω, ήμουν δεμένη και ολομόναχη μαζί του, σε ένα αστυνομικό τμήμα που οι πάντες φαίνονταν μιλημένοι.
- Σας παρακαλώ, μη μου το κάνετε αυτό. Μόνο με το αγόρι μου έχω πάει, δεν έχω πάει ποτέ με δεύτερο. Δε θέλω!
- (Γελώντας) Πω, πω, τι είπες τώρα. Ένας μόνο το ξεσκίζει αυτό το λαχταριστό μουνάκι; Θα σου μάθω εγώ πουτανάκι τι πάει να πει χοντρό και βάρβαρο γαμήσι. Ξεπαρθενιάζεσαι ξανά σήμερα.
Λέγοντας αυτά, άνοιξε τα πόδια μου όσο δεν πήγαινε άλλο και τοποθετήθηκε έτσι ώστε το καυλί του να κοιτάζει κατευθείαν το ανυπεράσπιστο μουνάκι μου. Με κοίταξε ξανά, δεμένη και ανυπεράσπιστη, ξαπλωμένη στο τραπέζι, και έγλειψε πάλι τα χείλη του. Χαμήλωσε, έβγαλε τη γλώσσα του και έγλειψε το λαιμό μου από άκρη σε άκρη. Με πλημμύρισε αηδία, όμως την επόμενη στιγμή το γλείψιμο ήταν το λιγότερο που με ανησυχούσε. Το καυλί του είχε μόλις εισβάλει μέσα μου.
Ήταν πολύ μεγαλύτερο απ’ όσο είχα συνηθίσει μέχρι τότε. Απευθείας στριμώχτηκε στο στενό μου μουνάκι. Μούγκρισε βάρβαρα και μπήκε ακόμα πιο μέσα. Ένιωθα πως το μουνάκι μου θα έσπαγε από την πίεση. Βογκούσα και αυτός γέλαγε. Μου έλεγε πόσο γούσταρε να με ξεσκίζει και εγώ ένιωθα ντροπή. Ναι, ήμουν ξαπλωμένη σε ένα τραπέζι κρατητηρίου, με τα χέρια δεμένα, τα πόδια ανοικτά και ένα καυλί μέσα μου και παρ’ όλα αυτά ένιωθα ντροπή.
Όταν είχε μπει για τα καλά πλέον μέσα μου, άπλωσε ξανά τα χέρια του στα βυζάκια μου. Πήρε ένα σε κάθε χούφτα και ήταν σαν να έπαιρνε νέα δύναμη γιατί ορμούσε μέσα μου με μεγαλύτερη δύναμη και ορμή. Όπως ήμουν με τα πόδια ανοικτά και δεμένη καμία αντίσταση δε μπορούσα να φέρω, ένιωθα απλά να με σκίζει στα δύο και ούρλιαζα. Το μόνο που κατάφερνα έτσι ήταν να τον πορώνω περισσότερο. Ένιωθα μέσα μου το καυλί του να μεγαλώνει κι άλλο, να γιγαντώνεται. Έσπρωχνε κι έμπαινε μέσα μου όλο και πιο βαθιά. Έφτανε σε βάθη που ουδέποτε είχε προσεγγίσει η πούτσα του αγοριού μου. Ποτέ ξανά δε θυμόμουν το μουνάκι μου τόσο ασφυκτικά γεμάτο.
Ο Π συνέχιζε να με εμβολίζει με την ψωλάρα του, με κάθε σπρώξιμο τιναζόμουν πίσω. Ένιωθα κάθε ικμάδα του πούτσου του, ώσπου κι εγώ κι αυτός καταλάβαμε ότι δεν είχε άλλο. Δε μπορούσε να πάει βαθύτερα, είχε πιάσει πάτο. Στη συνειδητοποίηση αυτή τρελάθηκε, γυάλισε το μάτι του. Πήρε τα χέρια του από το στήθος μου και έπιασε γερά τη λεπτή μου μεσούλα, ενώ ταυτόχρονα στήριξε τις πατούσες μου στους ώμους του. Από τη θέση αυτή, που με εμπόδιζε να κουνηθώ έστω ένα χιλιοστό, σφυροκοπούσε το μουνάκι μου χωρίς έλεος. Κρατούσε κόντρα με τη μέση μου και χτυπούσε με την ψωλάρα του συνεχόμενα και ανελέητα, σαν να ήθελε να μετακινήσει τον πάτο μου πιο μέσα. Δεχόμουν ανελέητη επίθεση αλλά δε μπορούσα να κάνω οτιδήποτε άλλο, εκτός του να βογκάω.
«Τι φοβερό γαμήσι είναι αυτό μάνα μου; Τι απίστευτο στενό μουνάκι έχεις; Πω, πω, πω, όταν τελειώσω μαζί σου θα μείνει για πάντα ανοικτό!».
Το σφυροκόπημά μου συνεχίστηκε για ώρα. Κάθε τόσο ο Π έσκυβε και έγλειφε ή δάγκωνε τις ρωγίτσες μου, που φαίνεται τον είχαν τρελάνει. Είχα πλέον ανοίξει για τα καλά, το καυλί του μπαινόβγαινε μέσα μου εύκολα, με πηδούσε και με έβριζε, με φώναζε καργιόλα, τσουλί, ψωλάκι και ό, τι άλλο του ερχόταν.
«Είσαι απίστευτη καύλα μωρή ψώλα. Δεν αντέχω άλλο, έρχομαι, ετοιμάσου».
Όταν συνειδητοποίησα τι εννοούσε πανικοβλήθηκα. Τόση ώρα με πηδούσε χωρίς προφυλακτικό. Δεν έπρεπε να τελειώσει μέσα μου, ήταν πολύ επικίνδυνο.
- Σας παρακαλώ, όχι μέσα μου…
- Σκάσε, ότι γουστάρω θα σου κάνω.
- Δεν πρέπει, με το αγόρι μου δεν το έχω κάνει ποτέ.
- Πουτανάκι, πληρώνω για να σε πηδάω και θα το κάνω όπως μου γουστάρει. Θα στα χύσω όλα μέσα κι αν συμβεί κάτι στα αρχίδια μου, δικό σου πρόβλημα.
Όσο έλεγε αυτά επιτάχυνε όλο και περισσότερο, αισθανόμουν το τεράστιο πουτσοκέφαλο του να βρίσκεται μια ανάσα από τη μήτρα μου. Ήξερα τι ερχόταν και τον παρακαλούσα να σταματήσει.
«Πολύ αργά μανάρα μου».
Ενώ έτρεμε ολόκληρος και έτρεχε ιδρώτας από τη μύτη του, έσπρωξε δυνατά και έφτασε όσο πιο βαθιά μπορούσε.
«Πάρ' τα παλιοκαργιόλα, όλα μέσα σου τσουλί. Πω, πω τι γαμήσι ήταν αυτό, αμάν αμάν. Πολύ με καύλωσες πουτανάκι μου, πάρα πολύ».
Πλέον ένιωθα μια τεράστια ποσότητα από χύσια να ξεχύνονται μέσα μου. Η σκέψη ότι ο Π είχε τελειώσει όσο βαθύτερα μέσα μου μπορούσε μου προκάλεσε δριμύ πανικό. Όμως δύο στιγμές αργότερα το έντονο αίσθημα του πανικού έδωσε τη θέση του στην ηδονή.
Ήταν σαν να λύθηκα ολόκληρη. Ένας έντονος οργασμός με διαπέρασε, ο μεγαλύτερος που είχα ποτέ. Το γεγονός ότι ένας άγνωστος εγκληματίας έγινε ο πρώτος άνδρας που με πήδηξε ακάποτα και έχυσε και μέσα μου, ότι με ξέσκισε δεμένη μέσα σε ένα κρατητήριο, τα αισθήματά μου εκείνη τη στιγμή ότι ήμουν για αυτόν ένα σκουπίδι, ένα μηδενικό, είχαν αποτελέσματα που ούτε που μπορούσα να φανταστώ. Αφού δε μου άρεσε αυτό που συνέβαινε, πως γίνεται να ολοκλήρωσα;
Ο Π μετά το δικό του οργασμό είχε αρχικά καταρρεύσει πάνω μου, αλλά σύντομα σηκώθηκε και κάθισε στον πάγκο.
“Είσαι μεγάλη καργιόλα τσουλάκι. Χρόνια έχω να ευχαριστηθώ έτσι γαμήσι. Μου φαίνεται θα κοιτάω να με συλλαμβάνουν συχνότερα, να έρχεσαι να σε γαμάω”.
Δεν του απάντησα τίποτα. Προσπαθούσα ακόμα να συνειδητοποιήσω τι είχε συμβεί. Πέρασαν λίγα λεπτά που συνέχιζα να είμαι ξαπλωμένη στο τραπέζι με τα πόδια ανοικτά, ενώ το βάρος της πούτσας του Π έφευγε σιγά-σιγά από μέσα μου. Τελικά κάποια στιγμή σηκώθηκα, πάτησα με αηδία τα ξυπόλητα πόδια μου στο βρώμικο πάτωμα και άρχισα να ψάχνω τα παπούτσια μου, ενώ τα χέρια μου ήταν ακόμα δεμένα. Ο Π αμέσως με άρπαξε από τα μαλλιά.
“Που νομίζεις πως πας; Έχει και συνέχεια”.
Με έσπρωξε ξανά στο τραπέζι. Μπρούμυτα αυτή τη φορά. Τράβηξε τη φούστα μου να πέσει κάτω και αμέσως μετά μου έβγαλε τη μπλούζα και το σουτιέν πάνω από το κεφάλι. Με είχε πλέον ολόγυμνη μπροστά του, και δε μπορούσα να δω τι έκανε. Ένιωθα όμως να χουφτώνει λαίμαργα τον κώλο μου.
“Που νομίζεις ότι πήγαινες με τέτοιο κωλαράκι παλιοκαργιόλα; Δε σου το περιποιήθηκα ακόμα”.
Ακούγοντας αυτά ένιωσα τα κωλομάγουλα μου να ανοίγουν. Η πίσω τρυπούλα μου έμεινε πλέον εκτεθειμένη, αμέσως μετά αισθάνθηκα ένα δάχτυλο να την εξερευνά. Ένα νέο κύμα πανικού με κατέκλυσε.
- Σας παρακαλώ, όχι από εκεί. Δεν το έχω κάνει ποτέ από πίσω, δε θέλω, αφήστε με να φύγω.
- Πάλι αντιρρήσεις μωρή, δεν έμαθες ακόμα; Κάτσε να δούμε τι γνώμη έχει για αυτό το αφεντικό σου.
Άκουσα τον ήχο των πλήκτρων του κινητού όταν ξαφνικά άκουσα μια φωνή να φωνάζει “Μισό λεπτό Π”. Γύρισα να δω και ο αστυφύλακας είχε μπει στο δωμάτιο. Αναθάρρησα, επιτέλους θα έμπαιναν τα πράγματα στη θέση τους και θα με άφηναν να φύγω!
- Τι θες αστυνόμε;
- Πως την έχεις δει τώρα, γαμηστρώνα το έκανες το κρατητήριο; Κι εγώ τι, θα κάθομαι να σε ακούω να πηδάς; Σειρά μου τώρα.
- (Γελώντας) Αστυνόμε έχω πληρώσει για το κορίτσι, θα την κάνω ό, τι γουστάρω. Αν θες μπορείς να ακολουθήσεις μετά, το κωλαράκι της όμως θα το ξεσκίσω εγώ πρώτος.
- Σάλτα και πηδήξου Π, είναι η σειρά μου και θα της το ξεπαρθενέψω εγώ. Αν έχεις θέμα πάρε το αφεντικό της.
Ο Π νευριασμένος άρπαξε ξανά το κινητό και κάλεσε το δικηγόρο μου.
“Ναι κύριε συνήγορε. Ναι με συγχωρείς, το ξέρω πως είναι αργά αλλά έχουμε ένα θέμα. Καταρχήν ήθελα την άδειά σου για το κωλαράκι της υπαλλήλου σου. Τέλεια. Όμως έχουμε κι ένα άλλο θέμα, θέλει να την πηδήξει και ο αστυφύλακας και διαφωνούμε ποιος θα ξεπαρθενέψει το κωλαράκι της. Τι να κάνουμε; Οκ ό, τι πεις».
Το έκλεισε.
- Ο συνήγορος λέει ότι δεν είναι δικό του θέμα, να το βρούμε μεταξύ μας.
- Ωραία κοίτα, για να τελειώνουμε, θα την πάρω πρώτος εγώ και θα σε κεράσω μια πίτσα με κόκα κόλα. Οκ.
- (Το σκέφτηκε) Άντε σύμφωνοι, έχε χάρη που την έχω μόλις πηδήξει και δε νοιώθω ακόμα πλήρως έτοιμος για δεύτερο γύρο.
Δεν τα πίστευα αυτά που είχα ακούσει. Στην πράξη το κωλαράκι μου είχε πουληθεί για μια πίτσα! Ο αστυφύλακας χαμογέλασε με ικανοποίηση και άρχισε να ξεκουμπώνει τη ζώνη του. Από το σοκ είχα μείνει ακίνητη πάνω στο τραπέζι, ξαπλωμένη με τα πόδια να κρέμονται. Ο αστυφύλακας με πλησίασε και άπλωσε τα χέρια του στα βυζάκια μου. Τα χούφτωσε λαίμαργα και αμέσως με γύρισε μπρούμυτα. Το επόμενο δευτερόλεπτο το χοντροδάχτυλό του ετοίμαζε την τρυπούλα μου. Αν και με πονούσε δεν αντιδρούσα καθόλου, πλέον είχα παραδοθεί.
Όταν η τρυπούλα μου φαινόταν να έχει κάπως χαλαρώσει ο αστυφύλακας έφτυσε τα δάχτυλά του και άπλωσε πάνω της το σάλιο. Καταλαβαίνοντας τι έρχεται και θέλοντας τουλάχιστον να μην πονέσω, προσπάθησα να χαλαρώσω για να τον διευκολύνω. Όταν το σκληρό του πουτσοκέφαλο ακούμπησε την είσοδο, μια γλυκιά ανατριχίλα απλώθηκε σε όλο μου το σώμα. Τον αισθάνθηκα να κεντράρει και έπειτα με έπιασε από τη μέση και έσπρωξε δυνατά. Το καυλί του με τρύπησε με την πρώτη. Το σάλιο και το δάχτυλο είχαν κάνει καλά τη δουλειά τους.
Όσο κι αν προσπαθούσα να χαλαρώσω, ο πόνος ήταν μεγάλος και δε μπόρεσα να συγκρατήσω τα ουρλιαχτά μου. Με κάθε χιλιοστό που εισχωρούσε το καυλί του μέσα μου ήταν σαν να με διαπερνάει μαχαίρι. Τον άκουγα πίσω μου να μουγκρίζει με ικανοποίηση όσο έσπρωχνε μέσα μου βαθύτερα. Τραβήχτηκε πίσω να πάρει φόρα και όρμησε ακόμα δυνατότερα. Ούρλιαξα ξανά και ο Π έσπευσε να μου κλείσει το στόμα.
«Τι κωλαράκι για ξέσκισμα είναι αυτό. Παλιοκαργιόλα που καυλώνεις όλο τον κόσμο. Πως νιώθεις μωρή που σε ξεπαρθενεύει από πίσω ένας μπάτσος;»
Παρά τον πόνο, η ταπείνωσή μου ήταν τόσο μεγάλη που μου ήρθε να βάλω τα κλάματα. Μέχρι εκείνο το βράδυ το κωλαράκι μου δεν το άγγιζε κανένας, και τώρα μου το ξέσκιζε ένας άγνωστος. Το κοντάρι του με όργωνε και το κωλαράκι μου άνοιγε.
«Δεν αντέχω άλλο πουτανάκι. Τι απίθανο κωλαράκι είναι αυτό. Δε μπορώ άλλο, χύνω μωρή γαμιόλα, πάρ' τα μωρή καργιόλα ψωλοαρπάχτρα».
Πάνω που ήταν έτοιμος να τελειώσει βγήκε απότομα, ήρθε μπροστά μου και άδειασε το σπέρμα του στα βυζάκια μου. Η ταπείνωση που ένιωθα συνοδευόταν πλέον από αηδία.
Π: Η σειρά μου ξανά.
Ο Π, που το καυλί του είχε ξανά πάρει τα πάνω του, άφησε το στόμα μου και ήρθε πίσω μου. Έφτυσε επιδεικτικά τα δάχτυλά του και άλειψε την ψωλάρα του και την τρυπούλα μου. Έκλεισα τα μάτια αναμένοντας τη δεύτερη πούτσα που θα έπαιρνε το κωλαράκι μου σε ένα βράδυ. Αυτό το κωλαράκι που γνώριζα καλά πόσο καύλωνε τους άνδρες και το αναδείκνυα όσο μπορούσα, αλλά κανείς ποτέ δεν είχε αγγίξει.
Η ψωλάρα του Π εισχώρησε μέσα μου σχετικά εύκολα, καθότι ήμουν ήδη πιο ανοικτή και βοηθούσε και το σάλιο. Πόνεσα ξανά αλλά ήταν στιγμιαίο μόνο, έπειτα η πούτσα πέρασε απευθείας πολύ βαθιά. Είχα ανοίξει για τα καλά και μπορούσε να μπαίνει και να βγαίνει μέσα μου πιο εύκολα. Πλέον ο πόνος είχε δώσει τη θέση του στην ηδονή. Δε μπορούσα να το εξηγήσω αλλά το σώμα μου ανταποκρινόταν στο βάρβαρο γαμήσι που μου έκαναν. Με κάθε εισχώρηση μια απίστευτα όμορφη αίσθηση ξεκινούσε από μέσα μου και απλωνόταν παντού.
Εν τω μεταξύ ο Π είχε ήδη χύσει μια φορά και οι αντοχές του αποδείχθηκαν αυξημένες. Όργωνε το κωλαράκι μου χωρίς παύση και φαινόταν να μην του πέφτει με τίποτα. Πλέον είχα χάσει τελείως τον έλεγχο του σώματός μου, το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να βογκάω από την ηδονή. Η τρυπούλα μου είχε ανοίξει για τα καλά. Ούτε που ξέρω πόση ώρα με πηδούσε ο Π.
Π: Μανάρα μου τι κωλαράκι τρελό είναι αυτό. Δε σε χορταίνω καύλα μου ατελείωτη.
Συνέχισε στον ίδιο ρυθμό, ώσπου απλά τον ένιωσα να εκσπερματίζει. Ο άντρας αυτός, μια φάτσα της φυλακής, σε μια ημέρα είχε χύσει μέσα και στις δύο μου τρύπες. Με την αίσθηση από το ζεστό σπέρμα στον κώλο μου τελείωσα και εγώ δυνατά, σπαρταρώντας και χωρίς να μπορώ να το κρύψω.
Τώρα πλέον φαίνονταν και οι δύο να έχουν ολοκληρώσει. Ο Π είχε πέσει αποκαμωμένος στον πάγκο και ο αστυφύλακας είχε ήδη ντυθεί για να επιστρέψει στο πόστο του. Μου έλυσαν και τα χέρια, οπότε το εξέλαβα ως σήμα πως μπορούσα να φύγω επιτέλους. Σηκώθηκα, ήμουν τελείως γυμνή, δεν είχα πλέον να φορέσω ούτε καλσόν ούτε εσώρουχο. Έβαλα από κάτω μόνο τη φουστίτσα και τα παπούτσια, και από πάνω το σουτιέν και το κοντό μπλουζάκι μου. Στην κατάσταση που βρισκόμουν, αναμαλλιασμένη και μισοντυμένη, ήταν ξεκάθαρο τι είχα κάνει. Κοίταξα το ρολόι στο κινητό μου: 02.17. Και είχα φτάσει στο τμήμα περίπου 11. Με πηδούσαν σε εκείνο το απομονωμένο κελί για πάνω από 2 ώρες.
Ο Π με κοιτούσε ειρωνικά όση ώρα ντυνόμουν. Μάζεψε το σκισμένο στρινγκάκι και το καλσόν μου και τα έχωσε κάτω από το μαξιλάρι του, για ενθύμιο. Όταν πλέον ήμουν έτοιμη πήρε το καλαίσθητο τσαντάκι μου και έβαλε μέσα 50 ευρώ.
«Για το ταξί σου και τις υπηρεσίες σου τσουλάκι».
Τότε σηκώθηκε και με πλησίασε. Πάγωσα, φοβήθηκα ότι θα είχε και συνέχεια. Ήρθε από πίσω μου, χούφτωσε δυνατά το κωλαράκι μου πάνω από τη φούστα και μετά με κόλλησε ξανά πάνω του.
«Με αυτό το κωλαράκι που στο ξεπαρθενέψαμε σήμερα να είσαι σίγουρη ότι δεν έχω τελειώσει ακόμα».
Και λέγοντας αυτά με έσπρωξε στην πόρτα του κελιού, χτύπησε στον αστυφύλακα, άνοιξε και με πέταξε έξω. Ο αστυφύλακας γέλασε, μου έδειξε προς τα που είναι η έξοδος και μου είπε να τους ξανάρθω. Μέχρι να βγω από το τμήμα δεν πέτυχα άλλον, αλλά μόλις βγήκα συνειδητοποίησα πως δεν είχα τρόπο να φτάσω σπίτι μου. Έτσι αναγκάστηκα να καλέσω εκ νέου ταξί, το οποίο περίμενα έξω, εκτεθειμένη στο βλέμμα του αστυφύλακα στην είσοδο. Δυστυχώς ο οδηγός ήταν άνδρας, αλλά πέρα από τα βλέμματα που μου έριχνε συνεχώς από τον καθρέφτη δε συνέβη τίποτα άλλο.
Όταν γύρισα σπίτι οι γονείς μου κοιμόντουσαν και δεν είδαν την κατάστασή μου. Το μόνο που ήθελα ήταν ένα ντους και να κοιμηθώ. Πέταξα τα ρούχα στα άπλυτα, έκανα το μπάνιο μου και έπεσα απευθείας στο κρεβάτι. Τα όνειρά μου εκείνο το βράδυ ήταν γεμάτα με τον Π και το δικηγόρο που δουλεύω.
Την επόμενη μέρα δεν είπα τίποτα στους δικούς μου. Προφασίστηκα κούραση και κλείστηκα στο δωμάτιό μου. Περίμενα να περάσει η μέρα για να πάω να βρω τον δικηγόρο. Ούτε κι εγώ δεν ξέρω τι περίμενα από αυτή τη συνάντηση.
Συνεχίζεται…
Copyright protected OW ref: 184923
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.